Qaranlıqlar doğur elə
Necə ruhun rəngi olmur?
Gecənin ruhu qaralıb.
Dolub köksünə kəlmələr
Donub göz yaşı üzündə,
Gecənin ruhu qaralıb.
Yaşayandan xəbəri yox,
Nə öləndən xəbəri yox
Nə sevəndən xəbəri yox
Layla deyən anası yox
Bacısı yox…
Elə bilki dili laldır
Acısı yox…
Ayrılığın yellerini qovur elə
Qovur belə.
Bəlkə insaf eyləyərdi.
Artıq ruhu qaralıbdır
Qaranlıqlar doğur elə…