Blog
-
Gənc rəssamlar üçün açıq müsabiqə: ARTIM-2017
YARAT Müasir İncəsənət Məkan yerli yaradıcı fərdləri ARTIM-2017 layihəsində iştirak etməyə dəvət edir.
İncəsənət Məkanından AZƏRTAC-a bildirilib ki, layihədə bütün növ təsviri sənət kompozisiyaları ilə iştirak etmək mümkündür və eyni zamanda hər kəs üçün açıq və ödənişsizdir.
Layihənin başlıca məqsədi, ölkənin gənc nəslinin istedadlı nümayəndələrini incəsənət sahəsində karyera qurmağa təşviq etmək, habelə Azərbaycanın gənc rəssamlarına peşəkar səhnədə öz əsərlərini nümayiş etdirmək üçün müvafiq şərait yaratmaqdır. ARTIM layihəsinin İçərişəhərdə peşəkar sərgi məkanı var. Bu məkan, eksperimentlərin aparılmasına və əsərlərin peşəkar səviyyədə nümayişinə imkan verən platforma qismində çıxış edir.
YARAT təşkilatı müsabiqənin nəticələrinə dair seçilmiş rəssamları 2016-cı il oktyabrın ortalarında elan edəcək. Proqramda seçilmiş sənət əsərləri ARTIM Layihə Məkanında nümayiş etdiriləcək. ARTIM Layihə Məkanının qaydalarına görə layihəsində iştirak etmək istəyən namizədlərin yaşı 18-dən aşağı olmamalıdır. Namizəd öz layihəsini təqdim etdikdən sonra, YARAT tərəfindən müvafiq razılıq olmadan əsaslı şəkildə layihənin ideyasını dəyişdirə bilməz. Ərizələrdə həm sərgi xarakterli, həm də maarifləndirici komponentlər əks olunmalıdır. Hər bir seçilmiş iştirakçı VOEN və bank hesabına malik olmalıdır. YARAT hər bir seçilmiş layihəyə kuratorluq və inzibati dəstəyini göstərəcəkdir. YARAT layihə üzrə işlərin gedişatı ilə əlaqədar müəllif ilə davamlı məlumat mübadiləsini təmin edəcək. Layihənin başa çatdırılmasından sonra iştirakçılar layihə üzrə müvafiq hesabat təqdim etməlidirlər. Həmin hesabatda büdcəni tam əhatə etməklə hansı hədəflərə nail olunduğu haqqında məlumat öz əksini tapmalıdır. YARAT əsərlərin bütün reproduksiya formalarında (o cümlədən, kataloqlar, təqdimatlar və bukletlər də daxil olmaqla) dərc etmək, əsərlərdən reklam və məlumatlandırıcı materiallar (açıqcalar və plakatlar) məqsədilə istifadə etmək hüququna malikdir. ARTIM layihəsi çərçivəsində yaradılan əsərlərin müəllifləri öz əsərləri üzərində müəlliflik hüququna malikdirlər. YARAT əsərlərin digər layihələr üçün istifadə olunması hüququna malikdir. YARAT-ın nəzarətedici heyəti layihə tələblərinə cavab verməyəcəyi təqdirdə və yaxud qeyri-məqbul hesab ediləcəyi təqdirdə, iştirakçını kənarlaşdırmaq hüquqlarına malikdir.
Qaydalara görə CV, portfolio və doldurulmuş müraciət forması artim@yarat.az email ünvanına göndərilməlidir. Ərizələrin son qəbul tarixi sentyabrın 30-dəkdir. Əlavə suallarla bağlı YARAT Müasir İncəsənət Məkanının Proqramlar üzrə koordinatoru Azər Abdullayevlə əlaqə saxlamaq mümkündür (azer.a@yarat.az) .
ARTIM Layihə Məkanının əsas məqsədi gənc və istedadlı nəslin motivasiyası və inkişafına istiqamətləndirilmiş peşəkar platformanın yaradılması, incəsənət təhsil ocaqlarının tələbə və məzunlarının yeni eksperimental layihələrinə dəstək verməsini öz öhdəsinə götürür.
YAY Qalereyası Bakının tarixi məkanı, UNESCO-nun Dünya İrs Siyahısına daxil edilmiş obyektlərin arasında olan İçərişəhərin mərkəzində yerləşir. Qalereya YARAT qeyri-kommersiya təşkilatı tərəfindən Azərbaycan incəsənəti üçün infrastrukturun dəstəklənməsi məqsədilə 2012-ci ildə təsis edilib. Qalereya sosial müəssisədir, YAY (“yaymaq” sözündəndir, ötürmək, çatdırmaq mənasında) satışlardan əldə olunan bütün gəlirləri rəssamlar və YARAT təşkilatı arasında bölüşdürür.
YARAT Rezidentura Proqramı müxtəlif sahələr üzrə açıq, tədqiqata əsaslanmış təcrübəyə malik və bizim regionu kəşf etməkdə maraqlı olan rəssamlar üçün nəzərdə tutulub. Proqram üç ay ərzində iştirakçılara öz əsərlərini hazırlamağa və çoxsaylı rəssamlar, kuratorlar və kolleksiyaçılar ilə dialoq aparmağa imkan yaradır. Rezidentura proqramının sonunda hazırlanmış sənət əsərləri ARTIM Layihə Məkanında nümayiş olunur.
Mənbə: http://www.azertag.az
-
Hasan AKAR.”DOĞDUĞU TOPRAKLARA, NİKSAR’A HASRET BİR ŞAHSİYET”
GAZETECİ AHMET GÜNER ELGİN
“15 Temmuz 2016 Cuma günü akşamı, Türklüğün ve İslamiyet’in bayraktarlığını yapan ,şehit kanlarıyla sulanmış son kalemiz aziz vatanımızın, Türkiye Cumhuriyeti’nin parçalanması için dış kaynakların talimatıyla cereyan ettirilen darbe teşebbüsünü şiddetle kınıyor, olaylarda görevleri başında şehadet şerbetini içen güvenlik mensuplarına, milli iradenin yaşaması için canlarını feda eden vatandaşlarımıza Yüce Mevla’dan rahmet diliyorum.”
Niksar ve Erzurumlu Emrah’la ilgili pek çok çalışmaya imza atmış olan rahmetli Mustafa Necati Elgin’in (1907-1977) oğlu Ahmet Güner Elgin’le 2015 Ramazanında aldığım randevu üzerine İstanbul-Şişli’de bir alışveriş merkezinin kafeteryasında buluştuk. Daha önceki yıllarda telefonla görüşüp Niksar’la ilgili pek çok belge ve fotoğrafı bize gönderen, hatta babasının arşivindeki el yazması Erzurumlu Emrah Divanı’nı Konya’daki dostlarından temin etmemize yardımcı olan, Niksar Belediyesi kültür yayını olarak basımına katkıda bulunan ELGİN’le karşı karşıyaydık artık. Aslında önceki yıllarda Erzurumlu Emrah ve Cahit KÜLEBİ etkinliklerine Niksar Belediyesi tarafından onur konuğu olarak davet edilmişti ama sıhhati yolculuğa elvermeyince gelememişti.
Ahmet Güner Elgin, 13 Ocak 1932 tarihinde Niksar Melik Gazi Mahallesinde doğmuş, hayatı çok değişik olaylarla geçmiş, babasının 1939 depremi sonrası tayininin Konya’ya çıkması üzerine ilkokul yıllarında bu güzel şehirden ayrılmıştır. ELGİN’in bir daha da Niksar’a gelmesi hayal olmuş ama ümidini de her şeye rağmen kaybetmiş değil. Şimdi İstanbul’da, hatıralarıyla tek başına mütevazı hayatını sürdürmeye çalışıyor.
Onunla üç saate yakın oturup sohbet ettik, sıkılmadı. Yorulduysanız kalkalım sözlerime gülümseyerek itiraz etti. Ben bir daha Niksar’ı kiminle yaşayacağım diyerek hatıraların içine daldı gitti. Dolayısıyla biz de sözü, Kelkit Irmağında hatıralarıyla yüzmeye başlayan Ahmet Güner Elgin’e bıraktık:
“Babam, Niksar Melik Gazi İlkokulunda öğretmendi. İyi bir tahsil görmüş olan annem Ankara Numune Mektebi mezunuydu. Annem Semiha Elgin’in babası Osman Özbek askerdi. Dedem, Çerkez Şabanoğullarından. Topal Osman’la beraber Karadeniz’in Rum eşkıyalarından temizlenmesinde çalışmışlar.
Babamın vazifesi nedeniyle ben de Melikgazi İlkokulu’nda altı yaşında başladım eğitime. İlkokul birinci sınıfta iken 26 Aralık 1939‘da deprem oldu. Durduğumuz kiralık ahşap ev şehrin tanınmış şahsiyetlerinden Mustafa Özdemir’e aitti; çok az hasar gördü ve ev yıkılmadı. Annem gece karanlığında bizi hemen evden çıkarıp dışarıya attı. Dolayısıyla bizim aileden bir kayıp olmadı.
Deprem sırasında babam yanımızda değildi. Devlet tarafından Reşadiye Bereketli İlkokulu’nda kurucu müdür olarak görevlendirilmişti. Bizleri Kelkit Irmağı yakınına topladılar. Tabii her taraf kar, kış ve soğuk. Her tarafta ölü ve yaralılar vardı. O zaman bütün Niksar halkı gibi bizler de epeyce sefalet ve sıkıntı çektik, devlet yok, yardım yok. Herkesin psikolojisi haliyle bozuk kendi imkânlarıyla yaralarını sarmaya çalışıyordu. Kilimlerden, halılardan çadırlar yapıldı. Çocuk halimle doksan sarsıntı saydım.
Babam on sekiz gün karadan yürüyerek perişan bir halde Reşadiye Bereketli’den Niksar’a ancak gelebildi. Zira yollar yarılmış, arazi bazı yerlerde parça parça olmuştu. Yolda gördüklerine ailemizi sormuş .”Oğlun Güner’i çadır kenarında gördük” deyince sevinip, dua etmiş. Kendi kendine depremden hiç değilse o kurtuldu demiş.
Depremden bir zaman sonra Cumhurbaşkanı İsmet Paşa, trenle Turhal’a gelmiş. Niksar’ı merak etmiş. Paşam oraları iyi bilen Öğretmen Necati Bey var, o sizi karşılamaya geldi demişler. Babam beni de yanında götürmüştü çok üşüdüm. Ancak babamla o görüşme gerçekleşmedi. Biz de her tarafı muhafazalı bir faytonla döndük.
Halk oldukça perişan, cenazeler kaldırılamıyor. Babam: Bu böyle olmaz. Bu şartlarda ne yaparız buralarda diyerek çareler aramaya başladı.
Annemin babası o dönem Konya Askeri Silah Fabrikası Müdürüydü. Hemen ona bir mektup yazdık. O da cevaben, hemen Konya’ya gelin, oralarda perişan olmayınız dedi. Bu sırada babamı Tokat Valiliği Deprem Bölgesi Komitesine aldılar. Dolayısıyla babam da ailemizi Tokat’a gönderdi.
