Author: Delphi7

  • “Seçmə sevgi şeirləri” adlı poeziya antologiyası işıq üzü görüb

    “Kitab Klubu” nəşriyyatı tərəfindən “Seçmə sevgi şeirləri” adlı poeziya antologiyası 408 səhifə həcmində, 100 tirajla işıq üzü görüb.

    Kitabın tərtibçisi Sevinc Rzayeva, redaktoru Cavidan Baloğlanov, korrektor Gülnaz Məmmədli, tərtibatı isə Elçin Hüseynova məxsusdur.

    Poeziya antologiyasına çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatında özünəməxsus yer tutan, dəst-xətti ilə seçilən orta və yaşlı nümayəndələrinin müxtəlif illərdə qələmə aldıqları sevgi şeirləri toplanıb.

    Xatırladaq ki, “Seçmə sevgi şeirləri” adlı poeziya antologiyasının ilk nəşri 2016-cı ildə “Kitab Klubu” nəşriyyatı tərəfindən yayınlanmışdı.

    Kamran MURQUZOV,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

  • Şair Bəhmən Vətənoğlunun “ALLAH eşqinə” (Şeirləri və poemaları) adlı kitabı işıq üzü görüb

    “Kitab Klubu” nəşriyyatı tərəfindən “Müasirlərim” seriyasından Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, el şairi Bəhmən Vətənoğlunun (Abbasov Bəhmən Kalış oğlu) “ALLAH eşqinə” (Şeirləri və poemaları” adlı kitabı 424 səhifə həcmində, 100 tirajla işıq üzü görüb. Transliterasiya korrektoru Gülnar Zülfüqarovadır.

    Kitaba sevimli el şairimiz Bəhmən Vətənoğlunun dillər əzbəri olan şeirləri daxil edilib. Adıçəkilən kitabda əvvəllər işıq üzü görməyən bir sıra şeirlər ilk dəfə dərc olunur.

    Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub. Ədəbiyyatşünas-alimlər, poeziya həvəskarları, ədəbiyyatsevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
    Yeri gəlmişkən, qeyd edək ki, bundan öncə 2016-cı ildə “Kitab Klubu” nəşriyyatı tərəfindən “Müasirlərim” seriyasından Xalq şairi, Fərdi Prezident təqaüdçüsü, “Nazim Hikmət” Beynəlxalq Ədəbiyyatı Mükafatı laureatı Zəlimxan Yaqubun “Dünyadan köçən mənəm”, 2017-ci ildə isə Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi, filologiya elmləri doktoru, professor, AMEA-nın həqiqi üzvü, şair, dramaturq, ədəbiyyatşünas Bəxtiyar Vahabzanin “Müasirlərim” seriyasından “Axı dünya fırlanır…”, 2018-ci ildə isə Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi, filologiya elmləri doktoru, professor Nəriman Həsənzadənin “Dostlar gözləyir məni”, adlı şeirlər və poemalar toplusu kitabı media təmsilçilərinin, ictimaiyyət nümayəndələrinin, poeziya həvəskarlarının, ədəbiyyatsevərlərin diqqətinə çatdırılmışdı.

    Kamran MURQUZOV,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

  • Görkəmli Azərbaycan şairi Əliğa Vahidin “Mənə naz et…” (şeirləri və qəzəlləri) adlı yeni kitabı işıq üzü görüb

    “Kitab Klubu” nəşriyyatı tərəfindən “Müasirlərim” seriyasından Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, qəzəlxan-şair, tərcüməçi Əliğa Vahidin “Mənə naz et…” (şeirləri və qəzəlləri) adlı yeni kitabı 434 səhifə həcmində, 100 tirajla işıq üzü görüb.

    Kitaba müəllifin müxtəlif illərdə qələmindən çıxan şeirləri və qəzəlləri daxil edilib. Əliağa Vahid Nizami Gəncəvi, Əfzəllədin Xaqani, Əlişir Nəvai kimi klassik şairlərin əsərlərini fars dilindən Azərbaycan türkcəsinə uyğunlaşdırıb.

    Qeyd edək ki, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Zati-aliləri cənab İlham Əliyevin 12 yanvar 2004-cü il tarixli “Azərbaycan dilində latın qrafikası ilə kütləvi nəşrlərin həyata keçirilməsi haqqında” sərəncamına əsasən, 2005-ci ildə “Lider” Nəşriyyatı tərəfindən “Seçilmiş əsərləri” kütləvi tirajla (25000) çap olunmuş və ölkə kitabxanalarına hədiyyə olunmuşdu.

    Kamran MURQUZOV,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının
    Mətbuat xidmətinin rəhbəri,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

  • “VEKTOR” Beynəlxalq Elmlər Akademiyasının Şahmar Ələkbərzaə adına Beynəlxalq ədəbiyyat makafatının təqdimat mərasimi keçirilib

    https://d.radikal.ru/d27/1906/7d/59db66cfbf00.jpg

    https://a.radikal.ru/a39/1906/e9/3dbae3e805cf.jpg

    https://c.radikal.ru/c14/1906/6f/790c04ab5eb5.jpg

    3 iyun 2019-cu il tarixində saat 14:00-da Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (AYB) “Natavan” Klubunda “VEKTOR” Beynəlxalq Elmlər Akademiyasının Şahmar Ələkbərzaə adına Beynəlxalq ədəbiyyat makafatının təqdimat mərasimi keçirilib. Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin, mədəniyyət, ədəbiyyat, incəsənət xadimlərinin iştirakı ilə keçirilən tədbirdə çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Mahmud Kaşqari Medalı” laureatı, Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya Klubunun sədri, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Portalının Sumqayıt bürosunun rəhbəri, şair İbrahim İlyaslı Türk dünyasına uzunmüddətli xidmətlərinə görə Şahmar Ələkbərzaə adına Beynəlxalq ədəbiyyat makafatına layiq görülüb.

  • “Yarpuz” Edebiyat Dergisinin 4. sayısı yayında

    YARPUZ 4

    1980 sonrasının şiirinin diyalektiği göstermiştir ki birikim şiire ulaşmanın ana anahtarıdır. Hangi gelenekten nasıl bir formda olursa olsun birikimden beslenmek , şiirimizin şimdiliğini ve geleceğini tayin eden en önemli etkendir. İmgeci, anlatımcı, folklorik-mitolojik , mistik-metafizik , gelenekselci, toplumcu gerçekçi, beatnik-marjinalci, yeni garipçi şiir anlayışlarının hemen hepsinin temelinde hep birikim vardır. Şiirin safını gök yüzüne salıvermedeki en belirgin kanat, bütün şiir anlayışlarında birikim olarak kendini gösteriyor.

    Yenibütüncü Şiir Manifestosu ile Soylu Yenilikçi Şiir manifestosundan bu yana zekânın lirizmi, edebiyatımızın geçmişinde şekillenmiş olaylara, olgulara ve şairlerin dizelerine yapılan göndermelerle kendini bulduğu söylenebilir. Bu göndermeleri dilin bütün katmanlarıyla –anlam, biçim, fonetik – devreye sokarak saf şiiri bulmaya çabalıyor şairler.

    Saf şiiri ortaya çıkarmak için insanın içinde kireçleşen tüm duyguların titiz dize işçiliği ile gerçekleşeceğinin bilinci ile yaklaşılmakta… Hayatı ve sözcükleri örgütleyen bir yapısı vardır günümüz şiirinin.
    Gelenekteki birikimin çetrefilliği, günümüz şiirini de çok kollu hale getirmiştir. Haydar Ergülen’in “Ağacın kederi yapraklarından / Aşklar yerle bir oluyor gazelden önce” , Murathan Mungan’ın “Ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda / Yorgun, kirli ve umutsuz geçmişim / Oysa bilmediğin bir şey vardı sevgilim / Ben sende bütün aşklarımı temize çektim” , Şükrü Erbaş’ın “Siyah beyaz bir fotoğraf gibi gelirdi babam / Kamyonlar hep geceleri, hep uzaklara giderdi” , Hilmi Yavuz’un “Bir kapı açıldı, ansızın, baktık / Akşam!.. Kimse benzemez oldu kendine / Kim bilir ne kadar hüzünlü artık / Bir odadan ötekine geçmek bile” , Cemal Safi’nin “Sebep bazı Leyla bazı Şirin’di / Hatırım için yüce dağlar delindi / Bilek gücüm Ferhat ile bilindi / Kuvvet benim kudret benim fer benim” , Bahattin Karakoç’un “Dilimde sabah keyfiyle yeni bir umut türküsü / Kar yağmış dağlara bozulmamış ütüsü / Rahvan atlar gibi ırgalanan gök yüzü / Gözlerimi kamaştırsa da geleceğim sana / Şimdilik bağlayıcı bir takvim sorma bana / Ihlamurlar çiçek açtığı zaman” dizelerinden hangisine kayıtsız kalınabilir.

    Yarpuz’da da var olan birikimle örülmüş şiir çeşitliliği devam edecek. Klasik halk şiirinin örneklerini görebileceğiniz gibi toplumcu gerçekçi veya marjinalci şiirler de Yarpuz’da kendine yer bulacak.

    Yarpuz’un bu sayısında çok genç bir şaire yer verdik: Sevim Açıkbaş. İsmail Delihasan’ın şiirindeki derinlikten etkileneceksiniz. Necdet Ekici ve Mehmet Binboğa eminiz ki gözlerinizi nemlendirecek. Mehmet Mortaş’la Eshab-ı Kehf’i gezeceksiniz. Aslan Avşarbey’in şiiri sizi düşünceye sevk edecek , Murat Çolak ise Tanpınar’ın büyüsünü, Saatleri Ayarlama Enstitüsü ile bütünleştirecek.

    Yeni sayılarda buluşmak ümidi ile …

    Yarpuz Edebiyat Dergisi

  • Səxavət İZZƏTİ (ƏNDƏLİB).Yeni şeirlər

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının İran İslam Respublikası üzrə yeganə təmsilçisi

    İstanbul

    Sənə heyran baxıram min gözünən istanbul
    Gəlmişəm qolluğuna son hızınan istanbul.

    Qişin oğlan çağıdir düşdü səninlə dıdar,
    Xüş keçindi neçə gün qiş bizinən istanbul.

    Qışda olsa məni alqışladı güllər burda,
    Bəzənibdir nə gözəl nərgizinən istanbul.

    Tofiqi , akıfı , nazimidə yad edəlim,
    Fatehə qatqılı qutsal sözünən istanbul.

    Fatehın at nalınin ızlərı hala görünür,
    Fəxr edir millətimiz mərd ızınən istanbul.

    Məni heyran edici abidələr var burda,
    Hünərin zövqünü buldum sizinən istanbul.

    Yer üzündə bilirəm çoxlu şəhərlər vardır,
    Könlümə həkk olunub təbrizinən istanbul.

    Ənədəlib səndə olan hər şeyi parlaq gördü,
    Gecəniz fərq eləmir gündüzünən istanbul.

    Qar Yağışı

    Nə yaxşı çirpinir göy mələkləri,
    Yağır yer üzünə ağ lələk yağır.
    Bəlkə yerlə göyün toyudur bu gün,
    Göydən yer özünə kəpənək yağır.

    Yağır göydən yerə çiçək sovqatı,
    Sevgidən sevgiyə ürək sovqatı,
    Bəy dən gəlin qıza çörək sovqatı,
    Yağır ruzu yağır, duz, çörək yağır.

    Yağır kəndimizin kefi saz olsun,
    Bulaqlar oxusun xoş avaz olsun,
    Yağır kəndimizin yazı- yaz olsun,
    Bu yağış min ümid, min dilək yağır.

    Təpənin öz dərdi, təpə həsrəti,
    Dərənin sel dərdi, ləpə həsrəti,
    Haçandı bu dağlar şəpə həsrəti,
    Kəsməsin bu yağış nə göyçək yağır.

    “Ənədəlib” ağaran bu ağ lələklər
    Səbah yer üzündə güllüyəcəklər,
    Yağsın qanadını yağsın məlklər,
    Bu yağış dünyaya gəlcək yağır.

  • Tayyib ATMACA.Muhteşem şiirler

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    İki Ateş Arasında

    Yürüdü çiçekler göçtü vaktimden,
    Yüreğim bir deprem bölgesi şimdi
    Ben Mecnun’um hala o Leyla değil,
    Kalmadı o aşkın gölgesi şimdi.

    Gözleri hülyamı teslim alırdı
    Körüğün önünde har’dı elleri.
    Her yokuş sonunda korku tuzağı,
    Ya da bana göre ‘yar’dı elleri.

    Gönül zindanında yattığım oldu
    Bir kez yoklamadı kuşluk sırası,
    Varsın iy’olmasın hatıra kalsın,
    Saçının açtığı kırbaç yarası.

    Yalnızlık

    daha ten çıkmadan kentin dışına
    başını alır da gider yalnızlık
    kalabalıklarda yalnız başına
    karanlık koynunda yatar yalnızlık

    şekile kalıba oturmaz boyu
    kabarır köpürür azar gün boyu
    sofraya varmadan ekmeği suyu
    can ocakta kaynar tüter yalnızlık

  • Arif EREN.Muhteşem şiirler

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    HEP SANA OLUR YÖNELMELER

    Gözler sana bakar, kulaklar seni dinler
    Doğada hiçbir renk, hiçbir ses
    Görmedi böyle bir ilgi.
    Yine bilgiler öğreteceksin öğretmenim,
    Bir elinde tebeşir, bir elinde silgi.

    Senin bulunduğun yerde öğretmenim,
    Senin konuştuğun yerde,
    Birer fikir çiçeğidir kelimeler.
    Öyle bir ışıksın ki sen,
    Hep sana olur yönelmeler.

    Senin oturduğun kürsüde,
    Bir başkasını görmeye
    Tahammül edilmez düşüncede bile.
    Kürsü, karatahta, tebeşir
    Bir anlam taşırlar seninle.

    Yurdumun göklerinde Ay-Yıldız
    Bir de sen dalgalanırsın.
    Yüreklerde yazılı adlarınız,
    Sen iyi bilirsin öğretmenim,
    Hiç kesilmeyecek rüzgârınız…

    KİM BİLİR?

    Zamanın dudaklarında,
    Küllenen bir sigara gün.
    Kim bilir,
    Bu kaçıncı akşamı
    Doğacak günümün?

    Sayılı günlerimi alıp yakıyorum,
    Kibrit çöpleri gibi kutusundan.
    Kimse vermeyecek tek çöp,
    Kimse vermeyecek bittiği gün,
    Böyle buyurmuş Yaradan…

    SONRA BULAMAZSIN AYNALARDA

    Yağmur nasıl kandırırsa bozkırı
    Öyle kandırdın beni
    Umut denen o solmaz çiçeği
    Söküp attın canevimden
    Kendi elimle dövdürdün beni
    Kendi elimle yazdırdın adımı
    Divâne defterine.

    Hiçbir şeyde rastlamadığım
    Buruk bir tat veriyordu konuşman
    Güzelliğini ustaca kullanıyordun
    Bense yağmurla beslenen
    Bir ırmak gibi sana akıyordum
    Kendi suyumla boğdurdun beni
    Kendi suyumla yok ettin.

    Yine de inkâr etmedim seni
    Hatıran, hiç yitirmedi kutsallığından
    Bu hüzün, bu yalnızlık
    Bir şey eskitemedi senden
    Hâlâ durur güzelliğin gözlerimde
    Gel, onu sana vereyim
    Sonra bulamazsın aynalarda…

    YUNUS EMRE

    Seni mutlu yapan iç huzuruna
    O denli muhtaç ki insanlar
    Ha huzursuz insan, ha ışıksız fânus
    Yürekler sevgisiz, beyinler boş
    Kararmaya başladı ruhlar Yunus.

    Hakkı dağa kaldırdı haksızlar,
    Ne izi belli, ne de yeri,
    Artık hak aramak bir kâbus.
    Kabalığın, zorbalığın olduğu yerde,
    Barış gülleri açmıyor Yunus.

    İnanma duygusunu kaybetti kimi insan,
    Yalansız konuşmaz oldu dilleri.
    “Ya hayır söyle, ya da sus”
    Bu anlayış içinde yaşamayı
    Bilsen, ne çok özledik Yunus

    Hoşgörünün, hoş tarafı unutuldu,
    Bir bilgelik oldu kusur aramak,
    Eleştiri konusu her husus.
    İnsanlar, senin gibi düşünmeyi
    Bir türlü öğrenemediler Yunus.

    Ondandır bu iflah olmayış,
    Bu düzende bir aksaklık var,
    Güçsüz kalıyor inançsız us.
    Niçin Allah aşkıyla tutuştuğunu
    Anlayanları dost bildik Yunus…

    YURT TESBİHİ

    Güneş, doğudan doğar Doğanşehir
    Seninle dizilsin şiire son iki hecesi
    Beş sesli kent ve ilçelerimiz
    Sımsıcak bir merhaba sana Örenşehir
    Ne selâmın gelir, ne haberin
    Aynı anlamı taşıyor adlarınız
    Bülbül çınlatsın kulaklarını Viranşehir.

    Bağlar, bahçeler beldesi Gülşehir
    Yol boyunca o cömert güzellik
    Gözlerimden süzülüp aktı gönlüme
    Bu duygular içinde geldim Nevşehir
    Tekrar Peri Bacalarını görmek için
    Bir yazbahar da gene gelecek
    Şimdi hoşcakal diyor şair

    Nasrettin Hoca ayrı bir dünya Akşehir
    Gülerken düşüne kalmış orada her şey
    Yüzer durur gölünde ördekler
    Güzellikler, beyler yöresi Beyşehir
    Sana nasıl övgüler yazmam
    Yediğim ekmekte unun var
    Başak saçlı, buğday tenli Seydişehir.

    Kırkağaç kavununu unutamam Alaşehir
    Âhilik kurumunu kuran Veli
    Kerâmet sahibi Ahi Evren
    Sende yaşadı, sende şehit oldu Kırşehir
    Ve son iki hecesi beş sesli
    Kent ve ilçelerimizin
    Orta direği sensin Eskişehir…

  • M.Nedim TEPEBAŞI.”GERÇEKLER YÜZÜNÜ MUTLAKA GÖSTERİR”

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye
    M Nedim Tepebaşı

    Genelde Hazreti Yunus Camii civarında, öğleden sonraları, merkeze gidecek öğrenciler kendilerini alacak sürücülere işaretle isteklerini belirtiyorlar. Yakın bir zamanda şehir merkezine inerken genç bir arkadaş el etti, durmak için pek de müsait bir durum olmamasına rağmen durdum, nereye gideceğini bilmiyorum, o da benim istikametimi bilmiyor, “Bizi de götürebilir misiniz?” dedi. “Buyurun” dedim, “Ama biz üç kişiyiz” dedi, ben de “Olsun” dedim. Lise öğrencisi arkadaşlar. Yolumuza devam ederken güzergâh üzerinde ortak bir noktamızın olduğu anlaşıldı. Onlar öğrenci belli, fakat gördüm ki onlar beni merak ediyorlar. Ben oralı olmasam da onlar bazı sorular soruyorlar. Nihayet birisi; “Abi ne iş yapıyorsunuz?” dedi. Ben de bir iş yapmıyorum deyince herhalde cevabım biraz garip geldi. Öyle ya arabasına bindikleri adam kim? Baktım olmayacak, kısaca kendimi tanıttım.
    Gençlik konusunda yeni bir çalışma yapıyorum, inşallah tamamlayabilirim. Aslında kısa zamanda bitirmek istiyorum, ancak bitirsem de şartlar belli, ne kadar zaman bilgisayarda kalacak onu bilemem. Gençlere, “Ben gençlik üzerine bir çalışma yapıyorum, sizden duymak istiyorum; gençlik nereye gidiyor?” dedim. Birisi, hemen çok kısa ama net cevap verdi; “Maddeye!” dedi. “Nasıl yani bu kadar mı kötü?” dedim, “Evet abi, bu kadar kötü, siz ne kadar biliyorsunuz bilemem ama durum hiç iyi değil.” dedi. Elbette ki ben onlar kadar akranlarının durumunu bilemem, onlar birbirlerini daha iyi tanıyorlar.
    Sözünü ettiğim durumdan bir müddet sonra, şehrin en merkezine en yakın bir yerdeki taziye evine girmek için en yakın bulduğum bir yere arabayı park ettim, az yukarıda polis ekibi zannederim operasyon yapıyordu, burnumun dibinde diyebileceğim yakınlıkta gördüğümü hiç anlatmayayım. Taziye evinde bulunan kişilere bir şeyler dememek için kendimi çok zorladım ama nihayetinde; “Cemaat, abiler, arkadaşlar! Lütfen, gençlerinizle, çocuklarınızla biraz ilgilenin, tavsiye ederim, onların size ihtiyacı var.” ve benzeri birkaç cümle söyledim. Gördüm ki durumlardan hepsinin haberi var, fakat ne yapacaklarını bilememekten muzdaripler.
    Bazen sosyal medya aracılığıyla madde bağımlılığının artmasından dolayı sızlanmalarımı, operasyonlarla gündeme gelen uyuşturucu kullanımındaki artışlarla ilgili paylaşımlar yapıyorum, üzülerek söylüyorum bu paylaşımlarım pek ilgi görmüyor veya görünüş öyle, gerçi benim paylaşımlarımın görüntüsü hep öyle yani okunsa bile ilgi gördüğüne dair pek belirti yok. Demek ki toplum ya duyarlılığını kaybediyor ya da; “Aman, sen de!” diyor veya bazı arkadaşlarımın dediği gibi “Aman biz ortalıkta görünmeyelim” deniliyor. Bulunduğum her ortamda da gençlik konusundaki duyarsızlığa dikkat çekmeye çalışıyorum, galiba ben anlatamıyorum ki bu söylediklerim de ilgi görmüyor, ya da en duyarlı kişiler bile bu işlerden elini eteğini çekmiş durumda. Birinci olan konular hayatımızdan çıkmak üzere, gündemde yok onlar. Peki, ne var gündemde; bunun cevabını aslında herkes benden daha iyi biliyor.
    Şunu söylemek durumundayım ki; lafla gençliğe sahip çıkılmıyor, olacağı da yok. Bazı topluluklar bulduklarıyla yetiniyor ve teselli buluyorlar. Bu tür oluşumların başında zaten donanımlı kimse de yok. Bu sözüme alınganlık gösterip kızanlar olacaktır elbette, olsun, ben gözlemlerimi söylüyorum. Büyük çoğunluk, etraf toplama, para kazanma, daha çok kazanma çabasında. Herkes bilmeli ki maazallah gençlik yıkılırsa, altında kalacaklar hepimiz olacağız.
    Düşünmek bile istemiyorum ama gerçekler yüzünü bir gün mutlaka gösterir.

