Kommunist-darvinist zehniyyətin təbliğinin nəticəsidir ki, artıq insanların əxlaqi dəyərləri yox olmaq üzrədir. Homoseksual təbliğat baş alıb gedir, insest normal hal kimi göstərilir, anarxiya və terror cihad hesab edilir, arqo ifadələrdən istifadə üstünlük sayılır, insanlar çılpaq halda etiraz yürüşləri keçirir, 6-7 yaşlı qız uşaqları cinsi həyata cəlb edilir və s. Bu siyahını uzatmaq mümkündür. Çoxları bununla razıdır ki, belə bir cəmiyyətdə nə özləri, nə də övladlarının yaşamasını istəmirlər. Bəs bu durumun həlli üçün kim nə edir? Nə qədər insan özü gözəl əxlaqa yiyələnməyə can atır və ətrafını da buna təşviq edir? Səmimiyyəti, fədakarlığı, əfvediciliyi, təvazökarlığı, ədalətli olmağı, sevgi dolu olmağı, mərhəməti bilirmi və əxlaqına tətbiq edirmi?
Kommunist-darvinist zehniyyəti ona görə qeyd etdim ki, darvinizm əxlaqi dəyərlərin itirilməsi, qadına ağlı zəif varlıq kimi baxılması, cinsi sapqınlıqlar və s. kimi hallara “elmi” əsaslar adı altında bəhanələr uydura bilir. Məhz kommunist düşüncə 20-ci əsrə qan, zülm, təzyiq və zorakılıqla damğasını vurmuşdur. Bu ideologiya səbəbindən keçən əsrdə 120 milyon insan həlak olmuşdur. Bəs bu qədər insanın öldürülməsinin əsası nədir?
Darvinizm həyatın mübarizə və döyüş yeri olduğunu, yaşamaq üçün bu mübarizədən qalib çıxmağın, yəni var gücü ilə savaşmağın gərəkdiyini deyir. Bu fikirlər də kommunizm-faşizm kimi cərəyanların ana qaynağı olmuşdur.
Darvinizmin təbiətin mübarizə yeri olduğu yalanı cəmiyyətə tətbiq olunduqda:
– Hitlerin üstün irqi meydana gətirmə cəhdinə,
– Marksın “İnsanlıq tarixi sinfi qarşıdurmaların tarixidir” yanılmasına,
– Maonun milyonlarla insanı bir növ heyvan kimi görüb ağlasığmaz vəhşiliklər etməsinə,
– Mussolininin müharibənin insan enerjisini ən yüksək səviyyəyə çatdırdığı iddiasına,
– Kapitalizmin güclülərin zəifləri əzərək daha da güclənmələrini nəzərdə tutmasına,
– Stalinin mərhəmətsiz iş düşərgələrinə,
– Üçüncü dünya ölkələrinin imperialist ölkələr tərəfindən istismar edilməsinə, insanlığa sığmayan rəftarlara məruz qalmasına elmi don geyindirilmişdir.
Yenə darvinizmdən qaynaqlanan digər bir cərəyanın – faşizmin təqdim etdiyi əxlaqi dəyərlərə qısa nəzər yetirək. Faşizm də qadına olan nifrətini darvinizmdən almışdır. Necə ki, Darvin qadınlarla bağlı: “Davamlı yoldaşlıq (yaşlılıqda belə davam edən yoldaşlıq), sizinlə maraqlanacaq biri -itdən daha yaxşı əyləndirə bilən- ev və evin məsuliyyətlərini üzərinə götürəcək biri”, – deyirdi.
Cenevrə Universitetində təbiət tarixi professoru olan təkamülçü və materialist K.Voqt da qadınlara qarşı alçaldıcı fikirlərə sahib idi. Voqt belə yazmışdı: “İnsanın dişiləri kişilərdən çox aşağı, heyvan növlərinə daha yaxındır. Bu səbəblə, əgər standart olaraq özümüzə bir qadını almalı olsaydıq, daha çox meymun bənzəri xüsusiyyətə rast gələrdik”.
Darvinistlər də, faşistlər də qadın düşmənidir. Qadınları alçaq və geridə qalmış növ olaraq görür, alçaldır, onlara qarşı ayrı-seçkilik edir və təzyiq göstərirlər.
