Ne çok hüznü var dünyanın bir yanı hep zemheri
Hiçbir yağmur fırtına silip süpürmüyor gönüldeki kederi
Hangi umuda bağlansam eriyip bitiyorum
Sanırım ben solan bir baharın imtihanından geçiyorum
Söyleyin dağlar, taşlar nedir bu dünyayı saran acılar
Ne çok sevgiler kaybettik gerçekleşmedi arzular
Hep bir telaş içinde yaşanıyor bu hayat
Sessizce esen bu hava neden bu kadar bayat?
Dışarıda baharken içimizde bir sonbahar havası
Ayrılık gören yüreklerin kanar hep yarası
Bu hüzünler rüyaysa uyandırsınlar bizleri
Bulup getirsinler kaybolan sevgileri
Bugün yarına, yarınlar diğer günlere hüzün ekler
Yeni bir çağ lazım, çünkü tükendi yürekler…
Mənbə: https://edebiyyat.az/