    NOT: Bu yazı 01.05.2019 tarihinde YORUM GAZETESİ’in yayınlanmıştır.

  • Yalçın YÜCEL.”ANILAR” (Deneme)

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    İnsan, geçmişinin bilincinde olan, onu düşünce özünde taşıyan tek varlıktır. Geçmiş, geliştiricilik göstererek kişiyi daha
    ötelere taşıyorsa böylesi bir güç yaşamı yararlı kılar. Yaşamı taşınmaz yükler altına sokan, eylemlerde donukluk yaratan bir
    geçmiş ise yıkıcı ve duraksatıcıdır. Geçmiş geleceği yaratamıyorsa bir anlamı, bir değeri de olmaz. Geçmişin bir anılar birikimi
    olarak düşünülmesi, onun övünç kaynağı konumuna getirilmesi bireyin kendisi ile ilgili bir durumdur.
    Anılarınızı yazmak, onları unutmamak üzere bir köşede saklamak, nice yıllar sonra tekrar onlarla buluşmak en büyük
    ereğinizdir kaygısız. Hele bu anımsama bir de eksiksiz olursa daha bir değerlidir sizin için. Yalnızca sizin buluşmanız da
    yetmez anılara. Onları önce yakınlarınızdan başlayarak, sonra dostlara ulaşarak anlatmak isteyeceksinizdir. Bu anlatım belki
    de sizi rahatlatacak, gönendirecek ve yaşamın ötesine bağlayacaktır. Ama bana sorarsanız anılarımı kimseyle paylaşmazdım.
    Düşünürseniz sizin anılarınız bir başkasını neden ilgilendirsin ki? Onlar sadece size yakın dururlar. Başkalarının ilgisini ise hiç
    mi hiç çekmezler.
    Anılar elbet ki gökçektir, yakınlaştırıcı sevinçler bırakırlar yanı başınıza. Onlarla çok sıkı fıkı olmamalısınız. Zaman zaman
    belki, ama daha ötesi üzünçler oluşturacak, yıkacaktır sizi. Unutmamalısınız ki gelecek hep sizinle buluşmak üzere
    bekleyecektir orada. Dünya nimetlerinden her zaman büyük bir zevk alarak yaşamınızın sürmesi de önem gösterir sizin
    açınızdan. Baharın gelişinde neler sunar doğa? Bademler, erikler, şeftaliler, kirazlar ve daha niceleri çiçek açacaktır yeniden.
    Beyazlı, pembeli o renk renk çiçekler gözünüzün içinde nasıl da bayram edeceklerdir. Papatyalar, güller, gelincikler sizin için
    kokacaklardır yine. Sağlıklı bir dirilikle onlara bakmak ne de gökçektir. Ya yaşlılık öyle midir hiç? Hele bir de yatağa düşmeyi
    görün, sıkıntılar içerisinde geçen günlerin sizde bıraktığı derin izleri o zaman bir düşünün. Sevincinizin doruğa ulaştığı o anlar
    nasıl anılar sayfasına düşerse acının izleri de aynen yer alır o sayfalarda.” Hâlâ hatırlıyorum o günü/ Uzun bir hastalıktan
    kalkmıştım”(Melih Cevdet Anday), “Her dakikasını ayrı hatırlarım/ Erenköy’de geçen zamanımın/ Rüyama girer bir arada “
    (Oktay Rifat)
    Yazarsam kendim için yazarım not defterime. Bir gün açıp o sayfalarda şöylesine dolaşmak için. Yaşadığım günlere geri
    koymak için. Aslında benim için geçmiş ya da gelecek fark etmiyor.
    Gelecek bir yerde anıdır da. Siz bunun tersinde de düşünebilirsiniz elbet. Ya başkaları, onlar ne düşünürler bilebilir misiniz ki?
    Geçenlerde bir yapıtı okurken usuma gelip takıldı bazı konular. Gelecek günler bana neler getirebilir şöyle bir düşündüm.
    Hem öylesine yüzeysel bir düşün durumu da değildi bu. Bana umut vermedi nedense o günler. Birden karşıma acılar,
    hüzünler çıktı. Devleşmiş adımları ile ezeceklerdi az kalsın. Ya sevinçlerim öylemi? Bir köşeye çekilmiş büzülmüş küçücük
    şeyler yalnızca. Korkularıma ne desem ki? Gençliğimde kolaydı bu çekiler, ya şimdi. Kocamışlığım nasıl dayanacak bu çilelere?
    Dudaklarım tam bir gülücük atarken, yüzüm kırışıverecek birden. Gözlerim takılıp kalacak bir noktaya yine. Anılarımız…
    Gülümseten, düşündüren ve ağlatan anılarımız. “Ah, bu anılar/ Ne kadar kapasam da kapılarını/ Ne kapı dinliyorlar ne
    pencere/ Süzülüp geliyorlar yılların gerisinden/ Ah, bu anılar/ Öylesine sayısız, öylesine çeşitli/ Birike birike geliyorlar/
    Çocukluğumdan beri” (Şevket Yücel)
    Anılar deyince nerdeyse hepimiz onları geçmişin usumuza zaman zaman konuk olması olarak düşünürüz. Öyledir de
    çoğu kez. İşin en kötüsü ise gelecek günlerde anılar oluşturmamızdır kendimize. Olur mu diyeceksiniz? İnsan olarak ileriye
    dönük nice umutlar koyarız yaşam dallarımıza. Hatta onları çiçeklendirir, sonrada karşısına geçip bakışırız. Bu geleceğe konuk
    olup, onunla bir çay içimliği söyleşmek gibidir. Bir çay içimliği de olsa size mutluluk katar bu anlar. Aynen geçmişin izlerinin
    sizinle ara ara kucaklaşması gibi. Zaten yaşam dediğimiz umutlar ve anıların bir araya gelmesi değil midir? En önemli
    anılarımız şüphesiz ki çok isteyip de uzun süre sonra ulaştığımız o sevincin yüreğimize öpücükler kondurduğu anılardır. Ya da
    insanda çok derin yaralar bırakan acılı ve hüzünlü olanlar.
    Elbet ki insan olarak tümümüzün kendince bir yaşam öyküsü vardır. Hepsi de kendi içimizde büyük ve değerlidir. Bu
    durum, ‘büyük insanın büyük yaşamı şeklinde’ bir davranışla ortaya gelebilir. Böylesi bir gelişse bence yanlıştır. Çünkü her
    insan kendince büyüktür. Her kişi yaşam öyküsünü bir başkası ile paylaşmak ister. Siz bir başkasını dinlemiyor, onunla
    duygusallıkları, sızıları paylaşmıyorsanız sizin de birilerine anlatacaklarınız yoktur demektir. Unutmayınız ki insanlar
    içlerindeki dünyayı bir sofra gibi önlerine açtıkları zaman yaşadıklarını anlarlar. Yaşama tutunmaktır bu, hem de sıkıca
    tutunmak. Yeryüzüne çıkarılmayan düşünceler, sözcükler, anılar bir gün gelir ki sizi sıkıca sarıp nefes aldırmaz olurlar.
    03.06.2019 Yalçın Yücel – Biyografya
    www.biyografya.com/biyografi/4960 3/5
    Anılarım anımsanmıyorlar diye üzülsünler istemem. Yaşlandıkça çöküntüye uğrayan beynimin bastonla yürüyen
    hafızama bir tekme vurmasını da mutlaka engellemem gerekir. Bu yüzden anılarımı aklımda tutma yerine defterime eklerim.
    Defterim anılarım için bir uyanış, bir dürtüdür. “İçinde, gülüyor bana derinden,/ Sanki bir hatıra serinliğinden”(A.Hamdi
    Tanpınar) “Hiç olmazsa unutmamak isterdim./ Eski geceler, sevdiklerimle dolu odalar…/ Yalnız bırakmayın beni hatıralar./ Az
    yanımda kal, çocukluğum.”(Ziya Osman Saba) Tanpınar ve Saba’nın dizelerinde anlatmak istedikleri gibi gelecekte en zor
    anımsanan şey çocukluğumuzdur. Hangimiz altmışına geldiğinde çocukluk dönemlerini tam olarak anımsayabilir ki? Oysa
    yaşamın en gökçek günleridir onlar. Acılar unutulduğunda güzeldir, ya sevinçler ile mutluluklar…
    “Çocukluğunu düşünüyorum Emilia/ Deniz boyundaki ıssız yolu sabahleyin”(Melih Cevdet Anday)
    Bir de hatalar vardır, anımsandıkça çöküş yaşatan, düşündüren. Bu durum yaşamın içinde bazı olumsuzlukların
    çıkmasına da sebep olur. Suçluluk duyguları çekiştirip durur günleri. İnsan bu duyguların altında ezilmemek için kendini
    savunmaya geçer. Böylece düzlüklere ulaşır kişi. İçimize çöküp kalmak isteyen o düşünceye, o anı parçasına karşı ayakta
    kalmaksa önem gösterir. Bu zor durum karşısında zayıf düşmekte var elbet. O zaman konuyu başkalarına açmak kaçınılmaz
    olur.
    Ya rüya gibi anılara ne demeli? Usunuza takılıp kaldıklarında uyumadan uyur olursunuz. O an büyük bir zevk duyarsınız
    yaşamdan. Bu anılara rüya gibi anılar demenin de sebebi bu giz dolu duruma dayanır. “Apansızın anılarımı anımsıyorum, o
    sevili anılarımı/ Augsburg’daki çocukluğumu./ Anılarıma düşüyorum tartılarla, uzun süreli dakikalar/ Masaya doğru iyice
    yaklaşıp, yeniden yaratsam onları(Bertolt Brecht)
    Bunca düşüncelerden sonra bir soru sözcüklerin arasından parmak kaldırıyor bana. Anılara sığınarak zamanı
    düşündürebilir misin? Zaman, yaşamı değişikliğe uğratan kavram. Gün, zaman zaman tez geçmesini istediğimiz, onu iyice
    tanıyınca da yürüyüşünü yavaşlatması için yalvardığımız bir yaşam ayağı. Günler geçip gitmiştir derken hiç düşündünüz mü
    acaba? Geçip gitmiş midir, yoksa aynı noktada dönüp duran bir ayna mıdır? Yıllar önce, o gün dediğimizde bu bir avunma
    mıdır yoksa? Biraz ötemizde bizi derin uçurumların beklediğini nerden bilebiliriz ki? Önemli olansa o uçurumlarda neler
    bıraktığımız ve yitirdiklerimizdir.
    Az kalsın unutuyordum yine. Erişemediğimiz aşklar, günlerce yanı başımızdan eksik edemediğimiz bakışlar nerdeyse bir
    kenarda kalakalacaklardı. Sevdasız bir yaşamı düşünemeyiz elbet. Asıl anısal derinlikler onun içinde uzanırlar. Çoğumuz
    beklemişizdir o kaldırım bitişinde, ya da bir parkın koyu yeşilinde. Gelsin gelmesin umutlar göğün içi gibi sonsuzdur o
    bekleyişte. Yıllar geçse de o bekleyişlerimiz sanki sürer gibidir anılarda. “İşte hatıralar meyvası bahçe,/ Geçmiş ıstırabın
    neş’esi evim.”(Şükran Kurdakul)
    Anılar olmasaydı, anımsanmasaydı geçen günler, mutluluk en önemli dostunu yitirmiş olmaz mıydı?

  • Harika UFUK.”Yasemin”

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Kız kardeşim Yasemin’e…

    Bir demet yasemindir bazen aşktan hatıra,
    Şarkılara konudur, hafızada muhtıra,
    Kokusu nüfuz eder şiirde her satıra,
    Narin, zarif yasemin ekler ömrüme ömür,
    Mis kokulu bu çiçek sanki kalbimde mühür!

    Beyazı sarısı var, kokulusu özeli,
    Fikrimi sorarsanız beyazdır en güzeli,
    Yasemine sevgimin izi bende ezeli,
    Narin, zarif yasemin ekler ömrüme ömür,
    Mis kokulu bu çiçek sanki kalbimde mühür!

    Harika’dır yasemin gönüllerde sultandır,
    Hurilerin cennetten getirdikleri andır,
    Eşsizliği bilinir, kardeştir, cana candır,
    Narin, zarif yasemin ekler ömrüme ömür,
    Mis kokulu bu çiçek sanki kalbimde mühür!

    Harika Ufuk
    Adana
    2 Haziran 2019
    Saat:23.15

  • Gülten ERTÜRK.”Emeklim”

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Olmasa olmazdı ne yurt ne de yuva
    Eli ekmekli olmaktı tek hedefin
    Yeri geldi karşı da koydun soğuğa
    Senelerce uğraştın kendin didindin.

    Birazda kenara bırakayım dedim
    Yarım lokmanı da ailenle yedin
    Kimi gün üzüldün kiminde sevindin
    Emeklilik nasıldır? Nerden bilirdin.

    Gün geldi emekli oldun ya sonunda
    İkramiye, enflasyon ne durumda?
    Neye yeter bu zamanda şu konumda?
    Yüzün yere eğdin; suçlusu sen miydin?

    Sigortası var dedin belki sevindin
    Sen zamanında az mı emekler verdin?
    Kim bilir kaç saat sırada bekledin
    Üç aylık maaş kuyruğunda can verdin.

    Yüzünde izi var anlındaki terin
    Niyetin helalinden yemek istedin
    Namussuzluk hilelik yalan bilmedin
    Emeklilikte bunları hak etmedin.

    Kim bilir kafanda ne düşünceler var?
    Belki de sesini birileri duyar!
    Hangi mekanda söylesen kime uyar?
    Seni senden başkası anlayamaz
    Emeklim! …

  • Leyla ARSAL.”İnfitar”

    1521450_720951791248802_1490569933_n (2)

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Bilmem hatırlar mısın,gözlerinin ruhumu sıkıştırdığı “o” ilk ser/ab-ı?
    Yatac/ak toprak parçası bulamayınca, ruhların Sema’da asılı kalışı!
    Kesilir ümitler dünyadan, bu hal üzere bir müddet baş aşağı.
    Kalmayınca vakit sıyırır ruhu, bedenin apansız ve arsız telaşı…

    Yine de sevdim Celladın hükmederek ruhuma ilk dokunuşunu…
    Dünya üzerinde görmedim böylesi asil ve muzaffer duruşu…
    Bu “haz” firdevs tezahürü, müteşabih bir an’ın soluksuz çoşkusu…
    Sultan Süleyman’ın dergahındaki karıncanın dahi yoktur kuşkusu…

    İcazet yok! Ruhu terkedip giden meczup bedene Asr-ı Saadette!
    Nefsi ney’le meşgul ise, yine onunla beraber olacak Hakikatte!
    Sanmaki vazgeçecek muhabbetten, gözü riya’sız hep firkatte!
    Bu dem üzere “nihavend” sürecek ömr-ü zelil, daimi kesrette!

    Nasıl da alışmış ruhu hemeyâna, sanki asırların tanışıklığı…
    İki YOK’luk hasılı cemre’nin, YOK’luk uğruna barışıklığı…
    Kendinden geçen, lakin yekdiğerinden “asla” geçmeyen adaklığı!
    Son bulacak esaret mahşerde, ebediyete intikal sanıklığı!…

    Hakkımdır, göz koymasın kimse, alacağım alnımın akıyla…
    Hilkat’in kanunları mübecceldir, dönmüyor dünya çarkıyla…
    Kimbilir sürgün’ün hangi “yas” günü, sadece meridyen farkıyla…
    K/öz K/öze uzanıp musallaya, Aşk’la kavuşacağız Rahman’a!…

  • Ahmet DİVRİKLİOĞLU TUFAN.”Ögünsün…”

    ad

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    Hergünüm hüzün,gam benim
    Kaysak tutmaz yaram benim
    Delik,deşik şuram benim
    Derman olmaz yaran bana

    Bahar kıştan çetin geçti
    Yüreğime çığlar düştü
    Seven bana ne demişti
    Ama sonuç hüsran bana

    Kaderim başıma bela
    Taa…doğuştan düşman bana
    Pişman etti doğduğuma
    Rahat vermez yaram bana

    Yanar içimden tüterim
    Bugün dünümden beterim
    Bu talihle ne ederim
    Mutlu sanır soran bana

    Hayattan gölgece geçtim
    Bir ömrü hiçle değiştim
    Bilin göç etmeden göçtüm
    Öğünsün o vuran bana

  • Hasan AKAR.”TOKAT’TAN KOSOVA/MAMUŞA’YA TAŞINAN KAN YA DA HASRETİN ADI MELDA MAZREK”

    TOSAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) Başkanı,
    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    TİKA, Zile Belediyesi,BAŞTEK ,Mamuşa Belediyesi ,Yunus Emre Enstitüsü koordinesiyle 16-19 Nisan 2019 tarihleri arasında düzenlenen “Tokat-Zile’den Prizren-Mamuşa’ya Uluslararası Kültür Köprüsü “ etkinlikleri için 16 Nisan 2019 Salı günü Kosova-Prizren –Mamuşa’dayız.
    Mamuşa ‘yı kuranlar ve bugüne ulaştıranlar 18.yüzyılda Tokat’tan giden atalarımız. Etkinlikler çerçevesinde Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç misafirler onuruna kasaba halkıyla beraber öğle yemeği veriyor. Ben yemek sonrası fırsattan istifade kasaba merkezindeki Kosova savaşında şehit düşenler anısına yaptırılan şehitliğe ve mezarlığa giderek hem dua ediyor hem de mezar taşları ile ilgili fotoğraf çalışması yapıyorum.
    Sempozyumun yapılacağı Anadolu İlkokulu’nun merdivenlerine tırmanırken dokuz on yaşlarında bir kız çocuğu bacaklarıma sarılıyor. Aman Allah’ım bu ne manzara anlatımı çok zor duygular içinde sevinçle birlikte ne yapacağımı ne edeceğimi ne diyeceğimi bilemiyorum. İşte Tokat’tan iki asır önce bu topraklara gelmiş atalarımın torunlarının kanı çekiyor demek ki.
    Hasret bir an vuslata dönüşüyor, nisan ayının rengârenk açan çiçekleri arasında. Sarılıyorum, sarılıyorum adını soruyorum Melda Mazrek. Okulda Seyide Nazire olarak adı geçiyormuş. Benim kızlarım Deniz gibi, Bilgecan gibi evlat kokuyor, hasret kokuyor yüreği, memleket kokuyor kıvırcık saçları, bayrak kokuyor sineme sarılışı, aynısı… Evet, aynısı Türkiye’deki Ayşelerin, Leylaların, Selenayların, Asenaların aynısı, toprak kokuyor bedeni, Tokat kokuyor, Türkiye kokuyor Melda’nın küçücük yüreği.
    Ve sonrasında ağlıyorum, gözlerimden yaşlar süzülüyor sessizce Yeşilırmak’tan Prizren’deki Bistrica Nehri’ne… Hasret büyüyüp taşıyor, taşıyor, Balkanlardaki Bistrıca Köprüsü’nün taş kemerlerinden Anadolu’nun bakir şehri Tokat’ın Hıdırlık köprüsüne…
    Şükrediyorum bin kez Rabbıma dört yıl önce gittiğim Plevne’den sonra beni Mamuşa’da bir kez daha soydaşlarımla, Melda Mazreklerle, Balkanlara Türk-İslam mührünü vuran Evlad-ı Fatihan’la buluşturduğu için.
    ***
    “Muhacirler kaybedilen topraklarımızın aziz hatıralarıdır”
    Böyle diyor Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK 17 Ocak 1931’de.Balkanları ve o topraklardan kopup gelen, Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan o güzel insanlar için.
    Ve atası, babası Tahir Efendi Kosova’nın İpek şehrine bağlı Suşitsa Köyünde doğup İstanbul’a göç eden ancak bir daha da geri dönemeyenlerden İstiklal Marşımızın şairi Mehmet Akif ERSOY:
    “Nerde olsam çıkıyor karşıma bir kanlı ova…
    Sen misin, yoksa hayalin mi? Vefasız Kosova!
    Hani binlerce kıvanç verici hadiseli senin her adımın?
    Hani koynunda yarıp geçtiği yol Yıldırım’ın?
    Hani asker? Hani kalbinde yatan Şah-ı Şehid?
    Ah o zafer kurbanı nerde bugün? Nerde o bayram?
    Söyle; Meşhed, öpeyim secde edip toprağını,
    Yok mudur sende Murad’ın iki üç damla kanı.”
    Mısralarında Balkanları anlatıyor ne büyük bir hüzünle, asırlara sığmayan hasretle…
    Balkanlar denilince Evlad-ı Fatihan diyarı gelir aklımıza. Balkanlar denilince Bulgaristan, Batı Trakya, Bosna-Hersek, Kosova gelir aklımıza. Tarih sayfalarını gezerken Malazgirt Savaşından sonra Türkleşen Anadolu’dan taşan insanların Balkanlara gittiklerini görürsünüz.
    “Tokat-Zile’den Prizren-Mamuşa’ya Uluslararası Kültür Köprüsü” Etkinlikleri için bildirimizi sunmak ve çalışmalara katılmak üzere 16-19 Nisan 2019 tarihleri arasında Kosova’ya davetliyiz.
    15 Nisan 2019 sabahı Priştine Havaalanındayız. TİKA ve diğer ilgililer bizi karşılıyorlar. Kosova Genç İzciler Derneği’nden Afrim Kantarcı, Nevron, Dona ve El Kuran bütün programlarda bize rehberlik etmek için görevlendirilmiş gönüllülerimiz. İlk gün bize tahsis edilen otobüsle kısa bir şehir turundan sonra ziyaretimiz Priştina’daki Murat Hüdavendigar’ın türbesine gerçekleşiyor.1389 yılında Kosova’da yapılan savaş sonrası Sırp Kralı Lazar’ın damadı Miloş Obraviç tarafından şehit edilen padişahın türbesi TİKA tarafından restore edilmiş. Ayrıca bina içine bir de müze eklenmiş. Dualarımızı yapıp Prizren’de konaklayacağımız Hotel Theranda’ya dönüyoruz.
    Öğleden sonra Prizren’i geziyor, Balkanlardaki bu Türk şehrinde Anadolu’yu koklamaya çalışıyoruz. Şehrin mimari yapısı ve günümüze ulaşan tarihi eserleri sizin sanki kendi memleketinizde olduğunuzu gösteriyor. Tokat’tan gelen bazı dostlarla beraber akşam namazı için 1615 yılında yaptırılan tarihi Sinan Paşa Camisi’ne gidiyoruz. Caminin İmam Hatibi Ünyeli Mustafa Tombaş Bey ile tanışıyor, Prizren’deki dini faaliyetler hakkında bilgi alışverişinde bulunuyoruz.
    İkinci gün Mamuşa’da düzenlenen “Tarihi ve Kültürüyle IV. Zile Sempozyumu” için Mamuşa Anadolu İlkokulu Konferans salonundayız. Program’da saygı duruşu ve İstiklal Marşı’nın okunmasından sonra Düzenleme Kurulu Başkanı, aziz dostum Prof. Dr. İbrahim Tüzer, BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök, Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı, Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç,Zile Belediye Başkanı Şükrü Sargın,Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Bünyamin Şahin,TİKA adına koordinatör Yardımcısı Zeki Bulduk,Türk Dil Kurumu Başkanı Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Tokat Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu’nun konuşmaları ve plaket töreni var.
    Açılış konuşmalarında, Düzenleme Kurulu Başkanı Prof. Dr. İbrahim Tüzer’in:”Mekanlar değişmiş olabilir, coğrafyamız değişmiş olabilir;fakat bizi bir araya getiren aynı pota içerisinde bir kimlik kazanmasına imkan veren kültürel öğeler hatırlandıkça devam eder ve nesilden nesile aktarılır.”şeklindeki duygularını dile getirmesi,;BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök’ün: Türkiye Cumhuriyeti bütün kurumlarıyla,askeriyle,bilim adamlarıyla,İş adamlarıyla var gücüyle soydaşlarımızın yanındadır” mesajları;Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Bünyamin Şahin’in Kosova’daki Türk öğrencilere yüksek lisans ve yüksek lisans üstü programlar için Tokat’ta kontenjan açma çalışmalarını müjdelemesi, hatta bu çalışmayı yapacak olan ekibi bizler orada iken hemen Mamuşa’ya getirtmesi (Bilahare Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi ile Prizren Ukshin Hoti Üniversitesi arasında öğrenci değişimi,,öğretim üyesi değişimi,doktora programları konusunda anlaşma imzalanmıştır);Tokat Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu’nun :” Mamuşa’yı biz Tokat’ın 12.ilçesi kabul ediyoruz “ sözleriyle birlikte karşılıklı öğrenci gezileri konusunda yardım vaat etmesi hem Mamuşalıları hem de bütün katılımcıları çok mutlu ediyor.
    Ev sahibi Mamuşa Belediye Başkanı Abdüldadi Krasniç ise :”Türkiye Cumhuriyeti kurum ve kuruluşları bugüne kadar olduğu gibi, yurt dışındaki biz kardeşlerinize bundan sonra da desteklerini artırarak devam ettireceğinden şüphemiz yoktur.” Sözleri salonda milli duyguların esmesini sağlıyor.
    Etkinliklerde Düzenleme Kurulu ve bildiri sunanlar ve görev alanlar haricinde İstanbul’dan, Ankara’dan, Tokat’tan davetli katılımcılar da var. Zileli İş Adamı Cemalettin Dinçer, Tokat İl Kültür ve Turizm Müdürü Adem Çakır, Yerel Tarihçi Hasan Erdem, Gazeteci Zekeriya Yılmaz, BAŞTEK’den Mustafa Çağlar, Necmettin Eryılmaz, Sanatçı Erol Koçan’la beraberiz o topraklarda.
    Kahvaltılarda, çay molalarında, geziler sırasında ve fırsat buldukça İrfan Ünver ,Mamuşa’ya daha önce üç kez giderek bu köprülerin kurulmasında büyük rolü olan Mehmet Yardımcı,Necdet Kurt,Mustafa Çağlar,İlhan Genç,Feyyaz Sağlam,Zekeriya Yılmaz,Bahtiyar Sipahioğlu,Cemali Tunalıgil, Adem Çakır ,Erol Koçan,Hasan Erdem,Ahmet Divriklioğlu Beylerle özel sohbetler yapmaya da çalışıyoruz.
    Mamuşa Belediyesi’ne gittiğimizde dışarıda başta Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç,Yardımcısı ,belediye meclis üyeleri ve Mamuşalılar oluşturdukları koridorda bizi hasretle kucaklıyorlar.Tokat Belediye Başkanı Av.Eyüp Eroğlu Tokat’tan götürdüğü iki bağlamayı ve kültür yayınları arasında yeni çıkan iki kitabı Belediye Başkanına hediye ediyor.Meclis salonunda konuşmalar öncesi biz de Tokat’tan götürdüğümüz Tokat yazmaları ile birlikte bazı eserlerimizi Mamuşa Belediye Başkanımıza takdim ediyoruz.
    Öğle yemeğini Mamuşa Belediyesi Mamuşa’da bir restoranda veriyor. Biz misafirlerle birlikte Mamuşa gençleri de büyük bir coşku içinde aramızdalar.
    Mamuşa ,Kosova’da tek Türk Belediyesi.Türk kültürünü bugüne kadar en iyi koruyan Prizren’e 16 km uzaklıkta asfalt bir yolla bağlı.Komşuları arasında Novaka, Sımaç, Medveça, Poyata, Nepırbişta,Trınya, Poyota, Retimya ve Optoruça köyleri bulunuyor.
    Mamuşa’nın tamamı Türk ve Tokat’tan göç eden ailelerden oluşuyor ama zamanla bu bağlar kopmuş maalesef.2011 resmi bilgilerine göre 2830 erkek,2864 kadın olmak üzere toplam 5694 nüfusa sahip. Son sayımda ise bu nüfus 6300 olarak görülmektedir. Yüzölçümü 23 kilometre kare. Yemyeşil verimli bir ova ve içinde şirin mi şirin bir kasaba.
    Günümüze ulaşan evlerin mimarisi bizim evlere çok benziyor. Özellikle kapılar ve kapı üzerindeki aksesuarlar sizi hemen Tokat’ın eski evlerindeki kanatlı kapılarına götürüyor. Kosova Parlamentosu tarafından 27 Eylül 2005’de alınan tarihi bir karar ile Mamuşa’da hemen her evde Türk bayrağı bulunuyor, Türkçe konuşuluyor.Bugün NATO Barış Gücüne bağlı Mahmut Paşa Kışlası kapanmış ancak Mehmetçik Mamuşa’dan tamamen ayrılmamıştır.KFOR Bünyesinde altı rütbeli subayla birlikte az sayıda askerimiz orada bulunmakta ve Türkiye ile koordineyi sağlamaktadır.
    1998-1999 Kosova savaşı sırasında bu beş binlik Türk kasabası Sırpların zulmünden kaçan 45.000 civarında Arnavut’u evlerinde üç aya yakın misafir ederek korumuştur. Sırplar Mamuşa’yı da nihayetinde abluka altına almış ancak Nato Barış Gücü’nde etkin rol oynayan Türkiye’nin tepkisinden çekinmiş Arnavutların trenle Arnavutluk’a gönderilmelerine izin vermiştir. Dolayısıyla Arnavutlar Mamuşa’ya büyük bir vefa besliyorlar.
    Kasabada ilk göze çarpan H.1230 (1831) tarihli bir saat kulesi var. İki camii vatandaşlarına hizmet vermektedir. Birincisi Kamber Bey Camii yerine 1980 yılında yapılan Merkez Camii diğeri de 2013 yılında hizmete açılan Yeni Camii’dir.
    Kültür alanında sıkıntılar ise bir hayli fazla. 1998 yılındaki Kosova olayları bütün yayınların durmasına yol açmış. Bu yüzden Sofra Kültür Sanat Dergisi yayınına ara vermiş 1999 yılında üçüncü sayısıyla bir dönüş yapmış ancak 14.sayıdan sonra yayınlarına ara vermek zorunda kalmış.2002 yılında yayın hayatına başlayan Derya Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi ise yayın hayatını ancak 8 sayı kadar sürdürebilmiştir.
    Mamuşa Türkiye’nin desteğinden hiç mahrum kalmamış.1999 yılında Kosova’nın bağımsızlığını kazanmasının ardından dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel ve Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu’nun, 2010 yılında Başbakan R.Tayyip Erdoğan’ın ve birçok devlet yöneticisinin, belediye başkanının ziyaretleri bunun en bariz örnekleri.
    Sempozyumun ilk oturumunu Prof. Dr. İbrahim Tüzer yönetiyor. Prof. Dr. İrfan Morina :“Rivayetler ışığında tarihi yazılan bir belde: Mamuşa”,Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı :“Zileli Aşıklardaki Anadolu Aşıklık Geleneklerinin Prizrenli Aşık Ferki’de benzerlikleri”,Prof.Dr.Tacide Hafız :”İşkodra’da 1944 yılında yayınlanan bir Sarı Saltık Efsanesi”,Mustafa Özcivan:”Kosova ve Balkanlarda Bektaşilik” bildirilerini sunuyorlar.
    İkinci oturum’un başkanlığında Prof. Dr. Tacide Hafız var. Prof. Dr. İlhan Genç:”Zile’den Priştine’ye ortak değerler, Muharrem Efendi Ailesi ve Suzi Çelebi”,Prof. Dr. İrfan Ünver :”Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu-Kosova Kültür İlişkilerinin 40 yıllık öyküsü”,Fatma Dinçer :”Tokat’taki Mamuşa, Mahmut Paşa Mahallesi”,Prof. Dr. Ali Yaman :”Zile’de ocak kurumu bağlamında Anşa Bacılılar Ocağı”,Necdet Kurt:”Tokat ve Zile türkülerinin Kosova-Prizren türküleriyle mukayesesi”,Cemali Tunalıgil:”Mamuşa’da yetişen âlim, şair ve önemli şahsiyetler” konulu bildirilerini katılımcılarla paylaşıyorlar.
    Üçüncü Oturum’un başkanlığını Prof. Dr. Ali Yaman yürütüyor. Prof. Dr. Nimetullah Hafız:”Rumeli’de Bektaşilikle ilgili 1927 yılında yayınlanan bir makale”, Hayrettin İvgin:”Zile’de ve Mamuşa’da derlenmiş benzer atasözlerini üzerine değerlendirmeler”,Ahmet Divriklioğlu :”Tokat-Zile’deki Halk inançlarının Priştine ve Mamuşa’ya yansıması”,Feyyaz Sağlam:”Mamuşa’da yayınlanan Sofra ve Derya dergilerinde Türk dünyası”,Lütfi Vidinel:”Kosova mimarisine ve ev kültürüne Tokat-Zile etkisi” bildirilerini sunarken biz de hazırlamış olduğumuz :”Tokat Almus Mamu Köyü’nden Kosova-Prizren Mamuşa’ya uzanan Kültür yolu” bildirimizi fotoğraflar eşliğinde sunma gayretini gösteriyoruz.
    Çarşamba günü sabah erkenden kalkıp Prizren’deki bazı tarihi mekânları gezmeğe gayret ediyorum ama 2.Dünya Savaşı yıllarında yıkılmış olan Arasta Camii’nin ayakta kalan tek minaresi gibi boynu bükük dönüyorum oteldeki kahvaltı saatine. Cadde ve sokaklar bana Niksar’ın şu andaki sivil mimarisini çağrıştırıyor. Ve ben bir kez daha hüzünleniyorum her bir ata yadigârı esere baktıkça:
    “Prizren’de bir minare,
    Seni kim koydu bu hale?
    Eşini kaybetmiş kuşlar gibi,
    Şimdi öksüz ağlıyor biçare.”
    Diye dudaklarımdan dökülen mısralar arasında avunmaya çalışıyorum.
    Aynı gün Prizren’de Yunus Emre Enstitüsü Konferans salonundayız. Enstitüde sempozyum öncesi Saz sanatçısı –Müzisyen Şevki Kazan Kosova ve Tokat türkülerinden derlenmiş nefis bir konser veriyor. Âşık Veysel hayranı olduğunu söyleyince de bizleri “Uzun ince bir yoldayım/Gidiyorum gündüz gece “ sine götürüyor Koca Veysel’in.
    Dördüncü Oturum’un Başkanlığını Prof. Dr. İlhan Genç yapıyor. Ayhan Aydın:” Kosova’da tekkelerde yaşayan hoşgörü ve Gyakova’da Bektaşilerin bugünü”,Hevzi Mazrek :”Kosova’daki Osmanlı mirasımız, Mamuşa saat kulesi ve restorasyonu”,Altay Suroy:”Prizren’de su ile ilgili inanmalar”,İskender Muzbeg:”Çağdaş Kosova Türk şiirini zenginleştiren atasözleri ve deyimlerimiz”,Bahtiyar Sipahioğlu:” Mamuşa’da geleneksel düğün adetleri” bildirilerini sunuyorlar ve bütün oturumların genel değerlendirmeleri Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Prof. Dr. İbrahim Tüzer ve İrfan Ünver tarafından yapılıyor.
    Ben ise bu sempozyumda bildirisini sunan Altay Suroy’u dinlerken, düne dönüyor, O’nun 1998 yılında Niksar’a gelişini düşünüyorum.
    8 Temmuz 1998 tarihli Yeşil Niksar Gazetesi’nde: “Sempozyumun Düşündürdükleri” başlıklı yazımda IV. Uluslararası Niksar Çamiçi Yayla Şenlikleri çerçevesinde düzenlenen Dr.İrfan Nasrettinoğlu’nun yönettiği “Uluslararası Türk Dünyası Sempozyumu”’nda Kosova’nın ateş çemberinden dağ yollarını aşarak Niksar’a ulaşan Altay Suroy Recepoğlu’nu hüzünle dinlerken; Kosova’dan gelecek olan Kosova Prizren Doğru Yol Kültür Derneği Folklor ve Müzik Topluluğu’nun Sırp vahşeti yüzünden şehirlerinden çıkıp Niksar’a gelemeyişlerine üzülmüş, bu tarafta bir saat bu önemli etkinliğe zaman ayıramayanlara sitem etmiştim.
    Yunus Emre Enstitüsü’nde iken Ankara’dan gelen acı bir haber neticesi programları yarıda bırakarak aynı gün akşamı Kosova TİKA koordinatörü Hasan Burak Ceran ve koordinatör yardımcısı Zeki Bulduk’un ilgileri ile uçak biletlerimiz yeniden ayarlanınca Prizren’den Türk Dil Kurumu Başkanı Prof. Dr. Gürer Gülsevin Hocam ile birlikte ayrılmak zorunda kalıyorum.
    Bizi, Prizren’den Priştine Havaalanına Priştine Üniversitesi Filoloji Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr Ergin Jable özel otomobiliyle ulaştırıyor. İstanbul Havaalanında uçak kalkış saatlerimize kadar yol arkadaşım Prof. Dr. Gürer Gülsevin Hocamla sohbetimizde tarihin derinliklerine bir gezi yapıyoruz.Sonrası yine ayrılık.
    Yahya Kemal BEYATLI’nın “Açık Deniz” şiirindeki:
    “Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum:
    Her lahza bir alev gibi hasretti duyduğum”
    Mısralarında hasretini yaşattığı Üsküp’ü göremeden Piriştine-İstanbul, Samsun üzerinden Tokat’a dönüyorum.
    Teşekkürlere gelince; Tokat’ı Zile’yi Kosova’ya Priştine, Prizren, Mamuşa ve Üsküp’e taşıyan çok sağlam bir kültür köprüsü kurmak için büyük özverilerde bulunan kurumlara, kuruluşlara her bir değere nasıl teşekkür edilir bilemiyorum.
    Tabi ki, başta TİKA (Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı),TİKA Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Birol Çetin, Kosova TİKA Koordinatörü Hasan Burak Ceran, Koordinatör Yardımcısı Zeki Bulduk, Türk Dil Kurumu, Başkan Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Tokat BAŞTEK (Başkent Tokatlılar Eğitim Kültür ve Dayanışma Derneği),Tokat Belediyesi, Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu, Zile Belediyesi, Zile Belediye Başkanı Şükrü Sargın, Eski Başkan Lütfi Vidinel, Mamuşa Belediyesi, Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç, Prizren Yunus Emre Enstitüsü, Başkan Dr. Mehmet Ülker ve de canla başla gayret eden;
    Düzenleme Kurulu, Başkan Prof. Dr. İbrahim Tüzer, BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök, Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı hocamız var.
    Mamuşa’da Belediye Başkanı ile birlikte sempozyumlarda ev sahipliği yapan Anadolu İlk ve Orta Alt Öğretim Okulu Müdürü Milazim Mazrek ve personeli; bizlere zaman ayırmada sınır tanımayan rehberlerimiz Afrim,Nevron,Dona;marketimden size bir şey içirmeden bırakmam diyen Ramadan Şala,Pamuk şekerci Burhan Karaniç de var.
    Elbette bu etkinliklerin verimli geçmesi için çırpınan çok sayıda isimsiz kahramanlarımız da var. Her birine ayrı ayrı teşekkür ediyor, hasret yüklü selamlar, sevgiler, saygılar ve dualar gönderiyoruz Turnalarla Anadolu’ dan Balkanlar’a.
    Son sözü Mamuşa’da tanıma ve tanışma fırsatı bulduğum Zeynel Beksaç’ın çok anlamlı bir sözü ile bitiriyorum:
    “Biz, göç yağmurları ile ıslanan toprakların çocuklarıyız ”
    İstanbul’un fethinin 566. yılı ve Mübarek Ramazan Bayramı Türk-İslam Dünyasına kutlu olsun.
    Fotograf: Melda Mazrek ve arkadaşları
    Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç

  • Remzi ZENGİN.(Türkiye Cümhuriyyeti, Tokat).Muhteşem şiirler

    10498648_1088017144548624_2375876398071380324_o

    TOSAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) Başkanı,
    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

