Gözünü birazca açıb səhərlər,
nəvələr başını yastığa atır,
adam işsizlikdən çərləyə bilər,
yaxşı ki,qayğılar başımı qatır,
Qadağa artırdı xeyli çəkimi–
bir vaxt bir dəriydim,bir də qabırğa,
adam “Yeni adam” olana kimi,
özü adamlıqdan az qalır çıxa,,
Biri-ac,birinin geniş imkanı,
dar gündə bir kimsə köməyə gəlməz,
dəyişə bilmirsə Tanrı insanı,
onu qadağalar dəyişə bilməz!
İnsanı ucaldan vəzifə,”paqon”,
fərq etməz–kimlərlə qarışmış qanın!
bahalı miniklər,evlər,telefon…
al,bu da səninçün “Yeni adamın”!
Dəyişir cildimiz,əyin-başımız,
insan görkəmini min hala salır,
beləcə–qocalır,artır yaşımız,
içi başımızın dəyişməz qalır!
Yetər,Vahid ƏZİZ,qatarın gedib,
azmı qürurunun odunda yandım?
insan olduğuma bir az sevinib,
meymun əcdadıma baxıb utandım…