Çağdaş Azərbaycan ədəbi elektron məkanında fəaliyyət göstərən, daha çox mədəniyyət və ədəbiyyat xəbərləri ilə ictimaiyyət nümayəndələrini yaxından tanış edən “Analoq.az” saytının Baş redaktoru Savalan Talıblının “Kitab” adlı yeni kitabı işıq üzü görüb.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
Dünya ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, amerikalı yazıçı və jurnalist Ernest Heminqueyin müəllifi olduğu “Fiesta” romanı Azərbaycan dilində respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət göstərən “Kitab Klubu” Nəşriyyatı tərəfindən 256 səhifə həcmində 100 tirajla işıq üzü görüb.
Ernest Heminqueyin “Fiesta” (“Günəş doğur”) romanı “itirilmiş nəsil” adlandırılanlardan bəhs edir. Romanın Birinci Dünya Müharibəsində fiziki və mənəvi işgəncələrə məruz qalan qəhrəmanları acı xatirələrdən uzaqlaşmağa çalışırlar. Onların hər biri bədbəxtdir: həyatda dayaq axtarırlar, amma tapa bilmirlər. Onların təlaşı, yeni təcrü-bələrə susuzluğu və səmimi ünsiyyətə olan aclığı buradan qaynaqlanır. Onlar fədakardırlar, sevgi və dostluğun, fiesta və təbiətlə ünsiyyətin bəxş etdiyi nadir dəqiqələrdə özlərini yenidən dünyaya gəlmiş kimi hiss etməyi bacarırlar.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
İctimai xadim, jurnalist, pedaqoq və yazıçı Əhməd Ağaoğlunun müəllifi olduğu “Sərbəst İnsanlar Ölkəsində” əsəri Azərbaycan dilində respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət göstərən “Kitab Klubu” Nəşriyyatı tərəfindən 144 səhifə həcmində 100 tirajla işıq üzü görüb.Əsəri Azərbaycan türkcəsinə çevirənlər Sevil İsmayılova və Zeynal Məmmədlidir.
Qeyd edək ki, yazıçı Əhməd Ağaoğlunun “Sərbəst İnsanlar Ölkəsində” əsərinin ilk nəşri 1930-cu ilə aiddir.Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin İstanbul şəhərində Türkiyə türkcəsinə çap olunmuşdu.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
XX əsr Gürcüstan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, yazıçı Nodar Dumbadzenin müəllifi olduğu “Kukaraça” povesti Azərbaycan dilində respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində fəaliyyət göstərən “Kitab Klubu” Nəşriyyatı tərəfindən 126 səhifə həcmində 100 tirajla işıq üzü görüb.
Gürcü yazıçısı Nodar Dumbadzenin (1928-1984) yaradıcılığı özünün xüsusi səmimiliyi, yumoru və yüksək dramatikliyi ilə fərqlənir. “Kukaraça“ (1980) povesti Dumbadzenin ən güclü və təsirli əsərlərindən biridir. Hətta infarktdan sonra da yazıçı əsər üzərində işləməkdən qalmır: qəhrəmanının – sahə müvəkkili Tuşuraşvilinin həyatı, müəllifi bir anda sakit buraxmır. Anna İvanovnanın hətta qatı cinayətkar Murtalonun sətir altı sözləri Sovet İttifaqının heç də bitkin cəmiyyət olmadığını oxuculara ustalıqla göstərirdi. Bu mənada inanıram ki, indiki cavan oxucularımız üçün də bu əsər böyük maraq kəsb edəcəkdir.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
“Güney Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası” (Çağdaş dövr) 2016-cı ildə Bakı şəhərində “TEAS Press” Nəşriyyatı tərəfindən 364 səhifə həcmində 1000 tirajla işıq üzü görüb.
Avropa Azərbaycan Cəmiyyətinin Azərbaycanşünaslıq Araşdırmalar Mərkəzi və AMEA-nın Ədəbiyyat İnstitutunun birgə layihəsi “Güney Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası (Çağdaş dövr)” Antologiyada son 30 ildə Güney Azərbaycanda yazıb-yaradan yeni ədəbi nəslin 100-ə yaxın istedadlı nümayəndəsinin qısa tərcümeyi-halı və əsərləri toplanıb. Antologiyada xalq şeiri üslubunda, divan ədəbiyyatı tərzində, eləcə də son dövrlərdə Avropada yayılmış çeşidli ədəbi cərəyanların təsiri ilə yazıb-yaradan yazarların şeir və hekayələrinə yer verilib. Topluda geniş oxucu auditoriyasına tanış olan Rüqəyya Kəbiri, Kiyan Xiyav, Səid Muğanlı, Heydər Bayat, İsmayıl Ülkər, Hadi Qaraçay, Nadir Əzhəri, Məhəmmədrza Ləvai, Sayman Aruz, Ülkər Ucqar, Ramin Cabbarlı, Məliha Əzizpur kimi yazarlarla bərabər Toğrul Atabay, Məhəmməd Sübhdil, Murtuza Məcidfər, Nadir Paşazadə və digər ədiblərin də ana dilində olan əsərləri oxuculara ilk dəfə təqdim edilir. Topluda ötən əsrin 60-cı illərində Avropada formalaşan “Fləş Fikşn” (“Flash fiction”) üslubunda yaranan və minimalizmə, kiçik həcmə əsaslanan nəsr əsərlərinə, özündə postmodernizmin bəzi imkan və açılım-çevrilmələrini əks etdirən şeirlərə də rast gəlmək olar. İranda yazıb-yaradan yazıçı və şairlərlə eyni zamanda, dünyanın dörd bir tərəfində yaşayan güneyli gənc yazarların əsərlərində ədəbi fikrin mənzərəsi öz rəngarəngliyi ilə seçilir. Gənc şair və yazıçıların şeir və hekayələri yeni mövzu, forma axtarışları və yaradıcılıq eksperimentləri ilə seçilir. Güney Azərbaycan ədəbiyyatında özünəməxsus xüsusiyyətlər ilə birgə, Quzey Azərbaycan şeirinin və bir çox Türkiyə şairlərinin, özəlliklə də Nazim Hikmət şeirinin də üslubu hiss olunur. Yeni nəsil dil, nəşr və təbliğat imkanlarının məhdudluğuna baxmayaraq Güneydə öz milli varlığını təsdiq edib tanıtdırır, dünya ədəbiyyatının yeni meyillərinə qovuşmaq üçün ədəbi axtarışlarını davam etdirir. 364 səhifədən ibarət olan toplu çağdaş Güney Azərbaycan ədəbiyyatına dair mühüm poeziya və nəsr antologiyasıdır. Nəfis tərtibatla çap olunmuş bu zəngin antologiyanın tərtibatçısı və ön sözün müəllifi filologiya üzrə fəlsəfə doktoru Pərvanə Məmmədlidir. Qeyd edək ki, antologiya Azərbaycan ədəbiyyatı üzrə mütəxəssislər, tələbələr və ədəbiyyatsevərlər üçün nəzərdə tutulub.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
Əziz soydaşlarım, hörmətli məsləkdaşlarım, dəyərli qələm dostlarım,
Sizi xalqımızın, o cümlədən bütün müsəlman dünyasının müqəddəs bayramlarından olan, insanların ruhunu qidalandıran, mənəviyyatını zənginləşdirən, dünyaya sağlam düşüncə ilə baxmalarına vəsilə olan Qurban bayramı münasibətilə səmimi-qəlbdən təbrik edirəm.
Qurban bayramı sülh, əmin-amanlıq, birlik və həmrəylik bayramıdır. Qurban bayramı sevincin, əldə olunmuş uğur və nailiyyətlərin ətrafdakılarla bölüşdürülməsi bayramıdır.
Bu gün möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin rəhbərliyi altında Respublikamızın perspektiv inkişafına, onun iqtisadi potensialının artırılmasına, dünya dövlətləri arasında layiqli yerini tutmasına, böyük perspektivlər vəd edən gələcəyinə və insanların rifah halının yaxşılaşdırılmasına hesablanmış irimiqyaslı və möhtəşəm layihələr, həyata keçirilən quruculuq və abadlıq işləri hər bir vətəndaş kimi biz qələm sahiblərini də də çox sevindirir. Qoy bu bayram millətimizə firavanlıq, ölkəmizə əmin-amanlıq, müstəqil dövlətimizin tərəqqisi yolunda hər birimizə yeni ruh, yeni nəfəs gətirsin.
Sizi bir daha insanlara xeyirxahlıq və halallıq duyğuları aşılayan, hər bir müsəlman soydaşımızın qəlbini qüqur və fərəh hissi ilə dolduran Qurban bayramı münasibətilə təbrik edir, həyatda uzun ömür, möhkəm can sağlığı, süfrələrinizə bol ruzi-bərəkət, yaradıcılığınıda və məqsədyönlü fəaliyyətinizdə yeni-yeni nailiyyətlər arzulayır, xalqımıza, o cümlədən bütün müsəlman dünyasına sülh və əmin-amanlıq diləyirəm.
Dərin hörmətlə,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının üzvləri, “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetinun, “Gundelik.info” və “edebiyyat-az.com” saytlarının yaradıcı kollektivi adından
Rafiq ODAY,
Respublikanın Əməkdar jurnalisti
Poeziya həmişə həyatla birgə addımlayır. Cəmiyyətdə baş verən sosial-siyasi proseslər, insan mənəviyyatı və onun mürəkkəbliyi, zərif hisslər, kövrək duyğular bütün dövrlərdə qələm sahiblərini düşündürən mövzular olmuşdur. Dünya dəyişdikcə, cəmiyyətdə baş verən hadisələr bir-birini əvəz etdikcə ədəbi aləmdə də yeniliklər baş verir, yeni mövzular, yeni imzalar görünür, təzə poetik səslər eşidilir. 1980-ci illərin başlanğıcında ədəbiyyata gələn istedadlı şair-publisist Rafiq Oday şeirdən şeirə, kitabdan kitaba keçdikcə həmişə öz sözünü deyib, heç kəsi yamsılamadan düşündüklərini poetik misraların axarında ifadə etməyə çalışıb.
Oxuculara təqdim olunan “Qərib ruhların nəğməsi” kitabını vərəqlədikcə bir daha yəqin etdim ki, Rafiq Odayın poeziyası etno-milli bağları ilə klassik ənənəyə köklənib. Məhz bu zəngin ənənələrdən qaynaqlandığına görə onun şeirləri həmişə orijinal səviyyəsi ilə həssas və geniş oxucu auditoriyasında güclü rezonans doğurub.
Biganəliyə kəskin etiraz, milli özünüdərkin obrazlı ifadəsi, vətəndaşlıq duyğuları R.Odayın son illərdə qələmə aldığı bir sıra şeirlərin əsas qayəsini təşkil edir. R.Oday mənsub olduğu ədəbi nəslin seçilən və sevilən nümayəndəsi kimi dədə-baba ocaqlarının yağı düşmənin tapdağında qalmasına dözə bilmir, özümüzü doğrayan baltaların ucbatından yuxudan ayıla bilməyən igidləri haraylayır. Bu harayda publisistik pafos şeriyyətlə birləşərək bədii-fəlsəfi məzmunun ifadəsini gerçəkləşdirir:
Tor görər gözümüz burundan uzaq,
Ürək şaxta udar, püskürər sazaq,
Xeyri yox, min deyək, milyon da yazaq,
Əli balta tutan özümüzüksə.
Ünümüz sərhədə çatar dayanar,
Səbrimiz son həddə çatar dayanar,
Dağda yatan igid çətin oyanar,
Əli balta tutan özümüzüksə.
Göründüyü kimi, klassik bədii ənənə, genetik yaddaş və çağdaş düşüncə R.Odayı haray salmağa vadar edir. Vətən övladlarını real yox, mənəvi yuxudan oyatmaq üçün həyəcan təbili çalır. Çünki “Kitabi-Dədə Qorqud”da deyildiyi kimi, “ol zaman da oğuz yigidlərinə nə qəza gəlsə, uyğudan gəlirdi”. Milli-etnik yaddaşdan süzülüb gələn bu duyğu R.Odayın “Əli balta tutan özümüzüksə” şeirindən gətirdiyimiz örnəkdə çox tutarlı şəkildə əks olunmuşdur.
Şairin vaxtilə xalq artisti Qədir Rüstəmova həsr etdiyi “Qarabağ şikəstəsi” poemasında amansız yağını məhv etməyə çağırış, mübarizlik duyğuları, özünüdərk hissləri unutqanlığın vəhdətində birləşir. Özünüqınaq hissləri oxucunu düşünməyə vadar edir:
Qədir min əzabla şikəstə deyir,
Qarabağ şikəstdir, şikəstə deyil.
Bizim gözümüzə düşən kölgənin
Günahı, bil, özgə bir kəsdə deyil.
Qarabağ ağrısı, bu görkəmli sənətkara olan sonsuz ehtiram və məhəbbət, ictimai dərdlər Rafiq Odayın poeziyasında heyrətamiz dərəcədə sufi ideyaları ilə ahəngdar bir harmoniya yaradır. “Öldü Sona bülbüllər” şeirini oxuyandan sonra hiss edirsən ki, ənənə və novatorluq əsl istedadın poetik düşüncələrində birləşəndə poeziyanın möcüzəsi yaranır və bu möcüzə oxucunu sehirləyib öz axarına alır:
Axdı gözün qorası,
Hanı ağı-qarası?!
Kanla Məkan arası,
Yoldu “Sona bülbüllər”.
Dünya kiçik nöqtədir,
İnsan ona müqtədir.
Meyrac eylədi Qədir,
Öldü “Sona bülbüllər”.
“Kanla Məkan arasında” ömür sürən bəşər övladının fərdi yaşantılarını, sosial dərdlərini ürfani-fəlsəfi düşüncələrlə vəhdətdə bundan gözəl necə ifadə etmək olar?!
Daxili-mənəvi iztirabların, ağrı və həyəcanların doğurduğu ürfani düşüncənin poetik təcəssümünün özünəməxsus ifadəsini Rafiq Odayın poeziyasında aydınca müşahidə etmək mümkündür. R.Odayın “Axtarmayın məni”, “Gedim”, “Qəbrim, məni qəbul et”, “Bilirəm”, “Kimdi” və digər şeirlərində dərviş, eşq, qərib, dərgah, mələk, iblis kimi sözlər sufi düşüncənin müəyyən məqamlarını təcəssüm etdirməklə yanaşı, həm də milli-etnik yaddaşın özünəməxsus cizgilərini əks etdirir.
“Ruhum məni tərk edir” şeirində türk mifoloji düşüncəsi ilə islami ənənələr poetik bir harmoniyada birləşərək lirik qəhrəmanın mənəvi-əxlaqi dəyərlərini ifadə edir. Məlumdur ki, sufi yolçular söz vurğunu olduqları kimi saza, musiqiyə də candan aşiqdirlər. Təsadüfi deyildir ki, ədəbiyyatşünaslıqda təsəvvüf ədəbiyyatı, təriqət poeziyası terminləri işləndiyi kimi xalqımızın musiqi repertuarında sufi havaları, təsəvvüf musiqisi ifadələri də geniş yayılmışdır. Məsələn, Azərbaycan aşıq sənətinin musiqi repertuarında “Ürfani”, “Qurdoğlu”, “Mənsuri” və sairə kimi sufi havaları mövcuddur. “Ruhum məni tərk edir” şeirində lirik qəhrəmanın dini-ürfani fikirləri ictimai dərdlərin ziddiyyətli görüntüləri ilə eyni müstəvidə təsvir edilir. “Dünyaya iynənin ulduzundan keçib gələn” lirik qəhrəman mövcudatın sirlərini dərk etməyə çalışdıqca həyatın çirkinlikləri onu bezdirir, təsəllisini “Sarıtel” havasında tapır. Sazın-sözün vəhdəti bütün ürfan adamları kimi onun da ruhunu sakitləşdirir, “Sarıtel”in melodiyaları onu düşünməyə, yerin-göyün sirlərinə vaqif olmağa səsləyir:
Gah mələklər arasında,
Gah ilbislər köçündə,
Qərib-qərib şərqi dedim,
Qərib kəslər köçündə,
Yol gedirəm yoxluqlara,
Qərib hisslər köçündə, –
Bu göyün yeddinci qatı,
Bu da yerin təkidir.
Bir “Sarıtel” havası çal,
Ruhum məni tərk edir.
Göründüyü kimi, bu bənd sufi poeziyasının müəyyən rəmzləri və türk mifoloji düşüncəsinin əski anlayışları üzərində qurulmuşdur. Burada mələk, iblis, qərib sözləri təsəvvüf poeziyasından gələn fəlsəfi semantikanı bildirir. Tanınmış folklorşünas Məhərrəm Qasımlının qənaətinə görə, qul, miskin, yazıq, divanə, abdal və sair təxəllüslər kimi aşıq sənətində qərib ad – titulu da Tanrı qarşısında bəndənin acizliyini göstərən əlamətdir. Azərbaycan aşıq yaradıcılığında bu qəbil ad – titulların geniş yayılması həmin əlamətlə bağlıdır. Həm klassik poeziyada, həm də aşıq ədəbiyyatında qərib kəlməsi sufi məzmunlu rəmz kimi çıxış edir. Allahın sonsuz qüdrətini dərk etmək istəyən bəndə “vücudla vəhdətə girməyincə, Allaha qovuşmayınca özünü “yetim” “yazıq”, “səfil” və ya “qərib” sayır”.
R.Oday milli-etnik yaddaşdan gələn bu duyğunu ustalıqla bəndin məzmununa hopdurmuş, klassik ədəbi ənənədən sənətkarlıqla bəhrələnmişdir.
Qeyd edək ki, şairin lirik “mən”i bir ürfan yolçusu kimi Allaha qovuşub, onun qüdrət və əzəmətini dərk etmək üçün çırpınır:
Qoşulub qərib durnaya,
Qərib-qərib köçüm gedir.
İlahi, bir yol aç mənə,
Bu yerlərdən köçüm gedim.
İlahi eşqə tapınan qəhrəmanın başlıca istəyi mənəvi buxovlardan azad olub özünü anlamaq dərdidir. Bu sirr onu düşündürdükcə azadlıq arzusu daha da şiddətlənir:
Yaranışdan beləyəmmi,
Azadammı, köləyəmmi?!
Zəncir kəsir biləyimi,
Dizlərimdən gücüm gedir.
Lirik qəhrəmanın bu mənəvi keyfiyyətini cəmiyyətdəki yaramazlıqlardan qurtarıb kamilliyə can atan müəllifin özünün xarakterik xüsusiyyəti kimi səciyyələndirmək olar. Məhz bu keyfiyyətləri ilə XXI əsrin ürfan yolçusu, “Mən kiməm? – Bir bikəsü biçarəvü bixaniman…” – deyə dərdləri ilə baş-başa qalan, özünə sual verib cavab alan Füzuli qəhrəmanlarını xatırladır. R.Odayın lirik “mən”i Məcnun kimi səadətini yerlərdə yox, “Qərib durnalar köçündə” axtarır. O, ilahi eşq badəsini “bir piyalə ağu da olsa, şərbət kimi içib” maddi dünyanı tərk etmək, mənəvi aləmə qovuşmaq istəyi ilə həqiqətin dərkinə can atır:
Daha göylər qonağıyam,
Yerdə axtarmayın məni.
Bu müqəddəs yolçuluq nəfsindən azad olmaq istəyən ürfan adamlarının mənəvi əxlaq ölçüləri ilə eyni məqamda birləşir. “Bir özgə məkan aradım, dadıma Yaradan gəldi”- hökmü R.Odayın ürfani düşüncəsinin fəlsəfi-əxlaqi təsdiqi kimi səslənir.
Dərd və eşq şairin təsəvvüf məzmunlu şeirlərinin başlıca istiqamətini müəyyənləşdirir. “Bir qoca dərvişəm” – deyə dünya malından imtina edərək sufi ustadların yolunu davam etdirən Rafiq Odayın dini-fəlsəfi düşüncələrinin poetik mənzərəsi dərddən və sevgidən başlayan iztirablı məqamların ifadəsində daha aydın görünür:
Tanrım, son ricam budur,
Məni verdiyin dərdə,
Bir də sözümə tapşır.
Səndən özgə kimim var,
Məni özünə tapşır.
Bu dua-monoloqda müəllif tanrını ona bəxş etdiklərini sonsuz coşqu ilə qarşılayır. Hər şeyə qane olduğunu şükranlıq hissi ilə bildirir. Bu dini-estetik düşüncə sufilərə məxsus yaşam tərzinin özünəməxsus ifadəsi kimi diqqəti çəkir. Ona görə də şair dua, Allaha yalvarış səciyyəsi daşıyan şeiri “Tanrım, payın çox olsun” adlandırmışdır. Sosial dərdlərin ürfani görüşlərlə həmahəng səsləşməsi bu şeirin səciyyəvi cəhətlərindən biri kimi xarakterizə oluna bilər.
