Şair dostum Camaləddin Əjdəroğlunun
“Ləpə” şerini oxuyarkən
İllərlə sahili yudu ləpələr,
Yaladı qayanı suların dili.
Bu qayğı, nəvaziş, tumar önündə,
Ovuldu qayanın əyilməz beli.
Elə ki, yumşaldı əridi sahil,
Sular hücum çəkdi, bəndləri yıxdı.
Yaltaq ləpələrin coşan selinə,
Qaya təəssüflə son dəfə baxdı.