İnsan əşyalaşır, yalnız qalanda…
Qapı, pəncərənin dili olurmuş.
Evinə dönəndə salam verəni,
Qapı dəstəyinin əli olurmuş…
Günəş incidirmiş yuxulu gözü,
Divar eşidirmiş dediyi sözü.
Oyanıb çıxanda oxşayan üzü
Çırpılan qapının yeli olurmuş…
Olmurmuş sən demə uçmaq həvəsi,
İnsan asılırmış qanadlarından…
Tuturmuş adamın əl-ayağından,
Qapılar taleyə zəli olurmuş.
Döngə tərs olurmuş düz yerisən də,
Yollar dolaşırmış illər içindən.
İnsan da çıxırmış ömür çərxindən,
Qapılar ardında dəli olurmuş…
20.11.2016