(zarafatyana və ciddi)
Bu araq necə də qəribə şeymiş !?
həyat dərk olunmur ayıq baş ilə,
hər bir şərayitdə gözəl gedirmiş,
həm soğan-çörəknən,həm bozbaş ilə.
Könlüm arasında bəm ilə zilin,
bezdik tənəsindən zirin-zibilin!
arabir lap topuq vursa da dilin,
səni danışdırar gözlə-qaş ilə.
Məclis yaraşığı,həm də xoxandı,
kişini ucaldan,yerə soxandı!
“girmə küpəsinə”,adam boğandı,
biraz dadına bax,biraz nuş elə!
Onu içrəm ki,ləzzətin görəm,
sürünə-sürünə evə gəlmərəm,
axşamlar xoş gələr pendir-çörəknən,
arağı vurasan səhər xaş ilə!
Araq gözəl şeydi-şulan olmaya,
ağlını başından alan olmaya,
evində nigaran qalan olmaya-
arağı içəsən dost,sirdaş ilə.
İş ağır,yayınıb yükdən,içərəm,
əhvalım düşəndə kökdən,içərəm,
mən də,Vahid ƏZİZ,hərdən içərəm,
amma ki,içmərəm hər “alkaş” ilə…