Month: Mart 2014

Azərbaycan Yazıçılar Birliyində (AYB) «Bir bənd şeir» müsabiqəsinin qaliblərinin mükafatlandırılma mərasimi keçirilib. Tədbiri açan AYB-nin mətbuat xidmətinin rəhbəri Xəyal Rza müsabiqə haqqında ətraflı məlumat verib: «Ötən ilin dekabrında Ayb.az saytı fəaliyyətə başlayıb. Bundan təxminən bir həftə sonra yanvarın 2-də «Bir bənd şeir» müsabiqəsinə start verdik. 31 yanvaradək davam edən müsabiqəyə 148 şeir təqdim edilib. Seçimlərin ədalətl olması məqsədilə münsiflərin adı açıqlanmayıb. Müsabiqənin birinci mərhələsində münsiflər heyətində Elmin Nuri, Cavid Zeynallı və Fərid Hüseyn təmsil olunub. 148 şeirdən 30 şeir seçilərək Qulu Ağsəs, Rövşən Danyeri və Elşad Ərşadoğludan ibarət növbəti jüri heyətinə təqdim edilib. Həmin 30 şeirdən 7-si təkrar olduğu üçün qalan 23 şeirin içərisindən ilk onluğa düşən şeirlər müəyyənləşib». X.Rza bildirib ki, müsabiqənin qalibini Yazıçılar Birliyi, ikinci yerin sahibini «Kitabçı» jurnalı, yarışmanın üçüncüsünü Akademiya Kitab Mərkəzi mükafatlandırıb. Müsabiqənin birincisi Furqan Sadıq, ikincisi Mais Təmkin, üçüncüsü isə Firdovsi Rəsul olub. Onluqda növbəti yerləri müvafiq olaraq Anar Gülümsoy, Vasif Əlihüseyn, Elxan Yurdoğlu, Vasif Zöhraboğlu, Elçin Aslangil, Roma Xosrov və Hicran Hüseynova bölüşüb. Qaliblərə qiymətli hədiyyələr və sertifikatlar təqdim olunub. «Kitabçı» jurnalının baş redaktoru Səlim Babullaoğlu çıxışında Xəyal Rzanın AYB-nin mətbuat katibi seçildikdən sonra təşkilatın işində daha da isinmə müşahidə olunduğunu diqqətə çatdırıb: «Saytın yaradılması, ədəbi proyektlərin təşkilində qurumun mətbuat katibi Xəyal Rzanın böyük əməyi var. Məlum olduğu kimi bu yaxınlarda «Kitabçı» jurnalını təsis etdik və «Bir bənd şeir» müsabiqəsinin nəticələrini ekskluziv olaraq jurnalımızda vermək üçün Xəyal Rzaya müraciət etdik. Təşəkkür edirəm, xahişimizi yerinə yetirdi. Biz də bunun əvəzində ikinci yerin qalibini mükafatlandırmağı üzərimizə götürdük. Şairin, yazıçının mükafatlandırılması gələcək yaradıcılığı üçün stimul verir. Bu baxımdan belə müsabiqələrin təşklini mühüm hesab edirəm. Mən münsiflərin obyektivliyinə və qərəzsizliyinə şübhə etmirəm. Sadəcə, zövq məsələsi var. Zövqlər dartışılmaz».Səlim Babullaoğlu müsabiqənin mükafatlandırılması qisimində iştirakına görə Akademiya Kitab Mərkəzinə və Nizami Kino Mərkəzinə minnətdarlığını bildirib. Şair Qulu Ağsəs müsabiqəyə yaxşı şeirlərlə yanaşı zəif mətnlərin də təqdim olunduğunu deyərək münsif kimi obyektivliyin qorunub saxlanmasına çalışdıqlarını dilə gətirib. Q.Ağsəs bildirib ki, AYB-də nəsrlə bağlı layihələrin təşkli də arzuolunandır. Şairə Fərqanə Mehdiyeva, tanınmış jurnalist Nicat Dağlar, şair Fərid Hüseyn belə müsabiqələrin təşkilini gənc yaradıcı insanlara verilən yüksək qiymət kimi səciyyələndirib. Tədbirdə çıxış edən müsabiqənin ikincisi, Lerik rayon sakini Mais Təmkin qaliblər adından çıxış edərək müsabiqənin təşkilatçılarına təşəkkürünü çatdırıb.

OLMADI

Əridim mum kimi, amma,
Dildə nalə, ah olmadı.
Hamı yandı bu halıma,
Nə sirdir?-Agah olmadı.

Dedi kimsə məni görcək,
Nə xəyaldır, nə də gerçək.
Hər kəs oldu, ancaq bir tək,
Öz eşqinə şah olmadı.

Sözüm özümə tor qurdu,
Özüm sözümün gor yurdu.
Hər kəs ürəyimə vurdu,
Qəlbim nişangah olmadı.

Kim əl açdı gündə sənə,
Haram qatdı kündəsinə.
Allah, məndən bəndə sənə,
Olmadı, vallah, olmadı.

BAĞLA QAPINI

Ürək, bir vaxt bəzəmişdin,
Təmtəraqla qapını.
İndi yaman səs eyləyir,
Bir az yağla qapını.

Yolun yoxuş, yolun hamar,
Hərdən oyaq, hərdən xumar.
Birdən kimsə mədət umar,
Açıq saxla qapını.

Mənli həyat, mənsiz rahat,
Gedirəm mən, qal salamat.
Yola sal, arxamca su at,
Sonra bağla qapını!

“Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü.

Dünyadan böyükdür şairin dərdi

Məndən soruşsalar, şairlik asan,
Yoxsa ki, yığılan dərd qədərağır?!
Duyub-anlamazsan, inan, a quzum,
Şairin gözündən nə həsrət yağır.

Əsrlər boyunca, tarix boyunca,
Şairlər qələmin sınadı gəldi.
Gözünə qəm-kədər ələnən zaman,
Yenə cəmiyyəti qınadı gəldi.

Axı o neyləsin ömrün mayası,
Əzəldən xəbərsiz belə yoğrulmuş.
Gülsə də, hər üzə körpələr kimi,-
Qəlbində, könlündə kədər doğulmuş.

Bulaq tək gözündə coşub-çağlayan,
Nə Kürü, nə də ki Arazı qaldı.
Gülməsə, üzünə bu ömür onun,
Həyatın özündən narazı qalır.

Onun da dərdini başa düşməli,
Dünyada özünü özü axtarır.
Baxışla qəlbləri ovsunlamayan,
Qayğılı gözlərdə gözü axtarır.

Tarixdə sınanmış bir həqiqətdir ki,
Sevməsə, bir qıza salmaz meylini.
Gah düşüb səhraya Məcnunlar kimi,
Axtarır yenə də sadiq Leylini.

Yaxşı ki, əzəldən coşan qəlbində,
Nə dovşan, nə tülkü, nə də qurd qalmış.
Dünyanın özündən dörd dəfə böyük,
Bir şair dünyası bu gün yurd salmış.

Şair ilhamının coşub-daşması,
Şairin özünə yenə xoş xəbər.
Dünyası qayıdıb gəlsə yanına,
Dağılıb gedəcək gözündən kədər.

Yolunu gözləyir bu torpaq sənin

XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi,
şimallı-cənublu şairimiz Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın ruhuna sevgi və sayqılarla!

Bağlanan sərhədə dirəklər çəkmək,
O tayın, bu tayın həsrəti oldu.
Ustad Nizaminin böyük heykəli,
Bir qəlbin bir qəlbə hörməti oldu.

Üstündən nə qədər ötüşdü illər,
Nə sözün kəsildi, nə də əsərin.
Tökdü göz yaşını əsrlər boyu,
Geniş xatirəli ayna Xəzərin.

Tehran da, Təbriz də yanaşı durub,
Yolunu gözləyir, yolunu, şair!
O tay da, bu tay da unudarmı heç,
Bir şair oğlunu, oğlunu, şair?!

İnan ki, torpağın ehtiyacı var,
Sənin tək alovlu yanar bir cana.
Bəs niyə qayıdıb gəlmirsən, denən,
“Şairlər torpağı Azərbaycana?!”.

Gərək ki, şerinin hər bir kəsəri,
Bir elin-obanın dağ-daşı olsun!
Haraylı şeirin Kövkəb ananın,
Yanaqdan süzülən göz yaşı olsun!

