NAMƏLUM ŞƏHİD MƏZARI…
Düşmən cumdu,Vətən dedi -“İrəli!”,
İgid əsgər səhid oldu, dönmədi,
Qəbri üstə yanan nurlu məş”əli,
Ürəyinin alovuydu,sönmədi!
Qocalmazdı!-qalar cavan yaşında,
Doğmaların gözlərinin yaşında,
O,Şəhidin uca dağlar başında
Ucaltdığı Bayraqları enmədi!
Uzaq gəzər ruhu giley-güzardan,
Yer qoruyar hər cür ağrı-azardan,
Ad soruşdum bir “Naməlum məzardan”,
Qəhər boğdu,məzar daşı dinmədi;
Daş yerinə-açan güllər danışdı,
Oxşadığı ipək tellər danışdı,
Vahid ƏZİZ,ondan ellər danışdı,
Anladım ki-“Qurban gedən can nədi?”
01,04,2021.
BU ÇAĞLARDAN…
Qocalsam da ürəyimin
Coşub-daşan çağlarıdı,
Məni torpağa bağıayan
Düyün tutan ağaclardı,
Ömür olsa da quş kimi,
Saçlarım xam gümüş kimi,
“Çağlardan”söz düşmüş kimi,
İndi həmən o çağlardı!
Günlər-ömrün varaqları,
Xatirələr-soraqları,
Alovladan çıraqları
Biz qalayan ocaqlardı,
Cavanlıyıq,qocalıyıq,
Əli körpə uşaqlıyıq,
Bizlər Vətənə bağlıyıq,
“İpiqırıq”-qaçaqlardı,
Düyün tutan meyvə dəydi,
Bərəkət budaqlar əydi,
Vahid ƏZİZ sevməsəydi,
Cavanikən qocalardı…