Solur lalələr də,bənəvşələr də,
çəmən necə dözür,kollar ağlamır?
alışa bilməzdi bu cürə dərdə,
çinar ona görə çiçək bağlamır.
Nə əyri çömçəyəm,nə sınıq boşqab,
ürəyim nələrə tab gətirdi,tab!
Yatmış “Qaraçuxam” bağlı bir kitab,
doğmalar oxumur,yad varaqlamır.
Səbrim ölümlərdəni məni saxladıb,
eşqlər cünün kimi məni dağladıb,
nakişi olanlar məni ağladıb;
sonra danlayıb ki:”Kişi ağlamır!”.
Hələ suya dönüb içilmir duman,
ox mürgü vurmaqda,gərilmir kaman,
dövran,Vahid ƏZiZ sirli bir ümman,
bəxtin gətirib ki,hələ çağlamır…
05.02.2006.
“SƏNİNLƏ” kitabından