Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
İNCİDİR MƏNİ
“Könül dəftərim” – silsiləsindən
Məni- məndən alıb, kənara atdın,
Tökülən xəzantək, tonqala çatdın.
Şirin, bal dünyama, sən zəhər qatdın,
Vurduğun yaralar, incidir məni.
Gəlin saçlarımı, şövqlə hörmədim,
Könül, qəlb bağından çiçək dərmədim.
Bu zalım dünyada, nələr görmədim?
Vurduğun yaralar, incidir məni.
Zamanla başıma qara bağladım,
Gecəli- gündüzlü, zar- zar ağladım.
Qan axan yaramı, özüm bağladım,
Vurduğun yaralar, incidir məni.
Görmədim düz ilqar, nə də etibar,
Ömür- can sirdaşı, nə vəfalı yar.
Canımda səksəkə, gözdə intizar,
Vurduğun yaralar, ağrıdır məni.
Cəfakeş Ozanam, Haqq deyən diləm,
Göz yaşım mürəkkəb, kədərim qələm.
Dərdlər heç qoymadı, bir an dincələm,
Vurduğun yaralar, ağrıdır məni.
Söylə, fələk verən hökümmüsən- sən?
Dövrana dağ kimi, çəkilmisən- sən.
Gözümdən yaş olub, tökülmüsən- sən,
Vurduğun yaralar, incidir məni…
D O S T
“Mənim dünyam” – silsiləsindən
Vardır dostu, sirdaşı,
Hər Adəm övladının.
Dost, sayılar qardaşı,
Həm kişi, həm qadının.
Dost odur ki,ürəyi,
Dost ilə həmdərd ola.
Dost odur ki, çörəyin,
Dost ilə hey tən bölə.
Başı qalda olarsa,
Dostu çatar dadına.
Toyu, düyünü varsa,
Dostu düşər yadına.
Süfrəsi hesab edər,
Dostunun süfrəsini.
Ağır günündə gedər,
Güldürər çöhrəsini.
Dost olmaz təmənnada,
Dosta dəsdək olanda.
Fürsəti verməz yada,
Lazım olan zamanda.
Dostluğun təməlidir,
Düzlük, sədaqət, vəfa.
Dövrana da bəllidir,
Dost-dostçün çəkər çəfa…