Bu mənim həyat hekayəmdir… bəlkə də yazıb davam etdirdiyim yada eksik qoydugum cümlələrklə dolu…….hekayəm….
Kimliyini tanimaq senin haqqında bilgi almaq qeder asan deyil çünki her insanin kimliyi onun haqqında bilmediklerinden yaranan tek heqiqetdir.
Mən yalnız bir tək özüm haqqında bunu deyə bilərəmki əsla yalanı sevmirəm amma yalan məni sevdiyi üçün qarşımda hərkəsi eyni cür görürəm.
Bəlkə bu dünyaya gələndə bilməzdimki bu qədər ağlayacağam .Doğularkən, yıxılarkən, üzülərkən, bezərkən, itirərkən və birdə ən yaxınımı öldü deyə bilərkən. Ama insan olaraq bunlar hər kəsin həyatında vardır.Mən əsla kimsəyə güvənmirəm çünki güvən və inam yalnız allaha qarşındakı birisinə sadəcə hörmət etmək yaraşar mənin aləmimdə.Əgər bitmiş birisi üçün üzüldüyümü bildirirəmsə bu sadəcə ona qarşı acıdığımdandır. İnsan çox güclü birisi kimi görünsə belə daxilən çox kövrək və zəifdir çünki hisslərinə tez yenik düşür. Kim deyirsə məndən qürurlu bu həyatda ikinci birisi yoxdur yanılır çünki hər kəsin qüruru var ama hər kəs onu bir yerdə dayandırır sevdiyinin önünüdə. Bu sevgi ilk öncə tanrıya , sonra ataya, anaya sonra isə yarım qalmış bir ürək parçasınadır. İnanmırıq gələcəyə ama bir gün mütləq gələcəkdir kiminin sonu , kiminin isə başlanğıcı hardan həyata başlayıbsa orda bitəcəkdir.
Deyirlər insanlar torpaqdan yarandığı üçün torpağada gömülür, çünki həyat və axirət arasında bir yol keçir oda torpaq altından.Bəzən özünü kiməsə tanıdırmaq isdəsəndə səni yetərincə tanımırlar çünki insanı yalnız ən yaxşı onun özü tanıyır.Mən heç vaxt kiməsə bənzəməyi sevmirəm bilirsiz niyə çünki bənzəyəcəyim birisi olsa belə özümə bənzəməlidir deyə.
Düşüncələrimi paylaşmağı sevirəm, amma onu yalnış yozanlarla deyil doğru anlayıb deyer verənlərlə.
Ən sonda bir tək bildiyim və əmin olduğum bir tək olan bir həqiqətimdə var mən bütün sevgimi ilahidən başlamışam və onda da bitirəcəyəm, çünki hər könülün sevgisi onun dərgahından başlar.
Unutma xosbext insanlar bu dunyada herseyin gozeline sahib olanlar deyil sahib olduqlarini itirmeyecek qeder cox sevenlerdir.
Bir zamanlar hər şey fərqli və gözəl idi gözümdə indi hər şey dəyərini itirib , bəlkəmdə mən dəyişmişəm ya da məni dəyişdirən nəsə olub həyatımda. Elə bilmişəm ki sevmişəm ama zaman keçdikcə yalanları gördükcə sadəcə sevmədiyimi anlayaraq üzülmüşəm onu sevmədiyim üçün deyil hər şeyin fərqli gedişatını izlədiyim üçün. İndi hansı cümlədə bir təsirli sözə rast gəlsəm təcüblənə bilmirəm çünkü hər şey adiləşib. Kimiləri önəmli olduqlarını düşünərkən əslində önəmsənmədiklərini nalamaqda çətinlik çəkirlər və sadəcə qarşı tərəfin inanmasına və əslində onların sevmədiklərindən tərk etdiklərini dərk etməyə çalışırlar.
Mən başqasını sevərkən sən dönüb məni sevəcəksən amma bilməyəcəksən bir vaxt uzaq qaçmaq isdədiyin və bir vaxt arxanda süründürdüyün kəs indi sənin peşman olacağın və göz önündə ağlayacağın birisi kimi görünərsə o zaman peşman olmağın nə qədər acı verdiyini hiss edəcəksən.