Mənim şeirlərim yazılmır doğulur. mənim şeirlərim duyğularimin azadligidir. ürəyimin döyüntüsüdur, qəlbimin piciltisidir
ruhumun çırpıntisrdır.
FƏXR EDİRƏM
Anam, atam darıxmasın,
Bacım ürəyini sıxmasın,
Qardaşım dönük çıxmasın
Bu vətənə borcumdur, fəxr edirəm!
Əsgər gedirəm mən,
At, sevgilim, dərdi, qəmi,
Torpaq qədər sevdim səni,
Vətənim cağırır məni
Bu, vətənə borcumdur.
Fəxr edirəm!
Əsgər gedirəm mən.
Elimə göz dikib yağı,
Sinəmizə çəkir dağı,
Gedim, qoruyum torpağı
Bu, vətənə borcumdur.
Fəxr edirəm!
Əsgər gedirəm mən.
Gedirəm boranda, qarda.
Qayıdacam ilk baharda.
Vətən mənsiz qalar darda!
Bu vətənə borcumdur.
Fəxr edirəm!
Əsgər gedirəm mən.
Vətən mənə arxalansın,
Dost gülsün , düşmən tamansın,
Qoy, bayrağım dalğalansın
Bu vətənə borcumdur.
Fəxr edirəm!
Əsgər gedirəm mən.
SƏNLƏ OLSUN
Yenə qaranıq gecə,
Yenə soyuq yatağım,
Xatirələrlə dolub
Bomboş qalmış otağım.
Yaman yorubdur məni,
Bu həsrət bu intizar,
Gəl öpüm gözlərindən
Ayrılıq var, ölüm var.
Yenə oxşa telimi
Bir payız küləyi tək
Unudaq olanlari
Gəl tərsliyindən əl çək.
Yenə əvvəlki kimi
Məni gözünə et nur.
Ay ürəyim bilirsən
Sevgidə olmur gürur.
Yenə gözlər danışsın,
Biz isə sakit duraq.
Xəyallarda səninlə
Birlikdə yuva quraq.
Yene çəkib nazımı,
Deyəsən, “QARAGÖZÜM”
Sənsiz keçməyir günüm
Qalmayib taqət dözüm
Üşüyəm baxışımla,
Əlim əlini tutsun,
Bəlkə bu son şeirim
Qoy sonum sənlə olsun.
BƏLKƏ BİR GÜN QOVUŞDUM
Bilirəm, yol uzaqdı,
Araya bir çay düşüb,
Mənim də qismətimə,
Ayrılıqdan pay düşüb.
Mən alışa bilmirəm,
Qürbətin ocağına,
Həsrətəm mən anamın,
Sığınam qucağına…
Mən ayrılıq, həsrəti,
Uşaq ikən duymuşam,
Bu həsrətlə yaşayıb
Qürbətdən yorulmuşam.
Bəlkə bir gün qovuşduq,
Deyib-deyib durmuşuq.
Boş yerə nə ümidlər,
Nə xəyallar qurmuşuq.
Heç bildin ki, nə çəkdim,
Mən bu gürbət ocaqda
Sıxılıb oturmuşam
Yetim tək bir bucaqda
Cavan ömrüm beləcə,
Qürbətdə keçir hədər.
Mən kədərdan doymuşam
Məndən doymayır kədər.
Bir həsrət yolçusuyam,
Qismətimlə barışdım,
Mən vətənə, anama
Bəlkə bir gün qovuşdum.
ƏN ŞİRİN GÜNAHIM İDİN
Bu gecə Tanrıdan səni istədim,
Açdım əllərimi, etdim bir dilək.
Həyatda qovuşa bilməyəcəyik
Barı yuxudasa sənlə görüşək.
Yenə tut əlimi, oxşa telimi,
Yenə sənlə birgə göz gözə baxaq.
Yenə də dalaşaq, küsək, inciyək
Sonra bu sevgidən bir şeir yazaq.
