Blog

  • “Bədxah heç vaxt yaxşı əməli xoşlamaz”

    58e67761397f

    Son zamanlar ölkədə sürətlə gedən tikinti, quruculuq, abadlıq işləri İsmayıllı rayonundan da yan keçmədi.
    Məlum 2013-cü il İsmayıllı hadisələri sonrası ölkə başçısı cənab İlham Əliyevin rayon idarəçiliyinə İsmayıllının ziyalı övladı, professor, əməkdar elm xadimi olan Mirdaməd Sadıqovu təyin etməsi düşünülmüş və uğurlu siyasətin nəticəsi idi.
    2013-cü ildən başlayaraq sanki həyat eşqi sönmüş rayonun gözlərinə işıq gəldi. O, öz əməlləri ilə rayona yeni ruh, nəfəs gətirdi.
    Gəldiyi ilk andan rayon ziyalılarını ətrafına toplayaraq problemləri, pespektivləri müzakirə etdi.
    Əvvəllər yararsız olan, yaz-payız aylarında bərbad hala düşən, gedilməsi mümkün olmayan yolların təmir olunub, asfaltlanmasa tapşırıq verdi. Tədricən rayonun həm mərkəz, həm də ara yolları asfaltlandı və bu iş bu gün də davam edir. Nəinki İsmayıllı şəhəri, həm də İsmayıllının yararsız olan kənd yolları da asfalt örtüyünə büründü. Artıq Bakı və digər şəhərlərdən qonaq gələndə artıq yollarımızdan utanmırıq. Axı mədəniyyət yoldan başlayır. Hava qaralanda görünməz olan yollarımız nur saçır, köhnə, yararsız dirəklər yeniləri ilə əvəzlənir.
    Rayonu dirçəltməyin əsas yolunu iqtisadi sahənin inkişafında görən cənab M. Sadıqov rayon ərazisində çoxsaylı iş yerlərinin açılması istiqamətində işlər görülməsinə göstəriş verdi. Hal hazırda rayonumuzda ölkədə analoqu olmayan Velosiped zadovu tikilib, Quş əti istehsalı müəssisəsi, dam ötrükləri zavodu və s. tikilir. Bu kimi müəssisələrin açılması rayon əhalisi arasında işsizliyin azaldılmasına və tədricən aradan qaldırılmasına səbəb olacaqdır.
    M. Sadıqov öz siyasətində Ulu Öndərin siyasətini rəhbər tutaraq gənclərə etibar edir, onları idarəçiliyə işə qəbul edir.
    Lakin görülən bu işlər bədxah qüvvələrin xoşuna gəlmir. Kimlərsə vətəni dildə sevir, əməldə isə əsl xainlik edir. Şər, böhtanlar atılır.
    Bir cümlə ilə fikrimi yekunlaşdırmaq istəyirəm. Peyğəmbərimiz (s.ə.s) da haqq iş görəndə onun başına zibil, çirkli su atırdılar. O isə tutduğu yolun haqq olduğunu bildiyi üçün geri çəkilmədi.
    Bədxah heç vaxt yaxşı əməli xoşlamaz.

    Şəhla RAMAZANQIZI,
    YAP İsmayıllı Gənclər Birliyinin sədri,
    İsmayıllı Gİİ-nin baş məsləhətçisi

  • Əsmər Qasımlını doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (21 iyul 1991-ci il)

    1423889445_esmer

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərliyi Sizi,yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavinini doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir! Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!

    Mətbuat xidməti

    Əsmər QASIMLI (Qasımova Əsmər Eldar qızı) 21 iyul 1991-ci ildə Ağdam rayonunun Mirəşəlli kəndində anadan olub.1997-2008-ci illərdə orta məktəbdə təhsil alıb.2008-2013-cü illərdə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.2013-cü ildə Təhsil Nazirliyinin keçirdiyi müəllimlərin işə qəbulu imtahanından keçərək Ağdam rayonu Ə.Vəliyev adına II Baharli ümumi orta məktəbə müəllim kimi təyin olunub. Eyni zamanda A.Kərimov adına Bənövşələr tam orta məktəbində də ixtisasim üzrə müəllim kimi fəaliyyət göstərir.
    6 mart 2015-il tarixdə Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Yönətim Kuruluna Fəxri üzv qəbul olunub.

    Qara gözlərində yasa büründüm

    Qorxdum, gətirələr gözə bu eşqi,
    İstədim əlinlə bəzə bu eşqi,
    Qismət arzuladım bizə bu eşqi,
    Sən gedən yollarda özüm süründüm.

    Adını yazmışdım hər diləyimə,
    Sanırdım çatarsan sən köməyimə,
    Dar gəldi bu sevinc gen ürəyimə,
    Sevgimlə qəlbinə böyük göründüm.

    Hər gülə, çiçəyə axmadım,gülüm
    Qəlbini odlara yaxmadım,gülüm,
    Ağına, bozuna baxmadım, gülüm,
    Qara gözlərində yasa büründüm.

    Qarabağım

    Mizrab toxunanda sədəfli saza
    Deyərdik hüsnündən şan Qarabağım.
    İyirmi ildir ki, düşmən əlində,
    İşğalda verirsən can, Qarabağım.

    Sınıbdır vüqarı sənsiz bu xalqın,
    Başımız dumanlı, fikirlər dalğın,
    Gəlməyir qulağa toy-büsat çalğın,
    Ağlayır ürəyin qan, Qarabağım.

    Taleyin hökmüdür bu həsrət, bu dərd
    Mərdin şəhid oldu, yetmədi namərd
    Tapmayır qeyrətsiz özündə qeyrət
    Olmağa qoynunda xan, Qarabağım.

    Sən orda əsirsən, biz burda yesir
    Sənə gələn yolu yağılar kəsir.
    Çağırış səsinə kimlər tələsir?
    Almırıq fələkdən kam, Qarabağım.

    Dirənib səbrimiz nəhayət daşa,
    Bayrağı sancarıq sinəndə qoşa.
    Ulu yurd! Can vətən! Əbədi yaşa!
    O zaman olarıq tam, Qarabağım!!!

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Düşüncələr” silsiləsindən

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Bir gün bütün dava-dalaşı,
    Müharibələri götürüb qaçacağam,
    Yer üzündən…
    Bombaları çiynimdə daşıyacağam,
    İnsanları qıranları,
    Müharibə yaradanları,
    Əllərimlə boğacağam…
    Və sonra atacağam,özümü
    Göy üzündən,
    Elə Yerdə intihar edəcəyəm!
    Bu gedişimin,
    Əks-sədası böyük olar!
    Ürəklərə hərarət dolar!
    Yer üzünə xoşbəxtlik səpələnər,
    Dünya səadətlə ləpələnər!!

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Ürəyimdə saxlaram”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Milyon-milyon insanların
    əhatəsində,
    Özümü tənha hiss edirəm,
    Sanki duman bürüyüb cahanı,
    Yalan, laqeydlik,
    Xəyanət görürəm!
    Bacardıqca qaçıram
    İnsanlardan,
    İçimdə odlu bir sevda
    ola-ola…
    Gözlərimə nisgil yaş
    dola-dola…
    Başımıza gələn işlər, xatirələr
    adlanır,
    Oxunmuş bir kitab kimi
    Qatlanır…
    Bütün bu olanları,
    Tale yazısı bilmişəm,
    Sonra da uşaq kimi,
    Şirin-şirin gülmüşəm…
    Amma niyə görəsən,
    Bütün bu olanlardan sonra,
    Səni səndən və onlardan,
    Sızıldayan canımdan çox sevdim??
    Səni bu ruhuma nə qədər yaxın bildim!
    Yoxsa ki, sən gülürsən bütün bu olanlara?
    İcazəsiz, sualsız ürəyə dolanlara.
    Səni elə beləcə saf sevgimə bələyib,
    Gözlərimdən ələyib,
    Ürəyimdə saxlaram!
    Söylə daha kimə könül açarsan?
    Yoxsa ordan da qaçarsan?!.

  • Mais TƏMKİN.”Mətbuat günümüzü Qeyd edək Qarabağda!!!”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Həmişə sənətinə, tükənməz istedadına, eyni zamanda , xanımlığına dəyər verdiyim Jurnalist dostum Vüsalə xanım , sizi Milli Mətbuatımızın 141-ci ildönümü münasibətilə təbrik edir, sizə bu müqəddəs sənət yolunda yeni-yeni uğurlara imza atmağı arzulayıram! Sizinlə bahəm bütün jurnalist dostlarımın Milli Mətbuat günü mübarək olsun!

    Ömürlərə nur saçar,
    Yarar qaranlıqları.
    Həqiqətdən söz açar,
    Sənət-söz adamları.

    Haqsızlığa heç zaman,
    Biganə ola bilməz.
    Xalqın dərdi-sərindən,
    Kənarda qala bilməz.

    Harda görsə bir Ana,
    Qərq olub göz yaşına.
    Dönəcək o Ananın
    Ən yaxın sirdaşına.

    Yaxşılardan yazanda,
    Sözündən nur damcılar.
    Kəsərli qələmiylə,
    Rəzilləri qamçılar.

    Vətən, torpaq həsrəti,
    Qövr edər ürəyində.
    Böyük zəfər nəğməsi,
    Saf arzu, diləyində.

    Haqq, ədalət eşqiylə,
    Qurub-yaradır, yazır.
    Vətən, torpaq yolunda,
    Şəhid olmağa hazır.

    Özünü atar oda,
    Vətənin xilasıyçün.
    Şükür edər, alnına
    Yazılmış bu yazıyçün.

    Bülbül kimi səs-səsə
    Ötək bağçada, bağda.
    Dostlar, gün o gün olsun:
    Mətbuat günümüzü
    Qeyd edək Qarabağda!!!

  • Mais TƏMKİN.”Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə”

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Hələ bir əl dəyməmişdi əlinə,
    Yanağı bənzərdi cənnət gülünə.
    Bal nəydi ki, çata şirin dilinə,
    Tamarzıyam söhbətinə, sözünə,
    Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə!

    Haqqın dərgahına pərvazlanırdı,
    Gözəllikdə mələkləri danırdı.
    Qanad çala-çala o, nazlanırdı,
    Ruhum mat qalmışdı günəş üzünə,
    Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə!

    Ömrü xəzan olmuş gülə dönmüşəm,
    İnləyən, sızlayan telə dönmüşəm,
    Kərəm tək alışıb külə dönmüşəm,
    Dəyməyin kül altda qalan közümə,
    Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə.

    Baxdım nur üzünə, susub lal oldum,
    Qamətim əyildi, qəddi dal oldum.
    Taqətim kəsildi, lap bihal oldum,
    O gedəndən gələmmirəm özümə,
    Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə!

    Ləblərindən kim eyləyər görən nuş?
    Bu səbəbdən könlüm olub dərdə tuş.
    Mais Təmkin, ələ düşməz uçan quş,
    Yüz seyr eylə, boylan göyün üzünə,
    Heyif, o qız bir də dəyməz gözünə!

  • Şəfa Eyvazı doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (21 iyul 1987-ci il)

    1423756700_sefa-xanim

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərliyi Sizi,yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, Gundelik.info və Edebiyyat-az.com saytlarının Məsul katibini
    doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə uğurlar diləyir! Dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın!
    Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!İnşAllah!

    Mətbuat xidməti

    Şəfa EYVAZQIZI (Kazımova Şəfa Eyvaz qızı) 1987-ci il iyulun 21-də Gədəbəy rayonunun Qoşabulaq kəndində dünyaya gəlmişdir. İlk təhsilini doğma kəndində almışdır. 2003-cü ildə Bakı Qızlar Universitetinə daxil olmuş, həmin universiteti fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2007-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinə magistraturaya qəbul olmuş və 2009-cu ildə həmin universiteti də fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2012-ci ildən Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin dissertantıdır. Təhsil Problemləri İnstitutunun Kurikulum Mərkəzinin böyük elmi işçisidir.Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavinidir.
    Bədii yaradıcılığa hələ uşaq yaşlarında başlamış, heca vəznində bir çox şeirlər yazmışdır. Universitetdə təhsil aldığı müddətdə “Humay” poeziya dərnəyinin fəalarından olmuş, bir sıras mətbu orqanlarda şeirləri çap olunmuşdur. 2006-cı ildə “Keçə bilsəm bu sınağı” adlı ilk şeir kitabı çapdan çıxmışdır. Yaradıcılığının ilk illərində heca vəznində şeirlər yazmağa üstünlük versə də, sonralar sərbəst vəzndə daha çox yazıb yaratmışdır.

    Ehtiyac

    Mənim yuxularım qarışır, Ana!
    Qarışır, içindən çıxa bilmirəm.
    Darıxır ürəyim içimdə, Ana!
    Darıxır, özümü yıxa bilmirəm.

    Sənin əllərinin kəraməti var,
    Gəl, topla dağınıq ruhumu yenə.
    Qan verən yaramı ürəyinə sar,
    Bir tək ürəyini sıxa bilmirəm.

    Zaman tərs yellənir, ömür viranə,
    Dağıdıb küləklər könül evini.
    Ya ruhum sovrulub bir küncə yenə,
    Ya da ki çıxmışam yoxa, bilmirəm.

    Bu suçlu taledə müttəhim özüm,
    Hakim də özüməm, qınama, Ana!
    Elə dəyərsizə ağlayır gözüm,
    Sonradan üzünə baxa bilmirəm.

    02.06.2015

    Məhəbbət

    Nə qədər qaçsan da küncə bucağa,
    Gəlib düz içindən keçər məhəbbət.
    Doldurar badəyə şərbət əvəzi,
    Axan göz yaşını içər məhəbbət.

    İcazə istəməz, çalar qəlbini,
    Göz yaşı gətirər, verməz səadət.
    İçində cücərən yaşıl ümidi,
    Qazıyar kökündən, biçər məhəbbət.

    Qapayar, gözlərin doğrunu görməz,
    Dilində bal dadar acı həqiqət.
    Getmək istədimi əliboş getməz,
    Ruhunla dünyadan köçər məhəbbət.

    Dəlib ürəyini keçsə də gözəl,
    Axan göz yaşını içsə də gözəl.
    Ruhunla dünyadan köçsə də gözəl…
    Nəğmədi, haraydı, haydı məhəbbət
    Tanrıdan insana paydı məhəbbət…

    16.04.2013

  • Nermin AKKAN.”SEVGİ YÜREĞİN ELİF HALİDİR”

    9c7cad09d053

    Can sevdaya düşende sanır özü âlidir
    Sevgi yüreğin Elif, sevdaysa Vav halidir
    Sevda vezirdir amma gerçek sevgi validir
    Sevgi yüreğin telif, sevda sınav halidir

    Sevda ateşe düşmek, alev alev yanmaktır
    Sevgi ise su içmek, billura boyanmaktır.
    Sevda ölüm uykusu, hasrete uyanmaktır
    Sevgi yüreğin zarif, sevdaysa hav halidir.

    Aya peşrev çekmektir, sevda denilen bela,
    Ve idrak eden için, Kerbelâdır, Kerbelâ.
    Sevgiyse bir akittir, şahidi Kalu bela
    Sevgi yüreğin naif, sevda da kav halidir

    Yusuf’da akıl sevgi, Züleyha’da ten izi
    Rumi’dir sevgi Rumi, sevda Şems-i Tebriz’i
    Sevgi gülü bezenir, sevda seçer nergizi
    Sevgi yüreğin latif, sevdaysa lav halidir

    Sevgiyi Mecnun vaha, sevdayı Leyla sayar
    Kerem ise sevdayı bilir aleve ayar
    Her kim ki sevdalanır, altından toprak kayar
    Sevgi yüreğin zayıf, sevda da tav halidir

    O Allah ki sevgiyi, Muhammed diye yazmış
    Muhammed’de bu sevda Ayşe’li her niyazmış
    Ne gariptir ki sevda, ağustosta ayazmış
    Sevgi yüreğin kesif, sevda Mushaf halidir

  • Mehmet Akif ERSOY.”YA RAB BU UĞURSUZ GECENİN YOK MU SABAHI?”

    dergi

    İçimizdeki beyinsizlerin işledikleri yüzünden,
    bizi helâk eder misin, Allah’ım? (A’râf 155)

    Yâ Râb, bu uğursuz gecenin yok mu sabâhı?
    Mahşerde mi bîçârelerin, yoksa felâhı!