    TOKAT’TAN KOSOVA/MAMUŞA’YA TAŞINAN KAN
    YA DA HASRETİN ADI MELDA MAZREK
    Hasan AKAR
    TİKA, Zile Belediyesi,BAŞTEK ,Mamuşa Belediyesi ,Yunus Emre Enstitüsü koordinesiyle 16-19 Nisan 2019 tarihleri arasında düzenlenen “Tokat-Zile’den Prizren-Mamuşa’ya Uluslararası Kültür Köprüsü “ etkinlikleri için 16 Nisan 2019 Salı günü Kosova-Prizren –Mamuşa’dayız.
    Mamuşa ‘yı kuranlar ve bugüne ulaştıranlar 18.yüzyılda Tokat’tan giden atalarımız. Etkinlikler çerçevesinde Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç misafirler onuruna kasaba halkıyla beraber öğle yemeği veriyor. Ben yemek sonrası fırsattan istifade kasaba merkezindeki Kosova savaşında şehit düşenler anısına yaptırılan şehitliğe ve mezarlığa giderek hem dua ediyor hem de mezar taşları ile ilgili fotoğraf çalışması yapıyorum.
    Sempozyumun yapılacağı Anadolu İlkokulu’nun merdivenlerine tırmanırken dokuz on yaşlarında bir kız çocuğu bacaklarıma sarılıyor. Aman Allah’ım bu ne manzara anlatımı çok zor duygular içinde sevinçle birlikte ne yapacağımı ne edeceğimi ne diyeceğimi bilemiyorum. İşte Tokat’tan iki asır önce bu topraklara gelmiş atalarımın torunlarının kanı çekiyor demek ki.
    Hasret bir an vuslata dönüşüyor, nisan ayının rengârenk açan çiçekleri arasında. Sarılıyorum, sarılıyorum adını soruyorum Melda Mazrek. Okulda Seyide Nazire olarak adı geçiyormuş. Benim kızlarım Deniz gibi, Bilgecan gibi evlat kokuyor, hasret kokuyor yüreği, memleket kokuyor kıvırcık saçları, bayrak kokuyor sineme sarılışı, aynısı… Evet, aynısı Türkiye’deki Ayşelerin, Leylaların, Selenayların, Asenaların aynısı, toprak kokuyor bedeni, Tokat kokuyor, Türkiye kokuyor Melda’nın küçücük yüreği.
    Ve sonrasında ağlıyorum, gözlerimden yaşlar süzülüyor sessizce Yeşilırmak’tan Prizren’deki Bistrica Nehri’ne… Hasret büyüyüp taşıyor, taşıyor, Balkanlardaki Bistrıca Köprüsü’nün taş kemerlerinden Anadolu’nun bakir şehri Tokat’ın Hıdırlık köprüsüne…
    Şükrediyorum bin kez Rabbıma dört yıl önce gittiğim Plevne’den sonra beni Mamuşa’da bir kez daha soydaşlarımla, Melda Mazreklerle, Balkanlara Türk-İslam mührünü vuran Evlad-ı Fatihan’la buluşturduğu için.
    ***
    “Muhacirler kaybedilen topraklarımızın aziz hatıralarıdır”
    Böyle diyor Cumhuriyetimizin kurucusu Gazi Mustafa Kemal ATATÜRK 17 Ocak 1931’de.Balkanları ve o topraklardan kopup gelen, Türkiye’ye göç etmek zorunda kalan o güzel insanlar için.
    Ve atası, babası Tahir Efendi Kosova’nın İpek şehrine bağlı Suşitsa Köyünde doğup İstanbul’a göç eden ancak bir daha da geri dönemeyenlerden İstiklal Marşımızın şairi Mehmet Akif ERSOY:
    “Nerde olsam çıkıyor karşıma bir kanlı ova…
    Sen misin, yoksa hayalin mi? Vefasız Kosova!
    Hani binlerce kıvanç verici hadiseli senin her adımın?
    Hani koynunda yarıp geçtiği yol Yıldırım’ın?
    Hani asker? Hani kalbinde yatan Şah-ı Şehid?
    Ah o zafer kurbanı nerde bugün? Nerde o bayram?
    Söyle; Meşhed, öpeyim secde edip toprağını,
    Yok mudur sende Murad’ın iki üç damla kanı.”
    Mısralarında Balkanları anlatıyor ne büyük bir hüzünle, asırlara sığmayan hasretle…
    Balkanlar denilince Evlad-ı Fatihan diyarı gelir aklımıza. Balkanlar denilince Bulgaristan, Batı Trakya, Bosna-Hersek, Kosova gelir aklımıza. Tarih sayfalarını gezerken Malazgirt Savaşından sonra Türkleşen Anadolu’dan taşan insanların Balkanlara gittiklerini görürsünüz.
    “Tokat-Zile’den Prizren-Mamuşa’ya Uluslararası Kültür Köprüsü” Etkinlikleri için bildirimizi sunmak ve çalışmalara katılmak üzere 16-19 Nisan 2019 tarihleri arasında Kosova’ya davetliyiz.
    15 Nisan 2019 sabahı Priştine Havaalanındayız. TİKA ve diğer ilgililer bizi karşılıyorlar. Kosova Genç İzciler Derneği’nden Afrim Kantarcı, Nevron, Dona ve El Kuran bütün programlarda bize rehberlik etmek için görevlendirilmiş gönüllülerimiz. İlk gün bize tahsis edilen otobüsle kısa bir şehir turundan sonra ziyaretimiz Priştina’daki Murat Hüdavendigar’ın türbesine gerçekleşiyor.1389 yılında Kosova’da yapılan savaş sonrası Sırp Kralı Lazar’ın damadı Miloş Obraviç tarafından şehit edilen padişahın türbesi TİKA tarafından restore edilmiş. Ayrıca bina içine bir de müze eklenmiş. Dualarımızı yapıp Prizren’de konaklayacağımız Hotel Theranda’ya dönüyoruz.
    Öğleden sonra Prizren’i geziyor, Balkanlardaki bu Türk şehrinde Anadolu’yu koklamaya çalışıyoruz. Şehrin mimari yapısı ve günümüze ulaşan tarihi eserleri sizin sanki kendi memleketinizde olduğunuzu gösteriyor. Tokat’tan gelen bazı dostlarla beraber akşam namazı için 1615 yılında yaptırılan tarihi Sinan Paşa Camisi’ne gidiyoruz. Caminin İmam Hatibi Ünyeli Mustafa Tombaş Bey ile tanışıyor, Prizren’deki dini faaliyetler hakkında bilgi alışverişinde bulunuyoruz.
    İkinci gün Mamuşa’da düzenlenen “Tarihi ve Kültürüyle IV. Zile Sempozyumu” için Mamuşa Anadolu İlkokulu Konferans salonundayız. Program’da saygı duruşu ve İstiklal Marşı’nın okunmasından sonra Düzenleme Kurulu Başkanı, aziz dostum Prof. Dr. İbrahim Tüzer, BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök, Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı, Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç,Zile Belediye Başkanı Şükrü Sargın,Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Bünyamin Şahin,TİKA adına koordinatör Yardımcısı Zeki Bulduk,Türk Dil Kurumu Başkanı Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Tokat Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu’nun konuşmaları ve plaket töreni var.
    Açılış konuşmalarında, Düzenleme Kurulu Başkanı Prof. Dr. İbrahim Tüzer’in:”Mekanlar değişmiş olabilir, coğrafyamız değişmiş olabilir;fakat bizi bir araya getiren aynı pota içerisinde bir kimlik kazanmasına imkan veren kültürel öğeler hatırlandıkça devam eder ve nesilden nesile aktarılır.”şeklindeki duygularını dile getirmesi,;BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök’ün: Türkiye Cumhuriyeti bütün kurumlarıyla,askeriyle,bilim adamlarıyla,İş adamlarıyla var gücüyle soydaşlarımızın yanındadır” mesajları;Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Bünyamin Şahin’in Kosova’daki Türk öğrencilere yüksek lisans ve yüksek lisans üstü programlar için Tokat’ta kontenjan açma çalışmalarını müjdelemesi, hatta bu çalışmayı yapacak olan ekibi bizler orada iken hemen Mamuşa’ya getirtmesi (Bilahare Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi ile Prizren Ukshin Hoti Üniversitesi arasında öğrenci değişimi,,öğretim üyesi değişimi,doktora programları konusunda anlaşma imzalanmıştır);Tokat Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu’nun :” Mamuşa’yı biz Tokat’ın 12.ilçesi kabul ediyoruz “ sözleriyle birlikte karşılıklı öğrenci gezileri konusunda yardım vaat etmesi hem Mamuşalıları hem de bütün katılımcıları çok mutlu ediyor.
    Ev sahibi Mamuşa Belediye Başkanı Abdüldadi Krasniç ise :”Türkiye Cumhuriyeti kurum ve kuruluşları bugüne kadar olduğu gibi, yurt dışındaki biz kardeşlerinize bundan sonra da desteklerini artırarak devam ettireceğinden şüphemiz yoktur.” Sözleri salonda milli duyguların esmesini sağlıyor.
    Etkinliklerde Düzenleme Kurulu ve bildiri sunanlar ve görev alanlar haricinde İstanbul’dan, Ankara’dan, Tokat’tan davetli katılımcılar da var. Zileli İş Adamı Cemalettin Dinçer, Tokat İl Kültür ve Turizm Müdürü Adem Çakır, Yerel Tarihçi Hasan Erdem, Gazeteci Zekeriya Yılmaz, BAŞTEK’den Mustafa Çağlar, Necmettin Eryılmaz, Sanatçı Erol Koçan’la beraberiz o topraklarda.
    Kahvaltılarda, çay molalarında, geziler sırasında ve fırsat buldukça İrfan Ünver ,Mamuşa’ya daha önce üç kez giderek bu köprülerin kurulmasında büyük rolü olan Mehmet Yardımcı,Necdet Kurt,Mustafa Çağlar,İlhan Genç,Feyyaz Sağlam,Zekeriya Yılmaz,Bahtiyar Sipahioğlu,Cemali Tunalıgil, Adem Çakır ,Erol Koçan,Hasan Erdem,Ahmet Divriklioğlu Beylerle özel sohbetler yapmaya da çalışıyoruz.
    Mamuşa Belediyesi’ne gittiğimizde dışarıda başta Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç,Yardımcısı ,belediye meclis üyeleri ve Mamuşalılar oluşturdukları koridorda bizi hasretle kucaklıyorlar.Tokat Belediye Başkanı Av.Eyüp Eroğlu Tokat’tan götürdüğü iki bağlamayı ve kültür yayınları arasında yeni çıkan iki kitabı Belediye Başkanına hediye ediyor.Meclis salonunda konuşmalar öncesi biz de Tokat’tan götürdüğümüz Tokat yazmaları ile birlikte bazı eserlerimizi Mamuşa Belediye Başkanımıza takdim ediyoruz.
    Öğle yemeğini Mamuşa Belediyesi Mamuşa’da bir restoranda veriyor. Biz misafirlerle birlikte Mamuşa gençleri de büyük bir coşku içinde aramızdalar.
    Mamuşa ,Kosova’da tek Türk Belediyesi.Türk kültürünü bugüne kadar en iyi koruyan Prizren’e 16 km uzaklıkta asfalt bir yolla bağlı.Komşuları arasında Novaka, Sımaç, Medveça, Poyata, Nepırbişta,Trınya, Poyota, Retimya ve Optoruça köyleri bulunuyor.
    Mamuşa’nın tamamı Türk ve Tokat’tan göç eden ailelerden oluşuyor ama zamanla bu bağlar kopmuş maalesef.2011 resmi bilgilerine göre 2830 erkek,2864 kadın olmak üzere toplam 5694 nüfusa sahip. Son sayımda ise bu nüfus 6300 olarak görülmektedir. Yüzölçümü 23 kilometre kare. Yemyeşil verimli bir ova ve içinde şirin mi şirin bir kasaba.
    Günümüze ulaşan evlerin mimarisi bizim evlere çok benziyor. Özellikle kapılar ve kapı üzerindeki aksesuarlar sizi hemen Tokat’ın eski evlerindeki kanatlı kapılarına götürüyor. Kosova Parlamentosu tarafından 27 Eylül 2005’de alınan tarihi bir karar ile Mamuşa’da hemen her evde Türk bayrağı bulunuyor, Türkçe konuşuluyor.Bugün NATO Barış Gücüne bağlı Mahmut Paşa Kışlası kapanmış ancak Mehmetçik Mamuşa’dan tamamen ayrılmamıştır.KFOR Bünyesinde altı rütbeli subayla birlikte az sayıda askerimiz orada bulunmakta ve Türkiye ile koordineyi sağlamaktadır.
    1998-1999 Kosova savaşı sırasında bu beş binlik Türk kasabası Sırpların zulmünden kaçan 45.000 civarında Arnavut’u evlerinde üç aya yakın misafir ederek korumuştur. Sırplar Mamuşa’yı da nihayetinde abluka altına almış ancak Nato Barış Gücü’nde etkin rol oynayan Türkiye’nin tepkisinden çekinmiş Arnavutların trenle Arnavutluk’a gönderilmelerine izin vermiştir. Dolayısıyla Arnavutlar Mamuşa’ya büyük bir vefa besliyorlar.
    Kasabada ilk göze çarpan H.1230 (1831) tarihli bir saat kulesi var. İki camii vatandaşlarına hizmet vermektedir. Birincisi Kamber Bey Camii yerine 1980 yılında yapılan Merkez Camii diğeri de 2013 yılında hizmete açılan Yeni Camii’dir.
    Kültür alanında sıkıntılar ise bir hayli fazla. 1998 yılındaki Kosova olayları bütün yayınların durmasına yol açmış. Bu yüzden Sofra Kültür Sanat Dergisi yayınına ara vermiş 1999 yılında üçüncü sayısıyla bir dönüş yapmış ancak 14.sayıdan sonra yayınlarına ara vermek zorunda kalmış.2002 yılında yayın hayatına başlayan Derya Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi ise yayın hayatını ancak 8 sayı kadar sürdürebilmiştir.
    Mamuşa Türkiye’nin desteğinden hiç mahrum kalmamış.1999 yılında Kosova’nın bağımsızlığını kazanmasının ardından dönemin Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel ve Genel Kurmay Başkanı Orgeneral Hüseyin Kıvrıkoğlu’nun, 2010 yılında Başbakan R.Tayyip Erdoğan’ın ve birçok devlet yöneticisinin, belediye başkanının ziyaretleri bunun en bariz örnekleri.
    Sempozyumun ilk oturumunu Prof. Dr. İbrahim Tüzer yönetiyor. Prof. Dr. İrfan Morina :“Rivayetler ışığında tarihi yazılan bir belde: Mamuşa”,Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı :“Zileli Aşıklardaki Anadolu Aşıklık Geleneklerinin Prizrenli Aşık Ferki’de benzerlikleri”,Prof.Dr.Tacide Hafız :”İşkodra’da 1944 yılında yayınlanan bir Sarı Saltık Efsanesi”,Mustafa Özcivan:”Kosova ve Balkanlarda Bektaşilik” bildirilerini sunuyorlar.
    İkinci oturum’un başkanlığında Prof. Dr. Tacide Hafız var. Prof. Dr. İlhan Genç:”Zile’den Priştine’ye ortak değerler, Muharrem Efendi Ailesi ve Suzi Çelebi”,Prof. Dr. İrfan Ünver :”Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu-Kosova Kültür İlişkilerinin 40 yıllık öyküsü”,Fatma Dinçer :”Tokat’taki Mamuşa, Mahmut Paşa Mahallesi”,Prof. Dr. Ali Yaman :”Zile’de ocak kurumu bağlamında Anşa Bacılılar Ocağı”,Necdet Kurt:”Tokat ve Zile türkülerinin Kosova-Prizren türküleriyle mukayesesi”,Cemali Tunalıgil:”Mamuşa’da yetişen âlim, şair ve önemli şahsiyetler” konulu bildirilerini katılımcılarla paylaşıyorlar.
    Üçüncü Oturum’un başkanlığını Prof. Dr. Ali Yaman yürütüyor. Prof. Dr. Nimetullah Hafız:”Rumeli’de Bektaşilikle ilgili 1927 yılında yayınlanan bir makale”, Hayrettin İvgin:”Zile’de ve Mamuşa’da derlenmiş benzer atasözlerini üzerine değerlendirmeler”,Ahmet Divriklioğlu :”Tokat-Zile’deki Halk inançlarının Priştine ve Mamuşa’ya yansıması”,Feyyaz Sağlam:”Mamuşa’da yayınlanan Sofra ve Derya dergilerinde Türk dünyası”,Lütfi Vidinel:”Kosova mimarisine ve ev kültürüne Tokat-Zile etkisi” bildirilerini sunarken biz de hazırlamış olduğumuz :”Tokat Almus Mamu Köyü’nden Kosova-Prizren Mamuşa’ya uzanan Kültür yolu” bildirimizi fotoğraflar eşliğinde sunma gayretini gösteriyoruz.
    Çarşamba günü sabah erkenden kalkıp Prizren’deki bazı tarihi mekânları gezmeğe gayret ediyorum ama 2.Dünya Savaşı yıllarında yıkılmış olan Arasta Camii’nin ayakta kalan tek minaresi gibi boynu bükük dönüyorum oteldeki kahvaltı saatine. Cadde ve sokaklar bana Niksar’ın şu andaki sivil mimarisini çağrıştırıyor. Ve ben bir kez daha hüzünleniyorum her bir ata yadigârı esere baktıkça:
    “Prizren’de bir minare,
    Seni kim koydu bu hale?
    Eşini kaybetmiş kuşlar gibi,
    Şimdi öksüz ağlıyor biçare.”
    Diye dudaklarımdan dökülen mısralar arasında avunmaya çalışıyorum.
    Aynı gün Prizren’de Yunus Emre Enstitüsü Konferans salonundayız. Enstitüde sempozyum öncesi Saz sanatçısı –Müzisyen Şevki Kazan Kosova ve Tokat türkülerinden derlenmiş nefis bir konser veriyor. Âşık Veysel hayranı olduğunu söyleyince de bizleri “Uzun ince bir yoldayım/Gidiyorum gündüz gece “ sine götürüyor Koca Veysel’in.
    Dördüncü Oturum’un Başkanlığını Prof. Dr. İlhan Genç yapıyor. Ayhan Aydın:” Kosova’da tekkelerde yaşayan hoşgörü ve Gyakova’da Bektaşilerin bugünü”,Hevzi Mazrek :”Kosova’daki Osmanlı mirasımız, Mamuşa saat kulesi ve restorasyonu”,Altay Suroy:”Prizren’de su ile ilgili inanmalar”,İskender Muzbeg:”Çağdaş Kosova Türk şiirini zenginleştiren atasözleri ve deyimlerimiz”,Bahtiyar Sipahioğlu:” Mamuşa’da geleneksel düğün adetleri” bildirilerini sunuyorlar ve bütün oturumların genel değerlendirmeleri Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Prof. Dr. İbrahim Tüzer ve İrfan Ünver tarafından yapılıyor.
    Ben ise bu sempozyumda bildirisini sunan Altay Suroy’u dinlerken, düne dönüyor, O’nun 1998 yılında Niksar’a gelişini düşünüyorum.
    8 Temmuz 1998 tarihli Yeşil Niksar Gazetesi’nde: “Sempozyumun Düşündürdükleri” başlıklı yazımda IV. Uluslararası Niksar Çamiçi Yayla Şenlikleri çerçevesinde düzenlenen Dr.İrfan Nasrettinoğlu’nun yönettiği “Uluslararası Türk Dünyası Sempozyumu”’nda Kosova’nın ateş çemberinden dağ yollarını aşarak Niksar’a ulaşan Altay Suroy Recepoğlu’nu hüzünle dinlerken; Kosova’dan gelecek olan Kosova Prizren Doğru Yol Kültür Derneği Folklor ve Müzik Topluluğu’nun Sırp vahşeti yüzünden şehirlerinden çıkıp Niksar’a gelemeyişlerine üzülmüş, bu tarafta bir saat bu önemli etkinliğe zaman ayıramayanlara sitem etmiştim.
    Yunus Emre Enstitüsü’nde iken Ankara’dan gelen acı bir haber neticesi programları yarıda bırakarak aynı gün akşamı Kosova TİKA koordinatörü Hasan Burak Ceran ve koordinatör yardımcısı Zeki Bulduk’un ilgileri ile uçak biletlerimiz yeniden ayarlanınca Prizren’den Türk Dil Kurumu Başkanı Prof. Dr. Gürer Gülsevin Hocam ile birlikte ayrılmak zorunda kalıyorum.
    Bizi, Prizren’den Priştine Havaalanına Priştine Üniversitesi Filoloji Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr Ergin Jable özel otomobiliyle ulaştırıyor. İstanbul Havaalanında uçak kalkış saatlerimize kadar yol arkadaşım Prof. Dr. Gürer Gülsevin Hocamla sohbetimizde tarihin derinliklerine bir gezi yapıyoruz.Sonrası yine ayrılık.
    Yahya Kemal BEYATLI’nın “Açık Deniz” şiirindeki:
    “Balkan şehirlerinde geçerken çocukluğum:
    Her lahza bir alev gibi hasretti duyduğum”
    Mısralarında hasretini yaşattığı Üsküp’ü göremeden Piriştine-İstanbul, Samsun üzerinden Tokat’a dönüyorum.
    Teşekkürlere gelince; Tokat’ı Zile’yi Kosova’ya Priştine, Prizren, Mamuşa ve Üsküp’e taşıyan çok sağlam bir kültür köprüsü kurmak için büyük özverilerde bulunan kurumlara, kuruluşlara her bir değere nasıl teşekkür edilir bilemiyorum.
    Tabi ki, başta TİKA (Türk İşbirliği ve Koordinasyon Ajansı),TİKA Başkan Yardımcısı Prof. Dr. Birol Çetin, Kosova TİKA Koordinatörü Hasan Burak Ceran, Koordinatör Yardımcısı Zeki Bulduk, Türk Dil Kurumu, Başkan Prof. Dr. Gürer Gülsevin, Tokat BAŞTEK (Başkent Tokatlılar Eğitim Kültür ve Dayanışma Derneği),Tokat Belediyesi, Belediye Başkanı Av. Eyüp Eroğlu, Zile Belediyesi, Zile Belediye Başkanı Şükrü Sargın, Eski Başkan Lütfi Vidinel, Mamuşa Belediyesi, Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç, Prizren Yunus Emre Enstitüsü, Başkan Dr. Mehmet Ülker ve de canla başla gayret eden;
    Düzenleme Kurulu, Başkan Prof. Dr. İbrahim Tüzer, BAŞTEK Başkanı Prof. Dr. Yaşar Özgök, Dr. Öğretim Üyesi Mehmet Yardımcı hocamız var.
    Mamuşa’da Belediye Başkanı ile birlikte sempozyumlarda ev sahipliği yapan Anadolu İlk ve Orta Alt Öğretim Okulu Müdürü Milazim Mazrek ve personeli; bizlere zaman ayırmada sınır tanımayan rehberlerimiz Afrim,Nevron,Dona;marketimden size bir şey içirmeden bırakmam diyen Ramadan Şala,Pamuk şekerci Burhan Karaniç de var.
    Elbette bu etkinliklerin verimli geçmesi için çırpınan çok sayıda isimsiz kahramanlarımız da var. Her birine ayrı ayrı teşekkür ediyor, hasret yüklü selamlar, sevgiler, saygılar ve dualar gönderiyoruz Turnalarla Anadolu’ dan Balkanlar’a.
    Son sözü Mamuşa’da tanıma ve tanışma fırsatı bulduğum Zeynel Beksaç’ın çok anlamlı bir sözü ile bitiriyorum:
    “Biz, göç yağmurları ile ıslanan toprakların çocuklarıyız ”
    İstanbul’un fethinin 566. yılı ve Mübarek Ramazan Bayramı Türk-İslam Dünyasına kutlu olsun.
    Fotograf: Melda Mazrek ve arkadaşları
    Mamuşa Belediye Başkanı Abdülhadi Krasniç