Bu gecə yuxumda sübh çağı idi. Azan oxundu .Sübh namazı başladı.Bütün ağaclar səcdə edirdilər.Qarşımda çinar ağacları üzü qibləyə əyilmişdilər.İki rukət namazdan sonra, əllərini açıb uca səslə dua edirdilər. ALLAHIM bizi bağışla deyə… Gözlərim yaşlı bir kənarda dayanmışdım. Uca çinarlara səsləndim. Nə olar xahiş edirəm mənim üçün də dua edin. sanki çox əlacsız idim. Allah sizi bağışladığı kimi məni də bağışlasın dedim; sonra yerlə göyün danışdığını, küləyin yarpaqları qarışdırdığını, baharın gəldiyini gördüm. Ətrafım güllər,çiçəklər, küləyin əsməsi ilə cənnət qoxusu dolurdu çiyərlərimə. Bu nə gözəlliklərdir deyə düşündüm. O gözəlliklərdən sonra telofon səsi məni yuxudan oyatdı. Və çox utandım sübh namazım qəzaya getmişdi.Yuxudakı çinar ağaclarından yerdən, göydən hər şeydən utandım… bu sabah Allaha salam verməmişdim.sübhün açıldığı üçün Ona təşəkkür etməmişdim… kaş ki, namazım qəzaya getməsəydi, çox kədərləndim. Zəng edən bacım idi.Orda bax o ömrü yaşamaq istədiyim üçün kədərləndim. Kaş ki, gözlərim heç açılmasaydı deyə düşündüm illərlə bütün ömrümü…Dualar, gözəlliklər və mən. Bəlkə də bunlar mənə bir işarə edirdilər. Sən belə yaşamalısan deyirdilər. Bəli bəlkələrsiz belə yaşamalısan deyirdilər. Sadəcə belə…

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya Klubuna istinadən yaydığı məlumata görə, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin Başqanı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri sədri Saqif Qaratorpağın üçüncü şeirlər kitabı nəşrə hazırlanır.Kitabın redaktoru Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü İbrahim İlyaslı, rəssamı Nəvai Metin Dəmirçioğludur.Kitabın adı gizli saxlanılsa da, yaxın günlərdə oxucuların ixtiyarına veriləcəyi dəqiqdir.
Qeyd edək ki, Saqif Qaratorpağın bundan öncə “Şamın kölgəsi”, “Bir könül varağında” şeirlər kitabı işıq üzü görüb.

Azərbaycan aşıq şeirinin görkəmli nümayəndələri arasında Aşıq Abbas Tufarqanlı xüsusi yer tutur. Şeirlərində “Qul”, “Şikəstə”, “Bikəs” təxəllüslərini işlədən Abbas Tufarqanlı XVI əsrin sonları-XVII əsrin əvvəllərində Güney Azərbaycanda yaşayıb yaratmış görkəmli şair-aşıqlardandır.
Abbas Tufarqanlının adıyla bağlı olan “Abbas-Gülgəz” dastanı da Azərbaycan folklorunun qiymətli nümunələrindəndir.
Abbas Həsən oğlu XVII əsrin başlanğıcında (təxminən 1600-1605-ci illərdə) Təbriz yaxınlığında Tufarqan kəndində doğulmuşdur. Təbriz yaxınlığında yaşayan Abbas mükəmməl təhsil almışdır. Şeirlərindən də aydın görünür ki, Abbas ana dili ilə yanaşı, fars və ərəb dillərini də öyrənmiş, bu dillər vasitəsilə həm zəngin bilik əldə etmiş, həm də müxtəlif təriqətlərə bələd olmuşdur.
Həmin dövrdə Təbrizdə və onun ətrafındakı kəndlərdə aşıq sənəti geniş yayılmışdı və zəngin saz-söz məclislərində yetişən Abbas özü də aşıqlıq sənətinin sirlərini öyrənmişdir. Tufarqanlı Abbasın əsərləri və bioqrafiyası öz dövründə yazıya alınmasa da, bir sıra cünglərdə və əlyazmalarda mühafizə olunmuş lirik şeirlərindən, haqqında yazılmış çoxvariantlı dastanlardan onun həyatı barədə müəyyən məlumat almaq mümkündür.

OLMAZ

Bir gözəl oxladı məni,
Belə əbru-kaman olmaz.
Göydən huri-mələk ensə,
Onun kimi qılman olmaz.

Kabab yanar gözü ilə,
Danış yarın özü ilə,
Müxənnətlər sözü ilə,
Yar ha yardan yaman olmaz

Aşıq Abbas, yana-yana,
Yandı bağrın döndü qana,
Bir namə yaz Tufarqana,
Daha səndən aman olmaz.

GƏLMƏDİ

Oğrun yollara baxmaqdan,
Bağrım qan oldu, gəlmədi.
Ağlamaqdan eynim yaşı,
Bir ümman oldu, gəlmədi.

Mənim yarım boyu bəstə,
Dərdindən olmuşam xəstə,
Gözüm qalıbdı yol üstə,
Yenə dan oldu, gəlmədi.

Dağların qarı söküldü,
Axdı, çaylara töküldü,
Abbas deyər, bel büküldü,
Qədd kaman oldu, gəlmədi.

YANDIRAR

Bəd övladı əzəl başdan tanıram,
Çör-çöp yığar, yad ocağın yandırar.
Səhər durar ar-namusun gözləməz,
Suyu tökər, öz ocağın söndürər.

Ulğun cuşa gəlsə, köpük yağ olmaz
Söyüd bar gətirsə, bağça, bar olmaz
Zibil təpə olsa, güllük dar olmaz,
Yel əsəndə alçaqlara endirər.

Abbas bu sözləri deyər sərindən,
Arxı vurun, suyu gəlsin dərindən,
El bir olsa, dağ oynadar yerindən,
Söz bir olsa, zərbi kərən sındırar.

OLMAZ

Özündən kiçiyi işə buyurma,
Sözün yerə duşər, heç miqdar olmaz.
Hər nə ki, kar görsən öz əlinlə gör,
İnsan öz işində cəfakar olmaz.

Özündən böyüyün saxla yolunu,
Düşən yerdə soruş ərzi-halını,
Amanat, amanat qonşu malını,
Qonşu yox istəyən, özü var olmaz.

Soruşun, Qul Abbas, halın necədir?
Gündüzlərim ay qaranlıq gecədir.
Sərv ağacı hər ağacdan ucadır,
Əsli qıtdır, budağında bar olmaz.

BƏYƏNMƏZ

Ay həzərat, bir zamana gəlibdir,
Ala qarğa şux tərlanı bəyənməz.
Oğullar atanı, qızlar ananı,
Gəlinlər da qaynananı bəyənməz.

Adam var ki, getməyəsən işinə,
Adam var ki, dolanasan başına,
Adam var ki, ayran tapmır aşına,
Dindirərsən, yağlı nanı bəyənməz.

Adam var, dağları gəzər sərsəri,
Adam var, geyinər pustinən dəri,
Adam var, mərfətdən yoxdur xəbəri,
Adam var, sultanı, xanı bəyənməz.

Adam var, dolanar səhranı, düzü,
Adam var, döşürər gülü-nərgizi,
Adam var, geyməyə tapammaz bezi,
Adam var, al geyər, şalı bəyənməz.

Adam var, çox işlər eylər irada,
Adam var ki, yetə bilməz murada,
Adam var ki, çörək tapmaz dünyada,
Adam var, yağ yeyər, balı bəyənməz.

Adam var ki, adamların naxşıdı,
Adam var ki, anlamazdı, naşıdı,
Adam var ki, heyvan ondan yaxşıdı,
Dindirərsən, heç insanı bəyənməz.

Adam var dəstinə verərsən güllər,
Adam var, gözünə çəkəsən millər,
Tufarqanlı Abbas, başına küllər,
Nə günə qalmısan, qarı bəyənməz.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin yaydığı məlumata görə, martın 12-də Azərbaycan Dillər Universitetində (ADU) böyük şair və tanınmış maarifçi Mirzə Şəfi Vazehin yaradıcılığına həsr olunmuş tədbir keçirilib.
ADU-nun ictimaiyyətlə əlaqələr departamentindən bildirilib ki, tədbir Prezident İlham Əliyevin XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi Mirzə Şəfi Vazehin 220 illik yubileyinin keçirilməsi ilə əlaqədar 2014-cü il 3 fevral tarixli Sərəncamına əsasən təşkil olunub.
Tədbirdə universitetin tərbiyə işləri üzrə prorektoru, professor Ələddin Əliyev Azərbaycan ədəbiyyatının zənginliklərindən, bir sıra görkəmli nümayəndələr yetişdirməsindən danışmışdır. Belə görkəmli simalardan birinin Mirzə Şəfi Vazeh olduğunu diqqətə çatdıran Ə.Əliyev Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin bu böyük sənətkarın 220 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında sərəncamının əhəmiyyətini qeyd edib.
Pedaqogika kafedrasının dosenti Vidadi Bəşirov tanınmış maarifçinin həyat və yaradıcılığı haqqında tələbələrə geniş məlumat verib. Bildirilib ki, görkəmli şair 1794-cü ildə Gəncədə anadan olmuş, 1852-ci ildə Tiflisdə dünyasını dəyişib.
M.Ş.Vazehin Şərq poeziyasının çoxəsrlik ənənələrini layiqincə yaşadan və yüksək insanpərvərliyi, mənəvi gözəlliyi tərənnüm edən diqqətəlayiq irs qoyub getdiyi diqqətə çatdırılıb. Onun yaradıcılığının Azərbaycanın Avropa ilə ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafında özünəməxsus yer tutduğu bildirilib.Sonda tələbələri maraqlandıran suallar cavablandırılıb.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni saytına istinadən yaydığı məlumata görə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni sözcüsü Xəyal Rza tərəfindən həyata keçirilən ” Bir bənd şeir ” müsabiqəsinin qaliblərinin mükafatlandırılması mərasimi mart ayının 11-də, saat 14:00-da, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan Klubunda olacaq.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələri də iştirak edəcək.
Qeyd edək ki, “Bir bənd şeir” müsabiqəsini yanvar ayının 2-dən-31-ə davam edib. Müsabiqəyə 150-dən çox şeir daxil olub.

Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının rəhbərliyi sizi 8 Mart “Beynəlxalq Qadınlar Günü! münasibətilə təbrik edir, sizə uzun ömür, cansağlığı, dodaqlarınızdan gülüşün, yanaqlarınızdan təbəssümün əskik olmamasını, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!