Gece yarısı Kelkit Irmağı’ndan geçeceğiz, köprü yıkılmadı ama hasarlıydı. Şoför, dikkatli geçelim deyip dualarla kamyonla karşı tarafa geçtik. Tokat’ta akrabalarımız vardı. Onlarda birkaç gün kaldık. Sonrasında Ankara üzerinden Konya’ya otobüsle geldik. Annem başımızda, dedeme kalıcı misafir olduk.
O sırada ülkenin her yanında depremzedelere yardımlar başladı. Üzerimizde doğrusu giyecek bir şeyimiz yoktu. Biz de Vilayete giderek üzerimize uygun elbiseler aldık.Ayrıca reçel,peynir,yağ gibi iaşeler de verdiler.
Ninem, hoş bir kelime değil ama Nemrut misali üvey bir kadındı. Bize pek rahatlık vermedi desem yeridir. Beni Kurtuluş İlkokuluna 2.sınıfa kaydettirdiler. Ama depremin üzerimdeki şokunu hâlâ atlamamıştım.
Öğretmenim bayandı. Henüz bir iki gün olmuştu okula başlayalı. Bir gün tahtaya geç bakalım diyerek elime tebeşir verdi. Adını soyadını yaz dedi. Çok güzel yazmış olmalıyım ki gülümsedi. Evladım nereden, niçin geldiğini de yaz dedi.
Niksar’dan zelzele dolayısıyla geldiğimizi yazdım. Yazımı çok beğendi, birazda yazdıklarımdan etkilenmiş olmalı ki beni en ön sırada bir askeri paşanın oğlu olan Sedat adında bir arkadaşın yanına oturttu. Öğretmen artık ders anlatırken bana bakıyor, ben de onu dikkatlice dinliyor, haydi kim anlatacak benim anlattığımı deyince tahtaya kalkıyor anlatıyordum. Öğretmenin en has talebeleri arasına girmiştim. Evine giderken bir çocuk için çok büyük bir mutluluk olan öğretmenin çantasını ben götürüyordum.
Üçüncü, dördüncü ve beşinci sınıfları aynı okulda Adalet Hanım’da okudum. O sırada biz de dedemin evinden çıktık. Babamın Tokat’tan gönderdiği parayla ev kiraladık. Sonra babam da Konya’ya geldi. Onu Mevlana Müzesi yakınlarındaki Dumlupınar İlkokulu’na verdiler.
O yıllarda koca şehirde tek bir ortaokul vardı. O da Konya Hapishanesi yanında idi. İkinci Dünya Savaşı dolayısıyla Almanların zirvede olduğu yıllardı. Almanca ve Fransızca popüler diller arasındaydı. Ortaokul Müdürü kayıt sırasında sordu hangisine yazalım diye. Taşradan gelmiştim dolayısıyla utangaçtım. Sesimi çıkarmayınca:
-Seni Almanca diline kaydediyorum. Dedi.
Babam evimizi zar zor geçindiriyordu. Düşünebiliyor musunuz, okul yıllarında hiç bir zaman ceketim, pantolonum olmadı. Gri bir gömlek, forma ile soğuklarda okula gidip geldim, bu sıkıntılara rağmen okulu başarıyla bitirdim.
On beş yaşına geldiğimde artık şehrin tek lisesi olan Konya Lisesi talebesi olmuştum. Ülkemizin daha sonra Başbakanı ve Cumhurbaşkanı olacak olan Turgut Özal ve müzik alanında kendi dalında sayılı şahsiyetler arasında yer alan Dr. Alaattin Yavaşça da aynı okuldaydı.
Konya zamanla bizi kabullendi. Okulda ve diğer çalışmalarımda liderlik özelliğim ortaya çıktı. Elbette bu beni çok mutlu etti. Karma bir sınıfta okuyorduk. Sadece bir kat elbise alabilmişti babam. Zira diğer kardeşlerimde okuyorlar babam zor yetiştiriyordu.Sporda da özellikle futbolda yetenekliydim.Başka mahallelerden beni oynamam için ısrarla arıyorlardı. Tabi o zaman futbol sahaları kısıtlı biz de boş arsalarda maç yapıyorduk.
Daha çok yazar olarak tanınan Ayhan Sarıismailoğlu hem okul hem de futbol takımından arkadaşımdı. Sonraki yıllarda Bodrum’da karşılaştık. Yanında Vecihi Ünal da vardı. Ona:
-Biliyor musun Vecihi, bu Güner var ya, Pele gibi bir futbolcuydu. Onu hep büyük bir takımda oynar diye bekledim. Diyerek beni onurlandırdı.
Deprem beni hep liseye gelinceye kadar yabancılaştırmıştı. Babam Konya Halkevi’nin değişmez mensubuydu. Halkevinin kütüphanesini bir nöbetçi gibi genellikle bana teslim ederlerdi. Veli Efendi oranın müdürü idi ama sorumlusu sanki bendim. Zamanına göre ülkemizin araştırmacılar tarafından bilinen on bin ciltlik bir kütüphanesiydi. Bu yüzden babamın sayesiyle pek çok sosyal etkinliğe katıldım.
-Bir gün babam:
-Oğlum keman öğrenmek ister misin diye sordu.
Müzik Öğretmeni Arif Şahap Oktar, bana eski bir keman verdi, çocuk orkestrasına girdim. Futboldan sonra müzik ikinci alanım oldu. O yıllar CHP’nin hükümet olduğu tek partili dönemdi. Radyolarda ve çeşitli programlarda hep Batı Müziği çalınırdı. Türk Müziği adeta yasak gibiydi. Halen evimde 500’e yakın Türk ve Batı Müziğini içeren disket ve cd koleksiyonu mevcut. Hepsinin yeri ayrıdır. Bana bunların bir hayli faydası da oldu. Batıya gittiğim zaman onların bize bakış açılarını Batı Müziğindeki bilgimle ezmeyi başardım.
Düsseldorf’da bulunduğum zaman bir sergi açılmıştı. Almanya’nın bir bursunu kazanmış gitmiştim. Sergiye de yine bir Alman komşumla gitmiştik. Kokoska’nın Sergisi. Ben ise Bonn’da oturuyordum. Arkadaşım:
-Kokoska’yı nerden biliyorsun? Diye sorunca:
-Ben de iki tane albümü var. Diye cevap verince derin derin yüzüme baktı.
…
Liseyi bitirince olgunluk imtihanları vardı. Edebiyat, Matematik, Tarih gibi üç dört dersten.İyi bir derece ile liseden mezun oldum.Babam o dönem Mevlana Müzesi’ne uzman olarak geçmişti.Lise İmtihan neticelerinin asıldığı duydum önce Halkevi’ne babamın yanına uğradım.Amcam da kardeşini ziyaretine gelmişti.Orada babamın arkadaşlarından Necdet Bey bir şeyler anlatıyordu.Babam bana dönerek:
-Sen neticeleri almadın mı? Diye sordu.
-Gitmedim baba. Dedim.
-Necati, oğlun pekiyi ile geçmiş deyince hepimiz sevindik. Teşekkür ederek ellerinden öptüm. Haydi, artık üniversiteye hazırlan diyerek tebrik ettiler.
Üniversite konusunda hayatımın en büyük yanlışını yaptım. Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne hem de burslu olarak rahatlıkla girebilirdim. O zaman hiçbir araştırma yapmadım. Biraz da babamın dolduruşuna geldim belki. Hazırlan dedi. Beni zengin aile çocukları ile İstanbul’a kabiliyetimden istifade amacıyla yönlendirdiler. Sakin olamadım o dönemde. Bana arkadaşlarım ve çevremiz, Güner Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne mi gidiyorsun dediler hep.
Bu babamın bir yanlışı oldu. Veresiye Bir pardösü aldı. Kayıt zamanı Konya’dan trene binip yirmi dört saatte denklerin, bagajların üzerinde oturarak, sefalet içerisinde İstanbul Haydarpaşa’da indik. Artık İstanbul Hukuk Fakültesi’ne kaydolmuş, İstanbullu olmuştum. CHP’nin tek parti iktidarındaki baskısının yoğun olduğu bir dönemdi. Bütün bunlar hayatımda derin izler bıraktı. Fakülte binaları henüz yeni yapılmıştı. Konya’dan iki arkadaşım vardı. Konya Yurdu vardı ama babam nedense ihmal davrandı bir telefon bile açmadı orada kalmam için.
Bugün hala aklımdadır, Laleli’de kırk beş liraya bir ev tuttuk. Ev arkadaşlarımdan birinin ailesi oldukça zengindi. Yemekleri Konya Yurdunda ücretli yiyor beş lira imtihan harcı yatırıyordum. Babamın gönderebildiği yüz lira ucu ucuna yetiyordu. Para gelmese bizim için büyük tehlike. Gözümüzde çok büyüttüğümüz umutlarla girdik üniversiteye. Toplantı, kitap, konferans benim ligi alanımdı. İmtihanlara bir hafta kala ders çalışmak bana yetiyordu.
Ali Fuat BAŞGİL Hocamız da dersimize geliyordu. Yurt arkadaşım olan zengin çocuğu benim arkamda oturuyor, benden yararlanıyor amfide. Teşkilat-ı Esasi Dersine giriyordu. Onun dersine özel olarak çalışırdım saygımdan. Okul yıllarında haliyle gazeteciliğe heveslendim. Üçüncü sınıfa geçtiğimde nemrut, alçak bazı hocalar geldi. Umumi Hukuk Tarihi hocam geldi. Sadece sidik yarışı yapan, kopya kitaplar çıkarırlardı. Yüz yirmi kişiden beş kişi ancak geçiyordu.Tartışmaya sokmazlardı asla işte böyle bir üniversitedeydim.
Dördüncü sınıfta dışarıdan para kazanmaya başladım. Beşiktaş’ta İnönü Stadyumu’nda 1957 yılında bir İtalyan müteahhidin yanında çalıştım. Almanca mütercim olarak Yugoslav işçilere yardımcı oluyordum. Bu arada İtalyanca da öğrendim. Ayda üç yüz dört yüz lira alıyordum. Babama bana artık para gönderme dedim.
Bir yandan da gazetecilikle ilgilenmeye başladım. Sinema bilgim çok iyiydi. O yıllarda “Düşünen Adam “adında bir dergi çıkıyordu. Derginin film eleştirmeni oldum.Oradan da ayda elli lira verdiler.Velhasıl ekonomik durumu epeyce düzelttim.O arada bazı tanınmış şahsiyetlerle tanıştım.Bunlardan Gazeteci Selahattin ŞAR bana:
-Para kazandırmayan işleri bırak. Sen kabiliyetli bir insansın. Bizim gazeteye alayım diyerek Yeni İstanbul Gazetesi’ne götürdü. Yayın Müdürü Argun Berker’in odasına geçtik. Biraz sohbetten sonra Selahattin Şar, yayın müdürüne:
-Bana ileride teşekkür edeceksin, istediğin yerde rahatlıkla değerlendirebilirsin. Arkadaşım genel kültür, spor, sinema ve siyasette yetenekli dedi.
