Biz gözəllik amanında,-
Göründü sübh dumanında,
Dan ulduzu Xanbulançay.
Gözəlliyi bir tamaşa,
Saflığından göz qamaşar,
Dağlar qızı Xanbulançay.
Gəlindir ağ cünasında,
Əks etdirir aynasında,
Yurdumuzu Xanbulançay.
Bürünübdür yaşıl dona,
Təbiətin biz insana
şirin nazı Xanbulançay.
Yol gəlmişik sorağında,
Qoy dincələk qucağında,
Bütün yazı, Xanbulançay.
Buludlara səda düşdü,
Gözlərimiz oda düşdü,
Şimşəklərin çaxışından.
Xanbulançay açdı sinə,
Çimdi sevinə-sevinə
Baharın nur yağışında.
Bir an keçdi, güldü göylər,
Gözlərini sildi göylər,
Günəşin od baxışından.
Dəmirləşdi dizlərimiz,
Hey dincəldi gözlərimiz,
Bu gözəlin ağuşunda.
Ovçusudur könüllərin…
Yorulmadıq sahillərin,
Eniçindən-yoxuşundan.
Ləpələri dil-dil ötər,
Sahilində bülbül ötər,
Çiçəklərin nəğməsini,
Pıçıldayar bu dağlara,
Suya dəyən budaqlara,
Diləklərin nəğməsini.
Heyran-heyran dinlədim mən,
Üzərindən əsib keçə
küləklərin nəğməsini.
Oxuyar boşalan, dolan,
Gözəlliyə məftun olan
Ürəklərin nəğməsini.
Sular körpə, dağlar beşik,
Həzin-həzun çağlar beşik,
Mələklərin nəğməsini.
Ayrılığın vaxtı çatdı,
Sularına əl uzatdım,
Qəmli-qəmli dindi sular.
Vida deyib düşdük yola,
Gözlərimiz dola-dola,
Buludlara döndü sular.
Şahə qalxdı dalğa-dalğa,
Çırpındıqca dağdan-dağa,
Dedim, yarar bəndi sular.
Ayrılsaq da görüşərdək,
Sızıldayıb kövrək-kövrək,
Yatağına sindi sular.
…Duman kimi hey əriyir,
Həzin-həzin nəğmə deyir,
Xəyalımda indi sular.
1988-Lənkəran