Blog

Güzellerin Sultanı

Güzellerin sultanı
Melek senden utanı
Çagırağ sevenleri
Aşka neşe katanı

Sen gönlüme bir yarsın
Sözlerime kararsın
Unutmam inan seni
Sen dünyamda bir varsın

Sevmişem güzel seni
Yok vardan yoktan seni
Ben senden hiç kıskanmam
Görsem de xaxtan seni

İpek saçın hörürem
Her gün seni soruram
Böyle güzel meleksin
Ruyamdasın görürem

Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalına istinadən yaydığı məlumata görə, mart ayının 23-dən-26-a qədər “Nakam şairləri unutmayaq!” adlı layihənin həyata keçirilməsi nəzərdə tutulub. Layihənin rəhbəri Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Təsisçisilər Şurasının başqanı, gənc yazar Kənan Aydınoğludur.Layihə çərçivəsində gənc yaşlarında həyata gözlərini yummuş yeni nəsil Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələri olan nakam şairlərin şeirləri Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının səhifələrində dərc olunaraq facebook sosial şəbəkəsində ictimaiyyətin nəzərinə çatdırılacaq.

İnformasiya dəstəyi : “Carci.az” və “Atev.az”
Təşkilati dəstək : “Shahbulaq.az” Müstəqil Ədəbiyyat Portalı və Gündəlik İnformasiya Agentliyi
Maliyyə dəstəyi : “Konsaltinq-az.com”

“Nakam şairləri unutmayaq” layihəsi çərçivəsində

Fərhad METE 1976-cı ildə Sumqayıt şəhərində anadan olub.Bakı Slavyan Universitetinin Ədəbi yaradıcılıq fakültəsini bitirib.Şeirləri qəzetlərdə, dərgilərdə, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
Ölümündən bir qədər öncə Akif Səməd adına Poeziya ödülünə layiq görülmüşdü.Ölümündən sonra “Bu şəhərə uzaqdan baxarsan” (2009) şeirlər kitabı işıq üzü görüb.
Fərhad Mete 2009-cü il avqust ayının 3-də Bakı şəhərində faciəli şəkildə avtomobil qəzasında həlak olub.
HƏYAT

Bütün ajı xəbərlər gejə saatlarında gəlir,
məsələn, bir körpənin doğuluşu xəbəri.
Və nöqtə qoyur kişiylə qadının ayrılmaq istəyinə-
həm də əgər bu, oğlan uşağıysa.
Bütün ajı xəbərlər gejə saatlarında gəlir.
Məsələn, “oğlunuz savaşa gedir” xəbəri.
Və nöqtə qoyur kişiylə qadının ayrılmaq istəyinə-
həm də əgər geri dönəjəyi bəlli deyilsə.
Bütün ajı xəbərlər gejə saatlarında gəlir,
Məsələn, “oğlunuz əsir düşüb” xəbəri kimi
Və nöqtə qoyur kişi ilə qadının ayrılmaq istəyinə
Həm də əgər xilasına ümid qalmışsa…
Bütün ajı xəbərlər gejə saatlarında gəlir,
Məsələn “oğlunuz güllələnib əsirlikdən qaçarkən”
xəbəri kimi –
Və nöqtə qoyur kişi ilə qadının ayrılmaq istəyinə.

AİLƏ

Bir sabah ayılıb görsən ki, hər şey dəyişib,
yəni gördüyün kimi deyil nə varsa-
yəni göy üzünün yerində günəşdi.
Sonra yadına düşsə ki, yuxuda qadın görmüşdün-
uşaq yerinə iri buğda dənəsi doğan çılpaq qadın.
Qorxma, sığal çək sevgilinin saçlarına
və pıçıltı ilə “səni sevirəm” de,
o da mütləq “mən də sevirəm” deyəjək.
O sabah ayılıb görsən ki, hər şey dəyişib
yəni gördüyün kimi deyil nə varsa,
bom-boz evlərin önündəki dəniz deyil, zəmidir-
həm də içinə girib aza biləjəyin qədər sonsuz zəmi.
Sonra yadına düşsə ki, yuxundakı o qadın
qorxudan atıb getmişdi ağlayan buğda dənəsini.
Qorxma, baş əyib sevgilinin önündə diz çök
və pıçıltıyla “mənə ümid ver” de.
O da mütləq “mənəm ümüdin” deyəjək.
O sabah ayılıb görsən ki, hər şey dəyişib
Yəni gördüyün kimi deyil nə varsa,
yəni birləşir günəşlə o sonsuz zəmi
birləşdikjə də boğulursan, nəfəsin kəsilir.
Yadına düşəjək ki, yuxuda ağlayan buğda dənəsini
qujağına alıb qaçmışdın arxana baxmadan.
Qorxma, qaldır otağın künjündəki boş beşiyin örtüyünü
və soruş sevgilindən “içində bir şey tərpəndimi?” deyə,
O da mütləq “tərpəndi” deyəjək.
Mütləq deyəjək.

HƏLƏ VAXT VAR…

Alatoran…hamı susur…
On yeddi nəfər qalmışıq.
Az sonra- siqnal fişəngindən sonra
ikinji həmlə olajaq qarşıdakı səngərə.
Hələ vaxt var ölənləri saymağa,
sonra bir siqaret yandırıb səni xatırlamağa…
Yadıma düşür, meydan izdihamının içində
düyünləyib hirsimi-hikkəmi,
ən çox da sənə olan sevgimi
yumruq şəklində qaldırmışdım göylərə.
Və o şairin nitqindən sonra
“azadlıq” sözünü üç hejaya bölüb
bağırmışdım bağıra bildikjə-
nə boyunduruqdan, nə də köləlikdən,
səndən azad olmaq üçün.
Hələ vaxt var…
Axşamları çörək növbələrində
baxışları yerə dikilmiş,
bir-birindən utanan insanların içində
səni axtarmışdım.
Sonra satıjı xanımın sanki qəsdən
“Bəlkə bu axşam çörək olmadı” sözündən sonra
izdihamdakı “Azadlıq!” bağırtımı xatırlamışdım
və küsmüşdüm sənə olan ehtiyajımdan.
Üstü yaşıl örtüklü şəhid tabutu önündə
jənazə namazı qılarkən
səni istəmişdim ayaqda və səjdədə.
Və bir gün qapınıza gəlib…
Bu da siqnal fişəngi,
vaxt bitdi…
Yadda saxlayın – on yeddi nəfər qalmışdıq.
İkinji həmlədən sonra
yenidən sayarsınız ölənləri
və bir siqaret yandırıb xatırlayarsınız –
mən olmasam…

YOXLUĞUN…

Sadəjə gedişin deyil yoxluğun…
Baxıram pənjərədən, sanki hər şey yerində –
sabahlar məktəbə gedən uşaqlar,
göy üzünə bulud kimi dağılan quşlar,
azad, qayğısız uçuşlar.
Və televizyondakı savaş xəbərləri
Fələstin, İraq, Somali-
Bombalanmış şəhərlər,
Küçələrdə sürünən yaralılar,
Ölmüş qızına ağlaya bilməyən ata,
Yarıçuq divarın kölgəsində gizlənən ölüm,
O biri üzündə nəfəsini dərən fotorepartyor,
Dodağında qorxulu gülüş…
Yox…sadəjə gedişin deyil yoxluğun…
Bir azdan
Ölüm dəyişəjək yerini,
Keçəjək divarın o biri üzünə-
Fotorepartyorun gülüşü donajaq dodağında,
Çəkdiyi şəkillər kimi…
Ata qızını penjəyinə büküb aparajaq,
Sonra yaralıları güllələyəjəklər…
Dağılmış şəhərə qaranlıq çökəjək.
Sabaha qədər bir sükut yaranajaq
Və şəhər nəfəsini dərəjək ki,
Sabah hər şey yenidən başlasın
Elə yoxluğunda…

İstədiyin kimi – Fərhad Mete
İstədiyin kimi oldum –
Belə güjlü, belə sərt və heç vaxt ağlamayan,
Gülümsəyən gözlərində böyütdün məni,
Sonra hazır sabahları yaratdım sənin üçün,
Sən yatmışkən
Qaranlıqlardan keçən hazır sabahları,
Küçələrdə ölmüş quşlara jan verdim,
Ayaqlarıma yıxılan köpəklərin başını tumarladım –
Hürməsinlər deyə,
Ağajların qəddini düzəltdim, çiçəkləri rənglədim,
Divara yazılmış ” sevirəm ” sözünün üstünü qaraladım,
Yenidən sabah oxuyasan deyə.
Bütün səsləri içimə çəkdim oyanmayasan deyə.
Sənə yuxuları verdim qarmaqarışıq,
İçində ölmüş quşlar, qəddi əyilmiş ağajlar,
Rəngsiz çiçəklər, üstünə qaçıb ayaqlarına yıxılan küçə köpəkləri,
Bir da bəyaz divarlarda “üstəgəl” və “bərabərlik” işarəsi…
Sirrini tək mən bildiyim qarmaqarışıq yuxuları verdim sənə,
Hər sabah onları nəyəsə oxşadasan deyə…
Sonra qayıdıb yatağına gəldim, uzun-uzadı üzünə baxdım,
Və dedim astadan, pıçıltı ilə:
İstədiyin kimi oldum,
Səni sevdiyim üçün.
Mən – atasız, utanjaq və qorxaq yeniyetmə…

“Nakam şairləri unutmayaq” layihəsi çərçivəsində

TƏRCÜMEYİ-HAL

Zərdüşt Şəfi 1986-cı ilin 19 noyabr tarixində Qəbələ rayonunun Bum qəsəbəsində ziyalı ailəsində dünyaya gəlmişdir. 2006-cı ildə Xəzər Universitetinin jurnalistika fakültəsinə daxil olmuş və 2010-cu ildə həmin fakültənin məzunu olmuşdur. 2005-ci ildən etibarən hekayə və esseləri dövrü mətbuatda dərc olunmağa başlamışdır. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin və Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin 2008-2010-cu illərdə məsul katibi və fəal üzvlərindən biri olub.
2009-cu ildə Bizim Yol qəzetinin keçirdiyi sorğuya əsasən, “İlin gənc yazıçısı” mükafatı ilə təltif olunmuş, gənclərə dəstək məqsədi ilə verilən birillik prezident təqaüdünə layiq görülmüşdür. 2012-ci ildə Azərbaycan Gənclər və İdman Nazirliyinin ilin gənci fəxri adına layiq görülmüş, 2012-ci ilin 3 avqust tarixində Bakı şəhərində qan xərçəngi xəstəliyindən vəfat etmişdir. 2011-ci ildə nəşr olunan “Başqa adamlar” kitabında müəllifin son beş ildə yazdığı hekayələr toplanıb. Zərdüşt Şəfizadə hekayə və essələrindən əlavə həm də bir çox şeirlərin, bir tamamlanmamış və iki yarım qalmış romanın müəllifidir.
Zərdüşt Şəfinin özü barədə olan fikirləri:1986-cı ildə (özümdən aslı olmayan səbəblərlə) doğulmuşam. Nə vaxt öləcəyim hələ dəqiq məlum deyil. Bir dəqiq bildiyim var: yolum uzundu, yüküm ağırdı! Dünyaya gələrkən heç kimlə heç bir şərtlə müqavilə bağlamamışam. Yeganə bağlılığım YARADANladı – bir tək onu tanıyıram bu dünyada qalan hər kəs və nəsnə şərtidi. Hər yaşdan dostlarım çoxdu. Hər birinin özünə görə hörməti var. Onlar varlığımın bənzərsiz şahidləridi. Mən də onların şahidlərindən biriyəm. Ən pis xüsusiyyətim ən yaxşı xüsusiyyətimlə bağlıdı: pisliyi də yaxşılıq kimi qətiyyən unutmuram!

ŞAİRİN ÖLÜMÜ

Eynən qatarların vəziyyətindəyəm.
Onlarçın qandal relslərdən çölə,
azadlığa çıxmağın bircə yolu var – QƏZA!

