Uşaqlar, evə verdiyim inşanı yazmısınız?
Eləysə hər kəs yazdığı” Mən niyə xoşbəxtəm” adlı inşanı oxusun və inşaları müzakirə edək.
Hər insanın həyata baxışına görə dəyişən xoşbəxtlik haqda sizin də fikirlərinizi bölüşməyinizi istəyirəm.
-Lalə ,sən əlini qaldırmadın. İnşanı niyə yazmamısan ?Bu ki çox mühüm, düşündürücü ,mövzudur .
-Müəllimə, mən yaza bilmədim.
-Axı niyə ?Xoşbəxtlik insanın daxilindən gələn səsdir .O səndə, o məndə -o hər birimizdə ,ona sahiblənmək ,övladlığa götürmək istəyən hər kəsin yanında qala bilər. -Sən xoşbəxtliklə dost, sirdaş, həmdəm olmaq istəmədinmi heç?
-İstədim, müəllimə! Amma o məni başa düşmür .Heç mənimlə qalmaq da istəmir. Xoşbəxtlikdən insana dost olmaz.
-Bilirsən, Lalə, dost yalnız səni düşünən deyil, eləcə də sənin düşündüyün insandır. Sənin də onu düşünməyin lazımdır .
-Düşünürəm ,müəllimə, hər gün onu düşünürəm .Dua edirəm ki, mənim də yanımda qalsın xoşbəxtlik .Mənə də gəlsin. Lakin o heç vaxt gəlmir mənə tərəf.
-Gəl sinif yoldaşlarının xoşbəxtlik haqda fikirlərini dinləyək .Bəlkə, ondan sonra sən də əslində xoşbəxt olduğunun fərqinə vararsan.
-Yaxşı, müəllimə.
-Nəzrin ,sən niyə xoşbəxtsən?
-Atam həmişə mənə sevdiyim oyuncaqları alır .Məni parka ,gəzməyə aparır. Atamın pulu çoxdur. Nə istəsəm hədiyyə edir mənim üçün .Ona görə də mən xoşbəxtəm.
-Müəllimə
-Buyur, Lalə!
-Amma bizim imkanımız yoxdur .Kasıbıq, atam fəhlə işləyib, min bir əziyyətlə çörək pulu qazanır. Mən həmişə başqa uşaqların oyuncaqlarına, bəzəkli paltarlarına baxanda ”Kaş mənim də belə pal- paltarım, oyuncaqlarım olardı” deyə düşünürəm .Əgər arzuma çatmıramsa necə xoşbət ola bilərəm?
-Lalə, sən xoşbəxtsən.
-Xoşbəxt deyiləm ,müəllimə.
-Eləysə gəl Emilin xoşbəxt olma səbəbini dinləyək .Bəlkə ,onda xoşbəxtliyinin fərqinə vara bildin.
Mən xoşbəxtəm. Çünki anam yanımdadır .Atamı itirəndə cəmi 5 yaşım var idi. Aradan 2 il keçib. Anam deyir ki, atam cəbhhə bölgəsində şəhid olub. Ermənini öldürüb. Başqa uşaqlar kimi mən də atamın yanımda olmasını istəyirəm .Amma həm də onunla fəxr edirəm. Mənim atam qəhrəmandı, igiddi, cəsurdu .Mən buna görə çox xoşbəxtəm. Hər zaman atamla qürur duyacam.
-Lalə ,nə düşünürsən?
-Müəllimə, hələ də xoşbəxt olmadığımı düşünürəm.
-Axı sənin atan ,anan yanındadır. Xoşbəxt olmaq üçün bundan böyük səbəb var, səncə?
-Müəllimə ,axı mən heç onların üzlərini doyunca görə bilmirəm .Atam kimi anam da hər gün işdə olur .Qonşumuz Fatimə xalanın evini təmizləyir. Evə gələndə də yorğun olur .Mənə vaxt ayırmır heç.
-Lalə, indi mən sənə öz həyat hekayəmi danışacam .Məncə ,bundan sonra fikirlərin tamamilə dəyişəcək.