    Nûr istiyoruz… Sen bize yangın veriyorsun!
    ‘Yandık! ‘diyoruz… Boğmaya kan gönderiyorsun!

    Esmezse eğer bir ezelî nefha, yakında
    Yâ Rab, o cehennemle bu tûfan arasında

    Toprak kesilip, kum kesilip Âlem-i İslâm;
    Hep fışkıracak yerlerin altındaki esnâm!

    Bîzâr edecek, korkuyorum, Cedd-i Hüseyn’i
    En sonra, salîb ormanı görmek Harameyn’i

    Bin üç yüz otuz beş senedir, arz-ı Hicaz’ın
    Âteşli muhitindeki sûzişli niyâzın

    Emvâcı hurûş-âver olurken melekûta
    Çan sesleri boğsun da gömülsün mü sükûta?

    Sönsün de, İlâhi, şu yanan meş’al-i vahdet
    Teslîs ile çöksün mü bütün âleme zulmet?

    Üç yüz bu kadar milyonu canlandıran îman
    Olsun mu beş on sersemin ilhâdına kurban?

    Enfâs-ı habisiyle beş on rûh-u leimin
    Solsun mu o parlak yüzü Kur’an-ı Hakim’in?

    İslâm ayak altında sürünsün mü nihâyet?
    Yâ Rab, bu ne hüsrandır, İlâhi, bu ne zillet?

    Mazlûmu nedir ezmede, ezdirmede mânâ?
    Zâlimleri adlin, hani öldürmedi hâlâ

    Câni geziyor dipdiri… Can vermede mâsûm
    Suç başkasınındır da niçin başkası mahkûm?

    Lâ yüs’ele binlerce sual olsa da kurbân;
    İnsan bu muammalara dehşetle nigeh-bân!

    *
    Eyvâh! Beş on kâfirin îmanına kandık;
    Bir uykuya daldık ki: cehennemde uyandık

    Mâdâm ki, ey adl-i İlâhi yakacaktın…
    Yaksaydın a mel’unları… Tuttun bizi yaktın

    Küfrün o sefil elleri âyâtını sildi:
    Binlerce cevâmi’ yıkılıp hâke serildi

    Kalmışsa eğer bir iki mâbed, o da mürted:
    Göğsündeki haç, küfrüne fetvâ-yı müeyyed!

    Dul kaldı kadınlar, babasız kaldı çocuklar,
    Bir giryede bin ailenin mâtemi çağlar!

    En kanlı şenâatle kovulmuş vatanından
    Milyonla hayâtın yüreğinden gidiyor kan!

    İslâm’ı elinden tutacak, kaldıracak yok…
    Nâ-hak yere feryâd ediyor: Âcize hak yok!

    Yetmez mi musâb olduğumuz bunca devâhi?
    Ağzım kurusun… Yok musun ey adl-i İlâhî!

    4 Cemaziyelevvel 1331 – 28 Mart 1329 (1913)

  • Polad SABİRLİ.”Dönməz qəti”

    Polad Sabirli

    Əzilsəm də dost yolunda,
    Əziz tutdum sədaqəti.
    Əhvalımın bu halında,
    İtirmədim ləyaqəti.

    Üz geyərsə, kim üzünə,
    İnam olmaz heç düzünə.
    Elə döyər hey dizinə,
    Yaman olar aqibəti.

    Qaça-qaça dəyənəkdən,
    Yorulmadım haqq deməkdən.
    Keçirdim, keçdim ələkdən,
    Tapdım haqqı-ədaləti.

    Dən-dən olub üyüldüm ki,
    Qarşısında əyildim ki,
    Ona görə sevildim ki,
    Mən də sevdim həqiqəti.

    Tərs düşsə də yeklə şeşin,
    Yola gətir bişin-bişin.
    Gözəl olar savab işin,
    Gözəl olan fəziləti.

    Yandırdılar, kül dedilər,
    Ağlatdılar, gül dedilər.
    Zəhər verib ləl dedilər,
    Hara yozum bu niyyəti.

    Kim ki, vurar mıxa, nala,
    Düşə bilməz aydın yola.
    Polad haqlı ola-ola,
    Haqq yolundan dönməz qəti.

  • Polad SABİRLİ.”Deyəsən ağırdır Poladın daşı”

    Polad Sabirli

    Əyri çoxalandan inam yox düzə,
    Quru öz oduna yandırdı yaşı.
    Haramlar halalla durub üz-üzə,
    Gəl belə dövranda dolandır başı.

    Sözümün kəsəri qılıncdan iti,
    Boş yerə bir kəlmə demədim qəti.
    İpək qiymətinə verdilər çiti,
    Zərin dəyərini anlamaz naşı.

    Tutulaydı namus, ləyaqət baha,
    Heç kəs batmayaydı yersiz günaha.
    Sığındım haqqıma, uydum Allaha!
    Bəs niyə xar etdi qardaş qardaşı?

    Heç vaxt qıymadım ki, ucalar enə,
    İmansız gələydi imana, dinə.
    Hər yerindən duran göz qoyur mənə,
    Deyəsən ağırdır Poladın daşı.

    27.07.2014

  • Saqif QARATORPAQ.”Soruşdun ki,necəsən?”

    s

    Soruşdun ki,necəsən?
    elə əvvəlki kimi.
    Kimsəyə deyəmmirəm
    neçə gizli dərdimi.

    Hələ də şüşədədi
    biçarə divin canı.
    Qaçıb tuta bilmədik
    bu ömürdə bir anı.

    Hər şey çıxıb yadımdan,
    unutmuşam adımı.
    Mənimtək yatıb qalıb,
    qoy qurum saatımı.

  • Saqif QARATORPAQ.”Yolunu gözləyirəm”

    s

    Yolunu gözləyirəm
    yenə axşamdan bəri..
    Dönüb gəldilər axı
    hamının gedənləri.

    Barı insafın olsun,
    gəl gecikmə bu qədər.
    Ürəyim tab eləməz,
    tərk edib canı,gedər…

    Gör necə qərarsızam,
    əlim bir işə yatmır
    Nə şeir,nə musiqi…
    heç nə başımı qatmır.

    Don vurmuş ağac kimi
    donub qalmışam belə.
    Yosa yadına düşmür,
    barı bir yol zəng elə.

    Burda məni tək qoyub
    gör bir getmisən haçan…
    Bir də gördün ölmüşəm
    sən gəlib çıxanacan…

  • İltimas İSMAYIL.”Ölsün…”

    ii

    Yandırdığın ateş canına düşsün
    Kardeşi kardeşe vurduran ölsün
    Dert elem bitmesin başından aşsın
    Gencecik canları kırdıran ölsün.

    Kötü bir eserin o yazanıydı
    Günahsız askerin son azanıydı
    Büyüklük yapmanın tam zamanıydı
    Yapmacık tiyatro kurduran ölsün

    İşte sürüklenir boşluğa millet
    Kanına geçiyor bu kötü illet
    Askerin başını keser cehalet
    Sahte fetvaları verdiren ölsün

    Erleri halkıyla yüz yüze koyan
    Cellatlar eliyle derisin soyan
    Vampirce milletin kanıyla doyan
    Hayatın çarkını durduran ölsün.

    Oy güzel Türkiyem sana ağlarım
    Kaç gündür divane kara bağlarım
    Kıyılan her canla canım dağlarım
    Atını taşlığa sürdüren ölsün.

    17.07.2016

  • İltimas İSMAYIL.”Ey gönül mülkümde tahtını kuran”

    ii

    Ey gönül mülkümde tahtını kuran
    Zalim cengâver tek kastime duran
    Yücelerden alıp yerlere vuran
    İçinde merhamet olmadı mı hiç.

    Âşıklar rüsvadır gezer dillerde
    Çiğnenir her sözü, bezer eller de
    Bensiz geçirdiğin aylar, yıllarda
    Bir sevda kapını çalmadı mı hiç.

    Eşimden, dostumdan kaçtım çöllere
    Saçlarımı yoldum, verdim yellere
    Destanım yayıldı uzak illere
    Kulağına sesim dolmadı mı hiç.

    Sönmüş bir ocağa ateş atarak
    Susamış yüreğe aşkı katarak
    Hayal uykusuna bir gün yatarak
    Gözlerin benimle dalmadı mı hiç.

    Yazdığım nameler tek tek gittiler
    Belki yetişmedi yolda yittiler
    Umutlar tükendi, kalpte bittiler
    Kavuşmaya güman kalmadı mı hiç.

    27.06.2016

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Layiq olsam”

    mm

    Ana yurdum,-taleyimin, baxtımın,
    Ana dilim,- varlığımın aynası.
    Səndən ayrı qəlbim bir an toxtamır,
    Sən anamın şirin-şəkər laylası.

    Od ürəkli oğulları görənlər,
    Odlar yurdu söylədilər adına.
    Şöhrətinə uzananda yad əllər,
    Kür biləkli Babək çatdı dadına.

    Şah Xətai qələmiylə dilini,
    Qılıncıyla torpağını qorudu.
    Yad sözlərin sovurduqca külünü,
    Düşmənlərin “məğrur” qəddi qurudu.

    Düşündükcə taleyini bu gün mən,
    Nə Arazda günah gördüm, nə səndə.
    Baş açmadıq bu qarışıq düyündən,
    Gec ayıldıq,- yolumuzu kəsəndə.

    Ürəyinə od götürüb odundan,
    İgidlərin qanda qeyrət bəsləyir.
    Yüz illərdir ad saxlayıb yadında,
    Dədəm Qorqud sahibini gözləyir.

    Layiq olsam o inama, o ada,
    Halal etsən çörəyini, bəsimdir.
    Sərhədlərə sığışmayan inadam,
    Şimşəklərim harayımdır, səsimdir.

    Babalardan əmanətim, mirasım,
    Sevincinlə, kədərinlə mənimsən.
    Gələcəyə qanadlanan murazım,
    Əsrlərdən keçib gələn ünümsən.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Yaşadım”

    mm

    Büdrədim, yıxıldım geri dönmədim,
    Ömrün ətəyindən tutub yaşadım.
    Hər əsən küləkdən, mehdən sönmədim,
    Ümiddən bir ocaq çatıb yaşadım.

    Qəmə mehman olan taleyimlə mən,
    Barışdım əzəldən, yollarımda çən…
    Payız günəşitək hərdən görünən,
    Sevinci kədərə qatıb yaadım.

    Keçdi əyləncədə ömrümün çoxu,
    Tərsinə fırlandı fələyin çarxı,
    Niyə gileylənim bəxtimdən axı? –
    Ömrümü qəflətdə yatıb yaşadım.

    Dünyanı sevdikcə tükəndim, bitdim,
    Torpağa əyildim düzəldi qəddim,
    Savab qazanmaqda naşılıq etdim,
    Nə qədər günaha batıb yaşadım.

    Çəkdim cəfasını dostun, sirdaşın,
    Qohumun, qonşunun, yadın, qardaşın.
    Hər kəsin dərdinə qarışdı başım,
    Qayğılar içində itib yaşadım.

  • Rafiq ODAY. “Bu həyatın ta nəsindən keçmədin”

    cenabrafiqoday

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
    ”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    ”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
    Əməkdar jurnalist

    30 illik qayım-qədim dostum
    Kəmaləddin Qədimə

    Yaranışdan Qədim oğlu Qədim sən,
    Qədim bizik – qədim mənəm, qədim sən,
    Sədərəktək əyilməyən qəddim sən, –
    Sipər oldun, xanəsindən keçmədin.

    Şeirlərin şəhid qanı rəngində,
    Qıvrılırsan iztirablar çəngində,
    “Mən də varam” – söyləmədin gen gündə,
    Dar günün bir tanəsindən keçmədin.

    Dedin – namərd fitnəsindən haşa – sən,
    Məclislərdə can atmadın başa sən,
    Neçə-neçə əl titrəyən, baş əsən
    “Ustadlar”ın tənəsindən keçmədin.

    Neçə ağrı, neçə acı yedin sən,
    Gah müstəqim, gah qıyqacı yedin sən,
    Baxtdan gələn qəbulumdu dedin sən, –
    Ta uğrundan, ta nəhsindən keçmədin.

    And yiyəsi öz andını dandı hey,
    Təbəssümün gözlərində dondu hey,
    Şair ömrü qadadı… hey, qandı… hey, –
    Bu həyatın ta nəsindən keçmədin?!

  • KÜMBET DERGİSİ 41. SAYISI BEKLEYENLERİNE KAVUŞUYOR

    KÜMBET DERGİSİ 41

    Çok değerli kültür ve sanat dostları, halk dilinde inanlarımızdan kaynaklanan güzel bir söz vardır: “41 kere Maşallah”. Kurumlarımızın ve sizlerin desteğiyle yorgunluk nedir bilmeden büyük bir mutluluk ve özverimizle 41.sayımızla karşınızdayız.
    KÜMBET Dergisinin dizgi çalışmaları sırasında İstanbul Atatürk Hava Limanında vatandaşlarımıza yapılan menfur saldırı sadece ülkemizi değil, bütün dünyayı derinden sarstı. Memleketimizin Güneydoğusunda devam eden çatışmalardan her gün şehit cenazeleri gelirken İstanbul’daki olayda kırkı aşkın vatandaşımızın canını kaybetmesi derin yaralar açtı. Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği ve KÜMBET Dergisi olarak vatanın bölünmez bütünlüğü için canlarını feda eden şehitlerimizi ve bombalı saldırıda vefat edenlerimizi rahmetle anıyor, terörü ve onlara destek verenleri şiddetle kınıyoruz.
    Bu sayımızda diğer makale, araştırma yazıları ve şiirlerin yanı sıra iki önemli dosya özenle çalışılarak sizlerin istifadesine sunuldu. 6-7 Haziran 2016 tarihleri arasında Kültür ve Turizm Bakanlığı, Tokat Belediyesi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği işbirliği ile şehrimizde “Uluslararası Tokat 2. Köroğlu Halk Âşıkları Şöleni” gerçekleştirildi. Bir önceki şölenden farklı olarak düzenlen bir panel çerçevesinde akademik dünyada Köroğlu’nun Tokat’taki izleri ortaya konuldu. Ayrıca Güney Azerbaycan’dan davet edilen halk âşıkları Türk Dünyasındaki ve Tokat Seferindeki Köroğlu’yu musikileriyle bütünleştirerek katılımcılara eşsiz bir konser sundular.
    Domaniç dosyasında ise, Türk Tarihinin ışığında Osmanlı Devletinin doğduğu Hayme Ana’nın toprakları ve bugüne kadar ulaşan kültür sanat izleri tanıtılmaya çalışıldı. Domaniç Belediyesi ve Domaniç Kayı Boyu Kültür Derneği’nin daveti üzerine İLESAM Tokat İl Temsilciliği ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği olarak güçlü bir ekiple 20-21-22 Mayıs 2016 tarihleri arasında Domaniç-Tokat Kültür Buluşması gerçekleştirildi. Biz, bu çok önemli etkinliği başarıyla icra eden ve büyük bir misafirperverlik örneği sergileyen Domaniç Kaymakamlığı, Domaniç Belediyesi ve Domaniç Kayı Boyu Kültür Derneği’ne en derin teşekkürlerimizi iletiyoruz.
    Derneğimiz mensupları bu üç aylık dönemi oldukça yoğun faaliyetlerin içinde geçirdiler. 13-14 Mayıs 2016 tarihleri arasında Artvin ve Şavşat’ta düzenlenen “1.Yedi İklim, Yedi Bölge Şiir Şöleni”, 26-30 Mayıs 2016 tarihleri arasında Elazığ’da yapılan 23.Uluslararası Hazar Şiir Akşamları”, 4-5 Haziran 2016 tarihlerinde Azerbaycan-Bakü’de gerçekleştirilen “6. Şairler Günü”, 2 Haziran 2016 tarihinde Tokat’ta yapılan “1. Mahperi Hatun Şiir Günleri”, 30 Nisan 2016’da yine Tokat’ta icra edilen “Âşık Hafız Mehmet Yönden’i Anma Programı” bunlardan bazıları oldu.
    Ayrıca 29 Mayıs 2016 tarihinde yapılan geleneksel TOŞAYAD kahvaltısında İLESAM Tokat İl Temsilcimiz ve derneğimiz yönetim kurulu üyesi Hasan Akar’ın “Temmuz Bulutlarını Bekliyorum” adlı şiir kitabının imza töreni, Devlet Eski Bakanı Ali Şevki Erek’in de bulunduğu büyük bir katılımla gerçekleşti.
    Bu sayımızda otuza yakın akademisyen, yazar ve araştırmacı çok değerli çalışmaları ile sizlerle buluşurken yirmiyi aşkın şairimiz gönül pencerelerinden, en güzel duygularıyla seslenmeye gayret ettiler.
    Yeni bir sayıda buluşmak üzere hoşçakalın…

    Remzi ZENGİN,
    Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı

  • Şəhla RAMAZANQIZI.Yeni şeirlər

    bebe-006

    Tanrıdan diləyimdir

    Tanrıdan diləyimdir,
    Boş qalmasın beşiklər.
    Övlad gülüşlərinə,
    Bələnsin ev-eşiklər.