Qadınsız bu ömrün nə mənası var?!

(Xalam Emma Süleymanovaya)

Qadınsız bir ömrün olma mənası,
odur hər kişinin könül dünyası.
Müəllif

Sevib, sevilənlər görüşən zaman,
dünyanın işi də bir yana qalsın.
Saxlaya bilməsə sevgilərini,
qadın da, kişi də bir yana qalsın.

Qadının nəfəsi duyulsa hər an,
bu dünya qayğıya bürünsün bir az.
Tapsa bir-birini iki sevən qəlb,
bu həyat mənalı görünsün bir az.

Titrəsin bədəni gözəlliyindən,
hər kişi qadına kaş dünyam desin.
Övlad da qurürla, hər an, ilahi,
Qadına-dünyaya bir anam desin.

Ələnsə qadının gözlərinə qəm,
bir kişi o gözdə qəm görə bilməz.
Bir qadın ömrünün sevinc payını,
inan ki, yarıya o bölə bilməz.

Yaşasa ömrünü qadınla birgə,
bu ömür yolunu haqlaya bilməz.
Bir evi qadınsız kişilər, inan,
xətərdən qoruyub, saxlaya bilməz.

Qadınlar çarşabı bağladı gəldi

Nələr yazıılıbmış qadın haqqında,
Müqəddəs bir İslam dinində, Allah.
Təbiət, cəmiyyət yenə baş əyir,
Qadının qüruru önündə, Allah.

Muhəmməd dövründən bu günə qədər,
Qadınlar çarşabı bağladı gəldi.
Səhərdən-axşama əli səmada,
Dualar söyləyib ağladı gəldi.

Yaşındı, utandı əməllərindən,
Yaxşı ki, saxladı arada həya.
Nə vaxtı sıxdısa qəlbini hicran,
Yenə də üz tutdu göyə-səmaya.

Ağladı yenə də körpələr kimi,
Gözündən yaş tökdü, fəryad qopardı.
Dilində quruyan neçə kəlməsi,
Qəlibini, ruhunu haqqa apardı.

Qoruyub yenə də ismətini o,
Dünya tarixinə meydan oxudu.
Şeir çələngini nəvazişiylə,
Qayğının yanında sözlə toxudu.
Dünya tarixinə meydan oxudu.

Qədəmin atanda yenə də qadın

Səhərlər narahat boylanan günəş,
Ovsunlu baxışla yenə oyanar.
Fəqət dodağından bir kəlmə çıxsa,
Bu dünya qayğıya, nura boyanar.

Qədəmin atanda yenə də qadın,
İsinir qəlblərdə yad olan hisslər.
Bir anda dərdini qəlbə söyləyir,
Sevincdən, fərəhdən şad olan hisslər.

Bir günün sevinci, fərəhi demə,
Alta-alta yazılan şerə dəyərmiş.
Ömrümdə özüm də bilməzdim ki, heç,
Önündə təbiət başın əyərmiş.

Keçdikçə ömürdən günlər qatar tək,
Qayğılı gözləri arayır nəsə.
Ürək həssas olur bir uşaq kimi,
Dodaqdan süzülən adi bir səsə.

Solsa pianonun üstündə güllər,
Qadın nəfəsindən oyanacaqlar.
Hüsnünə tamaşa etməkdən ötrü,
Gəlib dəstə-dəstə dayanacaqlar.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

DÜNYANIN ƏN GÖZƏLİ VARLIĞI QADIN.

Dünyanın ən gözəl varlığı qadın,-
onun gücü ilə sevgi yaranıb.
Hər zaman qadını daim ucaldın,
onların eşqindən dastan yazılıb.

Ən zərif, ən gözəl duyğularında
içində bir gizlin qadın yaşayır.
“Cənnət anaların ayağı altda”,-
böyük bir mənanı hər an daşıyır.

Nə qədər xoş sözlər deyilsə, azdır,
var olun analar, bacılar yenə!
Dünyanın sevinci körpələr olub,-
onlar da minnətdar qalırlar sizə………….

Anamın adından bütün analar,
təbrik eyləyirəm sizi ürəkdən!
Fidandan hədiyyə sizə, bacılar,
yadigar qalacaq ən xoş diləkdən……………..

Sevinc Həmzəyeva(Sevinc Səyyad qızı Həmzəyeva) 1977 – ci il oktyabr ayının 29-da anadan olmuşdur. 1984-1994 – cü illərdə orta məktəbdə oxumuş, 1995 – ci ildə ADPU–nun Filologiya fakültəsinə daxil olmuş, 1999 – cu ildə həmin universitetin bakalavr pilləsini, 2001–ci ildə isə “Antik ədəbiyyat” ixtisası üzrə magistraturasını fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir.
Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib.Şeirləri “Sumqayıt Universiteti”, “Sözün Sehri” qəzetlərində dərc olunub.2012-ci ilin oktyabr ayının 6-dan Azərnbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin Fəxri üzvüdür.
2001 – ci ildən Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologoiya fakültəsində işləyir.2003 – cü ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun “Xarici ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr” şöbəsində əyani aspiranturasına qəbul olmuş, 2006 – cı ildə prof. Vaqif Arzumanlının rəhbərliyi ilə “Azərbaycan – ingilis ədəbi əlaqələrinin inkişafında bədii tərcümənin rolu” adlı dissertasiyasını aspirantura müddətində tamamlamış və şöbəyə təqdim etmişdir. Hazırda həmin şöbənin əməkdaşıdır. Eyni zamanda Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologiya fakültəsində dekan müavinidr, filologiya üzrə fəlsəfə doktorudur. Onlarla elmi məqalənin müəllifidir. Həmçinin dövri mətbuatda da yazıları ilə çıxış edir.

* * *

Rəqs edək…
Musiqisiz, çalğısız,
Qəlbimizin ahənginə…
Əvvəl baxışların
baxışımı qucaqlasın…
Nəzərlərdə qovuşaq…
Çəkmə məndən gözünü
Həkk olunum bəbəyinə…
Sonra…
əllərimdən tut…
barmaqlarını
bircə –bircə oxşayım…
Bircə – bircə öpüm baxışlarımla…
Yanağına toxunum
Ovcumun istisinə
Alışsın üzün, eşq ilə…
Sonra…
Rəqs edək
Qəlbindən süzülən nəğməyə
Dodaqların incə –incə təmasında
Duyğularımla baş – başa
Sarmaşıb sənin duyğularına
Rəqs edək…
Sonra, içimə çəkim səni bir udum nəfəs kimi
Sonra, içinə çək məni
Sənə həyat verən
Bir məlhəm kimi…

2008

* * *

İçimi didən həsrətin
Könlümü üzən həsrətin
Az qala…
Məni sevdi həsrətin
Səndən də çox…

Yarım oldun
Bağrımı yaran oldun
Xatirəmə həkk olunub
yadım oldun
Hərdən doğmadan doğma…
Hərdən ögey, yadım oldun…

Hər anımda anılan…
Hər yanımda duyulan
Yandırdıqca…
Həsrətinə sarılan
Nəvazişim, mehrim, şəfqətim…
Sənə həsrət
Özüm kimi…

2008

* * *

Sən – həsrətlər içindən
Sevgiyə bürünüb gəldin
Sən – hicranın içindən
vüsala çönüb gəldin
Ayaz vurmuş budaq üstə
Tumurcuğa dönüb gəldin
Günəş boyda şəfəq olub
zülmətləri dağıtdın…

Fərəh olub qəhərimi
bir gülüşlə yox etdin
Nəğmə olub hər sözümü
musiqinlə dindirdin
Ruhum olub bu canımda
varlığımı diriltdin
İnam oldun! Öz eşqinlə
şübhələri dağıtdın…

2010

RÖYADA BİR LAYLA İSTƏYİRƏM

Bir layla istəyirəm,
Amma, onu deyən insan
bu dünyadan olmasın.
Bir layla istəyirəm,
Eşitdikcə o laylanı,
bir kimsə də sözlərə heç biganə qalmasın…
Bir layla istəyirəm,
Layla deyən o insanı
izlədikcə,
Gözlər yaşsız qalmasın!..
Bir layla istəyirəm…
Məzarlıqdan gələn babam,
Məni görüb bu laylanı söylədikcə,
Nur baxışlı gözləri ağlamasın!
Mən ilk nəvə olduğumçun
axı məni çox sevərdi,
Hörüklərimi tumarlar,
“Çox kitablar oxu qızım”-söylərdi.
Bir layla istəyirəm,
Yalançı, murdar insanlar,
Minsifətli şarlatanlar,
Guya ki, “ali əqidəli” şeytanlar,
Eşidəndə bu laylanı,
Tanrının əmri ilə,
Göydən-yerə dəyəydilər.
Xəcalət təri axıdıb, başlarını,
dizlərinə əyəydilər.
Bir layla istəyirəm,
Rəhmətlik babamın
Qıldığı pak namaz olsun.
Sözü ilə əməli bir olmayan,
Xəyanətkar insanlara Tanrımın,
vurduğu bir qapaz olsun!!
Başımı sinəsinə qoyum,
İnandığım, nadürüst insanlardan
Babama şikayət edim!
Bir layla istəyirəm,
Dinlədikcə saçlarımı,
Rəhmətlik babam oxşasın.
Qəlbimi incidən insanları,
Elə babam qarğışlasın!
Və ayılım,bu röyadan,
Bu layladan,
Desin “ Qızım, daha qala bilmərəm,
Mənim yolum bu dünya yox, çox müqəddəs bir yoldu”
Ay Allahım, laylam yarımçıq qaldı,
Bəs mənim nurani babam necə oldu??