Gazeteye gittiğimiz gün Kanada’da altız bebekler doğmuştu. Bana bu habere bir başlık at deyince dört ayrı başlık attım. Aferin delikanlı, beğendim seni diyerek işe başlattı.
Bu arada askerlik görevimi de aradan çıkarmak istedim. Babam da bir an önce askerliğimi yapmamı istiyordu. Yedek subaylık için mülakata gönderdi. Kazanınca uçaksavar sınıfına ayırdılar. Maalesef o vakitte torpil işliyordu. Altı ay İstanbul Tuzla’da grup çavuşluğu yaptım. Bu arada kura çektiler ama ben hasta olduğum için kuramı komutanım çekmiş. Zonguldak ili çıkmış. Kendisinin de ilk görev yeriymiş, arkadaşlar selam ve tebriklerini ilettiler. Bir yıl kadar da Zonguldak’ta dağlarda uçaksavar teğmenliği yaptım.
Askerlik bitince yine İstanbul’a gelerek Yeni İstanbul Gazetesindeki işime devam ettim. Bunu Son Havadis Gazetesi’nde Genel Yayın müdürlüğü ve köşe yazarlığı takip etti. Daha sonra Milliyet, Tercüman, Öncü, Sabah, Bugün, Kurultay, Ortadoğu Gazetelerinde çalıştım.(Ortadoğu Gazetesi’nin Ömer Öztürkmen’le beraber sahipliğini yaptım)Daha sonra Konya Selçuk Üniversitesi Rektörlüğü’ne getirilecek olan Erol Güngör’le de çalıştık. O farklı bir insandı, üniversiteyi halkla bütünleştiren nadir bir rektördü. Hatta bir Konyalı Rektör Prof. Dr. Erol Güngör’ün makam arabasını namaz için bir caminin arka kısmına çektirdiğini görünce yanına giderek: Böyle bir adama canımızı veririz diyerek Konyalıların hissiyatına tercüman oldu.Üniversitenin gelişmesi için kurulan vakfa Konyalılar onu çok sevdiklerinden çok yardım ettiler.İstisnasız misafirlerini makamında değil kapıda karşılayacak kadar güzel bir insandı.Rektörlüğü sırasında Feyzi Halıcı onu çok yorar ben de kızardım.Zira ailecek kalp hastasıydılar.Zaten zamansız bir yaşta kaybettik.
Gazeteciliğim sırasında çok ödüller aldım. Burhan FELEK Meslek Ödülü sahibiyim.
Şimdi kendi imkânlarımla bir ticari kuruluşun içindeyim. Eşim Dr. Gülay Elgin’i kanser hastalığından kaybettim. Geç evlenmiştim elbette bir çocuğumuz olsun istedik ama olmadı şimdi yalnızım artık. Hayatta şu an iki kardeşim var. Şahika 1934, Zuhal Çehreli 1936 doğumlu. Zuhal ara sıra evime gelip gerekli yardımı yapıyor. Şahika ise İzmir’de yaşıyor”
İşte böyle hocam diyor ama hatıralar da sessizce akıp gidiyordu yılların ötesinden, İstanbul’dan Niksar’a. Sohbette unuttuklarımız oldu mu soruma: Evet, kısaca da olsa Cahit KÜLEBİ’den bahsetmek isterim. Cahit, babamın öğrencisi idi sanırım evleri de bize yakındı. Munise Babaannem, babama Cahit’i gönder de su taşısın. Diyerek bazen evimize su getirtirdi.
Teşekkür edip kucaklaşarak veda ettik birbirimize, Niksar’a hasret bu değerli insana… -
Genç yazar Kenan Aydınoğlunun “Kardelen” dergisinde yayınlanan şiiri
Destanlar bu toprağa düzülendi bildim ki,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.
Göz yaşına dönüştürülüp süzülende bildim ki,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.“Sübhanallah” deyince nurlu gözleri dolan,
Rumi’nin meclisinde yine ilk bahar olan,
Derin bir felsefenin karanlığına dalan,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.Her mısraı gevherdin, topraktan daha dolgun,
Yanakları laleden, inciden daha solgun.
Türk’ün evladı yine baktığımızda gizli-gizli,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.Yılların arkasında candakı ruhu gördüm,
“Kur’an-ı Kerim” de ben Adem’le Nuh’u gördüm.
Harayı arşa ulaşan figanla ahu gördüm,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.Ahmed’in mektupları sızıldadı tar gibi,
Bağlandı Hak dinine Hakkı seven yar gibi.
Allah’ı seven kalbe elendi bir kar gibi,
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.Dağılanda gözümden özlem, ayrılık, üzüntü,
Sevdim Seni toprağa akan göz yaşı kadar.
Bir öyle, bir obaya yaygınlaşsın bu hoş haber:
Dünyanın güzel şiiri Yunus Emre’den geldi.Azerbaycan türkcesinden Türkiye türkcesine çeviren:
Kamran MURQUZOV
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Sözcüsü ve Çevirme bölümünün Baş editörü -
Mais TƏMKİN.”Gəl, hakim ol ürəyimə”
Sənin kimi bir mələklə,
Ömür sürəm xoş diləklə.
Mən ömrünü gül-çiçəklə
Gərək bəzəyəm, qadası.Uzaqdasan, yetmir əlim,
Bir gün səslə, uçub gəlim.
Bir az çılğın, bir az həlim,
Bir az məzəyəm, qadası.Tapıb bir yol ürəyimə,
Gəl, sakin ol ürəyimə.
Süzülüb dol, ürəyimə,
Könlü kuzəyəm, qadası.Sözümdə bütövəm- tamam,
Bu sevdada yanan şamam.
Deyirsən eşqimdə xamam,
Axı təzəyəm, qadası! -
Harika UFUK.”Adam olma günü”
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Sevgililer Günü, Anneler Günü, Babalar Günü, Öğretmenler Günü, Eczacılar Günü, Tıp Doktorları Günü, Hemşireler Günü, Emekçi Kadınlar Günü, Çalışan Gazeteciler Günü, Dünya Su Günü… Günler, günler, günler… Daha önce Ev Kadınları Gününü önermiştim ama pek ses çıkmamıştı. Yine de hatırlatmakta fayda görüyorum. Bir kez daha düşünün.
Sözüm yok bu günlere, kutlayan kutlasın da çok önemli bir gün atlanmış. Her mesleğin, her şeyin günü var da bir adam olma günü yok! Oysa en çok ihtiyaç duyduğumuz şeydir adam olmak… Ama bir gün değil, yılın her günü, her saati adam olmak gerekir. Yoksa bir tek gün kuyumcuları, çiçekçileri, restoranları, pastaneleri ziyaret etmekle olmuyor bu işler… Adam olmak ince sanat, sanatın daniskası, alası…
Adam olmanın okulu yok, insanın içinden gelecek. Ailesinden öğrenecek öncelikle adamlığın inceliklerini… Mesela baba, anneyi dövmeyecek. Ona hakaret etmeyecek. Karısına sevgi, saygı göstererek yeni yetişen oğluna örnek olacak. Dürüstlüğü, efendiliği öğretecek. El âlemin kızına karısına sarkmamayı öğretecek ama bunları kendi hayatında uygulayacak da… Yoksa “Hoca verir talkını, kendi yutar salkımı…” türünden olmayacak.
Anne de kızını ezmeyecek. Mesela:
– Kızım, ağabeyine sofra hazırla.
– Neden, kendi hazırlayamıyor mu? İkimiz de aynı anda okuldan geldik. Beraber hazırlasak olmaz mı?
– Sen kızsın. Sen hazırlayacaksın. O erkek…
– Kızım, ağabeyinin ütüsünü yap. Gömleğini, pantolonunu ütüle. Pantolona çift çizgi yapma, geçen seferki gibi…
– O, neden kendi pantolonunu ütülemiyor? Eli kırık mı?
– Çok konuşma, sus ve annenin sözünü dinle bakayım. Kız kısmı itaatkâr olur. İtiraz istemem.
– Peki…Bu diyalog böyle sürüp gidecek olursa kolay kolay adam olamayız. Kız çocuklarımız erkeğe hizmet etmek üzere programlanacaksa erkek de her şeyi kendi hakkı bilecektir. Kızlar bir erkekle konuştuklarında hakaret yaşarlarken erkeğin alkışlanması da bu ikileme bir örnektir. İşin tuhaflığı, çelişkiler buradan başlıyor zaten…
Eşit olmak dururken üstünlük taslamak da neyin nesi? Kimse kimseyi ezmesin, üzmesin. Adam olmanın cinsiyeti olmaz. O halde kadın da olsak erkek de olsak adam olmayailk önce kendimizden başlamalıyız.
Adna.10.02.2015.SAAT:15.05
-
Harika UFUK.”Aşktır Toroslar”
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Bir başka güzellik vardır baharda
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…
Yazın da kışın da kar Toroslarda…
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…Yeşilin her tonu bulunur onda,
Cıvıldaşır kuşlar her mutlu sonda,
Mangallar yakılır karlarda donda,
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…Kaç kaç’ta yurt olmuş gazilerine,
Sırtını yaslamış mazilerine,
Doyulmaz patika gezilerine,
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…Görkemli zirvene âşık gözlerim,
Çıksam izin vermez, ağrır dizlerim,
Yamacında gezer doruk özlerim,
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…Harika ülkemin heybetli dağı,
Kalbimi hapsetti sevdanın ağı,
Sevip sevilene açık kucağı,
Her mevsim sevdadır, aşktır Toroslar…Adana.28 Mayıs 2015.Saat: 10.30
-
Şəfa VƏLİYEVA.”Fərid Hüseynlə İstandulda”
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısıŞəfa VƏLİ
(AYB və DGTYB üzvü)Xeyr, mən Fərid Hüseyni şəxsən tanımıram! Onun şeirlərini oxumuşam, sadəcə. …qəribədir ki, bu an özümü İstanbuldaymışam kimi hiss edirəm. Özü də ən qəribəsi budur ki, mən Atatürk hava limanındakı kiçik masaya söykənib tünd qəhvə içə-içə iki qitəni birləşdirən körpünün üstündə Fərid Hüseynin necə ağır-ağır addımladığını görürəm… Sonra sahilə enir, balıqçı restoranı tapıb masanın kənarında əyləşir, üzünü qarşısındakı boşqaba tutub İstanbulla danışır, sanki başını yuxarı qaldırıb İstanbulun gözlərinin içinə baxmağa cəsarəti yoxdur:
Istanbul,
Yeddi təpəlik qaranlığın var,
Dənizlərin ümidgahıdı limanlar,
Sular sahilləri qoynuna alıb yatar.