    İsitsin buz bağlayan,
    körpəni od -ocağı.
    Gumrah ata nəfəsi,
    Doğma ana qucağı.

    Üzüqara olmasın,
    Övlad yanında ata.
    Kimsə nifrət etməsin,
    Sən yazdığın həyata.

    Qəfil külək əsə, dəli bir külək

    Qəfil külək əsə, dəli bir külək,
    Hardansa bir məktub uçuşa göydə.
    Həvəslə baxasan sətirlərinə,
    Qonşudan gəlməyib, bişməyib öydə.

    Bir ürək döyünə cansız vərəqdə,
    Bir dünya açıla, cənnətə bənzər.
    Bir gözəl rəqs edə sətirlər boyu,
    Baxasan səssizcə susub birtəhər.

    Tələsik örtəsən vərəğin üzün,
    Boylanıb tapasan məktub yiyəsin.
    Xoşbəxt eləyəsən verib məktubun,
    İtiyi tapıla təki hər kəsin..

  • Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı və birlik üzvləri tərəfindən başsağlığı məktubu

    800

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı və birlik üzvləri AJB-nin üzvü, Respublikanın Əməkdar jurnalisti Eyruz Məmmədova qardaşı Elçin Məmmədovun vəfatından kədərləndiklərini bildirir və dərin hüznlə başsağlığı verirlər. Allah rəhmət eləsin. Ruhu şad, məkanı cənnət olsun.

    Qeyd: Dəyərli dostlar, hörmətli həmkarlar. Elçin Məmmədovun yas mərasimi 21 iyul 2016-cı il tarixində “Arzu” mərasim evində (10-cu mikrorayon) keçiriləcəkdir . İştirak etmək istəyənlər buyura bilər.
    Bir daha Allahdan rəhmət diləyi ilə:

    Rafiq ODAY,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri.
    respublikanın Əməkdar jurnalisti

  • Kəmalə ABDULLAYEVA.”Yanındadır kardeşin Azerbaycan Türkiyem”

    13680858_648837498615211_6415302360679026976_n

    Türk Osmanlı torunu, türk Atatürk evladı
    Hep galip yazılmıştır türkün tarihe adı
    Türk kendi hayatını Allah için adadı
    Oğulların, kızların birer aslan, Türkiyem!
    Yiğitliyin dillerde olmuş destan, Türkiyem!

    Vatan deyip kükredin, saf ve salim niyyetle
    Meydanlara atıldın müthiş bir cesaretle
    Yeri göğü sallıyor çok büyük şücaetle
    Birlik olup düşmana karşı koyman, Türkiyem!
    Ödülün daim zafer, ey kahraman, Türkiyem!

    Hep düşmanı şaşırtmış görülmemiş hünerin
    Dostları imrendirir büyük yiğitliklerin
    Bizler senin can dostun, sadık velin, askerin
    Seninleyiz her zaman, bil ki her an, Türkiyem!
    Yanındadır kardeşin Azerbaycan, Türkiyem!

  • SOCAR “Azərikimya” İstehsalat Birliyinin kollektivindən başsağlığı məktubu

    SOCAR-ın “Azərikimya” İstehsalat Birliyinin kollektivin görkəmli alim, tanınmış ictimai xadim, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının həqiqi üzvü,
    Əməkdar elm xadimi İsmayıl Əli oğlu İbrahimovun vəfatı ilə əlaqədar kədərləndiyini bildirir və mərhumun ailəsinə, yaxınlarına və əzizlərinə dərin hüznlə başsağlığı verirlər.
    Kimyaçılar əminliklə bildirirlər ki, ölkə elminin inkişafında mühüm xidmətləri olan tanınmış alim, Azərbaycanın ilk informatiki, Əməkdar elm xadimi, SSRİ Dövlət mükafatı laureatı, 200-dən artıq elmi əsərin, o cümlədən 20-dən artıq monoqrafiya, dərslik, elmi-metodiki və tarixi kitabların müəllifi olan akademık İsmayıl İbrahimovun əziz xatirəsi onu tanıyanların, respublikanını elm ictimaiyyətinin, həmçinin kimyaçıların qəlbində daim yaşayacaqdır.

    Allah rəhmət eləsin!

  • M.Nedim Tepebaşı.”KARŞI DURUŞ” (Hikaye)

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    USARE DERGİSİ 6. SAYIDA ÇIKAN HİKAYE