  • Respublika Günü Sumqayıtda silsilə tədbirlərlə qeyd olunub

    Sumqayıt Regional Mədəniyyət İdarəsinin tabeliyində olan müəssisələrdə 28 May-Respublika Günü münasibətilə silsilə tədbirlər keçirilib.
    İdarədən AZƏRTAC –a bildirilib ki, Sumqayıt şəhər S. Vurğun adına Mərkəzi kitabxananın təşkilatçılığı ilə 3 nömrəli orta məktəbdə təşkil edilən “Azadlığa gedən yol” adlı tədbirdə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin yaradılması və onun tarixi əhəmiyyətindən, keçdiyi çətin və şərəfli yoldan, bu yolda olan uğur və nöqsanlardan söhbət açılıb. Sonda Mərkəzi kitabxananın baş biblioqrafı Nazxanım Cəfərova tədbir iştirakçılarına “İstiqlalımızın bayramı” adlı sərgi haqqında məlumat verib.
    S. Vurğun adına Mərkəzi kitabxananın Uşaq şöbəsinin 5 nömrəli orta məktəbdə keçirdiyi tədbirdə 28 May – Respublika Günü ilə əlaqədar məlumat verilib. Sonra şagirdlər Vətənə həsr edilmiş müxtəlif şeirlər və dahilərin azadlıq, istiqlal haqqında müdrik fikirlərini, kəlamlarını söyləyib, mahnı oxuyub, rəqs ediblər.
    Tədbirdə kitab və dövri mətbuat materiallarından ibarət sərgi nümayiş etdirilib.

    Mənbə: http://www.azertag.az

  • “Hece Taşları” aylık şiir dergisinin 52. sayısı yayında

    Lamba Yandı Ben Camında Üşüdüm

    Ben bir şiir avcısıyım ağalar, ilk ava babamla birlikte çıktık, seyranî gösterdi hiciv
    kuşunu, derdiçok’u çok okudum dertlendim, hayati vasfi’yi ahmet çıtak’ı, yola çıktığımda öyle tanıdım, abim salavan’da ben engizek’te, gönlümüzün evsininde yatarak, onun ürküttüğü kuşu ben vurdum, benim ürküttüğüm kuşu o tuttu, herkes gitti bir ben kaldım cela’da, başı kurtarmadık her gün belada.

    Nerden çıktı ise bir serdengeçti, talip oldu avladığım kuşlara, her zaman mavzerim omzumda gezdim, ha hasan’a sıktım ha sana sıktım, kibrit kutusuna bir mektup koyup, mihriban’a saldım emmimoğluyla, onun da içine bir çıngı düşer, birlikte yanarız diye bekledim, bu arada askerlik de yaklaştı, orda da omzumda bir kırıkkale, garajda nöbette ülker avladım, yüzbaşıma dökemedim derdimi.

    Aşkı kâğıtlara yazdım olmadı, kendime darıldım kızdım olmadı, lamba yandı ben camında üşüdüm, dünürcü gidenler gönlü boş döndü, sanki salavan’da bir çığ yürüdü, ben altında kaldım geceler boyu, ölümle kol kola gezdim dağlarda, sonra toparladım şükür kendimi, kalbime sözümü dinletemedim, engizek adında bir gazetede, şiir yazdım ona mektup yerine, çare yok kavlimiz mahşere kaldı.

    Bin dokuz yüz seksen dörtte cela’dan, ankara’ya uçtu nasip kuşumuz, düşlerimde salavan’da dolaştım, bir gün boş dönmedim şiir avından, koşmadım peşinde şöhretin şanın, anadolu yüreğime dar geldi, bir uçtan bir uca türk illerini, ruhumla dolaştım dertle demlendim, dört mevsim ötede üşüdü bahar, eğilmeden bükülmeden

    yaşadım, asumana bıraktığım sedalar, seksen yıllık bir hayatın dökümü. İki bin on iki haziran yedi, görklü melek geldi gidelim dedi, mehmet görmez üç tekbirle namaza, durunca ruhumda çiçekler açtı, meğerse ne kadar sevenim varmış, uzaktan yakından gönlü olanlar, kocatepe avlusuna sığmadı, peşimde bir düğün alayı vardı, kimseye küsmedim şahit atmaca, kuş gibi uçarak göçtüm dünyadan, muhsin’i kendime komşu seçmiştim, arvasi yanına koydular beni.

    Tayyib ATMACA

  • Gənc xanım yazar İlahə İmanovanın şeiri Təbriz şəhərində yayınlanan “Ədəbi Körpü” dərgisində çap olunub

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının təşəbbüsü ilə gerçəkləşdirilən “İran-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin (gundelik.info) və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Baş redaktorunun I müavini, istedadlı gənc xanım yazar İlahə İmanovanın doğum günü-yubileyi münasibətilə “Qısqanıram” adlı şeiri İran İslam Respublikasının Təbriz şəhərində fəaliyyət göstərən “Ədəbi Körpü” aylıq ədəbi dərgisinin 8-ci sayında Azərbaycan və fars dillərində dərc olunub. Şeiri Azərbaycan türkcəsindən fars dilində “Ədəbi Körpü” dərgisinin təsisçisi və baş redaktoru, tanınmış şair-publisist Səxavət İzzəti (ƏNDƏLİB) uyğunlaşdırıb.

    “Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələrinin əsərlərinin təbliği” layihəsinin layihəsinin rəhbəri, müəllifi, koordinatoru Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin rəhbəri və İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsinin müdiri, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, “Kümbet” və “Usare” dərgilərinin Azərbaycan təmsilcisi Kamran Murquzov, məsləhətçiləri isə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş məsləhətçisi, «Gəncəbasar” bölgəsinin rəhbəri, “Nəsr” bölməsinin redaktoru, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, Gənclər mükafatçısı, gənc xanım yazar Şəfa Vəliyeva, Azərbaycan Respublikası Təhsil Problemləri İnstitutunun Kurikulum Mərkəzinin böyük elmi işçisi, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin (gundelik.info) və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Məsul katibi, şairə-publisist Şəfa Eyvaz, Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri və İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsinin müdiri, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü Kənan Aydınoğludur.

    Qeyd edək ki, bundan öncə istedadlı gənc xanım yazar İlahə İmanovanın bədii yaradıcılıq nümunələri, poeziya örnəkləri Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Çağdaş Azərbaycan poeziyasının inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Bilecik şəhərində fəaliyyət göstərən “Kardelen” (Bilecik şəhəri), “Hece Taşları” (Kaharamanmaraş şəhəri) dərgilərində dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılmışdı.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Gənc xanım yazar Afət Viləşsoyun “Mənim adım Vətəndir” adlı yeni şeirlər və hekayələr kitabının təqdimat mərasimi və imza günü keçirilib

    https://c.radikal.ru/c20/1905/7d/d0c202a702a6.jpg

    https://b.radikal.ru/b00/1905/e6/1092c341ab7f.jpg

    https://a.radikal.ru/a22/1905/ef/249454712b19.jpg

    https://a.radikal.ru/a43/1905/30/f2476cadbf83.jpg

    https://b.radikal.ru/b02/1905/6a/89e345ee1be2.jpg

    27 may 2019-cu il tarixində saat 14:00-da Azərbayvan Yazıçılar Birliyinin (AYB) “Natavan” Klubunda filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, Bakı Dövlət Universitetinin və BDU nəzdində “Gənc istedadlar” liseyinin müəllimi Afət Abuşovanın- Viləşsoyun “Mənim adım Vətəndir” adlı hekayə və şeirlər kitabının təqdimat mərasimi keçirilmişdir.Tədbiri giriş sözü ilə şair, yazıçı, kinodramaturq, Azərbaycan Yazıçılar birliyinin yaradıcılıq məsələləri üzrə katibi İlqar Fəhmi açıq elan etdikdən sonra tədbirin qonaqları, yazıçı, şair,tənqidçilər –Əkbər Qoşalı, Qulu Ağsəs, Fərqanə Mehdiyeva, Balayar Sadiq, Nəvai Mətin, Nazilə Gültac, Dayandur Sevgin, yazarın ilk müəllimləri, pedaqoq yoldaşları, tələbə və şagirdləri çıxış edərək səbəbkara yaradıcılıq uğurları diləmişlər.
    Qeyd edək ki, kitabın redaktoru və ön söz məllifi dahi yazarımız İsa Muğannanın qızı,Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru,Bakı Dövlət Universitetinin müəllimi Sevinc İsa qızı Muğannadır.
    Kitabın texniki redaktoru: Elnarə Abbasovadır
    Abuşova Afət Yusubəli qızı 27 aprel 1985-ci ildə Masallıda dünyaya gəlmişdir.
    2006-cı ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. 2011-ci ildə gənc yazar olaraq Prezident təqaüdçüsü olmuşdur.7 bədii kitab müəllifi,Bakı Dövlət Universiteti (2003-2007-bakalavr),Bakı Slavyan Universiteti (2007-2009-magistr), Bakı Dövlət Universiteti (2011-2015-dissertant) məzunudur. Filologiya üzrə fəlsəfə doktorudur. Ondan çox elmi əsər-məqalə və tezisləri vardır. 2007-ci ildə AMEA-nın Folklor institutunda böyük laborant kimi əmək fəaliyyətinə başlamışdır.Hazırda Bakı Dövlət Universitetində nitq mədəniyyəti və “Gənc istedadlar” liseyində Azərbaycan dili və ədəbiyyat müəllimi olaraq fəaliyyətini davam etdirməkdədir.Ailəlidir, iki övladı var.

  • Nüsrət KƏSƏMƏNLİ.”Dostum”

    Gəl, məni dost kimi dindir, danışdır.
    Dost bilsin qıraqdan camaat bizi.
    Mən deyim: dostumdur, sən de: tanışdır,
    Hamıdan gizlədək sevdiyimizi.

    Danışaq, gülüşək, gəzək yan-yana
    Onda adımıza söz də deyilməz.
    Gizli görüşümüz çıxsa meydana,
    Deyək ki, dost dostla görüşə bilməz?

    Yalandan bir oğlan şəkili gətir,
    Heç kim bilməsin ki, sevgiliyik biz.
    İstəsən arada qoluma da gir,
    Burda pis nə var ki, dost deyilik biz?

    Zəng elə danışaq dərsdən-filandan,
    Anana denən ki, bir yoldaşımdı.
    Qoy hamı «dost» bilsin bizi hər zaman,
    Denən ki, heç mənim sevən yaşımdı…

    Bu yolla gizlədək gəl sevgimizi,
    Camaat «dost» bilsin, anansa yoldaş…
    «Dost»luğa bükərək həsrətimizi,
    Bir azcıq sevinək gəl yavaş-yavaş.

    «Dost»luqla böyüsün məhəbbətimiz,
    Qoy daha olmasın həsrət, göz yaşı…
    Gəl, əvvəl həyatda yoldaş olaq biz,
    Sonrasa olarıq həyat yoldaşı…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Nigar Elmar qızı MƏMMƏDOVA.”ATAM ELMAR MÜƏLLİM DƏMİROVUN ƏZİZ XATİRƏSİNƏ” (İkinci elegiya)

    https://d.radikal.ru/d38/1905/78/73aef5057ea9.jpg

    https://b.radikal.ru/b13/1905/b2/f598007ed0dc.jpg

    “Hər gediş bir ayrılıq deyil…
    Çünki bəzən nə qədər uzağa gedirsən get,
    ürəyin həmişə qoyduğun yerdədir…”
    V.Butler

    Hər bir insanın dünyaya gəlməsində, inkişaf edərək həyatda bir şəxsiyyət olaraq formalaşmasında ailənin, əsasən də ata-ananın rolu əvəzolunmazdır. Məhz buna görə də ailəyə olan sevgi və hörmət pak, ülvidir.

    Bizə – övladlarına hər zaman doğru yol göstərən, övladlarının yolunda ömrünü şam kimi əridən Ata… Deyirlər, atanın övladlarına ən gözəl hədiyyəsi onu elmli, bilikli, yüksək əxlaqa sahib olacaq səviyyədə tərbiyə etməsi, övladı böyütməsi, bu həyat yolunda, çətin anlarında ona arxa-dayaq olması, xoş günlərində isə xeyir-duasıdır.

    Peyğəmbər Əfəndimiz Həzrət Məhəmməd Mustafa (səllallahu əleyhi və alihi və səlləm) buyurub: “Ata sevgisini qoru. O sevgini kəsib atsan, Allah da sənin xoşbəxtlik işığını sönürər”.

    Ata mərdlik simvoludur. Övlad üçün müqəddəs varlıqdır. Həyata gəldiyim andan ilk vüqarım, qəlbimdə sönməz atəşim mənim. Mən həyatda var olduqca döyünən ürəyimsən, uca dağlarımın zirvəsi, qəlbimin günəşisən, Ata…

    Neçə müddətdir gülüşündən, səsindən, qayğılı baxışından, narahat ürəyindən uzağam, canım atam. İndi həyatda bir atasız, xəyallarımda atalı dünyam var. Sən bizimlə olmasan da, canım atam, sən məndə, ürəyimdə, ruhumda yaşayırsan. Sənə olan sevgini izah etməyə sözüm yetməz. Ata, sən başımızın tacı, gözümüzün nuru, fəxrimiz, dayağımızsan! Sınin kimi bir ataya sahib olduğum üçün çox xoşbəxtəm.

    Ailəsi, iki övladı, 3 nəvəsi və onu sevənlərin hər birinin ürəyində əbədi məskən salmış Elman Dəmirovun xatirəsi heç zaman unudulmayacaq. Şərəfli həyat yolu, qayğıkeşliyi, səmimi sevgisi, ailəcanlığı və uzaqgörənliyi ilə nümunə olan mehriban atam, yerin behişt olsun!

    Qeyd.
    Atam Elmar Dəmirov tanınmış pedaqoq olmaqla bərəabər, şair və publisist kimi də müxtəlif səpgili yazıları ilə mətbuat səhifələrində çıxış edirdi. Aşağıdakı şeiri də mən hələ lap körpə ikən mənə həsr etmişdi. Bu şeiri ən əziz bir xatirə və ən qiymətli bir hədiyyə kimi qoruyub saxlayıram.

    Gecə yarı, hamı yatır,
    Aləm zülmət, ay da batır.
    Atan burda, anan burda,
    Sənə candan yanan burda.
    Canım balam, körpə quzum,
    Mənim parlaq dan ulduzum.
    Göz yaşını axıtma gəl,
    Lay-lay deyim, biraz dincəl.
    Ay dəcəlim, ay şeytanım,
    Ürəyimsən, necə danım?!
    Şıltaqların şıltağısan,
    Sənə baxan gözlərimin,
    Həm qarası, həm ağısan.
    Dörd tərəfin oyuncaqdır,
    Kəsir yoxdu, doyuncadır.
    Ey ilkimiz, xoşbəxtik biz?
    Sənsən döyünən qəlbimiz.
    Göz yaşını axıtma gəl,
    Lay-lay deyim, biraz dincəl.
    Ata cavan, ana cavan,
    Bizik qəlbən səni duyan.
    Tanrım, qoyma gözə gəlsin,
    Xəstəliyi bizə gəlsin.
    Qoy çağıraq nənə gəlsin,
    Təzə gedib, yenə gəlsin.
    Şirin dillə hey səsləsin,
    Hey oxşasın, əzizləsin.
    Göz yaşını axıtma gəl,
    Lay-lay desin, biraz dincəl.

    Nigar Elmar qızı
    MƏMMƏDOVA,
    Sumqayıt şəhər 1 saylı tam orta məktəbin
    ibtidai sinif müəllimi.

  • Xalq şairi Nəriman HƏSƏNZADƏ.”Ayrılıq”

    Mən səni həyatda daşa dəyişdim,
    Torpağa dəyişdim, məzara döndün.
    Mən öz baharımı qışa deyişdim,
    Çinara dönmüşdün, hasara döndün.

    Bir ana bənd imiş bu əbədiyyət,
    Duydum buza dönən nəfəsimi də,
    Anamı əlimdən alan təbiət
    Gözü götürmədi, aldı səni də.

    Mən bir xəcalətdən çıxa bilmədim,
    Bu gizli dərdimi açıq desəm də.
    Sənə – sənə layiq baxa bilmədim,
    Səni – sənə layiq dəfn eləsəm də.

    Yerə söykədilər mərmər üzünü,
    Qışqırdım dayanın,əl saxladılar
    Mən özüm örtərdim evdə üzünü,
    Burda, qəbristanda torpaqladılar.

    Sən getdin, dəyişdi həyatın özü,
    Getdi dadı-tamı, hər şeyi getdi.
    Evi bəzərdin ki,gözəl görünsün,
    Evimin ən gözəl bəzəyi getdi.

    Gedib dost-qohumun qəbri üstünə,
    Gül-çiçək qoyurduq ikilikdə biz.
    Mən sənsiz ölərəm! Demişdim sənə,
    Hamısı yalanmış, yaşadım sənsiz…

    Sənə sədaqətdi bütün həyatım
    Deyərdim, baxardın gülümsəyərək.
    Səni qəbristanda qoyub qayıtdım,
    Sədaqət şüarım bu imiş demək.

    Bu gün qəbristanda gecikib səhər,
    Üstünə nur səpir qızıl dan yeri.
    Torpaq ot bitirər, ağaç bitirər,
    Burda daş bitirir qəbristan yeri.

    Bir gözəllik itib duman içində,
    Dünya imtahanmış, işləri ovsun.
    İlahi, bu qədər insan içində,
    Bir insan tapılmır söz demək olsun…

    Fikirli qalxıram üzüyuxarı,
    Nə qədər yaxınsan, nə qədər uzaq.
    Təzə ot göyərib örtür cığırı,
    İtirmək istəyir qəbrini torpaq…

    Mənsiz darıxardın evdə hər dəfə,
    Dözümsüz olmuşdu gecə-gündüzün.
    Gedəndə deyirdin: “tez qayıt evə”,
    Bəs niyə qayıdıb gəlmirsən özün?!

