Sıcak bir nefesi duyunca hemen
Baharı cemreden tanıyor güller
Kokuyor dağ dere, boyunca çemen
Dört yana rayiha sunuyor güller.
Değişken oluyor bahar havası
Dertlere devadır kırı, ovası
Bulutlar döküyor yaşam devası
Yağmur banyosunda yunuyor güller.
Kâh güneş yakıyor kızıyor teni
Kâh şevke gelerek kaynıyor kanı
Bülbüle yüz dönüp alıyor canı
Aşktan alevlenip yanıyor güller.
Rengleri al elvan kırmızı, sarı
Güzele verilir sevdirir yarı
Siler yüreklerden soğuğu, karı
Gelinlik tacına konuyor güller.
Aşkın sembolüdür beyazı, alı
Dikeni kanatır dokunan eli
Sabahın en güzel, en erken yeli
Cennet kokusuna banıyor güller.
Bazen de zamansız açıp gözünü
İnanıp sevdaya saçıp sözünü
Divaneye dönüp yakıp özünü
Yalancı baharda donuyor güller.
Güller de anlayıp, duyar bizleri
Koparsak dalından ağlar gözleri
Solup dökülse de kalır izleri
Sessizce sızlıyor, kanıyor güller.
10.07.2016