Anam
Anam Aida xanıma.
Gözümün önündə duranda kədər,
Çarəsiz dərdimi bilirsən, Anam!
Nisgildən, həsrətdən dolanda gözüm,
Gözümün yaşını silirsən, Anam!
Hərdən ağlayanda cahanda zar-zar,
Mənim bu kölümdə açmasa bahar,
Bürüsə könlümü kədərlə qübar,
Kefsiz əhvalımı görürsən, Anam!
Payızın ilk günü elə gələndə,
Şeirim düşəndə bu şirin dilə,
Sonalar uçaraq düşəndə çölə,
“Can bala”-kəlməsin deyirsən, Anam!
Kədərli qəlbimə tapanda dərman,
Kindən uzaqlaşan bizim bu dövran,
Xoş əhval içində olanda Kənan,
Cahanda hər zaman gülürsən, Anam