SALAM SARVAN

Kim unudub məni yol ayrıcında-
gəlsin qucaqlasın,
gəlsin aparsın…
Bu ömrü yolundan çıxarar qəza-
gəlsin qabaqlasın,
gəlsin saxlasın…
Mən ölümə gedən adamam, adam-
yadlara doğmayam,
doğmaya yadam…
Bir göyərçin gəlib, əlimə qonub
Əlimdə bir yuva salıb göyərçin,
Uçub getməyəcək, mənim olacaq,
Sevinib, əlimdə qalıb göyərçin,
yellədə bilmərəm əlimi daha-
əllərim göyərçin yuvalarıdı-
qatarlar aparsa əzizlərimi…
Üzündə əl izim qalıbsa, gülnar,
məndə əl qalmayıb,
sil izlərimi…
Bağışla ömrümü,
uzun gecədi-
Bir say ulduzları, bax gör neçədi?
Bildir Günəşimə, səs sal Ayıma,
Bir gecə qısqanıb məni dənizə
ölüm at ömrümə-
zəhər çayıma…
Mən o gün biləcəm-
O gəlib bizə…
Mən o gün dönəcəm düz kəndimizə…

TƏLƏSGƏN!

Özümdən çıxmışam,
mən yoxam daha,
ruhumun həmdəmi,
üfüq xəttimsən-
mən sənə gəlirəm, özümdən keçib!

Sənə çatmaq çətin
ələ keçməzsən,
neyləsəm-
əlimdə bir boşluq qalar!

Uzanar, qıvrılar, yollar dolanar,
zaman susar qumda ayaq səsindən,
ancaq bu bədəni tanıyan bilər-
neyləsəm, qan iyi gələr nəfsimdən,
ağlayar içimdə əlacsız ruhum-
neyləsə, üzümdə bir şeytan gülər…

Yalnzliq olarsa əzab çəkdiyim
oxuyar dodaqlar səssiz duasın-
la ilahə illəllah- deyə bitər təkliyim…

* * * * *

Əlini uzat,
bu ağ kağıza
barmaqlarından axacaq sətir-sətir sözlər…
Sən heç şeir yazdınmı?

Gözlərin susur,
kipriklərinə tökülmüş
alın yazının qalıqları
danışacaq indi-
Sən heç qar olu byağdınmı?

Uzaqda üfüq xəttində
qıp qırmızı bir od parçası var,
neçə min ildi yanır-
kimisevir
heç kim bilmir,
bilməyəcək…
Sən heç şair sevdinmi?

* * * * *

Susub,
içimdəki Günəş də susub,
susur gözümdəki ümidin səsi..

Bir günəş axşamı,
günəş sabahı
tutub silkələsəm bu məmləkəti-
qar yağar səmadan,
qar çıxar yerdən,
hər tərəf qar kimi ağın yurdudu…

Mənə qar nə lazım,
Ağı sevmirəm.
Mənə qaranlıq bir guşə gərəkdi…

Mən qara torpaqlar,
qara mayelər,
qara sevdaların yurdundan gəldim,
Mən qara-adamam,
Mən qara adam.

Bir uzaq meşədə unudun məni,
şaxtadan ağarsın-əlim,
ayağım,
Bir az da qar sürtüm dodaqlarıma-
Olum qar-adam…

Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalına istinadən yaydığı məlumata görə, mart ayının 22-dən-26-a qədər “Azərbaycanın istedadlı gənc yazarlarına dəstək” layihəsini həyata keçirir.Layihənin rəhbəri Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Direktoru Rafiq Odaydır.Layihə çərçivəsində Azərbaycan Respublikasında yaşayıb ədəbi-bədii yaradıcılıqla məşğul olan gənc yazarların ədəbi-bədii nümunələri, poeziya örnəkləri, məqalələri, publisistik qeydləri, poemaları Gündəlik Informasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının səhifələrində ictimaiyyətin nəzərinə çatdırılacaq.

İnformasiya dəstəyi : “Carci.az” və “Atev.az”
Təşkilati dəstək : “Shahbulaq.az” Müstəqil Ədəbiyyat Portalı və Gündəlik İnformasiya Agentliyi
Maliyyə dəstəyi : “Konsaltinq-az.com”

Nofəl ÜMİD (Qədimov Nofəl Yurist oğlu) 1985-ci il yanvar ayının 26-da Ağdərə rayonunun Umudlu kəndində anadan olub.1991-2002-ci illərdə Tərtər rayon 6 saylı orta məktəbdə təhsil alıb.Baki Abadliq Xidməti MMC-də işləyir.
2013-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının İdarə Heyətinin üzvüdür.

YOLUNU GÖZLƏDİM

Sən getdin, qəm aldı qoynuna məni,
Çökdürdün ömrümə dumanı, çəni.
Fələk də gətirdi saçıma dəni,
Hər gecə əllərim uzandı göyə,
Yolunu gözlədim, dönərsən deyə.

Sən getdin, səninlə getdi bu ürək,
Həsrət acısında bitdi bu ürək,
Söndü, daşa döndü, itdi bu ürək,
Köksüm buz bağladı… Bilirsən niyə?
Yolunu gözlədim, dönərsən deyə.

Bir sevgi yaratdıq saysız, qədərsiz,
Birgə addımladıq dərdsiz, kədərsiz.
Niyə getdin axı,bu eşq bəhərsiz.
Qoymadım qəlbimə yad nəfəs deyə,
Yolunu gözlədim, dönərsən deyə.

“Ayrılaq” söylədin, qırıldı qolum,
Sanki son mənzilə açıldı yolum.
Nədir bu iztirab, qurbanın olum,
De, kimə dəyişdin məni, de, nəyə?!
Yolunu gözlədim, dönərsən deyə.

01.02.2010

MƏN SƏNİ SEVDİMKİ…

Mən səni sevdim ki, eşq dünyasının,
Qəlbə məlhəm olan şərbətin dadım.
Ürəkdə yurd salmış qəm dəryasının
İçində sönməyən sevinc oyadım.

Mən səni sevdim ki,könül bağçama
Sevginin nurundan ətir yayasan.
Səni sevmədim ki,məni tərk edib
Kövrək ürəyimi yetim qoyasan.

Mən səni sevdim ki, qalan ömrümü
Sənli duyğularla vuraram başa.
Bahar arzusuyla gəlmişdim sənə,
Bu cavan ömrümü döndərdin qışa.

Mən səni sevdim ki, kədərdən uzaq,
Xoşbəxt ömür sürüm bu qərib yerdə.
Mən səni sevdim ki, sevdim ki, səni
Həm yanımda görüm, həm saf qəlbimdə.

Mən səni sevdim ki, o gözəlliyi
Əbədi, xoşbəxt bir ömrə qərq edim.
Səni sevmədim ki, təklikdən bezib,
Zamanım gəlməmiş məzara gedim.

03.03.2011

ZƏFƏR BAYRAĞI

Şuşa haray salıb, qorxmaz igidlər,
Toplanıb vətənçün göstərək hünər!
Hücumda inamla qazanaq zəfər,
Dığaları boğaq qan dənizində,
Bayraq asmalıyıq Cıdır düzündə!

Çəkim ürəyimə yurdun nəfəsin,
Yığılsın yollardan gözü hər kəsin,
Anama gətirim zəfər müjdəsin.
Qürur cilvələnsin “Oğul!” sözündə,
Bayraq asmalıyıq Cıdır düzündə!

Elim, sənsiz qanad aça bilmirəm,
Nə haraya, haya qaça bilmirəm,
Şadlanıb göylərə uça bilmirəm,
Dözmürəm gördükcə kədər gözündə,
Bayraq asmalıyıq Cıdır düzündə.

29,04,2011

SÖNMƏSİN, ALLAH!

Qartal o dağların yaraşığıdır,
Büdrəyib düzlərə enməsin , Allah!
Sevən ürəklərdə bahar çağıdır,
Dərdi lala döndər, dinməsin,Allah!

Neçə ocaqlara kədər gətirdik,
Neçə könüllərdə həsrət bitirdik.
Mərdliyi, saflığı vaxtsız itirdik,
O günlər geriyə dönməsin, Allah!

Nofələm, Dərd adlı dərin ümmanam,
Düzü, həqiqəti çətin ki danam.
Saf sevgi, düz ilqar, bir də ki inam
Qəlblərdə yaşasın, sönməsin,Allah!

03.03.2011

TƏRCÜMEYİ-HAL

Sərvər KAMRANLI (Kamranlı Sərvər Rəhman oğlu) 1987-ci il mart ayının 12-də Yardımlı rayonunun Dağüzü kəndində ziyalı ailəsində anadan olub.
1993-2004-cü illərdə Aslan Eyvaz oğlu Kərimov adına Yardımlı rayon
Dağüzü kənd orta məktəbdə təhsil alıb.2005-2006-cı ildə ordu sıralarında hərbi xidmətdə olub.
Şeirləri və məqalələri müntəzəm olaraq “Oxu məni” qəzetində, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
2013-cü ildən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının İdarə Heyətinin üzvüdür.

BİLİRSƏN, AY GÖZƏL NƏ ISTƏYIRƏM…

Bilirsən, ay gözəl nə istəyirəm?
Tək məni sevməyin adətin olsun.
Adımı eşitcək sevinc göz yaşı
Qara gözlərinin qisməti olsun.

Qatma, gəl, sevgimə hicran qəmini,
Eşqimlə qoşa tut daim eşqini.
Yaşayıb mənimlə vüsal dəmini
Həsrətə ömürlük nifrətin olsun.

Saf, təmiz sevginlə bəsləyib məni,
Bütün gözəllərdən gizləyib məni,
Allahdan duanda istəyib məni
Bəxtinə yazmağı niyyətin olsun.

DODAQ SUSUR,GÖZ DANIŞIR

Baxdıqca sənin şəklinə,
Dodaq susur, göz danışır.
Əlim çatmayır əlinə,
Dodaq susur, göz danışır.

Həsrətindən gilə-gilə,
Göz yaşlarım dönür selə.
Dözmür artıq, gəlir dilə,
Dodaq susur, göz danışır.

Sənlə olan o günləri,
Ötüb keçən o illəri,
Ürəyimdən keçənləri
Dodaq susur,göz danışır.

Durmur, rahat qalmır yenə,
Sözlə dolu olan sinə.
Səni görəndə əksinə
Dodaq susur, göz danışır.

GÖZLƏRİNƏ QOŞULAN NƏĞMƏM

Sənin gözlərinə mahnı qoşmuşam…
Sözlərin mən yazdım, bəstəsin eşqim.
Səni – səndən gizli oğurlamışam,
Müqəssir mən oldum, təqsirkar sevgim.

Sən mənim ömrümə heç gəlməmişdən,
Tənhaydım,yalqızdım…Sonunda bezdim.
Əl açdım göylərə, sevgi istədim,
Rəsmini mən cızdım,boyadı RƏBBİM.

Sevgi dünyasında hakim bilmədim,
Yolumu tez azdım, gör, nələr etdim!
Qıymadım bu fani dünyaya səni,
Qəbrini mən qazdım, məzarın qəlbim…

ZAMAN HƏMİN ZAMANDIR!

Demə həyat dəyişib, demə dövran dəyişib,
Demə dünya namərdlə pis əməldə birləşib.
Haqq sözü gücdən düşüb, yalan deyən gücləşib.
Dünyanı gözdən salan şeytan ruhlu insandır,
Zaman həmin zamandır.

Aldanırıq zahirən gözəl olan kəslərə,
Dəyər də heç vermirik qəlbi gözəl şəxslərə.
Yad elli kömək etməz, arxa olmaz bizlərə,
Qaranquş gəldi –gedər, sərçə eldə qalandır,
Zaman həmin zamandır.

Nəfsimizə köləyik, bəşər yaranan gündən,
Şeytana aldanmışıq, qovulmuşuq cənnətdən.
Şöhrətpərəst insanlar əl çəkərmi şöhrətdən?!
Ta məzara getməsə, çətin, gözlər doyandır!
Zaman həmin zamandır.

