Həyat dostun olsa sənin ürəyin
hara getsən sanma dogru gedirsən
gözlərinlə görmədiyin mələyin
sanki görüb günü-gündən sevirsən…
Heç bilmirsən içindəki şeytanın
dərdi nədir sənlə uzun yoldasan
qəlbindəki bəslədiyin insanın
yaratdığı ən məşhur əsərisən…
Barmaq deyil əldir səni gəzdirən
yetər ki sən bu dünyadan incimə
bu həyatda səni daim bezdirən
şərik olur duyduğun sevincinə…
Kaş muradım sən olaydın ay Fidan!
ruhum sənin mələyinlə bəzənsin
gecə-gündüz sevib səni hər zaman
ruhum sənlə öz dünyamda gəzinsin…