Tənqidçi Vaqif Yusifli Sumqayıt ədəbi mühitində fəaliyyət göstərən Əşrəf Veysəllinin, Məmməd İlqarın, İbrahim İlyaslının, Sabir Sarvanın və digər şairlərin ənənəvi formalarda qələmə aldıqları şeirləri yüksək qiymətləndirərək Rafiq Odayın yaradıcılığında xalq şeiri üslubunun yerini ayrıca qeyd edərək yazır: “Rafiq Odayın şeirləri bizim aşıq poeziyamızın, xalq şeirinin ən yaxşı ənənələri üzərində köklənir. Bu gün hamı qoşma, gəraylı yazır, amma əsl qoşma, gəraylı və heca şeirlərinin mükəmməl nümunələri çox az yaranır. Rafiq Oday istər öz fərdi dünyasının hiss və həyəcanlarını, istərsə də böyük dünyanın, yaşadığımız mühitin hadisə və olaylarını ifadə etməklə, Azərbaycan şeirinin bu gözəl şəkillərinə üz tutur”.
Professor V.Yusiflinin bu elmi qənaəti Rafiq Oday poeziyasının xəlqi forma və şəkillərinin araşdırılması istiqamətində əhəmiyyətli olduğu kimi, bu şeirlərin məzmununun da bir neçə yönümdən təhlilini aparmaq zərurətini ortaya qoyur. Bu baxımdan onun gəraylılarını xüsusi qeyd etməyi məqsədəuyğun hesab edirik. Çünki R.Odayın əxlaqi-fəlsəfi düşüncələrinin ürfani mahiyyəti onun gəraylı janrında yazdığı şeirlərdə daha çox özünün poetik təcəssümünü tapır. Təsəvvüf məzmunlu poeziya örnəklərinin əksəriyyətində olduğu kimi Rafiq Odayın bir sıra gəraylılarında da haqq yolçusunun mənəvi iztirabları, yaradılışın sirlərini dərk etmək cəhdi, Tanrı sevgisi müxtəlif bədii deyimlər, fəlsəfi suallar vasitəsi ilə ifadə olunur. Silsilə təkrir və epitetlər, təşbeh və mübaliğələr onun ürfani düşüncələrini əlvan poetik çalarlarla zənginləşdirib emosional ruhu daha da gücləndirir:
Bəşər yalan, bəndə yalan,
Səndə yalan, mən də yalan.
Axı məni məndən alan,
Məni məndən edən kimdi?!
Hər nəsənsə, donun bəlli,
Nə olacaq sonun – bəlli.
Divan bəlli, qanun bəlli,
Haqqa sarı gedən kimdi?!
Bu cür suallar vasitəsi ilə onu narahat edən bəşəri cavab axtarmaq, haqq yolçusunun iç aləmini işıqlandırmaq onun təsəvvüf şeirlərinin əsas ideya-məzmun xüsusiyyətlərini təşkil edir. Şairin “Var” rədifli gəraylısını örnək gətirən professor Vaqif Yusifli yazır ki, “Yunis İmrəyə xitabən yazılan bu gəraylıda ürfan poeziyasından gələn küləklər əsir və arzulayaq ki, Rafiq Oday bu yoldan – Yunis İmrə yolundan dönməsin”.
Diqqət etsək, doğurdan da R.Odayın bir sıra gəraylıları ilə Yunis İmrənin poeziyası arasında məzmun yaxınlığını və ruh oxşarlığını müşahidə etmək olar. Nümunə üçün Yunis İmrənin “Bir gör məni eşq neylədi” şeirindən bir bəndə diqqət yetirək:
Çırpınıram yana-yana,
Eşq boyadı məni qana.
Nə aqiləm, nə divana,
Gəl gör məni eşq neylədi?!
R.Oday “Var” rədifi gəraylısında yazır:
Yön çevirib dağa-daşa,
Bulaq oldu gözüm – daşan,
Nə gözümdə ağdan nişan,
Nə gözümün qarası var.
Yaxud Yunis İmrənin “İçəri” adlı şeirinə nəzər salsaq, Rafiq Odayın bu böyük mütəfəkkirdən yaradıcılıqla bəhrələndiyini aydın görmək olar:
Məni məndən sorma məndə deyiləm,
Əksimdir boş gəzir, dondan içəri.
Sənin eşqin məni məndən alıbdı,
Şirin dərddi bu dərmandan içəri.
Belə misalların sayını artıra da bilərik. Məqsədimiz Yunis İmrə poeziyası ilə R.Odayın şeirləri arasında müqayisə aparıb, onları səciyyələndirmək deyil, bu müqayisələrlə R.Odayın təsəvvüf poeziyasının klassik ənənələrə kökləndiyini, sufi ideyaların bir sıra elementlərini özündə daşıdığını və davam etdirdiyini göstərməkdir.
Rafiq Oday həyatın ən xırda real görüntülərini özünün duyub düşündüyü kimi ifadə etməyi bacarır. Buna görədir ki, onun şeirlərinin əksəriyyətinin poetik məzmununda fəlsəfi-estetik ideallar aparıcı mövqedə dayanır. O, həyatın gərdişinə, yaradılışın sirrinə, ən başlıcası isə insan fitrətinə filosof gözü ilə baxır və poetik qənaətlərini mənalandırarkən oxucu da özündən asılı olmayaraq bu axara düşür:
Ötürüb səksəni, doxsanı adam,
Hələ də varlığı yox sanır adam.
Ha söylə, bu yolun yox sonu, adam,
Düşməz etdiyini o başa, bilməz.
Və yaxud:
Lənət daş atana düşür,
Daş bizə neyləyib axı?!
Xalq hikməti, sadə və etibarlı deyim, dərin məna tutumu Rafiq Odayın şeirlərinin ayrılmaz cəhətləridir. Onun “Yaşayaq”, “Qayıtmaz”, “Kim sevər ki”, “Yəqin”, “A dərdim” kimi gəraylı və qoşmalarında bu cəhətlər küll halında özünü göstərir. Məhəbbətin şirinliyi, hicran iztirabları, sevən qəlbin kövrək döyüntüləri necə hər kəsin özünəməxsus incə hissləridirsə, bu hisslərin ifadəsi də Rafiq Odayın bədii təqdimində o cür incə və zərif deyimlərlə ifadə olunur:
Bu qapıya yoxmu bir çəm,
Ay insafsız – birim, bircəm.
Qısıl mənə olaq bir cəm, –
Təkim, beləcə yaşayaq.
Bu bənddə təzadlar, ritorik xitablar, söz və ifadələr elə sənətkarlıqla yerli yerində işlənmişdir ki, əlavə şərhə ehtiyac duyulmur.
Qeyd etdiyimiz kimi, Rafiq Oday klassik poeziya ənənələrinə mükəmməl tellərlə bağlı bir şairdir. Onun son illərdə qələmə aldığı qəzəllər həm poetik məzmunu, həm də sənətkarlıq xüsusiyyətləri ilə maraq doğurur. Bu qəzəllərdə də R.Oday özünün poetik məramına sadiq qalaraq sosial problemləri, mənəvi-əxlaqi məsələləri, Qarabağ ağrısını ön plana çəkir. “Genosiddən”, “Məndə gəzmə”, “Qarabağ” və digər qəzəllərində poetik vasitə və ünsürlərdən istifadə edərək onların məkrli niyyətlərini ifşa edir:
Alışırsa əgər nəfsin qızıl alma sevdasıyla,
Buyur onda Qaf dağına dırman, onu məndə gəzmə.
“Qarabağ” qəzəlində də müəllif bu füsunkar gözəlliklər məskəninə ülvi məhəbbətini təsəvvüf simvolikası vasitəsilə tərənnüm etmişdir:
Bütün Türkü – əcəmin yaradılış nöqtəsidir,
Bizə Kan, həm də Məkan, əvvəlü-axir Qarabağ.
İstər sosial-siyasi, istərsə də məhəbbət mövzusunda yazdığı qəzəllərdə R.Oday digər şeirlərində olduğu kimi, poetik mətləbi mənalandırarkən bəsit ifadələrdən, deyilmiş sözlərdən qaçır, duyduqlarını özünəməxsusluğun və səmimiyyətin işığında ifadə etməyə çalışır.
Şairin xalqımızın Ümummilli lideri Heydər Əliyevə və onun layiqli davamçısı İlham Əliyevə həsr etdiyi şeirlərdə gələcəyimizə sonsuz inam, milli qürur hissi poetik misra və bəndlərdə ifadə olunur. Bu şeirlərdə xalqımızın böyük oğullarına sonsuz məhəbbətin bariz ifadəsini görürük. Onun “Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin” və “Ali Baş Komandanım” şeirləri yalnız bir fərdin, sənətkarın hisslərini deyil, xalqımızın tükənməz sevgisini əks etdirir:
Bu dövlətin qırılmaz təməlində yaşarsan,
Ən müqəddəs, ən ülvi əməlində yaşarsan,
Vətən sevdalıları cəm elində – yaşarsan,
Xalq görür bəhrəsini çəkdiyin hər zəhmətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.
Ən böyük əmanətin İlham Əliyev bizə,
Bir də müqəddəs Vətən – doğma ocaq, ev bizə.
Onunçün o, qatır ki, gecəsini gündüzə,
Heç zaman laxlamasın özülü bu qüdrətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.
“Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin” şeirindən örnək gətirdiyimiz bu bəndlər xalqımızın böyük oğlu Heydər Əliyevin əzəmət və qüdrətini, onun parlaq dühasını tutarlı və inandırıcı boyalarla ifadə edir.
İctimai-siyasi lirikanın gözəl nümunələrindən olan bu şeirdə müəllif gələcəyə sonsuz inamını silsilə anaforalar, rəngarəng inversiya və epitetlər vasitəsilə poetikləşdirərək, soydaşlarımızı zülmə, zillətə qarşı ayıq-sayıq olmağa, Qarabağ uğrunda mübarizəni qələbə ilə başa vurmağa səsləyir:
And içirik günəşin sübh doğan çağına,
And içirik qan ilə boyanan torpağına.
And içirik üçrəngli müqəddəs bayrağına,
Kökünü kəsəcəyik hər zülmün, hər zillətin,
Sən ulu öndərisən bu xalqın, bu millətin.
Eyni ideyanı, milli müstəqillik duyğularını R.Oday “Ali Baş Komandanım” şeirində də yüksək ilham və poetik bir pafosla tərənnüm edir. Qələbə əzmi, milli qürur hissi, səmimi duyğuların, yaxın və uzaq keçmişimizin bədii ifadəsi şeirin poetik məzmununu müəyyənləşdirir. Şairin özünəməxsus deyim tərzi poetik mətnin emosional və bədii çalarlarla zənginləşdirərək lirik-siyasi ovqatı daha da gücləndirir:
Azərbaycan güvənir müzəffər ordusuna,
Qoymaz yağı önündə bu xalqı ordu, sına.
İstər tufanda yoxla, yağışda, qarda sına,
Bir nərə çək dəniztək aşıb-daşsın meydanım.
Ali Baş Komandanım!
Beşlik şəklində qələmə alınmış şeirin bütün bəndlərinin sonunda işlənən təkrir – müraciət – “Ali Baş Komandanım” ifadəsi oxucu qəlbində böyük ruh yüksəkliyi doğurur.
Erməni təcavüzkarları tərəfindən torpaqlarımızın işğalı, Qarabağ müharibəsi, milli müstəqillik uğrunda mübarizə, özünüdərkə çağırış və sair mövzular son iyirmi beş ilin sosial-siyasi və tarixi-mədəni mənzərələrini əks etdirən başlıca amillərdir. Rafiq Odayın şeirlərində qeyd olunan problemlərin poetik inikasını görmək olar. Onun şeirlərində yurd yanğısı, azadlıq idealları, lirik “mən”in daxili göynərtiləri, xalqını, vətənini düşünən insanın mənəvi iztirabları əks olunur:
Ağıllara gəlməyən
Başlara gəldi bu gün.
Dostlar qara geyindi,
Düşmənlər güldü bu gün.
Elim matəm keçirir
25 ildi bu gün,
Bu yolun hər addımı
Qadadan-qandan keçib,
Xalqın müstəqilliyi
20 yanvardan keçib.
Yağılar əlbir olub,
Qırğına fərman verdi.
Düşündü ki, bu xalqa
Ölümcül dərman verdi.
Ancaq bu dərs bizlərə
Azad, özgür, müstəqil
Bir Azərbaycan verdi.
Neçə ərən oğullar
Bu yolda candan keçib.
Xalqın müstəqilliyi
20 yanvardan keçib.
R.Odayın poeziyası mövzuca zəngin və çoxşaxəlidir. Onun təbiət gözəllikləri, vətən sevgisi, ülvi məhəbbətin tərənnümü və sair mövzularda orijinal şeirləri vardır. Şair nədən yazırsa yazsın, insanı, onun iç duyğularını ön plana çəkir. Bu baxımdan Rafiq Odayın şeirləri insan mənəviyyatının poetik təsvirinin zənginliyi ilə səciyyələnir.
“Qərib ruhların nəğməsi” kitabını oxuyandan sonra qədirbilən oxucuların da bu qənaətə gələcəklərinə inanıram. Çünki Rafiq Oday yaradıcılığı boyu ədəbi axtarışdadır. Bu axtarışların son ucu isə oxucunun ürəyinə ünvanlanır.
Avtandil AĞBABA,
filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent,
respublikanın Əməkdar jurnalisti
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist
GƏLDİ
Bu örkən uzun örkəndi,
Durum dolanım bu kəndi.
Gözümün yaşı tükəndi,
Yerindən qara qan gəldi.
Göylərdən bir ulduz axdı,
Gördüm ki, yolum uzaqdı.
Təzə yurd saldığım vaxtı,
Bu karvan haradan gəldi.
Yön alım dedim haraya,
Yön alım gedim haraya.
Ağ ağa qənim, qaraya
Nə gəldi qaradan gəldi.
Bu sayaq yaşayammadım,
Başayaq yaşayammadım.
Mən oyaq yaşayammadım,
Hər dərd də röyadan gəldi.
Salma dedim çəp yerinə,
Biçdiyini səp yerinə.
Bu səhər də sübh yerinə,
Ömrümə qara dan gəldi.
Bir qəti hökm aradım,
Bu ömrü nakan aradım.
Bir özgə məkan aradım,
Dadıma yaradan gəldi.
ƏLİNDƏ
Başımız qovğada, qalda,
Yaxamız namərd əlində.
Talanır cümlə varımız,
Yoxumuz namərd əlində.
Boşalan yer zorla dolur,
Düzü-dünya gorla dolu.
Yatağımız qorla dolu,
Yuxumuz namərd əlində.
Yerlər qılınc, göylər qalxan,
Qan ağlayır düşüb – qalxan.
Sinəmizi deşib qalxan,
Ahımız namərd əlində.
Ha bu qədər zəncir gəmir,
Qanqal dəmir, zəncir dəmir.
«Yazı»mızdan yox səs-səmir,
«Oxu»muz namərd əlində.
Sökülür yurdun hasarı,
Qurd oğlu qurdun hasarı.
Tuşlanan yurduma sarı,
Oxumuz namərd əlində.
Gördük qalxıb enənləri,
Gördük ötən dünənləri.
Bada verdik dinənləri,
Çoxumuz namərd əlində.
KEÇİR
Öz günümə ağlamıram,
Günüm ağlamaqdan keçib.
Ağlamağın faydası nə? –
Gülüm, ağlamaqdan keçib.
Qısıl yaşa tək içində,
Öz dərdini çək içində.
Ömrümüz ələk içində,
Qəddimiz yumaqdan keçir.
Tərk olduq təkə dönüncə,
Biz ürkə-ürkə dönüncə,
Çuxamız kürkə dönüncə,
Bəlkə yüz yamaqdan keçib.
Bu həyat bir qəm sandığı,
Kim açsın, de, kim, sandığı?
Ac balığın yem sandığı,
Ölümü qarmaqdaq keçir.
Haqqın uvandı, tərsi bir,
Haqq oğlu haqqa nə Sibir?!
Dolanmaq başın nəsibi,
Dolamaq, barmaqdan keçir.
Tanısa qəmlər yaxanı,
Kim tikər qəmlər yıxanı?
Naz ilə qəmlər yaxanın
Sevgisi bu baxtdan keçir.
BİLİRƏM
Mənim virana könlümü,
Eşq abad eylər, bilirəm.
Gahdan da abad olanı
Aşqabad eylər, bilirəm.
Könül verdinsə təkliyə,
Ömrü dərd-qəm ətəkliyər.
Səni vadar dönüklüyə
Başqalar eylər, bilirəm.
Məni bu kənddən ötürün,
Ötürün, dərddən ötürün.
Hər boş söz-söhbətdən ötrü
Qaşqabaq eylər, bilirəm.
Sinəmin aha çəmi var,
Gözümün daha nəmi var.
Küsməyə bəhanəmi var? –
Başqa ad eylər, bilirəm.
Yığdı cana ələm məni,
Ömür adlı sələm məni.
Bu eşq üstə aləm məni
Daşqalaq eylər, bilirəm.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, “Gundelik.info” və “edebiyyat-az.com” saytlarının rəhbəri Rafiq Odayın facebook səhifəsində profilaktika işləri aparıldığından, səhifə istirahət və bayram günlərində istifadəyə bağlı olacaqdır. FB səhifəsinin sentyabrın 14-də axşam və ya 15-də səhər istifadəyə açılacağı nəzərdə tutulur.
Rafiq Odayla əlaqə saxlamaq istəyənlər (070) 630-88-42 telefon nömrəsinə zəng edə bilərlər.
“Gundelik.info”
“edebiyyat-az.com”
Bizi sözlə sehrləyənlərin beş yaşı tamam oldu
Çoxsaylı informasiya vasitələri arasından boy göstərən, mən də varam demək istəyən «Sözün sehri» qəzetinin 5 yaşı tamam oldu. Çox mübarək!
Əslində hər dəfə yeni qəzet və ya jurnal təsis olunanda bir təşkilat rəhbəri kimi sevincqarışıq bir narahatçılıq gəzdirirəm ürəyimdə. Təbii ki, bu da səbəbsiz deyil. Hər bir mətbu orqan öz gəlişiylə dünyaya yeni ruh, yeni nəfəs gətirir. Onlarla, yüzlərlə insanın tribunasına çevrilir və insanlar bu tribunadan öz sözlərini deyə, ürəklərini boşalda bilirlər. Eyni zamanda qəzetə dövrün, zamanın güzgüsü konteksindən yanaşsaq, sevincimin hədər olmadığı bəlli olar. Narahatçılığımın kökündə isə bu yaranan qəzetlərin qısa ömürlü olmaları dayanır. Redaksiyalarda ilk bir neçə ay ərzində gur yanan işıqlar zaman-zaman öləziməyə və tədricən sönməyə başlayır.
Təəssüflər olsun ki, bu gün respublikamızda qeydiyyata alınıb illərlə işıq üzü görməyən və ya ildə bir-iki dəfə görüntü üçün nəşr olunan qəzetlərin sayı yüzlərcədir. Bunun da bir neçə səbəbi var: birincisi, bu qəzetlərin təsisçi və baş redaktorlarının əksəriyyəti qəzet işindən xəbəri olmayan, təsadüfi adamlardır. İkincisi, belə qəzetləri yaradanların çoxu qarşılarına sözə xidmət, insanları maarifləndirmək məramını yox, başqa məqsədlər qoyurlar. Üçüncüsü isə əsl jurnalistin barmaqla sayılan halətdə olması, jurnalistikadan xəbərsizlərin isə tüğyan eləmələridir.
Unutmaq olmaz ki, sözlə oynamaq, odla oynamaqdan çətindir. Milli mətbuatımız 141 illik şərəfli bir yol keçib. Bu şərəfə şərəf qatmaq istəyənlərin meydanıdır söz meydanı – ona xələl gətirənlərin yox!
Sözün müqəddəs olduğunu, haqdan gəldiyini, «Qurani-Kərim»də «Qələm» surəsinin mövcudluğunu bilənlər buyursun bu meydana! Sözdən qara niyyətlər üçün istifadə etmək istəyənlər yox!