Kamranlı çox görübdür, yaltaq olan üzləri,
Həqiqətə yumulan, kor olmayan gözləri.
Qəlbləri parçalayan, dildən çıxan sözləri.
Ox yayından çıxıbsa, günahkar ox atandır,
Zaman həmin zamandır.

TƏRCÜMYİ-HAL

Sadiq SALEH (Babazadə Sadiq Fəxrəddin oğlu) 1998-ci il mart ayının 23-də Bakının Binə qəsəbəsində anadan olub.2004-cü ildə Xəzər rayonu 121 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub.
Şeirləri “Zərif Beytlərimiz” adlı almanaxda, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında dərc olunub.
Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət-Turizm Nazirliyi və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi2″nin üzvüdür.
Gənc yazar Sadiq Saleh əruz vəznini daha mükəmməl bildiyi üçün ədəbi-bədii yaradıcılığında qəzəl janrına daha çox üstünlük verir.

* * *

Bəsdi duz tökdün , ey afət ürəyin yarəsinə,
Bəlkə sən ərz edəsən? yarəmin ol çarəsi nə?

Bəlkə səndən çox uzaqlarda qalan gözlərimin,
Yaşi sənsən ki, gəlirsən gözümün qarəsinə.

Ey təbib etmə dəva,dərdimə ,əl çək,çıx get,
Yar edə vəsl ilə illac bu biçarəsinə,

Qeysi məşhur eləyən aləmə sadiqliyidir,
Eşq ola daima eşq mülkünün avarəsinə.

Saleha,cəm ola aşiqlərin hər gün başıva,
Ağlasın hər birisi qəlbinin hər parəsinə.

* * *

O bəlalər ki, mənim başima sevdadə gəlib,
Misli zənn eyləmə bir aşiqə dünyadə gəlib.

Kim eşitdikdə bu fəryadımı tə`n eylər idi,
Mən düşən dərdə düşəndən oda fəryadə gəlib.

Bu fəqir aşiqini qovma qapından şahım,
Bir sual et qapına bil nə təmənnadə gəlib.

Məqsədi canımı almaqdı cəfalərlə məgər,
Bu pəri qətlim üçün aləmə amadə gəlib?.

Dərdinə gözləmə dünyadə dəva bir kəsdən,
Saleha aşiq üçün tək əcəl imdadə gəlib

* * *

Səndən,gözəlim,özgəyə biganəliyim var.
Çün sadiqəm ilqarıma,mərdanəliyim var,

Məcnunluğu ilə dəxi fəxr eyləməsin Qeys,
Ondan da füzun eşqdə divanəliyim var.

Mey içməyə yox hacətim,ey saqi,dəmadəm,
Şövqi-ləbi-canan ilə məstanəliyim var.

Eşq atəşinə yax məni,ey şəm`üzarım,
Qorxan deyiləm zərrəcə,pərvanəliyim var.

Saleh,nə olar yoxdu nəsibim bu cahandan,
Sinəm kimi zinət dolu viranələliyim var.

* * *

Edib,ey badi-səba,rövzeyi-dildarə güzər,
Aşiqin hali-dili-zarini ver yarə xəbər

Söylə:hicrinlə günü qarədi,ey zülfü siyah,
Vəslini aşiqə lütf eylə ola şami səhər

Məni ol hurivəşin hicr odu agah etdi,
Qafil idimsə bu aləmdə cəhənnəmdən əgər.

Sən gedəndən çəkilibdir,mələyim,ərşə yuxum,
Gəlir əfğanə fərağınla könül,sübhə qədər.

Öylə viranədi könlüm, çətin abad olsun,
Salmasan,rəhmə gəlib,ta ona lütf ilə nəzər.

Dəhridə eşqidi mənası həyatın Saleh,
Ömr ki, sərf ola aşiqlik ilə,getməz hədər

Səfiyev Natiq Yusif oğlu 1939-cu il mart ayının 21-də Bakı şəhərində həkim ailəsində anadan olub.1957-ci ildə Quba rayon Alpan kənd orta məktəbini bitirmişdir.1958-1962-ci illərdə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin İbtidai təhsilin pedaqogikası və metodikası, 1970-1974-cü illərdə Mirzə Fətəli Axundov adına Dövlət Pedaqoji Universitetinin (indiki Bakı Slavyan Universitetinin) Rus dili və ədəbiyyatı fakültələrində ali təhsil alıb.1962-1964-cü illərdə ordu sıralarında hərbi xidmətdə olub.
1965-ci ildən 2008-ci ilin sonlarına kimi Abşeron rayonu Xırdalan qəsəbə (indiki şəhər) orta məktəbində müəllim işləmişdir.
1963-cü ildən respublika mətbuatında jurnalist kimi fəaliyyətə başlamışdır.Dövri mətbuat səhifələrində məqalələri, oçerkləri, müsahibələri, reportyor yazıları, kitablara yazdığı ön sözləri, zarisovkaları, dünya xalqlarının ədəbiyyatından etdiyi tərcümələr dərc olunmuşdur.
Jurnalistik fəaliyyəti ilə məşğul olan Natiq Səfiyevin yazıları “Azərbaycan müəllimi”, “Azərbaycan pioneri”, “Azərbaycan”, “Abşeron”, “Naxçıvan”,”Yeni həyat”, “Azad hüquqşünas”, “Yeni təfəkkür”, “Kredo”, “Meridian”, “Vətən övladı”, “Şəkərvillası”,”Bahar”, “Təşviqatçı”, “Qobu”, “Savalan”, “Zaman”, “Panorama”, “Ədalət və Həqiqət”, “Say”, “Mədəni-Maarif”, “Qala”, “Qanun naminə”, “Bütöv Azərbaycan”, “Carçı”, “Ömür yolu”, “Pressfakt”, “Açıq Səma”, “Pioner”, “Azərbaycan məktəbi”, “Azərbaycan təbiəti” və s. qəzet və jurnallarında,o cümlədən xarici mətbuat səhifələrində dərc olunaraq yayımlanmışdır.
Natiq  Səfiyevin indiyədək iki metodiki, iki tərcümə ( “Qəribə tütək”, “Köhnə dəyirman”), üç memaur (“Məni yaşadan xatirələr”, “Yadda qalan günlərim”, “Ömür salnaməsi”), didaktik hekayələr toplusu (“Babam mənim”), fotoalbom (“İşıqlı dünyam”) kitabları çapdan çıxmışdır.
Onun haqqında yüzdən çox məqalə, oçerk, üç kitab yazılmışdır (Akif Şahverdiyev “Ömrə sığmayan həyat”, Güntəkin İlyasovanın tərtibində “Natiq Səfiyev: -“Biblioqrafik göstərici”, Hikmət Məlikzadənin tərtibində “40 il mətbuatda”).
O, məktəbdə çalışdığı müddət ərzində 14 yaradıcı diplom, 46 fəxri fərman,5 təşəkkür məktubu və 5 nişan almışdır.1989-cu ildə ona “Əmək veteranı” medalı verilmişdir.
“Qobu” qəzetinin ilk xüsusi buraxılışında Natiq Səfiyevin Azərbaycan mətbuatında 50 illik fəaliyyətinə həsr olunmuş materiallar verilmişdir.
2010-2013-cü illər ərzində Natiq Səfiyevin dünya yazıçılarının əsərləri və dünya xalqlarının nağıllarından etdiyi 600-dən çox yazılar 20-dən artıq mətbu orqanların səhifələrində işıq üzü görmüşdür.Materialların çoxu “Bahar çiçəyi” və “Açıq Səma” qəzetlərinin xüsusi buraxılışlarında dərc olunmuşdur.
Natiq Səfiyev 1996-cı ildən Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin, 2006-cı ildən isə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.”Qızıl qələm” media mükafatı laureatıdır.”O nekotorıx storonax nravstvennoqo vospitaniya uçaşixsya na urokax ruskoqo yazıka”, “Orqanizaçiya vneklassnoy rabotı po ruskomu yazıku i literature v Azerbaydjanskoy şkole”, “Qəribə tütək”, “Məni yaşadan xatirələr”, “Köhnə dəyirman”, “Yadda qalan günlərim”, “Ömür salnaməsi”, “Mənim babam”, “İşıqlı dünyam”, “Nicat” kitablarının müəllifidir.
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü Natiq Səfiyevin üç qızı və altı nəvəsi var.Hal-hazırda o, təqaüddədir.

***

Könül vəsf eləmir ölümü çox vaxt.
Azalt əzrayıla duanı, gözəl.
Şəklimi vururblar dar ağacına,
Mən çox gözləmişəm bu anı, gözəl.

Vida yaylığımı yellədiyin, qız?
Yaxası qızarır danımın, tez gəl.
Kölgəm biçarənin tapdığı kətil,
Edam kötüyüdür canımın, tez gəl.

Bu qədər ağlama, gözlərim bezir,
Bir ovuc havadı xoş xəyallar da…
Nə məğzi bilinir, nə vergülü yox,
Ta künc yazısıdı xoş xəyallar da.

Harama öyrətmə əlini, nolar…
Mizrab toxunmamış simsən, divanə.
Di gəl, halallaşaq, kəndir nəmlənib,
Bir Tanrı biləcək kimsən, divanə.

***

Sev məni, demirəm bir ovuc eşq ver,
Sev ki, hisslərimə rəng vura bilim.
Nə çox söndürürsən telefonu, qız,
Xətti açıq qoy ki, zəng vura bilim.

İblis də yan ötür, mələk də, neynim?
Kim töksün aşımın duzunu axı?!
Sən mənə demişdin muğayat olum,
Qurban kəsəcəklər quzunu axı…

Nar kimi çatlayır baxışım hərdən,
Sən də, elə bil ki, şüşəsən, canım.
Yaman tərs baxırsan uzaq səmtlərə,
Bəlkə yad gözlərdən düşəsən, canım?

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Tokat şəhərində fəaliyyət göstərən Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinə istinadən yaydığı məlumata görə, “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyyat dergisinin növbəti buraxılışında Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri, “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü, gənc yazar Kənan Aydınoğlunun Türk-İslam dünyasının qurulmasında, Osmanlı İmperiyasının ərazi bütövlüyünün qorunub saxlanmasında öz İGİDlik borclarını layiqincə yerinə yetirən Nuru Paşa, Osman Qazi, Ərtoğrul bəyin cəsarətinə, şanlı-şərəfli Türk bayrağına, Türk dilinə, İslam dininə, “Qurani-Kərim”ə olan sonsuz məhəbbtindən yoğrularaq ərsəyə gəlməsindən bəhs edən “Türkün Türkçülük dastanı” poeması Azərbaycan türkcəsində yayınlanacaq.Poemanın redaktoru Azərbaycan Respublikasının Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi Nəriman Həsənzadə, ön sözün müəllifi filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru, dosent, “Vektor” Beynəlxalq Mükafatı laureatı Eyvaz Eminalıyev, məsləhətçisi filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru Törə Məmmədovadır.Poemanı Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə edən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbəri, “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü Kamran Murquzovdur.
Qeyd edək ki, “Türkün Türkçülük Dastanı” poeması 2011-ci ilin sonu-2012-ci ilin əvvəlidə Bakı şəhərində qələmə alınıb.Bu günə qədər heç bir mətbu orqanda dərc olunmayıb.

Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü

*****

Dünyanın yeriyən ağaclarıyıq
Bahara həmişə çatar əlimiz
Dünyanın yeriyən ağaclarıyıq
Bir yaşıl yarpaqdır hər əməlimiz

Palıdlar da bir az əfəldir hələ
Onların yanında çox zirəyik biz
Dumanlı, buludlu gündə də belə
Düşər yer üzünə düşər kölgəmiz

Bizim başımıza çıxmaq çətindir
Sallaşan tapılar ətəyimizdən
Bizi gövdəmizdən yıxmaq çətindir
Ancaq yıxılarıq ürəyimizdən

Torpaqda da olsa ayaqlarımız
Kök atıb qalxarıq əllərimizdən
Ağzı günə qalar budaqlarımız
Ağlımızda yuva qurular bəzən

Necə ki, necə ki dik dayanarıq
Yanarıq, olsa da dörd yanımız buz
Elə ağaclarıq höyüş yanarıq
Dünya yığışsa da yanmaz qurumuz

*****

Qaragözlüm,sığal çəkmə bu qədər
Yaman gözün,yaman olar qorxusu
Sevdiyinə ürəyini aç barı
Sevən qəlbin güman olar qorxusu

Söylə sənsiz bu dünyaya nə baxım
Qara olub hər açılan sabahım
Ürəyimdə ümid adlı pənahım
Qoruyuram,aman olar qorxusu

Məhəbbət də qəlbdə ikibaşlıdı
Sevənlərin hələ gözü yaşlıdı
Sevgi yolu kəsəklidi,daşlıdı
Olsa-olsa duman olar qorxusu

Biləydim nədəndi

Elə hey gələndi,gedəndi yollar
İnsanlar elə hey tələsir,qaçır
Ancaq sonralardan xəbərin ola
Deməyin şairlər durub fal açır

Biləsən ha yanda yolların uçrum
Biləsən on addım,yüz addım qabaq
Kimin bərəsinə düşəcək ovun
Kimlər qismətindən qala yapacaq

Biləsən tülkünün bəyliyi haçan
Biləsən nədəndi bu olacaqlar
İnana biləsən ömründən uçan
Günlərin geriyə qayıdacaqlar

Bəxtinə yazılan o hansı qızdı
Biləsən lap elə doğulan günü
Gözlərim neçə yol yolunu azdı
Yalqız gecələrə çəkdi ömrümü

Qardaş irəlidi axı qarından
Axı bu dünyada ağ elə ağdı
Adam var doymadı yerin varından
Uçalıb göyün də südünü sağdı

Hardasa sevgilər ağ günə çıxdı
Hardasa sevinc var-ağlağan uşaq
Mən bir vaxt gözümü torpağa sıxdım
Yerində bənövşə bitmədi ancaq

Dedim dağlar mənə qar payı saxlar
Bulaqlar səsimə səs verər mənim
Biləydim nədəndi bu olacaqlar
Biləydim hayana yan alır gəmim.

Bir də gördük

Başı qatıb “baş üstəmiz”,”bəlimiz”
Bir də gördük ocaq üstə süd daşıb
Bir də gördük cib kəsəndi əlimiz
Bir də gördük ürəyimiz daşlaşıb

Bir də gördük bir əkən var,min yeyən
Bir də gördük çib cuvaldı,cuval-çib
Cayır kimi çoxalıb baş girləyən
Bir də gördük şum yerində söz bitib

Bir də gördük əyri çəkir tərəzi
Adam baxır,kirpiyində yaş yanır
Haqqdan gəlir yox sözünün qərəzi-
Bir də gördük quru qalıb yaş yanır

Bir də gördük çüçə çıxdı faladan
Bir də gördük papağımız tərsinə
Gözümüzün qabağında kal adam
Gecə-gündüz aş bişirir nəfsinə

Elə bildik əl-iş tutan iş görür
Nə biləydik min döngə var, min dalan
Adam var ki, yuxusunda daş görür
Adam var ki, damağında dəyirman

Bəsdi daha qurda verdik quzunu
Toz elədik, bu bulağın gözünə
Tez ol, silək bu güzgünün tozunu
Tez ol, tez ol bir əl gəzdir özünə…

İmtahan verirəm

Mən ki möcüzəyəm başdan binadan,
Həyatın min cürə sirri var məndə.
Belə doğulmuşam,belə anadan,
Belə qalacağam böyüyəndə də.

Mənə gizli qaldı çox şey demədim,
Bir ömür yaşatdım sevgi adında.
Nə yaxşı uşaqkən “malış” yemədim,
Yoxsa boğulardı istedadım da.

Həsrətli yolları yoranlar oldu,
Gözlədim.”Bənövşə bəndə düşmədi”
Nahaqdan üzümə duranlar oldu,
And içən adamlar anda düşmədi.

Fikir də dustaqdır,sən işə bir bax,
Hər kəlməm üzümdə yanan şillədi.
Mənim şeirlərim özümdən qabaq,
Hardasa hədəfə dəyən güllədi.

Yüz ildir içimdə daşlaşır kinim,
Qardaşım üzümə ağ olur demə.
Hələ bilməyirdim,əsil düşmənim,
Mənim öz içimdə doğulur demə.

Özüm kəsilmişəm,özümə qənim,
Hər gün kədər yeyir,qəm udur məni.
Ən böyük düşmənim dilimdir mənim,
Tək onun xətası qorxudur məni.

Az-azdır insaflı,ürəyiyuxa,
Ana da üz tutmur balaya ,vallah
Haqqa yalvarmağın xeyri yox daha,
İş keçib “dayı”ya,”xala”ya vallah.

Torpağın altında qalan köz kimi,
Qeyrətim içimdə boğulur indi.
Sevgi də zor ilə gələn söz kimi,
Tanışlıq gücünə doğulur indi.

Kal söz şillə kimi dəyir üzümə,
Ürəyimdə qorxu,gözlərimdə nəm.
İmtahan verirəm özüm-özümə,
Gah qiymət alıram,gah kəsilirəm.

Tufan yoxluğun

Bilmirəm nə olar, nə ola bilər?
Qorxuram bir daha açılmaz səhər.
bəlkə də al günəş qara boyanar,
mən səndən əlimi üzmək istəsəm.

Əlini əlimdən qopara bilər,
sənin yoxluğun var, tufandan yaman
Hicranın ruhumu göyə sovurar,
Səni bu dünyada gəzmək istəsəm.

Acı da söyləsən bal dada bilər,
Sənin həsrətinin dadı başqadı.
Hər hissəm bir yola bələdçi olar,
Qəlbimi yoluna düzmək istəsəm.

Dünya məhvərindən oynaya bilər,
Azalar yaxşının biri dünyada.
Kim bilir bəlkə də qiyamət qopar…
Mən sənin dərdinə dözmək istəsəm.

Çıx get ürəyimdən

Gəl çək öz köçünü duyğularımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.
Yuxuydun yox oldun sən həyatımdan,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

Döndün ümidimin göz yaşına sən
Aldandın kiminsə göz-qaşına sən.
Köçdün taleyimin yaddaşına sən,
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

Sevmək,sevilmək də yalanmış demə
Sevgin özü boyda yükdü qəlbimə,
Sən layiq deyilsən mənim sevgimə
Çıx get ürəyimdən,daha sevmirəm.

BU GÖZƏL NOVRUZUM, BAHARIM VAR!

Bu gözəl Novruzum, baharım gəldi,
əlində telli saz, belində kəmər.
Ürəkdən sevinib qəlbim dilləndi,
həmişə bərəkət ruzi gətirər.

Boyalı yumurtam, sədəfli sazım,
ətirli bənövşəm baharım, yazım.
Süfrəmdə ən ləziz çörəyim, duzum,
torpaqda bir sünbül çiçək bitirər.

Qoy neçə qəlblərin buzu ərisin,
sevənlər murada, arzuya minsin.
Həmişə bax belə günlərim gəlsin,
bayramlar içində sevinc gətirər.

Ay dostlar sizi də təbrik edirəm,
Fidanam, istərəm bir gül bitirəm.
Bütün doslarıma sevgi gətirəm,
onu da bu bahar novruz gətirər…

NEÇƏ İLDİR HƏSRƏTİN YANDIRIR MƏNİ, ANA!

Qubadlının erməni silahlı qüvvələri tərəfindən işğalının 20-ci il dönümünə.

Neçə ildir həsrətin yandırır məni, Ana!
Görə bölə bilmirəm, düzü, illərdi səni, Ana!
Görəsən bu ayrılıq sona çatacaqmı bəs,
Qürubda doğan günəş denən batacaqmı bəs?!
Yenə ömür uzunu səni gözləyəcəyəm,
Vaxtımı saya-saya həsrətə dözəcəyəm.
Qanlı-qadalı günlər ömrümə dağ çəkibdi,
Övladın AYDINOĞLU həsrətini çəkibdi.
Yollarına boylanıb arayacam səni mən,
Qubalı-Anam mənim, yoruldum gözləməkdən.
Nə vaxt qayıdacaqsan Anam Azərbaycana,
Nə vaxt boylanacaqsan Anam Azərbaycana?!
Nə vaxt büsbütün səni görə biləcəyəm mən,
Nə vaxt şəninə çələng hörə biləcəyəm mən?!
Sanma sənsiz ayrılıq mənə asandı, Ana!
Sanma sənsiz ayrılıq mənə asandı, Ana!

31 avqust, 2013.Bakı şəhəri.

İnşallah
gələn çərşənbəni
Şuşada
Topxana meşəsindən
yığılmış
odunlarla yandıraq.

Laçın buğdasıyla
səmənilər cücərdib
Zəngilanda yumurtaları
al-əlvan boyayaq
Qubadlıda qılınc oynadıb,
Cıdır düzündə
Qarabağ atlarını yarışdıraq.

Ağdərədən Cəbrayıla
qulaq falına çıxaq,
Kəlbəcərdə xonçalar bəzəyib,
Füzuliyə papaq ataq,
qızlı oğlanlı
yığılıb sübhədək
Xocalıda çilə çıxaraq.

Əcdadlarımızın ruhuna
dualar oxuyaq,
Xankəndində mağar
qurub bayramlaşaq.

“Səhər çağı sübh tezdən
Ağdamdan qalxaq dağlara
enək İsa bulağına
qoyub torpağa dizimizi
yuyub əl-üzümüzü
aydınlığa çıxmaq üçün
niyyət tutaq,
dua edək Allaha!
Əl-ələ verib
beləcə addımlayaq
işıqlı sabaha!

YAZIĞIM GƏLİR

Acı həyatımı qoyub sapanda,
Səni görən günü uzağa atdım,
Elə sevinmişdim səni tapanda,
Sanki itirdiyim kimsəmi tapdım.

Ömrüm keçibsə də, qəmlə, əzabla,
Səni gördüm atdım dərdi, nifrəti,
İndiyədək qəlbim dolub sazaqla,
Dedim ki, bağlaram sənlə ülfəti.

Həyat qatarına atıb könlünü,
Özün də bilmirsən hara gedirsən,
Bataraq üzürsən sevgi gölünü,
Sazağa gedirsən,qara gedirsən.

“Şehli səhərimsən”, demişdim sənə,
Dediyim sözümə yazığım gəlir,
Sənin yollarına baxdığım üçün,
Mənalı gözümə yazığım gəlir.

SƏNİ SEVMƏMİŞDİM İTİRMƏK ÜÇÜN

Nələr gəldi sevgimizin başına,
Leysan yağdı, kipriyinə, qaşına,
Yol gedirəm, bir işığın tuşuna,
Harayımı sənə yetirmək üçün,
Səni sevməmişdim, itirmək üçün!

Sənsən sevgi dünyam, belə deyirdin,
Gümanıma, bir aydınlıq gətirdin,
Hardan sən özünü mənə yetirdin?!
Qızılgül bəslərəm, bitirmək üçün,
Səni sevməmişdim itirmək üçün!

İndi ki, belədir, unut beləcə,
Gözləyəcəm sınıq bəxtim gülüncə,
Bir sevgi istərəm, gəlsin gizlicə,
Nisgili aradan götürmək üçün,
Səni sevməmişdim itirmək üçün!

