Pervane xanım:
Hesreti göynetdi , ah nale etdim ,
Haray , elden çıxıb itenim haray .
Gör neçe illerdi pas tutub sizi ,
Tarla , düz ekilmir , kotanım haray .
Qalib:
O hesret meni de göynetdi , bacım ,
Qelbimde yaratek bitenim haray .
Pas atan kotanla yer ekib , biçen ,
Xışın desteyini tutanım haray .
Pervane xanım:
Tuş olmuşuq hesret adlı qismete ,
Sizi gelemmirik biz ziyarete .
O mahalda qovuşdunuz cennete ,
Ay ana torpaqda yatanım haray .
Qalib:
O qismet meni de salıb zillete ,
Dönübdü çaresiz derde , illete .
Burdan seslenirem xalqa , millete ,
Hayıma , dadıma yetenim haray .
Pervane xanım:
Xesteyem , dermandı ocağın , pirin ,
Könlüm arzulayır indi her birin .
O yerlerden mene xeber getirin ,
Veten göylerinde ötenim haray .
Qalib:
Her bir ocağına qurban olduğum ,
Qürbetde xiffetin edib solduğum .
Hicr ile kövrelib tez – tez dolduğum ,
Derdini derdime qatanım haray .
Pervane xanım:
Viran oldu yurdum , yuvam , sarayım ,
Pervane , il oldu onsuz her ayım .
Sesleyirem , belke çatar harayım ,
Haray , talan olan vetenim haray .
Qalib:
Qalibem , her zaman sözümde durdum
O viran yurdları alacaq ordum .
Bizim olacaqdır yene de yurdum ,
Daha çekmeyecek vetenim haray .