Ibrahim-Ilyasli1-300x2253

YIXILIR

Ürəklər eşqə atlanır,
Ağıl nəfsindən yıxılır.
Şair sözündən qatlanır,
Aşıq səsindən yıxılır.

Nuhun əyyamından bəri
Sirri birdi bəndələrin;
Kişi «yox»undan gəbərir,
Zənən «hə»sindən yıxılır.

Hərə qalxır öz ipinə,
Kim düzünə, kim çəpinə.
Hamı özünün dibinə,
Öz zirvəsindən yıxılır.

GÖZƏLLƏMƏ

Gözəllik bəşərə görk olsun deyə,
Qıydı Yer üzünə fələklər səni.
Dayandı səcdənə ulduzlu Göylər,
Qısqandı Allaha mələklər səni.

Billah, belə sevda gəlməz hər başa–
Od suya calandı, alğış qarğışa.
Yanıb kül olunca qıldı tamaşa
Şövqündən əriyən bəbəklər səni.

Şimşəklər teyləndi qəfil üstümə,–
Döndü qəflətxanam altı-üstünə.
Susadı qanıma, durdu qəsdimə
Öpüb oxşadıqca küləklər səni.

Qüdrətim çatmadı vəsfi-halına,
Pir deyib, əyildim gül camalına.
Belə çoxmu gördü qul misalına,
İblis yuvalanmış ürəklər səni?

VARsansa – varımsan, YOXsansa yoxum,
Ən halal zülmümsən, ən haram yuxum.
Sağ qalınca cismim, ölüncə ruhum
Müdam ayağına iməklər sənin.