“Sənsizm”
N.H-nı tanıdıqdan sonra
Səni sevmək
zülm bir iş,
burda doğulmaq kimi.
Alın yazısını
sondan əvvəlinə
oxumaq kimi…
Səni sevmək
müsəlman orucunda iftara gələn
çoxillik şərab kimidi…
bu qədər vazkeçilməz
bu qədər günah…
Bir az da
qabırğasını çimdikləyib
oynadığım əzrailin
kölgəsində sürünməkdi.
Tellərinin havasına
barmaqlarımın oynaması,
əllərimin hörüklərinlə
əl-ələ tutub yallı getməsidi
səni sevmək…
Saçlarımın qarasını
sığalında itirib,
nağıldakı qurbağanın
dodağından öpməkdi –
bəlkə, sənə çevrildi.
Öpüşlərimi qızılgül ləçəkləri kimi
boynundan asmaq,
çiynimdə mələklər yerinə
saçlarının rəqs etməsidir
sənə tapınmaq.
əllərim darıxmasın deyə
Tanrı yaratdı səni.
Qapımızın cəftəsinə çevrilib əllərim
bəlkə, döyəcəksən qapımı.
Heç nə istəmirəm,
Hər sabah zəngli saata çevrilsin
yatağımda “oyan” deyən öpüşün.
Yetişməmiş göyəmlər
hədiyyəm olar boynuna
aldığım hər öpüşün əvəzində.
dillərimizin yerini dəyişərik
ağzımızda “fransızca”.
İndi Adəmlər
yoldan çıxır bir yox, “cüt alma”ya.
Ya özün gəl,
ya da qaytar qabırğamı.
Orda
həbsxana divarları ucalır,
bir ağac boylanır həyətindən.
hər mövsüm gözətçi budayır
divarlardan
azadlığa çıxan budaqlarını.
Azadlığı
məftillərdən kənara çıxan
kölgəsi dadır bu ağacın.
Sənə uzanan əllərimdi o budaqlar…
Getdiyin bütün yollar kölgəmdi mənim.
Heç bir quruluş ovutmur məni
nə kapitalizm, nə də kommunizm
indi hər yer “Sənsizm”di.
Tanrılar məbədi qadın
Öpüşümlə dərərəm barmaqlarını bir-bir,
çobanyastığı ləçəkləri kimi sayaram
sevir, sevir
və…
Sevir.
Unutmaq
yeri yaddan çıxan basdırdığın
mina kimidir.
bir gün üzər ayaqlarını həyatdan
gözləmədiyin anda.
Küsər,
Baxışları –
Şimal buzlu okeanın sahilə vurduğu
sərt, dondurucu ləpələr kimi.
Yeddi yox,
bütün notların sayı cəmi birdi.
təbəssümündən qopmadı hər bəstə.
Gözlərin
dənizlərin şahı,
görsə
Poseydon utanardı məqamından.
Ürəyim yerindən çıxıb
düşər ovuclarına.
Sən Tanrı Kukulkan
mənsə yağış duası.
Qəlbim əllərində döyünər
rahib taxçasındakı ürək kimi.
İndi anlayırsan ki,
yollar qovuşmaq yox, ayırmaqçündü.
Bütün yolları dağıtmaq lazım,
körpüləri uçurtmaq…
Xatırladınmı,
ata-anası savaşarkən
oyuncağının gözlərini tutan
qızcığaz
bu gün “xilaskar” kimi
“Can qurtarırdı” abort masasında.
Burda anlayırsan ki,
Sevmək – solunda qəlbin döyüntüsü yox,
hər sabah oyandığında
sağında
bir ürəyin yatdığını görməkdir.
Qurmaq istərsən
o uşaq kimi dünyanı.
Divardan endirib ata rəsmini
silib qoltuq ağaclarını onun şəklindən,
ayaq çəkirdi atasına
Mərmilərin acığına.
Bilirsənmi, necə dəhşətlidir
ilk kərədən qınanmaq.
Başının üstünü kəsdirən qızın:
“Niyə ayağa qalxmır,
bu mədəniyyətsiz” baxışı.
Deyə bilməzsən
ayaqlarının iki il öncə
mina üstündə centlmenlik etdiyini…
Protez ayağın utanar özündən
qayıda sənə:
“Xahiş edirəm, daha mənsiz get”
Məktəbdə kökə bölüşdürən uşaqları
burda mərmilər bölüşdürür
öz aralarında, sevgili.
Bəlkə də, dönərəm,
hər duamı tellərinə deyərəm
bütün arzularımı ovcuna pıçıldayaram
dodaqlarında alaram dəstəmazı,
Tanrılar məbədi qadın.