Faşistlərin bu davranışları Quran əxlaqı ilə tamamilə ziddir. Allah Quranda qadınlara qarşı şəfqətli olmağı, hörmət etməyi və onları qorumağı əmr etmişdir. Bununla yanaşı hz.Məryəm və fironun arvadı kimi üstün əxlaqa sahib olan qadınları insanlara nümunə göstərmişdir. Allah qatında üstünlük insanların irqinə, cinsiyyətinə və ya mövqeyinə görə deyil, Allah`a olan yaxınlıq və iman gücünə görədir. Allah Quranın bir çox ayəsində bütün iman edənlərin, qadın-kişi ayrı seçkiliyi olmadan etdiklərinin qarşılığını alacaqlarını belə xəbər vermişdir:
Mömin olmaqla bərabər, yaxşı işlər görən kişilər və qadınlar Cənnətə daxil olarlar. Onlara xurma çərdəyi qədər haqsızlıq edilməz!(Nisa surəsi, 124)
Mömin olub yaxşı işlər görən kişi və qadına xoş həyat nəsib edəcək və etdikləri yaxşı əməllərə görə mükafatlarını verəcəyik (Nəhl surəsi, 97)
Darvinist düşüncələr faşist ideologiyanın homoseksual pozğun dünyasının da əsasını təşkil edir. Faşizm ilə homoseksuallıq arasındakı bu əhəmiyyətli əlaqə faşizmin ən qədim modeli olan Spartaya qədər uzanır.
E.ə 50-120-ci illərdə yaşayan tarixçi Ç.Plutarx (Chaeronealı Plutarch) ordudakı ən seçmə əsgərlərdən ibarət 300 nəfərlik xüsusi döyüşçü birliyin 150 cüt sevgilidən meydana gəldiyini yazırdı. Spartada 12 yaşına çatan güclü oğlanlarının hamısı orduya alınır və ilk iş olaraq ordudakı təcrübəli əsgərlər tərəfindən aldadılırdılar. Bu pozğun əlaqələrin Spartanın “döyüşkən” mədəniyyətinin və qan tökməyə həris ordusunun ən böyük güc qaynağı olduğuna inanılırdı.
Bu iyrənc və azğın mədəniyyət, 19-cu əsrdə yaranan yeni paqanizm cərəyanı ilə birlikdə yenidən yayıldı. Bu azğınlığın ən əhəmiyyətli mərkəzlərindən biri isə Almaniya idi. Bu cərəyanın öndəri Adolf Brand 1902-ci ildə oğlanlarına qarşı pozğun cinsi meyilləri ilə tanınan U.Yansen (Wilhelm Jansen) və B.Fridlender (Benedict Friedlander) ilə birlikdə Özgünlər Dərnəyini (Gemeinschaft der Eigenen) qurdu. Fridlender 1904-cü ildə “Yunan erotizminin yenidən doğulması” (Renaissance des Eros Uranios) adlı bir kitab nəşr etdi. Kitabın qapağında yarı çılpaq bir yunan gənci rəsmi yer almışdı. Fridlender məqsədlərinin nə olduğunu kitabda belə açıqlayırdı:
Hədəfimiz yunan cəngavərliyinin yenidən oyandırılması və cəmiyyət tərəfindən tanınmasıdır… Yunan cəngavərliyi sevgisi ilə kişilər arasındakı yaxın sevgini, xüsusilə də fərqli yaşdakı kişilər arasındakı əlaqələri nəzərdə tuturuq.
Bu gün homoseksualizmin, insestin normal hal kimi insanlara təqdim olunmasında məqsəd əxlaqi dəyərləri aradan qaldırmaq, əxlaqı tənəzzülü gücləndirməkdən ibarətdir. İnsanların Allah və yaradılış inancından uzaqlaşdırılması, inkişaf etmiş heyvan növü olaraq təqdim olunması insanlarda təbii olaraq mərhəmət, sevgi, şəfqət, əfvedicilik, qoruyuculuq kimi insani hisslərin itirilməsinə gətirib çıxaracaqdır. Bunun üçün darvinizm fikri mübarizə ilə aradan qaldırılmalıdır. Bunu izah etməyin yolu isə insanlara məsuliyyətsiz heyvan olmadıqlarını, Allah tərəfindən yaradıldıqlarını və axirətdə əməllərindən hesab verəcəklərini izah etməkdir.
Istinadlar: (Charles Darvin, The Autobiography of Charles Darvin 1809-1882 (Et. by Nora Barlow), New York: W. W. Norton & Company, Inc., 1958, s. 232-233)
(Eva Cantarella, Bisexuality en the Ancient World, New Haven, Yale University Press, 1992, s. 72)
(Benedict Friedlander, “Memoirs for the Friends and Contributors of the Scientific Humanitarian Committee en the Ada of the Succession of the Scientific Humanitarian Committee”, Journal of Homosexuality, January-February 1991, s. 259)
Aysel Vəlizadə