Ürək var, ağrısı hələ duyulmur
Arzusu, istəyi qovuşmur elə.
Bizdə şairlərə heykəl qoyulmue
Şairlər özləri dönür heykələ.
Gərilən əsəblər, çatılan qaşlar
Dağ olub yazığın çiyninə enir.
Şair arxasıyca atılan daşlar
Yığılıb, şairə heykələ dönür.
Ağrıya-acıya dözdü şairlər
Nisgil ürəyimdə, nəğmə dilində.
O qədər qəm yeyir bizdı şairlər
Beli bükük olur heykəlinin də.
Ahılı anladı, körpəni duydu
Dilindən çıxanı bəhərdi, bardı.
Bizdə hər şairdə heykəl olsaydı
Ölkəm başdan-başa muzey olardı.
Göylərə dirənib xeyir-şər bizdə
Şeirdən, sənətdən doymaq olmayır.
Dabandan soyulur şairlər bizdə
Heykəli dabandan soymaq olmayır.
Moskva, noyabr, 1980.