    Sıcak hava nefes almayı zorlaştırıyor. Âvâreler ve okullu olanlar dışında herkes işinde gücünde. Yaz tatilinde kente dönen üniversiteliler ortalıkta göze çarpsa da yakacak ve ekmek parası kazanmak için Çukurova’ya çalışmaya gidenler, mahalle nüfusunu aşağıya doğru dalgalandırıyor. Ortalık suyu çekilmiş değirmen gibi!
    Kent henüz klimanın adını bile bilmiyor. Öğle yemeği için evlerine gidenler, tez kendisini, mahallenin tek nefes alacak yeri durumundaki küçücük parka atıyor.
    Kentte su sıkıntısı had safhada, mahalleye su, gece yarısından sonra sadece birkaç saatliğine akıyor!
    Parkın orta yerine kara betondan yapılmış, estetikten yoksun havuzun fıskiyesi kireç tutmuş. Kullanıma yetmediğinden, hiçbir zaman havuzda su biriktirilemiyor.
    Kentlerini su kenarlarına kurmaya alışmış nesillerin torunları, haliyle susuz havuzun etrafına da oturmuyor! Dipte kalan sudan içebilmek için, havuzun kenarlarında nafile çırpınışlarla ve süratle gezinip duran kuşlar, çevredekilerin varlığına bile aldırış etmiyorlar. O zavallıların halini düşünen zaten yok. Karışık ve sık dikilmiş çam ağaçlarıyla çınarların, ışığı yakalamak hevesiyle göğe doğru seğirten dallarında yapraklar sararmaya başlamış, bu da kimsenin umurunda değil! Yaşananlar, çaresizlik, yokluk ve kader olarak kanıksanmış. Küçük kıyamet yaşanıyor!
    Bu parkın kapısından içeri adımını atan her kişi önce alanı tarassut ediyor, beraber oturabileceği kafa dengi kişilerin olup olmadığını araştırıyor, ona göre kendisine bir yer seçiyor. Genç adam da öyle yaptı, fakat kendi arkadaş grubundan ortalıkta henüz kimse yoktu. Biraz olgun yaştakiler, saygınlıkla bönlük arası davranışları sebebiyle yeni yetişen gençlere karşı yakın durmaktan kaçınmayı tercih ediyorlardı. Düşünceleri, giyim tarzları, sohbetleri, hatta kılık ve kıyafetleri bile bu iki yaş grubunu bariz bir şekilde birbirinden ayırıyor, aralarındaki mesafe de gitgide açılıyordu. Zaten aynı kuşaktan olmayanların bir arada oturmaları, önceki kuşağın geleneklerine göre uygun görülmüyordu. Aralarındaki bu farklılaşmadan dolayı bu iki yaş grubu, kendi ayrı dünyalarını yaşamayı tercih ediyorlardı. O da bu ayrışmadan nasibini almış birisi olarak, kendince seçtiği masaya gitti, yalnız başına oturdu.
    Genç adamı gören işletmeci, bir isteğinin olup olmadığını sordurmaya gerek bile duymadan, hemen bir çay gönderdi. Bu durumda olanların işi para kazanmak olduğu için o da öyle yapıyordu.
    Genç adam, çaydan bir yudum aldı sonra bardağı masaya bıraktı, aradan dakikalar geçtiği halde çaya bir daha elini uzatmadı.
    İşletmeci, genç adamı uzaktan takip ediyordu; çünkü yaptığı işi biliyordu.
    O, yanında getirdiği kitabı okumaya devam ediyor ama çaydan içmiyordu. İşletmecinin içine bir kurt düşmüştü! Bir süre daha dikkatlice onu gözlemledi. El koyması gereken bir iş olduğuna karar vermiş olacak ki, kabadayılığın alâmetlerinden sayılan ökçesi basık ayakkabısı ayağında, aheste yürüyüşü ile bir sağa bir sola salınarak, bardağı alma bahanesiyle bizzat kendisi genç adamın masasına kadar geldi. Geldiğini haber vermek için yapmacıktan öksürerek ses çıkardı, fakat o aldırmadı, okumasına devam ediyordu. İşletmeci, masanın üzerinde duran çay dolu bardağa elini uzatırken, harfleri çiğnercesine genzinden çıkardığı kabadayı bir ses tonuyla: ”Çayı içmemişsin !” dedi.
    Çayın içilmemesi işletmeci açısından bir sorundu, ne de olsa adam işletmecilik yapıyordu. İşin mahiyetini bizzat öğrenmeliydi! Biliyordu, genç adamın arkadaş çevresi genişti, mahallenin gençleri onu ve davranışlarını önemsiyorlardı, aslında kendisi de önemsiyordu, zaten bu yüzden bardağı almak için bizzat gelmişti.
    Genç adam başını kaldırmadan sakin ve yumuşak bir ses tonuyla: ”Çay bayatmış!” dedi. Kabadayı dünyasında bu söz, bir işletmeciye söylenebilecek en ağır sözlerden biriydi, üstelik bu söz, racona da onun yaşına da uygun değildi.
    İşletmeci umursanmadığının farkındaydı ama karşıdaki de müşteri idi, ancak tepki vermezse de olmazdı, kazara bir gören olsa karizma çizilmiş olurdu! Sesli olarak derin bir nefes aldı ve aynı şiddette nefesini geri verdi, öfkesini içine hapsetmeye çalıştığı belli oluyordu. O, başını kaldırıp kedisine bakmadığı halde kaşlarını eğdirip dudak bükmek suretiyle tepki verdi. Böyle bir caka satılmalıydı, o görmese de başkaları görebilirdi.
    Genç adamı kendisi de özgüveni ile tanıyor, hatta saygı duyuyordu. O da bu yüzden bu hareketini tınmamış olabilirdi. Kabadayı dünyası her işi tadında bırakmayı bilirdi! O da öyle yaptı. Çay dolu bardağı aldı, efelenişli yürüyüş tarzını hiç bozmadan çay ocağına doğru yürüdü.
    Bütün bunları kendi kendine yapıyordu, yaptıklarını çevreden kimse görmüyordu. Fakat o, herkes kendisini izliyor gibi davranıyordu! Ne de olsa bu işlerin içerisinden gelen bir alaylıydı!
    Biraz sonra işletmeci bizzat, çay dolu bardak elinde, o meşhur sağa sola yamularak yürüyüş edasıyla geldi ve hiç terk etmediği üslubuyla, kelimelerin üstüne basarak: ”Tamam, öğrendim ki deminki çay bayatmış, çocuklar hata yapmış, şimdi sana iyi bir çay getirdim!” dedi. Genç adam ses çıkarmadı. O, çay dolu bardağı masaya bırakıp çay ocağına doğru yürüdü. Aheste adımlarla uzaklaşırken arkasına dönüp bakmıyor, belki de bakmamak için kendini tutuyordu ama göz ucuyla takip etmeye çalıştığı belli oluyordu.
    O uzaklaştıktan sonra genç adam çaydan bir yudum aldı, sonra bardağı masaya bıraktı, kalanını yine içmedi.
    Kulübenin önünde, elleri arkada, kısa adımlarla dolaşmaya başlayan işletmeci, etrafa belli etmeden, uzaktan onu takip ediyordu. Bir müddet bekledi, belli ki sabırsızlanmıştı, davranışları huysuzlandığını açığa vuruyordu. Bir taraftan geziniyor, bir taraftan da başını sağa sola çevirerek kızgınlık gösterisi hareketler yapıyordu. Daha fazla dayanamadı, garsona genci işaret ederek bir şeyler söyledi. Onların bu hareketi genç adamın gözüne takıldı, o da göz ucuyla onları takibe başladı, kısa bir takipten sonra vazgeçti, işi seyrine bıraktı.
    Çok geçmedi, bu sefer genç adamın masasına garson geldi. Belli ki o da patronuna öykünüyordu, kelimelerin üstüne çökerek; ”Çayı içmemişsin ahbap!” dedi. Genç adam kitaptan gözünü ayırmadan: ”Sonraki çay öncekinin devamı, biraz daha fazla dem çekilmişi!” dedi. Garson yüzünü ekşiterek başını birkaç kez hızlıca salladı. Cümle ona biraz karışık gelmişti, sağ işaret parmağının ucunu bastırdığı başını sağa sola sallayarak tekrar ettikten sonra cümleyi çözdü. Sesini çıkarmadı, yaptıkları işi o da biliyordu. Onlar, sadece alacakları parayı bilirlerdi, galiba bugün durum farklıydı!
    O sırada Abdullah öğretmen parka girdi, etrafa hiç bakmadan, su şırıltısından yoksun havuza doğru yürüdü. Sadece havuzun etrafını trotuar gibi çevreleyen tek sıra oturumluk yer beton, diğer yerler topraktı. Toz, topraktan korunmak isteyenler daha çok burayı tercih ediyorlardı. O da orayı tercih etmişti, engin iskemlelerden birini kendisine doğru çekti, oturur oturmaz genç adamla göz göze geldi, her ikisi de başlarını eğerek önce selamlaştılar. Sonra öğretmen, el işaretiyle onu yanına buyur etti.
    O da engin iskemlelerden bir tane alarak karşısına oturdu.
    Kuşların her kovukta bulduğu, birkaç damlacıktan ibaret suyu değerlendirmelerini dalgın bir şekilde süzdükten sonra: ”Suyunuz çekiliverse, söyleyin bakalım, size kim bir akarsu getirebilir?” beyanını hatırlayan bile yok dedi demesine de garsonun bir hareketiyle söz orada kesiliverdi.
    İşletmenin, belirli aralıklarla çay dağıtma adetleri vardı. Kışın kapalı olan çay ocağı, baharda açılmasına rağmen sadece yaz aylarında iş yapılabiliyordu. Tam da bu mevsim iş zamanı idi. Onların hasadı da bu aylarda oluyordu. Garson, az önce çay dağıtma faslına başlamıştı. Parkın etrafına serpilerek oturanlara çay vermek için hızlı adımlarla masaları bir, bir dolaşmıştı. Çaydan kimisi alıyor, kimisi almıyordu. Parkta bulunanların çoğu ya öğrenci ya da zar zor geçinen, iş yapmaktan takati kesilmiş adamlardı. Her çay dağıtıldığında çay içmeye kiminin kesesi, kiminin de ne kesesi, ne de sağlığı elvermezdi. Bu yüzden garson, bir tepsi dolusu çayı bitirememişti. Hızlı adımlarla geldiği havuz başında, ani firen yapan arabalar gibi topuklarını yere sürterek durdu, çark edip geldiği hızla gitti. Ayakları yalındı. Genellikle öyle dolaşırdı, onun bu halinden hoşlanmayanlar olsa da o kendince böyle bir stil tutturmuştu.
    Anlayamadıkları duruma, tepside iki çayla tekrar gelen garson; ”Demin çaylar soğumuştu, onun için size sıcak çay getirdim.” sözüyle açıklık getirdi.
    Daha çok, okumuş ve okullu olanlar içerisinden itiraz edenler olmasına rağmen bu parkta çaylar genellikle tabaksız getiriliyordu. Çaylar tabaklarda verildiğinde ise bu kişiler, kahveci tabağı denilen kırmızı çizgili tabakların yivlerinde oluşan kararmadan dolayı tabakların temiz olmadığından yakınıyorlardı. Çoğunluk ise, başkaları tarafından, kendileri için uygun görüldüğü şekilde yaşamaya alıştırılmışlardı, parası ile de olsa verilen her hizmeti onlar bir nimet biliyorlardı!
    Garson, devamlı müşterilerinin, çayı kaç şekerle içtiğini biliyor ve ona göre çaylara şekeri kendisi atıyordu. Şayet tanımadığı kişiler olursa: ”Kaç şeker?” diye soruyor, şekerleri çıplak parmakları ile tutarak yine kendisi atıyordu. Garsonu bir türlü maşa kullanmaya kimse alıştıramamıştı. Genç adam, garsonun atmasına rıza göstermediği için şekerleri her zaman kendi eliyle atıyordu. Garson, şekeri atılmış çayı onun almadığını bildiği halde sesini kalınlaştırarak ve hızlı bir şekilde: ”Kaç şeker?” dedi. Genç adam yandan bir bakış yaptı, tepki vermek üzereyken dudakları hareketsiz kaldı, sözünü yuttu. Sonra kaşları ile şaşkınlığını sergiledi; belli ki gördüğüne inanamamıştı.
    Garsonun elinde, maşa ile tuttuğu çay dolu bir bardak vardı! Bardağı yavaşça sehpanın üzerine bıraktı, sonra da maşa ile şeker attı. Öğretmen de genç adam da bu gelişmeye çok şaşırmışlardı. Garsondan cevap gecikmedi; parmağı ile genç adamı göstererek: ”Bugün, bu adam için maşa aldım. Bundan böyle bunun bardağını da maşa ile tutacağım, elimizin dediğini yemez, içmez bu, bizim elimizde ne varsa!” dedi. Ayağına ayakkabısını da giymişti, keyfi yerindeydi.
    Genç adam: ” Düzeltmek için yanlışlara karşı durmak gerekir!” dedi. Öğretmen: ”Yoksa doğrular hayatta yer edinemez.” diyerek gencin sözünü onayladı.
    Garson gözlerini hızlı bir şekilde iki yana hareket ettirdikten sonra onlara baktı; ”Pek bir şey anlamadım ama!” diyerek boynunu büktü. Dönüp giderken hızla tekrar onlara dönerek: ”Tamam şimdi çözdüm.” demesiyle ”Benimle dünyayı düzeltirsiniz, ne yaparım!” demesi bir oldu. Sonra da: ”Ben garibanım ya, ancak bana ve benim gibilere gücünüz yeter!” dedi. Garson hızını alamamıştı, genç adama döndü, sağ elinin işaret parmağıyla parkın hemen karşısındaki okulun sur gibi yüksek duvarını göstererek: ”Senin karşı duruşlar da biraz fazla dik arkadaş, tıpkı şu okulun duvarı gibi !” dedi ve kahkahayı bastı. Espri onların da hoşuna gitmişti, kahkaha sesleri parkın her tarafından duyuldu, herkes merakla sesin geldiği yöne baktı.
    Garsonun bu denli pervasızlığına işletmecinin rıza göstermediği zilin sesinden anlaşılıyordu. Bu tür yerlerde hep olduğu gibi burada da garson çağırılırken zile basılıyordu.
    Çay ocağı, parkın hemen giriş kapısının solunda, bir çınar ağacının himayesinde, küçücük bir kulübeden ibaretti. Herhalde giriş çıkışları daha rahat kontrol etmek için böyle bir yer seçilmişti, özellikle de gidenlerden para tahsil etmenin en iyi yolunun bu olduğu düşünülmüş olabilirdi.
    İşletmeci, kentte su sıkıntısı olmasına aldırmıyor, plastik bidonlara önceden doldurduğu su ile kulübenin etrafını belirli aralıklarla yavaşça sularken çınar ağacını da ihmal etmiyordu. Bunu öncelikle kendisi için yapıyordu; hem tozdan korunuyor, hem de kısmen de olsa serinlik oluyordu.
    Bazı avare kişiler de bu yüzden çay ocağının hemen yan tarafında oturmayı tercih ediyorlardı. Bunların içinde öyle birisi vardı ki; yapıştırırcasına ağacın gövdesine sırtını yaslıyor, yaz kış, üzerinden hiç çıkarmadığı avcı yeleğinin hırpalanmasına aldırış bile etmiyordu. Engin iskemlede bacak, bacak üstüne atarak sabitlenmiş gibi hemen her gün, aynı yerde, aynı şekilde oturuyordu. Okuma yazması yoktu ama oturduğu yerden, giren çıkanların çetelesini verebilirdi. Her türlü fesada açık bakış ve davranışlarından dolayı mahallede herkes, onun şerrinden uzak durmaya gayret ediyordu. Kimileri de onun bu fesat halinden dolayı biraz da “eyvallah “ ediyordu, işletmeci de bunlardan biriydi, onun için, müşteriden akacak paralar kadar hakkında menfi söz söylenmemesi de önemliydi.
    Garson, çay ocağının önüne vardığında adam, tespihini takla attırıp şakırdattıktan sonra bıyık altından keh, keh gülerek “Ne oldu?” der gibi mânâlı bir şekilde ona baktı. Genç adam, daha fazla şımartmamak için gözlerini adamın üzerinden hemen çekiverdi. Onları kendi halleriyle baş başa bıraktı.
    Her tarafta fikri akımların hız kazandığı günler yaşanıyordu. Burada da masaların, sehpaların üzerine, kimler tarafından yazıldığı belli olmayan, bir kısım atasözleri ve vecizeler, bazen de siyasi içerikli cümlelerle çevreye mesajlar verilmiş olunuyordu.
    Öğretmenle genç adam, önlerindeki sehpanın üzerine, yeni yazıldığı belli olan bir sözün kritiğini yapıyorlardı. Öğretmen: ”Kültür, işte buralara indi, yaşanması gerekenler, sadece laf olsun diye alelâde yerlere yazılmaya, kitap okunmayınca da birilerinin eli ile kişiler işte böyle yönlendirilmeye çalışılıyor.” dedi.
    Genç adam, öğretmenin sözlerini başını sallayarak onayladı, sonra da; ” Kişi, siyasi düşüncesini, başta kendisi yaşamak yerine, başkalarını muhatap alarak, rasgele yerlere yazdıkları fikirlerini tartışmaya açınca, toplumda kargaşa yaşanıyor, yükselen seslerden de haliyle herkes rahatsız oluyor! İnsanlar: ’Niçin yapmayacaklarınızı söylüyorsunuz?’ ikazını ya düşünmüyorlar, ya da haberleri dahi yok!” diyerek, bu şekilde siyasi söylemlerin sağa sola yazılmasını uygun bulmadığını belirtti.
    Tam da bu sırada yanlarından geçmekte olan birisi selam verdi. O da diğer öğrenciler gibi tatile gelmişti. Birbirlerine hâl hatır sorduktan hemen sonra, arkadaşı genç adamı, daha önce bir yerde sarf ettiği: ”Duvarlara yazı yazarak tebliğ yaptığını zannedenler bilmelidirler ki, bu marifet değildir. Etrafa saygılı olmak gerekir, çevreyi kirletmeye, estetiği bozmaya kimsenin hakkı yoktur.” cümlelerine göndermede bulanarak, alaylı bir şekilde kınadı ve: ”Yoksa birilerinden mi korkuyorsun?” dedi.
    Genç adam bu söze çok sert tepki verdi. ”Düşünce ve inançlar yaşandıkları zaman itibar görmüş olurlar. Hele inançlar, yaşanmak içindirler. Duvarlara yazılıp da yaşanmayan inançlar, birileri tarafından sadece kullanılmış olur. O en mukaddes kelimenin üstüne abdestbozan sarhoşun yaptığı hareketten, o yazıyı oraya yazanın yaptığı iş daha ehven ve daha eşeddir. Sarhoş bir hata yapıyorsa ötekisi iki hata yapıyor, hem yazıda geçen ulvî kelimeye hakarete, hem de sarhoşun hakaretine sebep oluyor demektir. Uğrunda canlar verilen o ulvî kelimenin başına bir p harfi ilave edenin pislik hareketi kadar, onu oraya yazıp bu işlere sebep olanların hareketi de en az o şiddette bir pislik harekettir. ’Başkalarının taptıklarına sövmeyin. Sonra onlar da cahillik ederek Allah’a söverler!’ uyarısını, herkesten daha iyi bilmesi gerekenler, nasıl böyle bir gaflete düşebilirler? Eğer farkında olunarak bunlar yapılıyorsa, yazıklar olsun hepsine!” dedi.
    Öğretmen, genç adamın hiddetini sakinleştirmeye çalıyordu, fakat o bir kere hiddetlenmişti. Tartışmayı başlatan adam gayet pişkin bir vaziyette: ”Tamam kardeşim kızma, sen Ebubekir hilminde ol, ben Ömer gazabında!” diyerek yeni bir tartışmanın kapısını aralamıştı ki; çay ocağı tarafından bir feryat sesi duyuldu.
    Bu gelen ses mahallenin meczubunun sesiydi. Ne dediği, arada geçen konuşmalardan dolayı anlaşılamamıştı. Genç adam ve öğretmen önce ilgilenmediler. Park işletmecisi ve çalışanlarının, meczubu parka girdirmek istemediklerini biliyorlardı. Ne zaman o, parka gelse, patron ya da çalışanlar, bir iki sözle onu oradan uzaklaştırırlardı. Yine öyle olacak zannetmişlerdi. Fakat kısa bir süre sonra meczubun yürekleri dağlayan: ”Öldüm anam!” feryadı duyuldu. Yumurta topuklu ayakkabısı ayağında olan garson, meczubu yere yatırmış, ayakkabısının topuğu ile ağzının üstüne, üstüne darbeler indiriyordu. Zavallının ağzından kan adeta fışkırıyordu.
    Sırtını çınar ağacına yaslayıp oturan adam ve etrafındakiler, horozcu kahvesinde, horozları kapıştırıp seyretmekten zevk alan acizler gibi, dayak faslını kahkahalarla seyrediyorlardı. Üstelik garsonun tarafını tutan sözler de söyleyip kavgayı kızıştırmaya çalışıyorlardı. Garson dayak atmaya kendisini iyice konsantre etmiş görünüyordu. Meczup feryat ettikçe garson daha bir iştahlı vuruyordu.
    Hışımla yere saplanan bir yıldırım gibi yerinden fırlayan öğretmen, arenaya dönmüş yere bir solukta ulaştı. Onlara yetiştiğinde, meczup çok yara almış ve hırpalanmıştı.
    Öğretmen, garsonun sağ elini kavradığı gibi savurmaya başladı, kollarında acı bir güç oluşmuştu. Garsonu o hızla iki tur çevirdi, sonra da savurarak fırlattı.
    Âvâreler bu sefer de garsonun haline gülüyorlardı. Adamlar arena seyircileri gibiydi! Garson yere çakılınca aynı şiddette kahkahalar atanların sesi, öğretmenin: ”Yahu sizler insan mısınız?” sözüyle kesiliverdi.
    Hiç kimseden çıt ses çıkmıyor, yerde yatan garson, ayağa kalkmaya bile cesaret edemiyordu, gelebilecek tepkiyi beklerken korkulu gözlerle öğretmene sadece bakıyordu!

  • M. Nedim Tepebaşı.”KARDEŞ OLMAK”

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    USARE DERGİSİ 7. SAYISINDAN