Bu il «Sözün sehri» qəzetinin nəşrə başlamasından 5 il ötür. Bu 5 il ərzində «Sözün sehri» sözün müstəqim mənasında oxucuların ürəyinə yol tapmağa çalışıb, əksər hallarda da buna nail olub. Qəzetçilikdə əsas söz oxucunundur. Çünki bu gün qəzetlərin bir nömrəli problemi oxucu problemidir. Qəzetin oxucusu nə qədər çox olarsa, ömrü də bir o qədər uzun olar.
«Sözün sehri»ni araya-ərsəyə gətirənlər sırasında mənim yaxşı tanıdığım, qələmlərinə və intellektlərinə güvəndiyim Qafqaz Əvəzoğlu başda olmaqla, yaradıcılıqlarına sayğı göstərdiyim insanlar var. Bu baxımdan deyə bilərəm ki, «Sözün sehri» 5 il ərzində oxucuların ürəyinə körpü sala, onları öz sehirli dünyasına çəkib apara bilib.
Bu yubiley həm də Qubadlı rayon S.Rəhimov adına Ədəbi-ictimai Birliyinin yubileyidir. Çünki həm ədəbi-ictimai birlik, həm də “Sözün sehri” qəzeti eyni gündə dünyaya vəsiqə qazanıblar. Yarandığı gündən bu günə qədər ədəbi-ictimai birlik öz ətrafında onlarla ziyalını, alimi, yazıçını, şairi, həmçinin gənc istedadı toplayıb. Ötən dövr ərzində neçə-neçə qələm sahibinin, ictimai-siyasi xadimin yubileyləri, yaradıcı ziyalıların yeni işıq üzü görmüş kitablarının təqdimatları keçirilib, həmçinin gənc istedadlara yaşıl işıq yandırılaraq onlara dəyərli məsləhətlər verilmiş, ilk yaradıcılıq nümunələri “Sözün sehri” qəzertində dərc olunmuş, ilk kitablarının işıq üzü görməsinə maddi və mənəvi dəstək göstərilmişdir. Həmçinin dünyasını dəyişmiş dəyərli insanların anım günləri və xatirə tədbirləri keçirilmişdir.
Təvəllüd gününüz mübarək olsun, əziz S.Rəhimov adına Ədəbi-ictimai Birliyinin yaradıcıları və üzvləri, dəyərli “Sözün sehri”çiləri. Qələminiz bax beləcə həmişə iti, sözünüz kəsərli, ruhunuz oyaq olsun! Sizlərə bundan sonra da dəmir iradə, dönməzlik, aydın zəka, sağlam düşüncə, ağı-qaradan seçə bilmək bacarığı, dövlətimizin və dövlətçiliyimizin mənafeyini həmişə ön planda saxlamağı arzu edirəm.
Rafiq ODAY,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
Respublikanın Əməkdar jurnalisti
ATATÜRK’ÜN TOKAT’A GELİŞİNİN 97.YILINI KUTLUYOR,O’NU SAYGIYLA ANIYORUZ.
Ben 26 Haziranım,
Tokat’ta Mustafa Kemal
Kahramanlık soyum ta Orta Asya’dan.
Tanrı Dağlarından.
Plevne’den.Yemen’den Sarıkamış’tan.
Geçilmez dediğimiz Çanakkale’den
Esarete mandaya alışık değildir.
Zincir vurulmamış bileğim.
Onun için Samsun dan doğar.
Havza’da,Amasya’da,
Dağ başlarını duman alır,
Tokat!ta alevlenir güneşim.
Ben 26 Haziranım.
Kızıleniş’te tozlu yolların aktığı ırmak,
Çamlıbel’de Köroğlu çeşmesindeyim.
Sivas’tan Erzurum’a doğru uzanır,
Yayla dumanına alışıktır,
Korku bilmez yüreğim.
Ben 26 Haziranım,
Tokat’ta Mustafa Kemal.
26 Ağustos’a hasretim.
Edirne’den Van’a kadar,
Sakarya’da zafere,
Ve İzmir’den gelecek,
En güzel habere.
Ben 26 Haziranım,
Tokat’ta Mustafa Kemal.
Cumhuriyet’in yolu,
Bağımsızlığın bükülmez koluyum.
Asla sönmez.
Sonsuza dek yanar bu meş’ale,
Vatan olunca daima deli doluyum.
Anne
Ben gelirken tehlikelerle dolu dunyaya
Yasam kefaretimi sen odedin anne
Yasadim bu yasa yasamim sanki ruya
Halen dunden gune kalkanim senidin anne
Yurudum nesnelerden habersiz
Dal budaktan sen esirgedin anne
Cozuldu dilim heceler sirasiz
Allah icin tercumanim senidin anne
Kayitsiz kalamazdim ilk sozum senin adin
Buyudukce seni mutlu etmek muradim
Aglamam,sinirim,sevincim,inadim
Dizine basimi koydugumda ummanim anne
En kutsallarim arasinda aldin yerini
Yasamim icin verdin gozunun ferini
Okumaya yazmaya basladim ebed
Inan kagidim kalemim senidin anne
Dogrulugu ogrettin haramsiz dunya
Bugun gibi hatirliyorum degil ruya anne
Cakallar,sirtlanlar,yilanlar arasinda
Ogudunu bastaci ettim tutuyorum anne
Hep soylenir ya atasozu ana gibi yar
Ana senin gibi yar bulamadim anne
Bu dunya cok genis ama cok da dar
Gonlun gibi genis yer bulamadim anne
Mutlak faniyiz sende gideceksin bende
Benden once gidersen hakkini helal et anne
Eger ben yavrun gidersem senden once
Hakkim sana gani gani helal olsun annecigim
Bayrak
Namluya sürülmüş mermi gibi öfkem
Basmayın tetiğe patladı patlayacak
Bu semada sadece o dalgalanacak
Kimsenin oyuncağı değil ayyıldızlı bayrak
Kanımızdan rengi şehidimin örtüsü al,al kırmızı.
Korumadımı? yaşlımızı gencimizi oğlumuzu kızımızı?
Nasıl yere atar çiğnersiniz gök kubbedeki baştacımızı?
Hiçmi cannınız acı hissetmez hiçmi olmadı içinizde sızı
Yurduma semsiye vatanıma milletime nöbet.
Bu bayrağı koruyan vardı yine var olacak elbet
Nedir bu kin nedir içinizdeki bu durmaz nefret
Sizleri ederim şehitlere ulu mevlaya şikayet
“Veda diyorum ,göğe bakan bu topraklara,
Bir daha nasip olur da ,gelir miyim bilmem?
Efkar’da damla damla soğumuş yüreğimden,
Çoraklı’da gözyaşımı siler miyim bilmem
Kilitlenmiş kapılar,zelveleri paslanmış,
Bahar gelir,kepengini açar mıyım bilmem?
Ne desem boş,yıllar geçiyor,ömür bitiyor,
Bu dünyadan yavaş yavaş göçer miyim bilmem?”
14 Mayıs 2016 Artvin-Şavşat
Fotoğraf:1982-1985 yılları arasında görev yaptığım Şavşat Çoraklı Ortaokulu’nun giriş kapısı (Şimdi kapalı,viran halde)
Elveda
Sana bir gün diyeceğim elveda
Ey mavi yeşilliklerden uzak sevdam
Yeter bu kadar çektiğim cevri cefa
Sana da bir gün diyeceğim elveda
Temennim umarın dönersin geri
Kalbimde müstesna daima yeri
Sana koşan canı nı veren serseri
Sana da bir gün diyeceğim elveda
Elveda demek çok ama çok zor
Yüreğimde sevdan yanan hep kor
Sensiz bu sevda in anki olmuyor
Sana da bir gün diyeceğim elveda
25 Şubat 2016
AY BALAM
“Göçün de zamanı gelir apansız ay balam,
Teneşir tahtasına düşer bedenimiz bir gün.
Kalmaz mecalim,dönmek için düne ay balam,
Omuzlar üstünde yüzeriz sessizce bir gün.
Kış gelir,seni yetim bırakırım ay balam,
Kilit vurulur kapıma ,tütmez ocağım bir gün.
Buz tutar yüreğim,baharı beklerken ay balam,
Görmeden yazı,gazel düşer bağıma bir gün.
Sevdiklerimden koparır ecel ay balam,
Susuz topraklar bizi bekler dönemem bir gün.
Han bizim değil ki ,hep yolcuyuz ay balam,
Döküversen gözün yaşını göremem bir gün.”
21.11.2015 TOKAT
Sen yüreklerdesin…
“Sen yüreklerdesin,
Tabiat,Türk eline zulümde
Kurtlar,kuşlar ağlıyor
Gayri göç göç diye
Düşüyorsun yollara
Yürüyorsun milyonlar ardında
Türk’e yeni bir yurt kavgasında.
Sen Asya’dasın
Orhun Yazıtlarında
Gök mavisi gözlerin gülümsüyor
Bulutların arkasında
Bilge Kağan’la,Kültigin’le
Taşı yontuyorsun tarihe
Tonyukuk’la yazma yarışında.
Sen Malazgirt’tesin
Bir Ağustos sabahında
Alparslan’la beraber
Ordunun ön saflarında
Alperenler yol gösteriyor
Ahlat,Harput,Söğüt diye
Dört asra gizli fetih sevdasında.
Sen Anadolu’dasın
Selçuklu saraylarında
Kaşların çatılıyor birden
Dilimiz gider telaşında
Karamanoğlu Mehmet Bey’le
Ferman eyliyorsun ahaliye
Çarşıda,pazarda dil uğraşında.
Sen Fatih’lesin
Bir çağı kapatıp
Yeni bir çağı açma kaygısında.
Sen Kanuni ilesin
Barbaros’un azmiyle
Üç kıtaya at koşturup
Akdeniz’i Türk gölü davasında.
Sen amansız bir savaşçı
Çanakkale,Bingazi’de
Dumlupınar,Kocatepe’desin
Ve Sakarya’da eşsiz bir zaferdesin.
İstiklal en büyük bayrağın olmuş
Cepheden cepheye düşman üstüne
“Ya İstiklal,Ya Ölüm” parolasında.
Sen İstanbul’dasın
Ankara,Kastamonu,Konya’dasın
Ellerin tebeşir
Kara tahta başında
Halkınla el elesin yine
Aydınlığa yürümek için
Büyük inkılap savaşında.
Sen yüreklerdesin
Seni anlatamaz ne bir maske
Ne göstermelik bir rozet
Sökemezler asla içimizden
Nakış nakış işlenmişsin
Adın sonsuza kadar yaşar
Vatanın her karış toprağında…”
Yamansın be Sami
Çözemezler seni yamansın be Sami,
Sanıyorsun ki senden gayrisi ali,
Sensiz n’olur Anadolu Lisesi hali,
Müdürlük az olasın bir şehre vali.
Şifreleri kaptın,puanları bastın,
Bilemezler sandın,şimdi faka bastın,
Aralık’tan sonra Cemaati astın,
Bitiyorsun nedir kendine bu kastın.
Öyle güçlüsün ki sendika vız gelir,
Yalakalık, yağdanlık sana az gelir,
Sen şahinsin artık Tokat sana kaz gelir,
Bu devran böyle gitmez bilesen Sami,
Rabbim büyük bize de bir gün yaz gelir.
ADI ZEYNEL KARAGÖZ
(1931-2001)
“…..
Henüz ayaklarım tanışırken toprağa,
Bir el tutuyor ellerimi sıcacık,
Belli ki yüreğinden taşmış,
Unutturuyor o an kederi apaçık.
Adı Zeynel Karagöz,
Buyur ediyor hanesine,
Ağaçtan yapma bir ev,
Tanıtıyor bizi gül tanesine.
Teneke bir kuzine harıl harıl,
Üşümüş çiseli ruhumu ısıtıyor,
Türkü söylerken bakır ıbrıklar,
Bir yandan çocukluğumu ışıtıyor.
…..
Derken ,sarı saçlı afacan,
Yüzleri çilli tatlı bir kız,
Ellerime uzanıyor adı Nuran:
“Beraber gideceğiz “diyor” yarın”
Sonra fark ediyorum diğerini,
Saçları örgülü bir kara kız,
O da öğrencimmiş,
Soruyorum :Sona Karagöz.
……”
Tokat’tan Mısralar
SELLER YÜRÜR YAMAÇLARDAN BİR GÜN
Biz alışığız, takma kafana koca reis, fırtınaya, boraya
Savursunlar bizi, utanmadan bir oraya bir buraya
Dalgalara boğsunlar, çıkarsınlar gemimizi karaya
Tabip olsalar sürdürmem merhemlerini yaraya
İsterse karlar yağsın ,yıldırımlar düşürsünler düşümüze
Bilirken riyakârlıkları yaptıkları gitmesin asla gücümüze
Kapılma yeise, bu ülkede mevsimler hep kış gitmez
Sanma ki bu çirkin karanlıklar ebedidir bir gün bitmez
Bahar gelir elbet yüce dağlara, buzlar çözülür gün be gün
Rahmet yağar, karlar erir, seller yürür yamaçlardan bir gün
KOKLAYIM DEDİ OLMADI
Bir deniz kıyısında bırakmıştım onu öksüzce tek başına
Damla damla su sızdı hayat verdi güneşle kururken toprağa
Aldırmadı fırtınaya, eğmedi boynunu azgın dalgalara
Dualar etti tutundu adını veremediği bir sevdaya
Bilemedi bu denli sevişi, utandı tabiat kol kanat gerdi
Duysa sesini kıyıda belki unutacaktı çektiği derdi
Vefalıydı, bir gün ilk güzde sürgüne uzandı açtı lâle
Koklayım dedi, olmadı kader nasıl koydu lâleyi bu hâle.
Hasan AKAR
Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği üyesi, “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisi Genel Yayın Yönetmeni,
Azerbaycan Gazeteçiler Birliği Sumqayıt şehir teşkilatının Günlük Analitik Haber Ajansı Türkiye temsilcisi Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi
9 sentyabr 2016-cı il tarixində saat 16:00-da “Gənclər evi”ndə gənc yazarların təşkilatçılığı ilə AYB-nin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, tanınmış şair Sabir YUSİFOĞLUnun oxucular və bir qrup ədəbiyyat nümayəndələri ilə görüşü keçirilmişdir.
Gənc şair Emil Rasimoğlu tədbiri giriş sözü ilə açaraq tədbir iştirakçılarını salamlamış, sonra isə Sabir Yusifoğlunun həyat və yaradıcılığını əhatə edən nitq söyləmişdir.
Daha sonra çağdaş poeziyanın tanınmış nümayəndələrindən Ramiz Qusarçaylı, Fərqanə Mehtiyeva, Ayaz Arabaçı, İbrahim İlyaslı, İlham Qəhrəman, Səadət Cahangir, Namiq Dəlidağlı, Esmira Məhiqızı və digərləri, gənc yazarlardan Əntiqə Səməndər, Şəhriyar Seyidoğlu, Faiq Hüseynbəyli, Sərvər Kamranlı, Rəşad Məhəmmədoğlu və başqaları çıxışlar etmişdir.Tədbir çərçivəsində Sabir Yusifoğlunun yaradıcılıq nümunələri özünün və çıxışçıların nitqində qonaqlara təqdim olunmuşdur.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Dedim arada şeir fasiləsi olsun. O seminarda-falanda kofe fasiləsi olur ha, onun kimi…
Ama, hər kəs öz zövqünə görə kofe dada bilər)
Nə dərdin var bilmirəm,
Yenə üzün bozarıb…
Günlərin ümidimdən
Təbəssümü borc alır.
Elə bil göy üzündə
Öz əksini görmüsən…
Sən ki, qorxmazdın məndən,
Hansı bəxtdən ürkmüsən?
Eh… həyat… bu bozluğu
Soyun, suya at, getsin…
Gülüşüm ağrıdırmı?
Gəl öpüm də tez keçsin.
Şəfa Vəli
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Yəqin ki, əksəriyyətiniz Umberto Ekonun “Özgə adda qızılgül” məqaləsində tərcümə məsələləri haqda fikirləri oxumusunuz. Elə isə, günümüzdə bizə tərcümə ilə gəlib çatan əsərləri də oxumusunuz. Onda, mənim dediyim bir-iki fikir sizi qıcıqlandırmaz. Çünki, mən tərcümədən oxuduğum əsərlərin böyük bir qisminə artıq qıcıqla yanaşıram. Ən əvvəl tərcümə ilə bağlı məni hikkələndirən Artur Konan Doylun detektiv hekayələri oldu.
Təsəvvür edin, tərcüməçi necə diqqətlidirsə, “Gümüşü şimşək” hekayəsində eyni ad iki dəfə çəkilir. Oxucu o adamın kim olduğunu anlaya bilmir. Çünki, hər dəfəsində Doylun başqa-başqa obrazlarının adı kimi oxuyuruq. Əlac qalır ki, kitabevim.az-dan Artur Konan Doylun kitablarının Türkiyə nəşrlərini alıb oxuyasan. Elə də edirəm. Türkiyə nəşrlərini ən az yeddi-səkkiz manatdan alıb oxuyan bir oxucu üçün “bizim dildə qızılgül” yarıqiymətə olsa da, satış göstəricisi çox aşağı olur. İkinci bir kitab Şekspirin seçilmiş əsərləri idi. Bayağı sözlər, hecasız, qafiyəsiz sadəcə alt-alta düzülmüş yarımçıq cümlələr, obrazın hadisələrin mərkəzində məntiqsiz hökmləri…Əgər internetdən yenə “Hamlet”in türkcə tərcüməsini tapıb oxumasaydım, Şekspiri mütaliə etməkdən özümü məhrum etməkdən başqa çarə qalmırdı…
Tərcümə çətin prosesdir, çox çətin. Yadımdadı, 2010-cu ildə Tasmaniya pələngləri haqda kiçik mətni rus dilindən tərcümə edirdim. Hərfi-elmi tərcümə normal alınmışdı. Amma, yazı ürəyimcə deyildi. Bir neçə saat komputerin qarşısında mətnə baxdım, sənədi açıb-bağladım, nəhayət, çatışmayanı tapdım. Tasmaniya pələnginin təbii imkanlarını, şəraitə uyğun instiktlə necə hərəkət etdiyini anlatmaq üçün elmi terminlər, sadə cümlələr bəs etmirdi. Axı, bizim dilimiz öz zənginliyi ilə öyünəbiləcək qüdrətə sahibdir. Nə haqda istəsək dolğuncasına məlumat verə bilərik. Elə də etdim. Dilimizin imkanlarından istifadə edərək yazının bədii təsir gücünü artırdım. Əla nəticə idi!
Mən bu gün bir oxucu kimi tərcüməçilərdən məhz bunu gözləyirəm. İstəmirəm onlar şeirdəki “ay” sözünü elə olduğu kimi qəbul edib ona toxunulmazlıq mandatı yaratsınlar. Bilməlidirlər ki, dilimizdə “aypara”, “hilal”, “bədirlənmiş ay” kimi kəlmələrlə yanaşı, “gecənin gözəli”, “zülmət padşahının sehrli çırağı” kimi əsərin bədii gücünü artıracaq ifadələr də mövcuddur. Məgər, demək istəyirsiniz ki, bizim dövrümüzdə dilimizi bilməyən təsadüfi adamlar tərcümə ilə pul qazanır?! Mən buna inanmaq istəmirəm… Elə bu səbəbdən də tərcüməçilərin oxucu və müəllif qarşısındakı vicdan günahlandırmalarını iki yerə bölüb bir payını da redaktorların boynuna qoymaq istərdim. Daha bunu da pıçıldamayın ki, o tərcümə olunmuş əsərlərin altına redaktor adı xətir üçün yazılır. Dedim axı, inanmaq istəmirəm… Bir yazar kimi mən “bizim dildə qızılgül” ətrini duya bilmirəmsə, nə vaxtsa əsərlərimin “özgə adda qızılgül” kimi öz ətrində qalacağına necə ümid edə bilərəm? Və sonda: “İlahi, sən məni tərcüməçilərdən qoru, əsəri oxumayıb çap edən redaktorlarla özüm bacararam”!
“Allahdır insanı göyə qaldıran,
Ucalmaq eşqinə hərə düşməsin.
Qadın o qadındır, kişi o kişi,
Tamahı qızıla, zərə düşməsin” –
dedi Mais Təmkin qələmə aldığı şeirlərinin birində.