    Gözüm yolda qalıb, qulağım səsdə,
    Gedibsən, qalmışam mən qonaq kimi.
    Sən yerin altında, mən yerin üstə,
    Biz ayrı düşmüşük kök-budaq kimi…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Mikayıl MÜŞFİQ.”Öyrəniş”

    Həyat nədir? Sual verdim özümə,
    Mənasını çiçəklərdən öyrəndim.
    Yaşadıqca çarpışmayı, sevməyi
    Qəlbimdəki diləklərdən öyrəndim.

    Bir yay aldım çıxmaq üçün şikara,
    Tuş gəldim bir ahu gözlü nigarə.
    Nişan alıb ox atmağı, nə çarə,
    Daş ürəkli mələklərdən öyrəndim.

    Sular kimi köpüklənib daşmağı,
    Ellər kimi uca dağlar aşmağı,
    Min bir əməl arxasınca qoşmağı
    Dürlü-dürlü ürəklərdən öyrəndim.

    Xəbər olsun hər tazəyə, hər gəncə:
    İnsan çocuq, həyat ona əyləncə…
    Mən gurultu qoparmağı ilk öncə
    Alov gözlü şimşəklərdən öyrəndim.

    Həyat nədir? Ölüm nədir? Boş sual!
    Sevda nədir? Hicran nədir? Bir xəyal!
    Mən bunların əsasını, iştə, al:
    Həp çəkdiyim əməklərdən öyrəndim.

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Rəsul RZA.”Pəncərəmi açmışam”

    Pəncərəmi açmışam,
    Günəş gəzir otaqda.
    Küsmüş bir qonaq kimi
    xəbərsiz getdi şaxta.
    Bir qonaq ki,
    söhbəti çox uzundu;
    qəm gətirirdi səsi.
    Bir qonaq ki,
    iliklərə sızırdı
    acı, soyuq nəfəsi.
    Pəncərəmi açmışam.
    Çöldən evə yaz gəlir.
    Yaz yox,
    yazın qoxusu.
    Hələ yerin canından
    çıxmamışdır soyuqların qorxusu.
    Pəncərəmdən gələn yaz
    yazılmamış bir nəğmənin
    ilk xalları kimidir,
    Bir körpənin xəyalları kimidir.
    Həqiqətdir, əfsanəyə bənzəyir,
    Bir xəyaldır, həqiqəti bəzəyir.
    Hələ zərif çiçək kimi
    özü küləkdə əsən
    ilıq, yeni nəfəsdir.
    Olsun,-olsun, nə zərər.
    Qışı yola salana,
    baharı duymaq üçün
    İnanın, bu da bəsdir.
    Havadan birəm-birəm
    enir qar.
    İnsanlar!
    Ay insanlar!
    Könlümüzdədir bahar…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Vaqif SƏMƏDOĞLU.”Sevgilim, mən öləndə…”

    Sevgilim, mən öləndə,
    Bir küncdə xısın-xısın
    Ağlayacaqsanmı sən?
    Kimin xarabasında
    Bir damla yaşa dönüb
    Düşəcəyəm gözündən?

    Ağla, qurbanım, ağla,
    Ağla, һeyranım, ağla,
    Evdə qonaqlar olsa,
    Çıxıb eşikdə ağla.
    Gözlə, gecə düşəndə
    Yorğan-döşəkdə ağla.
    Qulaq asma aləmin
    Sözünə bircə kərə.
    De, Vaqif ölməliydi,
    Gəl öldü naһaq yerə…

    Sevgilim, mən öləndə,
    Soraq sənə gələndə,
    Düşmən gözü güləndə,
    Ağla, olanım, ağla,
    Ağla, qalanım, ağla,
    Ağla, mən ölüm, ağla…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Səməd VURĞUN.”Ey könül! Min namə yaz bir gülüzarın eşqinə”

    Ey könül! Min namə yaz bir gülüzarın eşqinə,
    Can evindən seyrə çıx bir xoş güzarın eşqinə.

    Hansı rəssamın əlilə canlanır dünya evi?
    Hər çəmən min qönçə açmış novbaharım eşqinə!

    Gəl, gəl, ey sevdalı bülbül, gəl gəzək gülşənləri,
    Sən gülün eşqilə dillən, mən də yarın eşqinə.

    Məcnun öz şurilə çox da aləmə səs salmasın,
    Hansı namərd can əsirgər bir nigarın eşqinə?

    Gün keçir, dövran keçir… Öz hökmünü vermiş zaman,
    Ney tutulsun, badə gəlsin ruzigarın eşqinə!

    İnsan oğlu can verər pərvanətək atəşlərə
    Düz sözün, düz ilqarın, düz etibarın eşqinə!

    Vurğunun öz aləmi, öz qəlbi, öz ilhamı var
    Mehri-ülfətdən yaranmış bir diyarın eşqinə!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Məmməd RAHİM.”Qara gözlərin”

    Saldı qara gözlərin neçə aşiqi bəndə,
    Qız, xaliqin öləydi səni xəlq eləyəndə.
    Kamına çatmayaydı,
    Səni yaradırdısa məni yaratmayaydı.
    Nə ad verim hüsnünə, dağlardakı qarmısan?
    Ömrə əsən sərin meh,
    Sehrli rüzgarmısan?
    Sənə mələkmi deyim, görməmişəm mələyi.
    Sənmi dolandırırsan söylə çərxi-fələyi?
    Bu necə yaraşıqdır,
    Bu nə sayaq bədəndir?
    Qız, vücudun nədəndir?
    Nəyə oxşadılıbdır, yarananda bu qamət?
    Hardandır bu təravət?
    Sən bahar fəslisənmi?
    Leylimi, Əslisənmi?
    Yoxsa, adın Şirindir?
    Şirinliyin ətirli şəkərdən də şirindir.
    Süsənbər, ağ yasəmən səndən təzə-tərmidir?
    Vücudun ənbərmidir?
    Sənə axar su deyim, suyu dayandırarsan.
    Atəşmi adlandırım, alovu yandırarsan.
    Saldı qara gözlərin neçə aşiqi bəndə
    Qız, xaliqin öləydi səni xəlq eləyəndə!…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Tofiq BAYRAM.”Ay gecikən məhəbbətim!”

    İllər boyu səni gəzdim,
    Ay gecikən məhəbbətim!
    Sən yubandın, mən tələsdim,
    Getdi gənclik təravətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Mən bir yanda sənə möhtac,
    Sən bir yanda gəzdin əlac.
    İki qəlbdə bir ehtiyac,
    Övladıyıq bir həsrətin,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Saç ağartdım bu yollarda,
    Harda idin, söylə harda?!
    Bir yarpağam son baharda,
    Saralıram yetim-yetim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Sən əzabsan, ğöz yaşısan,
    Bəxtimin son naxışısan,
    Bəlkə tale qarğışısan,
    Bəlkə də ilk səadətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Gəl ki, sənsiz ürək bir daş.
    Poz qanunu, sədləri aş.
    Sevə-sevə öləydim kaş,
    Sən olaydın vəsiyyətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Bir könül var, əmanətdir,
    Acısı da şirin dərddir.
    Bir qadına xəyanətdir,
    Bir gözələ sədaqətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Cəzan varsa, verən gəlsin,
    Könlü hicran görən gəlsin.
    Məcnun gəsin, Kərəm gəlsin,
    Desin, nədir qəbahətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Bir xəstəyəm, əlacım sən,
    Bir koram, əl ağacım sən,
    Dilənçiyəm, əl açım, sən –
    Sən ol mənim son qismətim,
    Ay gecikən məhəbbətim!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Ustad Aşıq ƏLƏSGƏR.Seçmə şeirlər

    EYLƏMİŞƏM

    Ala gözlüm, səndən ayrı düşəli,
    Hicranın qəmiylə kef eyləmişəm,
    Ah-vayınan günüm keçib dünyada,
    Dərd alıb, qəm satıb, nəf eyləmişəm.

    Səndən ayrı şad olmuram, gülmürəm,
    Canımdan bezmişəm, ölə bilmirəm,
    Nə müddətdi qulluğuna gəlmirəm;
    Bağışla təqsirim, səf eyləmişəm.

    Həsrət qoyma gözü gözə, amandı!
    Yandı bağrım, döndü közə, amandı!
    Keçən sözü çəkmə üzə, amandı!
    Hədyan danışmışam, laf eyləmişəm,

    İnsafdımı, gülə həmdəm xar ola?
    Tülək-tərlan ovlağında sar ola?
    Ələsgər istəyir bir bazar ola,
    Seçmişəm gövhəri, saf eyləmişəm.

    TELLƏRİN

    Gözəl, sənin nə vədəndi,
    Kəsilib qısa tellərin?
    Kəlağayı əlvan, qıyqacı
    Üstündən basa tellərin.

    Yanaqların güldü, solmaz,
    Oxlasan, yaram sağalmaz.
    Qaşın cəllad, gözün almaz,
    Bağrımı kəsə tellərin.

    Bağban ağlar bar ucundan,
    Alma, heyva, nar ucundan.
    Ələsgər tək yar ucundan
    Batıbdı yasa tellərin…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Ustad Məhəmmədhüseyn ŞƏHRİYAR.”Azərbaycan”

    Könlüm quşu qanad çalmaz, sənsiz bir an, Azərbaycan!
    Xoş günlərin getməz müdam xəyalımdan, Azərbaycan!

    Səndən uzaq düşsəm də mən eşqin ilə yaşayıram,
    Yaralanmış qəlbim kimi, qəlbi viran Azərbaycan!

    Bütün dünya bilir sənin qüdrətinlə, dövlətinlə
    Abad olub, azad olub, mülkü-İran, Azərbaycan!

    Bisütuni-İnqilabda Şirin-Vətən üçin Fərhad
    Külüng vurmuş öz başına zaman-zaman Azərbaycan!

    Vətən eşqi məktəbində can verməyi öyrənmişik…
    Ustadımız demiş heçdir vətənsiz can, Azərbaycan!

    Qurtarmaqçün zalımların əlindən Rəy şümşadını
    Öz şümşadın başdan-başa olub al qan, Azərbaycan!

    Yarəb, nədir bir bu qədər ürəkləri qan etməyin?
    Qolu bağlı qalacaqdır nə vaxtacan Azərbaycan?

    İgidlərin İran üçün şəhid olmuş, əvəzində
    Dərd almısan, qəm almısan sən İrandan, Azərbaycan!

    Evladların nə vaxtadək tərki-vətən olacaqdır
    Əl-ələ ver, üsyan eylə, oyan, oyan, Azərbaycan!

    Yetər – fəraq odlarından kül ələndi başımıza…
    Dur ayağa, ya azad ol, ya tamam yan, Azərbaycan!

    Şəhriyarın ürəyi də səninki tək yaralıdır,
    Azadlıqdır sənə məlhəm, mənə dərman, Azərbaycan!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Cabir NOVRUZ.”Sevin Azərbaycanı!”

    Azərbaycanı sevin, sevin Azərbaycanı,
    Bu gün odlu sevgiyə onun ehtiyacı var…
    Sevin odum, ocağım, evim Azərbaycanı,
    İndiki dərdlərinə eşqimiz əlac olar…

    Yaraları göynəyir, yaraları sızlayır,
    Ey millətin qeyrətli oğulları, qızları,
    Sevgimiz xilas edər bu gün Azərbaycanı,
    Azərbaycanı sevin, sevin Azərbaycanı…
    Adını uca tutun hər arzudan, diləkdən,
    Doymayın, usanmayın ona ana deməkdən…

    O, bizim hamımızın həyacanı, harayı,
    Bir də axı kim yanar ona bizdin savayı?..
    O bizim ruhumuzda, o bizim qanımızda,
    Yalnız biz keçməliyik uğrunda canımızdan.

    Can istəsə can verin, sevin Azərbaycanı,
    Qan istəsə qan verin, sevin Azərbaycanı…
    Azərbaycanı sevin, sevin Azərbaycanı,
    Kürül-kürül odlanan evim Azərbaycanı…

    Dünyada vallah, belə talesiz millət olmaz,
    Nə qədər saxlayanlar girov Azərbaycanı?..
    Bu qədər bölgü olmaz, bu qədər sərhəd olmaz,
    Bəs nə vaxt görəcəyik bütöv Azərbaycanı?!

    Ona övlad payını bizlər verə bilmədik,
    Heç iki obasını birləşdirə bilmədik.
    Astara qovuşmadı doğma Astarasına,
    Culfalıların bir məlhəm tapmadıq yarasına
    Öz doğma yurd-yuvamdır yadın Azərbaycanı
    Biz bacara bilmədik, ey gələcək nəsillər,
    Ey gələcək nəsillər, barı təzə əsrdə,
    Bir-birinə calayın, qatın, Azərbaycanı,
    Köküm, soyum, soyadım, adım Azərbaycanı…

    Haçandır öz-özündən aralı bir ölkədir,
    Şəhidli bir ölkədir, yaralı bir ölkədir…
    Az imiş, o təzədən bölünür, parçalanır,
    Təbriz dərdi üstünə Şuşa dərdi qalanır.
    Neçə yerə ayrılar, ya allahi, bir bədən?
    Xırda bir məkan qalıb o boyda bir ölkədən…

    Tamam bitər, tükənər belə getsə amandır,
    Axı o bir zamanlar o nəhəng Azərbaycandı;
    Zaman-zaman talayıb, biçib Azərbaycanı,
    Bizə miras qoydular kiçik Azərbaycanı.

    Ay bizdən ola-ola bizə yağı olanlar,
    Vətənə sevgidə də az marağı olanlar;
    Xalqına xidmətdə də tamah gəzən dənilər;
    Özümüzdən olanlar, özümüzə qənimlər;
    Siz də qeyrətə gəlin, imana-dinə gəlin,
    Vətən bağışlar sizi, vətən eşqinə gəlin,

    O sizə çörək verib, nəzri-niyaz eyləyib,
    Yalnız onun sevgisi sizi xilas eyləyər.
    Sevməyirsizsə barı boğazına çökməyin.
    Bu ulu məhəbbətə çağırıram hər kəsi,
    Divin canı şüşədə, onun bizdədir canı…
    Məndən çox sevirsiniz bu torpağı bəlkə siz,
    Amma təkrar deyirəm; sevin Azərbaycanı,
    Sevin Azərbaycanı!…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Ənvər ƏLİBƏYLİ.”Bakı, əziz şəhər…”

    Bakı, əziz şəhər, mehriban diyar,
    Sinəndə boy atıb oldum bəxtiyar,
    Səndə ilk eşqimin yadigarı var.
    Sən mənim söhbətim,
    Şərəfim, şöhrətim,
    Tükənməz dövlətim, əzizimsən,
    Gözəl Bakı!
    Ürəyim səninlə edir iftixar,
    Xəzərin qoynunda saldın buruqlar.
    Qəlbimdə qəlbinin hərarəti var.
    Baxdıqca doymuram gözəlliyindən,
    Şirin nəğmə qədər sevimlisən sən,
    Hər yerdə, hər yanda deyəcəyəm mən.
    Sən mənim söhbətim,
    Şərəfim, şöhrətim,
    Tükənməz dövlətim, əzizimsən,
    Gözəl Bakı!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Zeynal XƏLİL.”Bu gecə”

    Fikrimdə aylı, ulduzlu, asiman var, bu gecə…
    Qəlbimdə körpə quzutək bir ümman var, bu gecə…

    Təkcə sən yoxsan, əzizim, bilir aləm bu gecə,
    Neyçin olmadın de, ey yar, mənə həmdəm bu gecə?

    Araza “axma” – desəm mən, inan, axmaz bu gecə
    Şimşəyə “çaxma” – desəm mən, inan, çaxmaz bu gecə…

    Təkcə sən yoxsan, əzizim, bilir aləm bu gecə,
    Neyçin olmadın de, ey yar, mənə həmdəm bu gecə?

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Hüseyn Cavid.”Mənim Tanrım”

    Hər qulun cahanda bir pənahı var,
    Hər əhli-halın bir qibləgahı var,
    Hər kəsin bir eşqi, bir allahı var,
    Mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir.

    Gözəl sevimlidir, cəllad olsa da;
    Sevgi xoşdur, sonu fəryad olsa da,
    Uğrunda mənliyim bərbad olsa da,
    Son dildarı gözəllikdir, sevgidir.

    Gözəlsiz bir gülşən zindana bənzər,
    Sevgisiz bir başda əqrəblər gəzər,
    Nə görsəm, hanki bəzmə etsəm güzər,
    Həp duyduğum gözəllikdir, sevgidir.

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Hafiz BAXIŞ.”Mənim dünyam”

    Qərinələr ulu yaşın,
    Mənim dünyam, mənim dünyam.
    Kimlər olmuş gör sirdaşın,
    Mənim dünyam, mənim dünyam.

    Nizaminin öz aləmi,
    Füzulinin söz aləmi,
    Nəsiminin yüz aləmi –
    Mənim dünyam, mənim dünyam.

    Bir əlində mey dolu cam,
    Gəldi-getdi qoca Xəyyam.
    Mən də sənə bir qonağam,
    Mənim dünyam, mənim dünyam.

    Qardaş olsa, qoca bəşər,
    Nə qan, nə də qırğın düşər.
    Ömrüm, günüm gözəlləşər,
    Mənim dünyam, mənim dünyam.

    Qoy ucalsın haqqın səsi,
    Qanadlansın sülh nəğməsi.
    Çiçəklənsin yer kürəsi,
    Mənim dünyam, mənim dünyam.

    Desin, gülsün körpə balam,
    Gözlərində qalmasın kam.
    Səndən ötrü narahatam,
    Mənim dünyam, mənim dünyam…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • İslam SƏFƏRLİ.”Bakı, sabahın xeyir!”

    Qayıdıb xoş güzərdən,
    Günəş qalxır Xəzərdən.
    Sevgilim keçən yerdən,
    Bütün şəhər yeriyir
    Bakı, sabahın xeyir!

    Hörükləri qaradır,
    Qaşları ayparadır.
    O bir aləm yardır,
    Hamı örəkdən deyir:
    Bakı, sabahın xeyir!

    Xumarlanır ləpələr,
    Gülür mehriban şəhər.
    Sevgilim səhər-səhər
    Zər şəfəqdən don geyir,
    Bakı, sabahın xeyir!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Ələkbər ZİYATAY.”Nə deyim, məni sənsiz görəndə?”

    Özün getdin, intizarın qaldı, yar!
    Məhəbbətin yoxsa gözə gəldi, yar?!
    Tanışların bəlkə bizə gəldi, yar,
    De, nə deyim, məni sənsiz görəndə?
    Deyimmi, yar əhdini,
    andını pozdu getdi?
    Əllərini əlimdən,
    hirs ilə üzdü getdi?
    Özün yaxşı bilirsən,
    Sən ki, yaxşı bilirsən:
    Hirs gələr – göz qızarar!
    Hirs gedər – üz qızarar!

    Evimizdən bir çıxardıq hər səhər,
    Yadlar baxıb deyərdi: “Cüt bəxtəvər!”.
    Eşqimizə o vaxt həsəd çəkənlər,
    De, nə deyim məni sənsiz görəndə?!
    Deyimmi, bir kəlməyə,
    Bir eşqi verdi qurban.
    Deyimmi öz əhdini,
    Tapdadı hirslə canan?
    Sən ki, yaxşı bilirsən,
    Özün yaxşı bilirsən:
    Hirs gələr – göz qızarar!
    Hirs gedər – üz qızarar!

    Bəs deyirdin ömürlükdür bu ilqar?!
    Bəs deyirdin qırılmaz bu etibar?!
    Bu sözlərə şahid olan qohumlar,
    De, nə deyim, məni sənsiz görəndə?
    Deyimmi, yar əhdini
    Andını pozdu getdi?
    Əllərini əlimdən,
    Biryolluq üzdü getdi?
    Sən ki, yaxşı bilirsən,
    Quzum, yaxşı bilirsən:
    Hirs gələr – göz qızarar,
    Hirs gedər – üz qızarar.
    Əhd edib, dönük çıxan,
    Həyatda tez qızarar!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Nəriman HƏSƏNZADƏ.”Zirvə”

    Zirvəyə qalxıram dolama yolla,
    bu yol əziyyətdi, tamaşa deyil.
    Qalxıram tədbirlə, hisslə, ağılla,
    zirvənin mənzili birbaşa deyil.

    Kəsir qabağımı gah sis, gah duman,
    gözümdə yorğunluq, saçlarımda dən.
    Qalxıram, daş qopur ayağım altdan,
    dağ mənə söykənir, mən dağa hərdən.

    İllər pillələrmiş bizdən ötəri,
    Yollara gah bürkü, gah şaxta düşür.
    Şöhrətin sevinci, yaşın kədəri,
    tərs kimi, ikisi bir vaxta düşür.

    Keçir icazəsiz ömrün səddini,
    keçirir bizi də alovdan, oddan.
    Sağlamlıq, gözəllik ləyaqətini
    alır əlimizdən yaş soruşmadan.

