Bu əruz adlı dərin nəhridə kim var gəlsin,
Adbaad söyləmirəm, bəhridə kim var gəlsin.
Dünyanın gərdişi bu – hər zaman hökmdə qalar,
Göy ilə yer arası dəhridə kim var gəlsin.
Od salar xanəsinə, könlünü qəhrdə tutar,
Zili qəmdi, bəmi qəm, qəhridə kim var gəlsin.
Nicat Allah işidir – yönünü əzmlə çevir,
İxfa*nı pünhan elə, cəhri*də kim var gəlsin.
Ya gələ meydan aça Odaya hökmlə, ya da
Əl sıxıb təslim ola, fəxr edə – kim var gəlsin!
*Asta səslə edilən qiraətə “ixfa”,
uca səslə edilən qiraətə “cəhr” deyilir.