Bəli bu ad bir çox insana tanışdır. Öncə qeyd edim ki, onun kimi dəyərli bir insan haqqında yazmağı özümə borc bildirm. . Çünki Mais müəllimi ədəbiyyatsız ədəbiyyatımızı da Mais müəllimsiz düşünmək qeyri- mümkündür O, həm qələmi kəsərli şair, mehriban, qayğıkeş, xeyirxah, səmimi insan, həm gözəl ailə başçısı, həm də ecazkar avazlı bir sənətkardır…
1968-ci ilin oktyabrın 15-də Lerik rayonunda göz açıb Mais müəllim. Hələ orta məktəbdə oxuduğu zaman şeirə, ədəbiyyata böyük maraq və həvəs göstərmişdir. 1986-1988-ci illərdə Ukrayna Respublikasında hərbi xidmətdə olmuşdur. 1993-cü ildən dövri mətbuatda poeziya nümunələri və publisistik məqalələrlə çıxışları olub. “Bu gecə ulduzlar yaman seyrəlib” ilk şeirlər kitabı 2003-cü ildə işıq üzü görmüşdür. “İlhamın gücü” poeması 2005-ci ildə “Avropa” nəşriyyatında çap olunmuşdur. “Hikməti sozundə axtar” üçüncü kitabı 2009-cu ildə “Nurlan” nəşriyyatında çap olunub. Şeirləri “Lerik ünvanlı duyğular” , “Zərif beytlərimiz”, “Lerikin söz ətri”,almanaxlarında, o cümlədən , Dünya Türk ədəbiyyatı Antologiyası dərgisində , Avrasiya şairlər Antologiyasında və bir sıra internet portallarında çap olunmuşdur. “İlhamlı günlərin nəğməsi” yeni kitabı 2014-cü ildə “Nərgiz” nəşriyyatında işıq üzü görmüşdür. 2014-cü ilin yanvarında Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin sözçüsü şair Xəyal Rza tərəfindən həyata keçirilən “Bir bənd şeir” müsabiqəsinə qatılıb , müsabiqədə ikinci yerin qalibi adını qazandığına görə AYB-nin fəxri diplomuna və mükafatına layiq görülmüşdür. ,,Əbədi xatirəyə ədəbi baxış” müsabiqəsinin qalibi olmuşdur. ,,Qızıl qələm” və ,,İlhamlı günlərin nəğməsi” kitabına görə ,,Azərbaycan Bayrağı” media mükafatının laureatıdır. “Azad Təfəkkür” qəzetinin əməkdaşı və “Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat” portalının Cənub bölgəsinin “Cənub ədəbiyyatı” bölməsinin baş redaktorudur. Hal-hazırda Lerik rayon Murya kənd orta məktəbində psixoloq-müəllim vəzifəsində çalışır.
Ailəlidir,üç övladı var: Fərid,Nurid,Rəmzi.
Mais müəllimin həyatı sanki dərya dəniz, yaradıcılığı isə sirri bilinməyən dərin bir xəzinədir. Mais Təmkin qələminin böyüklüyü fərqliliyi ondadır ki o hansı mövzuda yazırsa yazsın o mövzunun dərinliyi aktuallığı hiss olunur təbii ki şeiri duyan insanlar üçün. Mais Təmkin ədəbiyyatımız üçün əvəzolunmaz bir insandır.
İstərdim böyük sənətkarın yaradıcılığına qısaca nəzər salaq.
Haqqın dərgahına pərvazlanırdı,
Gözəllikdə mələkləri danırdı.
Qanad çala-çala o, nazlanırdı,
Ruhum mat qalmışdı günəş üzünə,
Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə!
Ömrü xəzan olmuş gülə dönmüşəm,
İnləyən, sızlayan telə dönmüşəm,
Kərəm tək alışıb külə dönmüşəm,
Dəyməyin kül altda qalan közümə,
Heyif, o qız bir də dəyməz gözümə.
İlk bu iki bənd mənim diqqətimi çəkdi.Burada bir gözəlin gözəlliyinin tərənnümü, aşiqin çəkdiyi iztirab o qədər ustalıqla işlənib ki bu şeiri oxuduqca gözümüzdə bir səhnə canlanır hansı ki onu sözlərlə ifadə etməyə kəlmələr kifayət etməz.
Növbəti bir şeirində isə vətənpərvər oğullarımızın Vətənə olan sevgisi cəsurluğu ilə xalqın qəlbində iz salmaları yaşamaları hiss olunur..
Şəhid olub köçənlərim,
Yağıları biçənlərim,
Vətən andı içənlərim,
Öz əhdindən dönməz olur.
Torpaq udub çox ərləri,
At oynadan ərənləri.
Ülviyyətin şölələri,
Daim yanar, sönməz olur!
Bildiyimiz kimi insan ömrü bir kitaba bənzər. Hər keçən bir günümüz isə yazılan yeni bir səhifə. Bu kitabın əzilmiş çirklənmiş səhifələri kimi təzə ütülənmiş, üzərində tək bir qırışı olmayan köynək kimi səliqəli tərtəmiz səhifələri də mövcud.
Mais müəllim də ömür kitabının bəzi səhifələrini vərəqləyib qələminin gücü ilə aşağıdakı kimi tərənnüm etdi.
Dünyanın qubarı məni…
Etdi qəm xirdarı- məni.
Kitab kimi Tanri məni
Oxuduqca, varaqlandım
Aydan-aya, ildən-ilə,
Adım gəzdi eldən-elə.
Qəmkeş kimi düşüb dilə,
Dastanlaşdim, nağıllandım
Gündən-günə dolub yaşa,
Nəfsimi qoymadım çaşa.
Başım dəydi, daşdan-daşa,
Müdrikləşdim, ağıllandım.
Sonda onu demək istərdim ki, Mais Təmkin şəxsiyyəti, yaradıcılığı haqqında saatlarca danışmaq, onlarla, yüzlərlə kitab yazmaq olar. Allah şairimizi qorusun.
Sona HİKMƏT,
Sumqayıt Dövlət Universitetiinin 3-cü kurs tələbəsi.
Eşqinlə, sevginlə nurlansın danım,
Beləcə xoş keçsin hər ötən anım.
Mən sənə ,,can” deyim, sən mənə ,,canım”,
Xoş sözlə mən səni dindirim- elə.
Qoy həsəd aparsın,- görənlər bizi,
Bu sevgi yolunda qoyaq xoş izi.
Yazım dastan kimi bu sevgimizi,
Dünyada şöhrətə mindirim elə.
Əsirgəmə, bu sevgidə payımı,
Nura qərq et, hər günümü, ayımı.
Sən çox elə busələrin sayını,
Namərdəm, desəm ki, endirim elə.
Qoyma məni gün yandıra, gün dələ,
Dərdin məni, gözəl, səndən gen dələ.
Yapıb öz sinənə məni kündələ,
Özün ol ocağım, təndirim elə.
Sənsiz intihara gedərsə yolum,
Arzumu çin eylə, qurbanın olum:
Deyirəm, qoy olsun mənim öz qolum,
Boynundan asmağa kəndirim- elə.
Rəssamın sözü rənglər,
Yazarın rəngi sözdür.
Dilin, gözün, ürəyin,
Düyğunun dəngi sözdür.
Yığılır gilə-gilə,
Fikirdən axır dilə.
Yaranışdan cism ilə,
Ruhun ahəngi sözdür
İnsandır sözə məkan,
Odur xəzinə, ümman,
Bayatı, layla, dastan,
Muğamat, cəngi sözdür.
Ürəyin elçisidir,
Kamillik ölçüsüdür,
Məhəbbət külçəsidir,
Sevgi çələngi sözdür.
Tanrıdan müjdə alan,
Ruh ilə cismə dolan,
İnsana qismət olan,
Bəxtin nəhəngi sözdür.
O məhəbbət ki, mənim yoxdu daha qəlbimdə,
Nəyə həsrət çəkirəm bəs bu kaha qəlbimdə?
Niyə tir-tir əsirəm fikrimə gəldikcə o yar,
Nə ümid bəsləyirəm hər sabaha qəlbimdə?
Ahu-zar eylədiyim günləri sildim, unudum,
Düşünürdüm ki, əcəb yox yer aha qəlbimdə.
Onu yad etməməyə eşqimə and içdim o gün,
Belə getsə bataram min günaha qəlbimdə.
Könlümün iqtidarı söylə, Müzəffər, sənsən?
Kim veribdir bu yeri hər mataha qəlbimdə?
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərliyi Sizi, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Gənclər Şurasının üzvünü, Prezident təqaüdçüsünü, Gənclər mükafatçısını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!
Mətbuat xidməti
Emin PİRİ (Emin Piri Sabir oğlu) 1986-cı il sentyabr ayının 8-də Cəlilabadda anadan olub.2008-2012-ci illərdə Bakı Dövlət Universitetinin Tarix fakültəsində bakalavr, 2012-2014-cü illərdə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin Tarix fakültəsində magistr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.2008-2010-cu illərdə cəbhə bölgəsində tağım komandiri (leytenant) kimi xidmət edib.
2013-cü ildən Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin məsul katibidir.Prezident təqaüdünə layiq görülüb.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Gənclər Şurasının üzvüdür.
2014-cü ildə 2013-cü ilin yekunlarına əsasən Gənclər və İdman Nazirliyi tərəfindən ədəbiyyat sahəsindəki uğurlarına görə “Gənclər mükafatı” ilə təltif olunub.Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin təşkilatçılığı ilə gerçəkləşən “Ən yaxşı şeir”, “Nəsimi” müsabiqəsinin qaliblərindəndi.
Şeirləri “Azərbaycan”, “Ulduz” jurnallarında, “Ədəbiyyat qəzeti”, “525-ci qəzet”, “Elimiz.Günümüz” qəzetlərində, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
AzVision.az saytının əməkdaşı, gənc şair Emin Piri ədəbiyyat sahəsindəki nailiyyətlərinə görə “İlin ən istedadlı gənci” mükafatına layiq görülüb.Hal-hazırda Sumqayıt şəhərində yaşayır.
Emin Piri bir neçə gün öncə isə Sumqayıt şəhərində “İlin gənci” seçilmişdi.
2012-ci ildə Azərbaycan Respublikası Gənclər-İdman Nazirliyi tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən �Bölgələrdə yaşayan yaradıcı gənclərlə görüşlər� layihəsi çərçivəsində �Bölgələrdən səslər� kitabında şeirləri dərc olunub.
UŞAQLIQ İLLƏRIM ASAN KEÇMƏYIİB
Çətin keçib uşaqlığım,
ayaqqabım yırtılardı
Böyüyəndə ayağım.
ayağınız böyüməsin deyə
dua etmisinizmi heç?!
Uşaqlıq illərim asan keçməyib…
Bir az çətin olub uşaq illərim.
Sərhəddin
tikanlı məftilləri kimi görünərdi
kasıb uşaqlarının gözündə
məktəb bufetinin qapısı.
O sərhədi keçə bilmək
alın yazımıza qarşı
ən böyük üsyan idi.
bəlkə də həyatımızın
ən böyük inqilabı.
Anamın erkən ağaran saçlarında
görünürdü
ala bilmədiyi oyuncaqlar.
Taleyin oyuncağına çevrilmişdik.
Bəs hardaydı
Körpələri sevən Tanrı?!
Hindus olmasaq da,
atamızın cibinə görə
bölmüşdülər bizi
sinif otaqlarında
Kastalara.
Dəniz suları okean sularına
qarışmadığı kimi
Bizi qarışdırmazdılar…
Heç də sevgidən udmur
Okean balıqları
Dəniz balıqlarını.
Oynayanda belə varlı uşaqları
Bizi özlərinə yaraşdırmazdılar.
Paltarının yamağını gizlətməkdi
varlıların gözündən
Kasıb uşaqlarının oyunu.
Kişilər ağlamaz deyən anam
yerimə özü ağlardı.
Nağıl söylərdi,
göydən üç alma düşməzdi nağıllarında,
deməzdi bunu anam –
birdən ürəyimiz alma istəyər… (daha&helliip;)
Dayağım,pənahım desin Allahım
-Kəlbəcər yoluna gedim,getməyim?
Gözümə un kimi kədər ələyən,
Sağına-soluna gedim,getməyim?
Murovdağ,Qoşqar da olub narahat,
Yaxşı görünməyir heç də bu həyat,
Allah ömrümüzə versin amanat,
Çəpərli yoluna gedim,getməyim?
Kənanam,dərdimə dərman olmayan,
Ömrün özünə də güman qalmayan,
Sızlayıb firqətdən yaman ağlayan,
Yaralı qoluna gedim,getməyim?
2008-ci il.
Kədər də, qüssə də qonaq olubdu,
Bu gün qan ağlayan elimə mənim!
Nədəndir, bilmirəm, qəh-qəh eyləyib,
Gülürlər bükülmüş belimə mənim?!
Zarafat xoşlamır özü həyatın,
Hərdən gülümsəyir üzü həyatın,
Çətindi hər anı ,düzü, həyatın,
Əl vurmaq istəyir telimə mənim!
Fəqət hər işinə qarışmadımsa,
Gizlində arxanca danışmadımsa,
İkiyə bölməyə çalışmadımsa
Yenə toxunmayın dilimə mənim.
Dərd-səri üst-üstə sən bilə-bilə,
Ələnən kədəri bax, silə-silə,
Tökdümsə göz yaşı mən gilə-gilə,
Dəyməyin! Dəyməyin! elimə mənim!
2008-ci il.
GEDƏCƏYƏM
Xəyallar elə bil yuxu kimiydi,
Yazıya, qismətə çatdıq, ayıldıq.
Üzü dönük oldu zalım fələyin,
Gör neçə danışdıq, neçə ayrıldıq.
Kəsir duyğularım qılınctək məni,
Özümü gəzirəm hər addımbaşı.
Qollarım meyvəsiz budağa bənzər,
Bədənim tək-tənha bir məzar daşı.
Küsdürüb taleyin vəfası məni,
Ömür söyləmirəm ayrılıqlara.
Sıxır bu dünyanın havası məni,
Dönüb gedəcəyəm…bilirsən hara?!…
Xatirələr
Çox şey umdum taleyimdən,
Azını sevdirdi mənə.
Dözdüm deyə alnımdakı
Yazını sevdirdi mənə.
Qismətə yarımdı dedim,
Bəxtimdən yarıdım dedim,
Bəxtəvər yar idim dedim,
Nazını sevdirdi mənə.
Yolları toz duman aldı,
Gedən getdi, qalan qaldı.
Xatirələr ümid oldu,
Özünü sevdirdi mənə.
GECİKDİM
Bir gözümə sürmə çəkdim,
Biri ağladı, ağladı.
Ömrümə hey nisgil yağdı ,
Ümid yağmadı, yağmadı.
Ötdü ayım, ötdü ilim,
Bəyaz qardı indi telim.
Qapımı açdı öz əlim,
Fələk bağladı, bağladı.
Bu səbrimdən vallah bezdim,
Sətirlədim, sapa düzdüm,
Anlayana qədər dözdüm,
Əcəl haqladı, haqladı.
SEÇMƏDİM
Bağlı qapı arxasından boylanıb,
Olmayasan məntək dərdin düçarı.
Yuxulardan kipriyimə od düşdü,
Ayıldım ki, ömür yarı, gün yarı.
Ayıldım ki, çiçəklərə sar düşüb,
Cığır itib, yollarına qar düşüb.
Kimin isə ürəyinə nar düşüb,
Dənələyib düz əhdi, düz ilqarı.
Mən seçmədim, bəxtim özü ‘xoş ‘ gəldi,
Pəncərəmdən gül yerinə daş gəldi.
Gözlərimdən bircə damla yaş gəldi,
Əritdi sinəmdə buz tutan qarı…
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi
Saate isyanda yelkovan akrep
Ayları yılları geçtim solladım
Şiire hüsranda kalem mürekkep
Yazmadım zarfları bom boş pulladım
Geleceksin diye yolu kolladım.
Gözlerim her yerde seni arardı
Gelmedin bak yine zaman darardı
Yaz bahar ayında dalım sarardı
Uçan güvercinle haber yolladım
Geleceksin diye yolu kolladım.
Ne deyim ben bana derdi verene
Ömrümü gül gibi yere serene
Oturdum masumca kara trene
Sensiz bu şehire elim salladım
Geleceksin diye yolu kolladım.
Hasreti sineme bastım uyuttum
Ben seni aşk ile sevdim büyüttüm
İçimde çocuğu kendim eyittim
Bülbülün olayım dedim dilledim
Geleceksin diye yolu kolladım.
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi
Tuş eyledin beni derde
Keşke seni görmeseydim
Kör olaydım gören yerde
Keşke seni görmeseydim
Bakışların almış canım
Gözlerimden aktı kanım
Sensiz geçmez mutlu anım
Keşke seni görmeseydim.
Neden bakdın bana böyle
Konuşmadan durdun şöyle
Aç yüreğin bana söyle
Keşke seni görmeseydim
Düşdü gönül meylim sana
Kurban olum özüm sana
Demeyeydim sözüm sana
Keşke seni görmeseydim
Gönlüm sana kapsın açar
Geceleri uykum kaçar
Ben bu aşka oldum neçar
Keşke seni görmeseydim
Hasret bana bakar gider
Yüreğimi yakar gider
Gözümden yaş akar gider
Keşke seni görmeseydim
Açmadı bahar yazımız
Dinmez oldu nay sazımız,
Böyle yazılmış yazımız
Keşke seni görmeseydim
Ayim günüm yerim ol sen
Gel meleğim perim ol sen
Cennette de hurim ol sen
Keşke seni görmeseydim
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
“Vətənimdir” – silsiləsindən
Gündüz Ona hamı aşiq,
Axşam başqa bir yaraşıq.
Çil- çıraqdır, nur qarışıq,
Naxçıvanın gecələri.
Hər köşədə bir çal- çağır,
Bayram edir zəfər, uğur.
Sanki göydən ulduz yağır,
Naxçıvanın gecələri.
Alqışlayır dostu, yarı,
Vəfadarı, düz ilqarı.
Könül açan “Arazbarı”,
Naxçıvanın gecələri.
Tərk edibdir qəm, kədəri,
Firəvanlıq bəzək, zəri.
Alqışlayır xoş səhəri,
Naxçıvanın gecələri.
Əcəminin ruh, nəfəsi,
Ana Xatun məqbərəsi.
Atabəylər əfsanəsi,
Naxçıvanın gecələri.
Nazlanır “Qızlar Bulağı”,
Aşiqlər olur qonağı.
Allanır üzü, yanağı,
Naxçıvanın gecələri.
Ay şövq ilə yana- yana,
Sığal çəkir həyəcana.
Ilham, təb gəlir Dövrana,
Naxçıvanın gecələri…
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
“Könül dəftərim” – silsiləsindən
Sənə candan vurulmuşam,
Eşq odunda qovrulmuşam.
Gözləməkdən yorulmuşam,
Mənə Rəbbdən, pay gözəlim.
Gözəllərin gözüsən- sən,
Aşıqların sözüsən- sən.
Yanan qəlbin közüsən- sən,
Ol canıma, tay gözəlim.
Nazın, qəmzən, sevinc, nəşə,
Üzün təzə, tər bənövşə.
Sinən üstə, nar gülöyşə,
Ey qaşları, yay gözəlim.
Çiçəkləsin arzu, dilək,
Qəmdən uzaq, olsun ürək.
Xoşbəxt ömür, həyat sürək,
Ver sevdama, hay gözəlim.
Xuda olsun, bizə həyan,
Qəmdən uzaq olaq hər an.
Gözlərindən öpsün Dövran,
Öpüşlərin, say gözəlim.
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Təzə evlilər son iki ayda üçüncü dəfəydi ki, köçürdülər. Onlar kirayə mənzillərin heç birini bəyənə bilmirdilər. Birində su çəni çirkliydi, başqa birində təzə gəlin ruhların evdə dolaşdığını demişdi. Bir həftədən çox davam edən axtarışlar da nəticəsiz qalmışdı. Hansısa məhəllədə şəhərdə hamının tanıdığı Filankəs xanım, başqa yaşayış massivində Qumarbaz Monqol ləqəbli kişi, poliklinikanın yaxınlığındakı qəsəbədə isə həyətdə Ağdam xoruzları bəsləyən cavan oğlan yaşayırdı. Təbii ki, bütün bunlar kişinin eyninə gəlməsə də, təzə gəlin üçün pis əlamətlər idi. Nəhayət, təzə gəlin dodaqlarını narazı-narazı bir-birinə sıxıb şəhər kənarındakı bu kiçik qəsəbədə yaşamağa razılıq vermişdi. İndi onlar öz köçlərini- iki yol çantasını və ərzaq yığılmış kiçik karton qutunu qoltuqlarına vurub beşmərtəbəli binanın üçüncü mərtəbəsinə qalxırdılar. Burada onları lazımi ev əşyaları ilə dolu, tərtəmiz su çəni və böyük televizoru olan ikiotaqlı mənzil gözləyirdi.
