***
Kimsə bilməz bu həyat neçə dəfə çat verir…
İmanı olmayana Tanrı çürük zat verir.
Ölüm də bir şahmatdı, ağı-qarası zülüm,
Şahı güddüyün yerdə şeytan qəfil mat verir.
Yuxu da əcəl kimi tez haqlayır adamı,
Elə bil ki, hər dəfə kimsə ona at verir.
Çətin, qanadı çıxa qorxaq dualarımın,
Əlimi qaldırdıqca, hissim, duyğum qat verir.
Hikmət, əzab əzabdı, dərd eləmə boşuna,
Kölgən kefdə-damaqda, ruhun hesabat verir.
***
Mən, hər əl açdıqca, qəm verdi tanrı,
Məni adam bilib əl açmadılar.
Kölgəmi yanımda edam etdilər,
Eh, mənim qapımı, gəl, açmadılar.
Kimsə gözlərimə əl sürtüb getdi,
Dedilər, göydəki vaxta bax indi.
Tabut tapmadılar bu boyda kənddə,
Sən indi məndəki baxta bax, indi.
Oynaya bilmədim ömür havama,
Axı, nə qalıb ki, dadası, ondan?!
Sevda nəğmələri seyrək buluddu,
Sən yağış gözləmə, qadası, ondan.
Çəpər tullanmaqdan bezdim, doğrusu,
Mənim eşq payımı kəm verdi Tanrı.
Məni adam bilib əl açmadılar,
Mən, hər əl açdıqca, qəm verdi Tanrı.