MƏNİ SƏNDƏN SORUŞARSA….

Məni səndən soruşarsa,
De ki, səni çox sevərdi,
De ki, hər gün yola baxıb,
Gəlişini gözləyərdi.
De, birtəhər toxtayardı,
Mesajlarını hər saat
Təkrar-təkrar oxuyardı.
Deyilənləri görsə də,
Xəyanətini bilsə də,
Bir ümidlə yaşayardı.
Şəklini də sinəsinin
Arasında saxlayardı..
Nəhayət günlər ay oldu,
Aylar ötüb ilə döndü,
İllər soyuq yelə döndü…
Bir gün qəfildən zəng gəldi…
Etibarsız o kimsənin qəfil zəngi,
Soyuq qarlı qış axşamı,
Tanımadığın bir insan,
Qapını döyürdü sanki…
Fikirləşirsən, axı mən tanımıram,
Yəqin ünvanı səhv salıb.
Bir söruşum, işıqlı gündüzü qoyub,
Gecə vaxtı onu çöllərə kim salıb??
Bu insanı tanımıram,
Ehtiyacı yoxdu mənə,
Lap yəqin bu vaxt ərzində
Rast gəlib dumana-çənə!..
O üzdən qapını döyür,
Yoxsa məni soraqlamır,
Varlığımı aramırdı.
Belə nankor sevgilərin
Arxasıyca ağlamazlar,
Qəmgin olub, çağlamazlar!…
…Məni səndən soruşarsa,
De ki, səni çox sevərdi,
De ki, hər gün yola baxıb,
Gəlişini gözləyərdi…

Acı məhəbbət

Bir gün görəcəksən bu məhəbbəti,
Sorağı dillərdə əzbər olacaq.
Mən qəlbimdən onu küsdürmürəm qəti,
O özü küsəcək, özü qaçacaq.

Səni sevdiyim gün yadımda deyil,
Ürəyim oynayıb həlqədən çıxdı.
Onu çağırsam da dönəsi deyil,
Çünki ali sevgim cavabsız qaldı.

Ilk eşqin gücünü eşitmişdim mən,
Qüdrətli olduğun hardan biləydim.
Indi bilirəm ki, sevməmisən sən,
Axı sevdiyimi necə görəydin?

Qəlbim alışsa da, yansa da hər an,
Bilmirsən sevmədən sevəcək səni.
Gün gəlib sevgimi anlayan zaman,
Bəlkə gec də olsa sevərsən məni.

Acı məhəbbətdir! neynim, dözürəm,
Qələmim dözməyib bunu yazacaq.
Bu nəmli cismimin, qəmli hissimin,
Odu sönə bilər, külü qalacaq.

Yağış

Yağış!
Sanki yağar ikən milyon insanın
Əlləri göylərdə eyləyir alqış.
Yağış! bu müəmma nədir?
O bizləri yalnız fikrə qərq edir.

Yağış! düşüncəylə boğur, deyir ki, danış!
Dərdləri qaytarır göz yaşlarıyla.
Bir maye incisi,verir ürəyinə min dərd sancısı
Həm goydən, həm gözdən kədər süzülür dən-dən,
Dərdləri görürsən sən damla-damla.

Yağış!.. Ilk əvvəl adına dedim mən alqış!
Sonra sən dərd oldun ürəyi sancmış.
Sonra su dənəsi damlaya dönmüş
Bu bənzətmələrim həqiqətmi de, yoxsa yalanmış?!

Yağış!
Dünyaya göz açdım, biz olduq tanış,
Hələ danışmırdım, həkə dinmirdim.
Amma yağış nədir bilmirdim,
Bax, bu sirri mənə cavab ver, yağış!

Yağış! Bəlkə də üstünə çox gəlirəm mən,
Incilmə, qırılma mən etdim yalnış.
Sən də bir varlıqsan yağıb yaşarsan,
Insanlarsa səni möcüzə sanmış.

Yağış!
Inan ki, canlısan, isbatlanmamış.
Sadəcə yaradan belə buyurmuş.
Torpağa susan sən, havaya buxar,
Biz insanlar yalnız heyrətlə baxar.

Bəzən narın yağar, bəzən gur yağar,
Yağış! Yağış! Yağış!
Sən qəm möcüzəsi, mən vurğun tanış
Gəl! Bu möcüzəni mənə də danış!

Aşkla, arkadaşlık.

Aşkla, arkadaşlık
Yürüyordu bir yolda
Aşk sorular sorurdu,
Bu uzun yolculukda.
Bir soru daha sordu,
Arkadaşlık bir durdu
Söyledi ehh dinliyorum:,
Şimdi sorun neymiş aşk?
Aşk söyledi nolursun
Üzülme şu soruma:
Ben dünyada yaşarken
Sen niyçin yaranmışsın?
Şunu cevaplasana!
Arkadaşlık yinede bir düşünüp,
Bir bakdı,
Soruya cevap yakdı.
Söyledi aşk sen varmısın
Sen yaşanar bitersin.
Arkanca burakdığın
Hiç dönüp bakmadığın
Üzüntüyü, acıyı
Ben teselli ederim.
Sen yenisin kırınca
Ben ötekin kururum.
Şimdi anladınmı aşk,
Ben niyçin yaranmışım?!
Senin kıramadığın
Öfkeyi ben kırmışım.
Senin kuramadığın
Yuvayı ben kurmuşum.
Sen yaşanar bitersin, baksana
Ben hep yaşarmışım…

Qaçdı

Səhər çağı qaçdı gözlərimin yuxusu,
Qaçdı o qumlu sahilə, küləklər şəhərinə.
Bir az qaçdı-tutdu oynadıq,
Özümüzə bircə anlıq bir sevinci qıymadıq.
Kimdən qaçırdıq bilən yox, bizi ki, qovalayan yox.
Bəlkə hicrandan, göz yaşıyla dolu olan gələcəkdən qaçırdıq.
Bir az yuxumu qaçıranı danladım, bir az da özümü.
Dedilər ki, şükür et, yuxun qaçıb,
Başqalarının bilirsən nəyi qaçıb?!
Şərəfi qaçanı, vicdanı qaçanı var,
Çörəyi atlı olub, süfrədən küsəni var.
Qaçan çoxdur, dərəylə, üzən çoxdur bərəylə.
İllərdir, taleyinin, bir könül sevgisinin dalınca qaçanlar var.
Ölümlərdən, o dünyadan üzü aşağı qaçan var,
Sevinci saplağından üzüb, bizi bizdən ayıran var.
Dünyamızı alt-üst edib, at kimi çapanlar var.
Qaçan çoxdur, qovan da çox,
Mərdi namərd edən də çox.
Çalış, qaçma bu dünyada,
Heç nə umma bu dünyada.
Yuxu qaçır, qoy desinlər ki, dəlidir.
Növbə qaçır, qoy desinlər ki, fərsizdir.
Yuxu qaçırdın eybi yox, təki sevincimi qaçırma,
Əlindəki-ovcundakı bir udumluq taleyimi qaçırma,
Bu dünyadan mənə düşən, bir gülüşü qaçırma.

22.01.2014

Kimiyəm

Evsiz tənha quş kimiyəm,
Budağından yaşlar axan,
Zalım əlin doğradığı
Yaralı ağac kimiyəm.

Yağışsız bulud kimiyəm,
Səhra həsrət bir damcıya.
Kimsəyə faydası yoxdur,
Zirvədə lap qar kimiyəm.

Bu əlim o əlimə baxar,
Əl yellədib, halım sorar.
Hamıya əliaçığam,
Özümə zalım kimiyəm.

BAYRAĞIM

Qürurla dalğalan sən vətənimdə
Azad ölkəmin azad bayrağı
Odlar yurdumun yanar odutək
Nur saç torpağəma azadbayrağım
Qırmızı rənginlə müasirliyin
Göy rəngin ulu türk qədim tarixin
Yaşıl rəng dinimin inanc xəbəri
Ulduzlu ayparan azad bayrağım
Uzaq et ölkədən şər qüvvələri
Uzaq et tufanla şər qüvvələri
Yaxın et zəfəri sən müjdələri
Qucub öpək səni azad bayrağım
Sən inanc yerisən vətənpərvərin
Torpağa can qoyan mərd igidlərin
Oğul gözləyən ata-ananın
Sülh laylasısan azad bayrağım
Düşmən əlinə keçən qarabağ
Bir gün alınar mənfur yağıdan
Zəfər müjəsiylə səni gidlər
Sancar cıdır düzə enməz bayrağım

QIZ SƏNİ XOŞBƏXT OLASAN

Vüsal həsrətlə yox olur,
Hicran susub lal olur
Qohum-qonşular oynayır,
Qız səni xoşbəxt olasan
Nuru ol getdiyin evin,
Baş tacı ol sən ərinin
Baldızının bacısı ol,
Qız səni xoşbəxt olasan
Evi qonaqlı olasan,
Əli çörəkli olasan
Oğul uşaqlı olasan,
Qız sənixoşbəxt olasan
Yeddi uşaq anası ol,
Bol bərəkət ruzili ol
Qohum qonşuya dayaq ol
Qız səni xoşbəxt olasan
Vağzalı sədası bitər,
Xanendələr tərif deyər
Elnurə xoş sözlər deyər,
Qız səni xoşbəxt olasan

Alın yazıma qaytar…

Allah, bu nə sitəmdi,
Məni özümə qaytar.
Qismətimdən qaçmışam,
Alın yazıma qaytar.