Unuda bilmərik ilk görüş yerin,
Sanki hər küçədə izlərimiz var.
Yollar ayrı saldı bizi əzəldən
Gör bizi nə hala saldı intizar.
Bilmirik neyimiz artıq düşübdür,
Elə hey davalar, yersiz qınaqlar.
Bilirsən bunların səbəbi nədir?!
Qovuşa bilmirik, budur səbəbkar.
Bir zaman and içib, peyman bağladıq,
Bizi ayıracaq tək ölüm dedin.
Ikimiz də bu eşqdə batdıq günaha
Amma sən ən şirin günahım idin.
NƏ ÜÇÜN GƏLMİŞƏM DÜNYAYA
Sən demə nə vaxtsa günün birində,
Insan da özündən küsər inciyər.
Bitər xəyalları qırılar qəlbi
Nə üçün dünyaya gəlmişəm deyər.
Sevdiyi insandan görər zərəri,
Acılar içində açar səhəri.
Yar onu özgəyə satandan bəri
Nə üçün dünyaya gəlmişəm deyər.
Get-gedə ürəyi olacaq kövrək,
Sındırar qəddini amansız fələk.
Zəhərə dönərsə yediyi çörək
Nə üçün dünyaya gəlmişəm deyər.
Hərdən yazığım da gəlir özümə
Neyleyim ureyim baxmir sözümə.
Sanki gözlərim də baxıb özüme
Nə üçün dünyaya gəlmişəm deyər.
Nə üçün dünyaya gəlmişəm deyər.
KAŞ Kİ, UŞAQ OLAYDIM
Kaş ki, qayıdıb yenidən,
Körpə, uşaq olaydım.
Ulduzlara boylanıb,
Xəyallara dalaydım.
Kaş şirin arzularım,
Hərdən gələndə cana
Yenə sənin köksünə
Sığınaydım, ay ana.
Kaş ki, uşaq olaydım,
Qaçaydım yıxılaydım.
Həzin laylalarını,
Yenə eşidim deyə
Təzədən doğulaydım.
Dəcəl bir qız olaydım.
Mənə acıqlananda,
Danlayaydın sən məni.
Geriyə qaytaraydın,
Nağıllara bələnən
Gecəmi gündüzümü.
Kas ki usaq olaydim
Indikitək qovrulub
Yanmayaydi ureyim
Baltek sirin olaydi
Havam suyum coreyim.
Kaş ki, uşaq olaydım,
Gəlinciyim əlimdən,
Düşərək qırılaydı.
Gündə yüz yol əhvalım,
Bulanıb, durulaydı.
Gözlərimə həsrət yox,
Sevinc yaşı dolaydı.
Həyat eşqim qəlbimdə,
Təptəzəcə qalaydı.
Eh, o, ötən günlərə,
Geri qayıtmaq çətin.
Gərək dalınca qaçam,
Indən belə qismətin.
Kaş ki, uşaq olaydım,
Həyatın mənasını,
Anlayıb, duymayaydım.
Yaşamaqdan hələ də,
Uşaq tək qorxmayaydım…
Kaş ki, uşaq olaydım,
ALIŞMIŞAM YOXLUĞUNA
Istədiyin belə idi,
Taleyin də belə etdi.
Sevgin də istəyin kimi,
Gizli gəldi, gizli getdi.
Get yoluna daha bəsdi,
Alışmışam yoxluğuna…
Həyat məni çox sınadı,
Çətinliklə keçdi zaman.
Bir çox arzum puça çixdi,
Fələk də vermədi aman.
Get yoluna daha bəsdi,
Alışmışam yoxluğuna…
Axı niyə belə etdin?
Yollarda qalıbdır gözüm.
Daha səbrim tükənibdi,
Qalmayıbdı məndə dözüm.