Mənsə…
Durub o boyda
Yolu yora-yora
Sənin balığına limon sıxmağa gəlmişəm.Bir axşam da küçələrin qaldırım daşlarında gözlərilə bəxtinin şəklini axtarır. Baxışları boşa çıxsa da ümidlərinin boşa çıxmasını istəmir:
İçdiyim qəhvələrdən falıma çıxan
Alagözlü qızı gözləyirəm dayanacaqda.Fərid Hüseyn İstanbulun səssizliyini də yaşayır. Baxmayaraq ki, bunu kiminsə bacaracağına mən heç vaxt inanmazdım bu şeiri oxuyana qədər:
Boğaza getdim-sənsizlikdi,
Rakıya endim-sənsizlikdi,
Körpünü keçdim-sənsizlikdi,
Taksim sənsiz,
Qadın paltarları sənsiz,
Bazar sənsiz…
Balıq bazarında çağırmırlar,
Kitabçılar tanımır…
Şəklin yox, səsin yox,
Deməli,
Mən gəzməyə yox,
Səni axtarmağa gəlmişəm!Hava limanında Bakıya gələn uçağa minərkən Fərid Hüseyn yenə İstanbula gələcəyini açılıb-yumulan barmaqlarıyla bu şəhərə vəd edir.
Mənsə, tünd qəhvəni sonunacan içə bilməyib fincanı masaya qoyuram. Gözlərimi yumuram və Fərid Hüseynin etirafını eşidirəm:Soruşdum ki, xoşbəxtsənmi, İstanbul?
Dedin ki, “Sezeni dinləyəndən
Belə şey soruşmazlar”.Gözlərimi açınca özümü netbukun qarşısında bu yazını oxuyarkən görürəm. Və Fərid Hüseynin şeirlərinə qoşulub Misirə, Londona, Moskvaya “getməyim” deyə bir fincan kəklikotu çayı üçün mətbəxə keçirəm.
-
Şəfa VƏLİYEVA.”Mənə yalan danışdılar…”
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısıMənə yalan danışdılar…
İnandım…
Sənsiz ömrün bu başından
O başınacan qaçdım…
Sən deyil,
Məni çobanyastığı aldatdı…
Sən getdin…
“Uç-uç baba”lar da qayıtmadı…
Yay gəldi…
Hər ad günümdə bir hədiyyə;
Bir il daha sənsizliyə… -
Polad SABİRLİ.”Varmış”
Aman Allah, ömrümüzün,
Zili varmış, bəmi varmış.
Həm sevinci, toy, büsatı,
Həm kədəri, qəmi varmış.Duyğu qəlbin bar-bəhəri,
Dilimin qəndi, zəhəri.
Yerli-yersiz həm qəhəri,
Həm könlün xoş dəmi varmış.Gözlər oxdur, qəlb kamanı,
Qəlbin eşqsiz yox sahmanı.
Başımın sevgi dumanı,
Gözlərimin nəmi varmış.Kaş sevilsin, sevsin ürək,
Polad xeyir biç, xeyir ək.
Aqillərin sayı tək-tək,
Nadanların cəmi varmış.23.03.2015
-
Polad SABİRLİ.”Umacağım yox”
Qovurdu qorğatək oynatdı yaman,
Həyat sıxa-sıxa yaşatdı məni.
Nə qədər can atdım vermədi aman,
Güldürə-güldürə ağlatdı məni.Sevgidən dolanda gözümün yaşı,
Dəryanın üstündə şeh imiş sanki.
Tüstümdən alışdı bağrımın başı,
Üzümə toxunan meh imiş sanki.Özgəyə oxşamaq həvəsi ilə,
Özümü itirib dönmədim yada.
Hər kəsə yaxşılıq müjdəsi ilə,
Əlimi uzadıb yetişdim dada.Şərəflə yaşadım, ucaldı başım,
Əhdə dürüst oldum, sözümə düzgün.
Məni aldatmadı zənnim, yaddaşım,
Keçmişdən dərs aldım, gələcək üçün.Varmı başa düşən, hanı bəs duyan?
Mən qayğı göstərdim, qayğı ummadım.
Üzüm ağ, başım dik, qəlbimdə iman,
Haqsızlığı görüb göz də yummadım.Polad söhbət edir şeirin dilindən,
Mərhəmət umana qaşqabağım yox.
Əlhəzər laqeyid, bədxah əlindən,
Sevgidən savayı umacağım yox.03.02.2015
-
Polad SABİRLİ.”Ol”
Ürəyimdə dağ olan kəs,
Kürəyimdə gəlib dağ ol.
Ay üzümə ağ olan kəs,
El içində üzüağ ol.Daş, kəsək atma önümə,
Yetiş dada, çat ünümə.
Şərik oldun xoş günümə,
Pis günümə gəl ortaq ol.Deyə-deyə yalan-palan,
Keçən keçdi oldu olan.
Mənəm yanan, qeydə qalan,
Yaxşı saydın məni, sağ ol.Mən incidim, sən incimə,
Baxıb sevin, dürr, incimə.
Polad, qoşul sevincimə,
Xoşbəxt yaşa, min budaq ol.27.05.2015
-
Müzəffər MƏZAHİM.”Səcdə qıl”
İslamın açarı, sirri namazdır,
Uca yaradanla o bir təmasdır.
Sən sığın namaza, tək Allahı gör,
Aləmlərin rəbbi, ulu şahı gör.
Haqqa qovuşmağın şifrəsi namaz,
Allahın ən varlı süfrəsi namaz.
Burda turlu-türlü hər neməti var,
Rəhməti, rəğbəti, mərhəməti var.
Qapısı açıqdır hər zaman, hər an,
Əliboş qaytarmaz, olma nagüman.
Qəlbən istəyənin gülər arzusu,
Artar bərəkəti, daşar ruzusu.
Dinlə məhəbbətlə azan səsini,
Bəndənin Allaha eşq nəğməsini.
Sülhə, hürriyyətə çağrışdır azan,
Birlik, əminlikdir, barışdır azan.
Saflığa çağırır müsəlmanları,
Yoluna qaytarır yol azanları.
Səcdə qıl müqəddəs qibləgahına,
Allahın nur seli axsın ruhuna.Iyul 2013.
-
Müzəffər MƏZAHİM.”Ürəyi günəş atam”
Mən onun evladıyam …
Zəhmətkeş bir atanın,
Eşqınin , həvəsinin
alovuyam , oduyam.
Nəzərimdə hünərin,
mərdliyin ,əzəmətin
ölməz rəmzidir atam.
Hər yanda , iftixarla
öyünürəm bu ada.
Bu ad arxam, dayağım,
bu ad cəsarətimdir.
Bu həyat yollarında
yenilməz qüvvətimdir.
Bu adın işığında
gələcəyə baxıram.
Qürurla səhər- axşam
mərd əlləri sıxıram.
O qabarlı əllərin
torpaq , bərəkət ətri
mənə həyat veribdir.
O qabarlı əllərin
qurub- yaratmaq əzmi
mənə qanad veribdir.
Ata-qüdrət qaynağım,
Ata – yanar ocağım.
Dözüm ,qüdrət heykəlim,
təsəlli umacağım.
Şe’ri, sənəti sevən,
Işi,zəhməti sevən,
Hallalığa baş əyən
bir nəslin oğluyam mən.
Nəsihət boxçasından
bolluca pay götürdüm.
Hörməti , məhəbbəti
nə dandım nə itirdim.
Gözləri tox, üzü ağ,
ürəyi günəş atam.
Arzusu göylər kimi
sahilsiz , geniş atam. -
Aşıq Ədalətin külliyyatı hazırlanır
Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin (AAB) dəstəyi ilə tanınmış aşıq, Əməkdar İncəsənət Xadimi Ədalət Nəsibovun repertuarı yazıya alınacaq, külliyyatı işıq üzü görəcək.
Bu barədə AZƏRTAC-a AAB-dən məlumat verilib.
Aşıq Ədalət saz havalarının bənzərsiz ifaçısı kimi şöhrət qazanıb. Onun ifaları dünyanın bir çox ölkələrində ən mötəbər məclislərdə dinlənilib. Saz sənəti bu böyük sənətkarın sayəsində ən uca zirvəyə çatıb.
Külliyyatın payız aylarında təqdimatı keçiriləcək.
Mənbə: http://www.azertag.az
-
Azərbaycan aşıqları beynəlxalq folklor festivalına qatılacaq
Rusiya Federasiyasının Dağıstan Respublikasının paytaxtı Mahaçqala şəhərində iyulun sonu, avqustun əvvəllərində keçiriləcək VII “Dağlılar” Beynəlxalq folklor və ənənəvi mədəniyyət festivalında Azərbaycan aşıqları da iştirak edəcək.
Azərbaycan Aşıqlar Birliyindən (AAB) AZƏRTAC-a verilən məlumata görə 12 nəfərdən ibarət nümayəndə heyətimiz artıq Mahaçqalaya yola düşüb. AAB-nin katibi Məhəmmədəli Məşədiyevin rəhbərlik etdiyi nümayəndə heyətinə aşıqlardan Əməkdar Mədəniyyət İşçisi Haşım Balasıyev, Qələndər Zeynalov, Dəmir Vəliyev, Nəbi Nağıyev, Nazim Quliyev və Babək Şahbazov, balaban ustaları Əziz Ağacanov və Səfər Mehdiyev, nağaraçalan Nemət Rəhimov daxildir.
Bildirilib ki, aşıqlarımız festivalda geniş proqramla çıxış edəcək, Azərbaycan aşıq sənətinin zənginliyini və möhtəşəmliyini özündə əks etdirən aşıq havalarımızı səsləndirəcəklər.
Mənbə: http://www.azertag.az
-
Sumqayıt poeziya klubunun yeni ünvanı
Sumqayıt Şəhər Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin balansında olan Poeziya klubunun artıq yeni ünvanı müəyyənləşib.
İdarədən AZƏRTAC–a bildiriblər ki, mərkəz artıq Poeziya evi kimi fəaliyyət göstərəcək. Artıq Poeziya evinin binasının üzərinə onun yeni adını əks etdirən lövhə də vurulub.
Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya klubu 1990-cı ilədək müxtəlif mədəniyyət evlərinin nəzdində ictimai əsaslarla fəaliyyət göstərib. Poeziya evi ilə bağlı qərar şəhər ictimaiyyəti tərəfindən təqdirlı qarşılanıb.
Mənbə: http://www.azertag.az
-
Sumqayit Mədəniyyət və Turizm idarəsinin turizm şöbəsi
Sumqayit Mədəniyyət və Turizm idarəsinin turizm şöbəsi 31 iyul 2016-cı il tarixində Mərdəkan qalası və Mərdəkan Dendrarisinə (Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Dendrologiya İnstitutunun yerləşdiyi ərazi) tur təskil edir. Tur iştirakçıları İdarənin ikimərtəbəli, hər cür konforta malik avtobusuyla, saat 9.00-da Sumqayıtın Göyərçin abidəsinin (Nəsimi parkı, Göyərçin meydanı) qarşısından yola düşəcəklər.
