Deyəsən, ürəyin duyğudan doyub,
Kimsə saf sevgini yarımçıq qoyub,
Qəlbini bir gözəl talayıb, soyub,
Sən niyə sevməkdən belə qorxursan?!
QƏlbinə kirpiklər batan ox olub,
Açdığı yaranın sayı çox olub,
İndi haradadır, niyə yox olub,
Sən niyə sevməkdən belə qorxursan?!
Gülüşü ürəyi parçalayıbmı?
Ürəyi sən yad biri sayıbmı?
Ətrini zəhərtək qana yayıbmı?
Sən niyə Sevməkdən niyə qorxursan?!
Bax yenə yaz gəlir, çiçəklər açır
Təbiət ruhundan kədər, qəm qaçır
Hər tərəf məhəbbət günəşi saçır,
Sən niyə sevməkdən belə qorxursan?!
Hələ o keçmişin səni incidir?
O kövrək ürəyi talayır, didir?
Hər keçən günümüz ömürdən gedir
Sən niyə sevməkdən belə qorxursan?!
Sevməkdən qorxmadı Məcnun, nə Fərhad
Tanrıdan dilədi eşq adlı imdad,
Məhəbbət şərabın qorxama, bir də dad
Sən niyə sevməkdən belə qorxursan?!