Şairə-jurnalist-publisist
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
“Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,
”Sevgilim, mən sənə canan deməyim,- bəs nə deyim”
Süleyman Rüstəm.
Gözəlim, mən sənə canan deməyim,- bəs nə deyim?
Candan əhvalıma yanan deməyim,- bəs nə deyim?
Ilk görüşdən ovsunladın, küskün, dəli könlümü,
Sevdadan anlayan, qanan deməyim,- bəs nə deyim?
Gəzərkən divanələrtək, bərri- biyabanları,
Zülmət qəlbimdə doğan dan deməyim,- bəs nə deyim?
Ala gözlərin can alır, kipriklərin hər biri ox,
O tarım qaşlara kaman deməyim,- bəs nə deyim?
Olmasam da hər gün gülüm, qənşəri- yavuğunda,
Gecə- gündüz məni anan deməyim,- bəs nə deyim?
O canüzən gözlərindən süzürkən dürr, incilər,
Bu əhdə, peymana inan deməyim,- bəs nə deyim?
Bədnəzərdən, bədniyyətdən uğrarsa dərdi- zaval,
Kömək olsun sənə “Quran” deməyim,- bəs nə deyim?
Yox özgə bir gül ki, gülüm, dərəm, taxam saçıma,
Fəda olsun sənə Dövran deməyim,- bəs nə deyim?!