GƏRƏK
Bülbüllər gülsüzdü, yalqız alıbdı,
Bülbülün gülünü axtaran gərək!
Erməni torpağı bizdən alıbdı,
Onu düşmənlərdən qurtaran gərək!
Düşdüm bülbülümdən, gülümdən ayrı,
Gözəl AĞDAM kimi elimdən ayrı.
Gəzib-dolanmadım qəmimdən ayrı,
Qəmimin dərdini sağaldan gərək!
Mən məcbur oluban bura gəlmişəm,
Nə qədər göz yaşı töküb silmişəm.
Körpəkən haqq-nahaqq nədi bilmişəm,
HAQQIN meydanında ər duran gərək!
Erməni AĞDAMDA sərasər gəzir,
Qaçqın da VƏTƏNİN QIRAQdan süzür.
Məni də yurd dərdi sızladır, üzür,
Dərdlinin dərmanın bir tapan gərək!
Qürbətdə ağlayıb “VƏTƏN!”-deyirəm,
Ey VƏTƏN, dərdini mən də bilirəm.
Qaçqınam, qaçqının halın görürəm,
İndi qisasını hey alan gərək!
ELŞAD QARABAĞİ-TALEH oğluyam,
VƏTƏNİN köləsi, sadiq quluyam.
Eləsə VƏTƏNDƏN niyə ayrıyam,
Məni VƏTƏNİMDƏ dəfn edən gərək?!
SUMQAYITIM! SUMQAYITIM!
Ruhumla canım kimisən,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
HAQQ deyən anım kimisən,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Ürəyimin gözü sənsən,
Məhəbbətin sözü sənsən.
Gözəlliyin özü sənsən,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Gündən-günə böyüyürsən,
İgidlərlə öyünürsən.
Ürək kimi döyüünrsən.
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Gözlərimin qarasısan,
Ürəyiyimin parasısan.
Dərdimin sən çarasısan,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Yanağımda göz yaşısan,
Torpağımın bir daşısan.
Xəzərimin göz, yaşısan,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Candan ruha süzülmüsən,
Dastanlara düzülmüsən.
Həsrət çəkib büzülmüsən,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!
Ruhuma hopub gəlibsən,
Tufan tək qopub gəlibsən.
ALLAHI tapıb gəlibsən,
Sumqayıtım! Sumqayıtım!