Sirrimi quşdan çıxart,
Ağacdan, daşdan çıxart.
Bu qarlı qışdan çıxart,
Güllü yazıma qaytar.

Məni bu məndən qopar,
RUHu bədəndən qopar.
Görsən lazımam, apar,
Görsən lazımam, qaytar

***
Ruhum dara çəkilir,
Bu dardan qurtar məni.
Gəl apar uzaqlara,
Gəl, burdan qurtar məni.

Buralar qan qoxuyur,
Qanlı qəfəs toxuyur.
Bir anadil oxuyur:
Ağar dan, qurtar məni.

Dolmuşam, yağım gedim,
Abrımı yığım gedim.
Gəlmişəm, çıxım gedim
Yaradan, qurtar məni!

***
Bahar çiçək ömrüdü,
Gömgöy dilək ömrüdü.
Bahara çək ömrünü,
Qışına bel bağlama.

Aydı, gündü, saatdı,
Ömürlə zarafatdı.
Bu dünya amanatdı,
Daşına bel bağlama.

Varıb görmüşən sonu,
Görüb, bilmişəm bunu:
Tanısan da dostunu,
Aşına bel bağlama.

***
Dünyaya dünən gəldi,
Bu gün köç etdi ömrüm.
Gələndə mənnən gəldi,
Küsdü, tək getdi ömrüm.

Ruhuydu, uçdu getdi.
Safıydı, suçlu getdi.
Əlimdən qaçdı getdi,
Gözümdən itdi ömrüm.

Oxşamadım bircə gün,
Hər günü qəmə sürgün.
Məndə məndən didərgin
Yaşadı, bitdi ömrüm.

***

Hara gedim, mən bəndən
Bu yer üzündən, Allah?
Bu yer üzü yaş olub,
Axır gözümdən, Allah!

Sonuncu ümidimin,
Sonuncu şamı söndü.
Yaşamaqdan, yazmaqdan
Könlümün üzü döndü.

Of… Necə də zalımmış,
Zalımmış bu adamlar.
Bu adamlar içində,
Ürəyimə qan damar.

Hardan gəldim dünyaya,
Gəldiyim günə lənət!
Bu dünyanı dərk edib,
Bildiyim günə lənət!

Bu adamlar qoymadı,
Ömrümü yaşayım mən.
Ömür də bəhanədir,
Özümü yaşayım mən.

Bu adamlar içində,
Adam ola bilmədim.
İntihar edə bildim,
Edam ola bilmədim.

***

Dünya yaman soyuqdu,
İstilər, ay istilər.
Başım üstən küləklər,
Əsdilər, ay, əsdilər.

Yordu məni o ki, var,
Boş-bekara qayğılar.
Təmiz hisslər, duyğular
Küsdülər, ay, küsdülər.

Ha dedim, ürək, qorun,
Çiçəksən, çiçək, qorun.
İndi də korun-korun
Tüstülə, ay, tüstülə

***
Darıxmışam səninçün,
Ay təmiz, ağ ürəyim.
Hardasan, ay bənövşə,
Nərgiz, zanbağ ürəyim?

Kimdi sənə daş atan,
Kimdən gəldi xoş xatan,
Eşqi qanına qəltan,
Köksü dağ-dağ ürəyim?

Ağlama, bəsdi, kiri,
Dedimmi, sevmə şeri,
Ay bir zaman dipdiri,
Ay sappasağ ürəyim?!

İndi yan-yaxıl belə,
İndi çox sıxıl belə.
Mərd Şahinə Könülə,
Namərd, alçağ ürəyim…

* * *

Göydə ulduz əlçim-əlçim,
Gözlərimə baxar, gedər…
Bu həsrətə dözəcək kim,
Həsrət məni yaxar, gedər…

Göydə ulduz qatar-qatar,
Sərnişini xəyalındı,
Bəxtim elə yatar, yatar,
Röyası da hicranındı…

Göydə ulduz birər-birər,
Hərəsi bir güvən, ümid…
Məni məndən alar gedər,
Vüsaldan üzülən ümid…

Göydə ulduz düzüm-düzüm,
Unutdurar məni mənə…
Daha yoxdur sənə sözüm,
Qaytar ver özünü mənə…

* * *

Ayrılığı tanımırdın,
Ayrıldıq… Xoşun gəldimi?
Bədbəxtliyin məni saydın,
Xoşbəxtlik tuşun gəldimi?

Öz təkliyinin filmində,
Baş rolda məni çəkəsən…
Hönkürəsən dəlilərtək,
Bir azca mənə çəkəsən…

Ürəyin dərddən hayqıra,
Məni günahkar sayasan…
Öləm gedəm, ayrılıqdan
Bir şeir də sən yazasan…

SEVDİYİN QADIN

Ciyərlərinə çəkdiyin siqaretindir sevdiyin qadın…
yanındaykən belə çox vaxt çaşıb qonşu otaqda axtarırsan onu…
xatireleşdirib səni…
xatırlayasan deyə…
suya həsrət devə kimidir sevdiyin qadına məhəbbətin…
dözürsən…
Sənə odur, dözür…
Mən olsam, dözməzdim.
Bu,mənəm , dözürəm,
Heç kim dözməzdi…

QADINA BƏNZƏYƏN QIZ AĞLAYANDA

Ölüm ölməzliyə qovuşub qalar..
Varaq darıxanda , söz ağlayanda..
Hardasa səninçün dil danışanda,
Hardasa səninçün göz ağlayanda…

Saçların sığala tamarzı yatar,
Başını xatirə, xəyallar qatar,
Arzun arzularda arzuya çatar,
Bir başa həsrətli diz ağlayanda…

Qəfil yuxulardan oyanıb susar,
Gözləri qan-yaşa boyanıb susar,
Qapı arxasında dayanıb susar,
Qadına bənzəyən qız ağlayanda…

MARKESƏ MƏKTUB

Cıxıb ayrılığın bətnindən çıxıb,
Astarın üzünə tikdi bu qadin…
içində “yüz ilin tənhalığı” var,
Yüz ildi tənhadi, təkdi bu qadin.

Qışın oğlan çağı unudulubdu,
Yayın ortası da üşüdüb onu.
Kiçik ayrılıqlar yaşamayibdi,
Böyük ayrılıqlar yaşadıb onu…

Quylanıb qorlara qız doğulalı,
Körüyü üstündə közdü bu qadın..
Yüz ildi tənhadı, yüz ildi təkdi..
Qadın cildindəki qızdı bu qadın…

SƏNƏ

evindəki son işıqdı qadınlığım…
son lampadı, son közərti,son ümid…
əlindəki stəkanda sonuncu çay qurtumudur
boğazından keçməyən sözlərim…
otağının həniridir, ürəyimin istisi
Xəyalında başını söykədiyin dizlərim…
bir az alatorandır gözlərimin sənə düşən işığı,
axşam işdən gələn simandır
mənim yoxladığım dəftərlər… cümlələr…
bəzən səliqəli, bəzən oxunaqsız…
bəzən rəvan, bəzən müəmmalı nələr… nələr…
yaşına sığdırmadığım hərəkətindir qaçışın…
otağındakı kaktus güllərini əbəsmi sevmişəm?
onlar bilgisayarının şüasını,
mən canının qadasını alıram…
Sən gedirsən, mən qalıram…
Yat, yuxun şirin olsun.

KOD

Mənim bu dilimin acılığından,
Ezop da yüyürsə, dadına çatmaz,
Könlünün “Axilles dabanı”n bilir,
İnan ki, kimsə bu qadına çatmaz…

Sən elə bilirsən, asan qadındı,..
Mənim məhəbbətim sərin mey deyil.
Sənin itkin ilə mənim qazancım
“Pirrin qələbəsi”, başqa şey deyil.

“Qu quşu yuvası” saxlayar bizi,
“Simurq”u yandırsan, oduma çatmaz,..
Bu qadın bir baxar, qatar yuxunu,
İnan ki, kimsə bu qadına çatmaz.

Tufan yoxluğun

Bilmirəm nə olar, nə ola bilər?
Qorxuram bir daha açılmaz səhər.
bəlkə də al günəş qara boyanar,
mən səndən əlimi üzmək istəsəm.

Əlini əlimdən qopara bilər,
sənin yoxluğun var, tufandan yaman
Hicranın ruhumu göyə sovurar,
Səni bu dünyada gəzmək istəsəm.

Acı da söyləsən bal dada bilər,
Sənin həsrətinin dadı başqadı.
Hər hissəm bir yola bələdçi olar,
Qəlbimi yoluna düzmək istəsəm.

Dünya məhvərindən oynaya bilər,
Azalar yaxşının biri dünyada.
Kim bilir bəlkə də qiyamət qopar…
Mən sənin dərdinə dözmək istəsəm.

