Çayım,
parmaklarım ve yüzün
uzun susuşlar arkasından tebessüm eden hüzün,
ne güzel şeysin sen!
vakit tamam
ben eksik
usulca diyorum,
gelsen!
Çayım,
gözlerim ve sözün
demlenmiş yalnızlıkta hayal meyal izin
ne geçmez yarasın sen
vakit geçkin
ben kırık
ahvalimi
bir bilsen
Çayım
ezgim ve sızın
düşürür yokluğuna ansızın
ne bitmez şiirsin sen
sil baştan yazdığım
dil suskun
gönlüm avare
bir mısra da sen
söylesen
Çayım
kesmiyor susuzluğumu
sensiz
gamzemde çiy damlası
süslerken uykusuzluğumu
son
bir çay içimlik gelsen
gözlerimi
sürmelesen…