    Bu toplumun en fazla duyduğu sözlerden birsi; “Kardeş olunuz!” değil mi? Toplum olarak başımız dara geldiğinde, bir de konu bulunamadığında veya geçiştirme zamanlarında en çok da camilerde konuşulur kardeşlik, sanki çok düzgün bir cümle kurulmuş gibi; “Her zamankinden daha fazla ihtiyacımız olduğu” ifade edilerek!
    Kültürümüzü ve toplum hayatımızı ilgilendiren konular, eğitici bir şekilde her zaman gündem konusu olabilir, olmalıdır da. Buna bir sözüm yok, olamaz da ama bir toplum için çok ciddi değeri olan bu ve benzer konuların, birileri tarafından sürekli istismar ediliyor olması veya yasak savma kabilinden konuşulması insanları rahatsız eder diyeceğim ama rahatsızlık duyulduğuna pek rastlamadım açıkçası. Başkası adına değil de kendi adıma konuşayım o zaman; beni rahatsız ediyor!
    Bizim gibi toplumların sosyal yapısını güçlendiren etkenlerden olması bakımından hayatî önem taşıyan kardeşlik ve benzeri konuların, uzun görünmek için hep üzerine basıldığını düşünüyorum, bu yüzden de bu tür konuşmalarla güçlendirileceği zannedilen toplumsal yapı, iyimser bakarsak belki gerilemiyor ama güçlenmiyor da, değerlerin üzerine basmakla boy uzamıyor işte!
    Sosyal yapılanmada hayatî önem taşıyan konuların, gereken titizlik ve duyarlılıkta anlatılmadığını düşünüyorum. Bu sözüme alınganlık gösterenlerin olacağını tahmin edebiliyorum, o zaman ben de; “Şayet anlatılıyorsa etkisi neden görülmüyor?” derim.
    Bir konuyu anlatan kişinin, öncelikle söze nereden ve nasıl başlayacağını bilmesi kadar dinleyenlerin dikkatini çekmeyi başarması da elbette ki gerekecektir. Böyle olmadığında maksat hâsıl olmayacaktır hâliyle. Mesela çok önemli bir ayrıntı olduğu halde kardeş olunmasını isteyen makamdan yeterince ve hakkıyla söz edilmemesi, dinleyenlerde gereken etkiyi gösteremiyor bana göre! Bu, büyük bir eksikliktir ve kayıptır! Konunun önemi bakımından işe buradan başlanılmalı derim şahsen. Muhabbet, hatta aşırı sevgi duyulan bir kısım insanların sözleri, kulaklarda ve söylemlerde dalga dalga dolaştırılırken, Allah ve Peygamberinden gelen çağırıya karşı orta yerde durduğu halde görülemeyen kapalılık pek de masum olmasa gerek!
    Kardeşlik konusu sıkça gündeme getirilmesine rağmen nasıl kardeş olunacağına dair kapsamlı bir açıklama yapılmamasını da bir eksiklik olarak görmüşümdür hep. Belki duyanlar olabilir ama ben bu konuda ayrıntılı bir açıklama duymadım. Toplum olarak bizim işlerimizin neden böyle olduğuna verilecek bir cevabın olduğunu da zannetmiyorum.
    “(Resûlüm!) Sana vahyedilen Kitab’ı oku ve namazı kıl.” (Ankebut 29/45) ayeti nasıl dînî bir emirse, “Mü’minler ancak kardeştirler.” (Hucurat 49/10) buyrularak, başka bir seçenek bırakmayıp diğer oluşumlara kapıları kapatan ayet ya da “…Ey Allah’ın kulları! Kardeş olunuz!” (Müslim-Birr) hadis-i şerifinde belirtilen edinim de bir tavsiye değil dînî bir emirdir anladığıma göre. Bu iş, neden bir tavsiye gibi yani yapılsa da olur, yapılmasa da olur şeklinde anlaşılıyor o zaman? Bu anlayışta bir eksiklik ya da yanlışlık var diyorum bu yüzden!
    Bu edinimle insanlardan, özellikle de Müslümanlardan enerjilerini, herkesin huzur ve refahına katkıda bulunacak şekilde kullanmaları istenmiyor mu?
    Hani bazıları tarafından; “Büyük düşün!” deniliyor ya, bu kardeş olma işi de öyle bir şey olmalıdır işte. Bütün insanlığın huzur ve mutluluğu, güvende olmaları esas alınmaktadır bu yöntemle. Muarızlar, hangi noktaya ya da hangi noktadan saldıracaklarını iyi bilirler ya, işte bu yüzden kardeşlik sömürgecilerin hedefi olmuştur gizliden gizliye.
    Evrensel boyutta düşünülmeyen bir oluşum kardeşlik değildir. İnsanlığın huzur ve selameti çatışmasız bir hayata bağlıdır, bu da evrensel boyutu olan kardeşlikle mümkündür ancak. Doğru anlatılamadığı için konu insanlar tarafından anlaşılamıyor zaten. Kardeşliğin gerekliliğini ve önemini anlamak için daha ne kadar savaşlar olmalıdır ki? İnsanlık âleminin huzur ve selameti, çatışmasız bir hayata bağlıdır, buna akıl sahibi hiçbir kimsenin itirazı olamaz. Dünyanın dört bir tarafında yaşayan Müslümanların ya da tüm insanların kardeş olduklarını bir düşünelim, elinden gelse kimse ölüp gitmek ister mi böyle bir dünyadan! Böyle olmadığına göre işin özü demek ki anlatılamıyor!
    Kendi öz kardeşlerinin kardeşlik hakkını yerine getirmeyenler/getiremeyenler, nesep yönünden yani ana-babaları ya da bunlardan biri aynı olma bakımından kardeş olmayan kişiler, nasıl kardeş olacaklar peki? Keskin bir virajdan ana artere girilmesi tam da burası olsa gerek!
    Peki, o zaman kardeşlik nasıl ifade edilmelidir ya da nasıl anlaşılmalı ve nasıl yaşanmalıdır?
    Peygamber Efendimizin; “Kardeşlerimi görmeyi ne kadar da arzulardım.” buyurmaları karşısında sahabenin; “Senin kardeşlerin biz değil miyiz?” diye sormaları, buna karşılık da: “Sizler benim arkadaşlarımsınız. Benim kardeşlerim henüz dünyaya gelmediler. Onlar, beni görmeden bana inanırlar!” ifadeleri, kardeş edinimi konusuna çok önemli bir boyut kazandırmıştır. Buradan, kardeşliğin arkadaşlıktan bir kademe daha ileri bir makam veya edinim olduğunu anlamaktayız. Ayrıca Peygamber Efendimizin, kendisi üzerinden devam ettirdiği espride, somut olarak kendisini görmedikleri halde tereddütsüz kabullenenlerin gösterdikleri özveriye bir göndermede bulunması da kardeş olmanın ayrı bir boyutunu işaret etmektedir.
    Arkadaşlıkla kardeşliğin arasındaki en önemli farklılık da bu olsa gerek; arkadaşlık kişi ile sınırlı iken kardeşlik, evrensel boyutta bütün insanları ya da bütün mü’minleri kapsamaktadır, üstelik birbirlerini tanımalarına da gerek yoktur.
    Sorumluluk bakımından anne ve babadan sonra iyilik yapılacak ilk kişi kardeş olduğuna göre, söz konusu edinimin, toplumda huzur ve sükûnun sağlanması bakımından mükemmel bir çözüm olduğunu görmeye engel olan nedir o zaman?
    Kardeş olmak, kişinin kendisini aşaması, kardeş olduğu kişiyi kendisine tercihe hazır olması, gerektiğinde ise tercihini kardeş edindiği kişi lehine kullanması ve onu önde tutması veya en alt çizgide bir tarifle; kardeş edindiği kişi, kendisine karşı aynı duyarlılığı göstermese bile onu kendisi bilmesidir.
    Kardeş edinilen kişinin, kendisini kardeş edinen kişiyi aynı sorumlulukta kardeş bilmesi ise kendi bileceği bir iştir. Yani kardeş olmak, karşılıklı getirisi olan bir edinim değildir. Dinde istenilen kardeşlik budur anladığım kadarıyla. Çoklarımızın bildiği gibi geçmişten günümüze bu anlayışı içselleştiren sayısız örnekler vardır, verilebilir de, ancak konuya örnekler getirmek yerine, kişinin kendisi örnek olabilmelidir derim şahsen.
    Kardeş olmak, karşıdaki kişinin özel hayatı dışında, onun hayatının her alanı ile alakadar olmaktır ya da böyle davranmak üzere sorumluluk almaktır. Ya da şöyle diyelim; kardeşlik, kardeş edindiği kişiyi zimmetlenmektir, başka bir deyişle kardeş edindiği kişiyi her bakımdan zimmetine almaktır.
    Hadis-i şeriflerdeki tarifler ise kardeşliğin detaylarını ayrı ayrı saymaktadır. Kardeş edindiği kişiye zulmetmemek, onu zalim/e/lere, düşmana teslim etmemek, onun ihtiyacını gidermek, sıkıntısından kurtarmak, varsa kusurunu örtmek, aleyhinde konuşulan veya kurgularda bulunulan bir ortamda onu müdafaa etmek, onu küçük düşürecek her türlü davranış ve sözden uzak durmak, bunlardan bazıları belki de en önemlilerinden bazılarıdır. Ayrıca hadis-i şerifte; bulunduğu mecliste, din kardeşinin aleyhinde konuşulurken ona yardım etmeye ve onu müdafaa etmeye gücü yeterken, bu yardımda bulunmayan kimseyi Allah Teâlâ’nın dünya ve ahirette zelil edeceğinin haber verilmesi işe daha farklı bir boyut kazandırmaktadır.
    Evrensel olan kardeşliğin yerele hatta çevreye indirgenmesi, bu edinim ve oluşumun ölüm fermanıdır. Bu durumda bunu yok etmeye çalışan, yok eden kim olursa olsun yukarıdaki tariflere göre suçludur. Bu suç, evrenselden öte âlemleri ilgilendiren, âlemleri hedef alan bir suçtur. İçinde bulunduğumuz zaman içerisinde büyük bir çoğunluk sakın bu suçu işliyor olmasın!
    Müslüman toplumlar kardeşlikten uzak kalmakla ölümlerine veya yatalak durumlarına kesilen fermanı onaylamış olmaktadırlar demek inşallah suç değildir.

  • İlhə Bayanduru doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (18 iyul 1970-ci il)

    13427874_631526816995200_4195087793502753930_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, “Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin Başkanını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə uğurlar diləyir! Dodaqlarınzdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olması diləyir.

    Mətbuat xidməti

    ELLƏRƏ SƏS SALMIŞAM

    Gözlərimdə donub qalan göz yaşının acısını,
    Sinəmdəki çalın-çarpaz sitəmlərin sırasını,
    Yağıların vurduqları xəyanətin yarasını,
    Yana-yana yaşamışam, dönə-dönə dadmışam.

    Çin səddindəydi sərhəddim, harda gəldim dayandım?
    Kərkükdən keçən karvanım yolda qaldı, boylandım…
    Ərbil, Mosul yaralarım qövr eylədi, sızladım,
    Əda, fitnə alovunda alışmışam, donmuşam.

    Çaldırandan ötən çapar məni gördü, dayandı,
    Savalandan keçən Qatar mənə sarı boylandı.
    Təbriz sıxdı göz yaşını, dərdim ona ayandı,
    Tüstü tutdu gözlərimi, öz odumda yanmışam.

    Parça-parça bölünərək, özgələrə pay oldum,
    Bəxti dönük, qəlbi sınıq bəxtsizlərə tay oldum.
    Kamanından vaxtsız çıxan uğursuz bir yay oldum,
    Oba köçdü, karvan getdi, səhralarda qalmışam.

    Gücüm çatmadı gücünə, yadlar verdi fərmanı,
    Təkləndim, susdum, dayandım, tapammadım dərmanı.
    Boynumu büküb boylandım, od bürüdü hər yanı,
    Ümidlərə qapanmışam, ümmanlarda batmışam.

    Dərbəndimi dərd bəndlədi, ayrı düşdü elimdən,
    Borçalını ayrı tutdu Nadir hirsdən-hikkədən.
    İrəvana köç eylədi haylar Rumdan, Kilikdən,
    Əldən getdi türk elləri, baxa-baxa qalmışam.

    Bu gedişlə qələbəni əldə etmək çətindir,
    Dur ayağa ey türk oğlu, dəmir atını dindir!
    Ana torpaq söyləyir ki, mənim oğlum mətindir,
    Ardın sürə gələsiyəm, xəbərini almışam.

    Nə vaxtdandır İlahəni gözü yolda qoymusuz,
    Qara quzu kababından, buz bulaqdan doymusuz?
    Azmı olub yağıların gözlərini oymusuz….
    Qisas-qisas söyləyib, ələ silah almışam,
    Haydı igid ərənlərim, ellərə səs salmışam!
    Haydı igid ərənlərim, ellərə səs salmışam!

    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

    Senden ayrılalı günler il oldu,.
    Hesret yağışları qelbime doldu.
    Qara saçlarımı külekler yoldu,
    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

    Mənə gel-gel dedin, özünse getdin,
    Zülmete, dumana, qarışdın, itdin.
    Yene xeyallardan mene əl etdin,
    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

    Resmini hesretle basdım bağrıma,
    Melhem idi qasnaq tutmuş yarama.
    Bar vermedi, becerdiyim barama
    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

    Deryada tufana qerq oldu gemim,
    Ondan sonra coşdu, çağladı qemim.
    Ağılar söyledi, tutuldu dilim,
    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

    Yaralı könlüme qem gülü ekdin,
    Haçan çiçekleyer? Gözümü dikdim,
    Derdi-derd üstünden yükledin, çekdim,
    Gözlerim dörd oldu, niye gelmedin?

  • Harika UFUK.Muhteşem şiirler

    huh

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Esareti özgürlüğe çeviren,
    istiklâle giden yoldur Atatürk.
    Düşmanları bir hamlede deviren,
    Yurda kanat geren koldur Atatürk.

    Yirminci yüz yıla damgayı vuran,
    Yenilikler yapan, devrimler kuran,
    Milletin başında taç olup duran,
    Çiçeklenmiş, yeşil daldır Atatürk.

    Dünya tarihinde çığırlar açan,
    Yalandan, riyadan, boş sözden kaçan,
    Yurdumuza bolluk bereket saçan,
    Vatan bahçesinde güldür Atatürk.

    İlkeleri milletimin rehberi,
    Şanlı cumhuriyet onun eseri,
    Gösterdiği hedef daim ileri,
    Çağdaşlığa akan seldir Atatürk.

    Gönlümüzün, gözümüzün ışığı,
    Vatansever, milletinin âşığı,
    İlim, irfan, hürriyetin beşiği,
    Sevgiyle uzanan eldir Atatürk.

    Fikri ile gündüz olur geceler,
    Söylev’inde anlam bulur heceler,
    Aşkla çarpan yürek onu heceler,
    Öz Türkçe konuşan dildir Atatürk.

    Harika ülkeni, mazini tanı,
    Türk çocuğu iyi öğren Atanı,
    Utkular yaşamın mutluluk anı,
    Hayata tat katan baldır Atatürk.

    Adana.2010
    NOT: Bu şiir 09.09.2014 Tarihinde Edebiyat Defteri Sitesinde “Uğur Böceği” ile ödüllendirildi.

  • Harika UFUK.”Kanıma dokunuyor”

    huh

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Kanıma dokunuyor. Dayanamıyorum. Türk askerini rütbesiz eri hiç utanmadan linç ettiniz. Asker, emir eri… Doğuya yollarsınız gider, batıya yollarsınız gider. Ölür. “Şehitler ölmez!” diye bağırırsınız sonra aldığı emre itaat eden Türk askerini kemerle döversiniz. Aşk olsun size aşk olsun. Alkışlıyorum. Bravo… 45 erkek çocuğa tecavüz edeni linç etmediniz de 20 yaşındaki evladımızı linç ettiniz. Aferin size…

    18.000 liraları olsaydı şimdi Antalya’da, Alanya’da, Kuşadası’nda, Bodrum’da, Marmaris’te, Çeşme’de veya Fethiye’de tatil yapıyor olacaklardı o gençler… Temmuz sıcağında ayaklarında postallar yerine terlikler olacaktı ve altın renkli kumlara basa basa denize doğru yürüyeceklerdi. Yazmayayım desem de dayanamıyorum. İçim yanıyor. Müslüman Müslüman’a zulmetmez. Türk askerine, Türk polisine el kalkmaz. Adam olan bayrağına, vatanına, milletine, askerine, polisine sahip çıkar.

    Sevgili milletim asker de bizim içimizden, polis de bizim içimizden… Onlar bizi canları pahasına koruyan can dostlarımız… Birkaç hainin yaptıklarını hepsine mal etmeyelim lütfen… Sapla samanı karıştırmayalım. Biz yatağımızda mışıl mışıl uyurken nöbette donan, uykusuz kalan, şehit düşenler onlardı. Ateş düştüğü yeri yakar derler. Kaç eve şehit ateşi düştü. Çok acı… Netten gördüğümüz kadarıyla biliyoruz. Askerlerimizin kemerle dövülmeleri, itilip kakılmaları, işkence görmeleri sosyal paylaşım sitelerindeki videolarla kayda alınmıştır. Eğer gerçekse 20 yaşındaki erin kafasının kesilmesi ve Türk’ün veya söylentilere göre yakında Türk vatandaşı olacak Suriyelinin Türk’ü katletmesi çok kötü. Sebep olanlar perişan olsunlar. Sevinenler de kahrolsunlar.

    1980 darbesini yaşadım. Türkiye genelindeydi. İki ili kapsamıyordu. Adana’da ara sokaklarda bile askerler vardı. Bu, darbe değildi, darbeye kalkışma düşlerinin kısa sürede boynunu büküşü gibi bir şeydi. Adana’m Ankara’daki bu acı olayda hain saldırıda beş polis şehit vermiş. Millet düğün konvoyu gibi gece yarısı korna çala çala geçiyor caddelerden, sanki maç kazanmışız gibi bayram ediyor. Eskiden komşuda cenaze varsa üç gün TV ve radyo açılmazdı, teyp çalınmazdı saygıdan… “Komşuya üç gün, akrabaya yedi gün…” derdi rahmetli annem…

    Allah kimseyi geri zekâlı yapmasın. İşin ilginç tarafı geri zekâlı olduklarının farkında bile olmamaları… Demokrasimize sahip çıkalım. Bölünmeyelim, aksine kenetlenelim. Birlik ve beraberliğe her zamankinden fazla ihtiyacımız var. Şehitlerimiz var. Yastayız. Bazıları da bayram yapıyorlarmış. Ne bayramıysa artık…

    Onlar bizim evlatlarımızdır. Askerimize, polisimize, vatanımıza, milletimize, bayrağımıza, birlik ve beraberliğimize kalkan eller kırılsın. Şehitlerimiz nur içinde yatsınlar. Yurduna ihanet içinde bulunanların da Allah cezasını versin. Gereğinin yapılacağından da asla şüphemiz yoktur.

    Biz Türk’üz. Yenilmeyiz, yıkılmayız, dimdik ayaktayız. Allah’ım hakkımızda hayırlısını nasip et. Ülkemi, milletimi, bayrağımı, polisimi, askerimi, cumhuriyetimi koru.

