KAYBOLMUŞ BAHARLAR
Yıl bindokuzyüzellisekiz
Mevsimlerden karakış
Evin direği gitmiş
Yarına güümseyiş bitmiş
Henüz söylenirken”baba”
Kaybolmuş baharlar
Umutlar eriyip gitmiş.
Zaman acımasız,vefasız
İnadına mıydı hayırsız
Üçyüz haneli bir köyde
Olur mu,amcasız,dayısız
Karlar kapatırken damları
Yıldız’da dul bir kadınla
Kalmış beş çocuğu kapısız
Yılbindokuzyüz ellidokuz
Çökmüş Yedipınar’a son güz
Yavrular biçare,yollar uzun
Kuruöz,Çırçır,Çakmakbeli
Mzıkıran bitmez yokuşun
Çözülmüş zamanın dizinin bağı
Arkasında kalmış gayrı Yıldız Dağı
Neylersin Tokat2ın sokağında
Neylersin,damsız,hansız
Koca şehirde,öksüz bir yuvada
Çok zor oluyor babasız.
Sussun kalemim,yüreğim sussun
Varlık içinde yokluğa kan kussun
Dile gelsin,Darçay,Gençay
Bey Sokağı,Yolbaşı konuşsun.