* * *
Necə girdin ürəyimə,
Xəbərim olmadı bundan.
Gözümü açınca gördüm
Elə min ildi ordasan…
Axı,kim öyrədib sənə
Bu cadunu,bu ovsunu?
Sən gəldin,anlatdın mənə
eşqin gözəl olduğunu.
Quruyub qalmışam elə,
Söz də tapmıram deməyə.
Bilmirəm,necə “get” deyim,
Yerin varmı ki getməyə…
* * *
ünən də öldü belə…
torpaq tökdüm gözünə.
Durub kənardan baxım
indi özüm özümə.
Yapışmışam yenə də
keçmişin ətəyindən.
Bu gün kirlənir,çıxır
köynək kimi əyindən.
Eh…məni də düşürər
zalım zamanın atı.
Dünəndən xatirədi
yolda qalan saatım..