  • Mayisə ƏSƏDULAQIZI.”Nə biləsən sən…”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Ayrıldıq…Səninçün canım sıxıldı,
    Elə bil zirvədən yuvam yıxıldı.
    Səninlə bir şərik malımmı qaldı?!
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən…

    Ayrıldıq…Səmada bir şimşək kimi,
    Bənizim saraldı bir çiçək kimi,
    Ürək tənha qaldı boş pətək kimi,
    Güllər üstə qonan arımmı qaldı?
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən?!

    Yollar aramıza niyə sədd çəkib?
    Vüsalın üstündən qara xətt çəkib,
    Kimlər mənim qədər belə dərd çəkib?!
    Bir daha sevməyə halımmı qaldı?
    Bilmirəm, sehirsən, mehirsən, nəsən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən,
    Mənim çəkdiyimi nə biləsən sən…

  • Mayisə ƏSƏDULAQIZI.”Bu könlüm bir ümmandı…”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Çoşub-daşmaq istəyirəm,
    Gözlərinin odunda.
    Köksümdə, bir hənirti var,
    Sevgi adında.
    Yaşamaq istəmirəm,
    Çəkinərək, qorxa-qorxa.
    Qəhqəhə çəkmək istərəm,
    Qayğısız bir uşaq kimi…
    Sazlı-sözlü aşıq kimi.
    Könüllərdə alovlanım,
    Yanım, axım
    Təravətli bulaq kimi…
    Qəlbim-içim,
    Şeirlərdən dumandı,
    Bu könlüm bir ümmandı…

  • Mayisə ƏSƏDULAQIZI.”Səni gizli görümmü?”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Səni gizli görümmü?
    Tellərini hörümmü?
    Bal kimi dadaqları,
    Yana-yana öpümmü?!
    Busələri pay eylə,
    Vücudunla könlümü,
    Məcnunlara tay eylə…
    Ürək yaşasın deyə,
    Heyranam gözəlliyə…
    Xəta olmasın deyə,
    Kimsə xətrinə dəyə,
    Səni gizli görümmü?!
    Meyxoş olum, ölümmü?!

  • İltimas İSMAYIL.”Fərizə”

    ii

    O müthiş qaranlıq şanlı gecədə
    Tufanlar əsdirən qanlı gecədə
    Tarixə yazılan canlı gecədə
    Sevgi dastanını yazdı Fərizə.

    İlhamsız yaşamaq mümkünmü dedi
    Günlərcə dərd içdi qəmini yedi
    Onsuz dünya dönməz-qərarın verdi
    Sevgi dastanını yazdı Fərizə.

    Yüzlərcə İlhamlar vuruldu o gün
    Şəhidlik zirvəsi quruldu o gün
    Yollarda gözlədi yoruldu o gün
    Sevgi dastanını yazdı Fərizə.

    Sankı zəhər deyil, baldı içirdi
    Sevdiyinə gedən yoldu, keçirdi
    Zamanı çok azdı, ölçüb-biçirdi
    Sevgi dastanını yazdı Fərizə.

    Xiyaban onların məzar yeridir
    Aşiq olanların nəzər yeridir
    Sevgili günündə gəzər yeridir
    Sevgi dastanını yazdı Fərizə.

    30.06.2016

  • İltimas İSMAYIL.”Yaralı yurdum”

    ii

    Uzak diyarlardan gelen ruzigar
    Karabağ iline vara bildin mi
    Bin yıldır dağların koynunda duran
    Şuşanın yüregi yara bildin mi.

    Şikestemiz dağda, taşda vardı mı
    Toprağı nasıldı, ateş, kordu mu
    Vaqifin harayı seni yordu mu
    Mezarına çiçek sere bildin mi.

    Esirlikde kalan yurdum naçar mı
    Çiçekleri açar, koku saçar mı
    Çayları akar mı, kuşu uçar mı
    Hasretliye haber vere bildin mi.

    Turşsuyunu, Cıdır düzün gezdin mü
    Toprağım kederli bunu sezdin mi
    Yükselen ahları duydun,bezdin mi
    Tophane meşesin göre bildin mi.

    Dağılmış ocaklar seni üzdü mü
    Yıllar oldu orda fesil güzdü mü
    Deyirler açmıyor güller, düzdü mü
    Bülbüller çekilmüş dara bildin mi.

    12.12.2015.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Bir ələ baxır”

    mm

    Dünya gəlir-çıxarlıdır,
    Hərəsi bir ələ baxır.
    Alan saysız, satan təkdir,
    Tərəzi bir ələ baxır.

    Ölüm sonudur qorxunun,
    Yozumu yox bu yuxunun,
    Neçə şaxəlı arxının,
    Bərəsi bir ələ baxır.

    Ömrü yun tək didən yolun,
    Ruhunu incidən yolun,
    Bu dünyadan gedən yolun,
    Çarəsi bir ələ baxır.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Saxlaya bilmədik”

    mm

    Qonşu olduq itlə, əldə
    Çomaq saxlaya bilmədik.
    Çatan gəlib od apardı,
    Ocaq saxlaya bilmədik.

    Nahaqla qaldıq üz-üzə,
    İnanan olmadı düzə,
    Yandırıb verdilər bizə
    Çıraq, saxlaya bilmədik.

    Bəxtimizə doğmadı gün,
    Yollarımız düyün-düyün.
    Ruhumuzu qisas üçün,
    Oyaq saxlaya bilmədik.

    Açdıq yurdun yarasını,
    Tapammadıq çarasını,
    Kiçiltdilər Qarasını,
    Heç bağ saxlaya bilmədik.

    Anlamadıq himi-cimi,
    Aldatdılar naşı kimi,
    Başımızda kişi kimi,
    Papaq saxlaya bilmədik.

    Tariximdir, sal sənəddir,
    Varlığıma zəmanətdir,
    Babalardan əmanətdir
    Torpaq, saxlaya bilmədik.

  • Fidan ABBASOVA.”Qəlbim bir aynadır görüb əksini”

    13709950_1005003649577031_1093584011161525792_n

    Qəlbim bir aynadır görüb əksini
    səni tanımağa çalışdım biraz
    deyirəm qoy tutum senin elini
    istisi bu esqin meni yandırmaz?

    Nə bilim bəlkə də, sadəlöv biri
    bəlkədə ürəyi dərdli birisən
    səni düşündükcə anlayıram ki.
    bəlkə də elə sən mənim kimisən..

    Ortaq düşüncəmiz , ortaq arzular
    bəlkədə eynidir dünyamız belə
    sevgidən ən əziz duyğumu de var?
    sevgin ürəyimdə çevrilib simə..

    Qəm çalma o simdə isdəmirəm mən
    sənin həsrətinlə yaşayım belə
    bəlkədə aşiqsən gözləyərəm mən
    qarşıda nəqdər zaman var hələ..

    İncəlmiş , kövrəlmiş etmə nə olar
    qoy azad sevgini bizde yaşayaq
    içi boş bir bardaq söylə heç dolar?
    zamana yetişsin gedən bu ayaq

    Mən səndə tapmışam səadətimi
    ürəyim sevginə əsir düşübdür
    unutma bir ömür məhəbbətimi
    Fidan sevən gündən qərib düşübdür…

  • Kənan AYDINOĞLU.”Şükür kərəminə Ulu Tanrının!”

    Photo Kenan

    Yenə sağ-salamat gəlib çatmışam,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!
    Kədəri, qüssəni yerə atmışam,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    İki sevən qəlbi yar eyləyibdi,
    Qışda dağ başını qar eyləyibdi.
    Yox ikən məni də var eyləyibdi,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    Bu ömrün bir günü olmayıb hədər,
    Dünyaya gəlməyim yeni xoş xəbər.
    Dağılıb gözümdən: ayrılıq, kədər,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    Fərhad tək yenə də külüng çalmadım,
    Boranda, şaxtada, qarda qalmadım.
    Çətin bir gündə də qarda qalmadım,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    Bəzən də kədərdən əlim qabardı,
    Haqq səsi könlümü haqqa apardı.
    Gözümdən kədəri,qəmi qopardı,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    Köməyə yenə də haqqı ünlədim,
    Kaman tək sızlayıb, ney tək inlədim,
    Haqqın kəlamını yenə dinlədim,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

    Allah kəlməsindən əsdi dağdaşı,
    Süzüldü yanaqdan gözümün yaşı.
    Tarix də mənimlə durdu yanaşı,
    Şükür kərəminə Ulu Tanrının!

  • Polad SABİRLİ.”Kimi”

    Polad Sabirli

    Namərd mərdin həsrətində,
    Mərd ilişib çox çətində.
    Özü iblis xislətində,
    Amma gəzir mələk kimi.

    Haqq atında əldə yüyən,
    Mərdəm deyib özün öyən.
    Uzun illər can-can deyən,
    Birdən itdi külək kimi.

    Səhv oxuyur düzə meydan,
    Nahaqq haqqa vermir aman.
    Haram pulla saxlayır can,
    Yağ içində böyrək kimi.

    Çoxdur düzü əyən kəslər,
    Ağa qara deyən kəslər.
    Haram tikə yeyən kəslər,
    Ömr eləyir kələk kimi.

    Polad, ömrü vermə bada,
    Əl uzadıb yetiş dada.
    Ləkə vurma təmiz ada,
    Hiss et məni ürək kimi.

    10.12.2014

  • Polad SABİRLİ.”Var”

    Polad Sabirli

    Çox uzağa gedən oxun,
    Çox dartılmış yayı da var.
    Aza qane olan çoxun,
    Verən əli, payı da var.

    Yaxşı yaman seçən ömrün,
    İynə gözdən keçən ömrün.
    Dərd-qəm yeyib-içən ömrün,
    Xoş ili də, ayı da var.

    Polad, uca olsun adın,
    Gözünə nur hər övladın.
    Həm qohumun, həm də yadın,
    Yaxşısı da, zayı da var.

    03.12.2014

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Səni sevməmişdim, itirmək üçün!”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Nələr gəldi sevgimizin başına,
    Leysan yağdı, kipriyinə, qaşına,
    Yol gedirəm, bir işığın tuşuna,
    Harayımı sənə yetirmək üçün,
    Səni sevməmişdim, itirmək üçün!

    Sənsən sevgi dünyam, belə deyirdin,
    Gümanıma, bir aydınlıq gətirdin,
    Hardan sən özünü mənə yetirdin?!
    Qızılgül bəslərəm, bitirmək üçün,
    Səni sevməmişdim itirmək üçün!

    İndi ki, belədir, unut beləcə,
    Gözləyəcəm sınıq bəxtim gülüncə,
    Bir sevgi istərəm, gəlsin gizlicə,
    Nisgili aradan götürmək üçün,
    Səni sevməmişdim itirmək üçün!

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Yazığım gəlir”

    mayisexanim

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Acı həyatımı qoyub sapanda,
    Səni görən günü uzağa atdım,
    Elə sevinmişdim səni tapanda,
    Sanki itirdiyim kimsəmi tapdım.

    Ömrüm keçibsə də, qəmlə, əzabla,
    Səni gördüm atdım dərdi, nifrəti,
    İndiyədək qəlbim dolub sazaqla,
    Dedim ki, bağlaram sənlə ülfəti.

    Həyat qatarına atıb könlünü,
    Özün də bilmirsən hara gedirsən,
    Bataraq üzürsən sevgi gölünü,
    Sazağa gedirsən,qara gedirsən.

    “Şehli səhərimsən”, demişdim sənə,
    Dediyim sözümə yazığım gəlir,
    Sənin yollarına baxdığım üçün,
    Mənalı gözümə yazığım gəlir.

  • İltimas İSMAYIL.”Gönlüm”

    ii

    Hüzünlü bir şarkı çalıyor yine
    Beni kemendine salıyor yine
    Ruhumu bedenden alıyor yine
    Yaşama hakkını bıraktı gönlüm.

    Sararır gül yüzüm, yıllar soldurur
    Gözlerim akarak nehir doldurur
    Saçımı dağıtıp yele yoldurur
    Sevgiye hasretti, çoraktı gönlüm.

    Aşkın çarmıhına çekildi tenim
    Kırk yıldır sahralar evimdir benim
    Sağır kuyulardan duyulmaz ünüm
    Gönlünün gözünden ıraktı gönlüm.

    Sevgim yücelerden asla inmedi
    Yalancı sevdalar cana sinmedi
    Yüreğe koyduğun sızı dinmedi
    Yanardağ misali, kor aktı gönlüm.

    Uğrunda çektiğim azdır sevdiğim
    Verdiğin azaplar nazdır sevdiğim
    Yeniden şiirler yazdır sevdiğim
    Kaleme yön veren duraktı gönlüm.

  • İltimas İSMAYIL.”Güller”

    ii

    Sıcak bir nefesi duyunca hemen
    Baharı cemreden tanıyor güller
    Kokuyor dağ dere, boyunca çemen
    Dört yana rayiha sunuyor güller.

    Değişken oluyor bahar havası
    Dertlere devadır kırı, ovası
    Bulutlar döküyor yaşam devası
    Yağmur banyosunda yunuyor güller.

    Kâh güneş yakıyor kızıyor teni
    Kâh şevke gelerek kaynıyor kanı
    Bülbüle yüz dönüp alıyor canı
    Aşktan alevlenip yanıyor güller.

    Rengleri al elvan kırmızı, sarı
    Güzele verilir sevdirir yarı
    Siler yüreklerden soğuğu, karı
    Gelinlik tacına konuyor güller.

    Aşkın sembolüdür beyazı, alı
    Dikeni kanatır dokunan eli
    Sabahın en güzel, en erken yeli
    Cennet kokusuna banıyor güller.

    Bazen de zamansız açıp gözünü
    İnanıp sevdaya saçıp sözünü
    Divaneye dönüp yakıp özünü
    Yalancı baharda donuyor güller.

    Güller de anlayıp, duyar bizleri
    Koparsak dalından ağlar gözleri
    Solup dökülse de kalır izleri
    Sessizce sızlıyor, kanıyor güller.

    10.07.2016

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Unutduq”

    mm

    Qaçanı qova-qova,
    Döndük oda, alova,
    Ürəyini dərd ovan,
    Dayanmışı unutduq.

    Dost gəzdik dərd qandıraq,
    Dərdimizi andıraq,
    And içdik inandıraq,
    İnanmışı unutduq.

    Duymadıq şər-xatanı,
    Ər bildik yurd satanı,
    Harayladıq yatanı,
    Oyanmışı unutduq.

    Neçə inamı əzdik,
    Öyünməyə tələsdik,
    Sınaq meydanı gəzdik,
    Sınanmışı unutduq.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Yoxdursa”

    mm

    Qismətin hardan gələcək,
    Dəryada torun yoxdursa.
    Ucalsan da tez enərsən,
    Əgər qürurun yoxdursa.

    Qapını sərt qış alanda,
    Qalacaqsan əl-amanda,
    Əgər yeddi dəyirmanda,
    Bir ovuc darın yoxdursa.

    Zəhmətlə qazan tər dəni,
    Zəmiyə döndər hər dəni,
    Durub çəkmə yağ dərdini,
    Yeməyə şor yoxdursa.

    Halal yanan ocaq sönməz,
    Haqqa açılan yol dönməz,
    Günəş səni isidənməz,
    Ürəkdə qorun yoxdursa.

