Mən səndən sonrada sevə bilərdim
Mən səndən sonrada sevə bilərdim
Sevmədim xəyanət mənə yaraşmaz
mən səndən sonrada ölə bilərdim
aşiqsən susarsan dildə danışmaz.
Ölmək çıxış deyil bilirəm bunu
nə önü xoş gələr nə dəki sonu
əyninə keçirib bir nifrət donu
ürəkdə kin tutar daha barışmaz..
Yazdıqca yazılar qəmli şerlər
oxyub ağladar özlü sətirlər
bir gün unudarsan belə deyirlər
insan düşdüyün heçvaxt unutmaz..
Bu ömür paysada tanrıdan bizə
isdəmədən belə gətirər gözə
insan möhtac qalıb adi bir sözə
deməyə nə gözlər üzdə tapılmaz…
Fidan misralardan asılı qalan
hər baxış bir sevgi deyildir inan
unudar sanarkən ötüşər zaman
birdə görərsən ki yolun tapılmaz
Susmağın cox cavabı varmış
anlayana bilənə
Bəzən yarı yol gedib dizləri qanayarkən
səndə çarə görənə…
Bilmədiyin səflərin , etmədiyin günahın, qazandığın savabın
yalnız səni görənə qismət işmiş anladım..
O qədər ac ruhumuz düzgünlüyə, düzlüyə
vaxta tapa bilmirik baxa bilək güzgüyə
özümüzə yad olub doğmalaşıb özgəyə
elə içdən yanırıq heç bilmirik doğrumu
səni məndən gizlədib çala bilən oğrumu
hər gün bir həsrət ilə öz-özümü danladım…..
Bir əlimdə yağ oldu, bir dilimdə bal oldu
çevrildim baxım dala gözlərimdə yox oldu
həqiqətin sayları.
Məhəbbəti axdarıb, səadəti qovarkən
sankı ipdən qırılıb ömrümüzə calarkən
harda günah edmişik bir gün səndən sormadım…
Qınayaraq qisməti taleyimə küsmüşəm
o qədər zamanımı boş-boşuna gəzmişəm
uşaq vaxtı kimisə xoşum gəlib sevmişəm
üsdündən zaman keçib cavanlıqdan əsər yox
sevgi beləmi olur nə etdimsə qanmadım…
Hər cəfaya dözənə tanrı qulu deyilməz
sevirsənsə tez əyil eşqdə qürur əyilməz
heçmi insan bir dəfə xoşbəxtliyə sevinməz
yalnız kədər yüklədik bu qismətə bu bəxdə
səni ömrüm boyunca xoşbəxtliyim sanmadım…
Yazıb, pozub nə qədər cümlələri yaratdım
günlər keçdi içimdə fani dünya yaratdım
gündüzü gücə sanıb çırağımı qaraltdım
Fidan həsrət bir olsa bitməz deyirlər hələ
Bilmədiyin səflərin , etmədiyin günahın, qazandığın savabın
yalnız səni görənə qismət işmiş anladım..