Qiymət cəmi 10 manat. İştirak etmək istəyirsinizsə iyul ayının 29-dək turun rəhbəri Nizami Mirzəyevlə və Sumqayıt şəhər Mədəniyyət və Turizm idarəsinin mətbuat xidməti ilə əlaqə saxlayın (Tel: 077 4810709)Sevinc BƏHMƏNLİ,
Sumqayıt Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri -
Sumqayıtda “Xəzər ulduzları”nın 8 illiyinə həsr olunmuş konsert keçirilib – FOTO
Sumqayıt şəhər Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin və Şəhər Mədəniyyət evinin dəstəyi ilə N.Nərimanov adına mədəniyyət mərkəzində xoreoqraf Kamil Ağazadənin “Xəzər ulduzları” rəqs ansamblının yaranmasının 8 illiyinə həsr olunmuş konserti keçirilib.
Sumqayıt şəhər Mədəniyyət və Turizm idarəsinin Mətbuat xidmətindən Xeberle.com-a verilən məlumata görə konsertdə Azərbaycan rəqsinin tarixinə həsr olunmuş videoçarx təqdim olunub. Rəqs ansamblının ifasında “Yallı”, “Köçəri” yallısı, “Şoloxo”, “Uzundərə”, “Azəri”, “Aytacım” milli və müasir rəqsləri, o cümlədən, məzəli, teatrlaşdırılmış rəqslər, dünya xalqlarının rəqsləri tamaşaçılar tərəfindən alqışlarla qarşılanıb.Konsertdə çıxış edən gənc müğənnilər Zaur Yusifli, Elvin Qasımov, İbrahim Quluzadə, Həyat Həsənzadə, Xəyalə Abdullayeva öz ifaları ilə kollektivi təbrik ediblər.
Sonda rəqs kollektivinin üzvləri “Fəxri Fərmanla” təltif edilib.
Sevinc BƏHMƏNLİ,
Sumqayıt Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri -
Günel Emin Fərhadqızını doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (28 iyul 1983-cü il)
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, Gundelik.info və Edebiyyat-az.com saytlarının redaksiya heyətinin üzvünü, “Publisistika” bölməsinin rəhbərini doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə uğurlar diləyir!
Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın!
Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun! İnşAllah!Mətbuat xidməti
-
Harika UFUK.”BİR KALP BIRAKTIM SANA”
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Çakıllı, dikenli, sarp öyle zor aşkın yolu,
Bir kalp bıraktım sana her yanı hüzün dolu,
Çok özledim boynuma doladığın dost kolu,
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Gülen yüzünü görmem inan cennete değer,
Yanımda olurdun yar biraz sevseydin eğer.
Sevda yüklü sözlerin, aşkın, yalanmış meğer.
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Yaktı beni derinden ok kirpikle kalem kaş,
Eskiden seviyordun, unuttun yavaş yavaş,
Tek başıma bırakma, duvar olmaz yalnız taş,
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Ben kalbime baktıkça görüyordum hep seni,
Ayna kırıldığında göstermiyor bedeni,
Gözlerindeki perde ayrılığın nedeni,
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Çağlayan nehirdim ben, sende biriktim göldün,
Gönlümüz bir bütündü, acımasızca böldün,
Parçalanınca kalbim içinde sen de öldün.
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Yaşayan ceset oldum yüzüm renksiz ve kansız,
Gören herkes acıyor taraf tutmadan yansız,
Bir kalp bıraktım sana tamir etmen imkânsız.
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Harika hatıralar gönlümde yaldız yaldız,
Olmadığın mekânlar ıpıssız yapayalnız,
Göklerden bakıyorum aşkıma yıldız yıldız,
Açlık, susuzluk neymiş lazım değil bana aş,
Yalnızlığın koynunda derbederim arkadaş.Adana.27 Kasım 2013.Saat: 20.00
-
Harika UFUK.”BİRLİKTE DAİMA İYİYE DOĞRU”
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Hayattaki en güzel değerlerin başında,
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa…
Bulamazsın bir nebze nankörlerin aşında
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa,
Anlayışta gizlidir, İki cihanda sefa…Kemale erenlere taçtır, yakışır erdem,
Âlimle, sanatkârla sohbet güzeldir her dem,
Mutluluk bekliyorsak huzur verelim madem,
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa,
Anlayışta gizlidir, İki cihanda sefa.İyilerin yüreği kâinattan büyüktür,
Vefasızlık kalplerde oldukça ağır yüktür,
Kötü düşünenlerin beyinleri höyüktür,
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa,
Anlayışta gizlidir, İki cihanda sefa.İnsan olan insanın kadrini bilir elbet,
Dürüstlükten, mertlikten kimse etmez şikâyet,
Doğru bildiğin yoldan ayrılmadan devam et:
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa,
Anlayışta gizlidir, İki cihanda sefa.İyiliğin, yardımın kıymetini bilmeli,
Istırap çekenlerin gözyaşını silmeli,
Kötülüğü dünyadan tek kalemde silmeli.
Sevgi, saygı, kardeşlik, hoşgörü, dostluk, vefa,
Anlayışta gizlidir, İki cihanda sefa.Adana.15.10.2014.SAAT: 10.00
-
Polad SABİRLİ.”Yaxşılıq itməz”
Haqq, nahaq kül deyir oda bəzisi,
Oda da kül deyən tapılır hərdən.
Nədənsə çatmayır dada bəzisi,
Yetişmir imdada ikidən, birdən.Özgənin səhvindən ibrət almışam,
Mən özüm o səhvi etməyim deyə.
Çox oda yanmışam, qeydə qalmışam,
Yaddaşlarda qalım, itməyim deyə.Həzər daş altında yatan ilandan,
Hədyan danışandan, şər söyləyəndən.
Özümü qorudum şirin yalandan,
Sənə dostam deyib hər söyləyəndən.Kağıza əyildim, əlimdə qələm,
Sözümə ağayam, sözü bütövəm.
Çəkirəm söz yükün, ağırdı şələm,
Sözün dünyasında odam, kösövəm.Çuxurunu axıb tapdı hər vaxt su,
Qayğısız ürəyin gileyi bitməz.
Dəmyə torpaqlara hopdu hər vaxt su,
Polad, yaxşılıq et, yaxşılıq itməz.16.07.2015
-
Polad SABİRLİ.”Məni”
Yazıq dilim heç nə deyə bilməyir,
Sən də üz-gözümdən duymursan məni.
Mənəm-mənəm demir, öyə bilməyir,
Aləmə car çəkib yaymırsan məni.Nə yaxşı rast gəldin, çıxdın qarşıma,
Canım da fədadı can sirdaşıma.
Yalvara-yalvara dönüb başıma,
Heç kimə vermirsən, qıymırsan məni.Sağ olsun yaşasın söz duyanlarım,
Məni düz anlayıb, düz duyanlarım.
Nə yaman çoxalıb göz qoyanlarım,
Mən də elə bildim saymırsan məni.Poladam, dolandım, gəzdim dağ-dərə,
Bu boyda zəhməti gəl vurma yerə.
O çiçək üzündən çəkməyə şirə,
Yaman insafsızsan, qoymursan məni.24.09.2015
-
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Hisslərim ruhuma bürünüb”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıMən sənin olacaqdım,
Gördüyün haqsızlıqlardan,
Səni ovundurmaqçın.
Mən sənin olacamqdım,
Çəkdiyin acıları sənə unutdurmaqçın…
Mən sənin olacağdım,
Gecə yarı jaləyə sığınmaqçın…
Kasıba var-dövlət göstərən milyoner kimi,
Ehirasını göstərdin və qeyb oldun…
Getdin, itdin, bitdin, gecənin zülmətində…
Mələfəyə bürünən qızılı saçları,
Dağınıq geyimsiz qadın kimi.
Hisslərim ruhuma bürünüb!
Lal, dinməz gecələrdə, masamda şam olub,
Yanıb-yanıb, sönüb.
Yatağımda alov olub sürünüb!
Mən sənin olacağdım,
Gördüyün haqsızlıqlardan ,
Səni ovundurmaqçın.
Mən sənin olacağdım,
Çəkdiyin acıları sənə unutdurmaqçın… -
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Bəlkə”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıTanrının qisməti axı bir deyil,
Mən də bəxtimdə belədi, neynək.
Gül-çiçəkli bağa salıram meyil,
Toxunub sevgidən ruhuma köynək.Axı neyləmişdim, fələk mən sənə?
Ayrılıq ağırdı, pisdi, çətindi.
Bir qara ləkədi, sevgiyə tənə,
Qəlbimi bir payız üşüdür indi.Mən necə inanım, fələk sayana?
Düzələr işlərin arxası bəlkə?!
Tanrı qol qoyubsa, getsəm hayana,
Sevgidi ruhumun yaxası bəlkə?! -
İltimas İSMAYIL.”Ara, bul beni…”
Rüzgâra kapılıp bizlere gel sen
Saçlarımı okşa, tara, bul beni
Gönlüme sokulup derdimi bilsen
Hasret kaldım nazlı yara, bul beni.Bahar yüregimi boran, kış aldı
İlacsız derdim var gözü yaş aldı
Vurgun bakışıyla kalbi tuş aldı
Aşkınla yüregim yara, bul beni.Şımdi bil ki yârim uzaklardayım
Yolumu yitirdim tuzaklardayım
Her taraf karanlık sazaklardayım
Hiç bir şey sormadan ara, bul beni.Bakmadım resmine bende kalmadı
Ne kadar sevmiştim ama olmadı
Nerelere gittim gönül dolmadı
Tek sensin derdime çare, bul beni.26.02.16.
-
İltimas İSMAYIL.”Alışamadım…”
Hiç keyif almadım yaz kokusundan
Ömrüme doluşan güz kokusundan
Doymadım yarımın yüz kokusundan
Ben bu ayrılığa alışamadım.Rüyalar da küsmüş kaşıyor benden
Gece uğramıyor geçiyor genden
Hayalin burda söz açıyor senden
Seni unutmaya çalışamadım.Rüzgar aldı dağa,taşa çakıldım
Gülü sevdim dikenlere takıldım
Ayrılık odunda yandım yakıldım
Hüzünle yaşadım barışamadım…17.03.16
-
Gülnarə MAHMUD.”Ana”
Başının üstündə boynubükük bir ana,
Telefontək “dünyan” var… Ovsunlanmısan ona.
Ayıl! Başını qaldır! Gör ətrafda var nələr?
Olma, girib “dünyana” bu dünyadan bixəbər.Sənin kimi övladçun ağarıb qara saçı,
Gənclik tərk edib onu, həyat olubdur acı.
Sənə görə əyilib sərv boynu, şux qaməti,
Qalmayıb çöhrəsində gəncliyin təravəti.Dayanıbdır qarşında əlində ağır zənbil.
Ağbirçək hər qadını, hər ananı anan bil!
Yükün ağırlığından əyilib çiyinləri,
Heç düşünmür özünü, yola salır illəri.Çox qocalıb…Zənbili güclə saxlayır ana,
Doqquz ay yükündən də çox ağır gəlir ona.
Gözlərindən bəllidir içindəki yorğunluq,
Acısın hiss etdirir əllərindəki suluq.Gözün “gəncliyə” dikmiş, halı olmuş dərbədər,
Əzmi sanki əyilmiş qamətilə bərabər.