13-cü gecə etüdləri
Xınalı əllərin, xanım əllərin,
Gündüzlər qızının qara telini,
Gecələr yuxumu qarışdıracaq.
Sabir Yusifoğlu
Evimə oğru girdi,
kimsə görmədi.
Qəlbimə sən girdin,
hamı gördü,
gördü, Leyla…
Mən qapımı döyən əzrailə
Otur çay iç, dincini al –
deyən adamam,
sənimi sevməyəcəm?!
Bilyard şarıtək düzüb planetləri
nə qədər ki, Tanrı
vurmayıbdı kilini,
əlini ver əlimə,
çıxaq taleyin süfrəsindən
qalxaq Allahdan yuxarı.
Daha mövsümüdü gəlişinin,
Qapımdan əl izlərini dərirəm.
Hansımız tez çatacaq sənə
yollar ayaqlarımla qaçır, yarışır.
Qulaqların dodaqlarımdan oğurlayar
hələ deyilməmiş sözləri
saçların əsir düşər darağıma.
Dodaqların təzə açmış yaz çiçəyi
mənsə bal arısı…
Ayaqlar getmək üçün yox,
Qayıtmaqçündü, Leyla.
Düşünmə qəlbə gedən yolları,
O yol bəlkə, elə özünsən.
Səni qısqanan göyərçinlər
həyətinizdən
ayaq izlərimi dənləyir.
Bezər cüt çarpayılıq təklikdən
Hayqırar:
“Daha göyə baxanda ulduzları yox,
səni görmək istəyirəm”.
Sənin Adəmin mənəm,
inanmırsan bax…
Qabırğamdakı yerinə…
Daha sənlə yaşamaq yox,
səni yaşamaq istəyirəm.
Düşmən ölkələr arasındakı
səngərə çevrilər
aramızdakı adamlar.
Atlantik və Aralıq kimi
qarışmağa qoymazlar.
Yalnız bir var
iki birin kölgəsidi.
nifrət qəlbindəki boşluq,
sillə sığalın aqressiyasıdı.
Dünyanın ən qulaqbatırıcı səsidir
sevdiyin adamın sükutu.
Barmağındakı üzük də soğan kimi
dil açar gözlərində
xatirələr boğaza dirənmiş ülgücə çevrilər.
Nə fərqi var, Bakı
Ya da ki, Ərdəbil
indi sinəm bütöv Azərbaycandı,
Rahat qoy başını.
Vətəninə…
Diqqətsiz
Bir az sərxoşluqdan,
bir az da söhbətin şirinliyindən
qırıldı şərab badəsi
yıxılıb əlimdən.
Baxıb
Köks ötürdü
xidmətçi xanım:
“cənab leytenant,
bu da qadın ürəyi deyil ki,
diqqətsizlikdən qırasız!”
Puşkinlə Yesenin arasında
Kəsilən günləri üst-üstə gəlsək,
Ömrümün neçənci ili eləyir?!
Ağappaq qovaqlar hayandan çıxdı,
Adamı heç nədən dəli eləyir.
“Saxla” işarəsin verir polislər,
Yenə düz keçməyib küçəni külək?!
Cibindən saralmış yarpaqlar çıxır,
Çəkir qorxusundan içini külək.
İçinə çəkilib, yığılıb sular
Daha hava udmaq da havayı deyil.
Deşilib gedibdi dənizin dibi,
Üzün dimdikləyən qağayı deyil!
Hələ də arzular dumana düşüb
Yenə də ümidlər bir yol axtarır.
Bu tənha adamlar, bu tək adamlar
Qoluna girməyə bir qol axtarır.
Yolları palçığa batmış o kəndin
Baca tüstüsünə isinir bulud.
Təndirdə küt gedib bir kündə sevgi,-
Bir azdan başlayar işini bulud.
Ağappaq qovaqlar hayandan çıxdı,
Adamı heç nədən dəli eləyir.
Kəsilən günləri üst-üstə gəlsək,
Ömrümün neçənci ili eləyir?!
Üzü çopur səhralar
Burda nə dərd-sər bitir,
nə din-kitab davası.
Göydə quştək vurulur
müsəlmanın duası.
Göydən dualar düşür
ətəyi, üzü qanlı.
Analar ağzı dualı,
analar diz çökübdü,
analar dizi qanlı.
Uşaqlar bələyə yox,
qana bələnir burda.
Timsahların göz yaşı,
başdakının iştahı
seyfə sığmır banklarda.
Anaların ağzından
qanlı dualar qopur.
Üzün yırtır səhralar,
səhralar çopur-çopur.
Əllər göyə uzanıb
vurulan duaları
göydə saxlamaq üçün.
…Yer kürəsi əlində
qanlı duayla uçur.
Mənbə: http://edebiyyatqazeti.az