Zaman qardaşıma!

Bahar çiçəyi tək açılsın ömrün,

Düşməsin tufana həyatın Zaman!

Dostların içində anılsın sözün,

Günəştək nur saçsın sabahın Zaman.

********

Arzum var göylərə ucalsın başın,

Atasan qəm ilə qüssənin daşın,

Yüzdən artıq olsun qoy sənin yaşın,

Xoş keçsin dəqiqən, saatın Zaman.

********

Ziyadxan söz yazıb, mətləbə çataq,

Səninlə hər zaman oturub-duraq.

Gün olsun oğluna toy-büsat quraq,

Uğurla baş tutsun niyyətin Zaman!

Məhəbbət

Məhəbbət, məhəbbət yaxşı ki varsan,

Əlində sevincə, dönür qəm sənin.

Məni hara çəksən, hara aparsan

İnan ki, dalınca gələcəyəm mən.

Gələrəm kor kimi gözüyumulu,

Bilərəm səninlə zülmətdə də mən,

Taparam işığı, taparam yolu.

Məhəbbət, məhəbbət hərş şeydən qabaq.

Yaxşı ki, dünyada sən yaranmısan

Bütün bəlalarla qabaqlaşaraq,

Odlara düşmüsən çöldə yanmısan,

Fəqət saxlamısan öz qüdrətini,

Hökmünü yenə də düz vermisən sən.

Tapdayım möhnəti, dərdi-sərini

Qabaqda yenə də sən getmisən sən!

Boranda, çovğunda, tufanda, qarda

Fəsli bahar edən sən deyilmisən?

Ziyadxan ölüncə üz döndərməsə

Sən ona etməzsən əsla xəyanət,

Eşqi ləyaqətli olan hər kəsə

Sən qonaq olmusan ülvi məhəbbət!

Nə mənası var?

Ey nadan! insan ol, yaxşılıq eylə

Yalanlar satmağın nə mənası var,

Suyu şirin olan mavi bir gölə,

Acılıq qatmağın nə mənası var?

Mərifət hər zaman var yaxşılarda

Düzlük uduzmamış qoca dünya da

Altı boşluq olan əyri yollarda

Günaha batmağın nə mənası var?

İnsan ucalmalı təmiz ad ilə,

Şöhrəti yayılsın hey dildən-dilə

Min cür hiylə ilə, min bir kələklə

Arzuya çatmağın nə mənası var?

Ziyad xan! namərdin baxma sözünə

Görəndə eybini söylə üzünə,

Doğru yol seçməli hərə özünə

Qəflətdə yatmağın nə mənası var?

Fəğan eylər

Rəngi solsa bağda gülün

Bülbül ağlar fəqan eylər,

Bulud tutsa göyün üzün

Bülbül onda tufan eylər.

********

Kimin qəlbən paklığı var

Bilki onun saflığı var

Kimdə hünər sağlığı var

Gələcəyi tüğyan eylər.

********

Kimin qəlbi çirkin olub,

Kədər ona düçar olub,

Bağ-bağçası viran olub

Bu hal onu yaman eylər.

********

Hər bir evdə könül gülsə,

Böyük-kiçik zəhmət çəksə

Ziyadxan orda şeir desə

Hər bir kəsi heyran edər.

Yaxşıdır

Çalış zəhmətinlə bar versin bağın

Özün əksən, özün biçsən yaxşıdır.

Nəyə lazım suyu əğyarın

Suyu öz əlinlə töksən yaxşıdır.

*******

Zəhərli ilan tək sərilmə yolda

Arının qüdrəti tanındı balda

Tikanlı bir kola döndüyün yolda

Ətirli gül olub bitsən yaxşıdır.

********

Bülbül istəməz ki, qızıl gül solsun

Pislərin qəlbinə yaxşılıq dolsun,

Ziyadxan! sözlərin nəsihət olsun

Sözdən saray qurub tiksən yaxşıdır.

Nərgiz

Səhərlər açılan güllü bağların

Ətirli güllərin bəzəyi Nərgiz

Laləyə bürünmüş uca dağların

Nigarın sevinci, ürəyi Nərgiz.

********

Şirin sözlü, mərd ürəkli olmusan,

Nərgiz gülü tək könüllərə dolmusan

Gözəl Astaranın fəxri olmusan

Talış qızlarının gözəli Nərgiz!

********

Bakıda doğulub, yaşa dolmusan

Nəğməli ürəklə hey oxuyursan

Dəniz havasını hər an duyursan

Olursan Xəzərin küləyi Nərgiz!

********

Başında al-əlvan örpəyin də var

Hər yeri seyr edib baxmağın da var

Ziyadxandan dualar almağında var

Gözəllər gözəli, gözəlim Nərgiz.

Sevda bacıma!

Bu şeir misrasın, nəğmə çələngin

Sənə bəxş edirəm, sənə ay bacım!

Ömür karvanında yaxşı günləri,

Sənə bəxş edirəm, sənə ay bacı.

********

İnsana ruh verən şeir-sənətdir

İlhamsız bir ürək, quru qəfəsdir.

İlhamla yaşamaq, böyük şərəfdir,

Gündüzlər günəş ol, gecə ay bacım!

********

Çoxlu yaşamaqla, öyünmək olmaz!

Hər yetən insana güvənmək olmaz!

Ömür yollarında keçən günləri,

Şərəfli günlərdən say gözəl bacım!

********

Uca dağlar başı olur duman-çən,

Vətənin yolunda şəhid vermisən!

Ziyadxan şerini qəbul eylə sən,

Yazan vermiş sənə bunu pay bacım.

Sənə

Başında bağlanmış örpək gözəldir.

Göy köynəyin elə bil ki, bəzəkdir,

Yazın gözəlliyi yaraşır sənə.

Ayağında qırmızı başmağında var

Hərdən gözaltı baxmağında var

Bir gülüşlə ömür yıxmağında var

Onunçün ürəyim alışıb yanır…

Ziyadxan qəlbini açacaq sənə.

Əbədi qalmış

Sən mənə əzizsən dünyalar qədər

Canımı verərərəm yolunda sənin,

Alışıb yansam da odlar içində

Yenə məhəbbətin yaşadar məni.

********

Səni görməyəndə alışır qəlbim

Soyuyur bədənim, keyləşir qəlbim

Şadam ki, ölsəm əgər mən

Gələr ziyarətə sevgilim mənim.

********

Kimsə soruşacaq kimdir bu yazıq?

Sevgilim o zaman ağlayacaqdır

Deyəcək məhv etdi məhəbbət onu

Ziyadxan dünyadan doymadı getdi.

********

Yagidar olaraq şeiri qalacaq

Bütün nankorlara sübut olacaq

Sevən aşiqlərdə sədaqət varmış

Odur ki, məhəbbət əbədi qalmış…

Arif insan

Göz qoy ətrafına ey arif insan

Ayıq ol səfərə başlamamışdan,

Çalış qalmayasan axırda naçar

Elə ki, köçməkçün zamanın gələr

Bu mal-mülkün köməyə gəlməz.

Endilər şan-şöhrət zirvələrindən

Dar qəbir içində saldılar məskən

Bir səs eşidilər dəfin zamanı

Bəs sənin şahanə geyimin hanı?

Vaxtıikən çox yeyib-içmişdir onlar

Qurdlara yem oldu indi o canlar

Ziyadxan! yazdığın bir həqiqətdir

Dünyaya gələnlər bir gün köçəcək.