Martın 16-da paytaxtın metronun «28 May» stansiyasına yaxında, kitabtopdansatıcıları yerləşən ərazidə sahəsi 380 kv metrlik kitab marketi açılıb. «Azərbaycanın ən böyük kitab marketi» adına iddialı mağaza Kitabevim.az adlanır.
Müştərilərə ən maraqlı gələn mağazadakı «Qoy-götür» guşəsidir. Bu guşəyə üzv olan oxucular burada olan istənilən kitabı 10 gün müddətinə oxumağa götürə bilərlər.
Marketin bir özəlliyi də ondan ibarətdir ki, burada kitab satışı ilə məşğul olan Azərbaycanın bir çox nəşriyyatlarının özlərinin ayrıca satış güşələri vardır.
Mağazada kitab satışı ilə yanaşı kitab təqdimatları, müzakirələr keçiriləcək, çay, qəhvə veriləcək.
Mağazada oturub kitab oxumaq olar. Bundan başqa masaların üzərində elektron kitab axtarışı və oxunması üçün i-Pad-lər də vardır.

Beynəlxalq Muğam Mərkəzində «Böyük İpək Yolu” Beynəlxlaq Gənclər İttifaqının təşkilatçılığı və Gənclər və İdman Nzirliyinin dəstəyi ilə “Şairələrin 2-ci Beynəlxalq Forumu öz işinə başlayıb.
Bu barədə təşkilatın mətbuat xidmətindən məlumat verilib. Tədbirdə Gənclər və İdman nazirinin müavini İntiqam Babayev, “Böyük İpək Yolu” BGT-nin sədri, Milli Məclisin deputatı Fuad Muradov, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin gənclər katibi Rəşad Məcid, Yunanıstanın, Hindistanın, Mərakeşin və İraqın Azərbaycandakı səfirləri iştirak edib.
Forumu giriş sözü ilə açan “Böyük İpək Yolu” BGT-nin baş katibi Aydan Kərimli Forumun məqsədləri haqqında məlumat verdi. Onun sözlərinə görə, 24 ölkədən Bakıya gəlmiş gənc şairələr üçün bu tədbir əməkdaşlıq və dostluq bayramı olacaq.
Gənclər və İdman nazirinin müavini İntiqam Babayev Forumu dəstəklədiklərini deyərək qeyd edib ki, “Böyük İpək Yolu” BGT-nin bu Forumu artıq ənənəvi hal almaqdadır. “İpək Yolu”nun qısa bir vaxt ərzində yaranmasına baxmayaraq təşkilat artıq bir çox maraqlı layihələrə imza atıb. Şairələrin Beynəlxalq Forumu da bu maraqlı və yaddaqalan layihələrdəndir. Forum həmçinin müxtəlif ölkələrdən gəlmiş yaradıcı gənclərə Azərbaycanı yaxından tanımaq imkanı verir”-deyə nazir müavini bildirib.
“Böyük İpək Yolu” BGT-nin sədri, Milli Məclisin deputatı Fuad Muradov qeyd edib ki, keçirilən bu Forum mədəniyyətlərarası dialoqa bir töhfədir. “Azərbaycan prezidenti İlham Əliyevin həyata keçirdiyi islahatlar mədəniyyət və ədəbiyyat sahələrində də öz təcəssümünü tapır. “Müxtəlif ölkələrdən gəlmiş bu gənclərin Bakıda toplaşması həm ölkənin ədəbi mühitində, həm də iştirakçıların yaradıcılığında öz izini qoyacağına əminəm”-deyə F.Muradov vurğulayıb.
AYB nümayəndəsi Rəşad Məcid hər il bahar vaxtı bu beynəlxalq forumun artıq ənənəvi hal almasının müsbət aura yaratdığını vurğulayaraq bu tədbirin dünyanın müxtəlif ölkələrindən gələn gənc şairələrin yaradıcılığında öz əksini tapacağına inandığını bildirib.
Azərbaycanın xalq artisti Fəxrəddin Manafov forumda iştirak edənlərə yaradıcılıq uğruları arzulayıb. Sözün insan həyatında böyük rol oynadığını deyən F.Manafov bu baxımdan yaradıcı adamların üzərinə məsuliyyət qoyduğunu qeyd edib.
Tədbir əməkdar artist Mehriban Zəkinin şer və musiqi kompozisiyasının təqdimatı ilə başlanıb. Daha sonra Forum iştirakçısı olan ölkələrin gənc şairələri öz şerlərini oxuyublar. Günün ikinci yarısında isə xalq yazıçısı Çingiz Abdullayev, Günel Anarqızı və Slavyan Universitetinin müəllimi Rəhilə Qeybullayevanın iştirakı ilə müxtəlif mövzularda seminarlar təşkil olunub.

Mart ayının 13-də Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan klubunda Pen-Klub və AYB rəhbərliyi ilə xaricdən gələn yaradıcı xanımlarla görüş keçirildi. Tədbirdə AYB sədri, xalq yazıçısı Anar, katiblərdən Pen-klub Prezidenti, xalq yazıçısı Çingiz Abdullayev, Rəşad Məcid, eləcə də YYSQ sədri, yazıçı-kulturoloq Aydın Xan (Əbilov), mətbuat xidməti rəhbəri, şair-publisit Xəyal Rza, yazıçı Elçin Hüseynbəyli və qonaqlar ədəbiyyat, mədəniyyət, qloballaşma, sənət məsələləri ətrafında fikir mübadiləsi apardılar…
Forumda iştirak edəcək 24 ölkə üzrə gənc şairələrin seçimi yekunlaşıb. Bu il Almaniya, Böyük Britaniya, İtaliyanı təmsil edəcək gənc şairələr də Foruma qatılıb. Tədir iştirakçıları artıq Bakıdadırlar. Forum çərçivəsnidə gənc şairələr Azərbaycan Yazıçılar Birliyində, Gənclər Fondunda görüşlər keçirib.
Qeyd edək ki, “Böyük İpək Yolu” BGİ 2013-cü ildə Bakıda gənc şairələrin birinci Beynəlxalq Forumunu təşkil edib. Böyük maraq və rezonansa səbəb olmuş Forumda Avropa, Asiya, Afrikadan 20-dən çox gənc şairə iştirak edib. “Böyük İpək Yolu” Beynəlxalq Gənclər İttifaqı bu layihəyə görə Polşada keçirilən Şərqi Avropa Təşəbbüsü Konqresinin mədəniyyət üzrə “ən yaxşı layihə” mükafatını alıb.

Azərbaycan Yazıçılar Birliyində (AYB) «Bir bənd şeir» müsabiqəsinin qaliblərinin mükafatlandırılma mərasimi keçirilib. Tədbiri açan AYB-nin mətbuat xidmətinin rəhbəri Xəyal Rza müsabiqə haqqında ətraflı məlumat verib: «Ötən ilin dekabrında Ayb.az saytı fəaliyyətə başlayıb. Bundan təxminən bir həftə sonra yanvarın 2-də «Bir bənd şeir» müsabiqəsinə start verdik. 31 yanvaradək davam edən müsabiqəyə 148 şeir təqdim edilib. Seçimlərin ədalətl olması məqsədilə münsiflərin adı açıqlanmayıb. Müsabiqənin birinci mərhələsində münsiflər heyətində Elmin Nuri, Cavid Zeynallı və Fərid Hüseyn təmsil olunub. 148 şeirdən 30 şeir seçilərək Qulu Ağsəs, Rövşən Danyeri və Elşad Ərşadoğludan ibarət növbəti jüri heyətinə təqdim edilib. Həmin 30 şeirdən 7-si təkrar olduğu üçün qalan 23 şeirin içərisindən ilk onluğa düşən şeirlər müəyyənləşib». X.Rza bildirib ki, müsabiqənin qalibini Yazıçılar Birliyi, ikinci yerin sahibini «Kitabçı» jurnalı, yarışmanın üçüncüsünü Akademiya Kitab Mərkəzi mükafatlandırıb. Müsabiqənin birincisi Furqan Sadıq, ikincisi Mais Təmkin, üçüncüsü isə Firdovsi Rəsul olub. Onluqda növbəti yerləri müvafiq olaraq Anar Gülümsoy, Vasif Əlihüseyn, Elxan Yurdoğlu, Vasif Zöhraboğlu, Elçin Aslangil, Roma Xosrov və Hicran Hüseynova bölüşüb. Qaliblərə qiymətli hədiyyələr və sertifikatlar təqdim olunub. «Kitabçı» jurnalının baş redaktoru Səlim Babullaoğlu çıxışında Xəyal Rzanın AYB-nin mətbuat katibi seçildikdən sonra təşkilatın işində daha da isinmə müşahidə olunduğunu diqqətə çatdırıb: «Saytın yaradılması, ədəbi proyektlərin təşkilində qurumun mətbuat katibi Xəyal Rzanın böyük əməyi var. Məlum olduğu kimi bu yaxınlarda «Kitabçı» jurnalını təsis etdik və «Bir bənd şeir» müsabiqəsinin nəticələrini ekskluziv olaraq jurnalımızda vermək üçün Xəyal Rzaya müraciət etdik. Təşəkkür edirəm, xahişimizi yerinə yetirdi. Biz də bunun əvəzində ikinci yerin qalibini mükafatlandırmağı üzərimizə götürdük. Şairin, yazıçının mükafatlandırılması gələcək yaradıcılığı üçün stimul verir. Bu baxımdan belə müsabiqələrin təşklini mühüm hesab edirəm. Mən münsiflərin obyektivliyinə və qərəzsizliyinə şübhə etmirəm. Sadəcə, zövq məsələsi var. Zövqlər dartışılmaz».Səlim Babullaoğlu müsabiqənin mükafatlandırılması qisimində iştirakına görə Akademiya Kitab Mərkəzinə və Nizami Kino Mərkəzinə minnətdarlığını bildirib. Şair Qulu Ağsəs müsabiqəyə yaxşı şeirlərlə yanaşı zəif mətnlərin də təqdim olunduğunu deyərək münsif kimi obyektivliyin qorunub saxlanmasına çalışdıqlarını dilə gətirib. Q.Ağsəs bildirib ki, AYB-də nəsrlə bağlı layihələrin təşkli də arzuolunandır. Şairə Fərqanə Mehdiyeva, tanınmış jurnalist Nicat Dağlar, şair Fərid Hüseyn belə müsabiqələrin təşkilini gənc yaradıcı insanlara verilən yüksək qiymət kimi səciyyələndirib. Tədbirdə çıxış edən müsabiqənin ikincisi, Lerik rayon sakini Mais Təmkin qaliblər adından çıxış edərək müsabiqənin təşkilatçılarına təşəkkürünü çatdırıb.

OLMADI

Əridim mum kimi, amma,
Dildə nalə, ah olmadı.
Hamı yandı bu halıma,
Nə sirdir?-Agah olmadı.

Dedi kimsə məni görcək,
Nə xəyaldır, nə də gerçək.
Hər kəs oldu, ancaq bir tək,
Öz eşqinə şah olmadı.

Sözüm özümə tor qurdu,
Özüm sözümün gor yurdu.
Hər kəs ürəyimə vurdu,
Qəlbim nişangah olmadı.

Kim əl açdı gündə sənə,
Haram qatdı kündəsinə.
Allah, məndən bəndə sənə,
Olmadı, vallah, olmadı.

BAĞLA QAPINI

Ürək, bir vaxt bəzəmişdin,
Təmtəraqla qapını.
İndi yaman səs eyləyir,
Bir az yağla qapını.

Yolun yoxuş, yolun hamar,
Hərdən oyaq, hərdən xumar.
Birdən kimsə mədət umar,
Açıq saxla qapını.

Mənli həyat, mənsiz rahat,
Gedirəm mən, qal salamat.
Yola sal, arxamca su at,
Sonra bağla qapını!

“Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin üzvü.

Dünyadan böyükdür şairin dərdi

Məndən soruşsalar, şairlik asan,
Yoxsa ki, yığılan dərd qədərağır?!
Duyub-anlamazsan, inan, a quzum,
Şairin gözündən nə həsrət yağır.

Əsrlər boyunca, tarix boyunca,
Şairlər qələmin sınadı gəldi.
Gözünə qəm-kədər ələnən zaman,
Yenə cəmiyyəti qınadı gəldi.