  • «Azərikimya» İstehsalat Birliyində ADNSU-nun rektoru ilə ilə görüş keçirilmişdir

    İyulun 14-də SOCAR-ın «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin konfrans zalında Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Universitetinin rektoru, texnika elmləri doktoru, professor Mustafa Babanlı ilə görüş keçirilmişdir.
    “Azərikimya” İB-nın aparıcı mütəxəssislərinin də iştirak etdiyi görüşü giriş sözü ilə açan «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin Müşahidə Şurasının sədri, Milli Məclisin deputatı Muxtar Babayev qonaqları səmimi salamlamış və növbəti dəfə təşrif buyurduqlarına görə ADNSU-nun rəhbərliyinə minnətdarlığını bildirmişdir. M.Babayev «Azərikimya» İB-də həyata keçi¬rilən yenidənqurma və modernizasiya işləri, perspektiv layihələr haqqında məlumat vermiş, kadr hazırlığı məsələləri, respublikamızın aparıcı ali təhsil ocaqları ilə qurulan əlaqələr və bu qarşılıqlı faydalı əməkdaşlığın ali təhsil ocaqlarına, kimya sənayesinə, ümumilikdə isə respublikamıza verəcəyi töhfələrdən geniş söhbət açmışdır.
    Görüşdə neft-kimya sənayesi üçün kadrlar hazırlayan ali təhsil müəssisələri ilə sıx əlaqələrin qurulması, tələbələrin “Azərikimya” İB-nin müəssisələridə yay is¬teh¬salat təcrübəsi keçmələri üçün yaradılmış əl¬verişli şərait və son beş ildə bunun artıq ənənə halını alması ön plana çəkilmişdir.
    Qeyd edək ki, hazırda «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin istehsalatlarında 100-dən artıq tələbə yay istehsalat təcrübəsi keçir ki, bunlardan da 65-i ADNSU-nun tələbələridir. Bu tələbələr iki iş həftəsi ərzində Birliyin Etilen-polietilen zavodunun Buxar-generator kompleksi, Suso¬yutma qurğusu, Azot-oksigen kompleksi, Etilen və Polietilen istehsalatında kimya sənayesi və seçdikləri ixtisasların tət¬biq olunduğu sahələr üzrə təcrübi biliklərini artıracaq, nəzəri biliklərini təcrübədə daha da zənginləşdirəcəklər.
    ADNSU-da həyata keçirilən islahatlar haqqında geniş məlumat verən rektor Mustafa Babanlı səmimi qəbula və tələbələrə göstərilən diqqət və qayğıya görə «Azərikimya»nın rəhbərliyinə minnətdarlığını ifadə etmişdir.
    Görüşdən sonra ADNSU-nun nümayəndələrinin “Azərikimya” İB-nin Etilen-polietilen zavoduna ekskursiyası təşkil olunmuşdur. Zavodun istehsalat sahələri ilə yaxından tanış olan qonaqlar, həmçinin istehsalat təcrübəsində olan tələbələrlə görüşmüş, onların ilkin təəssüratlarını dinləmiş və geniş fikir mübadiləsi aparmışlar.

    Rafiq ODAY,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanı
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının təsisçisi və direktoru

  • Tovuzda “Gül”, Qazaxda “Qazax mahalının şairləri” kitablarının imza günü keçirildi

    “Aybkitab” layihəsində nəşr olunan kitabların bölgələrdə təqdimatları davam edir. 11 iyul 2016-cı il tarixində Tovuz rayon Heydər Əliyev Mərkəzində Tovuzun gənc yazarı Gülnar Səmanın bu layihədə çap olunan “Gül” şeirlər kitabının imza günü keçirildi. İyulun 12-də isə Qazax rayon Ədəbiyyat Muzeyində həmin layihədə çap olunan “Qazax mahalının şairləri” almanaxının təqdimatı keçirildi.
    Tovuzda təşkil olunan tədbirin aparıcısı Tovuz rayon Mədəniyyət və Turizm Şöbəsinin müdiri Adil Həsənov müəllif haqqında iştirakçılara məlumat verərək ilk sözü AYB-nin Qazax zona filialının sədri Barat Vüsala verdi. Daha sonra Tovuzun millət vəkili Qənirə Paşayeva belə bir tədbirin Tovuz rayonunda təşkil olunmasını gənclərə dövlət qayğısının bariz nümunəsi kimi səciyyələndirdi. AYB-nin mətbuat katibi və layihənin rəhbəri Xəyal Rza layihə haqqında ətraflı məlumat verərək, hər bir istedadlı müəllifə layihənin qapılarının açıq olduğunu qeyd etdi. Tədbirdə Qazaxın yazarlarından Mustafa Rasimoğlu, Səhlədar Hidayətoğlu Ağstafanın ziyalılarından Firdovsi Heydərli və.s iştirak etdilər. Tovuz yazarlarından İsa Cavadoğlu, Qədir Hümbət, Brilyant Atəş, Yunus Oruclu, Nazim Əhmədoğlu, Novruz Mizani Hafiz, Maarif Həsənoğlu və.s müəllifə təbriklərini ünvanladılar. Gülnar Səmanın ustadı Əbülfət İslam yetirməsinin bu cür uğurlarına çox sevindiyini bildirib, dəstək olan hər kəsə minnətdarlıq etdi. Tovuz rayon Gənclər və İdman İdarəsinin rəisi Sahib Ələsgərov, Tovuz rayon Mərkəzi Kitabxanasının müdiri Güldərən İbrahimova, “Tovuz” qəzetinin baş redaktoru Çingiz Qəribli də təbriklərini çatdırdı. Müəllifin gənc qələn dostlarından Şahinə Könül, Elməddin Nicat, Ruslan Dostəli, Şəhriyar Seyidoğlu, Taleh Mansur, Rüfət Axundlu, Mehman Rasimoğlu, Günel Bayramsoy, Turanə Turan və.s ona yeni yaradıcılıq uğurları arzuladılar. Sonda müəllif tədbirin yüksək səviyyədə keçməsinə görə əziyyəti keçən hər kəsə təşəkkürünü bildirdi.
    Qazaxda keçirilən tədbiri Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Rəcəb Babaşov açıq elan edərək, qonaqları şairlər məkanı olan Qazaxda salamlamaqdan məmnun olduğunu bildirdi. O, rayonda aparılan quruculuq və abadlıq işləri haqqında məlumat verərək, mədəni sahənin də inkişafının daimi diqqət mərkəzində olduğunu nəzərə çatdırdı. Qeyd etdi ki, bu cür tədbirlərin həyata keçirlməsi üçün dəstəyini əsirgəməyəcək və tədbiri aparmaq üçün sözü AYB-nin Qazax zona filianının sədri Barat Vüsala verdi. Barat Vüsal da filialın uğurları və bölgədə ədəbiyyatın inkişafı haqqında ətraflı məlumat verərək, sözü “aybkitab” layihəsinin müəllifi Xəyal Rzaya verdi. Xəyal Rza layihə çərçivəsində görülən işlər və gələcək planlar haqqında iştirakçıları məlumatlandırdı. Qazaxın qocaman şairi Ələddin İncəli kitabdakı şeirlərin hamısının bir-birindən gözəl olmasının səbəbini də işə məsuliyyətlə yanaşmaqda gördü. Tovuz yazar ziyalıları adından İsa Cavadoğlu, Ağstafa ziyalıları adından Firdovsi Heydərli çıxış etdilər. Qazax zona filialının ədəbi məsləhətçisi Mustafa Rasimoğlu da zəhməti keçən hər kəsə minnətdarlıq etdi. Bölgənin gənc yazarları adından Taleh Mansur çıxış edərək “Hər qazılan qəbrə bir söz basdırın” şeirini söylədi. Tədbirin sonunda Qazax rayon İcra Hakimiyyətinin Başçısı hər kəsə təşəkkür edərək müəllifləri bir daha təbrik etdi.

    Rüfət AXUNDLU
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Gəncəbasar bölgəsinin xüsusi müxbiri,
    Tovuz rayonu

  • Nisə QƏDİROVA.”Gəzirəm”

    11153468_731421923638953_1561011028_o

    Azərbycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “Qızıl Qələm” Media Mükafatı laureatı,
    “Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin redaktoru,

    Bələdin könlümə ahı,
    Axtarıb yol, riz gəzirəm.
    Bu dərdə əlac etməyə
    Dərə, təpə düz gəzirəm.

    Gəzirəm başı havalı,
    Əlimdə haqqın qavalı…
    Xəlbir doldurmur çuvalı,
    Hey ələyir söz, gəzirəm.

    Soldurur kədər yazımı,
    İtirir zaman izimi,
    Dara çəkirəm gözümü
    kirpiyimdə köz gəzirəm.

    Gülümsəyib hər zülümə,
    Bir taxt qurmuşam ölümə,
    Əcəl kimi çıx önümə,
    Ünvanımı yaz, gəzirəm.

  • Nisə QƏDİROVA.”Getdin”

    11153468_731421923638953_1561011028_o

    Azərbycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “Qızıl Qələm” Media Mükafatı laureatı,
    “Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin redaktoru,

    Röyamı, gerçəkmi səni gördüyüm,
    İstədim durdurum zamanı, getdin.
    Yandım gözlərinin od-alovunda,
    Oldum baxışının qurbanı, getdin.

    Bir ümid itirdim durna köçündə,
    Ömür-gün yaşadım özgə biçimdə,
    Soldum ləçək-ləçək min dərd içində,
    Ey xəstə könlümün dərmanı, getdin.

    İndi boş yollardan bir qərib ötər,
    Ovcunda göz yaşı, köksündə kədər.
    Bilirdin ayrılıq ölümdən betər,
    Verdin bu amansız fərmanı, getdin…

  • Futbol sadəcə idman deyil, o həm də həyatdır

    Bu günlərdə Fransada keçirilən futbol üzrə Avropa Çempionatını böyük maraq və həyəcanla izlədik. SOCAR-ınbu mötəbər yarışda UEFA-nın rəsmi tərəfdaşı kimi çıxış etməsi hər bir azərbaycanlıda qürur və iftixar hissi doğurdu. Çünki hər birimiz bilirdik: bu tərəfdaşlıq respublikamızın imicinə və beynəlxalq nüfuzunun yüksəlməsinə müsbət təsir göstərir və hələ uzun zaman göstərəcəkdir.
    UEFA və SOCAR arasında tərəfdaşlıq layihəsi 2013-cü ildə başlanıb. Layihəyə əsasən, SOCAR milli komandalar arasında UEFA yarışlarının, o cümlədən Fransada keçirilən futbol üzrə Avropa Çempionatının, onun seçmə oyunlarının, 2018-ci il Dünya Çempionatının Avropa üzrə təsnifat mərhələsinin, həmçinin bu yaxınlarda ölkəmizdə futbol üzrəkeçirilmiş U-17 Avropa Çempionatının rəsmi tərəfdaşı olub. Bu layihə SOCAR-a dünyanın bir çox böyük və məşhur şirkətləri ilə bir sırada dayanmaq imkanı yaratmışdır. SOCAR prezidentinin də öz çıxışında dediyi kimi, “Məqsədimizin qlobal enerji şirkətinə çevrilmək olduğunu nəzərə alaraq, biz bu əməkdaşlığı SOCAR-ın AÇ-2016 və bütün dünya azarkeşlərinin gözündə premium-klass enerji brendi qismində beynəlxalq imicinin artırılması üçün unikal platformanın yaradılması imkanı kimi qiymətləndiririk”.
    Qeyd edim ki, futbol üzrə Avropa çempionatını izləyənlərin sayı yüz milyonlarla ölçülür. Bu qədər insanın arenalarda digər nüfuzlu dünya şirkətləri ilə bərabər SOCAR-ın da adını görməsi çox mətləblərdən xəbər verir. Ümumiyyətlə, SOCAR-ın bu yarışa rəsmi tərəfdaşlığı futbol azarkeşlərinə oyun həyəcanı bəxş etməklə, ölkəmizə istər iqtisadi, istər mənəvi, istərsə də idman sahəsində xüsusi imic və sima qazandırmağa davam etmişdir. Diqqəti bu günlərdə açıqlanmış bir maraqlı fakta cəlb etmək istəyirəm ki, beynəlxalq idman təşkilatları ilə tərəfdaşlığından irəli gələn reklam və marketinq işi sayəsində SOCAR-ın Azərbaycana məxsus olan xaricdəki müəssisələrində, o cümlədən bir sıra ölkələrdəki yanacaqdoldurma səbəkələrində iqtisadi göstəricilər yüksəlmışdır. Unutmaq olmaz ki, UEFA ilə tərəfdaşlıq həm də Avropa bazarına uzunmüddətli çıxış strategiyasının tərkib hissəsidir. Bu baxımdan Avropa Çempionatının final yarışlarından öncə Parisdəki Azərbaycan Mədəniyyət Mərkəzində ölkəmizin Səfirliyi və SOCAR-ın birgə təşkilatçılığı ilə keçirilən, FİFA və UEFA rəhbərliyinin, bir sıra rəsmi qonaqların və tanınmış futbolçuların iştirak etdiyi qəbulda SOCAR-ın idmana dəstək sahəsindəki fəaliyyətinin yüksək qiymətləndirilməsi xüsusilə əlamətdardır.
    Bu tərəfdaşlıq respublikamızda futbolun inkişafına, onun daha da kütləviləşməsinə öz müsbət təsirini göstərir. Bu il ilk dəfədir ki, üç komandamız – “Kəpəz”, “Qəbələ” və “Neftçi” Avropa Liqasının ikinci mərhələ¬sinə vəsiqə qazanmışdır. Çempionlar Liqasında isə “Qarabağ” mübarizəyə yenə ikinci təsnifat mərhələsindən qoşulub və ilk oyunda gələbə qazanıb.
    Xüsusilə qeyd etmək lazımdır ki, son illər böyük inkişaf yolu keçən Azərbaycan bir çox sahələrdə mühüm uğurlara imza atmış, respublikamızda beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən bir sıra siyasi, iqtisadi və idman tədbirləri keçirilmişdir. Müxtəlif beynəlxalq turnirlərin – bədii gimnastika, judo, taekvando, güləş, boks, karate, avarçəkmə, FİFA U-17 qadınlararası dünya çempionatı və olimpiya növləri üzrə digər beynəlxalq idman yarışları, o cümlədən dünya və Avropa çempionatlarının Azərbaycanda keçirilməsi, ölkəmi¬zin hazırda ictimai-siyasi sabitliyin yüksək səviyyədə təmin edildiyi ölkələr sırasında aparıcı yerlərdən birini tutmasının göstəricisi olmaqla bərabər, bütün sahələrdə dövlətimizə böyük nüfuz qazandırmışdır.
    Azərbaycan ötən il “Bakı-2015” Avropa Oyunlarını layiqincə təşkil etməklə tək özünün deyil, qitənin idman tarixinə möhürünü vurdu. Bu yaxınlarda keçirilən “Formula-1” yarışları isə dünyanın 190 ölkəsində 500 milyondan artıq azarkeş tərəfindən izlənildi. Bu da paytaxtımız, ümumiyyətlə respublikamız haqqında kifayət qədər zəngin məlumatların dünya ictimaiyyətinə çatdırılması deməkdir. Yarışları izləməyə gələn qonaqlar Azərbaycanın dünyaya nümunə olan çoxəsrlik tolerant, mehriban birgəyaşama mədəniyyəti, multikultural mühiti ilə yaxından tanış olmuşlar. Təbii ki, bütün bunlara möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin və Mehriban xanım Əliyevanın idmana və idman ictimaiyyətinə göstərdiyi diqqət və qayğının nəticəsində nail olunmuşdur.
    Paytaxtımız növbəti beş ildə də bir çox böyük idman bayramlarının təşkilatçısı olacaq. Bu il dünya Şahmat Olimpiadası, gələn il isə IV İslam Həmrəyliyi Oyunları Azərbaycanda keçiriləcək. UEFA İcraiyyə Komitəsinin qərarı ilə 2020-ci ildə futbol üzrə Avropa çempionatının oyunlarının keçiriləcəyi 13 şəhər arasına Bakınında daxil edilməsi son dərəcə sevindirici hadisədir. Əminəm ki, xalqımızın zəngin yaradıcılıq potensialı, qonaqpərvərliyi və zəhmətsevərliyi nəticəsində bu möhtəşəm tədbirlər də uğurla keçiriləcək, Azərbaycanın şöhrəti bir daha dünyaya yayılacaqdır.
    Qeyd etdiyimiz kimi, respublikamızın bu möhtəşəm missiyası idmanla məhdudlaşmır. Azərbaycan son illərdə dünya və Avropa əhəmiyyətli bir sıra mötəbər ictimai-siyasi tədbirlərə, zirvə toplantılarına, elmi konfranslara, musiqi, teatr, kino festivallarına ev sahibliyi edir. Bu tədbirlərin də bir qismində SOCAR-ın tərəfdaş qismində çıxış etməsi, düşünürəm ki, artıq “Azərbaycanın enerjisi” kimi məşhurlaşmış şirkətin biznesin inkişafına bağlı olmasını göstərməklə yanaşı, beynəlxalq mədəni layihələri dəstəkləyən şirkət imicini formalaşdırmağa da kömək edir.
    Bu gün Azərbaycan, sözün əsl mənasında, sabitlik, əmin-amanlıq məkanıdır. Respublikamızda hökm sürən və davamlı, ardıcıl səciyyə daşıyan sabitliyin əsasında isə hakimiyyətin həyata keçirdiyi siyasi kursun ümummilli maraq və mənafeyə tam cavab verməsi faktoru dayanır. Azərbaycanı yüksək sürətlə inkişaf edən ölkəyə çevirən, mövcud ictimai-siyasi sabitliyin əsaslarının daha da möhkəmlənməsini şərtləndirən bu mühüm faktor bütün qələbələrimizin rəhnidir və bizi daha böyük nailiyyətlərə aparacaqdır.