10.04.2013
***
Sən də gətir xəyallarını tök ortaya,
mən də…
saf-çürük edək,
qarışdıraq.
bəlkə
dəyərli bir şey çıxar
içlərindən
yaşamağa…
2013
***
MƏNİM YARIMÇIQ ŞEİRİM…

Dağınıq fikirlərim kimisən bu gün
yarı gözümdə, yarı beynimdə, yarı qəlbimdə
yarı başqa yerdə, başqa evdə, başqa aləmdə…

İş masamın üstünə düzülüb xəyalların…
Bütün kağızların bir tərəfində
sənin şifrələnmiş adın,
bir tərəfində mənə aid cızma-qaralar…
Eynən duyğularım tək qarma-qarışıq…

Yağış döyən pəncərəmdə görünür bir ara üzün,
Diksinib baxıram… “yanıldım” yenə o hüzn…

Bir tərəfdə sırf özəl əşyalar,
gizlədilmiş bir neçə qeyd, rəsimlər, köhnə kağızlar…
Soldakı çərçivədə rəsm – sonuncu xəyal,
kiçik bir ailə, kiçik ev, məsum uşaqlar…

Önümdə yazdığım bir neçə sətir –
hələ tamamlanmamış yarımçıq şeir…
nədənsə istəmirəm sonuncu cümləni yazmaq…

dağınıq fikrilərim kimisən bu gün
yarı gözümdə, yarı beynimdə, yarı qəlbimdə
yarı başqa yerdə, başqa evdə , başqa aləmdə…

Sən mənim yarımçıq şeirim kimisən
heç vaxt son cümləsi yazılmayacaq…
2011
***
Çıx get ürəyimdən

Gəl çək öz köçünü duyğularımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
Yuxuydun yox oldun sən həyatımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

Döndün ümidimin göz yaşına sən
Aldandın kiminsə göz-qaşına sən.
Köçdün taleyimin yaddaşına sən,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

Sevmək,sevilmək də yalanmış demə
Sevgin özü boyda yükdü qəlbimə,
Sən layiq deyilsən mənim sevgimə
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

2006

TƏRCÜMEYİ-HAL

Gültən QƏDİRLİ (Qədirli Gültən Rasim qızı) 1993-cü il sentyabr ayının 18-də Zərdab rayonunda anadan olub.Bakı Slavyan Universitetinin “Yaradıcılıq” fakültəsinin tələbəsidir.”Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvüdür.

Zamanı geri qaytarmaq olsaydı…

Məncə bu barədə çoxlarımız fikirləşib. Çünki hər kəs nə vaxtsa etdiyi səhvi indi düzəltmək istəyir və fikirləşir ki, zamanı geri qaytarmaq olsaydı onda həmin səhvi etməzdi.
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı mən üzünü görmədiyim babamın son günlərindən birini geri qaytarardım….Mənim dünyada olmadığım günlərdən birini geri qaytarardım- babamı görmək üçün! Darıxanda həmin günün içində gizlənib babamla bir gün yaşayayardım.
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı on il əvvələ qayıdardım- atamın sağ olduğu bir günü geri qaytarardım- onda heç vaxt özümü atasız hiss etməzdim!
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı nənəmin cavanlıq günlərindən birini bu günə gətirərdim. Nənəmin cavanlığı ilə onun bu gününü görüşdürərdim- nənəmin cavanlığını heyrətləndirərdim.
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı….uşaqlıq illərimi geri qaytarıb anamı incitdiyim anları o günlərin içindən çıxarardım- belə olsaydı anamın saçındakı ağ tüklərin sayı daha az olardı.
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı, bu ilin sentyabr ayının 18-ini geri qaytarardım. Sevimli Elnarə müəlimə ilə bir şəkil çəkdirərdim…
Zamanı geri qaytarmaq olsaydı…Bəlkə də geri qaytardığım o günlərin birində elə keçmişə qayıdardım..

10 noyabr. 2013

DÜNYANIN ƏN GÖZƏLİ VARLIĞI QADIN.

Dünyanın ən gözəl varlığı qadın,-
onun gücü ilə sevgi yaranıb.
Hər zaman qadını daim ucaldın,
onların eşqindən dastan yazılıb.

Ən zərif, ən gözəl duyğularında
içində bir gizlin qadın yaşayır.
“Cənnət anaların ayağı altda”,-
böyük bir mənanı hər an daşıyır.

Nə qədər xoş sözlər deyilsə, azdır,
var olun analar, bacılar yenə!
Dünyanın sevinci körpələr olub,-
onlar da minnətdar qalırlar sizə………….

Anamın adından bütün analar,
təbrik eyləyirəm sizi ürəkdən!
Fidandan hədiyyə sizə, bacılar,
yadigar qalacaq ən xoş diləkdən……………..

8 mart “Beynəlaxalq Qadınlar Günü” münasibətilə Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı “Azərbaycanın və Türkiyənin istedadlı xanım yazarlarına dəstək” layihəsini həyata keçirir.
Layihənin rəhbəri Yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycanın istedadlı gənc xanım yazarı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin rəhbəri Fidan Abbasovadır.Layihə çərçivəsində Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətində və Azərbaycan Respublikasında yaşayıb ədəbi-bədii yaradıcılıqla məşğul olan xanım yazarların ədəbi-bədii nümunələri, poeziya örnəkləri, məqalələri, publisistik qeydləri, poemaları dərc olunaraq facebook sosial şəbəkəsində ictimaiyyətin nəzərinə çatdırılacaq.Yazılar mart ayının 7-i, saat 22:00-a qədər qəbul olunur.Layihədə yalnız xanım yazarlar iştirak edə bilər.
Yazılar marta ayının 8-də saat 10:00-dan etibarən həm Gündəlik İnformasiya Agentliyində, həm də Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalında yayınlanacaq.

İnformasiya dəstəyi: “Carci.az” və “Atev.az”
Təşkilati dəstək: Gündəlik İnformasiya Agentliyi
Maliyyə dəstəyi: “Konsaltinq-az.com”

Ana

Həyatda ən böyük varlığımsan sən
Sən mənim ömürüm həyat eşqimsən
O qədər doğmasan sən çox əzizsən
Mənim ömrüm duyğum həyatım Ana!

Sən laylay demisən uşaqkən bizə
Səhfimi deməyib vurmayıb üzə
Hər zaman qorxmusan göz dəyər bizə
Mənim həyat yolum tək sənsən Ana!

Övlad şirin olur deyib atalar
Ananın əvəzi çətin tapılar
Sənə açıq olar bütün qapılar
Sən qibləgahımsan mənim ay Ana!

Xəstə olan zaman səndə yanmısan
Sən bizə həyatda böyük dayaqsan
Böyüklük səndədir sən olacaqsan
Dünyanın qiymətli gövhəri Ana!

Hərdən aramızda inciklik düşür
Sanki ürəyimə ağır yük düşür
Biraz keçməyirki o an ötüşür
Etdiyim səhfimi bağışla Ana!

Analıq şərəfdi vüqarlı dağdı
Övladın xoş günü anaya ağdı
Gülüstana bənzər bir böyük bağdı
O bağın bağçanın gözüsən Ana
Dilimin əzbəri sözüsən Ana!

Sənə əvəz olmaz sənə tay olmaz
Deyirlər torpaqdan inan pay olmaz
Anasız günəşin nuruda qalmaz
Kölnümün gözümün nurusan Ana!

* * *

Bir dəniz kənarı bir qumlu sahil
ayaq izlərini özündə saxlar
bir tale yazısı, bir dəki qatil
öz etdiyi səhfi o anda anlar.

Nə isdədi bizdən saxda məhəbbət
indi əli-qolu bağlı əsirəm
nə bilim hər anı sınayan həyat
mən onun dərdinə hər vaxt dözürəm.

Bəsdir ürəyimə, əziyyət verdin
bəsdir bu yalanı, bir doğru bildin
axı sən ilk gündən belə deyildin
sənin şübən ilə çox üzülürəm.

Fidan sönük həsrət , dərin bir yara
axdarma sevgiyə tapılmaz çarə
bəxdində, gözündə , rəngində qara
səni xəyal sanıb hər gün sevirəm……………………….

HƏR GÜN ÜRƏYİMİ SİZƏ ATIRAM

Rəsmin gözlərimə düşdü dənizdən,
Gördüm eşq boylanır burda hər izdən.
Pərdəsi çəkilən pəncərənizdən.-
Hər gün ürəyimi sizə atıram.

Quşlar eşələnir alın tərimdə,
Dolaşır dünyanı bu xəbərim də
Əllərim dustaqdır boş ciblərimdə,
Çırpınıb özümü sözə atıram.

Ahımdır həmdəmi quzeydə qarın,
Kim olmaz heyranı bu etibarın?
Yerini vermədi köhnə dostların,
Təzə dostlarımı təzə atıram.

GƏL SEVDA DURUŞLUM,AYRILIQ BOYLUM

Gəl sevda duruşlum,ayrılıq boylum,
Düşüm gözlərindən,yaxınlaş mənə.
Görək baxışların nə pıçıldayır,-
Belə nə söyləyir o göz-qaş mənə?!

Hər açıq sərhəddən bir vətən keçir,
Vətənə qoşulub hər yetən keçir.
Yollar qanadlanıb üstümdən keçir,
Əlvida deyən yox vətəndaş mənə.

Mən zirvə həmdəmi,sən uca dağım,
Dağlardan üzüldü əlim-ayağım.
Sözə söykənmişəm,sözdür dayağım,
Oyuncaq görünür hər savaş mənə.

GÖZÜM XUMARLANDI SIĞALLI SAÇDA

Ürəkdən su içib sözə dad gəlib,
Dodağı nəğməli,könlü şad gəlib.
Döşündə telli saz,bir ustad gəlib,
Döyüşdən danışır,zəfərdən deyir.

