Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının sədr müavini
APAR MƏNİ
Ey ruhumun qibləgahı, mənim sevgi uman yerim,
Ey əqidəm, dinim mənim, ən şərəfli iman yerim,
Köməyinə sığınmışam, təkcə sənsən güman yerim,
Bu həsrətdən, əziyyətdən, tənhaliqdan qopar məni.
Ya məhəbbət nəsib eylə, ya yanına apar məni!
Qapıları bağlamısan, pəncərəni açıq saxla,
Hər sınaqdan keçirmisən, yenə sına, yenə yoxla,
Az versən də qaneyəm mən, aram yoxdur elə çoxla,
Mən bu dərddən çox qorxuram, köpək kimi qapar məni.
Ya məhəbbət nəsib eylə, ya yanına apar məni!
Gecə-gündüz yola baxdım, bu gözlərim yolda qaldı,
Dua etdim hər an sənə, könlüm onu xəbər aldı,
Denən səndən ötrü ölən, bir biçarə gənc Xəyaldı,
Sən adımı söylə ona, necə olsa tapar məni.
Ya məhəbbət nəsib eylə, ya yanına apar məni!
AXI BELƏ DEMƏMİŞDİN?!
Üz döndərib getməmişdin, sanırdım ki, dönəcəksən,
Şirin, dadlı xatirəni anırdım ki, dönəcəksən,
Uzun zaman keçdiyini danırdım ki, dönəcəksən,
Bilirəm ki, son sözünü bilə-bilə deməmişdin,
Qayıt daha, çox gec oldu, axı belə deməmişdin?!
Zaman ötür, ötənlərsə, ömrümüzdən gedir, anla,
Qayıt geri, mənim kimi bu zamanı qına, danla,
Ürəyimsən söyləmişdin, ürək ayrı olmaz canla,
Həyatın xoş anlarını verək yelə deməmişdin,
Qayıt daha, çox gec oldu, axı belə deməmişdin?!
Uşaq kimi alışmışam, sənsiz həyat nəyə lazım,
Aparmısan ilhamımı, necə deyim, necə yazım,
Yaşım keçir, qocalıram, çoxu gedib, qalıb azım,
Istəməzdin bu Xəyalın nakam ölə, deməmişdin?
Qayıt daha, çox gec oldu, axı belə deməmişdin?!
AYRILIQ NƏĞMƏSİ
Kədərin qucağında, sənə nəğmə qoşmuşam,
Ayrılıq adlandırıb, dinlədirəm hər kəsə.
Sən demə dəmirmişəm, sən demə bir daşmışam,
Məhəl belə qoymuram hər çağrıya, hər səsə.
Pəncərəmə çırpılan yağış damlalarından,
Soyuq divarlarımdan bəhs eləyir bu bəstə.
Gözlərimin bətnindən doğuş damlalarından,
Bir şərab düzəldmışəm, bir qədəh də sən istə.
Gecənin sükutunu nəqarətə salmşam,
Ayrılıq mahnısının ən sevilən yeridir.
Dan yeri sökülürmü, mat-məətdəl qalmışam,
Mənmi çox dinləmişəm, yoxsa saat geridir?
Indi yatmaq vaxtıdır, artıq səhər açılır,
Gedim yıxılım yatım, gecə məni gözləyir.
Dostum olmayan günəş, yavaş-yavaş saçılır,
Ayrılıq nəğməsicün ay günəşi izləyir.
DƏNİZ
Qəm-qüssə solumda, kədər sağımda,
Vüsalım görünmür həsrət bağımda,
Bəxtə bax, kimsəsiz bu dərd dağında,
Əllərim qoynumda qalmışam dəniz.
Zamanı ötürüb, vaxtı ötürüb,
Qəlbimdə dözülməz kədər bitirib,
Nəyim var idisə, inan, itirib,
Meylimi ölümə salmışam dəniz.
Yarına xəyanət edənə baxıb,
Arxaya dönmədən gedənə baxıb,
İslanmış yaylığı gözümə sıxıb,
Önündə xəyala dalmışam dəniz.