İlk günlər təzə gəlin evdə narahatlıqlar axtarmağa çalışsa da, tezliklə bütün bunları unutdu. Onu unutqan edən isə kişinin məhz onun üçün kitabxanadan seçib gətirdiyi kitablar idi. Beləcə, onlar artıq üç ay idi ki, burda yaşayırdılar. Ev sahibəsinin qapısını bağlayıb açarını özüylə götürdüyü ikiqapılı şkafdan başqa bütünlükdə ev və əşyalar onların ixtiyarındaydı. Təzə gəlin özünü əsl ev xanımı kimi hiss etməkdə haqlıydı. Lakin, onu haqsız çıxaran hadisə çox gecikmədi.
Bir axşam kişi şəhərin onlara əks istiqamətində yerləşən qəsəbədəki uzaq qohumlarıgilə yas mərasiminə getdi. Axşam olunca avtobusa çata bilmədiyindən orda gecələməyə məcbur olmuşdu. Təzə gəlin şam yeməyini əlində Cek Londonun hekayələr kitabı olaraq təklikdə yeyirdi. Mətbəxlə yataq otağının qapısı üz-üzə idi. Hər iki qapının açıq olması səbəbiylə başını kitabdan qaldırınca yaşıl mələfə sərilmiş yatağı görə bilirdi. Növbəti dəfə başını yuxarı qaldıranda sanki yaşıl mələfəyə kölgə düşdüyünü gördü. Kitab əlindəcə yataq otağına yüyürdü. Otaqda kimsə yox idi. Nəfəsini dərib gülümsəyərək mətbəxə qayıtdı.
Bir səhər də əlində süpürgə və xəkəndaz hamamdan çıxıb qonaq otağına keçərkən ona elə gəldi ki, şkaf tərəfdən açar şaqqıltısına bənzər səs eşitdi. Əlindəkiləri yerə qoyub ikiəlli şkafın qapısını dartdı. Qapılar möhkəmcə bağlı idi.
Həmin gün bunları ərinə danışan təzə gəlin öz fərziyyəsini irəli sürməyə də tələsdi:
-Əzizim, bəlkə, ev sahibəsində də evin açarı var? Gizlincə evə gəlib-gedir?
-Əgər şübhən varsa, bundan sonra açarı içəri tərəfdən qapıya taxılı vəziyyətdə saxla- deyən kişinin məsələyə etinasız yanaşdığı səsindən hiss olunurdu.
Qadın ürəyində ərinin bu laqeydliyindən incidiyindən özlüyündə bir daha bu söhbətə qayıtmamağa qərar verdi. Növbəti günlər şkaf çevrilən kitab vərəqləri arxasında qaldı. Lakin, bu, elə də uzun müddət davam etmədi.
Hava yenicə qaranlıqlaşırdı, elə bil axşam gəlmək istəmirdi. Mətbəxin pəncərəsindən görünən məktəb binasının damı hələ də şüşə parçası kimi rəngdən-rəngə düşərək parıldayırdı. Təzə gəlin bu parıltıya heyran-heyran baxır, düşünürdü: “Görəsən, hansısa rəssam bu parıltını rənglərlə ifadə edə bilərimi?” Elə bu zaman qonaq otağından ehmallı addım səsləri gəlməyə başladı. Qadın bütün diqqətini toplayıb səsə qulaq kəsildi. Sanki, kimsə yavaş-yavaş hamamın qapısına yaxınlaşırdı. Qadın gözlərini bərk-bərk yumub özünü sakitləşdirməyə çalışdı. Fikrində bu cümləni təkrarladı:
-Mən evdə təkəm! Mən evdə təkəm!
Hamamdan gələn zəif su şırıltısı onu bu cümləni bir dəfə də ucadan deməyə məcbur etdi. Sanki qışqırırdı:
-Mən evdə təkəm!
Lakin, su səsi davamlı olaraq gəlirdi. Qadın qorxudan başını geri çevirib hamamın qapısına baxmağa belə ürək eləmədi. Stolun üstündə gözünə sataşan mobil telefonunu götürüb ərinə zəng vurdu. Ona həyəcanla yalnız bunu deyə bildi:
-Evdə kimsə var!
Həmin günün səhəri təzə evlilər bu evlə də sağollaşmalı oldular. Qadın yolboyu başını taksinin pəncərəsinə söykəyib lal-dinməz, gözləri bərəlmiş halda şkafı düşünürdü.
Dünən axşam ev sahibəsi gəlib şkafı açmışdı, orda iki qadın kürkü və bir dəst bahalı kişi kostyumundan başqa bir şey yox idi. Üstəlik ev sahibəsi açarı olmadığından yarım saatadək qapıda qalmışdı. Bayaq onlar taksiyə yüklərini yığarkən dördüncü mərtəbədəki qonşuya usta gəlmişdi. Sən demə, dünən günortadan qonşunun su kranı bağlanmırmış, ahəstəcə su axıdırmış. Və qadın yalnız indi –indi qorxularını anlamağa başlayırdı. O, çoxuşaqlı ailənin darısqal mənzilində dünyaya gəlmiş, evlənənə qədər də orda yaşamışdı. Əri işdən gələnədək evdəki sükutu dinləmək ona ağır gəlirdi. Beynində qurduğu “filan evdə ruh var”, “evdə kimsə gəzir”, “pəncərədən kimsə keçdi” kimi kiçicik və anlaşılmaz görüntülərin bir adı var idi: Təklik!
Şəfa Vəli (Gəncə)
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Dünya yaranandan insanlar həmişə dörd ünsürü əsas tutub: od, su, hava, torpaq. Sonra illəri dörd fəslə bölüblər: yaz, yay, payız, qış. Evlərimizin də dörd küncü var, ayrıclar da dörd yol arasındadır. Söhbətimiz dörd rəqəmindən başlasa da, əslində, payızdan danışacağıq- üçüncü fəsildən…
Qarşıdan payız gəlir. Xəzanlar fəsli. Şairlər ayrılıq gününü payıza bənzədir, sevgililərinin xəyanətini payızın günahına yazırlar. Sarı yarpaqların havada uçub-uçub yerə düşməsiylə müqayisə edirlər ümidlərin ölməyini. Sonra hələ bir payıza qəmli, kədərli nəğmələr də qoşurlar. Sanki payız günahkardı sevgili yarın vəfasızlığına, elə ruhu sevgidən, gözü dünyadan doymayanlar da payızdan ibrət alıb.
Bəxtiyar Vahabzadə “Yağmurdan sonra”nı qələmə alanda payızın təsvrini şeir dili ilə gözəl verib. Amma, “payızda da eşq başlayarmı?”-sualına cavab olaraq “bəli” də deyib.
Bir payız axşamı yağırdı gur yağış,
Saplandı könlümə alovlu bir baxış.
Bəli, baharda da sevgi yaşanır, payızda da. Əsl sevgilər baharın yaşıllığından da, payızın sarı boyasından da ahənglənir, əlvanlıq ala bilir. Payız-təbiətin ağ, məsum donunu sarı ləçəkli çətirləriylə gətirən gözəl… Soyuqqanlı, laqeyd, bir az da dalğın gözəl… Ana təbiətin bu soyuq qızının da gözləri aladır məncə, elə qarışıq rəngləri kimi. Sarı yarpaqlar, boz küləklər, alatoran sabahlar, nəmli axşamlar… Və payız-dünyanın fani, gələnin bir gün gedəcək ehtimalını insanlara xatırladan “dahi”. Baharda açmağa nə var ki, bir gül kimi?! Ya da elə yayda günəşlə sevgidən danışmağa?! Əsas payızla həmahəng gün keçirməkdir, məncə… Bir az da içində ölən ümidlərdən sarıdonlu soyuq gözəlin payına qatmaqdır, çürüyüb torpağa qarışan yarpaqlar kimi.
Nə isə… Payız gəlir. Eşidilən addım səsləri uzaqda deyil, baxmayaraq ki, uzaq və yaxın həyatın bahar-payız təzadından heç də fərqli deyil. Bəlkə eşələsək elə eyni kateqoriyadan, eyni sinifdəndilər-elmi dildə desək…
Yaxınlaşır soyuq deyə-deyə kədərindən də, sevincindən də cuşə gəldiyimiz payız. Toylar fəsli… Babalarımız demişkən (onları yad eləməyi borc bilək, düşünüb deyiblər)…
Gəlin bu payıza ürəkdən “xoş gəldin” deyək… Ürəyimiz istəyirsə…
Şəfa Vəli (Gəncə)
19.08.2009
Bu sevdanın dərd ələyir ələyi,
Bu ələkdə ələnən mən, qalan sən.
Allah bilir-nələr çəkir ürəyim,
Ürəyimi talan etdin, talan sən!
Uzaq gəzir məndən sənsiz sevincim,
Ərköyünə dönür yerin ürəkdə.
Yüyəninə əl atdığım sevincin
Yoxluğuna dözə bilmir ürək də.
Ürəyimdə yuva qurdun qüssədən,
Həsrətindən buludlanır gözlərim.
Ələdikcə saçlarıma qüssə dən,
Qan ağlayır sənsiz, sənli sözlərim.
ÖMÜR demə yaşadığım bu günə,
Sənsiz, gülüm, tale yolum duman, çən.
Bu sevdanı salan saldı düyünə,
Büdrəyən mən ,inciyən sən, uman sən…
Ayrılığın havasında oynayıb,
Sənsizliyi ürəyimə salmışam.
Yaxınlarım elə məni qınayır,
İki yolun ayrıcında qalmışam.
Göz yumduğum günlər girir gözümə,
Sənli günlər bir-bir gəlir gözümdən
Sənsizliyin ağ olubdur üzümə,
Sən də yoxsan- hara qaçım özümdən?!
Yağır xatirə yağışı,
Sənsiz səma ağlar məni.
Əlindən hara yığışım?
Həsrət qoyub ağlar məni.
Yollar gözümə baqlıdır,
Gözüm dözümə bağlıdır.
Qapın üzümə bağlıdır…
Axşam, səhər ağlar məni.
Ahım gümana bürünüb,
Güman dumana bürünüb.
Duman dağlara sürünüb
Köks ötürər, aglar məni.
Dağlar dağımdan dağlanar,
Yolu dumandan bağlanar.
Mənə ürəkdən bağlanan
Qismət qoyub ağlar məni.
Şimşək buludu doğrayar,
Bulud qəzəbdən ağrıyar.
Dağlar dözməz bu ağrıya,
Çay seliylə ağlar məni.
Zaman donsa, yaş dayansa,
Ömür yarı yaşda yansa,
Quru odda yaş da yansa,
Od diliylə ağlar məni!
Azərbaycan. Quba.
Kövrək xatirəndə qalan izlərim,
Əbədi həkk olsun ömür yolunda.
Sənə həsrət qalan yorğun gözlərim,
İzn ver dincəlsin gül camalında.
Çıxart xəyalından aşkara məni,
Bəxtim qoy bəxtinə zəmanət olsun.
Xoşbəxt eləməyə gəlmişəm səni,
Ömrün də ömrümə əmanət olsun.
Eşqinlə çək çıxart ürəyimi, gəl,
Təkliyin qaranlıq gor quyusundan.
İllər yolumuzda olmasın əngəl,
Doğulaq taleyin kor quyusundan.
Bir ömürdür yaşayırıq,
Bəxtlə güman arasında.
Arzu, ümid daşıyırıq,
Yazla xəzan arasında.
Bu dünyanı ha çevirdim.
Astarı bir, üzü birdir,
Bir doğmalıq izi gördüm,
Yerlə insan arasında.
Mənəviyyat çiçək deyil,
Hava deyil, çörək deyil,
Çoxuna heç gərək deyil,
Dinmə nadan arasında.
Şir olasan, nər olasan,
Yenilməyən ər olasan,
Üyüyərsən zaman-zaman,
Daş-dəyirman arasında.
Hər dəli çay Kür deyil ki,
Hər gizli söz sirr deyil ki,
Hamı elə bir deyil ki,
Yaxşı-yaman arasında.
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist
Bəlkə də dünyanın yüz yaşı vardı, –
İnsanın tamahı ilk daşı yardı.
Dımdıyin dörd səmtə dən daşıyardı,
Səni dənliyindən etdilər, Vətən!
Sanki bir-birinə oxşardı hamı,
Oğuzdu, Qorquddu, Avşardı hamı,
Qoynunda şad-xürrəm yaşardı hamı,
Səni şənliyindən etdilər, Vətən!
Xoş arzu-niyyətə təməldin onda,
İnsanlar halal süd əməndi onda,
Məchul bir riyazi əməldin onda,
Səni tənliyindən etdilər, Vətən!
Tanrıya ən yaxın bəndə sən idin,
Cismdə sən idin, təndə sən idin,
Özündə özündün, səndə sən idin,
Səni sənliyindən etdilər, Vətən!
Yağını öyrədən sanma dəlidi,
Nə gicdi – minillik fitnə-felidi.
Şuşa sənin üçün Çənlibel idi,
Səni çənliyindən etdilər, Vətən!
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist
Çarıq geyib, düşdüm yola, gedirəm,
Heç baxmadan sağa, sola, gedirəm,
Qırx budaqlı ağac* ola, – gedirəm,
Altının gölgəsi gözəl, nə gözəl!
Ozanlar axışıb gələ ardımca,
Nadanlar baxışıb gülə ardımca,
Xaqanlar dönələr selə ardımca, –
Metesi, Bilgəsi gözəl, nə gözəl!
Sel çəkilə, lax durula qəlblərdə,
Haqq əliylə baxt qurula qəlblərdə.
Eşq adında taxt qurula qəlblərdə,
Əhd-peyman bəlgəsi gözəl, nə gözəl!
Köksümün altında alışan köz var,
Hələ yol gözləyən gör neçə söz var,
Eşqimi bir qıza eylədim izhar,
Zalımın “bəlkə”si gözəl, nə gözəl!
Ozanlar axışıb gələ dalımca,
Nadanlar baxışıb gülə dalımca,
Xaqanlar dönələr selə dalımca, –
Təknələrdə kündə ola – öyünək,
05.09.2016.
* 4o dil, ləhcə və ya şivədən ibarət Türk dilləri ailəsi nəzərdə tutulur
“Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin maliyyə dəstəyi ilə həyata keçirilən layihə çərçivəsində yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanı Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının baş redaktoru, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, şair-jurnalist, gənc yazar Kənan Aydınoğlunun şeirləri “Buta” Türk Dünyası Şairlərinin almaxında işıq üzü görüb.
Qeyd edək ki, bundan öncə gənc yazar Kənan Aydınoğlunun “Odlar yurdu-Azərbaycan” şeiri Azərbaycanın Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondu tərəfindən maliyyələşdirilən və həyata keçirilən “Vətən sevgisi sərhəddən başlamır, sərhəddə bitmir” adlı layihə çərçivəsində “Yazıçı” nəşriyyatı tərəfindən işıq üzü görən “Bitməz könlümüzün Vətən sevgisi” adlı antologiyasında dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi
Aslımı sorarsan kardeş, aslım Oğuz boyundan,
İftihar ederim Türküm, soyum Selçuk soyundan,
Allah bize nasıp etmiş, mertçe Gögtürk huyundan,
On altı İmperatoru, tarihte kuran biziz,
Dünya düşmanına karşı, her zaman duran biziz.
Tarih boyunca Türklere, ne zülümler yaptılar?
İlmi irfan Medeniyet, hep bizlerden kaptılar,
Bu Dünyada yazı yoken , civi hattın taptılar,
Linin kimdir, Potın’de kim, kutsal dava yolumuz?
Yahüdiden kalan piçler, üstlerinde kolumuz.
Çektirsinler hep bizlere, acı hasret zülümü,
Dönmeyiz bu hak yolundan, göstersinler ölümü,
Müslümaniz hiç dönmeyız, kırsalarda belimi,
Aslanlarız Allah Allah, deyip durup bakarız,
Zalimleri, kafirleri, ateş olup yakarız.
Dünya Türkü bir olacak, tarihi döndeririz,
Sümer medeniyetini, bir daha kondururuz,
Yad ayakların kesipte, toprağtan göndeririz,
Selam olsun Türk boyuna, birliği sağlayalım,
Kanımız ırkımız birdir, bir yola bağlayalım.
Turaneline düşman çok, engeller yolumuzda,
Dostumuz sacedece Trktür, düşman sağ solumuzda,
Atilla, Oğuzle Mehmmet, güçleri kolumuzda,
Meydan okurup her kese, Allah’tandır gücümüz,
Düşmanı rahat koymayız, alacağız öcümüz,
“Onlar məni cəzalandırmasaydılar mən istənilən nəticəni əldə edə bilməzdim”
Bu Günkü müsahibim, sənətinə və şəxsiyyətinə dərin hörmətlə yanaşdığım Əbdüllətif Maqsudovdur. Həmişəki kimi həkimin qəbullunda xəstələri vardı. Xəstəni müayinə edib, lazımı təlimatları verdikdən sonra mən Əbdüllətif həkimin kabinetinə daxil oldum və həkimdən müsahibə almaq istədiyimi bildirdim. Çox sağ olsun iş qrafikinin sıx olmasına baxmayaraq müsahibəyə razılıq verdi. İnanıram ki, bu dəfəki müsahibəmiz də olduqca maraqlı alınacaq.
– Əbdüllətif həkim el həkimi adı qazanıb. Bunun üçün uzun və olduqca çətin bir yol keçib. Çünki bütün həkimləri eyni deyimlə tanımazlar. Bəllidir ki, qazandığınız böyük hörmət və ehtiram, keçdiyiniz çətin və şərəfli yolun çəkdiyiniz əziyyətlərin bəhrəsidir. Yaxşı həkim olmağın sirri nədədir?
– Yaxşı həkim, yaxşı müəllim və yaxud da digər sahələrdə çalışan insanların yaxşı adını qazanması üçün işinin mütəxəssisi olmaq gərəkdir. Yaxşı həkim olmağın bir neçə qızıl qaydaları var, əvvəla gərək həkim savadlı və məsuliyyətli, düzgün, humanist olsun və ən başlıcası nəfsinə qalib gəlməyi bacaran əsil insani keyfiyyətləri özündə birləşdirən bir şəxs olsun. Həkimin mütəxəssis kimi formalaşması üçün, onun uzun müddət praktik təcrübəyə malik olması vacibdir. Hər bir həkim yaxşı psixoloq olmalıdır. Təcrübədən göründüyü kimi müxtəlif düşüncəli, müxtəlif xarakterli xəstələr müxtəlif problemlərlə, həkimə müraciət edirlər. Xəstələrin içərisində Əqli-ruhi problemlərdən əziyyət çəkənləri də olur. O zaman Həkim xəstənin öz xarakterinə və problemlərinə uyğun onunla davranmağı bacarmalıdır. Necə deyərlər: “Hərə ilə öz dilində danışmağı bacarmalıdır. Bəzən emosional xəstələr olur ki, onlarla da dil tapmalı olursan. Yaxşı həkim vətəninə, xalqına, insanlığa, xidmət etməyi bacarmalıdır.
– Bildiyim qədər ziyalı bir mühitdə böyümüsünüz.
-Bəli, 1956-cı ildə İsmayıllı rayonunun Diyallı kəndində ziyalı ailəsində doğulmuşam. Atam Kolxoz sədri işləyirdi, Qardaşlarım, bacılarım da ali təhsillidirlər. Böyük qardaşım Neft-Kimya İnstitutunu bitirib. Kiçik qardaşım Aviasiya akademiyasını bitirib. Dayılarım da Uzun illər Bakı şəhərində yüksək vəzifələrdə çalışıblar. Ailə tərkibimiz də həkimlərdir. Oğlum, gəlinim həkimdirlər.
– İstədiyiniz ixtisası ala bilərdiniz. Amma həkim oldunuz. Bu sizin uşaq yaşlarından formalaşan arzu və planınız idimi? Yoxsa ki, həkimlik arzusu sizdə hansısa bir zərurətdən yaranıb?
