ÇƏKƏ-ÇƏKƏ…
Qazanmazsan imdadını
zülm önündə çökə-çökə,
yaralandım yar adını
qarasına çəkə-çəkə,
Aramız çətin düzələr;
bəyaz etdi ağır illər
əllərini qara tellər
arasına çəkə-çəkə,
Uzaqlaş–varsa hünərin,
qaçmağa yetsə təpərin,
yar oynadar sevənlərin
sırasına çəkə-çəkə,
Atıb başının daşını,
yar bitirər savaşını,
məlhəm bilər göz yaşını
yarasına çəkə-çəkə…
20,08,2020.
DANIŞMA…
And içərək yalvarmaqdan yoruldum-
bir yanlışlıq bəla oldu başıma,
elə bilər;”özgəsinə vuruldun…”,
yar yanında incə beldən danışma.
Heç olarsan ümid səni qıranda,
nələr yoxmuş məhəbbətlər barında?!
qulağı var leysanın da,qarın da;
gileylənib sudan,seldən danışma.
Hərdən könül cuşa gəlib çağlayar,
şəkillrim gəncliyimi saxlayar,
körpə kimi için-için ağlayar-
ağ birçəyə qara teldən danışma.
Qismət buymuş–nə qınayım Fələyi?
təskinlikçün uydurublar gileyi,
ona bağlı yelkənlərin taleyi-
“Səmum” adlı qara yeldən danışma.
Vaxt zalımdır–çox yaşadıb bel bükər,
boş ümidə uzanan qol əl bükər,
küyə getsə–həm dağıdar,həm tikər;
Vahıd ƏZİZ,bizim eldən danışma…
20,08,2020.