    Ah, zirvə hardadı, görəsən harda?
    nədi mən getdiyim bu cığır, bu iz?
    Mən də bir zirvəyəm aşağılarda,
    nə mən zirvəsizəm, nə zirvə mənsiz.

    Gedirəm… illərə sorağım düşür,
    insan öz-özündən ayrılır, demək.
    Yuxarı baxıram – papağım düşür,
    aşağı baxıram – gözümdən eynək…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Süleyman RÜSTƏM.”Könlüm yenə min şövq ilə, canan, səni istər”

    Könlüm yenə min şövq ilə, canan, səni istər,
    And olsun əziz canına ki, can səni istər.

    Çəkməz ətəyindən əlini, çəksə də hicran,
    Eylər canını canına qurban, səni istər.

    İlham alıram incə səsindən, nəfəsindən,
    Tək mən deyiləm, şanlı bu dövran səni istər.

    Sən qəlbi təmiz, alnı açıq, şux gözəlimsən,
    Ellər də olub hüsnünə heyran, səni istər.

    İşdir, mənə üz versə fəraqından kədər, qəm,
    Könlüm yenə də dərdinə dərman səni istər.

    Gün keçsə, zaman keçsə, vəfasız belə olsan,
    Əvvəlki məhəbbətlə Süleyman səni istər.

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Əli KƏRİM.”Qaytar Ana borcunu…”

    Bir gözəl, bir sevimli oğul böyütdü ana.
    O bəd, uğursuz günü – ərinin öldüyünü
    Bildirmədi heç ona.
    Kədəri dalğa-dalğa doldusa da ürəyə
    Lakin nə saç yolaraq verdi əsən küləyə,
    Nə şivən etdi ana.
    Ürəyində ağlayıb, gülmək öyrətdi ona,
    Dözərək davanın da dərdinə, bəlasına,
    Öz boğazından kəsib yedirdi balasına…
    Bir oğul böyütdü ki, gur, çatmaqaş, gensinə.
    Bir oğul böyütdü ki, oğul deyirəm sənə:
    Atlını atdan salıb küləklərlə ötüşür.
    Baxışından qızların ürəyinə od düşür.
    Bir oğul böyütdü ki, oğul məktəb bitirdi,
    Oğul instituta qızıl medalla girdi.
    Ana fikirləşdi ki: “Gör neçə aya getdi?!”
    Ana yuxularında tez-tez Bakıya getdi,
    Ana məktub yazdı ki: “Yanıltma gümanımı,
    Pul nədir, pul deyirsən, göndərərəm canımı”.
    Nə zaman ki oğlunun getdiyi dörd il oldu,
    Məktubları kəsildi, gəlmədi tətil oldu,
    Ananı fikir aldı, ananın əsdi dizi
    Ana müqəssir etdi, tramvayı, dənizi.
    O yenə dözdü, durdu… O yolmadı saçını,
    Səsləri qonşuları Əsmər, Çiçək bacını.
    Yenə də azalmadı ürəkdən bala dərdi
    Onlar oğul vermədi, onlar təsəlli verdi.
    Məktub məktub dalınca axdı, Bakıya xdı,
    Ana da məktubların dalınca baxdı, baxdı…
    Məktublarsa Bakını dolandı, gəzdi, gəldi,
    Məktublar əzik-üzük, məktublar bezdi gəldi,
    Ana yenə də baxdı gah dolama yollara,
    Gah da oğul boyuna həsrət qalan qollara.
    Ana oğul böyütdü gur, çatmaqaş, gensinə,
    Ana oğul böyütdü, özgəyə qismət oldu.
    Ana fikirləşdi ki, mən neyləmişəm sənə?
    Bu nə oğulluq oldu, bu nə məhəbbət oldu?
    Oğul böyütdümü o büzmədodaq bir qıza?
    Oğul böyütdümü o. min işvəyə, min naza?
    Ana bilsəydi əgər böyütməzdi oğlunu,
    Yox, bunu yandım dedim, yenə atmazdı onu.
    Bir gözəl, bir sevimli oğul böyütdü ana,
    Ürəyində ağlayıb gülmək öyrətdi ona.
    Oğul! Nədir etdiyin bəs bu haq-say üçün?
    Qaytar onun ömrünə neçə gecə, neçə gün!
    Qaytar onun saçının qaralığını geri.
    Qaytar o dilindəki şirin-şirin sözləri!
    O sözü, o söhbəti gülüşü anan verib,
    Ana dodaqlarından bala dodaqlarına.
    İndi ondan gen gəzən oğul, ayaqlarına
    Yerişi anan verib.
    Qaytarsan o sözləri, sözsüz bir lal olarsan,
    Qaytarsan o yerişi, yerindəcə qalarsan.
    Qaytarsan o gülüşü hırıldamazsan daha
    Qaytar, qaytar onları. qaytar qoyma sabaha!
    Sən ki dərd verdin, oğul, sənə gülüş verənə.
    Oğul demərəm sənə!
    Deyirəm ki, o boyu, buxunu qaytar geri!
    Deyirəm ki, varını, yoxunu qaytar geri!
    Qaytar onun borcunu,
    Gülüşünü, adını, sözünü qaytar geri!
    Qaytar ana borcunu,
    O borc sənin özünsən, özünü qaytar geri!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Musa YAQUB.”Onu biləcəksən…”

    İndi nazın böyük, ürəyin aram,
    Eh, mən də səninçün belə qalmaram…
    Bir də görərsən ki, bir ərk yerin yox,
    Qalmısan neçə yad baxışın altda.
    Qəfil görəcəksən çətirin də yox,
    Əsirsən bir qərib yağışın altda.
    Günəşdə üstünə kölgə salan yox,
    Tənhasan, amma heç yada salan yox.
    Sönüb səndən ötrü o isti ocaq.
    Onda bilcəksən mənim sevgimi,
    Biləcəksən,
    O da çox gec olacaq.

    Könlün darıxanda, lap darıxanda,
    Kimlərsə hardansa qoşa baxanda,
    Bir də görəcəksən
    Sən burda təksən,
    Yanında boş qalıb bir sirdaş yeri,
    Sızlayır könlünün həmin boş yeri.
    O sözün, o səsin, o ərkin yoxdur,
    Dərdin var, bu dərdə şərikin yoxdur.
    Onda birdin-birə gözün dolacaq,
    Onda biləcəksən mənim sevgimi,
    Biləcəksən,
    O da çox gec olacaq.

    Məsələn, bir dəfə yeri gələndə,
    Bir gizli vaxt tapıb güzgülənəndə
    Bir də görəcəksən şümşad əllərin,
    Çiyninə tökülmüş dalğın tellərin,
    Bir gülər üzün var,
    Amma bilən yox,
    Bu xumar gözlərlə birgə gülən yox.
    Yoxdur bu əllərin qədirbiləni,
    Yoxdur bu tellərin qədirbiləni,
    Çiynin boş, əlin boş, boş qalan qucaq..
    Onda biləcəksən mənim sevgimi,
    Biləcəksən,
    O da çox gec olacaq.

    Soraq almayanda eldən, mahaldan,
    Yığa bilməyəndə gözünü yoldan,
    Könlün bir qanadlı söz istəyəndə,
    Ümid qanadıyla uçum deyəndə
    Bir də görəcəksən qanadın yoxdur.
    Çağrılır, deyilir, adı var,amma
    Dilimdə şipşirin o adın yoxdur,
    Bir nağıl, bir sevgi, həyatın yoxdur.
    Gün keçib, vaxt ötüb, xatirəm uzaq…
    Onda biləcəksən mənim sevgimi,
    Biləcəksən,
    O da çox gec olacaq…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Fikrət QOCA.”Ana”

    Əziz anam, şirin sözlü anam,
    Qəlbin kövrək, eşqin solmaz bahar.
    Gülər üzlü, qara qözlü, anam.
    Hara getsəm gözün mənə baxar.
    Ana, qəlbim bu laylarla gəzər
    Doğma səsin ömrü, günü bəzər
    Laylay dedin ana, laylay dedin mənə,
    Həyat verdin mənə, əziz ana.
    Laylan hələ yaşar, laylan ellər aşar,
    Günəş kimi yana yana, ana.

    Ana, səsin aydın səhər ola,
    Ana, qəlbin keşik çəkər bizə.
    Yolum üstə uzaq səfər ola,
    İşıq dolar nurdan düşən gözə.
    Mənim görək gözüm sənsən, ana,
    Ömrüm günüm özüm sənsən, ana
    Laylay dedin ana, laylay dedin mənə,
    Həyat verdin mənə, əziz ana.
    Laylan hələ yaşar, laylan ellər aşar,
    Günəş kimi yana yana, ana…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Ramiz RÖVŞƏN.”Bir səhər yuxudan durub”

    Bir səhər yuxudan durub
    Özünü uşaq görəsən.
    Görəsən hamı evdədi,
    Ölənləri sağ görəsən.

    …Qorxasan qaçıb gedələr, –
    Tez qapını bağlayasan.
    Geri dönüb içəridə
    bir təzə qonaq görəsən.

    Görəsən ki, qapqaradı
    o qonaq başdan ayağa.
    Ondan başqa hamısının
    üst-başını ağ görəsən.

    Pəncərədən içəriyə
    dola, dola gün işığı.
    İçəridə boş-boşuna
    yanan bir çıraq görəsən.

    Söndürəsən o çırağı –
    hamı birdən yoxa çıxa….
    Otaqda bir qara qələm,
    bir də ağ vərəq görəsən…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Mirvarid DİLBAZİ.Seçilmiş şeirlər

    Xatirələr olan yerdə

    Daşların da dili vardır,
    Xatirələr olan yerdə.
    İnsanların sevincləri,
    Həsrətləri qalan yerdə.

    Məni bulaqlar dindirər,
    Hey ağladar sevindirər.
    Sular odumu söndürər,
    Anam layla çalan yerdə.

    Hər duyğunun öz adı var,
    Fikrin qəmlisi, şadı var.
    Könlüm qaldı qoca çinar,
    Kölgəsini salan yerdə.

    Bənövşələr üşüyəndə

    Bir qanadlı ürəyim var,
    Yuvasında tutmur qərar.
    Dünənlərə nazlı bahar,
    Yaşıl xalı döşüyəndə.

    Neçə dağdan keçir yolum,
    Çiçək olur sağım, solum.
    İstəyirəm günəş olum,
    Bənövşələr üşüyəndə.

    Göyçə dərdi

    Qəsbkara qalan Göyçəm,
    El-obası talan Göyçəm.
    Ağ güllərin qara bitsin,
    El yurduna dönməyincə.

    Qoy axmasın bulaqların,
    Gül açmasın yaylaqların,
    Tikan bitirsin dağların
    Yad bayrağın enməyincə.

    Yurd saldıq qaldı namərdə,
    Ağlar burda göy də,yer də,
    Yanmayacaq el çırağı
    Qurduğunuz ağ evlərdə
    Yad çırağı sönməyincə.

    Təklənmiş millətim

    Qoçaqların şan-şöhrətin,
    Qorxaqların baş töhmətin
    Olan təklənmiş millətim!
    Qoçağa qorxaq deyilməz,
    Heç zərbədən dağ əyilməz.
    Qalx, ey adı oğul olan,
    Torpağı düşmənə qalan,
    Meşələrdə dönən balan
    Qisasa çağırır səni,
    Qalx, qurtar doğma vətəni,
    Kömək gəlir yad ellərdən,
    O günü ağlayıram mən,
    “İanəyə” qaldıq nədən?
    Qəhrəmanım, gir döyüşə

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Hüseyn ARİF.”Aşıq Mirzə Bayramova”

    Mən beşikdə ikən telli sazınla
    Laylamı sən çaldın, ay Mirzə dayı
    Yenə dilləndirdin “Yanıq Kərəmi”
    Canıma od saldın, ay Mirzə dayı.

    Ağır toylar gördün, nişanlar gördün,
    Mahaldan-mahala atını sürdün.
    Gəlinlər gətirdin, qızlar köçürdün,
    Çox nəmərlər aldın, ay Mirzə dayı.

    Sənət meydanında imtahan olur,
    Hüseynin əhvalı pərişan olur.
    Səsin tutulanda könlüm qan olur,
    Sən niyə qocaldın, ay Mirzə dayı?

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Osman SARIVƏLLİ.”Günah onun özündədir”

    Dostum, incə barmaqların
    Sədəflərin üzündədir.
    Mənim meylim bir sazında,
    Bir də şirin sözündədir.

    Qarayazı meşəsində,
    Cavan ovçu həvəsində,
    Qulağın maral səsində,
    Gözün ceyran izindədir.

    Tarixi var hər daşın da,
    Tərlanın on beş yaşında,
    Bəzən qarlı dağ başında,
    Bəzən Muğan düzündədir.

    Baxan kimi sərraf gözün,
    Təmtəraqlı yalan sözün
    Canı yoxdur, dedin özün,
    Məna sözün düzündədir.

    Zaya getməz alın tərin,
    Bir gün bitər şah əsərin,
    Arzuların, diləklərin
    Hələ sənin gözündədir.

    Söz şairin ürəyində,
    Zor binanın dirəyində,
    Güc pələngin biləyində,
    Pəhləvanın dizindədir.

    Heç əlinə alma əsa,
    Yetmişində batma yasa,
    Hər kim yüz il yaşamasa,
    Günah onun özündədir.

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Nəbi XƏZRİ.”Külək”


    Yenə payız gəldi qonaqlar kimi…
    Soldu məhəbbətim yarpaqlar kimi…
    Ürək pıçıldayır dodaqlar kimi…
    Külək, niyə belə əsirsən, külək?
    Niyə ümidimi kəsirsən, külək?

    Sevgilim görüşə çağırmış məni,
    Mən necə unudum olub-keçəni?
    O deyir astaca: “Sevmirəm səni…”
    Sən niyə sözünü kəsirsən, külək?
    Külək, niyə belə əsirsən, külək?

    O, ürək ağrıtdı, ürək incitdi,
    Bir eşqin sevimli nəğməsi bitdi.
    Sanki məhəbbətim xəyaldı, getdi…
    Külək niyə belə əsirsən, külək?
    Sən də mi sevgini gəzirsən, külək?…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.Bayatılar

    BAYATILAR

    Ürəyimdə ayaz var,
    Nə qış gedib,nə yaz var
    Oyatma bənövşəni,
    Kol dibində ayaz var

    Kədərli baxmayaydın,
    Göz yaşım axmayaydı
    Yad baxmağı bir yana,
    Yar yada baxmayaydı

    Bu dünya çətin qala,
    Yolları çətin qala
    Yaxşı yarı yazda gəz,
    Payıza çətin qala

    Qalanın daşı oldum,
    Gözümün yaşı oldun
    Dünyada gün görmədim,
    Sevəndə naşı oldum

    Yanımda qal bir az da
    Göz yaşı var arazda
    Yar yuxusun danışıb,
    Şəkli qalıb arazda

    Yenə də axşam oldu
    Gün keçdi,axşam oldu
    Gecələr mən alışdım
    Əriyən şam oldu…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Baba VƏZİROĞLU.”Təkcə səndən nigaranam…”

    Ömrüm boyu gözümdə kam,
    Bu həsrəti daşıyıram.
    Mən birtəhər yaşayıram,
    Təkcə səndən nigaranam…

    Yandı qəlbim, soldu keçdi,
    Bir də sevmək daha gecdi,
    Mənə olan oldu, keçdi,
    Təkcə səndən nigaranam…

    Mən sahilsiz bir gecəyəm,
    Heç bilmirəm kiməm, nəyəm,
    Nə vecinə, mən necəyəm,
    Təkcə səndən nigaranam…

    Gəlib hərdən düşər yada,
    O günlər bir nağılsa da,
    Bütün dünya dağılsa da,
    Təkcə səndən nigaranam…

    Ömür ötür aram-aram,
    Heç bilmirsən yoxam, varam,
    Mənsə səni soruşaram,
    Təkcə səndən nigaranam,
    Təkcə səndən nigaranam!..

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ DÖVLƏT HİMNİ

    Söz: Əhməd Cavad
    Musiqi: Üzeyir Hacıbəyov

    Azərbaycan! Azərbaycan!
    Ey qəhrəman övladın şanlı Vətəni!
    Səndən ötrü can verməyə cümlə hazırız!
    Səndən ötrü qan tökməyə cümlə qadiriz!
    Üçrəngli bayrağınla məsud yaşa!
    Üçrəngli bayrağınla məsud yaşa!

    Minlərlə can qurban oldu,
    Sinən hərbə meydan oldu!
    Hüququndan keçən əsgər,
    Hərə bir qəhrəman oldu!

    Sən olasan gülüstan,
    Sənə hər an can qurban!
    Sənə min bir məhəbbət
    Sinəmdə tutmuş məkan!

    Namusunu hifz etməyə,
    Bayrağını yüksəltməyə
    Namusunu hifz etməyə,
    Cümlə gənclər müştaqdır!
    Şanlı Vətən! Şanlı Vətən!
    Azərbaycan! Azərbaycan!
    Azərbaycan! Azərbaycan!

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Məmməd ARAZ.”Azərbaycan-Dünyam mənim”

    Azərbaycan – qayalarda
    bitən bir çiçək,
    Azərbaycan – çiçəklərin içində qaya.
    Mənim könlüm bu torpağı
    vəsf eləyərək,
    Azərbaycan dünyasından
    baxar dünyaya.

    Azərbaycan – mayası nur, qayəsi nur ki,
    Hər daşından alov dilli ox ola bilər.
    “Azərbaycan!” – deyiləndə ayağa dur ki,
    Füzulinin ürəyinə toxuna bilər…

    Oğulları Kür gəzdirər biləklərində,
    Oğulların göz atəşi
    Gözəl əridir.
    Azərbaycan səhərinin bəbəklərində
    Qütb ulduzu,
    dan ulduzu gözəlləridir.
    İllər olub – kürrələrdə dəmir olmuşuq,
    Sərhədlərdə dayanmışıq küləkdən ayıq.
    Od gölündə,
    buz çölündə gəmi olmuşuq,
    Biz Bakının ilk səadət carçılarıyıq.
    Min illərlə zülmətlərə yollar açıqdı,
    Dalğalandı Sabirlərin
    ümman dünyası,
    Azərbaycan qatarı da yollara çıxdı
    Dağılanda Qoca Şərqin duman dünyası.

    Azərbaycan – mayası nur, qayəsi nur ki…
    Hər daşından alov dilli ox ola bilər.
    “Azərbaycan!” – deyiləndə ayağa dur ki,
    Ana yurdun ürəyinə toxuna bilər…

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • Xalq şairi Bəxtiyar VAHABZADƏ.”Azərbaycan”

    Azərbaycan, adın oddur, özün – işıq, sözün- işıq.
    Biz də sənin bu müqəddəs torpağından boy atmışıq,
    Sənsən bizim bu dünyada məsləkimiz, amalımız,
    Yolumuza işıq saçsın ulduzumuz, hilalımız.

    Nəfəsimiz – ulu Qorqud dədəmizin öz nəfəsi,
    Mahnımızda yaşar bizim babaların addım səsi.
    Bu torpaqda, bu diyarda dünən vardıq, bu gün varıq,
    Biz keçmişə güvəndikcə gələcəyə addımlarıq.

    Vətən bizsiz də keçinər, keçinmərik biz Vətənsiz.
    Bu məramla boy atmışıq Çənlibellər üstündə biz.
    Şəhidlərin qanı ilə yoğrulubdur torpağımız,
    Qəlbimizdə dalğalanır öz üç rəngli bayrağımız.

    Qardaşlıqdır şüarımız, biz həmişə əl tutanıq,
    Düşmən bizə əl uzatsa, düşmənliyi unudanıq.
    Könlümüzdə bir vahiddir güneyimiz, quzeyimiz,
    Vətən – bizim namusumuz, biz Vətənik, Vətən də biz.