– Doğrudur dediyiniz kimi istədiyim ixtisasa yiyələnə bilərdim. Çünki orta məktəbi yüksək nəticələrlə bitirmişəm. Bütün qiymətlərim “5” olurdu. Oxuduğum illərdə iki dəfə “4” qiyməti almışam. Və mən bu günə qədər mənə aşağı qiymət yazan müəllimlərimə minnətdaram. Onlar məni az qiymət yazmaqla cəzalandırmasaydılar mən istənilən nəticəni əldə edə bilməzdim. Mənim həkim olmaq hələ uşaq yaşlarından planımda var idi. Ona görə də Yalnız bu ixtisasın dalınca getdim. Qaldı ki, həkimlik arzusu məndə haradan formalaşmağına, kiçik yaşlarımdan Kəndimizdə çalışan Feldşer Əziz həkim vardı. Bizlərdə kiminsə səhhətində əngəl yaranan kimi Əziz həkimə müraciət edirdik. Mən onun xəstələrə necə can yandırdığını gördükcə bu sahəyə olan marağım daha da artdı. Və mən gələcəkdə həkim olacağıma qərar verdiyimdə V-VI siniflərdə oxuyurdum. Həmin vaxtlar Tibb İnstitutuna daxil olmaq çox çətin idi. Mən də 1973-cü ildə Tibb İnstitutuna daxil olmadıqda sənədlərimi Universitetin Biologiya Fakültəsinə verdim və daxil oldum. Lakin Həkim olmaqda qərarlı idim deyə sənədlərimi geri götürdüm. Bir il müddətinə soyuducu zavodunda çalışdım. İnstituta hazırlaşdığım müddətdə bütün xərclərimi öz qazancım ilə idarə edirdim. Növbəti il Allaha şükürlər olsun ki, mən bu çətinlikləri dəf edərək Diyallı kəndindən ilk Həkim statusu alan məzun oldum. Yaxşı bilirsiniz ki, Diyallı təhsildə öz sözünü demiş məkandır. Sinfimizdə oxuyan 25 məzundan 19-u ali məktəbə daxil olmuşdu. Mən özüm təhsil aldığım illərdə Biologiyadan keçirilən I Respublika Olimpiadasında üç dəfə birinci yeri tutmuşam. İşlədiyim illərdə də kənddən 6 nəfər məzunun tibb institutuna hazırlaşıb daxil olmasına köməklik göstərmişəm.
– Hal-hazırda pedaqoq kimi də fəaliyyət göstərirsiniz. Həkimlik sənəti daha çətin və məsuliyyətlidir, yoxsa ki, müəllimlik peşəsi?
Bilirsiniz, bütün peşələrin özünəməxsus çətinlikləri, məsuliyyət dərəcəsi, ağırlığı olur. Eləcə də həm həkimlik, həm də ki, müəllimlik sənətləri. Öz işinin peşəkarı olanlar üçün heç bir sahə çətin olmaz. Amma bəllidir ki, peşəkarlıq özü də uzun illərin təcrübəsini tələb edir. Yaxşı həkim insanların fiziki cəhətdən sağlamlığına xidmət edir, sağlam fiziki imkanları olan və gözəl əhval-ruhiyyəsi olan, normal psixoloji durumu olan, xoşbəxt bir cəmiyyət formalaşdırır. Yaxşı müəllim isə insanların psixi, tərbiyəsini təmin edir. Cəmiyyətin savadlı, dünya görüşlü və ruhən sağlam olmasına xidmət edir. Nəticə etibarı ilə hər iki sənətdə çalışan insanlar cəmiyyətin sağlam və firəvan formalaşmasına, xalqın rifahına xidmət edir. Mənim üçün hər iki sənət sevimli və məsuliyyətlidir.
– İlk təyinatınızı haraya aldınız?
İlk təyinatımı İsmayıllıya Təcili Tibbi Yardım Məntəqəsinə vermişdilər. Daha sonra Təzəkənddə işlədim. Bu günə qədər qazandığım bütün nəaliyyətlərimin təməli də Təzəkənddən başlandı.
Bütün arzularımızı reallaşdırmağa nail olmuşuq. Belə ki, insan öz arzularını reallıqlara əsaslandırarsa, yəni düzgün strategiya qurarsa təbii ki, xoş nəticələr əldə edəcəkdir.
– Siz bir sıra fəxri adlara layiq görülmüsünüz. Aldığınız mükafatları bilmək maraqlı olardı.
Hamısını saya bilməsəmdə deyə bilərəm ki, mənim gördüyüm işlər dövlətimiz tərəfindən layiqincə qiymətləndirilir. Məsələn Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin Dövlətçilik siyasətini uğurla həyata keçirdiyinə görə “Şəfalı Əllər” diplomuna, “Xalq və Azərbaycan Naminə” Fəxri Diplomu ilə təltif edilmişəm. Həmçinin Rayon İcra Hakimiyyəti və Rayon Səhiyyəsinin də bir neçə fəxri fərman və diplomlarına layiq görülmüşəm. Bütün verilən dəyərlərə görə Dövlətimizin Başçısına, Səhiyyə Nazirliyinə və Rayonumuzun başçısına minnətdarlığımı bildirirəm. Bir həkimin ən böyük uğuru onun humanistliyi, düzgünlüyüdür.
– Azərbaycanın bu günkü səhiyyə durumunu necə qiymətləndirirsiniz?
Uzun illərdir ki, səhiyyədə çalışan insan kimi deyə bilərəm ki, Səhiyyəmizin ən möhtəşəm vaxtıdır. İndi Azərbaycan səhiyyəsi yüksək səviyyədə inkişaf edib. Ölkəmizdə ən son tibbi avadanlıqların və peşəkar həkim kontingentinin səyləri nəticəsində dünyanın ən ağır və riskli sayılan açıq əməliyyatlar da artıq ölkəmizdə aparılır. Əvvəllər əhali müayinə və müalicə üçün xaricə üz tuturdusa artıq insanlar öz ölkəsinə müayinə və müalicə olunurlar. Eləcə də bölgələrdə, hətta ən ucqar kəndlərdə belə ən müasir avadanlıqlarla təmin edilmiş həkim məntəqələri xidmət göstərir. Bir sözlə dövlətimiz xalın sağlamlığına olan xidmətləri dəfələrlə artırıb. Səhiyyəmizə Dövlət tərəfindən külli miqdarda vəsait xərclənir. Nəticə etibarı ilə isə İnkişaf etmiş Avropa ölkələri ilə müqayisə olunacaq qədər inkişafımız var.
– Hərbi komissarlığın həkim kontingentinə rəhbərlik etmək nə dərəcədə çətindir? Bu sahədə çalışan həkimlərin üzərinə hansı məsuliyyət düşür?
Hərbi Həkim Komissiyasının sədri olmaq böyük məsuliyyətdir. Ekspert komandaya rəhbərlik edən həkim olduqca diqqətli və məsuliyyətli çalışır. Axı biz vətənimizi əsgərlərimizə əmanət edirik. Gərək əsgərlərimizin tam sağlam olmasında əmin olaq. Hərbiyə tam sağlam kadrlar göndərməliyik. O zaman əmin ola bilərik ki, vətənimizin müdafiəsi əmin əllərdədir.
– Azərbaycanda uşaqlar arasında ən çox rast gəlinən xəstəliklər hansılardır?
Hərbi Hazırlığa qədər bir neçə dəfə müayinələr keçiririk, bu zaman məlum olur ki, bütün dünyada olduğu kimi ölkəmizdə də uşaqlar arasında bir sıra xəstliklər geniş yayılıb. Bunlardan Ürək-damar sisteminin xəstəliklərini, qan azlığı xəstəliklərini, cırtdanboyluluq, əsəb-sinir xəstəliklərinin adını çəkmək olar.
– Cırtanboyluluğun yayılma səbəbləri nədir?
Tibbdə Talikovo adlanan sindiromdur. Hipofiz vəzinin fukisyasnın pozulmasından yaranan xəstəlikdir. Çəkisi 0,5-0,6 qram olan vəzin düzgün işləyə bilməməsidir.
– Son zamanlar televiziyalarda peyvəndlə bağlı anti-reklamlar göstərilir. Buna görə də bir çox valideyn övladının peyvənd olunmasını istəmir. Bu nə dərəcədə düzgündür?
Peyvənd uzun illərin təcrübəsidir. Peyvənd olunmuş insan yenidən həmin xəstəlikdən əziyyət çəkmir. Dövlətimizin peyvəndin proflaktikası ilə bağlı öz qanunları var. Doğrudur peyvəndlərin sayı artıb. Amma gəlin razılaşaq ki, xəstəliklərin də sayı artıb. Peyvənd həmin xəstəliklərdən sığorta vasitəsidir. Uşağın gələcək sağlamlığı üçün bir zəmanətdir.
– Normal qidalanmaya bir həkim kimi münasibətiniz necədir, idmançı necə qidalanmalıdır?
Sağlam həyat tərzi, düzgün qidalanma, zərərli vərdişlərdən uzaq durmaq insanın sağlam olmasına zəmin yaradır. Əsəb-sinir sisteminin sakit olması, insanların həyat şəraiti düzgün qurulduqda risk faktorları aradan qalxır.
– Hansı sualı eşitmək istəyərdiniz?
Görünür siz bizim sahəni yaxşı bilirsiniz. Suallarınız o qədər əhatəli oldu ki, məncə zəruri olan sualları səsləndirdiniz.
Sonda Əbdüllətif həkim sizə müsahibəmizə vaxt ayırdığınız üçün dərin minnətdarlığımı bildirirəm. Olduqca çətin və bir o qədər də şərəfli, əsil həyat eşqi verən sənətinizdə sizə daim yüksək zirvələri fəth etməyinizi arzu edirik. Yüksək uğurlarınızı qeyd etmək ümidi ilə, sağ olun. Allah amanında.
Elnarə Günəş
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının xüsusi müxbiri,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü
Sumqayıt Dövlət Rəsm Qalereyasında Sumqayıt şəhər Mədəniyyət və Turizm idarəsi və Sumqayıt Dövlət Rəsm Qalereyasının birgə təşkilatçılığı ilə “Şəhzadə Şəmsin sehirli fırçası” adlı sərgi keçirilib. Sərgi Bilik gűnűnə həsr olunub. Qalereyanın rəsm dərnəyinin űzvű olan azyaşlı rəssamın sərgisinin keçirilməsində məqsəd istedadlı körpə fidanlara dəstək olmaq və onların incəsənətə olan marağını daha da artırmaqdır. Sərgidə űmumilikdə 15 rəsm, 5 dekorativ tətbiqi sənət işi təqdim olunub. Tədbirdə kiçik rəssamın ailə űzvləri, dostları, Şəhər Mədəniyyət Evinin rəsm dərnəyinin űzvləri iştirak edərək ona dəstək olublar, xoş arzularını çatdırıb, uğurlar diləyiblər.
Tədbirin sonunda kiçik rəssam fəxri fərmanla təltif olunub. Tədbirdə Şəhər Mədəniyyət Evinin özfəliyyət kollektivinin űzvləri, gənc műğənnilər Zaur Yusifli, Kamil Ağazadənin öz mahnı sovqatları ilə kiçik rəssamı təbrik ediblər.
Tədbirdə Kamil Ağazadənin rəhbərliyi ilə rəqs qrupunun ifasında şərq ölkələri rəqsləri maraqla qarşılanıb.
Sumqayıt Mədəniyyət və Turizm İdarəsinin Mətbuat xidməti
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mətbuat xidmətindən Ədəbiyyat-Az.Com-a bildiriblər ki, 2017-ci ilin iyun ayının 8-də saat 15:00-da Şabran Mədəniyyət Sarayında Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində qələmə alınan ilk poemanın müəllifi Xaqani Şirvaninin əziz xatirəsinə həsr olunmuş “VII ŞAİRLƏR GÜNÜ” keçiriləcək. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin təşkilatçılığı ilə gerçəkləşdirilməsi nəzərdə tutulan tədbirdə media təmsilçilərinin, mədəniyyət, ədəbiyyat, incəsənət xadimlərinin də iştirakı gözlənilir. Qeyd edə ki, iyun ayının 5-də Beynəlxalq Muğam Mərkəzində Azərbaycan Yazıçılar Birliyi (AYB) və Gənc Şairlər Birliyinin təşkilatçılığı, Azərbaycan Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi, Türkiyənin Bakıdakı səfirliyinin mədəniyyət və tanıtma müşavirliyi, Türkiyə Elm və Ədəbi Əsər Sahibləri Birliyi (İLESAM) və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin dəstəyi ilə “VI ŞAİRLƏR GÜNÜ” gerçəkləşmişdi.Gerçəkləşən möhtəşəm Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi, şair-dramaturq Vaqif Səmədoğlunun əziz xatirəsinə həs olunmuşdu.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mətbuat xidmətindən Ədəbiyyat-Az.Com-a bildiriblər ki, 2017-ci ilin iyun ayının 7-də saat 15:00-da Beyləqan Mədəniyyət Evində Mücirəddin Beyləqaninin əziz xatirəsinə həsr olunmuş “VII ŞAİRLƏR GÜNÜ” keçiriləcək. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin təşkilatçılığı ilə gerçəkləşdirilməsi nəzərdə tutulan tədbirdə media təmsilçilərinin, mədəniyyət, ədəbiyyat, incəsənət xadimlərinin də iştirakı gözlənilir. Qeyd edə ki, iyun ayının 5-də Beynəlxalq Muğam Mərkəzində Azərbaycan Yazıçılar Birliyi (AYB) və Gənc Şairlər Birliyinin təşkilatçılığı, Azərbaycan Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi, Türkiyənin Bakıdakı səfirliyinin mədəniyyət və tanıtma müşavirliyi, Türkiyə Elm və Ədəbi Əsər Sahibləri Birliyi (İLESAM) və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin dəstəyi ilə “VI ŞAİRLƏR GÜNÜ” gerçəkləşmişdi.Gerçəkləşən möhtəşəm Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi, şair-dramaturq Vaqif Səmədoğlunun əziz xatirəsinə həs olunmuşdu.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
23 Sentyabr 2016-cı il tarixində:
Xarici ölkələrdan Vətənimizə təşrif gətirmiş Qonaqların Bakı Beynəlxalq Avtovağzalından alınması
Qonaqların qarşılanması və Oteldə yerləşdirilməsi.
13:00 Nahar
14:00 Fəxri Xiyabanı və Şəhidlər Xiyabanını ziyarət
15:00 Bakının ən uca nöqtəsi olan Dağüstü Park gəzintisi.
18:00 “Buta” Kitabının təqdimat mərasimi. (Mərasim Restoranda baş tutacaq və yeməklidir).
22:00 Qonaqların otelə dönüşü
24 Sentyabr (09) 2016-cı il
9:00 Səhər yeməyi
9:30-da Kitab muzeyi ilə tanışlıq
Şirvanşahlar muzeyinə səyahət
İçəri şəhər və Qız qalası ilə tanışlıq
13:00 Günorta yeməyi
14:00 Bakı bulvarına səyahət.
Gəmi ilə Dəniz səyahəti.
18:00 Axşam yeməyi
19:00 Şamlı parkda, çay stolu ətrafında şeir dəqiqələri
25 Sentyabr (09) 2016-cı il
8:00 Oteldə səhər yeməyi
8:30 Azərbaycanın tarixi yerlərinə səyahət çərçivəsində – İsmayıllı rayonunun Lahıc qəsəbəsinə gəzinti.
Sazlı-sözlü, musiqili, yeməkli bir səyahət günü
Axşama otelə dönüş
26 Sentyabr (09) 2016-cı il
9:00 Oteldə səhər yeməyi
10:00 Ticarət mərkəzində sərbəst alış-veriş
12:00 Qonaqların yola salınma mərasimi
“Buta” Almanaxında şeirləri çap olunan şairlər bunlardır:
Abdulhadi Bay
Ahmet Ayaz
Ahmet Sargın
Alaeddin İkican
Almara Əhmədova
Anuar Ömər
Ağasəf İmran
Araz Əhmədoğlu
(Muallim) Ayhan Bingöl
Aysel Kaya
Bəhruz İsmayılzadə
Bekir Yegnidemir
Bənövşə Daşdili
Bəsti Bərdəli
Celil Çınkır – Delibal
Cemal Ünal
Dayandur Sevgin
Dinməz
Dursun Musayeva
Elçin Əlizadə
Ələdddin Təhlə
Elvin Kəlamsız
Əmin Hacilu
Emir Əhmədoğlu
Ənsar Qaradağlı
Əziz Muğani
Fahrettin Alay
Fazil Bulud
Fərahim Sadıqov
Fərzalı Abbasəlioğlu
Fəxrəddin Ziya
Firudin Səmədoğlu
Galim Mutanov
Göksel Kara
Gulbahor Sattarov
Gülhun Ertilav
Halil Güvenbaş
Haray Məsud
Harun Yıldırım
Hasan Akar
Hasan Ulusoy
Hilmi Yazgı
Huşəng Cəfəri
İbrahim Coşar
İbrahim Həbibov
İlahə Bayandur
İlhamə Qasımova
İlqar Türkoğlu
İqbol Mirzo
İslam Əzimov
İslah Qəmbərov
İsrafil Hüseynov
Kənan Aydınoğlu
Kiyan Xiyav
Malika Salimova
Mayıl Asiman
Mehmet Engin
Mehmet Nacar
Məmməd Kazım
Metin Falay
Mirzəkişi Sabah
Muazzam İbrahimova
Muhsin Aksakal
Munavvara
Münevver Düver
Nermin Akkan
Neşe Cömert
Oxtay
Qo‘chqor Norqobil
Ramiz Qusarçaylı
Remzi Zengin
Robert Minnulin
Rza Talibi
Sabiha Se¬rin
Sabir Rüstəmxanlı
Şahəddin Mahmudov
Səhər
Səid Muğanlı
Sevən
Solmaz Mərdanqızı
Solmaz Ur¬mu¬lu
Sündüs Arslan Akça
Şemsettin Ağar
Şərifə Cəfəri
Tahsin Sedefoğlu
Ülkü Taşlıova
Ümid
Yavuz Sevdai
Zilolabonu Xoliqova
Qeyd: Əziz şairlərimiz, Sizin hər birinizi ayrı-ayrılıqda təbrik edirik!
Aşıq Ədalət saz çalarkən
Sədəfə tutdurram səni,
Sinəmə yatdırram səni,
Dil-dil oxutduram səni,
Nəğmələnmiş arzum mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
Sən Məcnunun Leylasısan,
Anamın ilk laylasısan,
Öz ruhumun balasısan,
Ömrüm, günüm, yazım mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
Sözümün ekiz tayısan,
Qorqud babamın payısan,
Əsrlərin harayısan,
Dünyayla təmasım mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
Çaldıqca cövlan eylədin,
Ötəni yoldan eylədin,
Hər dərdi yalan eylədin,
Çağlayan Arazım mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
Hər sahil bir üzəngidir,
Bu vüsal yaman ləngidi,
Sinəndən qalxan “Cəngi”dir,
Öndədir Eyvazım mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
“Misri” dinəndə dinmisən,
Köksüm üstə isinmisən,
Canımmısan, gözümmüsən?
A şirin avazım mənim,
Qu boğazlı sazım mənim.
Bir həzin yaz axşamı,
Olduq qonağı sazın.
Aşığın yanağını,
Öpdü yanağı sazın.
Axdı nəğməli sellər,
Coşduqca coşdu dillər,
Dedik alışıb tellər,
Yanar çanağı sazın.
Bir duyğulu ürəkdir,
Buluddan da kövrəkdi,
Bizi tarıma çəkdi,
Belə sınağı sazın.
Sığındıq mehrinə biz,
Dözdük hər “qəhrinə” biz,
Bələndik sehrinə biz,
Bu dastan, nağıl sazın.
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının təsisçisi və direktoru, respublikanın Əməkdar jurnalisti, şair-publisist Rafiq Odayın “Qərib ruhların nəğməsi” adlı şeirlər kitabı 2016-cı ildə republikanın paytaxtı şəhərində “Elm və təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 192 səhifə həcmində 600 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent, respublikanın Əməkdar jurnalist Avtandil Ağbabadır.
“Qərib ruhların nəğməsi” Azərbaycan ədəbiyyatında özünəməxsus dəsti-xətti olan istedadlı şair, AJB Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, respublikanın Əməkdar jurnalisti Rafiq Odayın “Bir yol başlamışam”, “Gecələr içimə göyüzü yağar”, “Ömür gedir öz köçündə”, “Qarabağ şikəstəsi”, “Əlli min də qayğısı var əllimin”, “Ədəbi-tənqidi məqalələr, “Şərur folkloru”, “Həyatın yaşama düsturu” və s. kitablarından sonra oxucularla növbəti görüşüdür.
Kitaba şairin müxtəlif illərdə qələmə aldığı müxtəlif mövzulu şeirləri daxil edilmişdir.İnanırıq ki, kitab oxucular tərəfindən rəğbətlə qarşılanacaqdır.
Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzeti
Niksar Belediyesi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği işbirliği ile Türk Edebiyatı’nın mümtaz şairlerinden Cahit KÜLEBİ anısına bu sene yedincisi düzenlenen “VII. Cahit KÜLEBİ, Memleketime Bakış Şiir Yarışması” neticesinde yarışmaya “Sergüzeşt” rumuzuyla katılan Ordu’dan Ertuğrul Beldağlı “Türkiye’m” adlı şiiri ile birinci oldu.