“Gənclik” baxmır “keçmişə”, düşünmür gələcəyi,
Maraqlı deyil ona, gəlmişi-gedəcəyi.Elə bu an ayıltdı, səksəndirdi hər kəsi,
Səslənincə efirdən operatorun səsi.
Ana bir az toxtadı, rahatladı siması,
Görününcə onündə “Gənclik” stansiyası. -
Yard. Doç. Dr. Selçuk ÇETİN.”HAYME ANA’DAN GAZİ OSMAN PAŞA’YA UZANAN KÜLTÜR KÖPRÜSÜ”
Gönülden kurulan dostluklarla başlar aslında her güzel hikâye. Tokat’ta 2015 Temmuz’unun sıcak, güzel bir günü çok değerli eğitimci ve gönül insanı Sayın Mehmet Akça Hocam ile karşılaşmak ve tanışmak kısmet oldu. Domaniç’te doğmuş, büyümüş olmamın verdiği heyecanla yaptığımız sohbetler sırasında Domaniç’ten, Hayme Ana’dan, Domaniçli Habibe Hatun’dan açıldı söz. Sonrasında Mehmet Hocamın vesilesiyle de bir o kadar kıymetli Araştırmacı-Yazar Hasan Akar Hocamla başlayan ve devam eden dostluklar silsilesi. Daha önce yine Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce yayınlanan Kümbet Dergisi’nde, Hayme Ana ve Domaniç’li Habibe Hatun’u konu alan değerli dostum ve Domaniç aşığı Tahir Turan’ın “Kuruluşun Toprağı Domaniç, Yiğit Ana Dolu” başlıklı yazısının yayımlanmasıyla temelleri atılan kültür köprüsü.
Kurulan bu dostluklar vesilesiyle başta Remzi Zengin Bey olmak üzere birbirinden kıymetli Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği ve Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği Tokat İl Temsilciliği gönültaşlarının desteğiyle 20 Mayıs 2016 tarihinde Domaniç’te ‘’Domaniç Tarih ve Kültürü’ne Bir Bakış’’ konulu panel gerçekleştirdik. Bu gönül ve kültür köprüsünün Domaniç ayağı ise Domaniç Belediyesi, Kayı Boyu Domaniç Kültür Derneği ve Domaniç Kültür Evi tarafından inşa edildi. Domaniç’te gerçekleştirdiğimiz program Eskişehir Kültür Derneği Mehteran Takımı’nın tarihi yaşayarak ve yaşatarak gerçekleştirdiği, büyük beğeni kazanan konser ile başladı. Bunu Domaniç Belediyesi Konferans Salonu’nda Afyon Kocatepe Üniversitesi Devlet Konservatuarı öğrencileri Recep Sav ve Burak Kodu’nun Tokat’ın Onbeşlilerinden aldıkları ruhu tüm Türk Dünya’sında “Üşüyen” kardeşlerimize ve Kütahya’nın Pınarları’na taşıyan konserlerini tarifsiz duygularla dinleyiş takip etti. Hayme Ana’nın otağına, Ertuğrul’un ocağına olan vefasını nakış nakış duygularla işleyen Şair Rasim Yılmaz’ın şiirleri otağın başköşesinde yerini aldı.
Salonun tıklım tıklım olduğu, tarih kokan gecede Domaniç’in ve Domaniç insanının uzun yıllar hasretle beklediği kendi serüvenini ve tarihini Araştırmacı-Yazar Necati Güneş, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Tarih Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Alparslan Demir, Araştırmacı-Yazar İsmail Kartal ve Araştırmacı-Yazar Hasan Akar Hocalarımızdan dinleme fırsatını bulduk.
Aslında bu hikâyeye yeni demek hem Hayme Ana’ya hem de Gazi Osman Paşa’ya büyük saygısızlık ve vefasızlık olur. Hayme Ana’nın otağından, Ertuğrul’un ocağından başlayan bu kutlu yürüyüş, yüzyıllar sonra Tokat’ın Türk Milleti’ne eşsiz armağanı olan Plevne Kahramanı Gazi Osman Paşa ve diğer nice kahramanlar tarafından devam ettirilmiştir. Gazi Osman Paşa’nın şahsında Tokat bu kutlu otağa ve ocağa vefa borcunu Plevne’de öderken, O’nun torunları da bugün bu anlamlı vefa borcunu Domaniç’te başlatılan kültür seferberliğine yaptıkları katkılarıyla ödemeye çalışmışlardır. Bugünden sonra da şüphesiz bu gayretin içinde olacaklardır.
Domaniç’in eşsiz doğasını, kadim kültürünü ve Kayı’nın saf ve güzel yürekli insanlarını tanımak ve tanıtmak adına çıkılan bu yolda gerçekleştirilen “Domaniç Tarih ve Kültürü’ne Bir Bakış Paneli”nde emeği geçen Kayı Boyu Domaniç Kültür Derneği Başkanı Sayın Muharrem Tunç ve dernek üyelerine, Domaniç Belediye Başkanı Sayın Sahvet Ertürk’e, Domaniç Kaymakamı Sayın Bünyamin Karaloğlu’na, Domaniç Kültür Evi sorumlusu Arkeolog Nil Bal’a, organizasyonun gizli kahramanı Alpaslan Turan’a, değerli dostum Tahir Turan’a, Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı Sayın Remzi Zengin’e, Araştırmacı-Yazar Necati Güneş’e, GOP Ün. Öğretim Üyesi Doç. Dr. Alpaslan Demir’e, Araştırmacı-Yazar İsmail Kartal’a, Türkiye İlim ve Edebiyat Eseri Sahipleri Meslek Birliği Tokat İl Temsilcisi Hasan Akar’a ve Şair Rasim Yılmaz’a sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. -
“Quşlara, Buludlara, Uşaqlara” kitabı işıq üzü görüb
Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, DGTYB üzvü, gənc yazar Allahşükür Ağanın “Quşlara, Buludlara, Uşaqlara” adlı yeni şeirlər kitabı 2016-cı ildə Bakı şəhərində “Elm və təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 108 səhifə həcmində, 500 tirajla işıq üzü görüb. Kitabın redaktoru və ön sözün müəllifi Azərbaycan Yazıçılar Birliyi İdarə heyətinin üzvü, “Azərbaycan” jurnalının poeziya şöbəsinin müdiri, Qəşəm Nəcəfzadədir.
Kitab müəllifin oxucular ilə sayca üçüncü görüşüdür.Kitaba müəllifin son illərdə qələmə aldığı şeirləri daxil edilib.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.Oxucuların rəğbətini qazanacağını ümid edirik.
Müəllifin həmin kitabına toplanan şeirlərində təbiət və cəmiyyətdə baş verən hadisələr poetik bir dillə ifadə olunur. Şeirlərinin əsas ideyası cəmiyyətin təbiətə inteqrasiya cəhdidir. Artıq buna ehtiyac yaranıb. Sevgi də təbiətə köçür. Duyğular saflaşır.Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti -
Polad SABİRLİ.”Sinəmdə”
Eşqimdən danışan, dastan yaradan,
Çalınmayan sazım qalıb sinəmdə.
Ruhumdan süzülən, dilimi tutan,
Batman-batman sözüm qalıb sinəmdə.Ömrümü boş yerə vermədim yelə,
Eşq üçün əridim mən gilə-gilə.
Bir anda yandırıb döndərər külə,
Tərpətməyin, közüm qalıb sinəmdə.Daha istəmirəm dərdi, gileyi,
Sevgini, nifrəti, bilmirəm nəyi.
Sinəmdən aparın yuyub hər şeyi,
Dözə bilmir dözüm qalıb sinəmdə.Qaşıma sinəmin yarasın, qardaş,
Yarsan dərd görərsən arasın, qardaş.
Dərd aldı ömrümün yarısın, qardaş,
Neçə-neçə yozum qalıb sinəmdə.Tək göz muncuğudur gözüm sinəmə,
Yağ kimi yayılır sözüm sinəmə.
Polad, vurulmuşam özüm sinəmə,
Gözüm düşüb, gözüm qalıb sinəmdə.26.11.2015
-
Polad SABİRLİ.”Mənə qaldı”
Əvvəl-axır bildim, geci-tezi var,
Kim üzün çevirdi, kim mənə qaldı.
Çoxundan umsamda olmadı simsar,
Gözümü göynədən nəm mənə qaldı.Saxladım imanı, qorudum dini,
Zərrə-zərrə yığdım topladım mini.
Ətrafdan aldığım sevgini, kini,
Həm əlimdən verdim, həm mənə qaldı.Kimdi bal yerinə içən zəhəri,
Ah çəkdim, yerindən oynatdım yeri.
Gülsə də bir gözüm, ağladı biri,
İşə bax, hər işdə kəm mənə qaldı.Polad, addım-addım çoxdur güdənim,
Cücərsin toxumum, göyərsin dənim.
Təpədən dırnağa eşqdir bədənim,
Bəs niyə axırda qəm mənə qaldı.23.11.2015
-
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Rəssam Səttar”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıQonşumuz olmuş, Xalq rəssamı, rəhmət-lik Səttar Bəhlulzadəyə ithaf edirəm…
Yadımdadı, balaca bir qızcığazdım,
qayğılardan uzaq idim,
Həyatın sərt gərdişindən, dərd-qəmindən
iraq idim,
Oyanardım məhlədəki qoşa minarə məscidin
hər səhər azan səsinə,
Rəhmətlik İbad babamı da görərdim namaz
üstədi,
Üz tutub Haqq qibləsinə…
Dan yeri də ağarardı yavaş-yavaş,
O vaxt qorxardım gecədən,
Artıq yox olubdu təlaş…
Oyanardım günəş işiq saçan kimi,
Sevinərdim, tumurcuqlar açan kimi.
Çünki indi məktəbə yollanacaqdıq,
Sevimli Əlifbamızı hərfbəhərf, səbrlə
oxuyacaqdıq…
Görəcəydik biz qonşu Səttar əmini,
Rəssam da bizi görən tək atacaqdı
dərd-qəmini…
Deyərdi ki, balalarım, kim əgər “beş”
qiymət alsa,
onun rəsmini çəkəcəm,
Dünyanın rəng butasından ona çələnglər
hörəcəm!
Yığışardıq vaxt olanda Səttar əminin başına,
Hərdən təəccüb edərdik, uzun-uzun saçlarına,
Heyrət ilə biz baxardıq, rəssamın o fırça tutan
təkrarsız barmaqlarına!
Hərdən isə nə danışar, nə dinərdi,
Əlin çənəsinə qoyub, gözlərini qeybə dikib,
saatlarla düşünərdi…
Xəyalən dünyanı Səttar sehrli rəng butasında
parlaq mayaktək görərdi!
Sadə idi, heç sevməzdi şan-şöhrəti,
Rənglər dünyasıydı varı-dövləti… -
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Dünyamızın sevgi nağılı”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıİllərin qəmini daha atmışam,
Kədəri dəryada mən batırmışam.