Şeytana, caduya, şərər uymayıb,
Yalanı hər zaman bilmişəm ayıb,
Eşqdən, məhəbbətdən hələ doymayıb,
Sevgidən min ilham almışam dəniz.
Qəmimiz qoşadır, dərdimiz qoşa,
Yaşa bu dünyada, barı sən yaşa,
Bizi saymayanlar etsin tamaşa,
Tək sənin həmdəmin olmuşam dəniz!
KAŞ…
Bu həyat ömrümdə yellər əsdirib,
Dərdlərin qoynunda yaşamışam mən.
Kədərlə ömürlük kəbin kəsdirib,
Sən görən sevinci boşamışam mən.
Bu fani dünyanın mənası nədir,
Yıxıla-yıxıla öyrəndim şükr.
Fələklə dostluğum bir bəhanədir,
Günümü göy rəngli əsgiyə bükür.
Hərdən zarafatla sözlər atardın,
“Nədəndir insanlar belə tez ölür?”
Sən ölüb, canını yaxşı qutardın,
Mən nələr çəkirəm bir Allah bilir.
Belə tez getməkdə bildiyin vardı,
Bir ömür yaşadın mənimlə o vaxt.
Indi çox deyirəm, axı nolardı,
Kaş mən də öləydim səninlə o vaxt.
SƏNİ SEVƏN ÜRƏYİMDƏN
Qara qanlar axır yenə,
Səni sevən ürəyimdən.
Şər qüvvələr baxır yenə,
Səni sevən ürəyimdən.
Bəxtim gülən zaman, getdin,
Bir vermədin aman, getdin,
Yaman gəldin, yaman getdin,
Səni sevən ürəyimdən.
Kimi baxdı, gülüb keçdi,
Kimi dərdi bilib keçdi,
Tale isə silib keçdi,
Səni sevən ürəyimdən.
Bu nə həyat, bu nə gündü,
Gözün aydın, üzüm döndü,
Gücün çatır soruş indi,
Səni, sevən ürəyimdən!
De, kim idi çəkdi aldı,
Ah-naləsin tökdü, aldı,
Bir daşınmaz yükdü, aldı,
Səni sevən, ürəyimdən!
ÜMİD OĞRULARI
Əsəcək insafsız payız küləyi,
Səni budağımdan qoparacaqdır.
Sürüyüb ardınca ümidlərimi,
Qaranlıq dünyaya aparacaqdır!
Sənə oxşayacaq səndən olanlar,
Qoşulub küləyə qaçacaq hamı.
Kimsəsiz görənlər, tənha görənlər,
Yada salmayacaq bu bəxtikamı.
Istidə kölgəmə sığınanlarım,
Soyuqda qolumu sındıracaqlar..
Donacam, onlarsa qızınmaq üçün,
Məni acımadan yandıracaqlar.
Qocalıb düşəcəm ədən-ayaqdan,
Beləcə bir ömür ötüb keçecək.
Yeni bir ümidim cücərən kimi,
Ümid oğruları onu biçəcək
ÜRƏYİMƏ DƏYMƏ
Gülüm, ürəyimə dəymə bu axşam,
Hər sözdən inciyib, qırıla bilər.
Küsər, bağışlamaz birdən ömürlük,
Çəkdiyi cəfadan yorula bilər.
Axı daşdan deyil, dəmirdən deyil,
Bilmirsən nə qədər çətindir ona.
Kədərə, qüssəyə salarsa meyl,
Ömrü əbədilik yetişər sona.
Yumruğum boydadı, nələrə dözür,
Dünyanın dərdi var içində vallah.
Elə hər kəs onu incidir, əzir,
Bu qədər əzabı götürməz Allah.
Yamanca kövrəkdir bu son zamanlar,
Eyhamlı kəlmələr xətrinə dəyir.
Qanıma susayan pislər, yamanlar,
Yüz qram qanımı sümürür, yeyir.
Gülüm, ürəyimə dəymə bu axşam,
Üzmə çox, incitmə, küsdürmə belə.
Hər kəsdən xəbərsiz fala baxmışam,
Yaşamaq istəyir bu yazıq hələ.
Mənbə: azyb.az