Axı o neyləsin ömrün mayası,
Əzəldən xəbərsiz belə yoğrulmuş.
Gülsə də, hər üzə körpələr kimi,-
Qəlbində, könlündə kədər doğulmuş.

Bulaq tək gözündə coşub-çağlayan,
Nə Kürü, nə də ki Arazı qaldı.
Gülməsə, üzünə bu ömür onun,
Həyatın özündən narazı qalır.

Onun da dərdini başa düşməli,
Dünyada özünü özü axtarır.
Baxışla qəlbləri ovsunlamayan,
Qayğılı gözlərdə gözü axtarır.

Tarixdə sınanmış bir həqiqətdir ki,
Sevməsə, bir qıza salmaz meylini.
Gah düşüb səhraya Məcnunlar kimi,
Axtarır yenə də sadiq Leylini.

Yaxşı ki, əzəldən coşan qəlbində,
Nə dovşan, nə tülkü, nə də qurd qalmış.
Dünyanın özündən dörd dəfə böyük,
Bir şair dünyası bu gün yurd salmış.

Şair ilhamının coşub-daşması,
Şairin özünə yenə xoş xəbər.
Dünyası qayıdıb gəlsə yanına,
Dağılıb gedəcək gözündən kədər.

Yolunu gözləyir bu torpaq sənin

XX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi,
şimallı-cənublu şairimiz Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın ruhuna sevgi və sayqılarla!

Bağlanan sərhədə dirəklər çəkmək,
O tayın, bu tayın həsrəti oldu.
Ustad Nizaminin böyük heykəli,
Bir qəlbin bir qəlbə hörməti oldu.

Üstündən nə qədər ötüşdü illər,
Nə sözün kəsildi, nə də əsərin.
Tökdü göz yaşını əsrlər boyu,
Geniş xatirəli ayna Xəzərin.

Tehran da, Təbriz də yanaşı durub,
Yolunu gözləyir, yolunu, şair!
O tay da, bu tay da unudarmı heç,
Bir şair oğlunu, oğlunu, şair?!

İnan ki, torpağın ehtiyacı var,
Sənin tək alovlu yanar bir cana.
Bəs niyə qayıdıb gəlmirsən, denən,
“Şairlər torpağı Azərbaycana?!”.

Gərək ki, şerinin hər bir kəsəri,
Bir elin-obanın dağ-daşı olsun!
Haraylı şeirin Kövkəb ananın,
Yanaqdan süzülən göz yaşı olsun!

Bu gecə yuxumda sübh çağı idi. Azan oxundu .Sübh namazı başladı.Bütün ağaclar səcdə edirdilər.Qarşımda çinar ağacları üzü qibləyə əyilmişdilər.İki rukət namazdan sonra, əllərini açıb uca səslə dua edirdilər. ALLAHIM bizi bağışla deyə… Gözlərim yaşlı bir kənarda dayanmışdım. Uca çinarlara səsləndim. Nə olar xahiş edirəm mənim üçün də dua edin. sanki çox əlacsız idim. Allah sizi bağışladığı kimi məni də bağışlasın dedim; sonra yerlə göyün danışdığını, küləyin yarpaqları qarışdırdığını, baharın gəldiyini gördüm. Ətrafım güllər,çiçəklər, küləyin əsməsi ilə cənnət qoxusu dolurdu çiyərlərimə. Bu nə gözəlliklərdir deyə düşündüm. O gözəlliklərdən sonra telofon səsi məni yuxudan oyatdı. Və çox utandım sübh namazım qəzaya getmişdi.Yuxudakı çinar ağaclarından yerdən, göydən hər şeydən utandım… bu sabah Allaha salam verməmişdim.sübhün açıldığı üçün Ona təşəkkür etməmişdim… kaş ki, namazım qəzaya getməsəydi, çox kədərləndim. Zəng edən bacım idi.Orda bax o ömrü yaşamaq istədiyim üçün kədərləndim. Kaş ki, gözlərim heç açılmasaydı deyə düşündüm illərlə bütün ömrümü…Dualar, gözəlliklər və mən. Bəlkə də bunlar mənə bir işarə edirdilər. Sən belə yaşamalısan deyirdilər. Bəli bəlkələrsiz belə yaşamalısan deyirdilər. Sadəcə belə…

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya Klubuna istinadən yaydığı məlumata görə, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, “Hüseyn Arif” Ədəbi Birliyinin Başqanı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri sədri Saqif Qaratorpağın üçüncü şeirlər kitabı nəşrə hazırlanır.Kitabın redaktoru Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü İbrahim İlyaslı, rəssamı Nəvai Metin Dəmirçioğludur.Kitabın adı gizli saxlanılsa da, yaxın günlərdə oxucuların ixtiyarına veriləcəyi dəqiqdir.
Qeyd edək ki, Saqif Qaratorpağın bundan öncə “Şamın kölgəsi”, “Bir könül varağında” şeirlər kitabı işıq üzü görüb.

Azərbaycan aşıq şeirinin görkəmli nümayəndələri arasında Aşıq Abbas Tufarqanlı xüsusi yer tutur. Şeirlərində “Qul”, “Şikəstə”, “Bikəs” təxəllüslərini işlədən Abbas Tufarqanlı XVI əsrin sonları-XVII əsrin əvvəllərində Güney Azərbaycanda yaşayıb yaratmış görkəmli şair-aşıqlardandır.
Abbas Tufarqanlının adıyla bağlı olan “Abbas-Gülgəz” dastanı da Azərbaycan folklorunun qiymətli nümunələrindəndir.
Abbas Həsən oğlu XVII əsrin başlanğıcında (təxminən 1600-1605-ci illərdə) Təbriz yaxınlığında Tufarqan kəndində doğulmuşdur. Təbriz yaxınlığında yaşayan Abbas mükəmməl təhsil almışdır. Şeirlərindən də aydın görünür ki, Abbas ana dili ilə yanaşı, fars və ərəb dillərini də öyrənmiş, bu dillər vasitəsilə həm zəngin bilik əldə etmiş, həm də müxtəlif təriqətlərə bələd olmuşdur.
Həmin dövrdə Təbrizdə və onun ətrafındakı kəndlərdə aşıq sənəti geniş yayılmışdı və zəngin saz-söz məclislərində yetişən Abbas özü də aşıqlıq sənətinin sirlərini öyrənmişdir. Tufarqanlı Abbasın əsərləri və bioqrafiyası öz dövründə yazıya alınmasa da, bir sıra cünglərdə və əlyazmalarda mühafizə olunmuş lirik şeirlərindən, haqqında yazılmış çoxvariantlı dastanlardan onun həyatı barədə müəyyən məlumat almaq mümkündür.

OLMAZ

Bir gözəl oxladı məni,
Belə əbru-kaman olmaz.
Göydən huri-mələk ensə,
Onun kimi qılman olmaz.

Kabab yanar gözü ilə,
Danış yarın özü ilə,
Müxənnətlər sözü ilə,
Yar ha yardan yaman olmaz

Aşıq Abbas, yana-yana,
Yandı bağrın döndü qana,
Bir namə yaz Tufarqana,
Daha səndən aman olmaz.

GƏLMƏDİ

Oğrun yollara baxmaqdan,
Bağrım qan oldu, gəlmədi.
Ağlamaqdan eynim yaşı,
Bir ümman oldu, gəlmədi.

Mənim yarım boyu bəstə,
Dərdindən olmuşam xəstə,
Gözüm qalıbdı yol üstə,
Yenə dan oldu, gəlmədi.

Dağların qarı söküldü,
Axdı, çaylara töküldü,
Abbas deyər, bel büküldü,
Qədd kaman oldu, gəlmədi.

YANDIRAR

Bəd övladı əzəl başdan tanıram,
Çör-çöp yığar, yad ocağın yandırar.
Səhər durar ar-namusun gözləməz,
Suyu tökər, öz ocağın söndürər.

Ulğun cuşa gəlsə, köpük yağ olmaz
Söyüd bar gətirsə, bağça, bar olmaz
Zibil təpə olsa, güllük dar olmaz,
Yel əsəndə alçaqlara endirər.

Abbas bu sözləri deyər sərindən,
Arxı vurun, suyu gəlsin dərindən,
El bir olsa, dağ oynadar yerindən,
Söz bir olsa, zərbi kərən sındırar.

OLMAZ

Özündən kiçiyi işə buyurma,
Sözün yerə duşər, heç miqdar olmaz.
Hər nə ki, kar görsən öz əlinlə gör,
İnsan öz işində cəfakar olmaz.

Özündən böyüyün saxla yolunu,
Düşən yerdə soruş ərzi-halını,
Amanat, amanat qonşu malını,
Qonşu yox istəyən, özü var olmaz.

Soruşun, Qul Abbas, halın necədir?
Gündüzlərim ay qaranlıq gecədir.
Sərv ağacı hər ağacdan ucadır,
Əsli qıtdır, budağında bar olmaz.

BƏYƏNMƏZ

Ay həzərat, bir zamana gəlibdir,
Ala qarğa şux tərlanı bəyənməz.
Oğullar atanı, qızlar ananı,
Gəlinlər da qaynananı bəyənməz.

Adam var ki, getməyəsən işinə,
Adam var ki, dolanasan başına,
Adam var ki, ayran tapmır aşına,
Dindirərsən, yağlı nanı bəyənməz.

Adam var, dağları gəzər sərsəri,
Adam var, geyinər pustinən dəri,
Adam var, mərfətdən yoxdur xəbəri,
Adam var, sultanı, xanı bəyənməz.

Adam var, dolanar səhranı, düzü,
Adam var, döşürər gülü-nərgizi,
Adam var, geyməyə tapammaz bezi,
Adam var, al geyər, şalı bəyənməz.

Adam var, çox işlər eylər irada,
Adam var ki, yetə bilməz murada,
Adam var ki, çörək tapmaz dünyada,
Adam var, yağ yeyər, balı bəyənməz.

Adam var ki, adamların naxşıdı,
Adam var ki, anlamazdı, naşıdı,
Adam var ki, heyvan ondan yaxşıdı,
Dindirərsən, heç insanı bəyənməz.

Adam var dəstinə verərsən güllər,
Adam var, gözünə çəkəsən millər,
Tufarqanlı Abbas, başına küllər,
Nə günə qalmısan, qarı bəyənməz.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin yaydığı məlumata görə, martın 12-də Azərbaycan Dillər Universitetində (ADU) böyük şair və tanınmış maarifçi Mirzə Şəfi Vazehin yaradıcılığına həsr olunmuş tədbir keçirilib.
ADU-nun ictimaiyyətlə əlaqələr departamentindən bildirilib ki, tədbir Prezident İlham Əliyevin XIX əsr Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi Mirzə Şəfi Vazehin 220 illik yubileyinin keçirilməsi ilə əlaqədar 2014-cü il 3 fevral tarixli Sərəncamına əsasən təşkil olunub.
Tədbirdə universitetin tərbiyə işləri üzrə prorektoru, professor Ələddin Əliyev Azərbaycan ədəbiyyatının zənginliklərindən, bir sıra görkəmli nümayəndələr yetişdirməsindən danışmışdır. Belə görkəmli simalardan birinin Mirzə Şəfi Vazeh olduğunu diqqətə çatdıran Ə.Əliyev Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin bu böyük sənətkarın 220 illik yubileyinin keçirilməsi haqqında sərəncamının əhəmiyyətini qeyd edib.
Pedaqogika kafedrasının dosenti Vidadi Bəşirov tanınmış maarifçinin həyat və yaradıcılığı haqqında tələbələrə geniş məlumat verib. Bildirilib ki, görkəmli şair 1794-cü ildə Gəncədə anadan olmuş, 1852-ci ildə Tiflisdə dünyasını dəyişib.
M.Ş.Vazehin Şərq poeziyasının çoxəsrlik ənənələrini layiqincə yaşadan və yüksək insanpərvərliyi, mənəvi gözəlliyi tərənnüm edən diqqətəlayiq irs qoyub getdiyi diqqətə çatdırılıb. Onun yaradıcılığının Azərbaycanın Avropa ilə ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafında özünəməxsus yer tutduğu bildirilib.Sonda tələbələri maraqlandıran suallar cavablandırılıb.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni saytına istinadən yaydığı məlumata görə, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin yeni sözcüsü Xəyal Rza tərəfindən həyata keçirilən ” Bir bənd şeir ” müsabiqəsinin qaliblərinin mükafatlandırılması mərasimi mart ayının 11-də, saat 14:00-da, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Natəvan Klubunda olacaq.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələri də iştirak edəcək.
Qeyd edək ki, “Bir bənd şeir” müsabiqəsini yanvar ayının 2-dən-31-ə davam edib. Müsabiqəyə 150-dən çox şeir daxil olub.

Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının rəhbərliyi sizi 8 Mart “Beynəlxalq Qadınlar Günü! münasibətilə təbrik edir, sizə uzun ömür, cansağlığı, dodaqlarınızdan gülüşün, yanaqlarınızdan təbəssümün əskik olmamasını, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!

Qadınsız bu ömrün nə mənası var?!

(Xalam Emma Süleymanovaya)

Qadınsız bir ömrün olma mənası,
odur hər kişinin könül dünyası.
Müəllif

Sevib, sevilənlər görüşən zaman,
dünyanın işi də bir yana qalsın.
Saxlaya bilməsə sevgilərini,
qadın da, kişi də bir yana qalsın.

Qadının nəfəsi duyulsa hər an,
bu dünya qayğıya bürünsün bir az.
Tapsa bir-birini iki sevən qəlb,
bu həyat mənalı görünsün bir az.

Titrəsin bədəni gözəlliyindən,
hər kişi qadına kaş dünyam desin.
Övlad da qurürla, hər an, ilahi,
Qadına-dünyaya bir anam desin.

Ələnsə qadının gözlərinə qəm,
bir kişi o gözdə qəm görə bilməz.
Bir qadın ömrünün sevinc payını,
inan ki, yarıya o bölə bilməz.

Yaşasa ömrünü qadınla birgə,
bu ömür yolunu haqlaya bilməz.
Bir evi qadınsız kişilər, inan,
xətərdən qoruyub, saxlaya bilməz.

Qadınlar çarşabı bağladı gəldi

Nələr yazıılıbmış qadın haqqında,
Müqəddəs bir İslam dinində, Allah.
Təbiət, cəmiyyət yenə baş əyir,
Qadının qüruru önündə, Allah.

Muhəmməd dövründən bu günə qədər,
Qadınlar çarşabı bağladı gəldi.
Səhərdən-axşama əli səmada,
Dualar söyləyib ağladı gəldi.

Yaşındı, utandı əməllərindən,
Yaxşı ki, saxladı arada həya.
Nə vaxtı sıxdısa qəlbini hicran,
Yenə də üz tutdu göyə-səmaya.

Ağladı yenə də körpələr kimi,
Gözündən yaş tökdü, fəryad qopardı.
Dilində quruyan neçə kəlməsi,
Qəlibini, ruhunu haqqa apardı.

Qoruyub yenə də ismətini o,
Dünya tarixinə meydan oxudu.
Şeir çələngini nəvazişiylə,
Qayğının yanında sözlə toxudu.
Dünya tarixinə meydan oxudu.

Qədəmin atanda yenə də qadın

Səhərlər narahat boylanan günəş,
Ovsunlu baxışla yenə oyanar.
Fəqət dodağından bir kəlmə çıxsa,
Bu dünya qayğıya, nura boyanar.

Qədəmin atanda yenə də qadın,
İsinir qəlblərdə yad olan hisslər.
Bir anda dərdini qəlbə söyləyir,
Sevincdən, fərəhdən şad olan hisslər.

Bir günün sevinci, fərəhi demə,
Alta-alta yazılan şerə dəyərmiş.
Ömrümdə özüm də bilməzdim ki, heç,
Önündə təbiət başın əyərmiş.

Keçdikçə ömürdən günlər qatar tək,
Qayğılı gözləri arayır nəsə.
Ürək həssas olur bir uşaq kimi,
Dodaqdan süzülən adi bir səsə.

Solsa pianonun üstündə güllər,
Qadın nəfəsindən oyanacaqlar.
Hüsnünə tamaşa etməkdən ötrü,
Gəlib dəstə-dəstə dayanacaqlar.

Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

DÜNYANIN ƏN GÖZƏLİ VARLIĞI QADIN.

Dünyanın ən gözəl varlığı qadın,-
onun gücü ilə sevgi yaranıb.
Hər zaman qadını daim ucaldın,
onların eşqindən dastan yazılıb.

Ən zərif, ən gözəl duyğularında
içində bir gizlin qadın yaşayır.
“Cənnət anaların ayağı altda”,-
böyük bir mənanı hər an daşıyır.

Nə qədər xoş sözlər deyilsə, azdır,
var olun analar, bacılar yenə!
Dünyanın sevinci körpələr olub,-
onlar da minnətdar qalırlar sizə………….

Anamın adından bütün analar,
təbrik eyləyirəm sizi ürəkdən!
Fidandan hədiyyə sizə, bacılar,
yadigar qalacaq ən xoş diləkdən……………..

Sevinc Həmzəyeva(Sevinc Səyyad qızı Həmzəyeva) 1977 – ci il oktyabr ayının 29-da anadan olmuşdur. 1984-1994 – cü illərdə orta məktəbdə oxumuş, 1995 – ci ildə ADPU–nun Filologiya fakültəsinə daxil olmuş, 1999 – cu ildə həmin universitetin bakalavr pilləsini, 2001–ci ildə isə “Antik ədəbiyyat” ixtisası üzrə magistraturasını fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir.
Hələ orta məktəb illərindən poeziyaya maraq göstərir.Dövri mətbuatda ara-sıra şeirləri ilə çıxış edib.Şeirləri “Sumqayıt Universiteti”, “Sözün Sehri” qəzetlərində dərc olunub.2012-ci ilin oktyabr ayının 6-dan Azərnbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Redaksiya, Yaradıcı, Nümayəndə Heyətlərinin Fəxri üzvüdür.
2001 – ci ildən Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologoiya fakültəsində işləyir.2003 – cü ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami adına Ədəbiyyat İnstitunun “Xarici ölkələr ədəbiyyatı və ədəbi əlaqələr” şöbəsində əyani aspiranturasına qəbul olmuş, 2006 – cı ildə prof. Vaqif Arzumanlının rəhbərliyi ilə “Azərbaycan – ingilis ədəbi əlaqələrinin inkişafında bədii tərcümənin rolu” adlı dissertasiyasını aspirantura müddətində tamamlamış və şöbəyə təqdim etmişdir. Hazırda həmin şöbənin əməkdaşıdır. Eyni zamanda Sumqayıt Dövlət Universitetində Filologiya fakültəsində dekan müavinidr, filologiya üzrə fəlsəfə doktorudur. Onlarla elmi məqalənin müəllifidir. Həmçinin dövri mətbuatda da yazıları ilə çıxış edir.

* * *

Rəqs edək…
Musiqisiz, çalğısız,
Qəlbimizin ahənginə…
Əvvəl baxışların
baxışımı qucaqlasın…
Nəzərlərdə qovuşaq…
Çəkmə məndən gözünü
Həkk olunum bəbəyinə…
Sonra…
əllərimdən tut…
barmaqlarını
bircə –bircə oxşayım…
Bircə – bircə öpüm baxışlarımla…
Yanağına toxunum
Ovcumun istisinə
Alışsın üzün, eşq ilə…
Sonra…
Rəqs edək
Qəlbindən süzülən nəğməyə
Dodaqların incə –incə təmasında
Duyğularımla baş – başa
Sarmaşıb sənin duyğularına
Rəqs edək…
Sonra, içimə çəkim səni bir udum nəfəs kimi
Sonra, içinə çək məni
Sənə həyat verən
Bir məlhəm kimi…

2008

* * *

İçimi didən həsrətin
Könlümü üzən həsrətin
Az qala…
Məni sevdi həsrətin
Səndən də çox…

Yarım oldun
Bağrımı yaran oldun
Xatirəmə həkk olunub
yadım oldun
Hərdən doğmadan doğma…
Hərdən ögey, yadım oldun…

Hər anımda anılan…
Hər yanımda duyulan
Yandırdıqca…
Həsrətinə sarılan
Nəvazişim, mehrim, şəfqətim…
Sənə həsrət
Özüm kimi…

2008

* * *

Sən – həsrətlər içindən
Sevgiyə bürünüb gəldin
Sən – hicranın içindən
vüsala çönüb gəldin
Ayaz vurmuş budaq üstə
Tumurcuğa dönüb gəldin
Günəş boyda şəfəq olub
zülmətləri dağıtdın…

Fərəh olub qəhərimi
bir gülüşlə yox etdin
Nəğmə olub hər sözümü
musiqinlə dindirdin
Ruhum olub bu canımda
varlığımı diriltdin
İnam oldun! Öz eşqinlə
şübhələri dağıtdın…

2010

RÖYADA BİR LAYLA İSTƏYİRƏM

Bir layla istəyirəm,
Amma, onu deyən insan
bu dünyadan olmasın.
Bir layla istəyirəm,
Eşitdikcə o laylanı,
bir kimsə də sözlərə heç biganə qalmasın…
Bir layla istəyirəm,
Layla deyən o insanı
izlədikcə,
Gözlər yaşsız qalmasın!..
Bir layla istəyirəm…
Məzarlıqdan gələn babam,
Məni görüb bu laylanı söylədikcə,
Nur baxışlı gözləri ağlamasın!
Mən ilk nəvə olduğumçun
axı məni çox sevərdi,
Hörüklərimi tumarlar,
“Çox kitablar oxu qızım”-söylərdi.
Bir layla istəyirəm,
Yalançı, murdar insanlar,
Minsifətli şarlatanlar,
Guya ki, “ali əqidəli” şeytanlar,
Eşidəndə bu laylanı,
Tanrının əmri ilə,
Göydən-yerə dəyəydilər.
Xəcalət təri axıdıb, başlarını,
dizlərinə əyəydilər.
Bir layla istəyirəm,
Rəhmətlik babamın
Qıldığı pak namaz olsun.
Sözü ilə əməli bir olmayan,
Xəyanətkar insanlara Tanrımın,
vurduğu bir qapaz olsun!!
Başımı sinəsinə qoyum,
İnandığım, nadürüst insanlardan
Babama şikayət edim!
Bir layla istəyirəm,
Dinlədikcə saçlarımı,
Rəhmətlik babam oxşasın.
Qəlbimi incidən insanları,
Elə babam qarğışlasın!
Və ayılım,bu röyadan,
Bu layladan,
Desin “ Qızım, daha qala bilmərəm,
Mənim yolum bu dünya yox, çox müqəddəs bir yoldu”
Ay Allahım, laylam yarımçıq qaldı,
Bəs mənim nurani babam necə oldu??

MƏNİ SƏNDƏN SORUŞARSA….

Məni səndən soruşarsa,
De ki, səni çox sevərdi,
De ki, hər gün yola baxıb,
Gəlişini gözləyərdi.
De, birtəhər toxtayardı,
Mesajlarını hər saat
Təkrar-təkrar oxuyardı.
Deyilənləri görsə də,
Xəyanətini bilsə də,
Bir ümidlə yaşayardı.
Şəklini də sinəsinin
Arasında saxlayardı..
Nəhayət günlər ay oldu,
Aylar ötüb ilə döndü,
İllər soyuq yelə döndü…
Bir gün qəfildən zəng gəldi…
Etibarsız o kimsənin qəfil zəngi,
Soyuq qarlı qış axşamı,
Tanımadığın bir insan,
Qapını döyürdü sanki…
Fikirləşirsən, axı mən tanımıram,
Yəqin ünvanı səhv salıb.
Bir söruşum, işıqlı gündüzü qoyub,
Gecə vaxtı onu çöllərə kim salıb??
Bu insanı tanımıram,
Ehtiyacı yoxdu mənə,
Lap yəqin bu vaxt ərzində
Rast gəlib dumana-çənə!..
O üzdən qapını döyür,
Yoxsa məni soraqlamır,
Varlığımı aramırdı.
Belə nankor sevgilərin
Arxasıyca ağlamazlar,
Qəmgin olub, çağlamazlar!…
…Məni səndən soruşarsa,
De ki, səni çox sevərdi,
De ki, hər gün yola baxıb,
Gəlişini gözləyərdi…

Acı məhəbbət

Bir gün görəcəksən bu məhəbbəti,
Sorağı dillərdə əzbər olacaq.
Mən qəlbimdən onu küsdürmürəm qəti,
O özü küsəcək, özü qaçacaq.