    Mənbə: Klassik Ədəbiyyat İnciləri

  • İlham Əliyev 28 May – Respublika Günü münasibətilə keçirilən rəsmi qəbulda iştirak edib

    Mayın 27-də “Buta” sarayında Azərbaycanın milli bayramı – Respublika Günü münasibətilə rəsmi qəbul keçirilib.
    Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva rəsmi qəbulda iştirak ediblər.
    Rəsmi qəbul Azərbaycan Respublikasının dövlət himninin səslənməsi ilə başladı.
    Dövlətimizin başçısı rəsmi qəbulda nitq söylədi.
    Prezident İlham Əliyevin nitqi
    -Hörmətli xanımlar və cənablar.
    Mən sizi və bütün Azərbaycan xalqını qarşıdan gələn Respublika Günü münasibətilə ürəkdən təbrik edirəm.
    Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin yaradılması tarixi hadisə idi. Çünki ilk dəfə olaraq müsəlman aləmində demokratik respublika yaradılmışdı. Biz haqlı olaraq fəxr edirik ki, məhz Azərbaycan xalqı müsəlman aləmində ilk demokratik respublikanın yaradılmasının müəllifi olmuşdur. Bu, onu göstərir ki, xalqımız çox mütərəqqi xalqdır. Onu göstərir ki, Azərbaycanın görkəmli ziyalıları ölkəmizin inkişafı üçün çox böyük işlər görmüşlər. Xalq Cümhuriyyətinin ömrü uzun olmasa da, 23 ay ərzində çox böyük işlər görə bilmişdir. Dövlət bayrağı, Azərbaycan vətəndaşlığı təsis edilmişdir, milli ordu yaradılmışdır və Qafqaz İslam Ordusu ilə birlikdə Bakını işğalçılardan azad etmişdir. Bakı Dövlət Universiteti yaradılmışdır. Bu, onu göstərir ki, təhsilə çox böyük diqqət yetirilirdi. 200-dən çox qanun qəbul olunmuşdur. Onların arasında qadınlara səsvermə hüququ verən qanun qəbul edilmişdir. Yəni, bütün bu və digər addımlar onu göstərir ki, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin qurucuları ölkəmiz, xalqımız üçün çox böyük işlər görmüşlər. Azərbaycan dövləti və xalqı Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin qurucularının xatirəsini əziz tutur. Onların xatirəsi bizim qəlbimizdə yaşayır. Bir neçə il bundan əvvəl mənim Sərəncamımla Bakı şəhərinin mərkəzində Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin şərəfinə abidə ucaldılmışdır. Keçən il isə ölkəmizdə “Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti ili” elan edilmişdir.
    İyirmi üç aydan sonra respublika süqut etdi və bu, bir daha onu göstərir ki, müstəqilliyi saxlamaq onu əldə etməkdən daha çətin işdir. 1918-ci ildə qaldırılmış bayraq 1920-ci ildə endirildi. Ondan sonra ilk dəfə olaraq rəsmi qaydada bu bayrağı ulu öndər Heydər Əliyev Naxçıvan Muxtar Respublikasının Ali Məclisinin sessiyasında rəsmi dövlət bayrağı kimi qaldırmışdır və təsis etmişdir. Əslində, müstəqilliyə gedən yol bu tarixi andan başlamışdır. Sovet İttifaqı hələ yaşayırdı və belə cəsarətli addım Ulu Öndərin öz xalqına, öz dövlətinə, xalqının, dövlətinin gələcəyinə nə qədər bağlı olduğunu, nə qədər böyük önəm verdiyini göstərir.
    1991-ci ildə Sovet İttifaqının dağılması nəticəsində digər müttəfiq respublikalarla birlikdə Azərbaycan da müstəqilliyə qovuşdu və əlbəttə ki, bizim üçün XX əsrdə ikinci şans yarandı. Ancaq əfsuslar olsun ki, ölkədə gedən xoşagəlməz proseslər imkan vermirdi ki, gənc müstəqil Azərbaycan ayaqda möhkəm dayana bilsin, öz müstəqil siyasətini apara bilsin və xalqın maraqlarını doğrulda bilsin. Çox ağır, faciəvi illər idi. 1992-ci ildə AXC-Müsavat rejimi hakimiyyəti qanunsuz şəkildə zəbt etdikdən sonra vəziyyət daha da ağırlaşdı, pisləşdi. Ölkə idarəolunmaz vəziyyətə düşmüşdü. Məhz o illərdə Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsi alovlanmış və torpaqlarımız işğal altına düşmüşdü. Ölkəmizdə xaos, total böhran hökm sürürdü, iqtisadiyyat iflic vəziyyətdə idi. Əlbəttə ki, Azərbaycan xalqı çıxış yolu axtarırdı. Onu da əlavə edim ki, AXC-Müsavat rejimi ölkədə vətəndaş müharibəsini başlamışdı. Xalqımız nicat yolunu Heydər Əliyevin simasında gördü, onu hakimiyyətə dəvət etdi və bir daha öz müdrikliyini təsdiqlədi.
    1993-cü il müasir tariximizdə dönüş nöqtəsi idi. Məhz 1993-cü ildən sonra Azərbaycan inkişaf yoluna qədəm qoydu, Azərbaycanda sabitlik təmin edildi və ölkə inamla irəliyə getməyə başladı. Ulu öndər Heydər Əliyevin xalq, dövlət qarşısında misilsiz xidmətləri vardır. Onu da bildirməliyəm ki, 1993-cü ilə qədər müstəqilliyimiz formal xarakter daşıyırdı, ölkəmiz müstəqil siyasət apara bilmirdi. Heydər Əliyevin xalq qarşısında xidmətlərindən biri də o idi ki, Azərbaycan əsl müstəqillik yoluna qədəm qoydu. Həm siyasi, həm iqtisadi, həm də digər sahələrdə çox ciddi islahatlar aparılmağa başlanmışdır. Nizami ordu yaradılmışdır, ölkəmizə böyük həcmdə xarici sərmayə gəlməyə başlamışdır, dövlətçiliyin əsasları qoyulmuşdur, azərbaycançılıq ideologiyası rəsmi ideologiya kimi qəbul edilmişdir. Bir sözlə, məhz o illərdə Azərbaycanın strateji inkişaf istiqamətləri müəyyən edildi. Bu gün Azərbaycan bu strateji inkişaf istiqamətlərini əsas tutaraq bölgədə, dünyada dəyişən vəziyyətə uyğun olaraq öz inamlı siyasətini aparır. Bu gün ölkəmiz müstəqil siyasət apararaq, milli maraqların təmin olunmasında çox böyük addımlar atıb, çox böyük uğurlar qazanıb. 2003-cü ildən bu günə qədər Heydər Əliyev siyasəti Azərbaycanda yaşayır, davam etdirilir, zənginləşdirilir. Əlbəttə ki, o vaxtdan bu günə qədər çox böyük işlər görülüb, ancaq, eyni zamanda, dünya da, bölgə də dəyişib. Dünyada, bölgədə yeni təhlükə mənbələri üzə çıxır, yeni çağırışlar meydana gəlir. Əlbəttə, biz həmişə çalışırıq və çalışmalıyıq ki, ölkəmizi mümkün olan risklərdən qoruya bilək. Son illərin təcrübəsi onu göstərir ki, biz buna müvəffəq ola bilmişik.
    Ölkəmizin hərbi qüdrəti güclənir. Ağdərə, Füzuli, Cəbrayıl rayonlarının bir hissəsi, Naxçıvan Muxtar Respublikasında keçirilən əməliyyat nəticəsində böyük torpaq sahəsi işğalçılardan azad edilmişdir. Hərbi qüdrətimizin artırılması nəticəsində bu gün Azərbaycan Ordusu beynəlxalq reytinqlərdə güclü ordular sırasındadır.
    Biz son 16 ildə iqtisadi inkişafa nail olduq və bir çox iqtisadi məsələlər öz həllini tapdı. Ölkəmizə böyük həcmdə sərmayə gətirildi. Qoyulan 260 milyard dollardan çox vəsait bu gün ölkəmizin, xalqımızın inkişafına xidmət göstərir. Həm neft, həm qeyri-neft sektoruna qoyulan vəsait ölkəmizin iqtisadi potensialını böyük dərəcədə gücləndirə bilmişdir.
    Sosial sahə ilə bağlı çox ciddi addımlar atılır və insanların rifah halı böyük dərəcədə yaxşılaşıb. Məcburi köçkünlərin problemləri öz həllini tapır. Yüzdən çox şəhərcik salınmışdır və bu məsələ ilə bağlı bundan sonra da addımlar atılacaq. Azərbaycanda çox müasir infrastruktur yaradılmışdır və bu sahəyə çox böyük vəsait qoyulmuşdur.
    Bir sözlə, son illər ərzində bütün istiqamətlər üzrə inkişaf, tərəqqi var. Sosial infrastrukturun inkişafı ilə bağlı çox böyük işlər görülmüşdür, məktəblər, xəstəxanalar tikilmişdir. Bütün bunlar Azərbaycan reallıqlarıdır. Biz artıq güclü iqtisadi potensial, güclü iqtisadi baza yaratmışıq. Əgər bizim təşəbbüsümüzlə uğurla reallaşan nəqliyyat və enerji layihələrini əlavə etsək, görərik ki, doğrudan da Azərbaycan böyük yol keçmişdir.
    Bu gün biz beynəlxalq nəqliyyat mərkəzlərinin birinə çevrilmək üçün çox fəal iş aparırıq. Bu istiqamətdə də böyük addımlar atılır, böyük sərmayə qoyulur. Dəmir yolu infrastrukturu, avtomobil yollarının tikintisi, 6 beynəlxalq aeroportun fəaliyyətə başlaması, dəniz nəqliyyatının müasirləşdirilməsi – bütün bunlar son illər ərzində görülmüş işlərdir.
    Görülmüş bütün işləri sadalamaq üçün bir neçə saat vaxt lazım olacaq. Sadəcə olaraq, demək istəyirəm ki, bu gün Azərbaycan müstəqillik yolunda inamla irəliləyir və ölkə qarşısında duran problemlər həll edilir. Ancaq biz gələcəyə baxmalıyıq, əldə edilmiş nailiyyətlərlə kifayətlənməməliyik. Ölkə qarşısında duran problemlər bizim üçün əsas məsələ olmalıdır və bütün müvafiq tapşırıqlar bu istiqamətdə verilir.
    Bundan sonra dayanıqlı inkişafı təmin etmək üçün biz fəal işləməliyik və qəbul olunmuş qərarlar icra edilməlidir. Hesab edirəm ki, bu, qarşıda duran ən vacib məsələlərdən biridir. Çünki bəzi hallarda qərarlar qəbul edilir, sərəncamlar imzalanır, ancaq onların reallaşması yubanır. Ona görə, bundan sonrakı dövrdə mütləq bu sahəyə daha ciddi diqqət göstərilməlidir ki, qəbul edilmiş qərarlar, qanunlar, imzalanmış sərəncamlar həyata keçirilsin.
    Biz müharibə şəraitində yaşayırıq. Müharibə hələ bitməyib. Belə olan halda hərbi potensialımızın gücləndirilməsi əsas prioritet məsələlərdən biri olmalıdır. Bu istiqamətdə çox ciddi addımlar atılıb. Deyə bilərəm ki, son illərdə hərbi hissələrimizin 80 faizi tamamilə yenidən qurulub. Növbəti illərdə qalan, hələ də təmirə ehtiyacı olan hissələr də təmir ediləcəkdir. Azərbaycan bu gün çox güclü hərbi potensiala malikdir. Ancaq bundan sonra da bu istiqamətdə praktiki addımlar atılacaq.
    Ermənistan-Azərbaycan Dağlıq Qarabağ münaqişəsi və torpaqlarımızın işğal altına düşməsi AXC-Müsavat rejiminin acı mirasıdır. Biz çalışırıq bu məsələni həll edək. Həm hüquqi, həm siyasi, həm iqtisadi, həm hərbi nöqteyi-nəzərdən Azərbaycan bu istiqamətdə böyük dərəcədə güclənib. Son illərdə mötəbər beynəlxalq təşkilatlar tərəfindən qəbul edilmiş qərar və qətnamələr bizim ədalətli mövqeyimizi dəstəkləyir və münaqişənin həlli üçün bu, çox güclü hüquqi baza yaradıb. Qondarma “Dağlıq Qarabağ respublikası”nı heç bir ölkə tanımayıb, orada keçirilmiş qanunsuz referendumlara dünyanın aparıcı təşkilatları və bir çox ölkələr tərəfindən sərt, mənfi reaksiya verilmişdir. Biz münaqişə ilə bağlı həqiqətləri dünyaya çatdırırıq və bundan sonra da çatdırmalıyıq. Hesab edirəm ki, bu gün vəziyyət tamamilə fərqlidir. Çünki əgər əvvəlki dövrlərdə erməni lobbisi tərəfindən yayılan saxta, təhrif edilmiş məlumatlar daha çox yer tuturdusa, bu gün münaqişə ilə bağlı dünya ictimaiyyəti kifayət qədər məlumatlıdır. Hər kəs xəritəyə baxsa görər ki, Azərbaycan işğala məruz qalan ölkədir.
    Bu məsələ ilə bağlı biz bundan sonra da ardıcıl siyasət aparacağıq. Bizim prinsipial mövqeyimiz dəyişməz olaraq qalır. Biz bu mövqedən dönməyəcəyik. Münaqişə yalnız ölkəmizin ərazi bütövlüyü çərçivəsində öz həllini tapmalıdır və müvafiq beynəlxalq təşkilatların qərar və qətnamələri icra edilməlidir.
    Biz bundan sonra da sosial sahəyə çox böyük diqqət göstərəcəyik. Çünki bu sahə hər bir ölkə üçün prioritet olmalıdır, o cümlədən bizim üçün. Baxmayaraq ki, son illər ərzində dəfələrlə maaşlar və pensiyalar artırılıb, biz bundan sonra da bu istiqamətdə addımlar atacağıq. Bu yaxınlarda çox böyük sosial paket qəbul edildi. Bu islahatların anonsu keçənilki prezident seçkilərindən sonra verilmişdir. Bu ilin əvvəlindən çox ciddi sosial təşəbbüs icra edilməyə başlamışdır. Qəbul edilmiş qərarlar üç milyon insanı əhatə edir və bu vətəndaşların maddi vəziyyəti yaxşılaşır.
    Ancaq hesab edirəm ki, biz bundan sonra da bu istiqamətdə tam qətiyyətlə addımlar atacağıq. Çünki vətəndaşların sosial rifahı bizim üçün ən prioritet məsələdir. Ancaq təbii ki, bu, iqtisadi inkişafa bağlıdır. Çünki iqtisadi inkişaf, maddi imkanlar olmasa sosial proqramları həll etmək mümkün olmayacaq. Ona görə iqtisadi sahədə aparılan islahatlara bu gün çox böyük diqqət göstərilir və bu islahatlar artıq nəticə gətirir. Nəticə ondan ibarətdir ki, büdcə daxilolmaları artır. Bu ilin əvvəlindən büdcə daxilolmaları böyük dərəcədə – yüz milyonlarla manat həcmində artmışdır. Bu, bizə əlavə imkanlar yaradır ki, ilk növbədə sosial sahədə bu artım özünü göstərsin.
    İşsizliklə bağlı problemlərin həlli daim gündəlikdə duran məsələdir. Çünki 2003-cü ildən bu günə qədər 2 milyon iş yeri yaradılmasına baxmayaraq, yenə də işsizlik var. Düzdür, başqa ölkələrə nisbətən Azərbaycanda işsizliyin səviyyəsi çox aşağıdır, ancaq biz hesab edirik ki, bundan sonra da bu istiqamətdə addımlar atılmalıdır. Bu ilin əvvəlindən təkcə dövlət sektorunda 50 minə yaxın iş yeri yaradılmışdır. Ancaq, əlbəttə, biz yaxşı başa düşürük ki, ilk növbədə özəl sektorda iş yerləri yaradılmalıdır, özəl sektorda da yaradılır. Biz dövlət olaraq özəl sektora dəstək göstərərək onları da bu işə sövq edirik.
    İşsizlik hər bir ölkə üçün xas olan problemdir. Bu məsələnin həlli böyük səylər tələb edir. Biz bu səyləri göstəririk və nəticə də əldə olunur. Ancaq onu da bilməliyik ki, son 15 il ərzində Azərbaycan əhalisi 1,7 milyon artmışdır. İşsizliklə bağlı tədbirlər müntəzəm olaraq aparılmalıdır. Bu, gündəlikdə daimi duran məsələdir və biz məsələ ilə bağlı ciddi məşğuluq.
    Bu gün dünyada informasiya müharibəsi aparılır və hər bir vətəndaş bunu açıq-aydın görə bilir. Azərbaycan uzun illərdir ki, informasiya müharibəsinin hədəfində dayanan ölkədir. Ölkə haqqında təhrif edilmiş, yalan məlumatlar, uydurma faktlar, saxta xəbərlər geniş vüsət alıb. Biz buna adekvat cavab verməliyik, öz həqiqətlərimizi dünyaya çatdırmalıyıq. Bizə qarşı hücumların əksəriyyətinin arxasında erməni lobbisi və onlarla müttəfiq olan bəzi yerli, özünü müxalifət adlandıran qruplaşmalar durur. Onların hədəfi Azərbaycanı ləkələməkdir, Azərbaycan haqqında təhrif edilmiş yalan məlumatlar yaymaqdır. Bu, informasiya müharibəsinin bir növüdür. Biz öz siyasətimizlə bütün bu yalanları, bütün bu böhranları darmadağın edirik və etməliyik. Çünki bu gün Azərbaycan reallıqları onu göstərir ki, ölkə inamla, sürətlə inkişaf edir. Mənim Prezident kimi təcrübəmdə bir çox hallarda xarici qonaqlarla təmaslar, Azərbaycana ilk dəfə gəlmiş qonaqlarla görüşlər əsnasında onlar tərəfindən bir təəccüb hissi duyulurdu: yəni, biz bilmirdik ki, Azərbaycan bu qədər inkişaf etmiş ölkədir. Biz bilmirdik ki, Azərbaycanda vəziyyət bu qədər yaxşıdır, şəhərlər bu qədər təmizdir, səliqəlidir, gözəldir. İctimai ovqat müsbətdir. Xalq iqtidarı dəstəkləyir. Yəni, nəyə görə bu təəccüb hissləri oyanırdı? Ona görə ki, bizə qarşı çoxşaxəli, məqsədyönlü və davamlı informasiya müharibəsi aparılırdı. Məqsəd Azərbaycanı ləkələmək, inkişafımıza zərbə vurmaq, cəmiyyətimizin ənənəvi dayaqlarını sarsıtmaqdır. Biz buna heç cür imkan verə bilmərik və imkan vermirik. Çünki biz müstəqillik yolu ilə gedirik. Bizim öz seçimimiz var. Biz güclü dövlət qururuq. O dövlət ki, milli-mənəvi dəyərlər üzərində qurulub. Ona görə hədəflərin biri də məhz bizim milli dəyərlərimizdir, ənənələrimizdir. Çalışırlar ki, onları sarsıdaraq ölkəmizin inkişafına zərbə vursunlar. Azərbaycan xalqı hər şeyi yaxşı bilir və bilməlidir ki, biz informasiya müharibəsi şəraitində yaşayırıq və buna hazır olmalıyıq. Biz bu müharibədə ancaq öz işimizlə, öz qətiyyətimizlə qalib gələ bilərik.
    Bizim qarşımızda bir çox vəzifələr dayanır. Ən önəmlisi ondan ibarətdir ki, Azərbaycan öz müstəqil siyasətini aparmalıdır. Xalqımız ancaq müstəqillik şəraitində inkişaf edə bilər. Biz əsrlər boyu müstəqillikdən məhrum idik və öz seçimimizi edə bilmirdik. Bu gün biz xoşbəxtik ki, müstəqil ölkə kimi, azad xalq kimi yaşayırıq, taleyimiz öz əlimizdədir. Müstəqilliyimizin qorunması, möhkəmlənməsi ən vacib məsələlərdən biridir. 1918-ci ildə qurulmuş Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti cəmi 23 ay yaşadı. Müstəqil Azərbaycan Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin varisidir və onların niyyətlərini biz həyatda təmin etdik, həyata keçirdik. Əminəm ki, müstəqillik yolunda bizim inkişafımız davamlı olacaq, uğurlu olacaq və Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi əbədi olacaq! Sağ olun.
    x x x
    Rəsmi qəbul Azərbaycan incəsənət ustalarının konsert proqramı ilə davam etdi.

    Mənbə: http://www.president.az

  • Şəfa VƏLİYEVA.”hər bazarertəsi tənha ağaclar”

    “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
    Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı

    hər bazarertəsi tənha ağaclar
    sevinir duyanda gülüşlərini…
    o boz göyərçinlər, ala qarğalar
    sevdirir Tanrının əl işlərini…

    səninlə açılan hər səhər yaşıl,
    yerişin yaraşır bütün yollara…
    nə olsun xəyalın sərhədlər aşır?!
    mənimçün uzaqdı ikicə dalan…

    hərdən ürəyimə sığmır iş vaxtın-
    sonsuzluq simvolu o səkkiz saat…
    sənə xatir yaşayıram həyatı…
    açıram zəngini, zamanı uzat…

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Bütün zəlzələlər, qar uçqunları”

    sxv

    “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
    Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı

    bütün zəlzələlər, qar uçqunları,
    bir insan ruhunun sancısındandı…
    şeirlər hisslərin uçurumları,
    romanlar ən ucuz intiharlardı…

    səhər “sevda!”-deyə yansa könlümüz,
    axşam can ağrısı qor edir bizi…
    uğrunda şeirlər öldürdüyümüz,
    bir ağ gün eşqinə öldürür bizi…

    Nə gözəl aldadır bizi bu dünya;
    ayaq tutan hər nə varsa yeridir…
    Təbiət Tanrının oyuncağıysa,
    ruhumuz ən gözəl oyun yeridir…