“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Tovuz Bürosunun Rəhbəri, Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Sənsizlik
Sənsizliyin gözəlliyi
Sənsizlikdə imiş elə.
Həsrətimdən duyuq düşən
Hicranı demirəm hələ.
Sənsizliyin gözəlliyi
Sənsiz olanda bilinir.
Sənsizliyin özəlliyi
Mənsiz qalanda bilinir.
Səninlə hər şey gözəldi
Sənsizlik də ona bənzər.
Bu hər şeyin başlanğıcı
İlk baxışdan sona bənzər.
Ürəyimə düşdün
Elə düşdün ürəyimə,
Söz yerinə düşən kimi.
Ürəyim od tutub yandı,
Köz yerinə düşən kimi.
İndi ki, məni duyursan,
Qəlbimə təşrif buyursan.
Niyə yerində sayırsan
Öz yerinə düşən kimi.
Yerin ürəyimin içi,
Ömür yolun ordan keçir.
Nə əkirsə, onu biçir,
Yoz, yerinə düşən kimi.
Ayrılıq bəhanəsi
Ayrılıqlar həmişə
Öz bəhanəsiylə qonaq gəlir.
Sən “olmaz” dediyin şeylər
tez-tez gündəmə gətirilirsə,
demək, növbəti dayanacaq
ayrılıqda dayanmayacaq.
Sürət daha da artacaq
olmazlar özlərinə yer edəcək.
Sənin görmək istəmədiyin situasiyalar
əslində ayrılığın əlamətləridir.
Ayrılıq isə bədii təyin deyil,
əbədi təyinatdır.
Ayrıldınsa, bəhanələrin də
canı qurtarır.
Onları da boş-boşuna
narahat etmirsən.
Hər şey üstünə gəlir,
amma sən heç yerə getmirsən.
Səbəbsiz bəhanələrin
nəticəsini alqışlamaqdan başqa
seçimin qalmır.
Yox əgər hələ bəhanələr qalıbsa,
onda bu ayrılıq olmur.
Sən ki yaxşı bilirdin…
Ömrümə gələnlərin,
Gedənlərin sayı yox.
Bu həyat mənimkidir
Bir kimsənin payı yox.
Gəlib neynəmişdin ki,
Gedib də neynəyəsən?!
Məni nə göynətdin ki,
Özün nə göynəyəsən?!
Sən ki yaxşı bilirdin
Bilmədiyin hər şeyi.
Öyrəndin ki, getməyin
Dəyişmədi heç nəyi.
Ömrümə gələnlərin,
Gedənlərin sayı yox.
Bu həyat mənimkidir
Bir kimsənin payı yox.