Qəlbinin, könlünün qapısı bağlı,
Ona bir nəfəslik qoyaydın , barı!
Günlər ötüşdükcə qaralı, ağlı,
Həsrətdən, hicrandan doyaydın, barı!
Könlümdən, gözümdən uzaqda durub,
İztirab odunda alışıb yanma!
Kədərdən, qəhərdən bir xeymə qurub,
İçində gizlənib, sevgini danma!
Qəlbinin qapısın açıb önümə,
Bu eşqli könlümə bir künc verəydin!
Ya da ki , yas tutub qara günümə,
Məzarım üstünə çiçək sərəydin!
Könlündə söndürüb sevda işığın,
Qəlbini zülmətə gəl oda etmə!
Gəlib də vüsala yetir aşiqin,
Qəhərdə ərimə, həsrətdə itmə!
13. 10. 2016.