“Mevsimler” dergisi

Arif EREN.Muhteşem şiirler

Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temsilcisi

HEP SANA OLUR YÖNELMELER

Gözler sana bakar, kulaklar seni dinler
Doğada hiçbir renk, hiçbir ses
Görmedi böyle bir ilgi.
Yine bilgiler öğreteceksin öğretmenim,
Bir elinde tebeşir, bir elinde silgi.

Senin bulunduğun yerde öğretmenim,
Senin konuştuğun yerde,
Birer fikir çiçeğidir kelimeler.
Öyle bir ışıksın ki sen,
Hep sana olur yönelmeler.

Senin oturduğun kürsüde,
Bir başkasını görmeye
Tahammül edilmez düşüncede bile.
Kürsü, karatahta, tebeşir
Bir anlam taşırlar seninle.

Yurdumun göklerinde Ay-Yıldız
Bir de sen dalgalanırsın.
Yüreklerde yazılı adlarınız,
Sen iyi bilirsin öğretmenim,
Hiç kesilmeyecek rüzgârınız…

KİM BİLİR?

Zamanın dudaklarında,
Küllenen bir sigara gün.
Kim bilir,
Bu kaçıncı akşamı
Doğacak günümün?

Sayılı günlerimi alıp yakıyorum,
Kibrit çöpleri gibi kutusundan.
Kimse vermeyecek tek çöp,
Kimse vermeyecek bittiği gün,
Böyle buyurmuş Yaradan…

SONRA BULAMAZSIN AYNALARDA

Yağmur nasıl kandırırsa bozkırı
Öyle kandırdın beni
Umut denen o solmaz çiçeği
Söküp attın canevimden
Kendi elimle dövdürdün beni
Kendi elimle yazdırdın adımı
Divâne defterine.

Hiçbir şeyde rastlamadığım
Buruk bir tat veriyordu konuşman
Güzelliğini ustaca kullanıyordun
Bense yağmurla beslenen
Bir ırmak gibi sana akıyordum
Kendi suyumla boğdurdun beni
Kendi suyumla yok ettin.

Yine de inkâr etmedim seni
Hatıran, hiç yitirmedi kutsallığından
Bu hüzün, bu yalnızlık
Bir şey eskitemedi senden
Hâlâ durur güzelliğin gözlerimde
Gel, onu sana vereyim
Sonra bulamazsın aynalarda…

YUNUS EMRE

Seni mutlu yapan iç huzuruna
O denli muhtaç ki insanlar
Ha huzursuz insan, ha ışıksız fânus
Yürekler sevgisiz, beyinler boş
Kararmaya başladı ruhlar Yunus.

Hakkı dağa kaldırdı haksızlar,
Ne izi belli, ne de yeri,
Artık hak aramak bir kâbus.
Kabalığın, zorbalığın olduğu yerde,
Barış gülleri açmıyor Yunus.

İnanma duygusunu kaybetti kimi insan,
Yalansız konuşmaz oldu dilleri.
“Ya hayır söyle, ya da sus”
Bu anlayış içinde yaşamayı
Bilsen, ne çok özledik Yunus

Hoşgörünün, hoş tarafı unutuldu,
Bir bilgelik oldu kusur aramak,
Eleştiri konusu her husus.
İnsanlar, senin gibi düşünmeyi
Bir türlü öğrenemediler Yunus.

Ondandır bu iflah olmayış,
Bu düzende bir aksaklık var,
Güçsüz kalıyor inançsız us.
Niçin Allah aşkıyla tutuştuğunu
Anlayanları dost bildik Yunus…

YURT TESBİHİ

Güneş, doğudan doğar Doğanşehir
Seninle dizilsin şiire son iki hecesi
Beş sesli kent ve ilçelerimiz
Sımsıcak bir merhaba sana Örenşehir
Ne selâmın gelir, ne haberin
Aynı anlamı taşıyor adlarınız
Bülbül çınlatsın kulaklarını Viranşehir.

Bağlar, bahçeler beldesi Gülşehir
Yol boyunca o cömert güzellik
Gözlerimden süzülüp aktı gönlüme
Bu duygular içinde geldim Nevşehir
Tekrar Peri Bacalarını görmek için
Bir yazbahar da gene gelecek
Şimdi hoşcakal diyor şair

Nasrettin Hoca ayrı bir dünya Akşehir
Gülerken düşüne kalmış orada her şey
Yüzer durur gölünde ördekler
Güzellikler, beyler yöresi Beyşehir
Sana nasıl övgüler yazmam
Yediğim ekmekte unun var
Başak saçlı, buğday tenli Seydişehir.

Kırkağaç kavununu unutamam Alaşehir
Âhilik kurumunu kuran Veli
Kerâmet sahibi Ahi Evren
Sende yaşadı, sende şehit oldu Kırşehir
Ve son iki hecesi beş sesli
Kent ve ilçelerimizin
Orta direği sensin Eskişehir…