Sərt qış mövsümüydü .Dəli ruzigar saçlarını yolurdu .Yağış damlaları sanki üzərimizə deyil ,ürəyimizə yağırdı .Gələn soyuq yellər ömrümə bir kədərli il də gətirəcəkdi özləriylə. 1O yaşım tamam olurdu həmin gün.
Anam məni də özüylə tikiş fabrikinə aparmışdı.
Bu gün məvacibimi alacam ,gedək ,işim qurtandan sonra sənə də hədiyyə alacam ,qızım .Axı bu gün sənin doğum günündür.
O gün sevincimdən yerə- göyə sığmırdım .Atam fiziki qüsurlu olduğu uçün işləyə bilmirdi. Evin bütün yükü anamın üzərindəydi .O aldığı maaşla həm ailəni dolandırır ,həm də atamın dərmanlarına, müalicəsinə kömək edirdi .Ona görə də heç vaxt nə mənə ,nə də bacıma,qardaşıma hədiyyə almağa pulu çatmırdı .Qonşularımız uşaqlarının köhnə paltarlarını bizə verirdilər və biz də o paltarları geyinirdik .Heç vaxt təzə paltarımız olmamışdı .Amma bu gün anam mənə təzə paltar alacaqdı .Həm də ağ rəngdə ,bəmbəyaz .Mən bu paltarı məktəbimizin yeni il şənliyinə geyinəcəkdim .Çox xoşbəxt idim .Axı hər yeni ildə uşaqlar təzə geyinirdilər .Biz uşaq olmasaq belə. Bizim ruhumuz uşaqkən böyümüşdü .Amma axı böyüklərin daxilindəki uşaqlar daha kövrək olurlar.
Qızım ,iş bitdi gedim maaşımı alım müdirdən .Sonra gedək sənə söz verdiyim hədiyyəni alım .
-Aysel xanım keçən dəfə tikdiyiniz paltar ən hörmətli ,zəngin müştərimizin xoşuna gəlməyib .Bu böyük qəbahətdir .Sizə bu ayın maaşını verməyəcəm .Bir də belə səhv etməyin. Elə edin ki ,hörmətli müştərimiz bəyənsin əl işinizi.
-Axı mən o qədər iş görmüşəm bir ay .Bir ”hörmətli” ,varlı müştərinin zövqünə, əslində zövqsüzlüyünə görə mənim pulumu niyə kəsirsiniz? Allahdan qorxun!
-Sözümü dedim mən .Elə etmə ki ,qovum səni işdən də birdəfəlik.
-Qızım ,bağışla mən sözümü tuta bilmədim.
-Eybi yox, anacan, canın sağ olsun, əsas sənin, atamın -ailəmizin mehribanlığıdır. Allah bizi həmişə mehriban etsin .
-Qızım, mən yaxşı ana ola bilmədim .Bu il də ad gününə hədiyyə edə bilmədim ən sevdiyin paltarı.
-Ana, ağlama!
-Alo, Aysel xanım ,Günay müəllimədir danışan. Bu gün Mətanəti məktəbə göndərməyin .Mənim işim çıxdı Türkiyəyə yola düşürəm ,Yeni ili keçirə bilməyəcəyik ,üzürlü sayın.
-Ana, çox sevindim .
-Niyə ,qızım ,axı sən yeni ili məktəbdə keçirməyi çox sevirdin .
-Ana ,amma hər il uşaqlar məndən niyə bayramda təzə paltar almirsan deyə soruşanda çox pis olurdum. Utanırdım .
-Nə yaxşı ki bu il bayramı keçirməyəcəyik .
-Qızım ,sən mələksən. Səni çox sevirəm .
-Hə, Lalə indi xoşbəxtsən ?Yoxsa, hələ də xoşbəxt olmağa səbəbin yoxdur?
-Mətanət müəllimə, bəli ,mən çox xoşbəxtəm. Axı mənim sizin kimi böyük ürəkli müəlliməm var. Anam həmişə ala bilməsə də keçən il ad günümdə mənə sevdiyim paltarı hədiyyə etmişdi .Xoşbəxtəm mən .Bax buna görə də xoşbəxtəm .
-Uşaqlar ,xoşbəxtlik nə pulda ,nə var dövlətdədir. Ən böyük xoşbəxtlik özünü xoşbəxt etməyə çalışdığın andır.