GÖYÇƏ
Min rəngdən doğulub gözəlliklərin,
Bu rəngə bərabər rəng hanı, Göyçə.
Vermərəm dünyanın yüz cənnətinə,
Səndə keçirdiyim tək anı, Göyçə.
O ötən illərin qızıl çağısan,
Ağlar gözümüzün qəm ortağısan,
Qərib könlümüzün ləl yatağısan,
Zümrüdün, yaqutun kənkanı Göyçə.
Aman bu həsrətin, aman əlindən,
Xəyalım dolanıb keçər çölündən,
Yuyunub çıxıbsan Göyçə gölündən,
Dünyada sənintək pak hanı, Göyçə?!
Varsan ömrümüzün nağıllarında,
Qalıbsan hamının ağıllarında,
Görmüşəm ziyalı oğullarında,
Mən sənin işıqlı zəkanı Göyçə.
Şöhrətin dolanır eli, mahalı,
Titrəyir dinəndə könlümün xalı,
Səndə yaşa dolub Ələsgər, Alı,
Ağır kişilərin məkanı Göyçə.
*Qayıt gəl*
Yolda qalıb gözlərim,
Qulaqlarım səsdədi.
Hardasan, ay sevgilim,
Könlüm səni istədi.
Mən bir az səbirliyəm,
Bir azca da qərarsız.
Qəlbim səni istəyir,
Səni istəyir yalnız.
Sənsən könül həmdəmim,
Səndən özgə kimim var?!
Bu gen dünya başıma,
Sən gedəndən olub dar.
Həsrətindən sübhədək,
Sıxılıram, qayıt gəl.
Eşqinin zirvəsindən,
Yıxılıram, qayıt gəl.
Civə kimi heç yerdə,
Qərar tutmuram bir an.
Nə olar, gəl sən məni,
Qurtar bu sıxıntıdan.