YETER………. Mİ ?
Yeter…….! diye feryat etmene şaştım
Ne oldu susmam mı isyan ettirdi
Diyeceksin sabır sonunda taşdım
Saygım var demek ki sabrın tükendi
Sabrın bir sonu var bitip tükenir
Öylesine canın burnuna gelir
Yani göz kararır insan delirir
Dersin bu insanın nedir ki derdi
Başka bir şey gelmez o an aklına
Çünkü yaman eser boran,fırtına
Sende şaşarsın ya çıldırdığına
Ok sadaktan çıktı kiriş gerildi
Kırmışsın ,yıkmışsın gözün mü görür
Düşünmezsin sonu ne gider,gelir
Dedim ya bir nevi insan delirir
Sayarsın ,dökersin Allah ne verdi
İşte böyle canan haklısın sen de
İsyan ediyorsun sabır bitince
Bu herkes içindir değil nefsince
Bil herkeste sence isyan ederdi
BEKTAŞİ NEFESİ
Bize hangi gözle bakarlar bilmem
Cümleleri görür gözümüz bizim
Kimsenin ayıbın kimseye demen
Diye öğüt verir pirimiz bizim
Susarız dillere vurup kelepçe
Nefisi ederiz canana köle
Bayramdır bizlere tasa,gam,çile
Mahsun gönüllerdir yerimiz bizim
Orada varız biz kal-u beladan
Dönmeyiz her daim Hak olan yoldan
İndirmeyiz teni çekilen dardan
Mansurca yüzülür derimiz bizim
Şükür deriz şükre doymaz özümüz
Ya Hak’tan başkaca olmaz sözümüz
Bin yoldan gelsekte biriz hepimiz
Yesi’den el verir erimiz bizim
Velhasıl Yunus’ca severiz canı
Ayırmayız candan başka canları
Çıkarmayız kalpten Ulu Hünkar’ı
O’dur yeşil donlu serimiz bizim