Gedirsən
Gedirsən əlvida söyləmədən get,
Üzülmə, son dəfə gül, sağollaşaq.
Mehriban-mehriban hal-əhval tutaq,
Gələcəksən kimi gəl , sağollaşaq.
Kim bilir bəlkə də
elə düz dedim,
Cığırda önünü kollar kəsəcək.
Qırdığın ümidin toz cilikləri,
Yalın ürəyini möhkəm əzəcək?
Gedirsən gəlməyə
bir baxış saxla,
O baxış əritsin buz həsrətləri.
Getmə ən yaxşısı, sarıl,qucaqla,
Çəməngöz, çətindir həyat şərtləri.
Mən olmasam
Sən özünü mənsiz xoşbəxt bilmə heç.
Mən olmasam bahar gəlməz ömrünə.
Soyuq düşər,şaxta olar,qar yağar,
Yay günəşi bir də gülməz ömrünə.
Taleyini dayanacaq zənn edib,
Bahar gedər, payız enər , solarsan.
Əllərin boş, ümidlərin yarımçıq,
Unudulmuş ada kimi qalarsan.
Şəkillərim nəfəs verib isitməz,
Otağında buz bağlayıb donanda.
Göz yaşın da söndürməyə yetişməz,
Sinən başı alov-alov yananda.
Xəyalımla yatar durar ürəyin,
Hər gördüyün gözəli mən bilərsən.
Elə bilmə belə həyat xoş keçər,
Tənhalıqda yanıb-yanıb ölərsən.
Elə bilmə asan gələr bu həyat.
Darıxmaqdan ev -eşiyə sığmarsan.
And içmə ki nömrəmi də silərsən,
Bircə dəfə zəng etmərsən, yığmarsan.
Bahar bilmə bu həyatı təkcə sən,
Hələ bunun payızı var, qışı var.
İndi nə var gənc çağıdı ömrünün,
Qarşımızda qocalığın yaşı var.
Yaxşı daha tək qalanda ağlama,
Göz yaşının yox ürəyə faydası.
Çəməngözlüm, ayrılığı uzaq qov! Məhəbbətdir ömrün qızıl qaydası.