“Bir Beylikten Öz Ülkeye Giden Yol” şiiriyle Kahramanmaraş’tan Celalettin Kurt 2. olurken Memleket” adlı şiir ile Konya’dan Deniz Garipcan üçüncü oldu.
Dereceye giren şairlerimize Niksar Belediyesince ödül olarak yarışma 1.sine 3.000 TL, 2.sine 2.000 TL ve son olarak 3. kazanana 1.000 TL ödül verilecektir.
Yarışma jüri üyeleri ise şu şekilde oldu: Cemal Safi/ Şair, Özdilek Özcan/ Niksar Belediye Başkanı, Yahya Akengin/ TÜRKSAV Başkanı, Ali Külebi/ Cahit Külebi’nin oğlu, Prof. Dr. Ertuğrul Yaman, Mehmet Nuri Parmaksız/İLESAM Başkanı, Remzi Zengin/ Tokat Şairler Ve Yazarlar Derneği Başkanı, Hasan Akar/ İLESAM Tokat İl Temsilcisi, Mahmut Hasgül/ Şair-Yazar, Sündüs Akça/ Eğitimci-şair.
Yarışmamızda 1. olan şiirin şairi Ertuğrul Beldağlı’nın biyografisi: 1992 yılında Samsunun Bafra İlçesinde doğan şairimiz 2015 yılında İstanbul Hukuk fakültesini bitirerek avukatlık mesleğine atıldı. İlk şiirleri yerel dergilerde yayınlandı. Türkiye genelinde düzenlenen yarışmalarda muhtelif dereceler aldı.
Yarışmamızda birinci olan “TÜRKİYE’M” isimli şiiri:
I.T
Güzide bir maziyken gözlerinde tutuşan
Ey gül kokan sevgili, gülünü tekrar kuşan…
Seni gördüm kadim bir sevdanın nakışında
Seni gördüm yetim bir çocuğun bakışında
Mevlana’nın, Yunus’un her sesinde sen varsın
Hacı Bektaş Veli’nin nefesinde sen varsın
Gönlümden göçen kuşlar, gitmiyor dağlarından
Çıksam bir yolculuğa mücella çağlarından
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m
II. Ü
Sen zamana vurulan kırmızı bir mühürsün
Uğrunda bir şahadet nefesi kadar hürsün
Yalnızca senin için yere düşer yiğitler
Toprağın cennet kokar, şahittir tüm şehitler
Mehtabından yükselen nağmeler şimdi sussun
Ey her taşı efsunkâr, hep kendine mah/sussun
Coşkun yüreklerdeki asude bir baharsın
Sen ki sonsuz olmanın tek sırrına mazharsın
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m
III. R
Seninle doğar günüm, seninle olur akşam…
Bir fetih müjdesidir çehrendeki ihtişam!
Tan vaktinde dervişler aşinadır rengine
Mümkün mü katılmamak vecd ile ahengine?
İmanı dirilten bir ayetsin nazarımda
Havan, suyun, toprağın her dem intizarımda
Maveraya akıyor sanki hep ırmakların
Hedefisin bize yol gösteren parmakların
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m
IV. K
Aynalardan yansıyan sendeki hasret midir?
Gönlün kutlu dergâhı senden ibaret midir?
Biliyorum yalnızca bir memleket değilsin…
Kutsal topraklarında başlar Hakka eğilsin!
Sende bir gün yaşayan bir ömür bahtiyardır
Kıyına yüz sürmeyen her deniz ihtiyardır
Zamanı imbiğinde sanki rüya eyledin
Varlığını kalplere malihulya eyledin
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m
V.İ
Çeşmelerden sükûtu içtiğim günden beri
Yaşıyorum içimde visal denen mahşeri
Kulak verdim semadan hayat veren çağrıya
Selam verdim ta içten, Edirne’den Ağrı’ya
Sen ey yedi kıtayı kendine hayran kılan
Ey her manzarasına sevda ile bakılan
Rüzgârın bir can feza, yağmurun ab-ı hayat
Tebessüm et, ölüme ölümsüzlüğü dayat
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m
VI. Y
Özgürlük dalgalanır bir çiçek yaprağında
Ruhum bir tohum gibi büyüyor toprağında
Gurbete bulaşanlar yıkanıyor nehrinde
“Sönmeyecek son ocak” yanıyor her şehrinde
Göğsündeki her renk bir ekmeği bölüşüyor
Ansızın gökyüzünden cana cemren düşüyor
Her an sana geliyor, hep sana gidiyorum
V/atanı soranlara namusumdur diyorum
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m
VII. E
Aşkın sırlı vaktinde sen şâyânsın Türkiye’m
Kalbimle gördüm seni, bak âyânsın Türkiye’m
Doruklara sevdalı bir dumansın Türkiye’m
Ay ve yıldızla süslü asumansın Türkiye’m
Aşktan çatlayan dudak seni ansın Türkiye’m
Senin kıvılcımında ruhum yansın Türkiye’m
Umudun gediğine taş koyansın Türkiye’m
Sana meftun tablolar gül boyansın Türkiye’m
Mazlumların ahını hep duyansın Türkiye’m
Sen hakikat yolunda bir beyansın Türkiye’m
Hem gün gibi aşikâr hem nihansın Türkiye’m
Bir memleket, bir vatan, bir cihansın Türkiye’m
Ertuğrul BELDAĞLI/ORDU
***
Yarışmamızda 2. olan şiirin şairi Celalettin Kurt’un Biyografisi: 1960 yılında Elbistan’da doğdu. İlk-Orta ve lise tahsilini Elbistan’da tamamladı. Yüksek tahsilini İstanbul Atatürk Eğitim Enstitü’sünde tamamlayarak, öğretmenliğe başladı. Anadolu’nun çeşitli yerlerinde öğretmenlik görevini sürdürdü. 2007 Yılında emekli oldu…
Eserleri; Dolunay, Türk Edebiyatı, Uzun Sokak, Erguvan, Konevi, Yeni Horon, Kar Çiçeği, Güneysu, Seviye, İkinci Fecir, Gündönümü, Millî Eğitim, Tebeşir, Bizim Kalemler, Yeni Ufuk, Destina, Kültür Dünyası, Berceste, Türkiye Çocuk, Şafak Çocuk gibi yayın organlarında yayınlandı. Bir dönem Gündönümü, Tebeşir ve Şardağı Sanat-Edebiyat Dergilerinin yönetmenliğini yaptı. Türkiye genelinde açılan şiir yarışmalarında yedi Türkiye birinciliği, üç Türkiye ikinciliği ve üç mansiyon olmak üzere çeşitli ödüllerin sahibi oldu.
1999 Yılında “Türkiye Çocuk Dergisi” tarafından, çocuk edebiyatına gösterdiği katkılardan dolayı “Yılın Öğretmeni” seçildi.
Şairin bazı eserleri çeşitli sanatçılar tarafından bestelendi. Kendi bestelediği eserlerse, yine bazı sanatçıların kaset çalışmalarına girdi. Hâlen Elbistan Kaynarca Gazetesinde köşe yazıları yazıyor.
Yarışmamızda 2. olan Şiiri:
BİR BEYLİKTEN “ÖZ ÜLKEYE” GİDEN YOL
Edebâli muştusu, okunurken dillerde
Bir beylikten uzandı, devletliğe bu şehir
Fetretteyken Türk yurdu, Filizlendi Osman’la
Türkün gücü şahlandı, zamana oldu âhir
Çerağları Söğüt’ün, Türk İslam’ca yanarken
Coşkulaştı Bursa’da coşkulandı her nehir
Edebâli muştusu, okunurken dillerde
Destan yüklü kaleler, kuşatırken bu yurdu
Yüreklerde aşk içre, kutlu sevdalar vardı
Yeşil Bursa özgeydi, havasıyla, suyuyla
Karlı başı som beyaz, pınarlar kadar ar’dı
Dillenirken Söğüt’te, cenk türküsü yağızdan
Gönüllere kar beyaz, feyzi iman yağardı
Destan yüklü kaleler, kuşatırken bu yurdu
Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa
Ulu çınar kokusu, toprağından yayılan
Maneviyat halkası, nurlar olup yağarken
Hak deminde çok idi, esrik olup ayılan
Gül vaktiydi o çağ ki, güzellikler içinde
Hak üzreydi fermanlar, hükümleri sayılan
Evliyalar şehriydi, kutlu rüyaydı Bursa
Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi
Ezgileri söylenir, erleşirdi yiğitler
Nevbet vurur mehteran, çalınırken dev kösler
Düşlenirdi çağ üstü, yeni yeni fetihler
Gül düşerken kalplere, Risâletten gül renkli
Önde giden atlıydı, Türk töreli fatihler
Dedem Korkut türküsü, kopuzlarda demliydi
Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman
Çarşısında nâzenin gül alınıp satılan
Medeniyet kabında, yoğrulurken fikirler
Coşkularla çok idi, âriflere katılan
Alperenler sükûtta, aşk söylerken sûfice
Tüm yürekler narlıydı, ateşlere atılan
Bir uhrevi zamandı, gül çağıydı o zaman
İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda
Üç cemrenin ardından, gelirdi sonra bahar
Ihlamurlar, ıtırlar, duru iken cemreye
Tatlar girerdi şehre, güller kokardı Nehar
Ahşap evler içinde, cenge çıkan yiğidi
Bekler idi sabırla, dualarla âhu yar
İlâhiydi yeşiller, Osman Bey’in yurdunda
Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele
Yakarlardı çerağlar, diyarlardan diyara
Orhan gazi cehtinde, önde giden atlılar
Bürünürdü korkusuz, Allah deyip şiara
Kimisi “Abdal” olur, kimi Bacıyan-ı Rum
Kimisi “Âhi” olur, kordu ilmi ayara
Bir olur ‘Bir’de kalpler, tutuşurdu el ele
Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı
Çehrelerde nur vardı, günahlara sur vardı
Aşk oduyla pişerdi, ikram ikram ekmekler
Sûfi Baba himmeti, yüce dağlar kadardı
Başladı mı Kûran’dan, Sûfi Baba hikmete
Cümle Bursa özenir, bu himmetten tadardı
Ulu cami kaynarı, sebil sebil akardı
Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna
Erenlerin menzili, yüreklerde hay idi
Beyazıt-ı Yıldırım, olsa da büyük Sultan
Emir Sultan esasta, tartışılmaz Bey idi
Bir sürurdu hırkası, Hakk lafzıydı loncası
Emek verdiği millet, müjdelenmiş soy idi
Yeşil Türbe dil verir, çağırırdı lisâna
Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar
Gönlümüze geçmişten, günler geçti güllerce
Sahaflarda eskimiş, yapraklardan hazanî
Renkler doğdu edebî, dağarcıktan sellerce
Ahmet Hamdi bağdarı, kitap içre sözleri
Miras oldu söylendi, ince fikir dillerce
Ah! Bursa’da zamanda, çevrilirken sayfalar
Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman
Çağlayanlı su gibi, Bursa’ya bakar zaman
İpekleri işlenir, koza koza ağlardan
Çarşıları süslenir, altınlarla pek yaman
Beyzalaşır doruğu, zirveleri karlarla
Uludağ’ın başından, hiç eksilmez sis, duman
Bir seyri seferdedir, Bursa’da akar zaman
Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var
Eski püskü kasırlar, bulunmaz nadideler
Tarih kokan seyirde, ak çehreli taşlarla
Burçlar göklere bakar, hâlâ görklü kaleler
Ay buluttan çıkarken, ay buluta girerken
Bir hoş olur ay seyri, hep oluşur hâleler
Mor panjurlu evlerde, renklerin cümbüşü var
Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Doyum olmaz seyrine, dünden gelen izine
Tarih tarih dokunmuş, mısra mısra okunmuş
İhtiyaç var bu çağda, nesillerin sözüne
Özün yaşat özlettir, sözün yaşat söylettir
Edebâli, Osman’la gir memleket gözüne
Yeşil Bursa sevdasın, ‘öz ülkenin’ içinde
Celalettin KURT-KAHRAMANMARAŞ
***
Yarışmamızda 3. olan şiirin şairi Deniz Garipcan’ın biyografisi: 1972 Gaziantep doğumludur. Şiir yazmaya ortaokul sıralarında başlamış olup Edebiyat ve kültüre sevdalı, iki evladı olan anne, beş yıl çocuklarının öğrenim gördüğü okulda eğitim gönüllüsü olarak faaliyette bulunmuştur. Açık öğretim Kamu Yönetimi mezunu olup özel bir şirkette iş hayatına devam etmektedir.
Şiir okumaya ilkokul sıralarında başlasa da Ortaokuldaki Türkçe öğretmeninin onun yazma yeteneğini keşfetmesi ve teşvikiyle düzenlenen çeşitli şiir ve kompozisyon yarışmalarına katılmış, katıldığı her yarışmadan derece alarak, edebiyat dünyasına ilk adımlarını atmaya başlamıştır.
İlk ciddi araştırma yazısını lisedeyken, Türk Dünyası Tarih Dergisi’nin “Gaspıralı İsmail Bey” konulu yarışması için hazırlamış ve mansiyon ödülü almıştır.(1991)
Serhat Kültür, Herfene, Kümbet Altında ve çeşitli dergilerde yayınlanmış şiir ve makaleleri bulunmaktadır. Üçyüzden fazla şiiri, çeşitli makale ve araştırma yazıları bulunmakla birlikte basılmış herhangi bir kitabı bulunmamaktadır. 2008 yılından bu yana şiirlerinde mahlas kullanmaktadır.
Yarışmamızda 3. olan şiiri:
MEMLEKET
Kimine gurbetti kimine sıla,
Zannetme sadece taştı memleket!
Gönül ülkemizde, meşkten hasılâ
Kirpikte asılı yaştı memleket!
Ateşi sönmeyen yürekteki har,
Çiçeği, çimiyle yemyeşil bahar
Karanlık gecede ufukta seher
Çember çevirdiğim düştü memleket!
Beşiğe kol veren dikili ağaç,
Papatyalarından takındığım taç,
Baba gibi asil, anaydı güleç
Yüreğe sardığım eşti memleket!
Kuş gibi içimde çırpınan umut,
Özgür düşlerimde yürüyen bulut,
Ninniler, masallar ve Dedem Korkut!
Nasılda içimde coştu memleket!
Yüzümü okşayan Ay’ın ışığı,
Ayağımı öpen taştan eşiği,
Annemin ekmeği, tahta kaşığı
Borcu burcu tüten aştı memleket!
Kırında koşturan ah deli taylar!
Güneşin rengini alan buğdaylar,
Közün üzerinde demlenen çaylar,
Hasreti bağrımı deşti memleket!
Ne çabuk büyüdü dün doğan çocuk?
Bayramlık giydiğim maviden gocuk,
Biz mi tez büyüdük zaman mı küçük?
Düşlerim bağrına koştu memleket!
Dumanlı dağlara yakılan türkü,
Sensin özlemimin giydiği kürkü,
Son kez görmek için çektiğim korku,
Aşksız gönüllerde boştu memleket!
Gökyüzüne bakıp yıldız saydığım,
Bitimsiz sızıyla özlem duyduğum,
Ölsem de toprakla nikâh kıydığım,
Aşkıyla dolduğum hoştu memleket!
Ruhumun aktığı billurdan dere,
Bayrağı gönlümün çektim göndere,
Can verdiğim canım hem milyon kere;
Sevdalar içinde baştı memleket!
Deniz GARİPCAN
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist
Min ildi yol gəlirəm, izimi tapammıram,
Əyrilər at belində, düzümü tapammıram.
Qılıncdan kəsərlidi deyirdi – söz, – babalar,
Nədən mən o kəsərli sözümü tapammıram?!
Deyirdim gözüm kimi qoruyaram mən səni,
Səni qoyaq bir yana, gözümü tapammıram.
Bir-birinin üstündə gör nə qədər ələk var,
Bu ələklər altından üzümü tapammıram.
Kimə üz tuturamsa – dilində “döz” kəlməsi,
Mənə döz deyənlərdə dözümü tapammıram.
Mən də dərdin əlindən dağa pənah apardım,
Qan içində titrəyən dizimi tapammıram.
Həm mürşidəm, həm mürid, həm dərvişəm, həm seyyid,
Rafiq Oday mənəmmi? – Özümü tapammıram.
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist
İnsan var hələ çox şeyin dərkin qıla bilmir,
Aludə olur, sonra da tərkin qıla bilmir.
Üzü yumuşaq olmağın bir anlamı yoxmuş,
Oldusa, daha heç nəyin bərkin qıla bilmir.
Mən haqq ozanı – eşqi-təcəlla məqamında,
Sevda havalı, eşq dolu sər kin qıla bilmır.
Aşiqdə gözəllik hələ də batinə bağlı,
Zahır nə ola, eşq onu çirkin qıla bilmır.
İman işığı qəlbinə yol tapmasa, əsla,
Beş vaxt namazın, olsa da hər kim, qıla bilmir.
Rafiq Odayam, heç kimə yox zəndi-gümanım,
Təkcə sənə, Tanrım, çatır ərkim, qıla bilmir.
Sənə çörək, su verən,
Bolluca ruzu verən,
Şip-şirin arzu verən,
Ulu torpaq Vətəndir.
Müqəddəsdir Ana tək,
Qoynu əlvan gül-çiçək,
Qoyma sola, becər,ək,
Bu barlı bağ Vətəndir.
Bu gördüyün çöl-çəmən,
Sarı zəmi, bollu dən,
Zirvəsi bulud əmən,
Vüqarlı dağ Vətəndur.
Gözəl göllər, guşələr,
Şəlalələr, köşələr,
Gur çaylar, sıx meşələr,
Qaynar bulaq Vətəndir.
Ayla, ulduzla qalxan,
Üç məğrur rəngələ baxan,
Uğrunda qanlar axan,
Ulu bayraq Vətəndir.
Himni könül dindirən,
Coşduran, sevindirən,
Qəlbini isindirən,
Bu gur ocaq Vətəndir.
Öz yükünü özün daşı,
Bu dünya şələ götürməz.
Gözlərindən axan yaşı,
Bir kimsə ələ götürməz.
Gözün tox, qəlbin dolusa,
Bəndəsən, Allah qulusan.
Getdiyin haqqın yolusa,
Əyri əmələ götürməz.
Sevgi ələm yanğısıdır,
Vüsalsız qəm yanğısıdır,
Bu od Kərəm yanğısıdır,
Bu dərdi lələ görürməz.
Həyatın hər cür üzü var,
Eniş-yoxuşu, düzü var,
Qəlbində ki, qəm izi var,
Ürəyin çilə götürməz,
Ömür yollarda əsirdir,
Hər yolun məramı sirrdir,
Sonsuzluğun yolu birdir,
Hər yol əcələ götürməz.
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
Nə zamandır ki, çalışıram
qurtulam ondan.
Amma o, buz kimi soyuq,
boz əllərini çəkmir
yaxamdan.
Zamanla əlbir,dilbir olub,
gözəl yaşamama vermir rəvac.
Evimə,əyin başıma, cibimə,
sanki qoyub sayğac.
Eyləyib bu zamanda bizi,
hər şeyə möhtac.
Zalım,acımasız,qansız-
ehtiyac…
İflic edib qorxulu bir ur kimi,
düşüncəmi,fikrimi,
təqib edir məni, öz kölgəm kimi.
Qurtula bilmirəm ondan,
sınasam da hər çeşid yolu.
Hər gün üzərimə gəlir,
daha zəhimli,daha qorxulu.
Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
“Sonetlərim – silsiləsindən
Necə də qaçıbdır gün, ay gözümdən,
Uçub, qanadlanıb quş kimi illər.
Olmamış xəbərim mənim özümdən,
Çevrilib qış olub bütün fəsillər.
Bilmirəm necə də söndürüb zaman,
Gənclik tonqalının sinəmdə külü.
Fələk sazı aldı, inləyir kaman,
Qatlanmış kitabam, tozlu, bükülü.
Bir onu bilirəm bu neçə ildə,
İmanm ömrümə mayaq olubdur.
Ömrü yaşasaq da, deyildir əldə,
Keçən hər bir anım bıçaq olubdur.
Bir omür keçirdim sisli, dumanlı
Fələyi görürəm əlləri qanlı.