Sübhə kimi xəyallara dalmışam,
Dünyamızın sevgi nağılıyam mən.
Yazdığın nəğməyə ilham vermişəm,
Girmişəm qəlbinə, doğma bilmişəm.
Gəl əl-ələ verək qorxma, gəlmişəm,
Ürəyini aldım oğruyammı mən?
Ömür ötüb keçir sən bir dərdə bax,
Açılmayıb vallah hələ qaşqabaq.
Görməmisən belə yuxu, belə baxt,
Görəsən bu yolda döğruyammı mən? -
Müzəffər MƏZAHİM.”Hanı o qüvvə”
Ən böyük dərddir Vətən məhbəsə , zindana dönə.
Əl-qolu bağlı oğullar ürəyi qana dönə.
Yağı düşmən dərbəylik edə yurdunda sənin.
Onda tükdən asılar taleyi məhkum Vətənin.
Vətən övladı döyüş , güc sənə haqdan düşəcək.
Yetişən meyvə dərilməsə budaqdan düşəcək.
Bil , sənin haqq səsinə haqqı sevənlər gələcək.
Yurdun azadlığı dan ulduzu tək hey güləcək.
Qərq edə bilməyəcək xalqımı böhtanla yağı.
Çünki qeyrətdir , cəsarətdir bu yurdun dayağı.
Hansı dildə Vətənə “sevgili canan” deyilib ?
Hansı xalqın və zaman qətlinə fərman deyilib ?
Hanı o qüvvə Vətən eşqinə qalib gəlsin ?
Hanı o bəndi- bərə daşqına qalib gəlsin ? -
Müzəffər MƏZAHİM.”Haqqa layiq ol”
El içində saf dolan , pak adla xoş niyyət qazan,
Ol ləyaqət timsalı , səksiz səlahiyyət qazan.Olma şöhrət , var əsiri , çünki yoxdur faydası,
Axirət dünyasına hazırla yük , xeyrət qazan.At lovğalıq hissini , ol sadə bir Allah bəndəsi,
İnsan ol , insanlara hörmət elə , biət qazan.İstəsən könlün firavan , ömrün olsun çox rahat,
Ol şirindil , qəlbi saf, hər kəslə ünsiyyət qazan.Ömür Allahdan mükafatdır , Müzəffər , düz yaşa,
Haqqa layiq ol , döyüş nəfsinlə , hürriyyət qazan. -
Polad SABİRLİ.”Görmüşəm”
Baxmayıb çətinə, ağ-qarasına,
Tikəsin yarıya bölən görmüşəm.
Məlhəm neyləyəcək söz yarasına,
Sözündən yıxılıb ölən görmüşəm.Şairin şeirdir, sözdü var, yoxu,
Söz yoxsa hədəfdən yayınar oxu.
Ürəklə gözünü yaşardar çoxu,
Ürəksiz gözünü silən görmüşəm.Köz üstə qovrulur köz-közdü ürək,
Toxunma yandırar alovdan əl çək.
Odu söndürəcək, oda dönəcək,
Yaxşı ki, sevgiyə güvən görmüşəm.Gördüyü hər işin əlhəmin tutan,
Ləngərin saxlayan, yöndəmin tutan.
Sanbalın qoruyan, həmdəmin tutan,
Eşqin məbədinə dönən görmüşəm.Gözdən pərdə asan, pərdələnən də,
Bəxtindən küsən var, bəxt güləndə də,
Polad, tonla gəlir dərd gələndə də,
Dərddən havalanıb gülən görmüşəm.28.11.2015
-
Polad SABİRLİ.”Dərdi”
Hər gün bir dərd doğa-doğa,
Canım çəkib başa dərdi.
Gördüm ki, dağ çəkdi dağa,
Mən də çəkdim dişə dərdi.Söz ruhuma gəlir göydən,
Duya bilməz yoldan ötən.
Ömrüm boyu mənimlə mən,
Bir çəkmişəm qoşa dərdi.Su torpağa necə hopur,
Dərd də məni elə tapır.
Ah çəkəndə yer, göy qopur,
Necə verim boşa dərdi.Bu dünyada cənnətimlə,
Öz-özümə rəğbətimlə.
Qürurumla, qüdrətimlə,
Döndərmişəm daşa dərdi.Dərd əlindən etdim təlaş,
Öz içimdə yavaş-yavaş.
Bulaq olub gözümdə yaş,
Gətirməsin xoşa dərdi.Dərd keçirib mən qarmağa,
Ova çıxdım söz tutmağa.
Təbim də söz yığa-yığa,
Yaman tutub tuşa dərdi.Polad, duyub bilməkdənsə,
Havalanıb gülməkdənsə.
Günah edib ölməkdənsə,
Səssiz-küysüz yaşa dərdi.19.12.2015
-
Həsrət Əli Zülfüdağlı.Yeni şeirlər
YAŞADIM
Ömrü böldüm fəsillərə, aylara,
Yarpaq-yarpaq, gilə-gilə yaşadım.
Sinə gərdim dağlar boyda dağlara,
Ağlamadım, gülə-gülə yaşadım.Qovuşmağa son addımı atmadım,
Bir günahsız günahına batmadım,
Ilk sevginin vüsalına çatmadım,
Həsrətini şələ-şələ yaşadım.Sevənlərə vüsal, murad dilədim,
Yaxşılara canım qurban elədim,
Üşüyəni nəfəsimə bələdim,
Göz yaşını silə-silə yaşadım.Dəstə-dəstə kürəyimə düzməyə,
Daşdan çıxan çörəyimə düzməyə,
Muncuq təki ürəyimə düzməyə,
Dərdlərimi dələ-dələ yaşadım.Haqla oldum anrı-bərim olmadı.
Simuzərim, ləl-gövhərim olmadı,
Demirəm ki, heç xəbərim olmadı,
Mən bu ömrü bilə-bilə yaşadım.15.05.16
TORPAĞAMMIŞAM
Deyirdim adamam palıd gövdəli,
Kökləri quruyan budağammışam.
Illərin payızı saraldıb tökən,
Ayaqlar altında yarpağammışam.Yiyə durammıram yazıq sözümə.
Boylana-boylana qalıb üzümə.
Nifrət eləyirəm özüm özümə,
Gözlərimə girən barmağammışamSaxlaya bilmədim əlimin üstdə,
Həyat dərdi yığdı belimin üstdə,
Güclə saxlayıram dilimin üstdə,
Söz öpüb oynadan dodaqammışam.Taleyim, iqbalım getdi yatmağa,
Ümidim qalmayıb əlim çatmağa,
Haçansa düşəcək ölüm tutmağa,
Dünyaya atılmış qarmağammışam.Doğulub ölürük qanuna bir bax,
Gedəndə geydiyi donuna bir bax,
Bir insan ömrünün sonuna bir bax, .
Ilahi, bir ovuc torpağammışam.20.05.16
-
Həsrət Əli Zülfüdağlı.Yeni şeirlər
ÇİÇƏKLƏYİR
Fəsillər qarışıq düşüb qəlbimdə,
Yazın ortasında qar çiçəkləyir.
Süzülür gözümün al gilələri,
Elə bil üzümdə nar çiçəkləyir.Həsrət dəstə-dəstə qolumun üstə,
Boşdan dolu yağır dolumun üstə,
Hayana gedirəm yolumun üstə,
Tələ pöhrələyir, tor çiçəkləyir.Göz yaşı içində cücərir qəm də,
Boğulur insanın sevinci nəmdə,
Sözləri doğmamış ölən sinəmdə,
Başdaşı göyərir, gor çiçəkləyir.Qüssədən, kədərdən gen ürəyimdə,
Indi dərd-qəm gəzir şən ürəyimdə,
Gəlmə alışarsan sən ürəyimdə,
Alov yarpaqlayır, qor çiçəkləyir.Həyat aparmadı de nələrimi,
Yarımçıq saxladı nəğmələrimi,
Demə ki qurutdum ümidlərimi,
Sula göz yaşınla gör çiçəkləyir?03.05.16
DƏRGAHINA
Görmək istəyirəm səni, İlahi,
Varımdı bir neçə söz dərgahına.
Mənə bir yol göstər sənin yanına,
Diz üstə gələcəm düz dərgahına.Sənin səxavətin, kərəmin çoxdu,
Səni mənim kimi sevənin çoxdu.
Bilirəm gələnin-gedənin çoxdu,
Məni də növbəyə yaz dərgahına.Zikr eləmək olub adını peşəm,
Hərdən elə olub qəm də yemişəm,
Mənə nə vermisən şükür demişəm.
Heç vaxt etməmişəm naz dərgahına.Bu yeri, bu göyü sənsən yaradan,
Seçmək istəyirəm ağı qaradan,
Əlim ətəyinə toxunsun bir an,
Bir azca söykəyim üz dərgahına.Dünyada qalacaq dünyanın varı,
Könlümdən keçəni qoy deyim barı,
Niyə bəyənmirsən sağ adamları,
Öldürüb çəkirsən öz dərgahına?04.05.16
-
Şəhla RAMAZANQIZI.Yeni şeirlər
Dünya!
Sənin üzünə heç ağ olmuşammı?
Məni üzüqara eləmə, dünya!
Hər işdə üzümü ağ et, bəsimdir,
Könlü para -para eləmə, dünya!Sakitcə işimi görüb gedirəm,
İzninlə meyvəndən dərib gedirəm,
Bir nəfəs misralar sərib gedirəm,
Ruhumu biçara eləmə, dünya!Nə olsun atasız, anasız təksən,
Sevgi verə bilsən, eşq görəcəksən,
Yetimin başına bir sığal çək sən,
Qəlbini dərd yara eləmə, dünya!Dünən qarşıma çıxdın,
Ürəyim dağa döndü.
Sevincimdən az qala
uçdum göyün qoynuna.
Bir anlığa unutdum,
Həsrətli uçurumu.
Xatırladım gecdən gec,
həyatın acısını.
Susdura bilmədim ki,
Qəlbimin sancısını. -
Şəhla RAMAZANQIZI.Yeni şeirlər
Vəfasız!
Mənsiz ürəyində çoxmu boğuldun,
İntihar etdimi tər xəyalların?
Günəşsiz sabahın necə açıldı?
Mənimlə başlardı hər xəyalların.Məni misra-misra öldürmədinmi?
Qiyamət qopdumu dirilim, gəlim?
Lal baxış dilləndi, sən dillənmədin,
Mənim də sevməyə getmədi əlim.Vəfasız, de görüm, indi necəsən?
Ruhunu titrədən qadın bəs hanı?
Halı pərişansan, çoxmu incidin?
Nə bildin, üzəndə günahsız canı?Hər dəfə əsəndə dəli küləklər,
Qıyılı gözlərin yadıma düşür.
Gecə ay işığın yaydıqca yerə,
Bilirəm, ruhumuz yenə görüşür.Ərköyündür məhəbbət,
Bir dodaq büzməyi var.
Od saçan baxışıyla,
Gözləri süzməyi var.Ərköyündür məhəbbət,
Qapını çırpa bilir!