    Muxtar Babayev,
    Milli Məclisin deputatı.

  • Aydan ABDULLAYEVA.”İndi ən çox…”

    13705205_578501418989939_422069793_n

    Axşamın yeli sərtdi…
    Bacarsan qoru özünü…
    Ayrılığın səndən mərddi…
    Elə bil məndən üzgündü…

    Dodağımdan qopan ah…
    Danmıram… çarəsizəm…
    Bağışlasın məni Allah…
    İndi ən çox… mən sənsizəm…

    Buranın sabahları olmur…
    Rüzgarları daha çoxdu…
    Burda məntək tənhalara,
    Sığınacaq daxma yoxdur…

    Mən darıxan çöl adamı…
    Addımlara yadlaşmışam…
    Mən “ocağın kül adamı…,,
    Ruhum öləcək bu axşam…

    Sənə toxunsun öncə…
    Sonra nə olur olsun…
    Çöl adamı ölüncə,
    Yellər səndən uzaq olsun…

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Sevinə-sevinə”

    mm

    Düşmə xəbisin dilinə,
    Uyma yamanın felinə,
    Yaxşılar öz əməlinə
    Baxar sevinə-sevinə.

    Haqqı bu dünyada tanı,
    Təlim elə ruhu canı–
    Yoluna savab karvanı,
    Çıxar sevinə-sevinə.

    Düyünləmə kələfini,
    Pozma halallıq səfini.
    Ayıq ol,
    xain evini
    Yuxar sevinə-sevinə.

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Göylərin eşqinə”

    mm

    İtirsək borcu, hesabı,
    Ruh çəkəcək bu əzabı.
    Göylərdən gələn kitabı,
    Oxu, göylərin eşqinə.

    Nurlandıraq qəlbimizi,
    Qoy tox olsun ruhun gözü,
    Yaradıbdır Tanrı bizi,
    Axı, göylərin eşqinə.

    Mənəviyyat bilsək nədir,
    Rahat olar qəlb məbədi,–
    Tutanda bizi əbədi
    Yuxu, göylərin eşqinə.

    Yaxşılıq et savab qazan,
    Allaha yaxın olasan,
    Bu ömrü sanır imtahan,
    Çoxu göylərin eşqinə.

  • Şair Ənvər Əlibəylinin 100 illiik yubileyinə həsr olunmuş “Sətirlərdə döyünən ürək” adlı tədbir keçirilib

    http://s018.radikal.ru/i503/1607/73/b583b6368432.jpg

    http://s019.radikal.ru/i640/1607/88/4464a2c5f41e.jpg

    http://i053.radikal.ru/1607/4a/7167d79f4b4e.jpg

    http://s019.radikal.ru/i615/1607/01/94428d0a95f8.jpg

    http://s018.radikal.ru/i510/1607/76/2218edc560b2.jpg

    http://s019.radikal.ru/i625/1607/b0/594997f4bf4e.jpg

    Sumqayıtda Şəhər Mədəniyyət Evində Şair Ənvər Əlibəylinin 100 illiik yubileyinə həsr olunmuş “Sətirlərdə döyünən ürək” adlı tədbir keçirilib.
    Sumqayıt şəhər Mədəniyyət və Turizm idarəsinin mətbuat xidmətindən Ədəbiyyat-Az.Com -a bildiriblər ki, tədbirdə bədii qiraət dərnəyinin üzvü Tuncay Hüseynovun ifasında şairin Türkan kəndinə ithaf etdiyi “Kəndimiz” şeri, o cümlədən, aparıcılar Türkan Mahmudova və Əlipaşa Paşayevin ifasında “Nəğmələr”, “Dalğalar arasında” şeirləri maraqla dinlənilib.
    Tədbirdə həmçinin mədəniyyət evinin “Zəminxarə” ansamblının müşayiəti ilə Mehman Əhmədovun ifasında “Neylərəm unutmusan”, “Gəlmədin”, Vüsalə Hüseynovanın ifasında “Söz olmasaydı”, Şahin Qədirsoyun ifasında “Dostluq nəğməsi”, Elvin Qasımovun ifasında “Xatirə”, Kamil Ağazadənin ifasında “Bağçadan keçmisən” mahnıları tədbir iştirakçıları tərəfindən alqışlarla qarşılanıb.
    Tədbir özfəaliyyət kollektivinin üzvləri Kamil Ağazadə və Elvin Qasımovun ifasında “Azərbaycan” mahnısının ifası ilə sona yetib.

  • «Azərikimya» İB-nin Etilen-polietilen zavodunda istehsalat təcrübəsinə başlamış tələbələrlə görüş keçirilmişdir

    “Azərikimya” İstehsalat Birliyinin akt zalında Birliyin təşəbbüsü ilə gələcəyin kimya mütəxəs¬sislərinin təcrübi biliklərinin artırılması, onlarda kimya sənayesinin mürəkkəb isteh-sa¬latını idarə etmək vərdişlərinin aşılanması məqsədilə həyata keçirilən «Yay təcrübəsi proqramı» çərçivəsində Etilen-polietilen zavodunda istehsalat təcrübəsinə başlamış Azərbaycan Dövlət Neft və Sənaye Univer¬sitetinin, «Qafqaz» Universitetinin, Bakı Ali Neft Məktəbinin, Sumqayıt Dövlət Univer¬sitetinin və Moskva Dövlət Universitetinin Bakı filialının kimya və kimya mühədisliyi fakül¬tələrinin bir qrup tələbəsi ilə (ümumilikdə 25 nəfər) görüş keçirilmişdir.
    Görüşü giriş sözü ilə açan “Azərikimya” İB-nin İcraçı direktorunun Kadr, rejim və informasiya texnologiyaları üzrə müavini Xalıq Mustafayev qeyd etmişdir ki, neft-kimya sənayesi üçün kadrlar hazırlayan ali təhsil müəssisələri ilə sıx əlaqələrin qurulması, tələbələrin müəssisələrimizdə yay is¬teh¬salat təcrübəsi keçmələri üçün əl¬verişli şərait yaradılması bizim kadr hazırlığı proqramı üzrə nəzərdə tutduğumuz tədbir¬lərlərdəndir və bu son beş ildə artıq ənənə halını almışdır. Tələbələr iki iş həftəsi ərzində Birliyin Etilen-polietilen zavodunun Buxar-generator kompleksi, Suso¬yutma qurğusu, Azot-oksigen kompleksi, Etilen və Polietilen istehsalatında kimya sənayesi və seçdikləri ixtisasların tət¬biq olunduğu sahələr üzrə təcrübi biliklərini artıracaq, nəzəri biliklərini təcrübədə daha da zənginləşdirəcəklər.
    Gəncləri salamlayan “Azərikimya” İB-nin Müşahidə Şurasının sədri, Milli Məclisin deputatı Muxtar Babayev çıxışında gənclərin karyera imkanlarının genişləndirilməsində bilik və bacarığın hər zaman öndə dayandığını və hər bir gəncin tələbəlik illərindən gələcək karyerası barədə düşünməli olduğunu vurğulamışdır. “Bunun üçün yaradılan şəraitdən səmərəli istifadə olunmalı, sabahın mühəndisi olmaq istəyən tələbə mövcud potensialını ortaya qoymağı bacarmalıdır. Biz İstehsalat Birliyi olaraq bu məsələyə ciddi yanaşır, gənclərə dəstək olmağı, onlara stimul verməyi gələcəyimizə zəmanət kimi dəyərləndiririk” – deyən Müşahidə Şurasının sədri gənclərə uğurlar arzulamışdır.
    Qeyd edək ki, «Azərikimya» İB-də təcrübələrini başa vurduqdan sonra tələbələr Birlik pəhbərliyinin təşəbbüsü və dəstəyi ilə “Yay təcrübəsi proqramı” çərçivəsində avqustun 1-dən etibarən dörd iş həftəsi müddətində Türkiyənin İzmir şəhərində yerləşən və dünyanın ən nüfuzlu şirkətlərindən olan “Petkim Petrokimya Holding A.Ş”-də istehsalat təcrübələrini davam etdirəcəklər. Ötən il olduğu kimi bu il də təcrübələrin sonunda tələbələr tərəfindən verilmiş ən yaxşı səmərələşdirici təkliflər üzrə müsabiqə keçiriləcək və məqsədyönlü təkliflər mükafatlandırılacaqdır. Müsabiqədə məqsəd həm tələbələr arasından “Azərikimya” üçün gələcək əməkdaş seçimi aparmaq, həm də tələbələrə kimya sənayesini tanıtmaqla, onların bu sahəyə marağını artırmaqdır.
    Tədbirin sonunda tələbələri maraqlandıran bir sıra suallar mütəxəssislər tərəfindən cavablandırılmışdır.

    Rafiq ODAY,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanı
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının təsisçisi və direktoru

  • Polad SABİRLİ.Həyatı və Yaradıcılığı

    Polad Sabirli

    Polad SABİRLİ(Polad Hüseynqulu oğlu Sabirli) 1973-cü il aprel ayının 6-da Ağsu rayonun Keçdiməz kəndində dünyaya gəlib. Orta təhsilini Bico kənd orta məktəbində alıb.Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetində təhsil alıb. “Ədəbiyyat və incəsənət” qəzetində şeirləri dərc olunub. “Poeziyalı ömrüm” adlı ilk şeirlər kitabı 2001-ci ildə oxucuların ixtiyarına verilib. Ailəlidir.iki övladı var. Şeirə, poeziyaya maraq hələ uşaq yaşlarından başlayıb. Məktəb illərində Ağsu rayonunda dərc olunan “Birlik” qəzetində bir sıra şeirləri dərc olunub. Sumqayıt şəhərində yaşayır.

    YOXDUR

    Yanırsan alovun, odun içində,
    Tüstün də görünmür, külün də yoxdur.
    Amanın içində, dadın içində,
    Dinib danışmağa dilin də yoxdur.

    İtirdin kələfin ucunu yaman,
    Bürüyüb qəlbini çiskin, çən, duman.
    Bu taledən aman, qismətdən aman,
    Uzadıb pozmağa əlin də yoxdur.

    Nə fayda sonrakı peşmanlığından,
    Büküldü belin də cavanlığından.
    Bu necə sevgidir yamanlığından,
    Xoş keçən ayın da, ilin də yoxdur.

    Öz əlinlə vurdun qəlbinə yara,
    İndi də düşmüsən çətinə, dara.
    Sevgi bağçasından verməyə yara,
    Çiçəyin də yoxdur, gülün də yoxdur.

    Xoşbəxtlik dilədim sənə Allahdan,
    Hifz etsin qorusun səhvdən, günahdan.
    Qüssədən, kədərdən, amandan, ahdan,
    Ağardı bir qara telin də yoxdur.

    Kim bilir, kim tapan, kimdir itirən,
    Allahdır qisməti bizə yetirən.
    Sənə dəyər verən, şərəf gətirən,
    Polad kimi sevən dəlin də yoxdur.

    27.04.2013

    HAQQA ÇAĞIRIRAM YOL AZANLARI

    Sevilmək insanın öz əlindədir,
    Ağsaqqal demərəm saqqalı ağa.
    Böyüklük qəlbində, əməlindədir,
    Ağadan qul olmaz, quldan da ağa.

    Heç kimi dəyişmək istəmirəm mən,
    İstəmirəm dönüb mən deyən olsun.
    Haqqa çağırıram yol azanları,
    Dili haqq danışan, haqq deyən olsun.

    Bəzən düşmən olur həm doğma, həm yad,
    Düzə düz deyəndə, səhvi dananda.
    Qalmayır həyatda nə ləzzət, nə dad,
    Adam nahaq yerə oda yananda.

    Əbəsdir nadana haqqa gəl demək,
    Ay Polad, zəhmətin getməsin hədər.
    Yoldan azanları düz yola çəkmək,
    Çətindir iynəylə gor qazmaq qədər.

    15.07.2014

    BƏHANƏ ELƏMƏ

    Baş dəyirsə daşdan-daşa,
    Daşı bəhanə eləmə.
    Dildən bəla gəlsə başa,
    Başı bəhanə eləmə.

    Damağının dadı yoxsa,
    Günahının sayı çoxsa,
    Qaşığında nəsə çıxsa,
    Aşı bəhanə eləmə.

    Baş görünsə ayaq sənə,
    Kim olacaq dayaq sənə.
    Dərs verirsə uşaq sənə,
    Yaşı bəhanə eləmə.

    Çörəyi ye mərd əlindən,
    Polad, vətən, yurd əlindən.
    Saralırsan dərd əlindən,
    Qışı bəhanə eləmə.

    12.08.2015

    TOPA-TOPA

    Sığınmışam söz dağına,
    Sözdən qala yapa-yapa.
    Şama dönüb əriyirəm,
    Kəsərli söz tapa-tapa.

    Nə yanıb, nə yaradılar,
    Kömək umub aradılar.
    Yaman deyib daradılar,
    Sağa-sola sapa-sapa.

    Haramzadə çox qudurdu,
    Matım-qutum lap qurudu.
    Mənəm-mənəm dedi durdu,
    Yan-yörəni qapa-qapa.

    Nur almışam ziyasından,
    Yoğrulmuşam mayasından.
    Ruhuma söz – qayasından,
    Elə gəlir qopa-qopa.

    Dartıldıqca söz kamanı,
    Polad, ona ver amanı.
    Bilmirəm bu dərd-dumanı,
    Nə yığılıb topa-topa.

    23.09.2015

  • Aydan ABDULLAYEVA.”Bu qadın o adamı hələ də…”

    aydanxanim

    səhərin içində ölürəm elə…
    ya da gecələrdə batıb qalıram…
    sən orda ömrünü verirsən yelə…
    mən burda kiminsə könlün alıram…

    eh… qəfil “uzaqdan sevdiyin” gələ…
    deyə daha getmirəm o uzaq yerə…
    mən də alışmışam daha xəzələ…
    sən də… alışmısan o sazaq yerə…

    gözlərim qəhərdən çilənir aya…
    uzağı tez tanımaq məni incidir…
    o adam yaraşmır belə dünyaya…
    bu qadın o adamı hələ də sevir…

    ötmür gecələri… qalır gecədə…
    ya da ki təkliyə ov olur ancaq…
    küçəyə açılan sınıq pəncərə,
    hələ o adamı çox axtaracaq…

    indi o adam da uzağı qoyub,
    danışır güzgüyə… dərd-sərini…
    o da mənim kimi sevdaya uyub,
    bilirəm… mənsizdi… dəli kimidi…

    indi aynaları qıracaq ya da,
    içdiyi qədəhə acıqlanacaq…
    o da uduzacaq taleyə, bəxtə…
    mənə məktub yazacaq… ya darıxacaq…

    amma gəlməyəcək… uzaqdan əsla…
    mən də getməyəcəm… heyif… çox heyif…
    “1:0” önə keç… və… unut, yaşa…
    “mən gedim… ölümüm məni gözləyir…,,