Doğmalar yanında günahkaram mən,
Qohumun, qardaşın yadam içində.
Haqqımı car çəkib yaya bilmirəm,
Boğulub qalıbdır sədam-içimdə.
Kiminsə biganə, ögey baxışı,
Salıbdır üzümə nifrin naxışı.
Ələnir üstümə qarı, yağışı,
Mən necə yaşayım bu dam içində?
,,Haqq” deyən haqqımı əlimdən alıb,
Xoş keçən günümü pis günə salıb.
Həyatım bir teldən asılı qalıb,
Ürəyim haqq deyir edam içində!..
Sanki ölüb hamı, diri tapmıram,
Dediyim sözünün yerin tapmıram.
Dərdimi deməyə birin tapmıram,
Bu qədər gördüyüm ,,adam” içində