Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Özgürlüğün kokusunu duyarken içinde
Düşünüyordu
Buğday sarısı saçları
Kocatepe’nin toprağıydı sanki
Gözlerinde akıp giden bir Akdeniz vardı hep
Yüreğine sığmayan sevgisiyle bir de Türkiye
Ve ardında onun gibi inanmış
Onunla düşünen yiğit insanları
Yalnız değildi hiç
Bu yüzden sevinçliydi bir yandan da
Açlıkta olsa
Cephanesiz ve silahsız da
Biliyordu
Her şeyin önünde olan o sevgiyi
Atının üzerine bindiğinde
Dağlar küçülüverdi birden
Ardında nice yiğitleriyle
Bir destan daha düşüreceklerdi toprağa
Yeniden dirilecekti özgürlük
Gülümseyecekti bir çocuk gibi
Duramadı tarih, yekindi yerinden
Kapısında Dumlupınar
Hemen yanında Büyük Taarruz
Buyur etti ikisini de içeri
Türk’ün zafer şarkısıydı sonrası
Özgürlük güldüler hepsi de
Ve Ata’sıyla birlikte
Göğün ellerinden tutarak yürüdüler yeryüzünü
30 Ağustos 2015