* * *
Bir gilə su!
Bir udum hava!
Bir ovuc torpaq!
Bir parça işıq!
Bir sən!
Bir mən!
Atəşlər içində cismim yananda
Bir gilə suyum ol, bu yetər mənə!
Sənin həsrətindən mən boğulanda
Nəfəs ol, hava ol, bu yetər mənə!
Yerə dirənən ayaqlarıma
Güc veərn torpağım,
möhkəm dayağım…
Zülmətə qərq olan tənha dünyamda
Şəfəqim, işığım, sən yaraşığım…
Bu yetər mənə!..
* * *
Xatirələr daha şirin olur…
Bilirsən niyə?
Çünki orda hələ ümid yaşayır
Hər şeyin xoşbəxt sonlulqa bitəcəyinə..
Sənin o xatirədə yaşayan parçan da
Hələ sevimlidir…
əzizdir…
bilirsən…
insan yaşla böyüməkdən başqa
başla da böyüyür…
təcrübəsiylə böyüdüyü kimi
qəlbi ilə də böyüyür…
sən hələ də balaca qaldın…
əgər bütün bunlara rəğmən sadəcə körpə olsaydın…
yenə də şirin
sevimli olardın…yəqinsiz…
amma sən kiçildin…
bilirsən…
yağışı sevirəm deyərkən ondan qorunmaq
sevmək deyildir heç də…
sən tikan
leysan kimisən…
bilirsən…
amma bilmədiyin bir şey var…
şirin xatirələrin üzü buz olub….
mən heç vaxt yayı sevməmişəm….
Sel hər zaman dağıdan olub
mən yağmurlu payıza meyllənmişəm…
bildinmi?
Səndə kiçik olan mənin də mənə əzizdir…
Bilirsən???
Bilmədin…