Səni sevdiyim gün yadımda deyil,
Ürəyim oynayıb həlqədən çıxdı.
Onu çağırsam da dönəsi deyil,
Çünki ali sevgim cavabsız qaldı.

Ilk eşqin gücünü eşitmişdim mən,
Qüdrətli olduğun hardan biləydim.
Indi bilirəm ki, sevməmisən sən,
Axı sevdiyimi necə görəydin?

Qəlbim alışsa da, yansa da hər an,
Bilmirsən sevmədən sevəcək səni.
Gün gəlib sevgimi anlayan zaman,
Bəlkə gec də olsa sevərsən məni.

Acı məhəbbətdir! neynim, dözürəm,
Qələmim dözməyib bunu yazacaq.
Bu nəmli cismimin, qəmli hissimin,
Odu sönə bilər, külü qalacaq.

Yağış

Yağış!
Sanki yağar ikən milyon insanın
Əlləri göylərdə eyləyir alqış.
Yağış! bu müəmma nədir?
O bizləri yalnız fikrə qərq edir.

Yağış! düşüncəylə boğur, deyir ki, danış!
Dərdləri qaytarır göz yaşlarıyla.
Bir maye incisi,verir ürəyinə min dərd sancısı
Həm goydən, həm gözdən kədər süzülür dən-dən,
Dərdləri görürsən sən damla-damla.

Yağış!.. Ilk əvvəl adına dedim mən alqış!
Sonra sən dərd oldun ürəyi sancmış.
Sonra su dənəsi damlaya dönmüş
Bu bənzətmələrim həqiqətmi de, yoxsa yalanmış?!

Yağış!
Dünyaya göz açdım, biz olduq tanış,
Hələ danışmırdım, həkə dinmirdim.
Amma yağış nədir bilmirdim,
Bax, bu sirri mənə cavab ver, yağış!

Yağış! Bəlkə də üstünə çox gəlirəm mən,
Incilmə, qırılma mən etdim yalnış.
Sən də bir varlıqsan yağıb yaşarsan,
Insanlarsa səni möcüzə sanmış.

Yağış!
Inan ki, canlısan, isbatlanmamış.
Sadəcə yaradan belə buyurmuş.
Torpağa susan sən, havaya buxar,
Biz insanlar yalnız heyrətlə baxar.

Bəzən narın yağar, bəzən gur yağar,
Yağış! Yağış! Yağış!
Sən qəm möcüzəsi, mən vurğun tanış
Gəl! Bu möcüzəni mənə də danış!

Aşkla, arkadaşlık.

Aşkla, arkadaşlık
Yürüyordu bir yolda
Aşk sorular sorurdu,
Bu uzun yolculukda.
Bir soru daha sordu,
Arkadaşlık bir durdu
Söyledi ehh dinliyorum:,
Şimdi sorun neymiş aşk?
Aşk söyledi nolursun
Üzülme şu soruma:
Ben dünyada yaşarken
Sen niyçin yaranmışsın?
Şunu cevaplasana!
Arkadaşlık yinede bir düşünüp,
Bir bakdı,
Soruya cevap yakdı.
Söyledi aşk sen varmısın
Sen yaşanar bitersin.
Arkanca burakdığın
Hiç dönüp bakmadığın
Üzüntüyü, acıyı
Ben teselli ederim.
Sen yenisin kırınca
Ben ötekin kururum.
Şimdi anladınmı aşk,
Ben niyçin yaranmışım?!
Senin kıramadığın
Öfkeyi ben kırmışım.
Senin kuramadığın
Yuvayı ben kurmuşum.
Sen yaşanar bitersin, baksana
Ben hep yaşarmışım…

Qaçdı

Səhər çağı qaçdı gözlərimin yuxusu,
Qaçdı o qumlu sahilə, küləklər şəhərinə.
Bir az qaçdı-tutdu oynadıq,
Özümüzə bircə anlıq bir sevinci qıymadıq.
Kimdən qaçırdıq bilən yox, bizi ki, qovalayan yox.
Bəlkə hicrandan, göz yaşıyla dolu olan gələcəkdən qaçırdıq.
Bir az yuxumu qaçıranı danladım, bir az da özümü.
Dedilər ki, şükür et, yuxun qaçıb,
Başqalarının bilirsən nəyi qaçıb?!
Şərəfi qaçanı, vicdanı qaçanı var,
Çörəyi atlı olub, süfrədən küsəni var.
Qaçan çoxdur, dərəylə, üzən çoxdur bərəylə.
İllərdir, taleyinin, bir könül sevgisinin dalınca qaçanlar var.
Ölümlərdən, o dünyadan üzü aşağı qaçan var,
Sevinci saplağından üzüb, bizi bizdən ayıran var.
Dünyamızı alt-üst edib, at kimi çapanlar var.
Qaçan çoxdur, qovan da çox,
Mərdi namərd edən də çox.
Çalış, qaçma bu dünyada,
Heç nə umma bu dünyada.
Yuxu qaçır, qoy desinlər ki, dəlidir.
Növbə qaçır, qoy desinlər ki, fərsizdir.
Yuxu qaçırdın eybi yox, təki sevincimi qaçırma,
Əlindəki-ovcundakı bir udumluq taleyimi qaçırma,
Bu dünyadan mənə düşən, bir gülüşü qaçırma.

22.01.2014

Kimiyəm

Evsiz tənha quş kimiyəm,
Budağından yaşlar axan,
Zalım əlin doğradığı
Yaralı ağac kimiyəm.

Yağışsız bulud kimiyəm,
Səhra həsrət bir damcıya.
Kimsəyə faydası yoxdur,
Zirvədə lap qar kimiyəm.

Bu əlim o əlimə baxar,
Əl yellədib, halım sorar.
Hamıya əliaçığam,
Özümə zalım kimiyəm.

BAYRAĞIM

Qürurla dalğalan sən vətənimdə
Azad ölkəmin azad bayrağı
Odlar yurdumun yanar odutək
Nur saç torpağəma azadbayrağım
Qırmızı rənginlə müasirliyin
Göy rəngin ulu türk qədim tarixin
Yaşıl rəng dinimin inanc xəbəri
Ulduzlu ayparan azad bayrağım
Uzaq et ölkədən şər qüvvələri
Uzaq et tufanla şər qüvvələri
Yaxın et zəfəri sən müjdələri
Qucub öpək səni azad bayrağım
Sən inanc yerisən vətənpərvərin
Torpağa can qoyan mərd igidlərin
Oğul gözləyən ata-ananın
Sülh laylasısan azad bayrağım
Düşmən əlinə keçən qarabağ
Bir gün alınar mənfur yağıdan
Zəfər müjəsiylə səni gidlər
Sancar cıdır düzə enməz bayrağım

QIZ SƏNİ XOŞBƏXT OLASAN

Vüsal həsrətlə yox olur,
Hicran susub lal olur
Qohum-qonşular oynayır,
Qız səni xoşbəxt olasan
Nuru ol getdiyin evin,
Baş tacı ol sən ərinin
Baldızının bacısı ol,
Qız səni xoşbəxt olasan
Evi qonaqlı olasan,
Əli çörəkli olasan
Oğul uşaqlı olasan,
Qız sənixoşbəxt olasan
Yeddi uşaq anası ol,
Bol bərəkət ruzili ol
Qohum qonşuya dayaq ol
Qız səni xoşbəxt olasan
Vağzalı sədası bitər,
Xanendələr tərif deyər
Elnurə xoş sözlər deyər,
Qız səni xoşbəxt olasan

Alın yazıma qaytar…

Allah, bu nə sitəmdi,
Məni özümə qaytar.
Qismətimdən qaçmışam,
Alın yazıma qaytar.

Sirrimi quşdan çıxart,
Ağacdan, daşdan çıxart.
Bu qarlı qışdan çıxart,
Güllü yazıma qaytar.

Məni bu məndən qopar,
RUHu bədəndən qopar.
Görsən lazımam, apar,
Görsən lazımam, qaytar

***
Ruhum dara çəkilir,
Bu dardan qurtar məni.
Gəl apar uzaqlara,
Gəl, burdan qurtar məni.

Buralar qan qoxuyur,
Qanlı qəfəs toxuyur.
Bir anadil oxuyur:
Ağar dan, qurtar məni.

Dolmuşam, yağım gedim,
Abrımı yığım gedim.
Gəlmişəm, çıxım gedim
Yaradan, qurtar məni!

***
Bahar çiçək ömrüdü,
Gömgöy dilək ömrüdü.
Bahara çək ömrünü,
Qışına bel bağlama.

Aydı, gündü, saatdı,
Ömürlə zarafatdı.
Bu dünya amanatdı,
Daşına bel bağlama.

Varıb görmüşən sonu,
Görüb, bilmişəm bunu:
Tanısan da dostunu,
Aşına bel bağlama.

***
Dünyaya dünən gəldi,
Bu gün köç etdi ömrüm.
Gələndə mənnən gəldi,
Küsdü, tək getdi ömrüm.

Ruhuydu, uçdu getdi.
Safıydı, suçlu getdi.
Əlimdən qaçdı getdi,
Gözümdən itdi ömrüm.

Oxşamadım bircə gün,
Hər günü qəmə sürgün.
Məndə məndən didərgin
Yaşadı, bitdi ömrüm.

***

Hara gedim, mən bəndən
Bu yer üzündən, Allah?
Bu yer üzü yaş olub,
Axır gözümdən, Allah!

Sonuncu ümidimin,
Sonuncu şamı söndü.
Yaşamaqdan, yazmaqdan
Könlümün üzü döndü.

Of… Necə də zalımmış,
Zalımmış bu adamlar.
Bu adamlar içində,
Ürəyimə qan damar.

Hardan gəldim dünyaya,
Gəldiyim günə lənət!
Bu dünyanı dərk edib,
Bildiyim günə lənət!

Bu adamlar qoymadı,
Ömrümü yaşayım mən.
Ömür də bəhanədir,
Özümü yaşayım mən.

Bu adamlar içində,
Adam ola bilmədim.
İntihar edə bildim,
Edam ola bilmədim.

***

Dünya yaman soyuqdu,
İstilər, ay istilər.
Başım üstən küləklər,
Əsdilər, ay, əsdilər.

Yordu məni o ki, var,
Boş-bekara qayğılar.
Təmiz hisslər, duyğular
Küsdülər, ay, küsdülər.

Ha dedim, ürək, qorun,
Çiçəksən, çiçək, qorun.
İndi də korun-korun
Tüstülə, ay, tüstülə

***
Darıxmışam səninçün,
Ay təmiz, ağ ürəyim.
Hardasan, ay bənövşə,
Nərgiz, zanbağ ürəyim?

Kimdi sənə daş atan,
Kimdən gəldi xoş xatan,
Eşqi qanına qəltan,
Köksü dağ-dağ ürəyim?

Ağlama, bəsdi, kiri,
Dedimmi, sevmə şeri,
Ay bir zaman dipdiri,
Ay sappasağ ürəyim?!

İndi yan-yaxıl belə,
İndi çox sıxıl belə.
Mərd Şahinə Könülə,
Namərd, alçağ ürəyim…