Gözüm xumarlandı sığallı saçda,
Dillən,qəlbim kimi sən də dil aç da.
Hamı bir istəkdə,bir ehtiyacda,
Sənə gətirdiyim xəbərdən deyir.

Paslanmış qılıncam sığmaram qına,
Məni bundan belə meydanda sına.
Sərhəd tellərini basıb bağrına,-
İgidlər nəğməni səngərdən deyir.

LALƏLƏR ŞAM TUTUB XAL ARASINDA

Külək yaxasını açıb çəmənin,
Lalələr şam tutub xal arasında.
Cənnətdi,behiştdi,ayrı nə deyim?-
Belə qucaq olmaz qol arasında.

Bənövşə qoxusu xoşdur cana ki,
Kim dərsə,əlləri batar qana ki.
Belə nə baxırsan yana-yana ki,-
Gülüm, nə durmusan kol arasında?

Ömürdür yaşanmış günlərin adı,
Hər yaşda başqadır sevginin dadı.
Ayaq izlərim də tumurcuqladı,-
Arxamca uzanan yol arasında.

GÖZÜMDƏ QIŞLANAN ÇİÇƏK KİMİSƏN

Elə gözəl getdin,gözəl ayrıldın,
Unutdum çəkməyə həsrətini də.
Sevib günahına batdığın eşqin,-
Ahını çəkməkmiş ən çətini də.

Gözümdə qışlanan çiçək kimisən,
Baharı gözləmək yadından çixib.
Sənin baxışında aynalanmağa,-
Ruhumla qol-boyun ayrı can çıxıb.

Çarmıxa çəkilən yol ayrıcıyam,
Gülür ayrılığın dan üzü burda.
Qəriblər nə gözəl səcdəyə gəlib,
Bu qürbət bayrağı sancılan yurda.

8 mart “Beynəlxalq Qadınlar Günü” münasibətilə gənc yazar Qabil Ədalət bütün anaları təbrik edir!

* * *

Qəlbimdə döyünən ürəyim mənim,
Dar gündə istəyim, diləyim mənim.
Tanrı dərgahında mələyim mənim,
Hər zaman qayğıma qalanım, ANA.

Gecələr yuxusuz qalanım oldun,
Qadamı hər vədə alanım oldun,
Ömrünü odlara salanım oldun,
Övlada pərvanə olanım, ANA

Hər dərdə əzaba sən tab gətirdin,
Özün ac qaldınsa bizi yedirdin.
Könül bağçasında övlad bitirdin,
Ömür gülşənimdə bağbanım, ANA.

Peyğəmber adına veribdi qiymət,
Ayağın altına səribdi cənnət,
Ana naləsindən qopar qiyamət,
Uca müqəddəslik ünvanım, ANA.

* * *

Özünü bu qədər yorma boşuna
mənli günlərini çoxdan itirdin
hər gün səflərini salıb yadına
bir gül əvəzinə tikan bitirdin……….

Qəlbimə batdıqça tikanlı sevgin
bir az da yaramı qanatdı durdu
kəskin bıçak kimi hər gün sözlərin
o təmiz beynimi daha da yordu…….

Bezdik günlər ötdü tükəndi sevgi
əvəzində nifrət kin qazanmısan
nə yaxşı hisslərin güclü deyildi
boşuna yorulub sən inanmısan.

Öyrəşmək , alışmaq zamana düşər
bir gün yaradılan bir gündə ölür
qəlb yalın qədrini biləni sevər
bunuda ürəkdən sevənlər bilir………….

Ömür qısa deyil gəl uzatmayaq
Fidanı həsrətlə yordu ayrılıq
yadıq biz , bu qədər doğma olmayaq
axırda özümüz sevgini yorduq…………………

Azərbaycanın Mədənniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni saytına istinadən yaydığı məlumata görə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni sözcüsü Xəyal Rza tərəfindən həyata keçirilən “Bir bənd şeir” müsabiqəsinin qaliblərinin adları mart ayının əvvəlində yeni işıq üzü görən “Kitabçı” jurnalında açıqlanıb.Qaliblərin mükafatlandırma mərasimi mart ayının 11-də, saat 14:00-da, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin “Natəvan” Klubunda olacaq.
Qeyd edək ki, “Bir bənd şeir” müsabiqəsi yanvar ayının 2-dən-31-ə qədər davam edib.Müsaqibəyə 150-dən çox şeir daxil olub.

HƏM YUNUSSUZ, HƏM RUMİSİZ DÜNYADA

Necə qəlbim alışmasın, yanmasın?!
Necə qəlbim ömrü suçlu sanmasın?!
Necə qəlbim tək Allahı anamsın?!
Həm Yunussuz, həm Rumisiz dünyada?!

Ustadlara mən ehtiram bəslədim,
Cavanları Haqq yoluna səslədim.
Həsrət çəkib mən Mehdini gözlədim,-
Həm Yunussuz, həm Rumisiz dünyada!

Dərinkən bir fəlsəfəni anladım,
Günahlardan öz-özümü danladım,
Həzin-həzin nəğmələrin dinlədim,-
Həm Yunussuz, həm Rumisiz dünyada!

Parça gətir gözlərimi bağlayım,
Dəsmal gətir bir azca mən ağlayım,
Ustadlara bu gün mən yas saxlayım,-
Həm Yunussuz, həm Rumisiz dünyada!

MƏNİM HƏR YAZILAN KÖRPƏ ŞEİRİM

Görəsən, İlahi, xoşbəxtdirmi bəs,
Mənim hər yazılan körpə şeirim.
Kədəri özünə doğma bilibmi,
Mənim hər yazılan körpə şeirim?!

Əhdindən dönməyən qızlara bənzər,
Qəlbi ovsunlayan gözlərə bənzər,
Dodaqdan süzülən sözlərə bənzər,
Mənim hər yazılan körpə şeirim.

Allahdan süzülüb, “Quran”dan keçib,
Kürboyu Muğandan, Arandan keçib,
Metedən bu yana Turandan keçib,
Mənim hər yazılan körpə şeirim.

Bir candan bir ruha hopub gələcək,
Çevrilib tufana qopub gələcək,
Sevgili yarını tapıb gələcək,
Mənim hər yazılan körpə şeirim.

Hökmdar oğludu, böyük saraydı,
Qəlbimə, ruhuma hopan haraydı.
Ömrümə nur saçan günəşdi, aydı,
Mənim hər yazılan körpə şeirim.

AĞLAYAN ŞEİR

Qırıldım.
Bilirəm eşitmədin.
Ciliklərim doğradı içimi, sızıldadım.
Kədərlənmə deyə,
Gülüşümü sərdim
ağrılarımın üstünə…
Qarşılıqsız bir sevginin,
səfil xəyallarına dala-dala
unutmuşam özümü.
Toplamağa çalışıram qəlbimi.
Ciliklərim doğrayacaq hisslərini,
ən yaxşısı toxunma.
Yığışdır addımbaşı unutduğun ümidləri,
yığışdır.
Yeriməyim çətin olur.
Yapışır ayağıma ümidlərin.
Toxunma yarım qalmaq istəyim var.
Bu şeirdə qarşılıqsız bir sevgimə ağladım .
Ağladim…Ağladım…
Göz yaşımda həsrət üzdü
ümidimin sahilinə çatmağa.

VƏTƏNSİZ YAŞAMAQ

Qürbət elin baharı da qar imiş,
Naz-neməti çinar verən bar imiş.
Burda həsət ömrə vəfadar imiş,
Yad ellərdə keçən ömrün dadı yox..!
Vətənsiz yaşamaq… Bunun adı yox…

Nə yaşda olsan da, uşaq kimisən,
Kim axtarasan, burda kimi, sən?
Nəylə ovunasan, nəylə isinə? –
Yad ellərdə keçən ömrün dadı yox..!
Vətənsiz yaşamaq… Bunun adı yox…

Tikan üstündəsən hər an, elə bil,
Sabaha etmirsən güman, elə bil…
Ha dedim, ha güldüm amma ki, Qabil,
Nə nöqtə, nə sual, nə nidadı… – yox,
Vətənsiz yaşamaq… – bunun adı yox…