Get yoluna daha bəsdi,
Alışmışam yoxluğuna…
Düşündükcə göynər qəlbim,
Yadıma düşər sözlərin.
Keçdiyimiz cığırlardan
Çoxdan silinib izlərin.
Get yoluna daha bəsdi,
Alışmışam yoxluğuna…
Heç bilmirəm nədən belə,
Üzün məndən niyə döndü?
Göz yaşlarım gilə-gilə
Olan ümidlərim soldu.
Get yoluna daha bəsdi,
Alışmışam yoxluğuna…
AY ÜRƏK..
Nolub sənə, ay Ürəyim,
Nədən belə tələsirsən?
Xatirələr düşüb yada
Yarpaq tək tir-tir əsirsən.
Bir az sakit bir az aram,
Gəl oturaq, gəl dərdləşək…
Çox üzülmə çox sıxılma
Bu həsrət bir gün bitəcək.
Əlimdə qələmim, ürək,
Bax namə yazıram yara.
Bir gün bitər acı həsrət
Son qoyarıq intizara.
Gəl danlama məni ürək,
Həsrətdir eşqin sarayı.
Sevib-sevib qovuşmayan
İnsanların azmi sayı?
Bax görürsən çox insanın,
Eşqdən qəlbi yaralıdı.
Çox qınama sən də məni
Bu sevgi Allah payıdı.
PAYIZ
Yenə payız fəsili.
Yənə qəmli sətirlər
Yenə yada düşəcək
O sənli xatirələr.
Göy üzündə bulud var
Yenə yağacaq yağış
Mənim ağ göyərçinim
Yarıma məndən danış.
Deki bu həsrət məni
Hali pərişan edib
Gözlərimin sevinci
Gözlərimi tərk edib.
Deki mən heç dönmədim
Əhdimdən, ilqarımdan
O şirin xatirələr
Heç çıxmayıb yadımdan.
Sözümü birər birər
Yetir ona göyərçin
Deki yaralı qəlbi
Tək döyünür səninçin.
Deki heç qorxutmasın
Bu həsrət, Hicran onu
Əlbət bir gün olacaq
Bu həsrətin bir sonu.
GƏLDİ
Gəldim kağıza vəsv eləyəm dərdi, gubarı
Yazdıqca qələm ağladı, dəftər dilə gəldi.
Sevdim birini görmədim əhdində vəfasın,
Bilməm nə günah eylədim bəxtim belə gəldi.
Zalım fələyinçərxi dönük oldu əzəldən
Ey yar, nə füğan eylədin könlüm dilə gəldi.
Yar eylədi kor, gözlərimin nurunu aldı
Yıxdı evimi, ömrümə bir zəlzələ gəldi.
Ey yar, özünü çəkmə bu sevdadə kənarə,
Bəlki bu qələm sahibi bir gün elə gəldi.
CARƏSİZ XƏSTƏLİK
Bu necə məhəbbət, necə sevgidir?
Varlığı, yoxluğu mənə şirindir.
Dağıdaq həsrətin buz körpüsünü,
Gəl mənə həmdəm ol, məni sevindir.
Yaman nigaranam səndən əzizim,
Gözlərim yollarda, halım pərişan.
Bir zaman səninlə qoşa gəzərdik,
İndi o yerlərdə görünmür insan.
Ayrılıq yamanca yorubdur səni,
Hicran saçlarına salıb vaxtsız dən.
Nə qədər olsa da yorğun ürəyin,
Bilirəm, yorulmaz bizim sevgidən.
Deyərdin, kişilər ağlamaz, canım,
Bəs nədən gözlərin beləcə dolub?
Mənim tanıdığım daşqəlbli insan,
İndi qəlbisınıq, çox kövrək olub.
Aylar, illər keçsə belə unutma,
Dönmərəm əhdimdən, düz ilqarımdan.
Çarəsiz xəstəlik kimi bu eşqin
Şəfasın dilərəm uca Tanrıdan.