“Hər sətrində bizi axtarırdım. Şeirinin hansında mən olduğumu izləyirdim. Yadındadı, biz görüşəndə son baharın həyatla çarpışdığı məqam idi. Küləyin gözlərə qum təpdiyi bir an idi. Bizim gözlərimiz sevgidən kor olmuşdu deyə hətta qum da onları incitmək istəmədi. O gün günəş necə də böyük idi. Fikir verdinmi o gün Ay da sevgilisi olan günəşin yanındaydı. Amma işığı çox zəif görünürdü. Yadındadı? Biz ömürlük sevgiyə and içmişdik həmin gün. Bax onda qaranquşların köç vaxtı idi. Dediyin hər kəlmə mənim üçün sanki müqəddəsləşirdi. Cəsarətli sevgim qarşısında heyrətlənmişdin yəqin ki. Hara getdin ? Niyə getdin? -deyə sual yağışına tutmayacam səni. Bilirsənmi niyə? Çünki getdin… Bəlkə də həmin vaxt bu ən doğru seçim idi. Ailənin çəkdiyi zəhmət qarşısında borcun idi. Bu borcu ödəyə bildinmi? Yoxsa onları da həsrətdə, hicranla baş-başa buraxdın. Qaçdın sanki. Kimdən,
Nədən? Özündən qaçdın. Acı çəkirdin mi? Başqalarının günahı nə idi? Heç düşündünmü? Yolunu çox gözlədim… Gəlməyəcəyini bilə-bilə. Hər qaranquşlar qayıdanda sanki sən də gələcəksənmiş kimi yolunu həsrətlə gözlədim. Hardasan, necəsən soruşmayacam. Çünki bilirəm. Yəqin tör-töküntü olan kirayə otağında həmişəki yerində hamıdan gizlənirmiş kimi bükülüb oturmusan. İşığı da yandırmamısan ki, otaq yoldaşın oyanmasın. Telefon işığında oxuyursan. Necəliyini bilirəm. Peşmansan. Utanma ağlamaq istəyirsənsə ağla. Necə olsa heç kim görməyəcək. Bilirsənmi ağlamaq insanı rahatlaşdırır. Mən də çox ağladım. Hamıdan küsdüm. Gecə ay işığı ilə söhbət etdim dəli kimi. Bilirsənmi, səni unutmaq mümkün olmadı. Səni unutmaq istəmədim çünki. Tək səni sevdim. Bilirdim ki gələcəksən hansısa baharda. Sən də məni sevirsən. Baharlarmı çox oldu ? Niyəsə heç bitmədi həsrətin. İşlərin yoluna düşdümü? Çox üzdün məni. Amma səni sevirəm. Mən aciz biriyəm yəqin ki. Sənsizlik məni çox incitdi. Həkimlər yaxşı heç nə demir. Mən gedirəm. Gələcəksən bunu da bilirəm. Əlvida.”
Məktub əllərindən yerə düşən Turan üzünü dizlərinə sıxıb səssiz-səssiz ağladı. Sonra məktubu yerdən götürüb dodaqlarına sıxdı. Səhərki dəfn mərasimi əbədi olaraq Şəlaləni Turandan ayırdı. Turan gecə hamı gedəndən sonra yenidən Şəlalənin qəbrinə gəldi. Məktub da əlində idi. “Gəldim Şəlaləm. Gəldim sevgilim. Bax qaranquşlar gələndə gəldim” -deyə hönkürdü. Orda da yatıb qaldı. Sabah açılanda qəbiristanlığa gələn Şəlalənin ailəsi qızının qəbri üstündə yatan adamı görüb qəzəbləndilər. Yaxınlaşanda həmin şəxsin buz kimi soyuq olduğu, çoxdan öldüyü anlaşıldı. Ağzından və burnundan qan axmışdı.
“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və AJB üzvü,
Prezident təqaüdçüsü, Gənclər müfakatçısı
Mən həmişə özgüvən duyğumun yetərincə olmamasından əziyyət çəkmişəm.
Elə bilmişəm ki, nə etsəm, nə danışsam, mütləq alternativ variantı vardır. Bu variant isə ancaq və ancaq peşmanlıq gətirir və böyük hərflərlə hər addımda qarşıma “KAŞ” yazır. Amma o, elə deyil. Etdiklərinin, dediklərinin, hətta, gülüşünün və kədərinin də arxa fonunda bir əminlik vardır. Mənə bugün üçün “yanlışlarımla da qürur duyuram, çünki mənimdir” – dedirdəcək bir özgüvəni qazandıran ikinci adamdır.
Hekayələrimin birində onun obrazını yaratmaq istərdim. Bunu bacaracağıma əmin olmaq istəyirəm. O, diqqətini çəkən ədəbi imzanı arayır-axtarır, kitabını tapır, pul verib alır, günlərlə oxuyur, analiz edir, fikirlərini məqalə şəklində mətbuatda çap etdirir, sonra pul verib həmin mətbuat vasitəsini də (jurnal, qəzet, almanax) alır, aparır müəllifin özünə hədiyyə edir. Bəhs etdiyim ədəbiyyat sevdalısı Gülnar Səmadır. Onunla bağlı xatirələrim çoxdur, lap çox.
Müxtəlif zamanların müxtəlif kadrlarında gözlərimin önündə həmişə bir GÜL sözü var. Mən ona elə beləcə də müraciət edirəm: A GÜL!
2016-cı ildə “aybKitab” layihəsində çap olunan üçüncü kitabına da bu adı verdi Gülnar Səma: “GÜL”. O kitabın hər vərəqinin elektron variantını görmüşdüm, çapını necə qəribə bir həvəslə gözləyirdim. Keçirilən təqdimatların heç birində isə iştirak edə bilmədim. Anam demiş, “bəzən nəyisə nəyəsə qurban vermək lazım gəlir”. Yox, mən “Gül”ü heç nəyə qurban vermədim, sadəcə onu zamana sığdıra bilmədim. Aprel ayında çap olunan kitab mənə ad günümdə – iyulun 22-də hədiyyə olundu. Ən gözəl hədiyyəm idi. Birnəfəsə oxudum kitabı. Tanış misralar idi. “Çobanaldadan” şeirini çox sevirəm. O şeiri ilk dəfə “Ədəbiyyat qəzeti”ndə oxuyanda Gülnar Səmaya bir məktub da yazmışdım.
Adətən, əlimə düşən kitabları oxuyub bitirincə şəxsi kitabxanamdakı kitabların yanına (utanaraq deyim ki, karton qutulara) qoyuram. Nə sirrdisə, “GÜL” hələ də şkafın üstündən mənimlə “söhbətləşir”. Arada götürüb vərəqləyirəm, sevdiyim və əzbər bildiyim misraları tapıram, onları bir də oxuyuram, sonra kitabı örtüb yerinə qoyuram, başlayıram zümzümə etməyə. Gülnar deyir ki, “nazıyla oynadım ayrılıqların”. Sonra da özgüvənini belə sərgiləyir: “Ayrılıq mənimçün həyat tərzidi”.
Mənim şeirlərimin əksəriyyətində sevənin iztirabları var. Gülnarın bir şeirinə rast gəldim, orda sevgidən şikayətlənən poetik obrazın cavabı çox orijinal şəkildə verilir:
Nə olsun ki, bacarmıram,
Ürəyimcə sevməyi də…
Sən sevdin, dəyişdin nəyi?!
Gülnarın şeirində folklora müraciət çoxdur. Bu, yenilik deyil. Xalqımızın ədəbiyyata sevgiylə yanaşması, hər addımda bir söz qoşulması sevindirici və qürurvericidir. Və ədəbiyyat tariximizdə xalq örnəklərindən qaynaqlanaraq yaradılan əsərlər də az deyil. Lakin Gülnarın şeirlərində folklor nümunələrindən birbaşa istifadə olunmur. Sanki xalqımızın söz xəzinəsinə işarə olunur. Bu işarələnmə və onun yaratdığı bədii nümunələr fərqlilikdi. İnanıram ki, ədəbiyyatımızın tədqiqatçıları mütləq bu fikrimə diqqət ayıracaqlar. Fikrimi əsaslandırmaq üçün Gülnarın misralarından misal da gətirirəm:
Gündə bir yol bostanına daş ataq,
Qoy həftələr, aylar bizdən danışsın.
lll
Bir sevgi nəğməsi zümzümə etdin,
Düşdü həyatının qu tərəfinə.
lll
Bir qız vardı bizim kənddə,
Reyhan kimi gözü qara.
lll
Türkanə sevgi görər,
Bütün nəlvə-nəsilin.
lll
Nux ulular misdən gümüş yapmadı.
Qəribə bir nüans da var ki, çox adam Gülnarı şair kimi yox, ədəbiyyatşünas kimi tanıyır. Bu, məndə qıcıq oyadır. “Qayıtma”, “Ki”, “Deyilmi?!”, “Bir qız”, “Var” kimi şeirlərin müəllifini tanınamaq, ən azından, ədəbiyyat tariximizin çağdaş səhifəsində öz imzasının varoluşuna çalışan gənclər üçün günahdır. Bu günahı yumağın tək bir yolu var: “GÜL”ü oxumaq!
“Ulduz” jurnalının may nömrəsində isə Gülnar Səma məni əməlli-başlı təəccübləndirməyi bacardı. “Ayrılıq bəhanəsi” adlı şeiri oxuyandan sonra onun bir şair kimi hansı gücə sahib olduğuna və mənim indiyədək bunu dərk etməməyimə, sadəcə, heyrətləndim. O şeirdə Gülnar yazır ki:
Səbəbsiz bəhanələrin
Nəticəsini alqışlamaqdan başqa
Seçimin qalmır.
Yox, əgər hələ bəhanələr qalıbsa,
Onda, bu, ayrılıq olmur.
İstərdim ki, Gülnar Səma haqqında çox yazım. Lap çox… Amma hərdən demək istədiklərin qaçıb ürəyinə sığınır, orda elə kövrəkcəsinə boyun bükürlər ki, tərpətməyə qıymırsan. Nə deyim… Bacarsam, mütləq və mütləq hekayələrimin birində “Gül və onun “GÜL”ü” haqqında yazacağam. Tanrı nəsib etsin!
Gəncə
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi
Not :
Tarih boyunca Türk Halkımız şerefi şanı ile yer yüzünde tanılan meşhür bir Milletiz, Tarihte ilk medeniyet kuran ve ilk kez olarak Resim ve şekillerden kurtararak ve tüm insaniyete yazı harfleri icad eden atalarımızın atası Sümerler Civi hat ile tarihe damğasını vurup altın harflarla adımızı geçmişlerdir, işte biz onların torunlarıyız. Mazlümlara bel, zalimlere karşı çıkmışız. Hiç bir Millet Bütün Tarih boyunca bizim gibi 16 İmperatorluk kurmamışlardır, böylece İnsanlara hepsine Ölmez bir Örnek olmuşuz. Bu yüzdende Büyük Atamız söylemiş ki : Türkün dostu Türkten başka olmaz.
Şiir : Esat ERBİL
Duysun beni, duymayanlar,
Devrim yapan, gelen Türküz,
Taş üste taş, koymayanlar,
Selçuklardan, kalan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Hangi Millet, bizim kadar,
Acı çekip, hemde keder,
Mezlümlere, yardım eder,
Gög Türklerden, olan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Çin Surunu, aşan biziz,
Toprak için, koşan biziz,
Savaşlarda, bişen biziz,
Atillanı, bilen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Hep sultanlık, bize uyar,
Türk tarihin, her kez duyar,
Düşman gözün, her an oyar,
Cengizhandan, gelen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Vaktı geldi, birleşmenin,
Topraklarda, yerleşmenin,
Birbirmizle, sarlaşmanın,
Türkmenlerden, olan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Annelerde, yeter gülsün,
Yazık bunca, canlar ölsün,
Dostla düşman , hepsi bilsin,
Tatarlardan, gelen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Parçalandı, yazık yurdum,
Ne heyallar, birden kurdum,
Son durakta, bildim durdum,
Bize dost yok, bilen Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Türkiye Irak, Kubrus Azer,
Yara derin, olduk bezar,
Haydi gençler, yeter azar,
Süryedeki, dalan Türküz,
Şefkat dolan, bilen Türküz.
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Irak temsilcisi
KARA GÖZLÜM
Günlerimi zehir ettin
Göz yaşımı nehir ettin
Bir mücize sihir ettin
Kara gözlüm taş yüreklim.
Sen gündüzüm gecem oldun
Şu gönlüme neden doldun
Öldürmeye beni buldun?
Kara gözlüm taş yüreklim.
Ne bir kere cevab verdin
Ne bahçemden bir gül derdin
Söyle,konuş nedi derdin
Kara gozlüm taş yurekliım
Sensiz dünyam boşdu bana
Hasretin de hoşdu bana
Dert yürüdü koşdu bana
Kara gözlüm taş yüreklim
Tutmadım hiç elini ben
Sarmadım ki belini ben
Okşamadım telini ben
Kara gözlüm taş yüreklim
Bu sevdadan vazmı geçim
cana kıyım,candan keçim
O dünyama belki köçüm
Kara gözlüm taş yüreklim
BİR AZ
Aç kolunu,ömrüm günüm
Kucağına gelim bir az.
Bihuş olum kollarında,
vusalından ölüm bir az.
Okşayım ipek telini
Bilim ben senin dilini
Olursun anam gelini
Senle derdim bölüm bir az
Dikilsin gözüm gözüne
Doyunca bakım yüzüne
Hasretim tatlı sözüne
Derdi atım gülüm bir az
Parmagına elyans takım,
Ellerine kına yakım
Ömrüm boyu sana bakım
Senle mutlu olum bir az
Sen Riyaza can olmuşsun
Damarında kan olmuşsun
Şeref namus şan olmuşsun
Gel kadanı alım bir az
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Konargöçer Türklerin adını taşır şehir,
Berdan Çayı özeldir, Göksu gizemli nehir,
Gezip görün mutlaka sakın etmeyin tehir,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Baharı, yazı güzel, bir başkadır ekimler,
Cilalı taştan beri kimler geçmemiş kimler,
Her birinden armağan kalmış tarihi imler,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Geçmiş canlanır birden gözlerimin gördüğü,
Yumuktepe bambaşka, Gözlükule höyüğü,
Aya Tekla hac yeri Vatikan’ın dediği,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Mezitli’ye varanın nutku tutulur önce,
Mavi- yeşil kol kola Erdemli’ye gelince,
Eşsiz güzellikleri seyreder ince ince,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
On altı ilimizden daha büyüktür Tarsus,
Şelalesi çağlarken iç sesini dinle sus,
Şahmeran’ın öyküsü etkileyici husus
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Güneyde en uç nokta pek güzeldir Anamur,
Çamlıyayla’ya giden orman havası solur,
Gülnar’ı gezen herkes moralle neşe bulur,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Dünyaca tanınmıştır Silifke’nin yoğurdu,
Bu güzel insanları Türk kadını doğurdu,
Evladın hamurunu emek emek yoğurdu,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Erdemli Kız Kalesi, Bozyazı, Aydıncık, Mut
Toroslar, Yenişehir gözlerimizde umut,
Papatyadan fallarda seviyor sevmiyor tut,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
Harika vatanımın çok güzeldir her ili,
Türkiye’mde herkesin bülbülce şakır dili,
Çalışkandır milletim öpülsün kutlu eli,
Ülkemin güneyinde liman kentidir Mersin,
Akdeniz’i görenler muradına tez ersin.
15 MART 2016
SAAT:11.28
NOT: Türkiye Sevdası isimli projeye kaynak oluşturmak için Türkiye genelinde geleneksel olarak tertiplenen 19. Hikmet Okuyar Ödüllü Şiir Yarışması’nda “Mersin Güzellemesi” isimli eseriyle 19 Mayıs 2016 tarihinde Türkiye birincisi oldu.
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Adana’da doğdu. Öğrenim hayatına İstanbul’da Çengelköy İlkokulu’nda başladı. İstanbul Marmara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Bölümünü bitirdi. Aynı yıl Ankara Gazi Üniversitesi Mimarlık Fakültesi’ni kazandı. Adana’da Türkçe-Edebiyat öğretmenliği yaptı. Şiir, öykü, deneme, çocuk öyküleri, çocuk şiirleri ve çocuk oyunları yazdı. Yazdığı oyunların yanı sıra başka tiyatro eserleri de sahneye koydu. Çeşitli yarışmalarda Türkiye birincilikleri başta olmak üzere yurt içinde ve yurt dışında pek çok ödül aldı.
“Çiçek Açtı Yalnızlığım” ilk şiir kitabıdır. Gürcistan’da da çevirisi yapılarak yayınlandı. 2006’da Mersin Üniversitesinde öğrencilere verilen ’’Başarılı İnsanlar’’ konulu ödeve konu oldu. “Canım Türkiye’m” adlı 2. şiir kitabı âşık tarzıdır. Bu kitabı da Azerbaycan Bakü Devlet Üniversitesi Filoloji Fakültesi öğretim üyesi Prof. Dr. Tamilla Aliyeva tarafından incelendi. 2008’de Azerbaycan’dan yaratıcılık ödülü kazandı. Azerbaycan Şairler Meclisi tarafından verilen Mahsati Gencevi Sanat Ödülünü aldı. Bakü Devlet Üniversitesi Profesörlerinden Karina Minasyan Abdülvahapzade öğrencilerine doçentlik ve doktora tezi olarak Harika Ufuk’u inceleme konusu olarak verdi ve şairin pek çok şiirini Azericeye çevirdi.
Serbest tarzda yazılmış şiirlerinden oluşan 3. Şiir kitabı “Güz İkindisi” 2011 Kasım’ında; 4. Şiir kitabı mahlaslı hece şiirlerinden oluşan “Çocukluğum Sende Kaldı İstanbul” 2012 Nisan’ında; “Pembe Düşler Sandalı” adlı 5. şiir kitabı 2015 Ocak’ında Ekinsanat Yayınevinden çıktı. “Yağmurdaki Düş İzleri” adlı öykü kitabı 2014 Ocak ayında Ankara Ürün Yayınevi tarafından yayımlandı.
İhsan Işık’ın hazırladığı Elvan Yayınları Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi ile yurt içinde ve yurt dışında çeşitli antolojilerde yer aldı. Ötekileriz Sanat Grubu’nun bilimsel olarak yaptığı araştırmaya göre Türkiye’nin en önemli 100 kadın şairi arasındadır. Çukurova Halk Ozanları Kültür ve Araştırma Derneği Başkanlığında bulundu. Türkiye’deki Halk Ozanı Dernekleri arasında ilk ve tek kadın başkan oldu. 5 Mayıs 2012’de Türkiye’de “Yılın Şairi” olarak seçildi. “Ödüllere doymayan Adanalı harika şair” olarak adlandırıldı. Şiirleri yurt içinde ve yurt dışında pek çok besteci tarafından bestelendi. Şiirleri pek çok dile çevrildi. Türkiye’de ve yurt dışında çeşitli gazetelerde, dergilerde, internet sitelerinde köşe yazıları, şiirleri, röportajları yayınlanmaktadır. Yayımlanmaya hazırlanan 16 kitabı daha vardır.
Mən səninlə var olandan çox keçib,
O varlıqdan, birgəlikdən yox əsər.
İllər ilə ürəyimdən ah kəçib,
Daha yoxdur bizim kimi sevənlər…
Daha yoxdur sənin kimi can deyən,
Mənim kimi yoxdur canın incidən.
Dövrandamı, yoxsa bizdə günahlar?!
Daha yoxdur bizim kimi sevənlər…
Təsirsizdir hər oxunan nəğmə də,
Sən də, mən də, ölüb artıq sevgi də…
Necə dözüm bu dərdə, bu möhnətə?
Daşa dönsün səni yada verənlər!
Ayırdılar, ayırdılar canımdan,
Sən mənimdin, indi özgə candasan.
Allah bilir, mən bilmirəm, hardasan?!
Xəbər versin xəbərini bilənlər!
Soraqlamaq çətin deyil, soruşdum,
Yerin-yurdun bilən oldu, olmadı,
Çəkə-çəkə hicranına alışdım,
Daha olmaz mənim kimi çəkənlər…
Qismətimdə bir uğursuz məhəbbət…
O xoşbəxtlik, dilədiyim səadət,
Sənlə birgə çıxıb getdi, dönmədi…,
Daha yoxdur bizi birgə görənlər…
Sən gedəndə solmuş üzüm həminki,
Elə yaşlı qalan gözüm həminki.
Tənha qalmış bu Yurdoğlu deyir ki,
Daha olmaz bizim kimi sevənlər!
Gecələrin qaranlığı tükənməz,
Dərdin üzər məni, axı öldürməz.
Yoxluğuna bunca zaman dözülməz,
Daha yoxdur Məcnun kimi ölənlər!
Övladının olduğunu eşitdim…
Olsun, sənin hər saatın xoş olsun!
Bu gün bildim,- məni sevdin, nə olsun?
Qovuşmayır qarşılıqlı sevənlər!
2014.