Könlünə dəyən olsa,
Küsüb yola düzəlir.Ərköyündür məhəbbət,
Aşiqlər dözsün gərək.
Əhdinə vəfalıdır,
Kəsmişdirsə duz-çörək. -
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Sevgi həmdəmim”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıSən orda, mən burda, bu insafmı heç?
Kəsir yolumuzu həsrət, kədər, qəm.
Vüsal gah yaxında, ya tez, ya da gec,
Səslər ikimizi gözlərində nəm.Ürəkdi yaşadan saf məhəbbəti,
Ömrümə gecikmiş sevgisən gülüm.
Bu zərif ürəyin çoxdu qüdrəti,
Alışan sevgini gərək mən bilim!Bahar bənövşəsi, dağların qarı,
Daha bu qəlbin yox nə dərdi, qəmi.
Sən mənim ömrümün dövləti-varı,
Ey mənim könlümün sevgi həmdəmi! -
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Dünya”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıÜzümüzə gülən dünya,
Qərinələr səndən keçdi,
Qəddimizi əyən dünya,
Sevilməsək, sonra gecdi!Birinin baxtına yazdın,
Birinin taxtına yazdın,
Kimə vaxtsız məzar qazdın,
Kiməsə şan-şöhrət verdin!Gəl bizi dindirmə belə,
Hikkəni yeritmə elə,
İnsan köçün vermə selə,
Qərinələr itdi-getdi!!! -
İltimas İSMAYIL.”Ağlıyorum”
Sus gamlı yüregim bir daha gülme
Gönlüm matemdedir, bana ağlıyor
Kırılılmış kalbimden git, umut gelme
Gönlüm matemdedir ona ağlıyor.Sonunda oldu yar, beni terk ettin
Bizi ayrılığın koynuna ittin
Ardına bakmadın, sessizce gittin
Gönlüm matemdedir, cana ağlıyor.Sevda çiçekleri daha açılmaz
İçim hep karanlık ışık saçılmaz
Alın yazım böyle ondan kaçılmaz
Gönlüm matemdedir, tana ağlıyor.Hüzün dağlarından rüzgarlar esti
Soğuk bakışların umudu kesti
Artık gücüm bitti, zulumun besti
Gönlüm matemdedir,sana ağlıyor05.02.2016
-
İltimas İSMAYIL.”Affetme gönül…”
Kafamda hüzün dumanı
Kaplıyor bak her alanı
Beni bu hala salanı
Affetme gönül, affetme.Hani beni çok sevmişti
Sevda yolunu seçmişti
Anladım bunlar geçmişti
Affetme gönül, affetme.Sandım bir umut bitirdi
Allahım bana yetirdi
Sana gam keder getirdi
Affetme gönül, affetme.Gitsin gezsin güzelleri
Günde bir aşk gezenleri
Seni böyle üzenleri
Affetme gönül, affetme.18.03.16
-
Rahilə DÖVRAN.”Ağdamım mənim”
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,QARABAĞ ƏDƏBİYYATI
Unutmayaq- Bu gün Ağdamın işğalından 23 il keçir…
Dünyanın məhvəri pozulan zaman,
Əsib qara yellər, qopanda tufan.
Kəmfürsət, pis yağı vermədi aman,
Kafirlər cəm olub, kəsildi qənim,
Oldu bağrı talan, Ağdamım mənim.Qalxdı düşmən üstə öz hünəriylə,
Şəhidi, qazisi,oğul, əriylə.
Şeytan fitvasıyla,iblis şəriylə,
Odlandı, kül oldu, cənnət gülşənim,
Əl- qolu bağlanan, Ağdamım mənim.Tanklarla şumlandı damı, daşları,
Al qana boyandı vətəndaşları.
Gözlərdə qurudu, dondu yaşları,
Qanla qüsul oldu çölüm, çəmənim,
Köməksiz, tək qalan, Ağdamım mənim.Heç baxan olmadı tökülən qana,
Uydular şöhrətə,ucuz ad- sana.
Ağdam getdi bada, kürsüdən yana,
Qəhr olmuş, atılmış, bəxtsiz vətənim,
Gözü nəmli,nalan, Ağdamım mənim.Indi zaman bizə, türkə işləyir,
Dağım da, daşım da, intiqam deyir.
Tezliklə söylərik”sabahın xeyir”,
Çəkilər üstündən dumanın, çənin,
Dövran deməz yalan, Ağdamım mənim. -
Rahilə DÖVRAN.”Xəyallarım”
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,Götürüb xəyallarımı
qapadacağam,
Qaranlıq tənha bir otağa.
Qoymayacağam məni götürsünlər,
gah arana,gah da dağa.
Xatirələrimə qoyacağam qadağa.
Deyəcəyəm:-yetər artıq,
məni rahat qoysunlar.
Gecəsi-gündüzü olmayan,
üzülmüş xəstə canınımı.
cəllad kimi az soysunlar.
Bəlkə onda rahat düşünəm,
rahat yazam,rahat yaradam.
yaxamdan əl çəksin
nisgilim,dərdim,qadam.
Baş barmağın isladaraq,
xəyallarım bir-birini,
varaqlasın varaq-varaq.
Xatirələr bəhsə girsin,
əlli yaşlı bir yaddaşı oyadaraq.
Həmin otaq mənsiz belə,
dönəcəkdir mənlə dolu
bir dünyaya.
Həvəslənmiş xəyallarım,
qağayıtək baş vuracaq
gah dənizə,gah da çaya.
Bu otağa toplaşacaq görün-
kimlər?…
açılacaq çoxlu sirlər,
qırılacaq neçə illik tilsimlər.
Uşaqlığım,cavanlığım,uzaq keçmiş,
neçə şirin,neçə acı
anlar,günlər,aylar,illər,
Sanki bunlar yoxmuş,heçmiş.
Bir də ,həyata keçməyən,
nə qədər arzum.
Sevdiklərim tərəfindən
tapdanmış haqqım,
basılmış çörəyim,duzum.
Sığışmazlar xəyallarım yerə-göyə,
Qoy özləri mənsiz qalsın,
baş çəksinlər bir-birinə,
qapıların döyə-döyə.
Istərlərsə, bir-birini söyə-söyə.
Təki məndən əl çəksinlər,
tənha qalım özüm ilə.
Xidmət edim Yaradana,
xidmət edim vətənimə,
qələmimlə,sözüm ilə… -
Nəriman Zeynalzadəni doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (25 iyul 1954-cü il)
HƏLƏ ÜRƏYİNDƏ DƏRDİ CAVANDI
Titrədi əlində qələm-kağızı,
Misrası cavandı, bəndi cavandı.
Qonşu məhəllədə bir qız görübdü,
Sevgidə cücərən dəndi, cavandı.Nə qədər havanın dəmin tutacaq,
Zilini tutacaq, bəmin tutacaq,
Nakam bir sevginin qəmin tutacaq,
Sərəcək sinəyə, tərdi, cavandı.Ömrümü, günümü yaşadı mənə,
Dərdim ki, tək deyil, qoşadı mənə,
Vallahi, bu oğlan oxşadı mənə,
Hələ ürəyində dərdi cavandı.01.05.2016
O QIZI ALMAĞA PULUM OLMADI
Kəsəcək yolumu məhlə uşağı,
Gəldim ki, almağa dərs küçənizdən,
Qoy axsın üstümə ağzımın qanı,
Bilərək gəlmişəm tərs küçənizdən…Bazarlıq etdilər bəzi atalar,
İçi boş, sevgisiz ürək satdılar.
Elə bil qoyunun yağlı yerindən,
Kəsib tikəsini itə atdılar.Sevgi var ucuzdur, qəpiyə dəyməz,
Sevgi var villalı, içi bahalı.
Bir kəsin görməyən, duya bilməyən,
Ürək gəzdirirəm içi yaralı.Həyat yıxdı məni, üzüstə gəldim,
Sevgimə çatmağa yolum olmadı.
Qarıdı, qocaldı, soldu arzular,
O qızı almağa pulum olmadı.23.04.2016
-
Polad SABİRLİ.”Duyğular, düşüncələr”
Hər söz gəzdirənin, ağzı göyçəyin,
Felinə uymadım, düşmədim tora.
Qanqalın, tikanın, gülün, çiçəyin,
Şirəsini çəkdim, yetişdim kara.Qabığım soyuldu, çıxdım dərimdən,
Adımı qoruyub saxlamaq üçün.
Kimlər gəlib keçdi həndəvərimdən,
Mənə tən olmaqçün, haxlamaq üçün.Ağzımdan, dilimdən ələnib keçir,
Xəlbirdən ələnən dən kimi sözüm.
Sözbazlar söz gəzir, dilənib keçir,
Məndən nə istəyir bilmirəm özüm.Quluna dönmüşəm arzularımın,
Arzumla imkanın çox uzaq düşüb.
Üfüqü görünmür yazılarımın,
Şeirin hər bəndinə bir boyaq düşüb.Elə simsar tapım halıma yansın,
Polad, təkbaşına baş olan hanı?
Eynimə gün doğsun nura boyansın,
Dağılsın başımdan dərdin dumanı.25.12.2015
-
Polad SABİRLİ.”Polad şeir oxuyanda”
Ruhum yerindən oynayar,
Damarlarımda qan donar.
Aləm də nura boyanar,
Polad şeir oxuyanda.Tanrım biri eyləyər min,
Ürəklərdən silinər kin.
Mələklər də deyər Amin!
Polad şeir oxuyanda.Qanana var ehtiramım,
Sarsılmadı heç inamın.
Aşıb-daşdı da ilhamım,
Polad şeir oxuyanda.Bədxah adamlar ucalmaz,
Sevən ürəklər qocalmaz,
Göydə quş da qanad çalmaz,
Polad şeir oxuyanda.Kaş qovuşaydı yara yar,
Hər bir sevgi verəydi bar.
Dərdlilər dərdin unudar,
Polad şeir oxuyanda.Oxu Polad, gəlsin səsin,
Tükənməsin heç həvəsin.
İmansız imana gəlsin,
Polad şeir oxuyanda.14.10.2012
-
Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Sevgi küləyi”
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatıUzun oldu bu gecə,
Bu baharın,yazın oldu bu gecə…
Qəlbimin həsrət
Nöqtəsi kiçildi.
Kədərin boyuna kəfən biçildi.
Vüsal gülə-gülə yolumu kəsdi,
Sevgi küləyi əsdi…
Qəlbi həyəcalı, sevən qadınların,
Həsrətində, gah sığalın, gah tumarın…
Bəlkə də, bu sözlərə gülürsən,
Özünü bu söhbətdən kənar bilirsən…
Bu sözləri anlayar,
Hissləri ilə baş qatan,
Axır murada çatan…
Düşüb eşqin bəlasına,
Uyub sevgi laylasına…
… Qəlbimin həsrət
Nöqtəsi kiçildi.
Kədərin boyuna kəfən biçildi.
Uzun oldu bu gecə,
Bu baharın, yazın oldu bu gecə…