Ukrayna, 04.10.2012

Günlərin axını o qədər tez gəlib keçdiki.Səliqəli və bəzən dağınıq.Hər şeyə biganə könül sevməkdən heç zaman əl çəkmir. Qəm-qüssə kədərlə boğulan qəlb, yenə öz sevgisini səsləyir.Qorxular içərisində yaşadığın hər bir an sevgin üçün ən əziz xatirə olaraq qalır.Bəzən xatirə olaraq adlandırdığımız nəisənin adını dəyişdirmək istərik.Xatirə sözüdə bəzən bizə qəzəb gətirər,əsəbləşərik.Yaşadığımız hər bir xoş günün əbədiləşməsini istərik.Ən dərinliklərə daldığımızda ürəyimiz çırpınar,gözlərimiz dolar.Keçmiş hər zaman bizdə bir qəm –qüssə yaşatmışdır. Arzuladığımız insan yanımızda olsun istərik.Bəzən biz sevdiyimizi digər sevdiyimizə qurban verərik.Amma hər şeyin haqsızlığını üzə çıxaran bir gün gəlib çıxdıqda bəzi şeylər üçün peşmançılıq çəkərik.Əlbəttə atdığımız hər bir addımı yüz ölçüb ,bir biçməliyik.Sonra irəliləməliyik.Amma etiraf edəkki, bunu hər zaman etməyi bacarmırıq.Hər birimiz duyğusalıq.Duyğularımız bizim ən dərin və ən həssas sahibləndiklərimizdir.Bəzən qəlbimizin səsini dinlərik.Sonunda sevincdə ola bilər kədərdə.Həyatı öz ritmi ilə yaşamaq gərək bəzən.Əslində mən düşünürəm ki, qəlb səsi bizi kədərə sürükləsin.O yoldan keçsəkdə mütləq sonu aydınlıqdır.Çünki qəlb Allahımızın bizə bəxş etdiyi hissə boyanar və o hiski onu doğru dinləməyi bacarsaq peşman olmarıq.Olsaqda bizi yanıldan özgə deyil,öz qəlbimizdir.Qəlb üçün,aldanmağa dəyər! İstər yaşadar ,istər ödürər.Bəzən duyğularım o qədər yorğun düşər ki gecələri pəncərəni açıb təmiz meh ruhuma dinclik gətirər.Rüzgar bəzən bizə yön verər.düşündünüzmü bir kərə? Niyə məhz gecələr? Mənim səbəblərim çoxdur.Amma ən sadəsini yazım..Nə zamanki qara düşüncələrimdə itib batıram , ozaman onları qaranlıqlara qərq edərək aydınlığı gözləyirəm.Həmin aydınlıqki, səbirlə açdığım səhər mənə cavablarımı gətirir.Yuxusuz qalmağa dəyər..Bir gün belə gecələrin birində çox pis kövrəldim.İllərin keçməsinə baxmayaraq gecə ilə bağlı hüznümdə var…
( yaman ürəyimə darıxma gəlib .Durub bir zəng edim rəfiqəmlə söhbət edim deyə düşündüm əlimi telefona atıb zəng etdim)
-Salam ey dost! Səsin sorağın gəlsin ,haralardasan?
-Eh Esi, harda olacam evdə qalmışam həmişəki kimi…
-Fidan, əziz rəfiqəm darıxmışam sənin üçün nə zaman biz tərəflərə gələcəksən?!
-Əlbəttə , gələcəm .Sabah bir balaca işim olacaq. Mütləqki onu həll edib gələcəm
Hələlik ,Fidan o zaman görüşərik-dedim və telefonu bağladım.
Fidan həmişə qəmli musiqilər dinləyərdi .Bilməzdim hansı səbəbdən o həmişə qəmli idi.O mənə ilk dəfə ürəkdən birini sevdiyini söylədi. O qədər sevinmişdim ki..Mənə onsuz həyatın boşuğunu indi anladığını, dost deyəndə məni, məhəbbət deyəndə onu gördüyünü söyləyirdi..Özü haqda o qədər danışırdıki, hərdən məni dinləməyə hazır olmadığını görürdüm.Mən də çox sevinirdim.Rəfiqəmi xoşbəxt görmək məni də xoşbəxt edirdi.Onların münasibətləri çox yaxşı idi. Bir –birlərini başa düşürdülər. Beləcə aradan bir neçə il keçir.Ancaq onlar hələ də ailə qurmamışdılar.Bir gün rəfiqəm narazı və keyifsiz gördüm.Mənə sevdiyi oğlanın başqa şəhərə gedəcəyini söylədi.Buna baxmayaraq bir-birlərinə məktub yazacaq ya da zəngləşib söhbət edəcəklərinə söz vermişdilər.Xatirə olaraq şəkil çəkdirdilər.Oğlan çıxıb getdi.Bir daha da gəlmədi.Verdiyi telefon nömrəsi də səhv idi.Rəfiqəm hər gün ağlayır onun üçün darıxdığını söyləyirdi.Onu başqaları da istəyirdi.Lakin o ,cavabını, həsrətlə yolunu gözlədiyinə vermişdi.Bunu müqəddəs sayan rəfiqəm əz həyasına sığışdırmırdı.Bir göz qırpımını xəyanət hesab edən rəfiqəm, çox təəssüfki aldanırdı..Daha rəfiqəm yenə küskün həyatına geri dönmüş, danışmaga belə qüvvəsi olmayan ,yorğün birinə çevrilmişdi.Nə bilmək olur taleyi..Bilsəydi rəfiqəmdə bu sevginin müqəddəratını əvvəcədən aydınlaşdırardı.Bir zamanlar məndə qırmızı çaxır içməyi çox sevirdim.Bir gün qədəhimi rəfiqəmə qaldırdım.Qarşımda dayanan rəfiqəmmi deyə öz içimdə sual verdim..Təəccübləndim.İçim qan ağlayırdı.İstədim bir günlük belə olsa onu bu kədərdən uzaq edim.Süzdüm qədəhlərə, içək taleyin şərəfinə ,dünyanın qədərinə -dedim…İçdik-içdik sərxoş olduq.Güldük..səhəri olanları anam xatırlatsada anladımki mən rəfiqəmə heçnə unutdura bilməmişəm..Təsəllilər boş idi..Günlər keçdikcə,rəfiqəm daha da kədəri sinəsinə yarmışdı.özümdə təəccüb qalmışdım.Axı insan bu qədər alçaq olarmı? Yalan bu qədərmi bir insanın iliklərinə işləyər?
Bir gün bir xəbər gəldi.Evlənmişdi! Bir də uşağı vardı.Adını da Fidan rəfiqəmin adını vermişdi.Bu xəbərdən sonra rəfiqəm daha da dəyişildi.Sevgisi nifrətə, qəlbi daşa döndü.Çox əsəbi, günləri stresli keçirdi.Onu ancaq mən tanıya bilirdim.Çünki onu hər gün görən mən idim.Ancaq onun bu kini ,nifrəti tez də sona yetdi.Sanki keçmişə nəzər saldı.Elə bil rəfiqəmi aldadıb gedən ,onun həyatını cəhənnəmə çevirən o deyildi! Salamlaşdılar.Daha onu rəfiqəm hər gün görürdü.Çünki sevdiyi oğlan yeni evini onların qonşuluqlarından almışdı.Onu hər gün görmək əvvəl sevinci idi, indi əzabı.O buna dözməyirdi.Mənə buralardan çox uzaqlara gedəcəyini söylədi.Heç yadımdan çıxmaz.Gecənin bir vaxtı, ulduzları seyir edirdik.Deyəsən elə bu vaxt da biz, ayrılığıda təsvir edirikmiş.Ən gözəl ulduzu seçirdik.Ayın tamaşasından doymurduq.Rəfiqəm göylərdən ulduzlar içərisindən ən gözəl parlaq birini mənə göstərib dedi:”Bax mənim ulduzumda elə olacaq.Hər zaman ona baxarsan.Çünki səni dinlər olacam”.Bu söhbətdən iki gün sonra rəfiqəm dünyasını dəyişdi.Sanki məni də özü ilə aparmışdı.Heyifki həsrətə,hicrana dözə bilmədi.Alçağı alcaqcasına unuda bilmədi.Vəfasızlığı həzim edə bilmədi.Yuxuları çox sevdiyini söyləyirdi.Ölümüdə bir yuxu oldu.Günahı yalnız sevmək olmuşdu.Hər zaman sualım olub? Bu qədər alçaqlıq niyə? Aldadanı aldatmaq bir yerdə doğrudursa ,aldatmayanı aldatmaq,bəs bunu necə anlayaq? Buna nə ad qoyaq? Bəlkə rəfiqəm onu bu qədər güclü məhəbbətlə sevməmiş olsaydı həyat onu bu qədər sınamazdı.Sevilərdi.Bəzən sevilmək üçün sevmək kifayət deyilmiş.Çünki dünya yalan dünyadı deyə(düşünürdüm bir zamanlar.) Acı da olsa mən həyatıma davam etdim.Rəfiqəmsiz taleyin hökmünü yaşaya-yaşaya..Amma anladım bir gün.Dizimi yerə qoyduran, şükrümü hıçqıra-hıçqıra ağlayaraq dilimə duamı gətizdirən Rəbbimə şükürlər olsun.Yalan dediyim bu dünya əslində nə qədər də gərçəkmiş mənə.Kini,nifrəti unutdum.Rəfiqəmdən fərqli olaraq yaşamağı seçdim.Şükür edərək,inadına yaşadım.Allah təkdir dedim,təkliyimlə sinəmdəki ağrıları sinəmdən ayırmaya çalışdım.Bəli rəfiqəm dünyasını dəyişdi.Bu mənə həyatımın son saniyəsinədək zülüm verici ağrıdı, ruhumda.Amma həqiqət o idiki mən saf sevgini rəfiqəmdə öyrəndim.Məni aldadan sevgini canıma qıyaraq tərk etmədim.Sevgimə qıyaraq canımdan tərk etdim.
Elə gecələr məhz rəfiqəmlə doğmadır mənə,gecələr aydınlıqdan sabaha açılan yoldur mənə,gecələr xeyirlə şərin mübarizəsi kimidir mənə.Gecələr nəğməli qonağım,ən sadiq dostumdur mənə.
Elə o gündən də ulduzları seyir etmək həyatımın andı olmuşdu.Hər zaman da deyirəm.
“ Bütün ulduzlar sənin parlaqlığını qısqanır.çünki ürəyin tək, ulduzunda gecələrində təkdir”
.Daha gündüzləri yatıb, gecələri oyaq qalıram.