Həyat bir bağçadı söz onun barı,
Heç unudarmı insan insanı?!
İnsan unutsa da, qəlbi unutmur,
Budur insanlığın son yadigarı.
Əziziyəm, yaz göndər,
Payız göndər, yaz göndər.
Əgər kağız toplasan,
Yarpaq üstə yaz göndər.
Sən bilirsənmi kimi sevirəm,
Əlbəttə, gizli deyil, açıq sevirəm.
Nəhayət, oxusan, baş hərifləri,
İndi bilirsənmi kimi sevirəm?!
Məktubu yazıram iki tamamdır,
Cavab gözləyirəm axır zamandır.
Xəstəyəm, yatıram çəmənli bağda,
Ölümə gedirəm, dalımca ağla.
Tabutum açıqdı, Sən özün bağla,
Asdan can xətimi yadigar saxla.
22 aprel 1963-cü il. Orta məktəb.