Şuşam, bəyazlamış saçlarına qara bağlamış anam…
Ağlama… göz yaşını görə bilmir bu millət…
Ağlama! Öz göz yaşlarında bərq vuran Şuşam,
Bundan sonra da olacaq “sülh nağılları”,
dəyişərmi bir günə…
20 ilə dəyişməyən xislət?!
Göz yaşını görə bilmir bu millət,
bizim şüşüələrin iç üzü kirli,
bizim şüşələrin üstü qapalı…
silsək də iç üzünü…
qoymayacaqlar görməyə
dünyanın o üzünü…
Ağlama Şuşam… lal olub oturmuşuq nə yazıq…
sənin anım günün də gəlib keçir adi günlər kimi…
mahnılı, çalğılı… hər gün kimi sıradan…
Sülh deyib aldanmışıq iyrənc rəngli yalana…
guya ki, “kiş deməklə donuz çıxacaqmış darıdan…”